Mijn zus

27-10-2020 13:17 94 berichten
Gezinssituatie vroeger, ouders en 3 zussen.
Mijn ene zus is altijd een bijzonder typetje geweest..ging altijd haar eigen gang, schopte overal tegenaan etc.
Mijn zus is ook iemand die van leugens aan elkaar hangt, en mensen..lees..familie tegen elkaar opzet.

Wij hebben het niet gemakkelijk gehad in onze jeugd, over beschermt en nogal gelovig opgevoed, we mochten nooit wat, en wat pa zei was gewoon een feit, en ga daar ook maar niet tegenin.
Zus heeft alles wat met de kerk te maken heeft de rug toegekeerd.
ik ga zelf ook niet meer, onze andere zus wel en ouders ook.

In de afgelopen jaren is er zoveel gebeurd met zus, dat niemand nog contact heeft met haar.
Na aanleiding van een afschuwelijk bericht vol met verwijten en verwensingen richting onze ouders heeft mijn zus afscheid van hen genomen.
Ze loopt overal tegenaan ivm haar jeugd, maar maakt het niet bespreekbaar, en mijn ouders snappen er helemaal niks van.
Zus probeerde nog te stoken tussen mij en onze andere zus.
Andere zus heeft het contact toen afgekapt, en ik later ook, want er kwamen nog meer leugens.

Mijn ouders zijn erg veranderd de afgelopen 10jaar, en je kunt alles bespreekbaar maken met ze.
De verhoudingen zijn redelijk evenredig, dus we snappen zus niet dat ze dat niet doet.

Anyway.
Mijn ouders zijn natuurlijk erg verdrietig hierom, want ze zien hun kleinkinderen ook niet meer.
Nu denk ik de laatste paar weken er steeds aan om contact te zoeken met zus.
Onze ouders zijn niet meer de jongsten, en gaan een keer bij ons vandaan.
Ik vraag mij serieus af of zus hierover geen wroeging heeft en geen spijt krijgt.
Ik zou dat zo graag eens willen weten, en bespreekbaar willen maken om toch eens met heb in gesprek te gaan.
Maar gezien haar persoonlijkheid vermoed ik dat ze de confrontatie niet aangaat.

Wat zouden jullie doen in dit geval?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou alleen contact opnemen als jij contact met je zus wil, niet als het enkel voor je ouders is. Ze zijn alledrie volwassen en kunnen zelf actie nemen als ze dat willen. Ga daar niet tussen zitten.
Alle reacties Link kopieren
Vooral niet nog even bij je zus langs gaan als verzoening tussen haar en je ouders!

Ze is méér dan duidelijk geweest. Haar jeugd was niet leuk en het contact is verbroken. Respecteer haar daarin.

Wat jij kan doen is contact zoeken met haar voor een zussenband. Maar NIET als terugroep actie naar haar ouders.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren
Grappig trouwens dat he bang hebt dat je zus spijt zou krijgen, maar over je ouders heb je het niet, terwijl het klinkt alsof het conflict van twee kanten kwam.
Alle reacties Link kopieren
is het mogelijk om haar een brief of mail te sturen zonder dat je er verwijten richting je zus in zet? Gewoon uitleggen dat je je afvraagt of ze misschien een keer met je wilt praten over vroeger? En misschien liegt ze wel helemaal niet maar heeft ze haar jeugd echt zo ervaren als ze zegt. BIj een brief kan ze nog even nadenken voordat ze antwoord. Misschien als je belt dat het te direct is.
Ik zou mijn zus laten. Als er zoveel moeite is met jullie/haar verleden. Vroeger een streng en gelovige opvoeding en nu lijkt het alsof jullie ouders heel erg voor rede vatbaar zijn. Vroeger waren zij dit (mijn conclusie zoals ik het lees) gewoon echt niet. Jouw zus heeft nu nog steeds veel last van haar opvoeding. Ik weet niet wat voor leugens het dan om gaat. Maar bijv zou ze zeggen “de jongste van de zussen werd altijd voorgetrokken en ik kreeg zelf altijd de schuld” is dat niet perse een leugen maar een interpretatie.
Ik vind het lastig oordelen achter een scherm. Misschien sla ik de plank ook compleet mis.
Alle reacties Link kopieren
Wat hebben je ouders gedaan om het contact te herstellen ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren
Ik kom ook uit een gezin van 3 dochters en mijn ene zus heeft nog wel contact met overgebleven ouder, mijn andere zus niet. Ik zou het niet in mijn hoofd halen me daarmee te bemoeien, wij als zussen respecteren het van elkaar hoe ieder van ons met zo'n situatie omgaat.
De verhoudingen zijn redelijk evenredig, dus we snappen zus niet dat ze dat niet doet.

Dat ze wat doet? Geen zin heeft in een relatie met je ouders na haar nare jeugd?
Alle reacties Link kopieren
Oke misschien slaat het totaal niet op deze situatie, maar is er misschien iets ergs gebeurd in haar jeugd dat je zus nooit heeft kunnen bespreken of verwerken? Mensen die iets traumatisch hebben meegemaakt kunnen zo reageren namelijk.
Daantje234 schreef:
27-10-2020 13:36
Oke misschien slaat het totaal niet op deze situatie, maar is er misschien iets ergs gebeurd in haar jeugd dat je zus nooit heeft kunnen bespreken of verwerken? Mensen die iets traumatisch hebben meegemaakt kunnen zo reageren namelijk.
Haar jeugd. Of heb je de OP gemist?
Alle reacties Link kopieren
Luci_Mster2 schreef:
27-10-2020 13:36
Haar jeugd. Of heb je de OP gemist?
Dat snap ik, maar ik heb het over een concretere situatie. Je ziet wel eens bij mensen die verkracht zijn of aangerand bijvoorbeeld, dat ze boos zijn dat ze zich niet veilig voelen om het thuis te bespreken. Misschien is de jeugd genoeg traumatisch geweest, maar soms zit er ook nog iets anders.
Ja, joh.
Alle reacties Link kopieren
ik lees vooral heel veel veroordelingen richting je zus en nu verwacht je eigenlijk dat zij weer netjes in de pas gaat lopen, zodat je ouders rust krijgen.

Ik zou passen als ik haar was.
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Alle reacties Link kopieren
Alhoewel ik geloof dat je ouders ouder, wijzer en milder zijn geworden, is dat niet het beeld wat je zus van ze heeft. Zij heeft nog steeds het beeld van een dominante vader die alles in huis bepaalde, mede mogelijk gemaakt door een volgzame moeder en goedgekeurd door de kerk.

Het was voor mij de reden om ook flink afstand te nemen van mijn ouders, die daarna hun tone of voice leken te doen veranderen. Maar dat kan natuurlijk niet.

Ik geloof er namelijk niet in dat mensen zichzelf of de kerk zo kunnen verloochenen (om maar even in kerkelijke termen te blijven). Dan hebben ze van beginsaf aan al niet achter hun principes gestaan en dat maakt het voor mij nog vele malen kwalijker. Dus die leugens... Appel valt niet ver van de boom.

Tegelijkertijd zijn die leugens van je zus ook te verklaren. Ik denk dat je zus gewoon een hele ongelukkige jeugd heeft gehad. Ze heeft nooit zichzelf kunnen of mogen zijn. Niet bij je ouders, maar ook niet bij jou en je zus. En daarmee creëer je een voedingsbodem waarin mensen gaan liegen om maar aan het ideaalbeeld als 'dochter van', 'zus van' en 'vriendin / partner' van te kunnen voldoen.

Bovendien ben ik weleens benieuwd wat dat nou voor leugens waren.

Anyway. Het is niet jouw plek om je hier tussen te gaan wringen. Dit is iets voor je ouders of voor je zus.
Alle reacties Link kopieren
Luci_Mster2 schreef:
27-10-2020 13:41
Ja, joh.
wat een flauwe reactie.
Alle reacties Link kopieren
rosanna08 schreef:
27-10-2020 13:43
ik lees vooral heel veel veroordelingen richting je zus en nu verwacht je eigenlijk dat zij weer netjes in de pas gaat lopen, zodat je ouders rust krijgen.

Ik zou passen als ik haar was.
Dit, jullie klinken niet als een liefhebbend gezin.....
Alle reacties Link kopieren
Daantje234 schreef:
27-10-2020 13:44
wat een flauwe reactie.
Jij bent op zoek naar smeuïge details, wat voor het verhaal niet uitmaakt.
Zus krijgt ongevraagd een boodschapper van haar ouders op bezoek om haar te bewegen contact te leggen want: het zijn toch onze oude, arme ouders die het nooit zo hebben bedoeld! En ze zijn nu anders, echt!

Ik zou ook passen als ik zus was.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Het klinkt alsof je ouders je zus nogal wat aangedaan hebben en niks snappen van wat ze nu verkeerd hebben gedaan - en het resultaat van dit alles is dat jij je afvraagt of je zus ooit wroeging zal hebben.

Begin maar eens met je af te vragen wat die jeugd met je zus heeft gedaan en of je ouders daar ooit wroeging over hebben.
Kan het zijn dat zus zich in de steek gelaten voelt door ook haar zussen?
Omdat jij schrijft dat jullie jeugd niet leuk was.
Alle reacties Link kopieren
Wat wil je haar vertellen?

'Krijg je geen last van je geweten? Pa en ma zijn nu een stuk begripvoller!'

Leuke binnenkomer :|
Dus eerst heb je een kutjeugd, dan draaien je ouders bij (denken ze) en dan moet je alles maar vergeven en vergeten?
Nee, zo werkt het niet.
Doreia* schreef:
27-10-2020 13:59
Jij bent op zoek naar smeuïge details, wat voor het verhaal niet uitmaakt.
Zus krijgt ongevraagd een boodschapper van haar ouders op bezoek om haar te bewegen contact te leggen want: het zijn toch onze oude, arme ouders die het nooit zo hebben bedoeld! En ze zijn nu anders, echt!

Ik zou ook passen als ik zus was.
Precies. Niets flauws aan.
Eens met voorgangers; als je het contact met je zus wil herstellen, doe dat omdat JIJ dat wil. En met roepen dat je ouders zo veranderd zijn, ga je haar waarschijnlijk direct weer wegjagen, dus houd het bij jezelf.

Jij kunt niet invoelen hoe het voor je zus is geweest. Hoewel jullie in hetzelfde gezin zijn opgegroeid, hebben jullie niet dezelfde jeugd gehad. Zij heeft dingen beleefd die jij niet hebt beleefd en ze heeft een eigen karakter, waardoor ze dingen anders ervaart dan jij die hebt ervaren. Ook is het voor jou onmogelijk om in te voelen hoe het voor haar is geweest.

Je praat daarbij nogal negatief over je zus. Je hebt het over leugens. Dat kunnen wij niet beoordelen, maar jij misschien ook niet. Ze kan dingen gewoon echt anders hebben ervaren of anders herinneren.

Als je al contact zoekt, zal dat eerst oude wonden openrijten. Hoe lief je het ook zou kunnen bedoelen, je triggert bij haar nare herinneringen en waarschijnlijk een hoop wantrouwen.

Met de woorden die je zelf kiest, zou ik het je afraden. Je spreekt negatief, verwijtend (waarom zou ze dingen bespreekbaar maken met de mensen waarmee niet te spreken viel?) en veroordelend over haar. Je lijkt niet echt geinteresseerd in haar perspectief en ervaring/gevoel. En dan maak je waarschijnlijk alleen maar meer kapot dan dat je kunt herstellen.
Geen idee wat er allemaal mis is gegaan, maar zoals jij het omschrijft ligt het allemaal bij je zus. Verwensingen, afschuwelijke verwijten, stoken. Er zit haar het nodige dwars uit het verleden maar dat wordt, door jou in ieder geval, niet erg serieus genomen. Dan zou ik ook niet op jou zitten te wachten.

Als jij, vanuit jezelf, met een open houding contact op zou nemen en oprecht geïnteresseerd bent in wat je zus allemaal dwars zit, dan is het misschien een ander verhaal. Maar niet vanuit de insteek dat zij alle ellende heeft veroorzaakt en jij nu, omwille van je veranderde zielige ouders, wel even komt bemiddelen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven