Vriend maakt het telkens uit in ruzies

11-09-2020 23:03 1020 berichten
Hoi,

We zijn nu 3 jaar samen. Op zich een fijne relatie, behalve dan als we een conflict hebben. Die lopen hoog op, met meestal het opzeggen van de relatie door mijn vriend. Hij komt er wel weer op terug als hij weer rustig is geworden, maar mij begint het behoorlijk op te breken.

Zijn uitleg is dat hij de "situatie" (de ruzie) niet meer wil en dan alles doet om een eind aan de ruzie te maken, inclusief uitmaken dus.

Ik heb verlatingsangst, dus het hakt er extra in. Raak in paniek als het weer uit is, en trek dan behoorlijk aan hem. De laatste tijd beheers ik mijn reactie wel beter en trek ik me terug.

Ik heb al vaak geprobeerd met hem te praten als de boel weer gekalmeerd is. Zijn oplossing is gewoon geen ruzie meer maken. Ik vind dat geen reëel idee. Ik wil graag op een andere manier ruzie maken. Als er irritatie is, bijvoorbeeld elkaar even met rust laten, later uitpraten als de boel gekalmeerd is. Niet gelijk de handdoek in de ring gooien.

Eergisteren hebben we weer ruzie gehad. Met weer een keiharde afwijzing van zijn kant. Hij is er klaar mee, het is uit. Volgende week kan ik mijn spullen ophalen enz

Ik ben naar mijn eigen huis gegaan. Hoorde vandaag pas eind van de dag iets van hem. Dat hij niet meer wist wat hij met de relatie aanmoet. De ruzies echt niet meer kan verdragen, maar wel stapelgek op mij is en vertrouwd met mij is. Dat hij moet kiezen uit 2 zure appels.

Ik krijg het niet meer uitgelegd dat de ruzies zo hoog oplopen omdat hij het telkens uitmaakt en daarmee mijn paniek triggert. Dus nu zit ik de hele tijd mijn paniek te onderdrukken omdat hij niet meer weet of hij nog verder met mij wil, terwijl ik aan de andere kant ook boos ben op mezelf dat ik me, vanwege die paniek, zo afhankelijk maak. Boos ook op hem omdat hij het weer in een conflict heeft uitgemaakt. Verdrietig ook omdat dit telkens weer gebeurt.

Ik weet gewoon niet meer wat ik ermee moet. Voel me zo heen en weer geslingerd tussen allerlei gedachtes en gevoelens. Hoe erg ik dat uitmaken vanuit mijn verlatingsangst ook vind, blijf ik ook denken dat ik toch geen man moet willen die mij niet lijkt te willen.

Even van me afschrijven, misschien heeft iemand dit meegemaakt en kan mij hierin adviseren?
Alle reacties Link kopieren
Waarom lopen jullie conflicten dan zo hoog op? Waarover gaat het dan?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
Alle reacties Link kopieren
dit is voor jullie allebei toch niet leuk?

heeft hij gelijk? zijn de ruzies echt nodig?? liggen jullie grenzen ver van elkaar? of niet?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb zelf ook een jaar in zo'n relatie gezeten. Voor mezelf tot het besluit gekomen dat als ik zo gemakkelijk door hem aan de kant geschoven kon worden op momenten dat het minder goed ging, het helemaal niet meer voor hoefde voor mij.
leeg
Alle reacties Link kopieren
Wow hoe hou je dit al 3 jaar vol? Ik had ook zo'n ex. Elke keer als iets niet ging hoe hij het wilde verbrak hij de relatie. En daarna weer huilend terug komen smeken om het goed te maken. Het was echt een verschrikkelijke rollercoaster. Ik liep op een gegeven moment op eieren om hem maar niet te triggeren. De keuze om hem niet terug te nemen, was een van de beste keuzes die ik ooit gemaakt heb.
Waarom kunnen jullie niet normaal met elkaar praten?

Je kunt best eens boos op elkaar zijn, maar ruzies als in schreeuwen naar elkaar is niet gezond toch.
Ik denk dat je juist bij deze man bent omdat hij dit bij je oproept. Want vaak zit verlatingsangst bij onveilige hechting en voelt het dus vertrouwd als iemand zo tegen je doet.

Beste wat je kan doen is de relatie echt verbreken (deze man is echt niet goed voor je) en aan jezelf gaan werken. Pas dan kun je een gezonde relatie aangaan.

Alternatief is gewoon steeds in hetzelfde cirkeltje rond blijven gaan met deze man op de ijdele hoop dat jullie beiden ineens anders op elkaar gaan reageren.
Alle reacties Link kopieren
aardbeienslof schreef:
12-09-2020 08:53
Waarom kunnen jullie niet normaal met elkaar praten?

Je kunt best eens boos op elkaar zijn, maar ruzies als in schreeuwen naar elkaar is niet gezond toch.
wij (al eeuwig samen) hadden de eerste jaren geen ruzie, ondertussen kibbelen we. En bekvechten wel eens.
Maar altijd over onnozele dingen. Denk dat we 3x echt fiks ruzie hadden, dat je het elkaar niet uitgelegd krijgt.
Vol emotie. Maar dat bedaren we en gaan allebei denken: WTF gebeurde daar? Waar werd ik nou zoooo boos om?
En dan leggen we het elkaar uit, blijkt altijd een groot stuk eigen emotie te zitten. Iets triggert iets uit je verleden bijvoorbeeld.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt erop dat jij niet sterk genoeg bent. Dit wil je toch niet?

Het zou je opluchten deze relatie te verbreken, maar daar moet je zelf achterkomen.
Alle reacties Link kopieren
Hij moet kiezen uit twee zure appels? Dus als hij met je doorgaat, ziet hij dat ook als door de zure appel heen bijten...?

Wat wil jij? Wil jij een relatie met iemand waarmee je geregeld in een overweldigend conflict raakt dat dusdanig hoog oploopt zodat er een knipperlichtrelatie ontstaat incl de nodige angstgevoelens die dat bij jou oproept?
Ik zou dat niet aankunnen en het uitmaken. Ik zou niet kunnen samenwonen met iemand die bij elke ruzie dreigt het uit te maken.
Ik zou het dus uitmaken en aan je verlatingsangst gaan werken met je psycholoog.
anoniem_237713 wijzigde dit bericht op 12-09-2020 10:11
20.83% gewijzigd
Hou hem aan zijn woord. Het is uit.
Waar gaan de ruzies over? Vaak om kleine dingen. De laatste keer maakte hij een grapje die ik echt niet leuk vond. Dat is nog tot daar aan toe, maar dan gaat hij naar bed zonder iets te zeggen en zit ik met een kutgevoel. Ik slaap heel slecht en als er spanning is, lukt het helemaal niet. Zou zo graag dingen opgelost of in ieder geval op een goede manier geparkeerd hebben, voor het slapen gaan.

De volgende ochtend probeert hij het goed te maken, waar ik op dat moment niet aan toe ben, want nauwelijks geslapen en gefrustreerd dat het weer niet voor het slapen gaan opgelost/geparkeerd kon worden.

Waarop hij flipt omdat hij zich niet gezien voelt in zijn goedmaak poging en het dus uit maakt. Waarop ik een paar uur weg ga, terug kom en hij vraag of het mogelijk is om het gedoe in de ochtend te schrapen en er toch nog een fijne dag van te maken. Maar daar is hij dan niet aan toe. Hij zit dan in de volharding dat hij de relatie niet meer wil en ik raak dan steeds meer in paniek.
lilalinda schreef:
12-09-2020 08:56
wij (al eeuwig samen) hadden de eerste jaren geen ruzie, ondertussen kibbelen we. En bekvechten wel eens.
Maar altijd over onnozele dingen. Denk dat we 3x echt fiks ruzie hadden, dat je het elkaar niet uitgelegd krijgt.
Vol emotie. Maar dat bedaren we en gaan allebei denken: WTF gebeurde daar? Waar werd ik nou zoooo boos om?
En dan leggen we het elkaar uit, blijkt altijd een groot stuk eigen emotie te zitten. Iets triggert iets uit je verleden bijvoorbeeld.
Tja, maar dat is een uitzondering. En als ik je goed lees met een reden, je wordt getriggered door iets uit het verleden. De ander kan daar begrip voor hebben. Het zou niet standaard zo moeten escaleren.
Dit is echt niet normaal in een relatie maar dat weet je zelf ook al he?

Aangezien hij het nu (weer eens) uit heeft gemaakt, is het enigs wat je hoeft te doen het hierbij te laten. Zou dus ook even niet in gesprek gaan, niet bellen/appen, niet daarheen gaan(ook niet voor je spullen), totdat jij ook je stevig genoeg voelt om te zeggen dat het nu écht klaar is.

NIET smelten zodra hij weer smeekt of je terug komt, je weet heel goed dat dat tijdelijk en onecht is!
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:10
Waar gaan de ruzies over? Vaak om kleine dingen. De laatste keer maakte hij een grapje die ik echt niet leuk vond. Dat is nog tot daar aan toe, maar dan gaat hij naar bed zonder iets te zeggen en zit ik met een kutgevoel. Ik slaap heel slecht en als er spanning is, lukt het helemaal niet. Zou zo graag dingen opgelost of in ieder geval op een goede manier geparkeerd hebben, voor het slapen gaan.

De volgende ochtend probeert hij het goed te maken, waar ik op dat moment niet aan toe ben, want nauwelijks geslapen en gefrustreerd dat het weer niet voor het slapen gaan opgelost/geparkeerd kon worden.

Waarop hij flipt omdat hij zich niet gezien voelt in zijn goedmaak poging en het dus uit maakt. Waarop ik een paar uur weg ga, terug kom en hij vraag of het mogelijk is om het gedoe in de ochtend te schrapen en er toch nog een fijne dag van te maken. Maar daar is hij dan niet in toe. Hij zit dan in de volharding dat hij de relatie niet meer wil en ik raak dan steeds meer in paniek.
Dit wil je toch niet in een relatie , uit elkaar lijkt me een hele goede optie .
Kennelijk halen jullie het slechtste in elkaar naar boven .
Waarom maak je het zelf niet uit en blijf je bij je standpunt?
Dit wil je toch niet, dit is toch geen fijn(e) situatie/persoon?
Alle reacties Link kopieren
Hij heeft je wel compleet in z’n macht. Als hem iets niet bevalt zet ie je eruit en jij bent dan radeloos en wil hem dan zo graag terug dat je indien nodig smeekt. En dat soort geintjes die je beschrijf, dat hij bij een ruzie niks meer zegt en naar bed gaat, terwijl hij weet dat je de spanning niet aankan. Waarschijnlijk geeft hem dat een gevoel van zekerheid en macht, en het is heel ongezond om zo met iemand om te gaan van wie je beweert te houden. Alsof hij je straft voor je gedrag ofzo...

Ook tijdens een conflict hoor je van elkaar te houden en bij elkaar te willen zijn, als de liefde dan meteen weg is en je meteen niet meer weet of je deze relatie wil, wat is je relatie dan nog waard?

Doe jezelf een lol, laat het nu gewoon uit zijn en ga op zoek naar iemand zonder deze dikke issues.
desayuno wijzigde dit bericht op 12-09-2020 09:21
13.14% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Blijkbaar passen jullie niet bij elkaar, vaak genoeg is liefde echt niet genoeg omdat je gewoon niet matcht.

Maak het uit.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Alle reacties Link kopieren
Wow dit is echt erg ongezonde relatie. Hij heeft issues. Want op een dergelijk moment houdt hij je af en als hij toenadering wil voelt hij zich afgewezen als jij nog afstandelijk reageert. Hij is zeer gevoelig en jij ook.

Jullie triggeren elkaar. En houden dit van elkaar in stand. Ik zou uit elkaar gaan en blijven. Ieder op zoek naar rust, passende hulp.

Gun je zelf rust en ruimte. Deze relatie is voor jullie beide een strop
Amber00 schreef:
12-09-2020 09:10
Waar gaan de ruzies over? Vaak om kleine dingen. De laatste keer maakte hij een grapje die ik echt niet leuk vond. Dat is nog tot daar aan toe, maar dan gaat hij naar bed zonder iets te zeggen en zit ik met een kutgevoel. Ik slaap heel slecht en als er spanning is, lukt het helemaal niet. Zou zo graag dingen opgelost of in ieder geval op een goede manier geparkeerd hebben, voor het slapen gaan.

De volgende ochtend probeert hij het goed te maken, waar ik op dat moment niet aan toe ben, want nauwelijks geslapen en gefrustreerd dat het weer niet voor het slapen gaan opgelost/geparkeerd kon worden.

Waarop hij flipt omdat hij zich niet gezien voelt in zijn goedmaak poging en het dus uit maakt. Waarop ik een paar uur weg ga, terug kom en hij vraag of het mogelijk is om het gedoe in de ochtend te schrapen en er toch nog een fijne dag van te maken. Maar daar is hij dan niet aan toe. Hij zit dan in de volharding dat hij de relatie niet meer wil en ik raak dan steeds meer in paniek.
Waarom slaap jij een nacht niet als hij een keer iets stoms doet? Vind ik ook wel apart hoor! Zelfs de liefste man zal wel eens zijn mindere momenten hebben.
Maar dat hij het uitmaakt zodra jij ff geen zin hebt in zijn te late goedmaak poging, is ook van de zotte.
Klinkt niet gezellig. Het leidt dus vaker/geregeld tot situaties waar jullie allebei niet gelukkig van worden. Praat daarover op een normaal moment. Dus niet in een ruzie en niet op een moment dat het ontzettend gezellig is, gewoon op een rustig moment. En leg uit dat de spanning en het verdriet en kutgevoel dat dit steeds met zich meebrengt ervoor zorgt dat je dit niet meer wil. Want aangezien dit zo vaak is gebeurd zal dat in de toekomst nog wel vaker gebeuren.
Het klinkt een beetje alsof jij vindt dat ruziemaken 'erbij hoort', maar jullie manier van ruziemaken klinkt ook los van zijn ding om het uit te maken niet gezond. Klinkt als een toxic relatie.
Alle reacties Link kopieren
Zowel voor jou als voor hem lijkt dit mij geen gezonde relatie. Jullie kunnen irritaties niet op een gewone manier uitpraten. Natuurlijk kan er eens ruzie zijn, maar om dan meteen impulsief te gaan roepen dat het uit is, terwijl jij met verlatingsangst kampt ... Dat is een stoot onder de gordel, of hij dat nu opzettelijk doet (manipulatief?) of echt niet met conflicten kan omgaan. Ik zou eerlijk gezegd geen zin hebben in een relatie die emotioneel zo uitputtend is. Misschien zijn jullie gewoon geen goede match? Met zulke rugzakken zijn jullie mogelijk überhaupt niet aan een relatie toe.
artricks wijzigde dit bericht op 12-09-2020 09:26
Reden: Edit
9.71% gewijzigd
Antoine de Saint-Exupéry: "Toutes les grandes personnes ont d'abord été des enfants (mais peu d'entre elles s'en souviennent)."
mabelle schreef:
12-09-2020 09:21
Wow dit is echt erg ongezonde relatie. Hij heeft issues. Want op een dergelijk moment houdt hij je af en als hij toenadering wil voelt hij zich afgewezen als jij nog afstandelijk reageert. Hij is zeer gevoelig en jij ook.

Jullie triggeren elkaar. En houden dit van elkaar in stand. Ik zou uit elkaar gaan en blijven. Ieder op zoek naar rust, passende hulp.

Gun je zelf rust en ruimte. Deze relatie is voor jullie beide een strop
helemaal eensch

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven