Advies nodig..

12-08-2020 00:42 53 berichten
Alle reacties Link kopieren
Sinds 3,5 jaar heb ik een relatie met mijn vriend. Inmiddels zijn we ruim een jaar getrouwd en hebben samen een kind gekregen.

Nu komt het... toen ik mijn vriend leerde kennen woonde ik al op mezelf en toen leefde ik een leven als: “werken... werken en nog meer werken en af en toe gezellig met me vriendinnen op stap” ik had eigenlijk sinds ik op mezelf ben gaan wonen al niet echt orde op zaken wat betreft mijn huis(houden).
Nee het was er zeker niet smerig, maar het ging meer om hoe het eruit zag qua rommel.. ik stelde geen prioriteiten aan post, betalingen etc. Ik liet alles een beetje rondslingeren en ruimde me huis op wanneer ik dat wilde en vooral wanneer ik eens rust in me kop had om het te doen (werkte toen de tijd 70 uur per week) nogmaals het was niet smerig, ook geen giga rotzooi. Maar het was gewoon chaos.

Toen ik hem leerde kennen was ik dus zo... dankzij hem ben ik echt veranderd en probeer ik nog steeds te veranderen. Inmiddels werk ik nog steeds, 5 avonden en 3 volledige dagen. En zorg ik voor ons kind op die drie dagen die ik wel vrij ben.

Echter heb ik zo het gevoel dat alles wat ik ook maar doe niet goed genoeg is.. hij maakt overal een ding van en als ik dan wat laat liggen een keer, dan moet ik mijn “bende” opruimen en dan zegt hij ja hier ben ik dus al jaren mee bezig om jou eindelijk eens te leren dat je gewoon je “troep” moet opruimen. Ook laat hij wel eens wat liggen en als ik daar dan eens wat van zeg dan zegt hij : irritant he? Heb je ook eens door hoe het is dat ik constant jou troep moet opruimen.. uhh Oke.... ik loop de hele dagen op me tenen om maar me best te doen zodat ik geen gezeik krijg en toch is er altijd wel iets dat hij ziet dat ik dus niet goed doe in zijn ogen. Ik ben serieus gelukkig met hem, omdat we het samen ook echt leuk hebben. Maar dit vreet zo aan mij, heeft er iemand advies hoe ik hier het beste mee om kan gaan? Hem hierop aanspreken heeft geen nut, valt niet mee te communiceren helaas. Loopt altijd uit op nog ergere ruzie...

Help me out pls..

Xx
Alle reacties Link kopieren
Wat je ook wil bereiken bij een ander - erover zeiken is zelden een productieve aanpak. De een is netter dan de ander, en de een ziet dus een slingerend papiertje al als zooi waar de ander het niet eens zou opvallen.

Ik zou zeggen: praat er toch maar een keer over met hem, misschien een systeem bedenken dat je een 'troephoekje' hebt waar je alles neer kan leggen wanneer je het kwijt moet oid. En als hij niet wil praten, maak er dan maar een keer ruzie over.
Alle reacties Link kopieren
Misschien raar en begrijp mij niet verkeerd maar heb je add klachten? Deze mensen vinden het ook lastig te ordenen, verder je bent wie je bent wist hij ook voor hij met je ging samen wonen wat verwacht hij dat je veranderd? Guess what it and gonna happen want bij ons is mijn man ook rommelig en ik blijf aan de gang.
Alle reacties Link kopieren
Serieus gelukkig met hem terwijl je de hele dag op je tenen loopt, begrijp ik niet.

Verder: hij wist hoe je was, dus hier had hij rekening mee moeten/kunnen houden. Heb je dat al eens tegen hem gezegd?
Alle reacties Link kopieren
Hij klinkt echt totaal niet leuk! Niks is goed genoeg en je loopt de hele dag op je tenen, zeg je? Echt heel ongezond, ik zou het uitmaken. En snel ook.
Bespreek met hem dat je zeker aandacht hier voor hebt alleen dat je ook behoefte hebt aan een beetje rommel. Maak dus lekker een rommelhoekje, laatje, kastje. Iets wat van jou is waar je alles ongeorganiseerd erin mikt.
Op je tenen lopen is niet nodig.
Tja, lastig. Ik ben iemand die van netheid houdt, dus snap de ergernis van je vriend wel. Ik heb zo'n idee dat wat jij netjes vindt, in zijn ogen rommelig is. Of hij is extreem netjes, kan ook.

Hebben jullie hier wel eens een goed gesprek over gehad? Het mooiste is een middenweg vinden waar jullie je beiden in kunnen vinden.
Geef maar aan dat je niet als een klein kind toegesproken wil worden. Het is geven en nemen.

Als je 'me' vervangt door 'mijn' leest het wat fijner. ;-)
Alle reacties Link kopieren
Lavendel2 schreef:
12-08-2020 07:19
Misschien raar en begrijp mij niet verkeerd maar heb je add klachten? Deze mensen vinden het ook lastig te ordenen, verder je bent wie je bent wist hij ook voor hij met je ging samen wonen wat verwacht hij dat je veranderd? Guess what it and gonna happen want bij ons is mijn man ook rommelig en ik blijf aan de gang.
Als je Engels schrijft, doe het dan goed: Guess what, (it) ain’t gonna happen.

TO, ik zou je man proberen uit te leggen hoe hard je hier je best voor doet en blijft doen. En zijn begrip en waardering hiervoor te vragen. En dat het niet helpt als hij boos wordt, tenzij hij graag jullie relatie wil verslechteren. Van zijn boosheid wordt het niet beter, eerder slechter. Vraag hem wat hij wil en hoe jullie dat zouden kunnen bereiken. Helpt het als jullie een schoonmaakhulp nemen? Of kunnen jullie taken anders verdelen, dat jij een taak op je neemt die hij vreselijk vindt en jij leuk of ok. En dat jij dan niet opruimwerk doet, dat hij dat doet, op zijn manier.
“Al jaren bezig met jou te leren”
“Ik loop altijd op m’n tenen”
Maar verders ben je heel gelukkig met hem schrijf je, hoe dan want ik vind je vriend klinken als een lul.
Ik ben heel netjes en van het opruimen en mijn vriend ziet dingen gewoon niet en geeft er minder om maar mooi niet dat ik ga zeiken of hem iets wil afleren, hij is heel goed in andere dingen dus we vullen elkaar mooi aan.
Waarom
Accepteert jouw vriend jou niet zoals je bent?
Want zo te lezen werk je nog steeds veel, hoeveel werkt je vriend? Hoe is jullie verdeling?
Ik woonde vanaf mijn 15e op mezelf en ordenen en een leuk ingericht huis was voor mij een tijd twintig stappen te ver.
Ik heb een tijdje gedacht dat dat ook was omdat ik wat miste.
Deels is dat ook wel zo, ik heb er weinig interesse in en vindt opruimen en schoonmaken saai en ondankbaar werk.
Zo fantastisch vind ik een opgeruimd huis niet, ik steek er tijd in maar een activiteit met mijn kinderen of een goed boek lokt ook.
Maar nu ik het heb aangepakt zie ik ook wel dat ik eigenlijk heel veel andere dingen doe waar man geen omkijken naar heeft (planning rond de kinderen, sociaal leven, de was, administratie, alle praktische dingen regelen, etc, plus dat ik tijdens onze relatie 3 opleidingen heb gedaan).
Ik ben best van het goede leven en sloom maar het is niet dat ik niks doe.
Sinds ik met een soort intern excel lijstje ben gaan werken en wat geplander, blijkt ook wel dat man zich vooral enorm stoort aan bepaalde soorten rommel. En zijn eigen rommel heel logisch en normaal vindt.
Dus laat je ook niet teveel aanpraten.
Mijn man ziet dat ik mijn best doe, wat ook niet meewerkt is dat ik kippig ben dus ik vind dan iets erg goed schoongemaakt en dan roept man:zet je bril volgende keer even op :rofl:.
Plus mijn man doet heel veel zelf.
Dat is ook de regel: er is hier geen huishoudster, de kinderen weten zelfs ook dat ze als ze iets zien en het stoort dan kunnen ze zelf aan de slag als het schoonmaak- of opruimwerk betreft.
Het is gewoon niet mijn hobby of iets waar ik nou veel voldoening uit haal
Ik had eergisteren de douche helemaal diepgereinigd, nou een keer tandenpoetsen en met zandvoetjes douchen en het ziet er weer walgelijk uit.
Dan voel ik me niet zo geroepen dat weer te doen, ik werk een lijstje af in mijn hoofd (deze week ook niet, veel te warm) dus kijk over een paar dagen wel weer en maak voor het oog wat schoon.
Man vind me daarnaast een luxepoes want ik heb meerdere stoffersen blikken, dweilen en stofzuigers, voor iedere etage 1.
Als ik moet gaan lopen of zoeken denk ik al: oh komt morgen wel en ga ik wat anders doen.

Wat de troep betreft: met kleintjes heb je nou eenmaal troep. Ik had in die fase als streven dat ik eens per week een 'modelhuis' had. Dat huis was dan een uur ofzo in die staat en dan begon het weer.
Verder heb ik heel veel weggegooid en geordend. Functie over vorm, de stelregel is: je moet het makkelijk kunnen pakken. Geen tetris om je kind aan te kunnen kleden, bijvoorbeeld.
Man denkt daar anders over, maar dat kan dan na ons pensioen ofzo.
Nu teveel hobby's, activiteiten etc waar apart spulletjes voor nodig zijn.
ik loop de hele dagen op me tenen om maar me best te doen zodat ik geen gezeik krijg en toch is er altijd wel iets dat hij ziet dat ik dus niet goed doe in zijn ogen. Ik ben serieus gelukkig met hem, omdat we het samen ook echt leuk hebben. Maar dit vreet zo aan mij, heeft er iemand advies hoe ik hier het beste mee om kan gaan?
Zo leuk klinkt dit anders niet. En aangezien er geen normaal woord over gesproken kan worden omdat dat altijd uitloopt op knallende ruzie: relatietherapie. Nu. En niet pas als jij in je hoofd al half gescheiden bent omdat je het niet meer trekt.
Alle reacties Link kopieren
Auberginetje schreef:
12-08-2020 07:20
Verder: hij wist hoe je was, dus hier had hij rekening mee moeten/kunnen houden. Heb je dat al eens tegen hem gezegd?
Dit
Hij wist toch dat je een wat ongeordend huishouden had toen jullie elkaar ontmoetten.
En wat hij zegt over dat hij je al jaren bepaald gedrag aan het leren is is heel erg belerend.
Is het alleen goed als het voldoet aan je mans eisen?
Ik zou daar zeker over praten.
Alle reacties Link kopieren
Klinkt als mijn ex man, eerlijk gezegd. We hebben het 23 jaar lang volgehouden. Toen ging hij weg. Ik was zo verdrietig, maar tegelijk ook enorm opgelucht.

Ik bleek helemaal niet zo rommelig als hij deed voorkomen. Ook niet zo netjes als hij graag had gewild natuurlijk. Dit soort verschillen brengen veel stress, en er is niet echt een oplossing voor anders dan veel water bij de wijn doen aan beide zijden of nog meer water bij de wijn doen aan één kant, in dit geval aan jouw kant.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
.
anoniem_397948 wijzigde dit bericht op 17-08-2020 22:28
99.42% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Athan schreef:
12-08-2020 07:22
Hij klinkt echt totaal niet leuk! Niks is goed genoeg en je loopt de hele dag op je tenen, zeg je? Echt heel ongezond, ik zou het uitmaken. En snel ook.
Ze hebben een jong kind samen. Dus ze lossen het damen maar op.

En anders ruimt to haar rotzooi maar gewoon op. Je gaat een jong kind niet het opgroeien in een huis met vader en moeder ontzeggen omdat je te beroerd bent om je eigen rotzooi op te ruimen .
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je hem veel ruimte hebt gegeven om kritiek te geven. Je vond misschien ooit ook dat hij gelijk had. Tijd om daar een streep onder te zetten.

Je woont daar, natuurlijk liggen er spullen. je bent niet de slaaf van je huishouden en ook niet van hem. Ik zou hem dat toch even vertellen want hij snapt dat blijkbaar niet. Als hij er last van heeft kan hij het zelf opruimen of hij zal het aan moeten zien tot jij er aan toe komt om het op te ruimen.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
Athan schreef:
12-08-2020 07:22
Hij klinkt echt totaal niet leuk! Niks is goed genoeg en je loopt de hele dag op je tenen, zeg je? Echt heel ongezond, ik zou het uitmaken. En snel ook.
Ze hebben een jong kind samen. Dus ze lossen het damen maar op.

En anders ruimt to haar rotzooi maar gewoon op. Je gaat een jong kind niet het opgroeien in een huis met vader en moeder ontzeggen omdat je te beroerd bent om je eigen rotzooi op te ruimen .
zorg voor een eigen kamertje in huis
jouw hok

en misschien heeft hij wel een beetje gelijk he ?
dat kan ik van hier uit niet zien
clivia52 schreef:
12-08-2020 08:42
zorg voor een eigen kamertje in huis
jouw hok

en misschien heeft hij wel een beetje gelijk he ?
dat kan ik van hier uit niet zien
Als je partner je afblaft en jij altijd op je tenen loopt dan is er echt iets mis en dat zit 'm niet in haar opruimvaardigheden.
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het op de tenen lopen en het gevoel het nooit goed te doen. Bij mij is het met eten koken. Vriend kookt heel graag en goed en ik heb er meer moeite mee. Maar ik ben er ook achter dat het niet alleen aan hem ligt. Ik reageer ook gewoon heel gevoelig als hij zich met mijn koken bemoeit. Terwijl ik ook gewoon kan denken:'ach hij zou het anders doen, maar nu kook ik!'
Soms maak ik er ook grapjes over om het allemaal niet zo zwaar te maken voor mezelf. De afwijzing die ik voel van mijn vriend is eigenlijk een afwijzing van mezelf die ik bevestig zie. Dus door hier mee aan de slag te gaan en mezelf gewoon te accepteren wordt het al lichter...
Ik hoop dat je snapt wat ik bedoel. Klinkt misschien beetje vaag. Maar ga maar na, andere opmerkingen kunnen je waarschijnlijk minder schelen dan wanneer het over opruimen gaat?!
Soms vraag ik ook of het wel goed gaat met hem, omdat hij meer op me let als hij zelf niet zo lekker in z'n vel zit. Misschien moet je het niet te letterlijk nemen en zit er wat anders dwars. Gewoon een goed gesprek over hoe het met hem, met jou en met jullie gaat, kan ook al helpen denk ik. En leuke dingen doen samen dan kan je meer van elkaar hebben. Een kind zet je leven natuurlijk ook op z'n kop en je relatie verandert daardoor.
Blijkbaar ging het eerst wel goed want ze zijn gaan samenwonen, toen nog gaan trouwen en er is zelfs een kind. Al die tijd waren ze voor elkaar leuk genoeg om een nieuwe stap te zetten en ging het toen nog wel goed blijkbaar.

Dus wat is er nu veranderd dat jij op je tenen loopt TO, en je partner zich ergert aan rommel?
Jouw vriend hoeft jou helemaal niet te leren hoe je moet opruimen en heeft helemaal niet te bepalen wanneer en hoe jij opruimt.

Het nadeel is waarschijnlijk dat je daar in meegegaan bent en nu die situatie is ontstaan waarin hij denkt dat hij wat te eisen heeft.

Ik zou eens om tafel gaan, aangeven dat jij best wil proberen om wat meer op te ruimen en daar kun je dan bv een vaste dag en tijd voor inruimen, maar dat hij ofwel moet accepteren dat het nooit op het niveau gaat komen dat hij wil en dat als hij het netter wil hebben hij zijn handjes maar laat wapperen.

Maar verdorie zeg, waarom zijn jullie al getrouwd en ouders geworden als er zo’n potentieel breekpunt van de relatie aanwezig is?
ikBedoelHetGoed schreef:
12-08-2020 08:48
Als je partner je afblaft en jij altijd op je tenen loopt dan is er echt iets mis en dat zit 'm niet in haar opruimvaardigheden.
als het chaos is , TO haar woorden , zal hij daar wat van zeggen.

en wat is afblaffen , is ook maar een invulling hoe dat gaat
sugarmiss schreef:
12-08-2020 08:36
Ze hebben een jong kind samen. Dus ze lossen het damen maar op.

En anders ruimt to haar rotzooi maar gewoon op. Je gaat een jong kind niet het opgroeien in een huis met vader en moeder ontzeggen omdat je te beroerd bent om je eigen rotzooi op te ruimen .
Pardon?

Mag to een beetje zelf ook nog bepalen welke mate van opgeruimdheid voor haar ok is?

Die man van haar heeft net zoveel verantwoordelijkheid in dezen.
DS1971 schreef:
12-08-2020 08:57


Maar verdorie zeg, waarom zijn jullie al getrouwd en ouders geworden als er zo’n potentieel breekpunt van de relatie aanwezig is?
ja , sinds wanneer gaat dit zo?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven