Relaties
alle pijlers
Als de kinderen groot zijn
zaterdag 4 april 2020 22:51
Ik ben even benieuwd.
Wij zitten nog middenin de luiers. We hebben 3 kinderen van 7 jaar, 2 jaar en 4 maanden.
Het duurt nog even voor al het grut gaat puberen en we meer tijd voor elkaar en onszelf krijgen.
We kennen elkaar nu voornamelijk als vader en moeder, het is druk, geen familie in de buurt en eigenlijk regelen we nooit een oppas. Dit is prima zo, we missen dat ook niet heel erg.
Ons huis is nog lang niet klaar, we wonen er nu 3 jaar en er moet nog het een en ander verbouwd worden.
Kortom, we zijn een geoliede machine samen als het aankomt op kinderen, werk en thuis.
Soms denk ik weleens na over hoe het is als alles klaar is, de kinderen groter, wij meer adem hebben. Wat blijft er dan over?
Ik kan me nog helemaal niet voorstellen hoe dat straks “later” zal zijn.
Hoe ging dat bij jullie? Vind je je partner nog net zo leuk als die vader / moeder toen je nog kleine kinderen had? Misschien zelfs nog wel leuker?
Doen jullie meer of juist minder samen? Hoe is de dynamiek, is het veranderd. Misschien uit elkaar gegroeid? En dan de midlifecrisis, is dat echt een ding? En dan de pensioen periode, dan zit je samen “thuis”..
Ik ben heel benieuwd naar leuke, grappige en minder leuke ervaringen.
Wij zitten nog middenin de luiers. We hebben 3 kinderen van 7 jaar, 2 jaar en 4 maanden.
Het duurt nog even voor al het grut gaat puberen en we meer tijd voor elkaar en onszelf krijgen.
We kennen elkaar nu voornamelijk als vader en moeder, het is druk, geen familie in de buurt en eigenlijk regelen we nooit een oppas. Dit is prima zo, we missen dat ook niet heel erg.
Ons huis is nog lang niet klaar, we wonen er nu 3 jaar en er moet nog het een en ander verbouwd worden.
Kortom, we zijn een geoliede machine samen als het aankomt op kinderen, werk en thuis.
Soms denk ik weleens na over hoe het is als alles klaar is, de kinderen groter, wij meer adem hebben. Wat blijft er dan over?
Ik kan me nog helemaal niet voorstellen hoe dat straks “later” zal zijn.
Hoe ging dat bij jullie? Vind je je partner nog net zo leuk als die vader / moeder toen je nog kleine kinderen had? Misschien zelfs nog wel leuker?
Doen jullie meer of juist minder samen? Hoe is de dynamiek, is het veranderd. Misschien uit elkaar gegroeid? En dan de midlifecrisis, is dat echt een ding? En dan de pensioen periode, dan zit je samen “thuis”..
Ik ben heel benieuwd naar leuke, grappige en minder leuke ervaringen.
zaterdag 4 april 2020 22:57
Ik heb er geen eigen ervaring mee (ik ben nog te jong vrees ik), maar ik ken wel mensen uit de vriendenkring wiens ouders uit elkaar gegaan zijn eens de kinderen uit huis gingen. Hun ouders hadden zich zodanig lang gefocust op de zorg voor de kinderen, het huishouden, etc, dat zij uiteindelijk van elkaar vervreemd waren.
Hoeft niet voor iedereen zo'n doemscenario te zijn. In dat geval kan je elkaar evengoed opnieuw leren kennen en terug vinden. Maar het zet je wel aan het denken. Ik lees in je OP dat je geen nood hebt aan een oppas, een avondje zonder de kinderen. Ik zou hier toch eens aandacht voor hebben, om elkaar af en toe terug te zien als partner. Kan toch alleen maar fijn uitdraaien, voor nu en de toekomst , voor het volledige gezin?
Hoeft niet voor iedereen zo'n doemscenario te zijn. In dat geval kan je elkaar evengoed opnieuw leren kennen en terug vinden. Maar het zet je wel aan het denken. Ik lees in je OP dat je geen nood hebt aan een oppas, een avondje zonder de kinderen. Ik zou hier toch eens aandacht voor hebben, om elkaar af en toe terug te zien als partner. Kan toch alleen maar fijn uitdraaien, voor nu en de toekomst , voor het volledige gezin?
leeg
zaterdag 4 april 2020 23:00
Mijn kinderen zijn iets ouder, maar nog niet op de leeftijd dat we ze alleen thuis kunnen laten. Maar ze kunnen zich prima alleen vermaken en we genieten er nog steeds er van. Ik vind onze relatie nog steeds erg goed, we maken wel bewust tijd voor elkaar. Ik vind hem nog steeds leuk, niet alleen als vader, maar ook als partner.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
zaterdag 4 april 2020 23:02
Ja, dat is waar. De kinderen gaan tijdens vakanties wel naar opa en oma, maar dat is voor ons de uitgelezen kans om klusjes te doen in huis. We verbouwen zelf, dus er is altijd wel wat te doen. Zo ook in de meeste weekenden. Dan heb ik de kinderen voor mijn rekening, en mijn man de klusjes.
In de avonden is hij eigenlijk ook altijd aan het klussen, deze avond ook as we speak.
In de avonden is hij eigenlijk ook altijd aan het klussen, deze avond ook as we speak.
zaterdag 4 april 2020 23:09
Hier twee pubers. Ik vind mijn man nog steeds aantrekkelijk! We hebben veel tijd met de kinderen, maar ook zonder.
Wij hebben vooral in de jonge jaren jaarlijks een weekend samen gepland. Even uit.
Toen kinderen klein waren was er meer tijd voor ons. Nu is er altijd wel 1 thuis of laat op bed. Qua liefdesrelatie vind ik dat lastiger dan toen de kinderen klein waren.
Nu is de oudste vaak wakker als we naar bed gaan. Het houdt ons niet tegen maar het is wel anders.
We geven elkaar de ruimte bij hobby's en dergelijke. Garanties heb je nooit, maar mijn hart maakt nog steeds een sprongetje als ik hem zie. Dit jaar 18 jaar samen.
Wij hebben vooral in de jonge jaren jaarlijks een weekend samen gepland. Even uit.
Toen kinderen klein waren was er meer tijd voor ons. Nu is er altijd wel 1 thuis of laat op bed. Qua liefdesrelatie vind ik dat lastiger dan toen de kinderen klein waren.
Nu is de oudste vaak wakker als we naar bed gaan. Het houdt ons niet tegen maar het is wel anders.
We geven elkaar de ruimte bij hobby's en dergelijke. Garanties heb je nooit, maar mijn hart maakt nog steeds een sprongetje als ik hem zie. Dit jaar 18 jaar samen.
zaterdag 4 april 2020 23:18
Ik weet hoe het is om zelf te verbouwen, en om daarom altijd 'iets' te doen te hebben.Tuinbank schreef: ↑04-04-2020 23:02Ja, dat is waar. De kinderen gaan tijdens vakanties wel naar opa en oma, maar dat is voor ons de uitgelezen kans om klusjes te doen in huis. We verbouwen zelf, dus er is altijd wel wat te doen. Zo ook in de meeste weekenden. Dan heb ik de kinderen voor mijn rekening, en mijn man de klusjes.
In de avonden is hij eigenlijk ook altijd aan het klussen, deze avond ook as we speak.
Toch zou ik je echt aanraden om (minimaal) eens per maand een avond echt samen te besteden aan iets leuks.
Als je deze tijd nooit meer neemt voor elkaar, denk ik dat je elkaar straks niet meer kent wanneer je de verbouwing erop zit/kinderen groter zijn.
Dan zit je elkaar opeens aan te staren. Verlies elkaar niet uit het oog, juist nu niet, wanneer je een geoliede machine bent en sleur er ongemerkt opeens best snel in schiet.
Jullie klinken als een fijn team ouders, maar waar is de passie romantiek en liefde?
-
zaterdag 4 april 2020 23:29
Het ging bijna vanzelf, hoe minder de kinderen ons nodig hadden, hoe meer wij weer samen gingen doen.
Toen de kinderen klein waren hadden we ieder op andere momenten onze vrije dag ivm zorg voor de kinderen. In mijn nieuwe baan was het mogelijk om op dezelfde dag vrij te zijn en voor de kinderen was het niet meer nodig onze dagen te verdelen. Dat bevalt zeer goed. Kinderen naar school en wij doen ons ding, dat kunnen klusjes zijn, maar ook een 'gat in de dag' slapen. Samen de stad in en lunchen, noem het maar op. Het is meestal echt onze dag. Helaas nu door Corona nu even niet.
Toen de kinderen klein waren hadden we ieder op andere momenten onze vrije dag ivm zorg voor de kinderen. In mijn nieuwe baan was het mogelijk om op dezelfde dag vrij te zijn en voor de kinderen was het niet meer nodig onze dagen te verdelen. Dat bevalt zeer goed. Kinderen naar school en wij doen ons ding, dat kunnen klusjes zijn, maar ook een 'gat in de dag' slapen. Samen de stad in en lunchen, noem het maar op. Het is meestal echt onze dag. Helaas nu door Corona nu even niet.
zaterdag 4 april 2020 23:30
Madeliefjees schreef: ↑04-04-2020 23:23Hier de kinderen net de deur uit. Scheiden is duur hoor, kunnen we niet betalen.
Hij werkt, ik niet, dus ik laat t maar zo.
De passie spat van het scherm af.
zaterdag 4 april 2020 23:42
Daar ben ik misschien ook wel een beetje bang voor inderdaad. Dan zit je elkaar opeens aan te kijken van “wie ben jij eigenlijk”.Phloxx schreef: ↑04-04-2020 23:18Ik weet hoe het is om zelf te verbouwen, en om daarom altijd 'iets' te doen te hebben.
Toch zou ik je echt aanraden om (minimaal) eens per maand een avond echt samen te besteden aan iets leuks.
Als je deze tijd nooit meer neemt voor elkaar, denk ik dat je elkaar straks niet meer kent wanneer je de verbouwing erop zit/kinderen groter zijn.
Dan zit je elkaar opeens aan te staren. Verlies elkaar niet uit het oog, juist nu niet, wanneer je een geoliede machine bent en sleur er ongemerkt opeens best snel in schiet.
Jullie klinken als een fijn team ouders, maar waar is de passie romantiek en liefde?
Passie, liefde en romantiek is er niet echt nee. Maar ook geen vervelende sfeer hoor, het heeft alleen geen prioriteit ofzo.
Onze kinderen hebben ook nooit een andere oppas gehad dan opa en oma, misschien dat dat het verschil is. Het lijkt me zo’n gedoe met een oppas, instructies geven, het zijn 3 kinderen die niet allemaal even makkelijk slapen, etc. Klinkt meer als excuses dit he.
zaterdag 4 april 2020 23:43
Misschien woont er om de hoek wel een andere werkende man die beter bevalt.Madeliefjees schreef: ↑04-04-2020 23:23Hier de kinderen net de deur uit. Scheiden is duur hoor, kunnen we niet betalen.
Hij werkt, ik niet, dus ik laat t maar zo.
zaterdag 4 april 2020 23:43
Andersom schreef: ↑04-04-2020 23:29Het ging bijna vanzelf, hoe minder de kinderen ons nodig hadden, hoe meer wij weer samen gingen doen.
Toen de kinderen klein waren hadden we ieder op andere momenten onze vrije dag ivm zorg voor de kinderen. In mijn nieuwe baan was het mogelijk om op dezelfde dag vrij te zijn en voor de kinderen was het niet meer nodig onze dagen te verdelen. Dat bevalt zeer goed. Kinderen naar school en wij doen ons ding, dat kunnen klusjes zijn, maar ook een 'gat in de dag' slapen. Samen de stad in en lunchen, noem het maar op. Het is meestal echt onze dag. Helaas nu door Corona nu even niet.
Dat klinkt wel echt heel fijn!
zaterdag 4 april 2020 23:45
Ik ben niet nog altijd bij mijn man omdat ik niets beters kan vinden maar omdat ik hem de beste vind een geen ander zou willen. En vice versa.
Grapjes als: 'Wie wil mij nou nog hebben?' of 'Ik kan me geen scheiding veroorloven' worden hier niet gewaardeerd, ik zou zoiets niet over mijn man hoeven zeggen. Vinden wij nogal respectloos naar de ander.
zaterdag 4 april 2020 23:48
Oh, wij hebben ook best harde humor. Wordt hier prima gewaardeerd en niet respectloos gevonden. Waarom een ander daarom veroordelen?Andersom schreef: ↑04-04-2020 23:45Ik ben niet nog altijd bij mijn man omdat ik niets beters kan vinden maar omdat ik hem de beste vind een geen ander zou willen. En vice versa.
Grapjes als: 'Wie wil mij nou nog hebben?' of 'Ik kan me geen scheiding veroorloven' worden hier niet gewaardeerd, ik zou zoiets niet over mijn man hoeven zeggen. Vinden wij nogal respectloos naar de ander.
zaterdag 4 april 2020 23:48
Ik vond het wel een leuk grapje.Andersom schreef: ↑04-04-2020 23:45Ik ben niet nog altijd bij mijn man omdat ik niets beters kan vinden maar omdat ik hem de beste vind een geen ander zou willen. En vice versa.
Grapjes als: 'Wie wil mij nou nog hebben?' of 'Ik kan me geen scheiding veroorloven' worden hier niet gewaardeerd, ik zou zoiets niet over mijn man hoeven zeggen. Vinden wij nogal respectloos naar de ander.
zaterdag 4 april 2020 23:50
Stel nou dat het echt zo is? Misschien niet in dit geval.Andersom schreef: ↑04-04-2020 23:45Ik ben niet nog altijd bij mijn man omdat ik niets beters kan vinden maar omdat ik hem de beste vind een geen ander zou willen. En vice versa.
Grapjes als: 'Wie wil mij nou nog hebben?' of 'Ik kan me geen scheiding veroorloven' worden hier niet gewaardeerd, ik zou zoiets niet over mijn man hoeven zeggen. Vinden wij nogal respectloos naar de ander.
Maar ik ken een stel uit de straat, hij met pensioen. Dochter woont nog thuis, de man “woont” op zolder, heeft een andere vriendin die ook in de buurt woont. Zij kunnen een scheiding niet bolwerken. Het huis heeft overwaarde, maar te weinig om voor beide een ander huis te kopen/huren. En dan zal hij wellicht nog een deel pensioen moeten afstaan aan haar. Het is een trieste situatie, maar iedereen ziet dat die mensen eigenlijk uit elkaar willen/moeten
zaterdag 4 april 2020 23:51
Als de jongste 4 maanden jong is zou ik nu ook niet direct aan oppas zitten denken zelf.Tuinbank schreef: ↑04-04-2020 23:42Daar ben ik misschien ook wel een beetje bang voor inderdaad. Dan zit je elkaar opeens aan te kijken van “wie ben jij eigenlijk”.
Passie, liefde en romantiek is er niet echt nee. Maar ook geen vervelende sfeer hoor, het heeft alleen geen prioriteit ofzo.
Onze kinderen hebben ook nooit een andere oppas gehad dan opa en oma, misschien dat dat het verschil is. Het lijkt me zo’n gedoe met een oppas, instructies geven, het zijn 3 kinderen die niet allemaal even makkelijk slapen, etc. Klinkt meer als excuses dit he.
Maar wel aan af en toe een avond gezellig klusvrij doorbrengen met hapjes en een glas wijn (of cola) als minstens de oudste 2 in bed liggen.
De buren zullen je bovendien ook dankbaar zijn dat ze eens een avond geen klus-geluiden (of toch niet op die manier horen.
zaterdag 4 april 2020 23:53
Kan ook een buurtroddel zijn he, het fijne van de situatie weet je weet je toch niet als buitenstaander.Tuinbank schreef: ↑04-04-2020 23:50Stel nou dat het echt zo is? Misschien niet in dit geval.
Maar ik ken een stel uit de straat, hij met pensioen. Dochter woont nog thuis, de man “woont” op zolder, heeft een andere vriendin die ook in de buurt woont. Zij kunnen een scheiding niet bolwerken. Het huis heeft overwaarde, maar te weinig om voor beide een ander huis te kopen/huren. En dan zal hij wellicht nog een deel pensioen moeten afstaan aan haar. Het is een trieste situatie, maar iedereen ziet dat die mensen eigenlijk uit elkaar willen/moeten