Relaties
alle pijlers
Na scheiding (ex) schoonouders weer in beeld?
woensdag 25 november 2020 23:59
Hallo, ik loop erg op de zaken vooruit. Maar ik had vandaag in het kader van kerst een gesprek met mijn ex over zijn ouders.
Mijn ex en ik zijn voorzichtigjes een doorstart van onze relatie aan het overwegen en daarmee komen dus ook mensen terug in beeld die sinds de scheiding uit beeld zijn geraakt, zoals schoonfamilie.
Ik ben benieuwd of er hier forummers zijn die hiermee te maken hebben gehad.
Mijn ex schoonouders hebben heel teleurgesteld gereageerd bijvoorbeeld. Nu vieren wij geen kerst samen met wederzijdse familie (deels ook door corona). Maar ik kan me voorstellen dat als we zo doorgaan op deze voet er wél weer situaties zijn waar elkaars familie of vrienden elkaar terug ontmoeten.
Ik vind het ook lastig hoe hier mee om te gaan en mijn ex ex? ook.
Mijn ex en ik zijn voorzichtigjes een doorstart van onze relatie aan het overwegen en daarmee komen dus ook mensen terug in beeld die sinds de scheiding uit beeld zijn geraakt, zoals schoonfamilie.
Ik ben benieuwd of er hier forummers zijn die hiermee te maken hebben gehad.
Mijn ex schoonouders hebben heel teleurgesteld gereageerd bijvoorbeeld. Nu vieren wij geen kerst samen met wederzijdse familie (deels ook door corona). Maar ik kan me voorstellen dat als we zo doorgaan op deze voet er wél weer situaties zijn waar elkaars familie of vrienden elkaar terug ontmoeten.
Ik vind het ook lastig hoe hier mee om te gaan en mijn ex ex? ook.
donderdag 26 november 2020 00:08
donderdag 26 november 2020 00:15
Drie jaar, waarbij wij na 1 jaar weer langzaamaan richting heroverwegen gingen.
donderdag 26 november 2020 00:19
Op de boodschap dat wij proberen om onze voormalige relatie opnieuw een kans te willen geven.
Deze boodschap heeft mijn schoonouders geschoqueerd, omdat ze dit niet hebben zien aankomen. Ze hebben openlijk hun grote twijfels daarover uitgesproken. Mijn schoonmoeder heeft ook gezegd (niet van toepassing) dat als hun zoon van plan was mij mee te nemen voor kerst, ik niet welkom was. Nu was en is dit nooit het plan geweest, maar dat geeft wel even aan dat dit nogal zwaar op hun dak is gevallen.
donderdag 26 november 2020 01:45
Ja, je hebt het als omgeving maar te accepteren, maar wij keken ook wel even raar op toen mijn zus het weer aanlegde met haar ex. Wij hadden haar in diepe dalen bijgestaan en nu leek het alsof ze weer van voren af aan begon. Maar goed, uiteindelijk is het haar leven.
Het is geen nare vent ofzo, maar we dachten dat het achter haar lag. Ik moet voor mezelf eerlijk zeggen dat ik er toch een beetje een ik-moet-nog-zien-gevoel bij heb. Ik vond het destijds ook logisch dat het uitging. Maar uiteindelijk zijn het m’n zaken niet natuurlijk.
Het is geen nare vent ofzo, maar we dachten dat het achter haar lag. Ik moet voor mezelf eerlijk zeggen dat ik er toch een beetje een ik-moet-nog-zien-gevoel bij heb. Ik vond het destijds ook logisch dat het uitging. Maar uiteindelijk zijn het m’n zaken niet natuurlijk.
donderdag 26 november 2020 02:03
Dat ligt natuurlijk ook wel aan de omstandigheden rondom de breuk. Ze hoeven helemaat niets te accepteren. Ze kunnen er namelijk voor kiezen om afstand te nemen van de situatie.
Ik weet niet zo goed meer of je een topic destijds hebt geopend hierover. Ik kan mij nog vaags iets herinneren, maar het kan ook een andere TO zijn geweest.
Ik denk dat als ze er zo heftig op reageren, dat er haast wel dingen moeten zijn gebeurd, willen ze zo duidelijk zijn in hun afkeer. Dat, of je had al geen goede band met je schoonmoeder, en dan is het gewoon dikke pech.
Hoe dan ook zijn jullie als twee volwassen mensen zelf zelf verantwoordelijk voor de keuzes in jullie leven. Maar ik heb het van heel dichtbij meegemaakt ( niet ikzelf), en ik stond ook niet te springen. Geef het tijd. Ik had tijd nodig, en de meeste mensen om mij heen ook. We konden het niet zomaar weer oppakken. Daarvoor was er te veel gebeurd. En bij jullie is er ook nog eens een tijd voorbij gegaan. Ik snap het wel. Nogmaals, geef het tijd. Hier is het grotendeels goed gekomen.
Ik weet niet zo goed meer of je een topic destijds hebt geopend hierover. Ik kan mij nog vaags iets herinneren, maar het kan ook een andere TO zijn geweest.
Ik denk dat als ze er zo heftig op reageren, dat er haast wel dingen moeten zijn gebeurd, willen ze zo duidelijk zijn in hun afkeer. Dat, of je had al geen goede band met je schoonmoeder, en dan is het gewoon dikke pech.
Hoe dan ook zijn jullie als twee volwassen mensen zelf zelf verantwoordelijk voor de keuzes in jullie leven. Maar ik heb het van heel dichtbij meegemaakt ( niet ikzelf), en ik stond ook niet te springen. Geef het tijd. Ik had tijd nodig, en de meeste mensen om mij heen ook. We konden het niet zomaar weer oppakken. Daarvoor was er te veel gebeurd. En bij jullie is er ook nog eens een tijd voorbij gegaan. Ik snap het wel. Nogmaals, geef het tijd. Hier is het grotendeels goed gekomen.
donderdag 26 november 2020 03:09
Ooit een gebroken vaas weer proberen te lijmen?
Je blijft de barsten zien.
Als familie-lid zou ik geen sikkepit geloof meer hebben in de relatie.
Je bent namelijk waarschijnlijk niet gescheiden om een stel stinkvoeten.
Ik zou dus ook geen zin hebben in "gezellige feestdagen" of feestjes samen.
Waar iedereen op eieren loopt.
Ga eerst maar eens bewijzen dat je terug 5 à 10 jaar samen kan zijn zonder ruzie, gedoe en knipperlicht-gezever en dan wil ik een familiefeestje - na 10 jaar - héél misschien een kans geven.
Je blijft de barsten zien.
Als familie-lid zou ik geen sikkepit geloof meer hebben in de relatie.
Je bent namelijk waarschijnlijk niet gescheiden om een stel stinkvoeten.
Ik zou dus ook geen zin hebben in "gezellige feestdagen" of feestjes samen.
Waar iedereen op eieren loopt.
Ga eerst maar eens bewijzen dat je terug 5 à 10 jaar samen kan zijn zonder ruzie, gedoe en knipperlicht-gezever en dan wil ik een familiefeestje - na 10 jaar - héél misschien een kans geven.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
donderdag 26 november 2020 06:19
Waarom moeten ze eerst bewijzen dat ze 5 a 10 jaar samen moeten zijn voor ze weer normaal kunnen doen? In dat geval zou ik denken dan maar niet.Wissewis schreef: ↑26-11-2020 03:09Ooit een gebroken vaas weer proberen te lijmen?
Je blijft de barsten zien.
Als familie-lid zou ik geen sikkepit geloof meer hebben in de relatie.
Je bent namelijk waarschijnlijk niet gescheiden om een stel stinkvoeten.
Ik zou dus ook geen zin hebben in "gezellige feestdagen" of feestjes samen.
Waar iedereen op eieren loopt.
Ga eerst maar eens bewijzen dat je terug 5 à 10 jaar samen kan zijn zonder ruzie, gedoe en knipperlicht-gezever en dan wil ik een familiefeestje - na 10 jaar - héél misschien een kans geven.
Mn schoonmoeder kan mij ook niet luchten of zien en die mag wat mij betreft weg blijven uit ons huis met haar negatieve gemauw altijd.
donderdag 26 november 2020 07:16
donderdag 26 november 2020 07:22
Waarom zou TO er behoefte aan hebben om heel misschien zo'n kansje te krijgen??
Maar ik snap wel dat het lastig is voor familie, vooral als jij heel erg de schuld van de breuk hebt gekregen, hetzij van je ex, hetzij van zijn ouders.
Ik zou me er niet zoveel van aantrekken. Daarbij: je kent die mensen, dus als je geen zin hebt in verplichte bezoekjes de komende jaren, kun je nu mooi aangeven dat je accepteert dat je niet welkom bent met kerst en dat je daar als consequentie aan verbindt dat je niet meer met feestdagen of andere gelegenheden zult langskomen. Ook niet met eventuele kleinkinderen. Die kunnen dan gerust langskomen met hun vader, maar dus niet met feestdagen.
donderdag 26 november 2020 07:57
Hoeft niet. Ik ken ook mensen die niet op de verjaardag van hun dochter wilden komen als haar ex daar was. Hun dochter ging prima met haar ex om. Ik vond dit zo idioot. Haar ouders zaten toch niet in die relatie? Maar blijkbaar vonden ze van wel.Universeinmotion schreef: ↑26-11-2020 02:03
Ik denk dat als ze er zo heftig op reageren, dat er haast wel dingen moeten zijn gebeurd, willen ze zo duidelijk zijn in hun afkeer.
Maar ik doe meestal normaal tegen mensen hun ex. Het is namelijk niet mijn ex.
donderdag 26 november 2020 08:04
donderdag 26 november 2020 08:08
De houding van anderen leggen druk op jullie doorstart. Maar dat is de prijs die er bij hoort. Ik weet niet of er kinderen in het spel zijn? Vrienden en familie zullen hun naasten en zichzelf willen beschermen tegen nieuwe teleurstelling, verdriet en gedoe. Je schoonouders hebben ex opgevangen, zijn versie gehoord etc. Nog even los van wat er echt gebeurd is, kleurt dat hun mening. Maar dat geldt evengoed voor mensen van jouw kant. Jullie zijn niet voor niets gescheiden en wat maakt het dat zij moeten geloven dat het nu beter gaat? Zelf zijn jullie het ook al weer een tijdje aan het proberen. Blijkbaar zijn jullie er nu weer zeker genoeg om samen naar feestjes te gaan, al proef ik die overtuiging nog niet echt in je verhaal. Waarom laat je hen er ook niet aan wennen? Kerst is echt zo'n hoogtij, daar wil je geen gevoel van op eieren lopen bij. Zeker niet dit rare jaar. Geef die mensen ook de tijd het vertrouwen te krijgen dat jullie het nu wel gaat lukken. Drink na alle feestelijkheden in januari eens koffie met elkaar en als jij jarig bent, nodig ze uit. Verwacht niet gelijk dat je welkom bent op hun verjaardag. Bouw het gewoon net zo rustig op zoals je met ex hebt gedaan. Trouwens raar dat je hem nog steeds ex noemt als hij nu weer je partner is....
donderdag 26 november 2020 08:33
Ik heb een ex in de familie die nu weer de partner is.
Ik vond het al moeilijk toen ze nog samen waren, want als de kinderen straf hadden ging bijv de visite niet door. Kon je weer omkeren.
Maar het zijn wel de ouders van de neefjes en nichtjes van mijn kinderen.
We zien elkaar af en toe, zonder de ex, want die moet dan werken.
De grote hoeveelheid haat, bagger en smurrie die gesmeten is maakt het voor mij heel moeilijk normaal gezellig te doen.
De reden om het wel te doen is dat die kinderen nergens voor gekozen hebben. De ouders allebei wel.
Ik vond het al moeilijk toen ze nog samen waren, want als de kinderen straf hadden ging bijv de visite niet door. Kon je weer omkeren.
Maar het zijn wel de ouders van de neefjes en nichtjes van mijn kinderen.
We zien elkaar af en toe, zonder de ex, want die moet dan werken.
De grote hoeveelheid haat, bagger en smurrie die gesmeten is maakt het voor mij heel moeilijk normaal gezellig te doen.
De reden om het wel te doen is dat die kinderen nergens voor gekozen hebben. De ouders allebei wel.
donderdag 26 november 2020 09:36
Uitgaande van de geringe informatie die je geeft: als jullie elkaar na twee jaar 'voorzichtige doorstart' nog steeds 'ex' noemen, zou ik het als naaste zien alsof jullie elkaar aan het lijntje houden. Zonde van jullie tijd, maar dat moet je zelf weten. Mijn eigen tijd (als naaste) zou ik er niet zo snel weer aan besteden.
donderdag 26 november 2020 09:38
Omdat ze net zulk fijn volk zijn als hun kind?
donderdag 26 november 2020 09:43
Hij houdt haar al twee jaar aan het lijntje. Helaas.yette schreef: ↑26-11-2020 09:36Uitgaande van de geringe informatie die je geeft: als jullie elkaar na twee jaar 'voorzichtige doorstart' nog steeds 'ex' noemen, zou ik het als naaste zien alsof jullie elkaar aan het lijntje houden. Zonde van jullie tijd, maar dat moet je zelf weten. Mijn eigen tijd (als naaste) zou ik er niet zo snel weer aan besteden.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
donderdag 26 november 2020 10:24
Eerlijk gezegd zou ik een doorstart alleen overwegen als hij mij hand en tand verdedigt tegenover zijn ouders. Dan maar geen leuke herstart-relatie met zijn ouders. Als hij je echt terug wil, zegt hij je ouders dat ze kunnen slikken of stikken. Hangt natuurlijk wel af van de reden van de breuk. Als jij ze voor rotte vis hebt uitgemaakt (hoe terecht dit ook kan zijn 
) snap ik ze wel.
) snap ik ze wel.
donderdag 26 november 2020 10:25
Ik heb hier destijds een topic over geopend en toen lange tijd ergens meegeschreven. Maar ik ben bijna 25 jaar samen geweest met mijn man. Getrouwd, twee kinderen samen en toen dus 3 jaar geleden gescheiden. Allebei een andere woning, etc. De aanleiding (niet oorzaak) was dat mijn man verliefd was geworden op zijn collega en zichzelf kwijt was geraakt in de relatie. Wij zijn hier allebei door een diep dal gegaan, individueel in therapie en verder gegaan als vrienden. En vanuit die vriendschap toch gemerkt dat onze gevoelens voor elkaar heel sterk aanwezig waren en bleven.
