weinig respect

28-05-2020 09:30 157 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo, Ik zit in een moeilijke situatie. Mijn vriend heeft geen respect - of in ieder geval weinig - voor mij. Hij scheldt me sindskort uit voor kutwijf, trut en dat soort dingen. Ik heb meerdere keren aangegeven dat ik dat niet leuk vind, maar hij blijft het doen. Hij zegt dat het een grapje is, maar zo voelt het helemaal niet.

Er zijn momenten waarop ik hem ergens op wijs. Bijvoorbeeld als iets stuk, vies of kwijt is. Of als een afspraak niet na wordt gekomen. Ik kom vast niet altijd even aardig over, daar ben ik me van bewust, maar dat geeft hem geen reden om te doen zoals hij doet.
Hij negeert me of reageert alleen met ok. Regelmatig wordt hij zo boos, dat ik bang van hem word. Hij is verbaal erg sterk, daar kan ik niet tegen op. Soms probeer ik het, maar dan word hij heel star en geeft hij mij geen ruimte meer. Dan praat hij door me heen, geeft hij me geen ruimte om te reageren, zegt hij kwetsende dingen. Het moet en zal zo gaan zoals hij het in zijn hoofd heeft.
Inmiddels loop ik echt op mijn tenen en durf ik hem amper iets terug te geven
Alles is leuk en aardig als ik maar mee dein op zijn golven.

Daarnaast heb ik 2 weken terug hulp bij de huisarts gezocht. Hij kan zijn handen niet altijd thuis houden. Dit speelt al jaren. Maar voorheen dacht ik dat het zo hoorde in een relatie. (Sidenote: ik heb een traumatische jeugd gehad, waarin ik op dit vlak geen 'normaal' heb gekend)
Hij heeft me vaker beloofd dat het niet meer zou gebeuren, maar helaas.. Ik heb enkele opties voorgelegd aan hem (1. ik doe niets en ga kapot, 2. ik ga naar een blijfvanmijnlijfhuis, 3. we gaan uit elkaar of 4. jij zoekt hulp) Na heel wat smeken en veel redenen waarom optie 1 hem het beste leek, is hij voor optie 4 gegaan. De huisarts heeft hem door gestuurd naar de Praktijkondersteuner. Ik vraag me af of dit de juiste plek is.

Ik voel me niet altijd veilig bij hem. De manier waarop hij mij behandeld als iets hem niet zint en zijn onvermogen om met feedback om te gaan breken me op. Steeds vaker denk ik erover na bij hem weg te gaan. Ik ben (financieel) afhankelijk van hem en omwille van de kinderen blijf ik mijn best doen voor onze relatie. Ik hou nog steeds van hem. Ik zou niet zonder hem kunnen, denk ik. Hij heeft mij uit mijn jeugdellende gered. Ik hoop dat wij hier samen uit kunnen komen. Ondanks de vele verschillen tussen ons. We zijn als water en vuur in veel dingen. Kan onze liefde dat overwinnen?

Ik hoop hier adviezen te krijgen. Ik zit momenteel knel tussen mijn gevoelens en gedachten. Ik weet niet meer wat ik moet, kan of wil doen.
Waarom ben je nog bij hem? Wordt financieel onafhankelijk en ga op eigen benen staan.
Alle reacties Link kopieren
Wat een heftig verhaal :hug:

Maar wat je allemaal omschrijft is echt niet oké! Deze man is niet goed van jou. Volgens mij is jouw beeld van 'houden van' compleet verstoord. Als hij jou uitscheld en zijn handen niet thuis kan houden is dat NIET normaal. Laat staan voor jullie kinderen, die daar ongetwijfeld wat van mee krijgen.

Zoek hulp (evt idd bij de huisarts), neem de kinderen mee en GA WEG bij hem!
Nee heb je, ja kun je krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Oh en je schrijft 'weinig respect'. Deze man heeft helemaal geen respect voor jou. Laat dat duidelijk zijn.
Nee heb je, ja kun je krijgen.
Alle reacties Link kopieren
Bij hem weggaan, vandaag nog

er is geen enkele reden om dat niet te doen, als je niet vandaag nog gaat, houd je het dus zelf in stand
De redenen die je geeft om te blijven:

Ik ben financieel afhankelijk van hem
Dan ga je als de wiederweerga een baan zoeken. Ondertussen klop je bij de gemeente aan, leg je je situatie uit, en vraag je hoe je dat zou moeten doen wanneer je weggaat en nog geen baan hebt.

Ik blijf omwille van de kinderen
Het is voor kinderen ontzettend schadelijk om te zien hoe hun moeder wordt uitgescholden en geslagen door hun vader. Omwille van de kinderen zou je moeten vertrekken

Hij heeft mij uit mijn jeugdellende gered
Nee, nee, nee. Hij heeft je uit een rotsituatie gehaald en in de volgende rotsituatie gezet. Dat is niet redden. Dat is iemand die het al moeilijk genoeg heeft gehad, het leven nog moeilijker maken.


Geen redenen om te blijven. Echt niet. Wat heeft je huisarts nog meer gezegd? Ga jij ook naar gesprekken met de poh?
Alle reacties Link kopieren
Hij heeft je helemaal niet van je jeugdellende gered.
Hij heeft je van de ene ellende in de andere gestopt.
Alle reacties Link kopieren
"Kan onze liefde dat overwinnen?"
Nee, want dan zou er liefde moeten zijn en die is er aan zijn kant alvast niet.
En jouw eigenliefde is er ook niet.
Aangezien er soms vast wel minder rotte dingen zijn (hij is ook wel eens lief?) en jij niet zonder hem wil, is optie 1 al lang de enige optie.
Vrouw, kijk in de spiegel en zeg tegen jezelf dat je dit niet meer hoeft te pikken en maak plannen om weg te komen uit de onveilige situatie.
Is hij altijd even zachtaardig tegen de kinderen?
Alle reacties Link kopieren
Wat een kut situatie, je verdient echt beter.

Het gedrag van je vriend is NIET acceptabel. Zorg dat je zo snel mogelijk weg bent uit deze onveilige situatie.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
Alle reacties Link kopieren
Wat klote voor je. Je wil onder meer omwille van de kinderen bij hem blijven, maar je hebt zelf een klote jeugd gehad. Hoeveel wil je dat de kinderen hier van mee krijgen? Ga niet zeggen dat die niets merken.
Alle reacties Link kopieren
Ben je eerlijk geweest naar je huisarts? Heb je je huisarts verteld dat je man je mishandelt?
Alle reacties Link kopieren
Je was er zeker niet bij toen hij bij de huisarts was?

Je moet echt bij hem weggaan.
Lees je verhaal eens rustig terug, wat zou je een vriendin voor advies geven die met zo'n verhaal bij je kwam. Het is zo duidelijk!! Ga alsjeblieft weg bij deze man.
Waarom werk je niet? Heb je een opleiding gedaan? Werkervaring? Kun je daar weer een baan vinden? Of iets anders?

Sta je ingeschreven bij de woningbouw?
Je geeft de controle uit handen.
Het is tijd dat je zelf de controle weer gaat krijgen.
Probeer dat met kleine stapjes.
Misschien is praktisch het handigst. Probeer aan eigen inkomen te komen.
Hou je eigen grens in de gaten. Probeer bij tekenen van stress als eerste uit de situatie te gaan.
Assertief worden gaat in stapjes.
Het beste is natuurlijk gelijk nu weg te gaan maar dat is in deze periode van corona en zonder inkomen heel lastig. Dus neem het jezelf niet kwalijk dat je dit niet doet of je niet rot mag voelen als je nog in de situatie zit. Als je maar stappen onderneemt en in beweging komt maar dar doe je al.
Hij is niet jouw vriend. Hij is jouw bully.
Alle reacties Link kopieren
Je geeft je kinderen dezelfde bagage mee als van je eigen jeugd. Misschien een net andere vorm maar net zo goed: jouw zoon denk straks dat het normaal is dat hij zijn vriendin mag uitschelden en slaan als iets niet zint. Je dochter leer je dat een man haar slecht mag behandelen. Blijven is zeker niet in het belang van je kinderen. Zorg dat je op eigen benen kan staan. Gun jezelf een leuker leven...
Alle reacties Link kopieren
Heb je wel zelfrespect?
Want als je dat niet hebt kun je van hem ook geen respect verwachten.
Alle reacties Link kopieren
Dat jij blijft, moet je zelf weten. Maar je moet je kapot schamen dat je je kinderen geen veilig en liefdevol gezin gunt.
Een man die zn vrouw zo behandelt, is t allerlaagste soort. Als die op de grond ligt, spuug je erop, en stap je over hem heen.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
De geschiedenis herhaald zich voor jouw kinderen. Je geeft ze dezelfde jeugd als je zelf hebt gehad, besef je dat? Jij bent de enige om deze geschiedenis te doorbreken en je kinderen een ander voorbeeld geven. Dan zoeken zij in de toekomst misschien wel liefdevolle partners voor zichzelf.
De eerste alinea is al genoeg om te zeggen dat je niet bij hem moet blijven. En daarna wordt het helaas alleen maar ellendiger. Dat blijfvanmijnlijf-huis klinkt als een goed plan.

Tijd om zelf eens bij de huisarts aan te kloppen.
Van de jeugdellende in de andere.

Zijn de kinderen van hem?
Alle reacties Link kopieren
Wat een droevig verhaal. Ga alsjeblieft vandaag nog weg.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
GreenLadyFern schreef:
28-05-2020 09:59
De redenen die je geeft om te blijven:

Ik ben financieel afhankelijk van hem
Dan ga je als de wiederweerga een baan zoeken. Ondertussen klop je bij de gemeente aan, leg je je situatie uit, en vraag je hoe je dat zou moeten doen wanneer je weggaat en nog geen baan hebt.

Ik blijf omwille van de kinderen
Het is voor kinderen ontzettend schadelijk om te zien hoe hun moeder wordt uitgescholden en geslagen door hun vader. Omwille van de kinderen zou je moeten vertrekken

Hij heeft mij uit mijn jeugdellende gered
Nee, nee, nee. Hij heeft je uit een rotsituatie gehaald en in de volgende rotsituatie gezet. Dat is niet redden. Dat is iemand die het al moeilijk genoeg heeft gehad, het leven nog moeilijker maken.


Geen redenen om te blijven. Echt niet. Wat heeft je huisarts nog meer gezegd? Ga jij ook naar gesprekken met de poh?
Ik heb een baan, maar verdien niet voldoende om alle lasten alleen te kunnen dragen. Extra inkomen genereren zit er niet in voorlopig.

Ik heb geen herinneringen van liefdevolle ouders. Wel van een 21 jaar durende 'vechtscheiding' waarbij ik de postduif was die de boodschap steeds over mocht brengen. Ik heb veel ellende meegemaakt. Ellende waar mijn kinderen niet mee te maken hebben, dat is zeker. Mijn jeugd is in geen enkel opzicht ter vergelijken met die van hun.
Ik gun onze kinderen twee ouders die van elkaar houden. Liefde in voor en tegenspoed. Er zijn ook goede momenten, alleen wat minder dan de moeilijke momenteel.

Ik word niet mishandeld. Hij kan de handen op een andere manier niet thuishouden.

Ik heb ook gesprekken met de POH. Alleen telefonisch door Corona.
Alle reacties Link kopieren
takeesja schreef:
28-05-2020 11:33
De geschiedenis herhaald zich voor jouw kinderen. Je geeft ze dezelfde jeugd als je zelf hebt gehad, besef je dat? Jij bent de enige om deze geschiedenis te doorbreken en je kinderen een ander voorbeeld geven. Dan zoeken zij in de toekomst misschien wel liefdevolle partners voor zichzelf.
Oneens. Je kent de geheimen uit mijn jeugd niet. Je oordeelt zonder alle feiten te kennen.

De jeugd die ik had is in alle opzichten anders dan die van mijn kinderen. Ik ben een goede moeder.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven