Single, geïsoleerd en externe druk

17-02-2020 00:42 24 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi allemaal.

Ik ben 26 jaar en ben al bijna 3 jaar vrijgezel. Ik ben nog nooit zo lang vrijgezel geweest. Hiervoor heb ik een aantal relaties gehad. Deze relaties zijn om verschillende redenen beëindigd. Na mijn laatste breuk heeft het even geduurd voordat ik weer toe was aan daten. Na 6 maanden heb ik een eerste date gehad. Dit is niks geworden. Daarna heb ik nog wat dates gehad, die uiteindelijk ook op niks zijn uitgelopen.

Toen, inmiddels haast 2 jaar geleden, was ik er klaar mee. Ik besloot om even helemaal “van de markt” af te gaan. Ik heb keihard aan mezelf gewerkt. Geïnvesteerd in mijn familie en mijn vriendschappen. Veel gereisd. Veel stappen gemaakt in mijn carrière. Vakinhoudelijke opleidingen gevolgd. Naast mijn baan een eigen bedrijf begonnen. Een nieuwe universitaire studie in deeltijd gestart. Dit is gelukkig allemaal in balans en het gaat erg goed.

Maar nu komt het. Voor mijn gevoel leef ik nu in een soort web. Een web van carrière maken, een eigen bedrijf runnen en studeren. Uiteraard heb ik veel contact met mijn familie en vriendinnen, maar ik ben volledig afgezonderd van de mannen. Terwijl ik stiekem wel een leuk gezin ambieer. Ik word ook al 27, tenminste dat is wat o.a. familie tegen mij zegt. Iedereen om mij heen gaat samenwonen, trouwt, krijgt kinderen. Ik ben de enige in de familie die alleen is. “Wordt het ook niet eens tijd voor jou om te gaan settelen?” en “Een warm gezin is toch uiteindelijk veel belangrijker dan waar je nu allemaal mee bezig bent?”. Dit soort opmerkingen doen pijn. Ik voel me op zulk soort momenten dan ook erg eenzaam, terwijl ik daar normaal gesproken (als ik bijvoorbeeld thuis alleen op de bank zit) echt geen last van heb.

Ergens lijkt het me heel leuk om, vooral nu alles zo goed gaat, een leuke partner te vinden. Iemand die het ook erg druk heeft, maar toch een aanvulling op mijn leven kan zijn. Iemand waarmee ik verder kan gaan bouwen aan de toekomst. Alleen ben ik zodanig van de mannen geïsoleerd dat ik gewoon niet meer weet of dit wel in mijn leven past. Ik ben na mijn relaties en groei ook zo kritisch geworden, dat ik qua mannenkeuze überhaupt niet meer weet waar ik goed aan doe. Ik weet ook niet of apps als Tinder of Happn op dit moment verstandig voor mij zijn. Ik ben ook gewoon bang dat een man (vooral in de onzekere periode van het daten) mijn stabiliteit verstoort. Dat alles dan opeens minder lekker loopt dan nu.

Voor wie is dit herkenbaar? Wat hebben jullie hiermee gedaan? Waar doe ik op dit moment goed aan? :heart:
Laat je niet opjagen, je hebt meer tijd dan je familie veronderstelt.
Doe je ding, wees gelukkig met jezelf, dat heeft veel meer meerwaarde dan het geluk te zoeken bij een ander en daar afhankelijk van te zijn.
Alle reacties Link kopieren
Waarom kom je geen mannen tegen? Wat doe je in het weekend/ je vrije tijd?
Alle reacties Link kopieren
Ammiedammie schreef:
17-02-2020 00:50
Waarom kom je geen mannen tegen? Wat doe je in het weekend/ je vrije tijd?
Ik kom wel mannen tegen in het uitgaansleven in mijn eigen stad, maar meestal zijn dat mijn types niet. Of op reis vind ik het dan weer lastig om echt iets te ondernemen (wanneer ik iemand zie die ik leuk vind) omdat ik daar maar een aantal dagen ben.

Maar misschien moet ik eens ergens anders uitgaan. Een andere stad ofzo.
Alle reacties Link kopieren
Een relatie is geen moeten hoor. Je laat je nu opjutten door opmerkingen, niet doen. Snoer ze voortaan de mond: als t zover is hoor je het wel!
En je voelt zelf wel wanneer je er weer aan toe bent.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Na een bepaalde leeftijd nemen dat soort opmerkingen weer af.

Ik ben nu 55 en niemand vraagt me nog of het niet eens tijd wordt voor wat dan ook.

Oftewel: gewoon laten gaan.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
Het beste recept om gelukkig te worden is door je leven te leven zoals dat het beste bij jou past. Daarvoor moet je je zo min mogelijk aantrekken van hoe anderen denken dat je je leven moet inrichten.
Als ik je op lees klinkt het alsof je je leven prima vindt zoals het nu is, zonder man. Het zou van de zotte zijn als je je energie gaat steken in het vinden van een man terwijl je dat eigenlijk niet wil. En 26 is nog jong, tijd zat om te settelen, mocht je dat op een later tijdstip willen.
Alle reacties Link kopieren
Zeg je dan niet dat die opmerkingen pijn doen en ze erover op moeten houden?
TO: lees goed wat hier gezegd wordt, goede tips.
Waar bemoeien die mensen zich trouwens mee, het is jouw leven.
Onthoudt 1 ding, wat je ook doet, mensen hebben altijd een mening, wat je ook doet.
Trouwens een relatie krijgen lijkt zo makkelijk maar niet alles is maakbaar.
Och je bent nog zo jong. Dat settelen kan over een tijd ook nog wel hoor.
Ik zou mijzelf niet op laten jagen. Als je zelf heel graag een relatie wilt, kun je hier natuurlijk iets aan doen. Echter zou ik dit niet ambiëren, omdat je druk voelt vanuit je omgeving.
Alle reacties Link kopieren
Liselotte098 schreef:
17-02-2020 00:42
“Wordt het ook niet eens tijd voor jou om te gaan settelen?” en “Een warm gezin is toch uiteindelijk veel belangrijker dan waar je nu allemaal mee bezig bent?”
Nee, en nee. Wat voor jou belangrijk is en wat voor jou de juiste tijd is, bepaal jij helemaal zelf. En natuurlijk doen die opmerkingen pijn, want jouw omgeving zegt hier indirect mee dat je niet voldoet aan wat volgens de standaard van je verwacht wordt. Daardoor voelt je manier van leven als een afwijking. Mij deden dat soort opmerkingen ook altijd heel veel zeer.

Maar uiteindelijk ben ik me gaan beseffen en erin gaan geloven dat het niet uitmaakt of je voldoet aan wat “normaal” is of wat je omgeving van je verwacht. Wat belangrijk is, is dat je leert luisteren naar wat JIJ wil en waar JIJ gelukkig van wordt. Volgens mij ben je daar nog niet helemaal uit. Neem daar eerst de tijd voor. Want hoe beter het je lukt te luisteren naar wat jij zelf wil, des te dover word je voor die ongevraagde bemoeizuchtige opmerkingen van je omgeving.
Ya no puede caminar
Alle reacties Link kopieren
Je bent nog jong. Lekker genieten van deze tijd en er komt vanzelf wel een keer iemand op je pad. Niks aantrekken van andere mensen.
Wat willen ze dan? Een leuke man pluk je toch niet zo van de boom? Die kom je tegen terwijl je verder lekker met je eigen dingen bezig bent.
Alle reacties Link kopieren
In mijn omgeving is iedereen in de dertig als de kinderen komen. Je hebt nog even hoor.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt keihard gewerkt aan je carrière en aan je studie.

En nu dat allemaal lekker loopt begin jij te denken aan een relatie zou toch ook wel fijn zijn.

Vervolgens zoek je allemaal beren op de weg. Tinder is het niet. De mannen in mijn stad zijn niet mijn type.

Kortom je durft er niet voor open te staan en je kwetsbaar op te stellen. Want dat is de keerzijde van op zoek gaan naar een relatie. Als je de juiste vindt wordt je er gelukkiger van maar je kan ook keihard gekwetst worden.

En dat je familie dan zit te drammen dat het nu toch wel eens tijd wordt is bepaald niet helpend. Je hebt nog tijd genoeg.
Je laat je indoctrineren door je familie. Je hoeft helemaal geen relatie te hebben anno nu, jij kan voor jezelf zorgen. Bovendien scheelt het niet hebben van een relatie heel veel externe stress zoals o.a. verplichte nummertjes bij schoonfamilie. Jouw vrije tijd is ook echt van jou. Net als je huis!
Alle reacties Link kopieren
Die opmerkingen doen je wel wat, dus misschien in je achterhoofd had je toch ook gedacht dat je rond deze leeftijd aan je huisje-boompje-beestje bezig zou zijn.

De opmerkingen worden minder, zeker wanneer jij er niet tegenin gaat en gewoon niet op reageert. Waarschijnlijk is je vriendenkring ook verandert, of zal veranderen. Meer mensen om je heen die nog niet aan huisje-boompje-beestje zijn begonnen.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Heel herkenbaar. Heel erg vervelend dat gedram over hoe je je leven hebt ingericht. Ik heb me er niet veel van aangetrokken en mijn omgeving nog 10 jaar langer dan jij gemarteld met mijn solotour. :biggrin:

Op mijn 36ste ontmoette ik de man met wie ik mijn leven wilde delen. Scheelt wel dat ik me niet wilde voortplanten. Ook heel moeilijk en ingewikkeld voor anderen.

Ik voelde me niet geïsoleerd van mannen. Als ik zin had verscheen ik ergens op een radar en dan was er genoeg animo.
Alle reacties Link kopieren
Een web van carrière maken, een eigen bedrijf runnen en studeren. Uiteraard heb ik veel contact met mijn familie en vriendinnen, maar ik ben volledig afgezonderd van de mannen.

1. Waarom kom je in je web van studeren, bedrijf runnen en carrière maken geen mannen tegen?
2. Waarom ze je in je titel dat je geïsoleerd bent terwijl je gewoon contact hebt met familie en vriendinnen?

Mijn conclusie: je overdrijft graag. Het slaat nergens op om te zeggen dat je geïsoleerd bent én het slaat nergens op om te zeggen dat je volledig afgezonderd bent van de mannen. Waarom heb je het nodig om dingen zo op te blazen?
Alle reacties Link kopieren
Als je je leven zo prima vindt: lekker zo doorgaan. Je hebt nog tijd zat. Veelvan mijn vriendinnen, inclusief ikzelf zijn de man waar we mee gesetteld zijn in de 29-34 leeftijdsfase tegengekomen.

Als je nu iemand tegen wil komen, bouw dan die mogelijkheden in. Dus een activiteit waarbij je wel mannen tegenkomt. Dat kan uitgaan zijn, of een gemengde sport, of een gemengde hobby.
Daten is natuurlijk niet de enige manier om een man te vinden. Genoeg mensen komen hun partner tegen tijdens werk of opleiding.
Dus dat je geïsoleerd bent van mannen zie ik niet zo.

En verder: "je bent al bijna 27".
Voor mij is het: je bent pas 27.
Je hebt nog genoeg tijd een relatie op te bouwen en een gezin te stichten.

Soms lopen de dingen wat anders dan hoe je het van tevoren bedacht had. Ik zou me er niet te druk om maken. En je familie zeggen zich met hun eigen zaken te bemoeien.
Ergens lijkt het me heel leuk om, vooral nu alles zo goed gaat, een leuke partner te vinden. Iemand die het ook erg druk heeft, maar toch een aanvulling op mijn leven kan zijn. Iemand waarmee ik verder kan gaan bouwen aan de toekomst. Alleen ben ik zodanig van de mannen geïsoleerd dat ik gewoon niet meer weet of dit wel in mijn leven past. Ik ben na mijn relaties en groei ook zo kritisch geworden,
Goed dat je aan je eigen leven aan het bouwen bent. Maar op dit stukje wil ik wel even inhaken.
Het zou kunnen dat je je leven zo hard aan het modelleren bent, dat je inderdaad erg kritisch aan het worden bent. En dan vormt zich wellicht een plaatje van de ideale man. Maar hoe belangrijk is dat plaatje precies? Ik lees/hoor weleens vrouwen die een man willen die knap, druk, hoogopgeleid en intelligent is, zonder kinderen, met de juiste leeftijd, smaak, belangstelling, politieke voorkeur en hobby's enzovoort. De consequentie van die eisen kan zijn dat je die niet vindt. Datingsites die filters hebben zorgen er dus ook voor dat je de mannen die niet aan al die eisen voldoen ook niet ziet.

Terwijl het in het echte leven zo kan zijn dat de man met wie je een mooi leven zou kunnen opbouwen misschien niet aan al die eisen voldoet.
Het commentaar van je familie kun je naast je neer leggen. Maar het is wel handig als je zélf helder hebt of je écht alles of niets wil, of dat je misschien ook gelukkig zou kunnen worden met een man die niet helemaal in dat perfecte plaatje past.
Je klinkt eerlijk gezegd alles behalve geïsoleerd en ik heb het idee dat je je vooral gek laat maken. Je hebt een bedrijf, je studeert. Je komt zo te horen veel mensen tegen en zooo veel mensen van jouw/onze leeftijd zijn nog (of weer) single. En al zou je wel een relatie hebben, is dat gegarandeerd beter dan single zijn?

Ik ben bijna 30 en heb een half jaar geleden een jarenlange relatie beëindigd. Het was geen hele liefdevolle relatie, het laatste jaar en ik werd er eigenlijk heel ongelukkig en onzeker van. Ik heb allemaal vriendinnen om me heen, getrouwd, kinderen, etc etc. En ik krijg inderdaad ook vaak de vraag of ik niet eens op zoek moet gaan naar een nieuwe vent. En weet je? Ik voel me nu veel gelukkiger dan in die relatie. Dus nee, liever niet eigenlijk.

Het komt wanneer het komt en tot die tijd is het wat mij betreft ook wel best. En volgens mij sta jij er ook zo in. Lekker genieten van je eigen leven en je vrijheid. Zoals hierboven ook gezegd, je moet niet verplicht mee naar schoonfamilie en dergelijke. Je hoeft niet te struikelen over iemand zijn vieze sokken of afwas in de gootsteen. Wat iedereen ook zegt, single zijn is ook heel erg prettig :)
Je kunt niet alles hebben

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven