Agressieve man

14-01-2020 21:14 254 berichten
Alle reacties Link kopieren
.
anoniem_394713 wijzigde dit bericht op 23-01-2020 13:42
99.91% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
cloudwalker schreef:
15-01-2020 08:16
Precies. Heel erg triest.
maar niet 'dom'
dom is het wel, om iedereen om je heen (inclusief een forum) te negeren en je relatie niet per direct uit te maken
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
15-01-2020 08:11
dan houd je dus niet van jezelf, nooit geleerd wat echte liefde is
wat rare dingen gebeurd in je jeugd etc. Gedoe met hechting

Hulp zoeken is een een goed idee
Klopt mijn jeugd is niet rozekleurig geweest. Ook agressieve vader gehad in mijn jeugd...
Alle reacties Link kopieren
Echte mannen slaan geen vrouwen, je verdient toch wat beters kom op zeg, hebben je ouders je dat nooit verteld?

Die verliefdheid waait wel over, mishandeling wordt in de loop van de relatie steeds erger.
Alle reacties Link kopieren
loveyourlife101 schreef:
15-01-2020 08:22
Klopt mijn jeugd is niet rozekleurig geweest. Ook agressieve vader gehad in mijn jeugd...
stap 1: maak je relatie uit
stap2 : bel je huisarts, eerste stap richting hulp en een beter leven
Alle reacties Link kopieren
loveyourlife101 schreef:
15-01-2020 08:22
Klopt mijn jeugd is niet rozekleurig geweest. Ook agressieve vader gehad in mijn jeugd...
Ai niet je ouders patronen herhalen, het zit diep gewordlteld om het bekende te kiezen en dat is voor jou geweld maar wil je dat jouw kinderen met zo'n zware jeugd krijgen als jij?
Alle reacties Link kopieren
Ik kan geen schijntje van aantrekkelijkheid vinden aan een soort bom in huis.

Er mankeert iets aan jou waardoor jij dat niet afstotend genoeg vindt.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
loveyourlife101 schreef:
15-01-2020 07:51
Hij weet zelf niet van de foto's af. Door de heftigheid van de situaties heb ik het van me afgeschreven en dit opgeslagen. Eigenmijk meer verwerking? Iets in me zei toch om foto's te maken ik vind dat zelf niet manipulatief, Ik dwing hem niet tot medisch hulp hij moet dat zelf willen, als de wil er zelf niet is dan houdt het op.
Hij moet niets...Jij moet dit loslaten. Wanneer hij dit zelf had gewild dan had hij het wel opgepakt in zijn eentje. Nu zegt hij alleen samen met jou. Hij gebruikt het om contact met je te houden. Jullie hebben elkaar in de tang. Er is echter alleen strijd of een relatie wanneer 2 mensen daar aan mee doen.

Je bent een patroon uit je jeugd aan het herhalen maar jij kunt agressieve mannen niet 'goed" maken. Daarnaast waarom zou je dat willen?

Alle tijd die je aan hem besteedt kun je beter besteden aan het helen van jezelf. Anders blijf je in dit soort onaantrekkelijke relaties stappen.
viva-amber wijzigde dit bericht op 15-01-2020 09:15
7.88% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
De man lijdt helemaal niet; hoe kom je erbij? Is hij onzeker dan slaat hij erop en dat is voor hem het juiste antwoord. Het gaat niet om jou. Jij bent volledig inwisselbaar. Hij koos jou omdat je toevallig bleef hangen en niet wegliep. Je vond jezelf niet belangrijk genoeg en dit soort personen zijn voor hem het fijnste gezelschap omdat hij dan af en toe de opluchting van de ontlading kan voelen die hij graag wil.

Hij zal echter steeds harder willen slaan om datzelfde fijne gevoel te kunnen krijgen. Waarna hij zich vergelijkt met succesvolle mannen die zoiets niet doen en zich dan schuldig gaat voelen en daardoor wordt hij weer agressiever. Het is niet zo dat hij zoveel van jou houdt dat hij afstand zal gaan doen van zijn gedrag.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Blokkeren en loslaten.
Alle reacties Link kopieren
MissMaran schreef:
15-01-2020 08:32
Ai niet je ouders patronen herhalen, het zit diep gewordlteld om het bekende te kiezen en dat is voor jou geweld maar wil je dat jouw kinderen met zo'n zware jeugd krijgen als jij?
Ja en dat wil ik totaal niet, want het maakt me zo ongelukkig als hij dat bij me doet, maar als het bedaart is dan is hij weer de persoon die ik graag zie, als mijn vader me vroeger verbaal en/of fysiek mishandelde was ik heel erg blij als het weer goed was en dat hij niet meer boos was, want dan was het weer rustig in huis. Toen gingen we ook gewoon verder alsof er niks was gebeurt, maar mijn vader is inmiddels een stuk verbeterd qua agressie... Het lig heel erg diep tot op het punt dat ik mezelf niet eens begrijp, want ik wil het niet accepteren en ik wil heel graag weg.
Alle reacties Link kopieren
retrostar schreef:
15-01-2020 09:07
De man lijdt helemaal niet; hoe kom je erbij? Is hij onzeker dan slaat hij erop en dat is voor hem het juiste antwoord. Het gaat niet om jou. Jij bent volledig inwisselbaar. Hij koos jou omdat je toevallig bleef hangen en niet wegliep. Je vond jezelf niet belangrijk genoeg en dit soort personen zijn voor hem het fijnste gezelschap omdat hij dan af en toe de opluchting van de ontlading kan voelen die hij graag wil.

Hij zal echter steeds harder willen slaan om datzelfde fijne gevoel te kunnen krijgen. Waarna hij zich vergelijkt met succesvolle mannen die zoiets niet doen en zich dan schuldig gaat voelen en daardoor wordt hij weer agressiever. Het is niet zo dat hij zoveel van jou houdt dat hij afstand zal gaan doen van zijn gedrag.
Ik denk dat de reden dat hij mij slaat is, controle. Ik merk dat hij wil dat ik altijd lief ben, luister en hem intimiteit geef. Als ik dat niet doe krijgt hij het gevoel dat ik hem niet meer moet. Hij zegt dan soms ook van: "wat is er? je doet de laatste tijd echt raar". Net alsof je een ander elke keer moet knuffelen of vasthouden. Ik moet dit eigenlijk heel vaak constant doen. Net zoals sex, ik voel me heel vaak erg gedwongen. Ik heb het soms ook tegen mijn zin in gedaan om ruzie, irritaties of verdere escalatie vanuit zijn kant te voorkomen.
loveyourlife101 schreef:
15-01-2020 09:32
Ik denk dat de reden dat hij mij slaat is, controle. Ik merk dat hij wil dat ik altijd lief ben, luister en hem intimiteit geef. Als ik dat niet doe krijgt hij het gevoel dat ik hem niet meer moet. Hij zegt dan soms ook van: "wat is er? je doet de laatste tijd echt raar". Net alsof je een ander elke keer moet knuffelen of vasthouden. Ik moet dit eigenlijk heel vaak constant doen. Net zoals sex, ik voel me heel vaak erg gedwongen. Ik heb het soms ook tegen mijn zin in gedaan om ruzie, irritaties of verdere escalatie vanuit zijn kant te voorkomen.
Jammer dat je je niet gedwongen voelt om hem te dumpen.

Of je stopt de relatie of je accepteerd het. Meer smaakjes zijn er niet.
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
15-01-2020 08:52
Hij moet niets...Jij moet dit loslaten. Wanneer hij dit zelf had gewild dan had hij het wel opgepakt in zijn eentje. Nu zegt hij alleen samen met jou. Hij gebruikt het om contact met je te houden. Jullie hebben elkaar in de tang. Er is echter alleen strijd of een relatie wanneer 2 mensen daar aan mee doen.

Je bent een patroon uit je jeugd aan het herhalen maar jij kunt agressieve mannen niet 'goed" maken. Daarnaast waarom zou je dat willen?

Alle tijd die je aan hem besteedt kun je beter besteden aan het helen van jezelf. Anders blijf je in dit soort onaantrekkelijke relaties stappen.
Ja klopt zeker, maar makkelijker gezegd dan gedaan. Het zal zeker een proces zijn, maar wil mezelf niet zien afglijden door iemand die niet van me kan afblijven als hij een bepaald gevoel krijgt. en ja dat is waar als hij echt echt hulp gewilt zou hebben zou hij allang zijn gegaan zelfs alleen! ... pff
Alle reacties Link kopieren
loveyourlife101 schreef:
15-01-2020 09:32
Ik denk dat de reden dat hij mij slaat is, controle. Ik merk dat hij wil dat ik altijd lief ben, luister en hem intimiteit geef. Als ik dat niet doe krijgt hij het gevoel dat ik hem niet meer moet. Hij zegt dan soms ook van: "wat is er? je doet de laatste tijd echt raar". Net alsof je een ander elke keer moet knuffelen of vasthouden. Ik moet dit eigenlijk heel vaak constant doen. Net zoals sex, ik voel me heel vaak erg gedwongen. Ik heb het soms ook tegen mijn zin in gedaan om ruzie, irritaties of verdere escalatie vanuit zijn kant te voorkomen.
Je moet niks. Een ander heeft geen controle over jou. Blijf vooral zelf nadenken: wat wil jij?
Ben je eigenlijk niet al heel trots dat je de eerste stap hebt gezet? Die is moeilijk!

Als je deze kan zetten dan kan je de andere stappen ook zetten.
- Maak nu nog een afspraak bij de huisarts voor jezelf.
- Maak een melding bij de politie. Deze man kan jou best eens gaan opzoeken namelijk als echt alle contact is verbroken.
- Het doorbreken van alle patronen en overtuigingen die belastend zijn voor een normale relatie.

Je bent goed op weg! Het is echt heel wat om zo'n relatie te durven beëindigen.

Je praat de rol van je vader goed door te zeggen dat hij nu een stuk minder agressief is. Hij WAS je hele jeugd agressief. Not done! Echt niet! Agressie mag nooit. Dat is altijd een stap te ver.

Therapeuten zeggen dat je valt op types zoals je vader. Daarom is hulp zo belangrijk! Om patronen te ontdekken, je valkuilen, je gevoel te ontdekken en in contact te komen met ware liefde. Want alles waarin je nu mee in contact staat is overleven en veiligheid. Maar veiligheid is schijn. Alleen jij kan de juiste veiligheid voor jezelf creëren. Niemand anders.
Alle reacties Link kopieren
loveyourlife101 schreef:
15-01-2020 09:28
Ja en dat wil ik totaal niet, want het maakt me zo ongelukkig als hij dat bij me doet, maar als het bedaart is dan is hij weer de persoon die ik graag zie, als mijn vader me vroeger verbaal en/of fysiek mishandelde was ik heel erg blij als het weer goed was en dat hij niet meer boos was, want dan was het weer rustig in huis. Toen gingen we ook gewoon verder alsof er niks was gebeurt, maar mijn vader is inmiddels een stuk verbeterd qua agressie... Het lig heel erg diep tot op het punt dat ik mezelf niet eens begrijp, want ik wil het niet accepteren en ik wil heel graag weg.
Dit is geen relatie vanwege liefde. Dit is een relatie die draait om macht.

Zolang jij precies doet wat hij wil, hoeft hij niet zijn middelen in te zetten om zijn zin te krijgen.
En jij moet steeds meer op eieren lopen en steeds meer dingen doen zoals hij het wil om te zorgen dat er geen uitbarsting volgt.
Jij moet hem elke keer heel goed in de gaten houden hoe zijn humeur is en wat jij voor nieuwe dingen doet en hoe hij daar op zal reageren. Het is slopend, de relatie waarin je zit. Letterlijk slopend. Want als je iets verkeerd doet, krijg je klappen.

Dat is NIET hoe een relatie werkt. Maar dat weet jij niet, want jij hebt van huis uit meegekregen dat dit zo moet zijn.

JIJ kunt NIETS doen waardoor het geweld tegen jou stopt. Want wie een hond wil slaan, vind altijd wel een stok. Met andere woorden, hij wil de totale macht en controle over jou, je handelen én je denken hebben. En daarvoor blijft hij altijd net zo alert op jou als jij op hem. En zitten jullie samen naar elkaar te loeren of dit het moment is dat hij moet slaan / jij klappen moet krijgen.

Hoogst onveilig, letterlijk.

Dit wil je niet. Maar dat weet je nog niet. Want de schellen moeten je eerst van de ogen vallen, dat besef dat jij NIETS kan doen om hem te veranderen en hij toch door blijft gaan met op je in beuken. Want hij wil de verworven macht over jou niet opgeven en jij wil nog niet opgeven om hem te redden en te helpen.

Jij probeert een vierkant uit alle macht te veranderen om een rondje te worden, want dan past hij precies bij jou. Maar lieve TO, dit vierkant wordt NOOIT een rondje. Jij veranderd in stofjes in de wind hoe langer je dit laat voortduren. Je bent jezelf he-le-maal kwijt.
doreia* wijzigde dit bericht op 15-01-2020 10:10
1.09% gewijzigd
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Oke daar gaan we.. ik kreeg op mijn 18 e een relatie die 21 jaar heeft geduurd.. de jaren dat we beiden nog bij onze ouders woonden kwam het heel af en toe voor dat hij boos werd en spullen vernielde.. als ik daar iets over zei was het' als we straks samenwonen heb ik de spanning van thuis niet meer en dan gaat het goed!' na 5 jaar een woning gebouwd en het ging inderdaad redelijk goed.. tot ik in verwachting raakte.. toen brak pas werkelijk de hel los! Ondertussen was ook kindje 2 geboren.. ik kon het volhouden omdat ex veel van huis was en ik mijn kinderen een vader en moeder gunde.. ik was zo naïef om te denken dat mijn kinderen niks mee kregen van de ruzies, tot ik na een helse zaterdagavond naar boven vluchtte en ik m'n kids spierwit en huilend op de trap zag zitten.. de volgende dag ben ik opgestapt, heb melding gemaakt bij de politie, beide ouders en vrienden.. heb hulp voor mezelf geregeld want van een vrolijke onbevangen meid was ik nu een grauw grijs muisje, erg onzeker want het lag toch altijd aan mij dat hij zijn geduld verloor.. ben ondertussen getrouwd met een geweldige man maar af en toe vliegt me die onzekerheid nog aan

Het enige advies wat ik kan geven is om voor jezelf te kiezen.. het is niet makkelijk, maar als je bij deze man blijft krijg je een vreselijk leven, als het al niet je leven gaat kosten!
Vergeet de opmerkingen hier over wat een loser jij bent, dat je stom bent dat je je laat slaan.. deze mensen hebben zelf niet in jouw situatie gezeten.. ook ik zei altijd dat gebeurt me niet, maar voor je het weet zit je er midden in.. je wordt namelijk niet in 1x volledig in elkaar geslagen, het sluipt er langzaam in en wordt langzaam erger

Ik wens je veel sterkte, je gaat een moeilijke tijd tegemoet maar wat iemand anders ook zegt: als ik het kon kun jij het ook 😉
loveyourlife101 schreef:
15-01-2020 00:21
Nee, heeft ze niet gedaan. Toen hij me een blauw oog had geslagen, kwam ze alleen even later naar de kamer om te kijken wat hij had gedaan. Toen ze dat zag moest ze een traantje laten, maar verder heeft ze niet veel gedaan. Kon ze ook niet, denk dat zij zelf ook bang voor hem is.
Het woordje "ook" in deze zin zegt veel. Jij bent bang voor hem. En dat is begrijpelijk als hij je slaat wanneer hem iets niet zint. Ik hoop van harte dat de huisarts je doorverwijst naar een psycholoog die jou kan leren dat angst in een relatie een goede raadgever is: bij angst is het de hoogste tijd om te vertrekken. Zélfs als iemand je nog nooit heeft geslagen of anderszins fysiek heeft verwond.
Alle reacties Link kopieren
Foxy-mama schreef:
15-01-2020 09:55
Oke daar gaan we.. ik kreeg op mijn 18 e een relatie die 21 jaar heeft geduurd.. de jaren dat we beiden nog bij onze ouders woonden kwam het heel af en toe voor dat hij boos werd en spullen vernielde.. als ik daar iets over zei was het' als we straks samenwonen heb ik de spanning van thuis niet meer en dan gaat het goed!' na 5 jaar een woning gebouwd en het ging inderdaad redelijk goed.. tot ik in verwachting raakte.. toen brak pas werkelijk de hel los! Ondertussen was ook kindje 2 geboren.. ik kon het volhouden omdat ex veel van huis was en ik mijn kinderen een vader en moeder gunde.. ik was zo naïef om te denken dat mijn kinderen niks mee kregen van de ruzies, tot ik na een helse zaterdagavond naar boven vluchtte en ik m'n kids spierwit en huilend op de trap zag zitten.. de volgende dag ben ik opgestapt, heb melding gemaakt bij de politie, beide ouders en vrienden.. heb hulp voor mezelf geregeld want van een vrolijke onbevangen meid was ik nu een grauw grijs muisje, erg onzeker want het lag toch altijd aan mij dat hij zijn geduld verloor.. ben ondertussen getrouwd met een geweldige man maar af en toe vliegt me die onzekerheid nog aan

Het enige advies wat ik kan geven is om voor jezelf te kiezen.. het is niet makkelijk, maar als je bij deze man blijft krijg je een vreselijk leven, als het al niet je leven gaat kosten!
Vergeet de opmerkingen hier over wat een loser jij bent, dat je stom bent dat je je laat slaan.. deze mensen hebben zelf niet in jouw situatie gezeten.. ook ik zei altijd dat gebeurt me niet, maar voor je het weet zit je er midden in.. je wordt namelijk niet in 1x volledig in elkaar geslagen, het sluipt er langzaam in en wordt langzaam erger

Ik wens je veel sterkte, je gaat een moeilijke tijd tegemoet maar wat iemand anders ook zegt: als ik het kon kun jij het ook 😉
Heel naar dat jou dit overkomen is. Ik vind het wel fijn dat ik het verhaal van een ander kan horen die in hetzelfde parket heeft gezeten. En ik herken mezelf hier in. Ik ben een heel spontaan, sociaal en open persoon. Ik merk dat ik rond hem mezelf niet volledig kan zijn. Ik let altijd op hoe hij naar me kijkt. En hierdoor wordt ik stiller en in mezelf gekeerd onder de mensen. Dit is niet altijd het geval natuurlijk, soms. En we hebben het vaak genoeg leuk, hij maakt me aan het lachen en steunt me. Maar als je dat weegt met wat hij daarnaast doet, dan verliest dat zijn waarde natuurlijk. En ook bij mij is het erin geslopen. Het begon eerst mild, daarna werd het steeds erger.... en dat vind ik zo moeilijk in te zien.
Alle reacties Link kopieren
Waarom stel je je familie zoals je zus bloot aan een gevaarlijke man?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
ikBedoelHetGoed schreef:
15-01-2020 10:09
Het woordje "ook" in deze zin zegt veel. Jij bent bang voor hem. En dat is begrijpelijk als hij je slaat wanneer hem iets niet zint. Ik hoop van harte dat de huisarts je doorverwijst naar een psycholoog die jou kan leren dat angst in een relatie een goede raadgever is: bij angst is het de hoogste tijd om te vertrekken. Zélfs als iemand je nog nooit heeft geslagen of anderszins fysiek heeft verwond.
Ja ik ben bang voor hem. En naast dat ik verliefd ben (Wat heel gek is), blijf ik uit angst. Heb gewoon het gevoel dat hij het niet makkelijk gaat maken als ik ga. En omdat ik verliefd ben, accepteer ik sneller datgene wat hij van me verlangt....
Alle reacties Link kopieren
viva-amber schreef:
15-01-2020 10:16
Waarom stel je je familie zoals je zus bloot aan een gevaarlijke man?
Ik stel ze daar niet aan bloot, mijn zus heeft dit nog nooit gezien en mijn familie heeft hem uberhaupt nog nooit gezien. Zijn eigen zus heeft hij hier zelf wel aan blootgesteld.
Alle reacties Link kopieren
loveyourlife101 schreef:
15-01-2020 10:10
Heel naar dat jou dit overkomen is. Ik vind het wel fijn dat ik het verhaal van een ander kan horen die in hetzelfde parket heeft gezeten. En ik herken mezelf hier in. Ik ben een heel spontaan, sociaal en open persoon. Ik merk dat ik rond hem mezelf niet volledig kan zijn. Ik let altijd op hoe hij naar me kijkt. En hierdoor wordt ik stiller en in mezelf gekeerd onder de mensen. Dit is niet altijd het geval natuurlijk, soms. En we hebben het vaak genoeg leuk, hij maakt me aan het lachen en steunt me. Maar als je dat weegt met wat hij daarnaast doet, dan verliest dat zijn waarde natuurlijk. En ook bij mij is het erin geslopen. Het begon eerst mild, daarna werd het steeds erger.... en dat vind ik zo moeilijk in te zien.
Ik kreeg te horen: ik heb een rotjeugd gehad. En dus doe ik soms domme dingen. En ik vond het verdrietig voor hem, had medelijden en wilde hem helpen. Hij was wel een boos en schreeuwde, maar hij zei dat hij het zo had geleerd. En ik wilde hem daarna wel helpen door anders te leren reageren. En wist ik, dat als ik niet over dat onderwerp begon, ik hem zo hielp niet boos te worden.
Na 9 maanden de eerste klap. Ik rende hem achterna en gaf hem een pets op zijn achterhoofd om hem te laten stoppen. Hij stopte inderdaad, om daarna met zijn vuist mij een hoek in mijn gezicht te geven. Meteen daarna was hij vol spijt en zei: maar je wéét toch dat ik automatisch zo reageer? Waarom dóe je zoiets nu? Nu heb ik je geslagen?! En zo werd die vuistslag mijn schuld.
En volgden nog vele vuistslagen. En zaten de muren en deuren van ons huurhuis vol gaten, want hij wilde mij niet slaan ook al deed ik zo enorm stom tegen hem, dus sloeg hij dan maar in de muur.

En hij was zo lief, leuk, grappig, volwassen (in mijn 20 jarige brein) en de sex was oh lala. En als ik nu maar gewoon deed wat hij wou... zoveel moeite was het allemaal toch niet?

Tot het uitraakte. Want hij had zijn handen om mijn nek en wurgde me. Ik kreeg het zwart met sterren voor de ogen en was overtuigd dat ik hier en nu dood zou gaan. En toen, toen het dus eigenlijk al te laat was, besefte ik me dat dit nooit meer goed ging komen, wat ik ook deed of liet. Gelukkig liet hij op tijd los. Ik heb mezelf de trap af gesleept naar de bus en ben naar mijn ouders gegaan.

Dat is inmiddels 16 jaar geleden. Heb een ander leven wat zo totaal ver van die wereld afstaat, dat het soms een vorig leven lijkt. En nóg heb ik daar wel gekke eigenaardigheidjes aan overgehouden. Mijn man (die dat zelf totaal zo niet wil) krijgt van mij altijd het beste. Het beste brood, zijn kleren krijgen de beste plek aan de waslijn. Een psychische tik van dat huiselijk geweld.

Als de schellen je van de ogen vallen, dan ga je weg en kijk je niet meer om.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Doreia* schreef:
15-01-2020 09:50
Dit is geen relatie vanwege liefde. Dit is een relatie die draait om macht.

Zolang jij precies doet wat hij wil, hoeft hij niet zijn middelen in te zetten om zijn zin te krijgen.
En jij moet steeds meer op eieren lopen en steeds meer dingen doen zoals hij het wil om te zorgen dat er geen uitbarsting volgt.
Jij moet hem elke keer heel goed in de gaten houden hoe zijn humeur is en wat jij voor nieuwe dingen doet en hoe hij daar op zal reageren. Het is slopend, de relatie waarin je zit. Letterlijk slopend. Want als je iets verkeerd doet, krijg je klappen.

Dat is NIET hoe een relatie werkt. Maar dat weet jij niet, want jij hebt van huis uit meegekregen dat dit zo moet zijn.

JIJ kunt NIETS doen waardoor het geweld tegen jou stopt. Want wie een hond wil slaan, vind altijd wel een stok. Met andere woorden, hij wil de totale macht en controle over jou, je handelen én je denken hebben. En daarvoor blijft hij altijd net zo alert op jou als jij op hem. En zitten jullie samen naar elkaar te loeren of dit het moment is dat hij moet slaan / jij klappen moet krijgen.

Hoogst onveilig, letterlijk.

Dit wil je niet. Maar dat weet je nog niet. Want de schellen moeten je eerst van de ogen vallen, dat besef dat jij NIETS kan doen om hem te veranderen en hij toch door blijft gaan met op je in beuken. Want hij wil de verworven macht over jou niet opgeven en jij wil nog niet opgeven om hem te redden en te helpen.

Jij probeert een vierkant uit alle macht te veranderen om een rondje te worden, want dan past hij precies bij jou. Maar lieve TO, dit vierkant wordt NOOIT een rondje. Jij veranderd in stofjes in de wind hoe langer je dit laat voortduren. Je bent jezelf he-le-maal kwijt.
Dat is waar... en ik moet echt tot dat besef komen, maar ik sta echt niet sterk. Het rare is als jij dit zo tegen me zegt, ben ik me hiervan bewust en kan ik me er ook echt in vinden. Maar zodra hij voor me staat of in dit geval contact opneemt via de sms of dergelijke ik zoveel moeite heb om hem NIET te geloven.... Ik wil gewon geloven dat hij echt veranderd of zijn agressivitieit beperkt en beter onder controle heeft..
Alle reacties Link kopieren
dube schreef:
15-01-2020 04:09
Als hij je al mishandelt in de verliefdheidsfase, dan wil je niet weten hoe het daarna gaat.
wauw .. hier heb ik niet bij stil gestaan....

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven