vreemd eendje op school

13-02-2020 15:28 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo iedereen!
Sorry voor mijn lange bericht. In ieder geval bedankt voor jullie moeite om mijn bericht te lezen :).

Op dit moment ben ik eerstejaarsstudent HBO Social Work en deze opleiding bevalt mij super goed! Ik haal hele goede cijfers, heb mijn stage voor dit jaar al afgerond en ik heb al een tweedejaars stageplek gevonden! Hier ben ik ook al voor aangenomen. Ik had vorige week een gesprek met mijn SLB'er en hieruit volgde ook een positief studieadvies.
Dit klinkt allemaal lekker positief!

Toch voel ik me dit jaar niet helemaal op mijn gemak op school. Vorig jaar begon ik met de opleiding verpleegkunde, maar hiermee was ik al na een periode gestopt. De studie was niet helemaal wat ik zocht. Dat ik ging stoppen vond ik ergens wel jammer, maar dit kwam omdat ik een hele leuke, gezellige klas had. Iedereen ging met iedereen om. Meteen al vanaf dag 1! Het was echt gezellig! Dat ik zo'n leuke klas had was echt een verademing voor me, want de laatste twee jaar op de middelbare school had ik niet heel veel aansluiting in mijn klas. Dat ik dus ergens echt bij hoorde (ook gevoelsmatig) voelde goed en gaf me ook zelfvertrouwen. Ik was toch niet zo'n vreemd eendje als dat ik toen dacht ;).

Echter is het nu dus weer omgekeerd. Ik volg een hele leuke opleiding waarmee ik voor geen goud zou willen stoppen. Maar ik heb gewoon niks met mijn klasgenoten. Het ging als volgt:
In september begon mijn opleiding. Ik leerde iemand uit mijn klas kennen en hiermee klikte het gelijk. Zij besloot er helaas na 1,5 maand mee te stoppen. In die 1,5 maand ging ik vooral met haar om, samen met nóg een tweede klasgenoot. Mijn tweede klasgenoot woont nog maar 3 jaar in Nederland. Ik vind het echt enorm knap hoe goed zij de Nederlandse taal al spreekt en ik heb enorm veel bewondering voor hoe ze het allemaal doet. Mijn eerste klasgenoot waarmee ik omging had een 'zorgtaak' overgenomen voor mijn tweede ('buitenlandse) klasgenoot. Toen zij ermee stopte voelde ik me uiteraard genoodzaakt om haar verder te helpen. Ik help haar met verslagen, en alles omtrent de taal. Dit kan ik ook makkelijk doen omdat ik naast school nog zat tijd over heb. Ze is verder super aardig en dankbaar en ik help haar verder ook met alle plezier.... Maar naast haar ga ik verder met niemand echt om.

We bestaan uit een klas van 12 personen. 8 meiden en 4 jongens. Er zijn al 5 mensen gestopt. En hoewel alle meiden het goed met elkaar kunnen vinden en regelmatig onderling in een deuk liggen, merk ik dat ik achterblijf met mijn klasgenoot die ik dus help. En hier baal ik ergens best wel van. Ik hou namelijk enorm van gezelligheid. Over het algemeen zou ik mezelf omschrijven als iemand die erg betrokken, geïnteresseerd is. Iemand die heel erg open is en altijd voor alles en iedereen klaarstaat. Naast school doe ik ook vrijwilligerswerk met jongeren met een beperking én doe ik sinds kort animatiewerk. Dit vind ik geweldig om te doen, want ik hou ervan om zo nu en dan lekker gek te kunnen doen. Ik ben op zich wel een mafkees.
Maar op school kom ik niet helemaal uit mijn veren. Aan de ene kant komt dit omdat ik een soort van handlanger moet spelen. Ik merk gewoon dat als ik die zorgtaak niet op me neem, niemand anders het zou doen. Niemand betrekt haar echt ergens bij. Dingen gaan haar vaak te snel af en dan krijgt ze niet alles mee. Iedereen probeert haar wel te helpen als het om schoolzaken gaat, maar buiten school kijkt niemand naar haar om. Ook als we iedere keer groepjes moeten vormen wil ze graag dat ik samen met haar in het groepje kom. En oprecht, het is een schat van een meid, maar een echte 'klik..'klik' is het niet. Niet vriendschappelijk ofzo. Zij is heel lief, zachtaardig, voorzichtig, maar ook enorm afhankelijk. Ik ben wel aardig en vriendelijk, maar niet zo zachtaardig. En die zachtaardige kant irriteert mij ergens ook wel weer. Qua karakter is ze eigenlijk helemaal niet mijn type.

Of de rest van mijn klasgenoten echt mijn type zijn weet ik niet. Zij kennen elkaar onderling al best wel goed, maar ik ken ze eigenlijk nog helemaal niet zo goed. In het begin heb ik iets teveel focus gelegd op mijn eerste twee klasgenoten, waardoor ik de rest een beetje 'vergat'. Nu er eenmaal groepjes zijn gevormd, merk ik dat ik het wel lastig vind om me er echt bij te voegen. Aan de andere kant hou ik mezelf voor de gek als ik nu zeg dat ik enorm graag met ze om wil gaan. In mijn klas zitten eigenlijk typische 'meiden meiden'. Nagellakje hier, make-up daar, haren netjes, drama of jongenszaken en noem het maar op. Ik ben een vrij nuchter persoon. En hoewel ik wel eens nagellak op heb, en ook weleens jurkjes en rokken draag, ben ik niet een typisch meisje meisje. Ik hou gewoon niet van die oppervlakkige drama dingen. En van make-up moet ik verder al helemaal niks hebben.

Wat me ook heel erg stoort is dat ik eigenlijk heel erg mezelf ben en ik me vaak afvraag in hoeverre zij ook 'echt' zijn. Ik kreeg als feedback van mijn klasgenoten dat ze vonden dat ik erg mezelf was. En dit vind ik heel erg leuk om te horen. Want, waarom zou ik iemand zijn die ik niet ben?! Maar ik voel vaak gewoon dat er meer achter een bepaalde klasgenoot schuilgaat. En dan denk ik, jij vertelt nu sowieso niet de waarheid. Dat iemand dan vertelt dat diegene zich heel erg goed voelt, maar dat ik gewoon voel dat dit niet zo is. Met de meiden in mijn klas heb ik dus niet echt iets. De jongens daarentegen vind ik wel heel chill. Hiermee trek ik langzaam ook iets meer mee op. Ik ben allang blij dat ik eindelijk in een projectgroep met jongens zit.

Kortom... Ik heb op school dus (vooralsnog) niet echt een klik met iemand. Niet op een kleine vriendschappelijke manier. Tijdens mijn gesprek met mijn slb'er heb ik ook aangegeven dat ik de opleiding dus heel erg leuk vind, maar dat ik me dus niet heel erg thuis voel in de klas. Helaas voor mij heb ik volgend jaar waarschijnlijk wel dezelfde klas....
Maarja, wat doe je dan...
Mezelf meer tussen mijn klasgenoten voegen, ondanks ik nu al een beetje weet dat ik gewoon niet hun type ben. Of accepteren dat ik op school gewoon niet helemaal op mijn plek ben. Ik vind het vooral heel erg jammer dat je niet in een andere klas geplaatst kunt worden. Mijn opleiding heeft heel erg veel klassen. Ik weet bijna wel zeker dat er klassen zijn waar ik beter tussen pas. maarja, hier heb ik helaas niet zoveel aan.

Wat zouden jullie doen? Herkend iemand dit verhaal?
Laat het idee los dat je klasgenoten je vrienden moeten zijn. Je bent daar om te studeren, niet om vrienden te maken.
Zeewater8669 schreef:
13-02-2020 15:38
Laat het idee los dat je klasgenoten je vrienden moeten zijn. Je bent daar om te studeren, niet om vrienden te maken.
Deze. Wil je vrienden zoek een hobby.
Je lijkt nogal je neus op te halen voor de andere meiden in jouw klas. Hoe wil je dan aansluiting vinden?

Grote kans trouwens dat volgend jaar groepen worden samengevoegd, zeker als er zoveel uitvallers zijn.
Alle reacties Link kopieren
Dus je wil vriendjes en vriendinnetjes, maar eigenlijk ook weer niet want die meiden zijn eigenlijk nep met hun make-up en jongensdrama enzo en jij bent zo lekker nuchter.
Jij doet net alsof je openstaat voor nieuwe vriendschappen, maar je kijkt best op je klasgenotes neer en voelt je beter. Je bent dus net als zij (nep dus), alleen in een ander jasje.
nessemeisje wijzigde dit bericht op 13-02-2020 15:47
1.43% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Maud*de*Braose schreef:
13-02-2020 15:43
Je lijkt nogal je neus op te halen voor de andere meiden in jouw klas. Hoe wil je dan aansluiting vinden?

Dit. Erg sympathiek kom je niet over....
Alle reacties Link kopieren
Zeewater8669 schreef:
13-02-2020 15:38
Laat het idee los dat je klasgenoten je vrienden moeten zijn. Je bent daar om te studeren, niet om vrienden te maken.
+1
Ik zou gewoon stoppen met die zogenaamde ' zorgtaak' als je daardoor zelf beperkt wordt in je sociale leven en contacten met andere klasgenoten.

Ze is verder niks van jou. Laat ze het zelf maar uitzoeken.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dezelfde opleiding gedaan ooit en geen enkele vriendin eraan over gehouden.

De opleiding die je doet, daar hebben de meeste mensen in het eerste jaar een mwder nodig, in plaats van er een te worden. Dat is in jaar 2 en zeker na jaar 3 niet meer het geval.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Je zit voor jezelf op school om een diploma te halen niet om voor iemand te zorgen die niet de juiste capaciteiten heeft en ook niet voor Je sociaal leven.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Maud*de*Braose schreef:
13-02-2020 15:43
Je lijkt nogal je neus op te halen voor de andere meiden in jouw klas. Hoe wil je dan aansluiting vinden?
Eens. Hier heb ik ook nooit zoveel mee, van die vrouwen die vinden dat andere vrouwen oppervlakkig, hysterisch en op uiterlijk gericht zijn en dat zij de grote uitzondering zijn. Misschien eens iets minder je oordeel klaar hebben, waarschijnlijk hebben zij ook wel meer in zich dan jij van een afstandje kunt zien.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Als je ook al 2 klassen op de middelbare de vreemde eend was had je vorig jaar gewoon een keer geluk dat er veel sympathieke mensen in je klas zaten.
Je hoeft voor niemand te zorgen en je hoeft op niemand neer te kijken. Je bent daar om te leren. Je hoeft er niet bij te horen.
Allereerst, wat lief van je dat je dat meisje wilt helpen. Maar aan de andere kant, lijk je dat niet van harte te doen. Je voelt je (zoals ik het lees) alsof je met haar zit "opgescheept".
Misschien moet je een andere manier vinden om er tegenaan te kijken. Het is niet meer de basisschool. Als je goed met je klasgenoten kunt opschieten is dat leuk, maar al snel zal ieder zijn eigen weg gaan, voor stages e.d. Het zou leuk zijn als je een vriendschap overhoudt aan deze periode, maar het is niet realistisch om dit te verwachten.
Het is niet jouw taak om dat meisje te helpen en bij te spijkeren, maar zoals gezegd: erg aardig als je dit wilt doen. Dat je iemand helpt, hoeft alleen nog niet te zeggen dat het ook je beste vriendin moet zijn. Stel je grenzen als je het gevoel hebt dat het je teveel opslokt, maar zie haar niet als een barrière om andere vrienden te maken. Dat ligt namelijk echt niet aan haar, maar aan jouw eigen opstelling. Zonder haar zou je misschien ook niet echt een klik hebben met iemand anders in je klas. Dat kan, soms loopt het nu eenmaal zo. Als je het verder gewoon naar je zin hebt, zou ik me er niet te druk om maken. Vriendschap kun je niet dwingen, en deze opleiding is ook maar tijdelijk.
Alle reacties Link kopieren
Door 'de meiden' zo te diskwalificeren als 'allemaal niet mijn type' zet je jezelf ook buiten spel he? Dan hoef je het dus niet eens te proberen.

Toon eens wat meer initiatief. Maak praatjes met mensen. Zeg 'he kan ik even bij jullie zitten'. Ga mee als ze iets met de klas doen ook al is het niet jouw ding.

Je hebt jezelf een beetje buitengesloten met je gedrag. Nu moet je dus extra je best doen om te laten zien dat je dat eigenlijk niet wil.

Goede opleiding om eens naar je eigen aandeel in de situatie te kijken. Beetje zelfreflectie. Het is je nu allemaal overkomen, maar jij bent toch echt de enige die er wat aan kan veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Voor een HBO’r is je denk niveau erg Infantiel, als je zo over je klasgenoten oordeelt.
Een Opleiding en een vak leren is voor je, toekomst, en niet voor je Image.

Je doet de Opleiding Social work maar je komt niet echt Social over na mij mening.
Denk dat jij een andere instelling moet gaan aannemen.

Socialwork: zul je mensen tegenkomen, die je moet helpen :sarcastic: en waarmee je moet gaan samenwerken.

ook al zijn ze niet zo perfect of geweldig met z’n instelling naar je klasgenoten heb ik nu al Medelijden met je Toekomstige Cliènte’s&Collega’s.

Waarom heb je eigelijk deze opleiding gekozen? :-? :-?
Minds are Like Parachutes, they Only Function when open #.
Alle reacties Link kopieren
Een goede social worker mengt zich in allerlei groepen. Je zal waarschijnlijk te maken krijgen met invalwerk waar je niemand kent, groepen cliënten die niet op jou zitten te wachten en waar je toch zinnig werk mee moet verrichten.

Ik had meestal ook geen persoonlijke aansluiting met de gedetineerden, psychiatrische patiënten en dakloze verslaafden op de plekken waar ik gewerkt heb.

Maar toch werd er door mijn leidinggevende van mij verwacht dat ik ervoor zorgde dat ik 'goed lag in de groep'. Dat was mijn werk.

Als ik steeds maar bleef plakken aan en verschuilen achter die ene cliënt die veel aandacht vroeg en die lekker makkelijk in de omgang was, had ik ook op mn flikker gekregen.

Want ook die moeilijke cliënte met een grote bek en een hekel aan andere vrouwen, zit daar voor een behandeling.

Dus mooie oefencasus voor je latere werk: hoe zorg ik dat ik met iedereen op goede voet sta. Hoeven niet je vrienden te zijn, maar ontspannen omgang.
Ik heb dezelfde opleiding gedaan. Ik vond hier en daar aansluiting, had wel enkele vriendinnen in de klas. De rest vond ik ook wel aardig maar niet persé mijn types, maar die vormden zeker in jaar 2, jaar 1 was los zand en veel afvallers, ook weer een groepje. Je kan er wel tussen komen als je dat zou willen maar kan het zo zijn dat zij niet open staan voor jou omdat ze voelen dat je ook niet open staan voor hun? En of zij zich wel of niet anders voordoen maakt toch niks uit? Jij hoeft ze niet te analyseren is nergens voor nodig. Hoe dan ook niet prettig als je geen klik hebt met anderen. De opleiding duurt een aantal jaar dan is het ook prettig als je aansluiting vind.
Wat dat meisje betreft:
Mijn ervaring is dat dit soort opleidingen maar al te graag de begeleiding van studenten met 'iets' over de schutting gooien naar andere studenten.
Ik zou me inspannen voor waar jij wat haar betreft afhankelijk van bent (groepsopdrachten of samenwerkingsopdrachten).
Voor de rest klink je als ik: gefocussed op de taak afmaken en geheel doen. In dit geval heb ik geleerd dat als niemand iets doet, als jij WAT doet (hetgeen wat mij het beste uitkomt dan) voldoende is omdat het een extra taak betreft die eigenijk niet letterlijk van je verwacht wordt.
Zij mag dus blij zijn met alle inspanning en niet perse een 'af' product, school idem.
Want als zij niet voldoet aan de eisen kan niemand uiteindelijk haar diploma voor haar gaan halen. Dus het is maar goed dat zij of zelf een ontwikkeling laat zien of stopt zonder nog meer studietijd te verkwisten.
Ook zonde van jouw moeite dan.

Je klasgenoten vind je dus niks dus ik zou elders contacten proberen te krijgen. Wat Doreia zegt: en volgend jaar is de klas toch weer anders.
Alle reacties Link kopieren
Een sociaal leven kun je ook krijgen via een leuke hobby of in de buurt. Het leven bestaat uit meer dan school, werken en mensen helpen. Ga een team sport doen of zoek een hobby waarbij je mensen ontmoet of ga meer uit.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Als je de rest van je klas beter wilt leren kennen waaronder je de meiden niet een keer uit om samen wat te eten of borrelen ofzo?

En je hoeft natuurlijk niet al je opdrachten met die ene klasgenoot te doen. Je kan ook tegen haar zeggen goh, ik heb de afgelopen 20 opdrachten met jou gedaan, ik wil een keer met iemand anders een opdracht doen. Van opdrachten met anderen doen kan je ook leren, verschillende mensen hebben verschillende inzichten en werkwijzen. Dus van uit dat opzicht ook voor je opleiding beter om eens wat af te wisselen.
Alle reacties Link kopieren
Je komt niet erg sympathiek over. Hoe jij de ‘meisjes-meisjes’ omschrijft, denk je niet dat zij dit niet aanvoelen? Jij omschrijft jezelf als een zogenaamd nuchter persoon, een beetje dat ‘vreemde eend’ gedoe cultiverend en trots op de ‘jij blijft zo jezelf’ feedback. ‘Je blijft zo jezelf’ is codetaal voor ‘ik moet feedback geven maar heb geen zin in ellenlange discussies over haar ‘zijn’ dus zeg ik iets wat zo universeel is dat niemand er aanstoot aan kan nemen en iedereen zich er in kan vinden en dan ben ik er vanaf’.

Ik vind dat gepsychologiseer over het ‘echtheidsgehalte’ van de ‘meisjes-meisjes’ allesbehalve nuchter. Ik vind het een erg hoog highschooldrama-gehalte hebben. Ik zou zeggen: accepteer hoe de verhoudingen liggen en zie de opleiding voor wat het is: een opleiding i.p.v. een vriendenclub. Die zoek je dan elders. Er is ook niets op tegen om contact te leggen met mensen uit andere klassen. Op je werk zul je vaak genoeg collega’s krijgen waar je geen klik mee hebt. Kun je er toch nog prettig mee samenwerken. Bekijk de klasgenoten gewoon als collega’s. En heb je een gezellige borrel na een tentamenweek dan is dat een extraatje.
Nee heb je, ja kun je krijgen
De studie die je volgt is een sociale studie.

In mijn hoofd kan je dus best een keer op zo'n groepje afstappen en voorstellen wat te drinken of samen aan een project te werken.
Alle reacties Link kopieren
Dat je het idee hebt dat er meer achter iemands gedrag zit past natuurlijk perfect bij je studie ;). Echter moet je oppassen dat je dit niet direct op iedereen in je omgeving toepast. Als je deze studie doet is iedereen om je heen ineens autistisch, een adhd'er of een borderliner. Net als eerstejaars geneeskunde studenten die denken dat ze allerlei ziektes hebben. Laat het los, jij doet je heus ook anders voor dan dat je soms bent, dat is menselijk.

Je bent op school om te leren en tuurlijk is het fijn als je leuk op kan schieten met je klas. voor zover ik lees word je niet gepest, buiten gesloten dus een hel is het niet, je hebt alleen wat minder aanspraak, nou prima. Overplaatsing van klas vind ik ook wel erg drastisch.Bij deze studie ga je straks veel stage lopen dan heb je niet veel meer met je klas te maken, er zullen vast keuzevakken volgen waar ook weer nieuwe klassen uitstromen.

Misschien is het even wennen na je leuke klas bij verpleegkunde maar een ramp is het niet.
Alle reacties Link kopieren
Susan schreef:
13-02-2020 16:05
Eens. Hier heb ik ook nooit zoveel mee, van die vrouwen die vinden dat andere vrouwen oppervlakkig, hysterisch en op uiterlijk gericht zijn en dat zij de grote uitzondering zijn. Misschien eens iets minder je oordeel klaar hebben, waarschijnlijk hebben zij ook wel meer in zich dan jij van een afstandje kunt zien.
En over de klasgenoot die je helpt klink je eigenlijk ook nogal lullig. Ze lijkt vooral een blok aan je been en je geeft haar er de schuld van dat je geen aansluiting hebt bij de rest . Terwijl ze je wellicht gewoon niet moeten, zoals jij hen ook niet moet. Eigenlijk de enige over wie je complimenteus en enthousiast bent, ben je zelf. Niet echt een sympathieke eigenschap.
Alle reacties Link kopieren
Pfff, wat een geanalyseer, en ook nog zo enorm uitgebreid van stof.... misschien iets meer bij jezelf blijven en niet uit gaan van aannames op basis van wat je op een afstandje ziet. Die meiden hebben dat snel door hoor.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven