Relaties
alle pijlers
Was ik maar niet gegaan...
woensdag 3 juni 2020 22:36
Ik opende niet zo heel erg lang geleden een topic waarin ik vertelde dat ik niks snapte met modern daten. Dat eindigde met een date.
Leuk verhaal. Mooi einde.
Maar helaas toch niet.
Inmiddels is er een maand voorbij, we hebben elkaar regelmatig gezien, er is een fijne, superleuke en vertrouwde klik en ik ben min of meer wel verliefd geworden.
Ik verwachtte niets, ben zeker niet op zoek naar een relatie. De intentie is gewoon plezier geweest. De liefde is geheel wederzijds, we kunnen dit ook naar elkaar uitspreken, we kunnen overal over praten.
Wat is dan die maar?
Er is dus van zijn kant nog een niet helemaal afgesloten hoofdstuk. En daar zijn dus kinderen in het spel. De relatie is wel beëindigt, maar er is geen ouderschapsplan of regeling. In de ogen van de ex-partner die nog wat hoop had, ben ik nu de boosdoener en ja, er is een kans dat die kinderen dus in de strijd worden gegooid.
Ik weet wat een roze bril is. Ik weet dat ik nooit nummer 1 zal zijn, en dat wil ik ook niet. Het belang van kinderen gaat altijd voorop, ik heb zelf kinderen en begrijp dat als geen ander.
Ik heb voorgesteld om er voorlopig een punt achter te zetten totdat zij zaken met elkaar op orde hebben en ik heb aangegeven geen enkele rol hierin te willen spelen.
Hij vindt dat niks en is bang om mij kwijt te raken. En dat wil hij niet.
Bottomline, was ik maar nooit gegaan. Ik weet dat je geen controle hebt over hoe het leven loopt. Ik heb de gok genomen, maar niet met de intenties om in een ingewikkeld verhaal verzeild te raken. Ik heb niks verkeerd gedaan, heb zelfs duidelijk gevraagd of hij wel vrijgezel was, etc.
Ik weet het even niet. En het gaat maar om een maand. Ik moet wel bekennen dat ik ook als ik de roze bril afzet, mij wel besef dat dit een ontzettend lief, eerlijk en leuk persoon is. Ik heb niks van het verhaal uit hem hoeven trekken, hij houdt niks verborgen en hij respecteert en begrijpt mijn twijfels en keuzes, maar zou heel graag een kans krijgen om te kijken wat er voor ons in zit in de toekomst.
Hoe lang moet je zoiets tijd geven?
Er is heel veel in mij dat gilt; rennen, nu het nog kan en het niet moeilijk is.
Maar de mooie kanten van deze man die ik in vrij korte tijd helemaal vanzelf zonder moeite of gedoe heb gezien maken dat ik twijfel.
Ik heb mijn leven op orde, heb een prima verstandhouding en goede regeling voor mijn kinderen en daar ben ik blij mee en gun ik iedereen.
Ik gun mijzelf ook een redelijk zorgeloos leven zonder de chaos die dit met zich gaat meebrengen.
Wat zouden jullie doen?
Leuk verhaal. Mooi einde.
Maar helaas toch niet.
Inmiddels is er een maand voorbij, we hebben elkaar regelmatig gezien, er is een fijne, superleuke en vertrouwde klik en ik ben min of meer wel verliefd geworden.
Ik verwachtte niets, ben zeker niet op zoek naar een relatie. De intentie is gewoon plezier geweest. De liefde is geheel wederzijds, we kunnen dit ook naar elkaar uitspreken, we kunnen overal over praten.
Wat is dan die maar?
Er is dus van zijn kant nog een niet helemaal afgesloten hoofdstuk. En daar zijn dus kinderen in het spel. De relatie is wel beëindigt, maar er is geen ouderschapsplan of regeling. In de ogen van de ex-partner die nog wat hoop had, ben ik nu de boosdoener en ja, er is een kans dat die kinderen dus in de strijd worden gegooid.
Ik weet wat een roze bril is. Ik weet dat ik nooit nummer 1 zal zijn, en dat wil ik ook niet. Het belang van kinderen gaat altijd voorop, ik heb zelf kinderen en begrijp dat als geen ander.
Ik heb voorgesteld om er voorlopig een punt achter te zetten totdat zij zaken met elkaar op orde hebben en ik heb aangegeven geen enkele rol hierin te willen spelen.
Hij vindt dat niks en is bang om mij kwijt te raken. En dat wil hij niet.
Bottomline, was ik maar nooit gegaan. Ik weet dat je geen controle hebt over hoe het leven loopt. Ik heb de gok genomen, maar niet met de intenties om in een ingewikkeld verhaal verzeild te raken. Ik heb niks verkeerd gedaan, heb zelfs duidelijk gevraagd of hij wel vrijgezel was, etc.
Ik weet het even niet. En het gaat maar om een maand. Ik moet wel bekennen dat ik ook als ik de roze bril afzet, mij wel besef dat dit een ontzettend lief, eerlijk en leuk persoon is. Ik heb niks van het verhaal uit hem hoeven trekken, hij houdt niks verborgen en hij respecteert en begrijpt mijn twijfels en keuzes, maar zou heel graag een kans krijgen om te kijken wat er voor ons in zit in de toekomst.
Hoe lang moet je zoiets tijd geven?
Er is heel veel in mij dat gilt; rennen, nu het nog kan en het niet moeilijk is.
Maar de mooie kanten van deze man die ik in vrij korte tijd helemaal vanzelf zonder moeite of gedoe heb gezien maken dat ik twijfel.
Ik heb mijn leven op orde, heb een prima verstandhouding en goede regeling voor mijn kinderen en daar ben ik blij mee en gun ik iedereen.
Ik gun mijzelf ook een redelijk zorgeloos leven zonder de chaos die dit met zich gaat meebrengen.
Wat zouden jullie doen?
woensdag 3 juni 2020 22:39
woensdag 3 juni 2020 22:40
Nee, ja. Ik weet het niet. Ik weet alleen dat ik niet op "ingewikkeld" zit te wachten. Maar dat ik ook het gevoel heb dat het de moeite waard is, dat ingewikkeld.
woensdag 3 juni 2020 22:43
Hoe kan je nu zeggen dat je een lief en eerlijk persoon ontmoet hebt als ie nog niet eens gescheiden is en de zaken voor zijn koters nog niet eens geregeld heeft?
Dan is ie helemaal niet lief, ook niet eerlijk en vooral een onbetrouwbare vader die zijn eigen piemel belangrijker vindt dan de stabiliteit en veiligheid van de thuissituatie van zijn kinderen.
Ik zou hem niet eens meer hoeven, superafknapper.
Dan is ie helemaal niet lief, ook niet eerlijk en vooral een onbetrouwbare vader die zijn eigen piemel belangrijker vindt dan de stabiliteit en veiligheid van de thuissituatie van zijn kinderen.
Ik zou hem niet eens meer hoeven, superafknapper.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 juni 2020 22:43
Ik zou afkappen.
Hij belt maar als hij "echt" vrij is, alles op een rij heeft, een ouderschapsplan, geen gedoe met zijn ex en minstens een half jaar écht single.
Zodat je geen rebound wordt.
Fijn van die paar leuke dates, maar daar zou het op dit moment voor mij stoppen.
Ik heb geen zin in "het is ingewikkeld" en "ik word bij in een scheiding en rechtszaak gesmeten".
Hij belt maar als hij "echt" vrij is, alles op een rij heeft, een ouderschapsplan, geen gedoe met zijn ex en minstens een half jaar écht single.
Zodat je geen rebound wordt.
Fijn van die paar leuke dates, maar daar zou het op dit moment voor mij stoppen.
Ik heb geen zin in "het is ingewikkeld" en "ik word bij in een scheiding en rechtszaak gesmeten".
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
woensdag 3 juni 2020 22:46
Dit is precies wat ik op een afstandje ook zou zeggen en wat ik in de eerste instantie ook zou doen. Echt, geloof mij. Als er iemand heel snel knopen doorhakt en niet met zich laat sollen dan ben ik dat.fashionvictim schreef: ↑03-06-2020 22:43Hoe kan je nu zeggen dat je een lief en eerlijk persoon ontmoet hebt als ie nog niet eens gescheiden is en de zaken voor zijn koters nog niet eens geregeld heeft?
Dan is ie helemaal niet lief, ook niet eerlijk en vooral een onbetrouwbare vader die zijn eigen piemel belangrijker vindt dan de stabiliteit en veiligheid van de thuissituatie van zijn kinderen.
Ik zou hem niet eens meer hoeven, superafknapper.
woensdag 3 juni 2020 22:47
Als je nu met hem doordate ben je geen haar beter dan hij.KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑03-06-2020 22:46Dit is precies wat ik op een afstandje ook zou zeggen en wat ik in de eerste instantie ook zou doen. Echt, geloof mij. Als er iemand heel snel knopen doorhakt en niet met zich laat sollen dan ben ik dat.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 juni 2020 22:48
Afstand nemen. Als het echt iets is tussen jullie, dan is dat er over een jaar nog steeds.
Laat hem eerst maar eens alles netjes gaan regelen en voor zijn kinderen een stabiele situatie creëren. Daarna nog zelf eens een tijdje alles op een rijtje krijgen, zelfstandig worden en pas daarna is er wellicht ruimte voor iets anders. Maar dan nog zou ik het rustig opbouwen.
Laat hem eerst maar eens alles netjes gaan regelen en voor zijn kinderen een stabiele situatie creëren. Daarna nog zelf eens een tijdje alles op een rijtje krijgen, zelfstandig worden en pas daarna is er wellicht ruimte voor iets anders. Maar dan nog zou ik het rustig opbouwen.
woensdag 3 juni 2020 22:49
De ex is écht ex. Ze heeft zelf een nieuwe relatie. De man in kwestie is echt eerlijk daarin.
woensdag 3 juni 2020 22:49
In dezelfde situatie gezeten en na een jaar getouwtrek van ex die de kinderen als pion gebruikte en rechtzaak om de omgang was ik er wel klaar mee. Kinderen op 1 dikke prima maar bij ons gebruikte de ex die kinderen om macht uit te oefenen en ook al was het tussen hen echt over ik kon daar zeer slecht tegen. Altijd maar dat gezeik van haar en vriend die steeds depressiever er van werd want die wilde de kinderen zien. Ook ik had geen schuld aan hun breuk en ze waren al uit elkaar maar die nasleep was vreselijk en heeft ons genekt . Ik spreek hem soms nog en inmiddels woont ze samen en nog steeds is het gedoe om alles. Ik vind het verschrikkelijk want hij was in heel veel wat ik zocht maar wou dat ik er nooit aan begonnen was. Het sloopt je relatie als het altijd maar over de ex en de kinderen gaat.
woensdag 3 juni 2020 22:50
But there's something about you...
That I wanna risk going through
https://www.youtube.com/watch?v=iVImwSb4EYU
That I wanna risk going through
https://www.youtube.com/watch?v=iVImwSb4EYU
woensdag 3 juni 2020 22:51
Je OP klinkt een beetje vaag, maar ik begrijp dat het voornaamste probleem is dat zijn ex nu boos is omdat hij een "nieuwe" heeft en daardoor mogelijk kan gaan dwarsliggen bij de scheiding en het ouderschapsplan.
Dat is niet jouw probleem, maar het zijne (of idealiter alleen dat van haar). En hij zegt nogal stellig dat hij je niet kwijt wil.
Dat jij geen zin hebt in gezeik snap ik wel. Maar als je door het leven gaat met het vaste voornemen om nooit teleurgesteld of gekwetst te worden of in "chaotische" situaties te belanden, maak je ook niet veel moois mee, vrees ik.
Dat is niet jouw probleem, maar het zijne (of idealiter alleen dat van haar). En hij zegt nogal stellig dat hij je niet kwijt wil.
Dat jij geen zin hebt in gezeik snap ik wel. Maar als je door het leven gaat met het vaste voornemen om nooit teleurgesteld of gekwetst te worden of in "chaotische" situaties te belanden, maak je ook niet veel moois mee, vrees ik.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
woensdag 3 juni 2020 22:52
Dat is dus iets waar ik mij heel bewust van ben.Eggo schreef: ↑03-06-2020 22:49In dezelfde situatie gezeten en na een jaar getouwtrek van ex die de kinderen als pion gebruikte en rechtzaak om de omgang was ik er wel klaar mee. Kinderen op 1 dikke prima maar bij ons gebruikte de ex die kinderen om macht uit te oefenen en ook al was het tussen hen echt over ik kon daar zeer slecht tegen. Altijd maar dat gezeik van haar en vriend die steeds depressiever er van werd want die wilde de kinderen zien. Ook ik had geen schuld aan hun breuk en ze waren al uit elkaar maar die nasleep was vreselijk en heeft ons genekt . Ik spreek hem soms nog en inmiddels woont ze samen en nog steeds is het gedoe om alles. Ik vind het verschrikkelijk want hij was in heel veel wat ik zocht maar wou dat ik er nooit aan begonnen was. Het sloopt je relatie als het altijd maar over de ex en de kinderen gaat.
Ik heb zelf de zaken op orde en heel goede, duidelijke afspraken over de kinderen. Ook dat heeft even geduurd, eerst de breuk met de vader en daarna heeft het toch zeker een paar maanden geduurd voor we een goed doordacht ouderschapsplan hadden en daarna duurde het nog even voor het ook allemaal vlekkeloos verliep. Maar het geeft mij heel veel rust en vertrouwen.
Dat gun ik iedereen.
Ook mijzelf als een eventuele, nieuwe verkering. En dit zijn voor mij wel rode vlaggen.
woensdag 3 juni 2020 22:52
Nou en? Het gaat toch niet om die ex? Het gaat om zijn kinderen. Je bent echt een onverantwoordelijke eikel als je wel tijd maakt om te daten maar niet om het leven van je kinderen goed te regelen. En als je als vrouw dat faciliteert ben je ook geen knip voor je neus waard.KataTonDemonaEaytoy schreef: ↑03-06-2020 22:49De ex is écht ex. Ze heeft zelf een nieuwe relatie. De man in kwestie is echt eerlijk daarin.
Niks onaantrekkelijker dan slechte vaders.
Am Yisrael Chai!
woensdag 3 juni 2020 22:53
Murrmurr schreef: ↑03-06-2020 22:50But there's something about you...
That I wanna risk going through
https://www.youtube.com/watch?v=iVImwSb4EYU
woensdag 3 juni 2020 22:54
woensdag 3 juni 2020 22:55
Ben ik helemaal met je eens. Daarom spreken wij ook niet af als de kinderen er zijn. Sterker nog; hij zet zijn kinderen altijd op nummer 1.fashionvictim schreef: ↑03-06-2020 22:52Nou en? Het gaat toch niet om die ex? Het gaat om zijn kinderen. Je bent echt een onverantwoordelijke eikel als je wel tijd maakt om te daten maar niet om het leven van je kinderen goed te regelen. En als je als vrouw dat faciliteert ben je ook geen knip voor je neus waard.
Niks onaantrekkelijker dan slechte vaders.
Ik zou het niet anders willen.
Ik ben er van overtuigd dat die kinderen alles voor hem zijn en dat zie ik ook aan hoe hij zich opstelt en gedraagt.