Mijn angst niet laten merken

20-03-2020 20:23 52 berichten
Alle reacties Link kopieren
Dag forummers.
Nooit gedacht dat ik dit ooit zou schrijven, maar ik heb even wat digitale steun nodig. Het wordt waarschijnlijk een lang verhaal, daarvoor alvast sorry.

Enkele maanden geleden (begin 2020) voelde mijn vriend (23) wat knobbels achterop zijn hoofd. Deze waren te bewegen en deden geen pijn. Een paar dagen later waren ook de lymfeklieren achter zijn kaak opgezet en erg groot. De knobbels op zijn hoofd vermenigvuldigden.

Een bezoek aan de huisarts maakte niks duidelijk. Huisarts besloot het “een paar maanden aan te kijken” om te zien of het erger zou worden of weg zou trekken. Vriend vond het prima, ik niet zo.
Na deze enkele maanden was het nog niet weggetrokken, het was zelfs alleen maar erger. De plekken achter zijn kaak werden alleen maar groter en er was ook een soort textuur in te voelen.

Weer langs de huisarts, bloedtesten. Kwam niks uit, geen ontstekingswaarden. Doorverwijzing voor een echo. 3 weken wachttijd en bij ons begon de spanning op te lopen.

Uit de echo kwam de conclusie dat er inderdaad plekken in zijn lichaam zitten die ze niet kunnen plaatsen. Hieruit is eigenlijk niet echt een conclusie gekomen, anders dan dat het niet de bof was, en het dan wel een chronische ontsteking moest zijn (wat mij als leek raar lijkt, met de resultaten van de bloedtesten).

Vriend kreeg een doorverwijzing naar de kaakchirurg, al zou dat weken gaan duren tot daar plek was. Deze afspraak zou volgende week vrijdag eindelijk plaats vinden, alleen valt dit zoals verwacht uit wegens Corona.

Afgelopen dinsdag ging het hier thuis mis. Om 14:30 gaf mijn vriend aan dat hij zich niet goed voelde. Hij was ernstig benauwd, ademde heel erg zwaar en werd duizelig zodra hij opstond.

We wonen samen in Brabant in verband met school, en onze ouders 100 km verderop, dus ik wist niet goed wat te doen. Ik heb zijn huisarts gebeld, wie aanraadde om astmamedicatie op te halen bij de apotheek (hij heeft vroeger last gehad van astma, maar al een jaar of 10 niet meer). Deze medicatie sloeg niet aan dus belde ik terug.

Ze stuurde ons door naar een andere huisartsenpraktijk, eentje die speciaal ingericht was voor het Corona spreekuur. Ik moet er even bij vermelden dat ik mijn rijbewijs heb, maar wegens grote angst en onzekerheid nooit rijd. Aangezien het nu niet anders kon heb ik hem naar de praktijk gereden en hebben we daar in een met plastic afgesloten praktijk bij de huisarts gezeten, compleet in pak met bril en mondkapje, alleen omdat kortademigheid een symptoom is.

Op het moment dat we daar zaten werd het erger. De spieren in zijn gezicht werken niet meer, hij kreeg echt geen lucht meer en hij kon niet meer praten. De huisarts besloot de ambulance te bellen en op het moment dat ik de auto (in paniek) ergens probeerde te parkeren, hoorde ik deze al in de verte aan komen rijden.

Vanaf dat moment ging het ontzettend snel. De ambulancebroeder was ook in beschermende kleding en ik kreeg te horen dat ik niet mee mocht, omdat ik nu ook verdacht werd. Ze wisten ook niet of ik überhaupt het ziekenhuis in zou mogen. Binnen enkele minuten was hij in de ambulance getild, en zonder dat we afscheid hebben kunnen nemen waren ze weg.

Ik bleef in complete paniek achter, niet wetend wat te doen.

Dan ben je toch ineens alleen, in een te stille stad.

Uiteindelijk heb ik het ziekenhuis gebeld en vertelden ze mij dat ik gelukkig wel bij hem mocht, maar dan verder niemand meer ivm het virus. Ik heb zijn ouders gebeld om het te vertellen en te overleggen, en zij besloten dat ik toch maar naar hem toe moest gaan omdat zij er voorlopig toch niet konden zijn.
Na even een paar minuten te hebben genomen om te kalmeren ben ik naar hem toe gereden, waar hij gelukkig uiteindelijk weer helemaal zichzelf bleek te zijn.

Ook daar zijn er verschillende (bloed)onderzoeken afgenomen, en ook een coronatest. Dat laatste bleek het gisteren gelukkig niet te zijn.

De arts die hem ontsloeg vertelde dat ze toch afwijkende waarden hadden gevonden in zijn bloed, die al helemaal niet pasten bij zijn leeftijd. Ze dachten in eerste instantie aan de auto-immuunziekte Sarcoïdose. Dit zou, vertelde de arts, opgelost zijn met medicijnen.
Wel wilde ze het zo snel mogelijk verder onderzoeken, dus is er voor aanstaande woensdag een afspraak gemaakt bij de afdeling oncologie.

Diezelfde avond nog gingen we samen opgelucht naar huis. Het was geen Corona, hij zou weer lekker thuis slapen en alles zou goed komen.

Gisteravond drong pas echt tot me door wat het dan betekend. Afdeling oncologie. Er is een grote internationale ramp gaande en al helemaal in Brabantse ziekenhuizen, maar de willen het aanstaande woensdag al onderzoeken.

Vanmiddag vertelde hij dat hij zijn medisch dossier heeft gekregen van het ziekenhuis, en hierin staan de “mogelijke diagnoses”. Daar wordt naast Sarcoïdose, een kwaadaardige tumor, bloedkanker en Hodgkin genoemd.

Op dat moment sloeg bij mij de paniek compleet toe. Ik wil dit niet aan hem laten merken, want hij is erg gevoelig voor andermans stress en ik ben bang dat mijn stress zijn angst versterkt. Ik probeer dus zo hard mogelijk te doen alsof er niks aan de hand is, maar ik ben misselijk van de spanning, zit te trillen en heb de ergste scenario’s door mijn hoofd schieten.

Ik heb dus even steun nodig en de mogelijkheid om mijn hart te luchten. Ik weet dat het allemaal om hem draait maar voel me er ook een beetje alleen in. Het kan zijn dat ik soms wat later reageer omdat ik veel met hem ben en niet wil dat hij dit leest, maar ik probeer zo veel mogelijk te reageren.
Poeh, wat ontzettend schrikken. Ik wil je heel veel sterkte wensen, TO. :hug: Hoop dat het meevalt!
Alle reacties Link kopieren
Wat vervelend allemaal.

Ik vind het bijzonder dat bij “mogelijke diagnoses” naast Sarcoïdose, een kwaadaardige tumor, bloedkanker en Hodgkin wordt genoemd terwijl niet eens verder onderzoek is gedaan. En dan letterlijk in deze bewoordingen?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Sterkte :hug:
Je hebt goed gehandeld en nu kun je even niks anders doen dan afwachten. Dat is heel frustrerend en vervelend.

Ik zou je overigens adviseren om je angsten wel te delen met je vriend. Praat er samen over, lucht allebei je hart. Het is natuurlijk voor hem eng, maar ook voor jou, voor zijn ouders, voor zijn naasten.

En jullie eigen huisarts kun je ook altijd benaderen hiervoor. Ook in de tijd van corona.
Alle reacties Link kopieren
Jeetje, heftige situatie zeg! Ik kan me voorstellen dat je er flink van schrikt. Sterkte TO! :hug:
I never failed, I just found another way how not to do things
Ach meisje toch. Wat heftig! Een hele dikke knuffel voor jou. :hug:
Alle reacties Link kopieren
Lieve Mittensz,
Wat een situatie zeg... Zou er zelf ook behoorlijk mee zitten. Wens jou en je vriend in ieder geval veel sterkte toe!

Denk je niet dat hij zich net zo druk maakt als jij, en dat het misschien beter is om het er samen over te hebben? Je kan je angst/onzekerheid dan natuurlijk ook relativeren, maar ik denk dat het belangrijk is dat je hier samen over praat, en dat het voor je vriend ook oplucht om te praten.
Succes!
Alle reacties Link kopieren
Blijf kalm. Tumoren staan bijna altijd op de differentiele diagnose lijst. Indien het een tumor is, is er snel bij zijn een prioriteit, dus ik snap wel dat ze dat spoedig hebben ingepland.
Ik snap dat het moeilijk is, maar je weet nu nog niks, dus haal diep adem en focus je op je vriend en niet nu al op mogelijke scenario's. Dat komt wel als het echt een kwaadaardige tumor(en) is.
Veel sterkte samen.
-
Alle reacties Link kopieren
himalaya schreef:
20-03-2020 20:28
Wat vervelend allemaal.

Ik vind het bijzonder dat bij “mogelijke diagnoses” naast Sarcoïdose, een kwaadaardige tumor, bloedkanker en Hodgkin wordt genoemd terwijl niet eens verder onderzoek is gedaan. En dan letterlijk in deze bewoordingen?
Ja, dat staat er letterlijk. Ik denk dat dat de verbinding is die ze hebben gelegd met de opgezette klieren, maar vind het ook raar dat de arts daar niks over heeft gezegd. Wellicht om deze spanning nu te voorkomen? Of gewoon omdat dit standaard protocol is om ook te onderzoeken..
lise1985 schreef:
20-03-2020 20:28
Sterkte :hug:
Je hebt goed gehandeld en nu kun je even niks anders doen dan afwachten. Dat is heel frustrerend en vervelend.

Ik zou je overigens adviseren om je angsten wel te delen met je vriend. Praat er samen over, lucht allebei je hart. Het is natuurlijk voor hem eng, maar ook voor jou, voor zijn ouders, voor zijn naasten.

En jullie eigen huisarts kun je ook altijd benaderen hiervoor. Ook in de tijd van corona.
Ik heb hem wel laten merken dat ik het spannend en eng vind, maar zo min mogelijk.. Hij is erg gevoelig voor andermans gevoelens en omdat er ook gezegd is dat de “aanval” een hyperventilatie kan zijn geweest, als reactie op stress, ben ik bang dat ik hem dan echt ver in de stress breng. Ik probeer het dus zo veel mogelijk te beperken en hem op te vrolijken.

Wat zouden we aan onze huisarts kunnen vragen? Heeft deze hier inkijk op? Ik had ook bedacht om misschien morgen het ziekenhuis te bellen om hiernaar te vragen, om wellicht wat onnodige angsten weg te nemen, maar de huisarts lijkt me dan inderdaad slimmer (kan dit ook in het weekend?).
Alle reacties Link kopieren
Mijn ervaring is dat huisartsen nu niet zoveel kunnen betekenen. Ik kan me voorstellen dat je stress verhoogd wordt doordat er nu voor woensdag ‘al’ een afspraak in het ziekenhuis is, maar de andere kant is dat je er dan wel snel bij bent als er iets serieus aan de hand is. Wat mij geholpen heeft is echt dag voor dag te leven. Dat hielp om niet al teveel na te denken over ‘what if’ en maakte het behapbaar. In ons geval bleek het Hodgkin te zijn en hij ligt hier nu 10 jaar na dato gezond naast me op de bank. Veel sterkte!
kaatje03 wijzigde dit bericht op 20-03-2020 20:44
Reden: Spelfoutje
0.28% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Bedankt allemaal.

Ik probeer hem zo veel mogelijk van het internet af te houden. Als je gaat googelen gaat het altijd mis, maar helaas lukt hem dat niet zo goed.

Ik doe ontzettend mijn best, maar met dit vele thuis zitten is het nog lastiger om mijn (en zijn) hoofd op andere dingen te brengen. Het enige wat ik ter afleiding heb is school, en dat lukt voor geen meter. Misschien dat we morgen een stukje kunnen gaan touren, daar ontspant hij altijd heel erg van en ik ook wel.
Alle reacties Link kopieren
kaatje03 schreef:
20-03-2020 20:41
Mijn ervaring is dat huisartsen nu niet zoveel kunnen betekenen. Ik kan me voorstellen dat je stress verhoogd wordt doordat er nu voor woensdag ‘al’ een afspraak in het ziekenhuis is, maar de andere kant is dat je er dan wel snel bij bent als er iets serieus aan de hand is. Wat mij geholpen heeft is echt dag voor dag te leven. Dat hielp om niet al teveel na te denken over ‘what if’ en maakte het behapbaar. In ons geval bleek het Hodgkin te zijn en hij ligt hier nu 10 jaar na dato gezond naast me op de bank. Veel sterkte!
Dit is inderdaad wat er nu het meest door m’n hoofd schiet. Ook dat hij gister werd gebeld door het hoofd van de afdeling oncologie, om een afspraak te maken.

Adem in, adem uit.
Alle reacties Link kopieren
als er 4 "mogelijke diagnoses" staan, dan vallen er straks 3 af.
En natuurlijk willen ze vooral zekerheid over de ernstigste diagnoses, dus die gaan ze snel testen, ook als er maar weinig kans is dat het van toepassing is.
Wat is de vraag die ik niet weet maar wel moet stellen?
mittensz schreef:
20-03-2020 20:34


Ik heb hem wel laten merken dat ik het spannend en eng vind, maar zo min mogelijk.. Hij is erg gevoelig voor andermans gevoelens en omdat er ook gezegd is dat de “aanval” een hyperventilatie kan zijn geweest, als reactie op stress, ben ik bang dat ik hem dan echt ver in de stress breng. Ik probeer het dus zo veel mogelijk te beperken en hem op te vrolijken.

Wat zouden we aan onze huisarts kunnen vragen? Heeft deze hier inkijk op? Ik had ook bedacht om misschien morgen het ziekenhuis te bellen om hiernaar te vragen, om wellicht wat onnodige angsten weg te nemen, maar de huisarts lijkt me dan inderdaad slimmer (kan dit ook in het weekend?).
De huisarts kan een goede gesprekspartner zijn om wat spanning en stress weg te nemen of daarbij te ondersteunen. Hij/zij zal niet inhoudelijk op mogelijke diagnoses ingaan, maar kan wel een goed iemand zijn om je hart even bij te luchten.
Alle reacties Link kopieren
mittensz schreef:
20-03-2020 20:47
Dit is inderdaad wat er nu het meest door m’n hoofd schiet. Ook dat hij gister werd gebeld door het hoofd van de afdeling oncologie, om een afspraak te maken.

Adem in, adem uit.
En het kan dus ook heel goed dat het niets met kanker te maken heeft; heb vertrouwen dat ze zijn klachten serieus nemen en het goed gaan uitzoeken.....ik denk aan je...de onzekerheid vond ik het meest ingewikkeld.
Alle reacties Link kopieren
:hug:
Alle reacties Link kopieren
Jeetje wat heftig. Als eerst even een heel groot compliment naar jou, je hebt supergoed gehandeld, en bent toch maar mooi in die auto gestapt om hem te brengen. Ook al is het een noodsituatie, als autorijden een angst is weet ik hoe moeilijk het is om het dan toch maar even te doen.

Ontzettend lief ook dat je je angst zo min mogelijk wil laten zien. Snap dat het doodeng is, en voor nu kun je helaas niks anders dan afwachten, hoe moeilijk dat ook is.
Probeer wat afleiding te zoeken, samen gezellig filmpje kijken, even een frisse neus halen, spelletje spelen. Je zult voor nu even de tijd moeten overbruggen tot woensdag. En probeer positief te blijven, je weet nog niet wat het is, er is zoveel mogelijk, probeer je focus niet te leggen op het meest negatieve.
Heel veel sterkte!
Alle reacties Link kopieren
:love:
Alle reacties Link kopieren
Panda1987 schreef:
20-03-2020 22:56
Jeetje wat heftig. Als eerst even een heel groot compliment naar jou, je hebt supergoed gehandeld, en bent toch maar mooi in die auto gestapt om hem te brengen. Ook al is het een noodsituatie, als autorijden een angst is weet ik hoe moeilijk het is om het dan toch maar even te doen.

Ontzettend lief ook dat je je angst zo min mogelijk wil laten zien. Snap dat het doodeng is, en voor nu kun je helaas niks anders dan afwachten, hoe moeilijk dat ook is.
Probeer wat afleiding te zoeken, samen gezellig filmpje kijken, even een frisse neus halen, spelletje spelen. Je zult voor nu even de tijd moeten overbruggen tot woensdag. En probeer positief te blijven, je weet nog niet wat het is, er is zoveel mogelijk, probeer je focus niet te leggen op het meest negatieve.
Heel veel sterkte!
Dankjewel! De eerste alinea betekend veel voor me, is fijn om te horen.

We gaan morgen een stukje touren. Hebben nu de auto van mijn moeder hier ivm het coronavirus en het feit dat we zo ver van iedereen afwonen, dat is fijn. Autorijden is zijn passie dus ik hoop dat dat zijn gedachten ergens kan verzetten.

Ik heb het medisch dossier doorgestuurd naar een vriendin van mijn ouders. Zij is verpleegkundige en zei dat een groot deel protocol is. Dat was wel al een beetje geruststellend.

Het is erg dubbel. Aan de ene kant een ver van mijn bed show; “zoiets ergs overkomt mij toch niet”, aan de andere kant wijzen een hoop pijlen de verkeerde richting op.
Alle reacties Link kopieren
mittensz schreef:
20-03-2020 23:01
Dankjewel! De eerste alinea betekend veel voor me, is fijn om te horen.

We gaan morgen een stukje touren. Hebben nu de auto van mijn moeder hier ivm het coronavirus en het feit dat we zo ver van iedereen afwonen, dat is fijn. Autorijden is zijn passie dus ik hoop dat dat zijn gedachten ergens kan verzetten.

Ik heb het medisch dossier doorgestuurd naar een vriendin van mijn ouders. Zij is verpleegkundige en zei dat een groot deel protocol is. Dat was wel al een beetje geruststellend.

Het is erg dubbel. Aan de ene kant een ver van mijn bed show; “zoiets ergs overkomt mij toch niet”, aan de andere kant wijzen een hoop pijlen de verkeerde richting op.
Geniet morgen lekker samen van een dagje weg, leuk muziekje erbij, lekker rondrijden. Het is nu toch nog afwachten, misschien is het niet goed, maar misschien valt het allemaal best mee. Snap je zorgen heel goed hoor, probeer ze alleen nu niet de overhand te laten krijgen :daisy:
Alle reacties Link kopieren
Rustig afwachten wanneer het sarcoidose is dan is dat heel goed te behandelen. Past ook bij de kortademigheid want het veroorzaakt ontsteking in de longen. Laten we hopen dat het die aandoening is dan is je vriend in goed gezelschap want de Koning heeft het ook. Probeer wat afleiding te zoeken bij een leuke serie of film.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
:hug: heel veel sterkte.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
Alle reacties Link kopieren
Wat een heftig verhaal. Hopelijk loopt dit goed af voor jullie. Sterkte :hug:
Alle reacties Link kopieren
Wat naar die onzekerheid en spanning. Veel sterkte en ik hoop dat er snel duidelijkheid is voor jullie. :hug:
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor alle lieve berichtjes, dat is erg fijn om te lezen in deze iets eenzame periode.

Vanmorgen deed ik me zeer en kwamen alle emoties er even uit in een huilbui, en had ik behoefte aan troost en een knuffel van hem. Misschien erg egocentrisch maar ik hoopte dat hij me vast zou pakken en er eventjes voor mij zou zijn. Dat deed hij helaas niet, in elk geval niet meer dan een slap handje op m’n schouder. Ik snap dat hij het moeilijk heeft en nu even vooral met zichzelf bezig is, maar het was wel even slikken.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven