De liefde is op....

03-12-2019 11:01 52 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi dames,

Geen vragen of zo maar het lijkt me wel fijn om ervaringen en herkenbaarheid te lezen...

Ik ben al 20 jaar samen met mijn vriend, dat betekend dat ik 12 was toen we verkering kregen!

Rond mijn 18de hebben we een break gehad en heb ik eventjes een andere vriend gehad, toch kwamen we weer samen na een klein jaar.

We hebben een huis gekocht, 3 kinderen binnen 6 jaar gekregen, huis verkocht en verhuisd (nu een huurhuis) geen hoge toppen en geen diepe dalen.

Tot ik 2 jaar geleden tot mijn eigen verbazing een korte maar heftige affaire had met een gezamenlijke "vriend"
Na een maand opgebiecht en het huis was te klein, logisch.

Na een aantal moeilijke maanden zijn we er weer voor gegaan.

Maar nu heb ik toch weer een soort zoekend gevoel, zoekend naar liefde spanning voor mij en van mij. Het lijkt wel of het op is 😞

Als er ruzie is, problemen, een ander in het spel, noem maar op. Dan lijkt het makkelijk om toe te geven dat de relatie niet goed is. Maar in dit geval, hebben we alles voor elkaar maar ik voel het niet...

Ik heb het aangesneden thuis en we zijn goed in gesprek met elkaar, maar vriend snapt het niet echt. Het is moeilijk uit te leggen....


Bedankt voor het lezen in ieder geval x
Madeliefjees schreef:
03-12-2019 14:19
Ach ja, het moet tegenwoordig allemaal maar spannend zijn... Ikke, ikke, ikke, en de kinderen kunnen stikke.
Hoe belangrijk kinderen ook zijn, je kan niet van iemand verwachten dat die zijn hele leven on hold zet.
Madeliefjees schreef:
03-12-2019 14:19
Ach ja, het moet tegenwoordig allemaal maar spannend zijn... Ikke, ikke, ikke, en de kinderen kunnen stikke.

Inderdaad, zo gaat dat vaak helaas.
DS1971 schreef:
03-12-2019 15:15
Hoe belangrijk kinderen ook zijn, je kan niet van iemand verwachten dat die zijn hele leven on hold zet.

Dus met andere woorden, mama's seksleven is belangrijker dan de kinderen.
Ik begrijp het wel als jullie zo jong al verliefd verloofd en getrouwd waren.
Je mist een stuk ontwikkeling van je zelf leren kennen omdat jullie eigenlijk alles met zijn tweeën hebben gedaan van jongs af aan.
LAgirl82 schreef:
03-12-2019 15:29
Dus met andere woorden, mama's seksleven is belangrijker dan de kinderen.
Het gaat natuurlijk niet alleen om seks. Kom op zeg!
l;aat ook maar
anoniem_380666 wijzigde dit bericht op 03-12-2019 15:32
92.65% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
DS1971 schreef:
03-12-2019 15:15
Hoe belangrijk kinderen ook zijn, je kan niet van iemand verwachten dat die zijn hele leven on hold zet.
Je mag wel verwachten dat ouders in het belang van hun kinderen hun uiterste best doen verder te kijken dan hun eigen jeuk.
DS1971 schreef:
03-12-2019 15:31
Het gaat natuurlijk niet alleen om seks. Kom op zeg!

Nee, maar moeder zet zich wel op de eerste plaats en of dat de kinderen schade toebrengt dat boeit niet.
Als je egoïstisch wil leven en alleen aan jezelf wil denken en hoe jij je het beste voelt moet je geen moeder worden. punt.
Nu heeft ze een verantwoordelijkheid, zeker naar de kinderen toe. Wat is dat toch tegenwoordig met dat 'ikke, ikke, ikke en de rest (ook mijn kinderen) kan stikken'?
Triest!
anoniem_65201c43b20be wijzigde dit bericht op 03-12-2019 15:35
0.19% gewijzigd
nessemeisje schreef:
03-12-2019 15:32
Je mag wel verwachten dat ouders in het belang van hun kinderen hun uiterste best doen verder te kijken dan hun eigen jeuk.

:thumbsup:
En dat ouders volwassen handelen!
LAgirl82 schreef:
03-12-2019 15:34
Nee, maar moeder zet zich wel op de eerste plaats en af dat de kinderen schade toebrengt dat boeit niet.
Als je egoïstisch wil leven en alleen aan jezelf wil denken en hoe jij je het beste voelt moet je geen moeder worden. punt.
Nu heeft ze een verantwoordelijkheid, zeker naar de kinderen toe. Wat is dat toch tegenwoordig met dat 'ikke, ikke, ikke en de rest (ook mijn kinderen) kan stikken'?
Triest!
Ach hou op zeg die kinderen blijven op de eerste plaats.
Ze zijn al langer samen dan menig getrouwd stel hier.
Hallo Barclay, ik zit ook op een moeilijk punt in mijn/onze relatie.
Ik ben 15 jaar samen met mijn man maar ik heb dan wel tussen mijn 18e en 24e gehoerd en gesloerd. Wat ik je als eerste wil zeggen, dat ik deze periode wél gekend heb is geen vrijbriefje naar een leven lang verliefd en gelukkig samen.

Ik heb het thuis heus niet slecht maar ik mis wel iets, voor mij voelt het ook alsof het op is. Het moeilijke is, dat mijn man het ziet als een 'periode' soms is het gewoon saai samen, hij vind het wel best en doet geen inspanning iets te veranderen. Ik zie het als in mijn eentje de kar trekken...

Heb hier ook een topic over geopend en ben er veel over aan het nadenken. Ben er achter dat ik ongeduldig en intolerant ben. Eigenschappen waar ik best aan wil werken. Een aanrader vind ik de 36 vragen van Aron en Aron. Ik voel mij echt verplicht om mij weer meer open te stellen voor hem. Hoe ik mij over ons voel zegt soms meer over mij, dan over zijn gedrag. Ik probeer hem oprecht met andere ogen te bekijken. Leuk om te lezen: de 36 vragen van aron en aron. Maar dan moet je man wel mee willen werken aan een gesprek :roll: daar ben ik dan ook geduldig op aan het wachten.
Nee, dat is niet waar. Ik vreet mij soms op van frustratie maar probeer het los te laten. Als we samen aan tafel zitten om zondagmiddag en een spelletje spelen met de kinderen, haard aan, hondje tevreden op zijn kleed, sinterklaasliedjes aan, dan voel ik mij zo gelukkig en tevreden. Waarom erger ik mij dan dood aan zijn slordigheid en luiheid... en nonchalant betreft mijn relatiebehoeftes.... Je leest het al, ik ben nog aan het vechten. Ik wil het niet opgeven maar ik wil wel dat het beter werkt. maar hoe....
2019 schreef:
03-12-2019 15:35
Ach hou op zeg die kinderen blijven op de eerste plaats.
Ze zijn al langer samen dan menig getrouwd stel hier.

Sure. Maar moeder begint wel een affaire. De kriebels in het kruis zijn duidelijk belangrijker!
anoniem_65201c43b20be wijzigde dit bericht op 03-12-2019 15:37
0.36% gewijzigd
nessemeisje schreef:
03-12-2019 15:32
Je mag wel verwachten dat ouders in het belang van hun kinderen hun uiterste best doen verder te kijken dan hun eigen jeuk.
Je hebt er wel 2 voor nodig die het willen laten werken...
LAgirl82 schreef:
03-12-2019 15:36
Sure. Maar moeder begint wel een affaire. De kriebels is het kruis zijn duidelijk belangrijker!
Hou op zeg.. gaat ie lekker?
Alle reacties Link kopieren
lloretlover schreef:
03-12-2019 15:37
Je hebt er wel 2 voor nodig die het willen laten werken...
Ik zie nergens in TO's openingspost dat haar man niet wil. Wel dat hij het niet begrijpt (en ik ga er dan even vanuit dat er wordt bedoeld) waar haar onrust en ontevredenheid vandaan komt. Lijkt me niet heel raar als alles goed gaat, je net een flinke klap te boven bent omdat TO is vreemdgegaan, je drie jonge kinderen hebt en er geen ruzie is of grote conflicten zijn.
TO, hoe zou je willen dat je leven eruit ziet? Helemaal los van de vraag of dat wel of niet met je eigen man is?
Alle reacties Link kopieren
TO was nog een kind toen ze haar vriend leerde kennen. Nu rond haar dertigste is ze veranderd, volwassen geworden. Ik snap dat je dan uit elkaar groeit. Een beetje het 'is dit alles-gevoel'. Dat kun je wel veroordelen, maar TO is ook maar een mens...

Misschien is er nog een optie om samen met je vriend de spanning op te zoeken, TO?
lila01 wijzigde dit bericht op 03-12-2019 17:08
3.06% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
DS1971 schreef:
03-12-2019 15:15
Hoe belangrijk kinderen ook zijn, je kan niet van iemand verwachten dat die zijn hele leven on hold zet.
Dit dus. Echt niet dat ik bij iemand ga blijven als ik dat niet wil.
Alle reacties Link kopieren
Jezus wat een stomme reacties van sommigen. Je bent niet alleen maar een moeder als je kinderen hebt, je bent ook nog gewoon een vrouw. Een individu. Die kids hebben hier niks mee te maken natuurlijk. Heilige maagd maria's living the perfect life pff..

Ik begrijp jou heel goed TO. Ik zou goed nagaan of het voor jou nog de moeite waard is. En dan niet alleen omwille van de kinderen. Maar, gewoon omwille van jij en je partner. Zo ja, ga dan in therapie samen en kijk waar het je tekortschiet waardoor je je zo voelt. Misschien kunnen jullie samen werken aan de sleur.
Rooss4.0 schreef:
03-12-2019 12:14
20 Jaar, wow en jullie zijn zo jong.

Aan mij heb je niet zoveel, ik vraag me werkelijk af of "de mens" in deze tijd van luxe zo lang bij elkaar hoort te blijven. Ik kan me dus wel voorstellen dat je het gevoel hebt van opperdepop te zijn en benieuwd bent naar de rest van de wereld.

Ik wens je sterkte!
Ik denk dan juist dat het in deze tijd een meerwaarde is om zo lang bij elkaar te blijven . Iemand waarmee je groeit en die je kent en accepteert zoals je bent .
Tegenwoordig ben je maar een klik verwijderd van een affaire .
nessemeisje schreef:
03-12-2019 15:32
Je mag wel verwachten dat ouders in het belang van hun kinderen hun uiterste best doen verder te kijken dan hun eigen jeuk.
Eens . En zeker na bewust voor 3 kinderen te hebben gekozen .
nessemeisje schreef:
03-12-2019 15:32
Je mag wel verwachten dat ouders in het belang van hun kinderen hun uiterste best doen verder te kijken dan hun eigen jeuk.
Maar dit gaat veel dieper en is kennelijk structureel.
LAgirl82 schreef:
03-12-2019 15:34
Nee, maar moeder zet zich wel op de eerste plaats en of dat de kinderen schade toebrengt dat boeit niet.
Als je egoïstisch wil leven en alleen aan jezelf wil denken en hoe jij je het beste voelt moet je geen moeder worden. punt.
Nu heeft ze een verantwoordelijkheid, zeker naar de kinderen toe. Wat is dat toch tegenwoordig met dat 'ikke, ikke, ikke en de rest (ook mijn kinderen) kan stikken'?
Triest!
Ik lees dat helemaal niet. Ze worstelt gewoon met haar gevoelens. Maar ik denk wel dat de koek echt op is.

En alleen maar voor de kinderen bij elkaar blijven, dat is gewoon ook niet goed.
nessemeisje schreef:
03-12-2019 15:43
Ik zie nergens in TO's openingspost dat haar man niet wil. Wel dat hij het niet begrijpt (en ik ga er dan even vanuit dat er wordt bedoeld) waar haar onrust en ontevredenheid vandaan komt. Lijkt me niet heel raar als alles goed gaat, je net een flinke klap te boven bent omdat TO is vreemdgegaan, je drie jonge kinderen hebt en er geen ruzie is of grote conflicten zijn.
Onverschilligheid is een vorm van passieve agressie.

(Ik zeg hierbij niet dat daar sprake van is, maar ik proef het een beetje)
Alle reacties Link kopieren
DS1971 schreef:
03-12-2019 17:30
Onverschilligheid is een vorm van passieve agressie.

(Ik zeg hierbij niet dat daar sprake van is, maar ik proef het een beetje)
Ja doeg, die man weet waarschijnlijk amper wat hem overkomt. En als hij niet adequaat genoeg reageert terwijl zijn vrouw voor de tweede keer de boel op zijn kop wil zetten, is hij opeens passief-agressief? Kom aan zeg.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven