Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt?

18-01-2021 12:46 111 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben begin dertig, en als het op relaties aankomt, verbaas ik me in deze fase van het leven wel eens.

Eind twintig / begin dertig is zoals ik het merk voor veel mensen, maar met name vrouwen, een moment om te gaan bedenken : ik kom nu op een leeftijd waarop je serieus over kinderen gaat nadenken. Waarop je samen wellicht een ''grote mensen huis'' wil kopen. Is de partner waarmee ik nu samen ben, eigenlijk wel écht de persoon, waarmee ik dit allemaal wil?

Ja natuurlijk, het was gezellig toen we 22 waren. We hebben samen veel festivals bezocht, lol gehad, maar is dit ook echt dé partner waarmee ik een gezin wil opbouwen?

Ik heb zelf geen relatie, maar ben wel vaak een spreekbuis voor vriendinnen, nichtjes, collega's. Wat mij vaak opvalt, is dat de meesten (waarvoor dit geldt dan) eigenlijk hun relatie ondanks twijfels, niet durven te verbreken. Uitlatingen als ''dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen'' en ''hoe vind je weer iemand?'' en ''In je eentje ben je al helemaal kansloos op de woningmarkt. Moet ik dan weer in een studentenhuis gaan wonen, of bij mijn ouders?''

Misschien is het voor mij als single makkelijk om te roepen. Op relatie vlak heb ik immers niks te verliezen, en eerlijk gezegd heb ik nog nooit een relatie gehad van langer dan 1,5 jaar. Ik kan me goed voorstellen dat als je bijna je hele twenties met elkaar hebt meegemaakt, dat het dan eng is om dat als eind twintiger/begin dertiger opeens uit te maken.

Aan de andere kant zit ik soms wel een beetje met uitlatingen in mijn maag. Vooral omdat het niet helemaal fair voelt, omdat ik de partners in sommige gevallen ook ken. Er zijn op dit moment letterlijk een aantal relaties, waarvan ik weet dat de vrouw in kwestie het niet uit maakt omdat ze bang is ''alles'' te verliezen, de boot te missen als het op kinderen/huis kopen aankomt. Maar waarvan ik ook weet, dat ze eigenlijk een andere man leuk(er) vinden dan hun eigen partner, en dat ze daar een beetje bij aan het ''vissen'' zijn. Dus geen vreemdgaan, maar wel proberen te ''peilen'' of die andere man interesse in hen heeft. De mogelijkheid om een relatie te verbreken wordt dan eventueel pas uitgevoerd, zodra er voldoende ''zekerheid'' is dat de andere man waar interesse in is, voor haar open staat.

Zelf vind ik dit best wel een kwalijke manier van handelen. Ik ga mijn handen niet branden aan bemoeienis met andermans relatie, maar ik vind het best wel heftig dat ik dit in sommige gevallen gewoon weet. Dat de man denkt dat alles koek en ei is, dat ze binnenkort aan kinderen willen beginnen, maar dat ik dus ondertussen weet dat de vrouw in kwestie het liefst op een ander bootje over wil stappen, als deze voorbij komt.

Wat vinden jullie hier nou van, dergelijk gedrag? Wat zouden jullie doen in mijn situatie? Wil je het überhaupt niet horen, zou je er iets mee doen, wat voor advies zou je geven? Zou je het begrijpen? Zou je het afkeuren?
Ik vind het persoonlijk heel gezond voor de eigen ontwikkeling om een tijdje op blote pootjes rond te scharrelen.
Zou er niet over kunnen zwijgen.
Alle reacties Link kopieren
Ik snap best even de twijfels, zeker wat betreft kinderen, omdat je het niet terug kan draaien. Maar bij iemand blijven, terwijl je eigenlijk liever naar een ander gaat, vind ik heel oneerlijk naar de ander. Straks zijn er wel kinderen in het spel en besluit je het alsnog af te kappen, dan hebben zowel jouw kinderen als de ander last van jouw egoïstische keuze.

Ik denk dat ik niet zomaar m'n mond zou kunnen houden.
Alle reacties Link kopieren
als iemand je om advies vraagt, kun je wat tegenvragen stellen (ongevraagd advies zitten weinig mensen op te wachten):
Goh, is het wel slim om met hem aan kinderen te beginnen? Je zit je hele leven aan hem vast.
Of
Zie je hem als vader voor je kind?
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
18-01-2021 12:59
als iemand je om advies vraagt, kun je wat tegenvragen stellen (ongevraagd advies zitten weinig mensen op te wachten):
Goh, is het wel slim om met hem aan kinderen te beginnen? Je zit je hele leven aan hem vast.
Of
Zie je hem als vader voor je kind?
Maar dan krijg je dus van die antwoorden als : ''Ja maar wat moet ik dan?'' Alsof single zijn zeg maar geen optie is.

Kijk ik snap het wel. Single zijn is voor sommige mensen eng. Al helemaal na een lange relatie, en al helemaal als vrouw als je tegen de dertig aanloopt en in een lange relatie zit, samen een huis hebt met je partner, en geen idee meer hebt hoe je eigenlijk in de ''markt'' ligt, hoe het daten werkt, je graag een gezinnetje wil, maar dus twijfelt aan of je dat wel met je huidige partner wil.

Dus zo'n advies heb ik wel eens gegeven, maar je krijgt dan allerlei praktische vragen terug. ''Hoe vind je weer iemand?'' en ''We zijn al zo lang samen''. ''Als ik nog 24 was geweest dan... maar ik ben al 29''. Tja dan denk ik : wat moet ik daar nou mee? Ik snap dat het vanuit mijn schoenen ook lekker makkelijk is om te zeggen, maar ik weet niet eens hoe het is om een relatie van 8 jaar o.i.d. te verbreken.
Alle reacties Link kopieren
Ja, ik snap de twijfels van je vriendinnen zeker, maar ik vind ook wel dat je aan mag geven dat ze (terwijl ze twijfelen) al dan niet onbedoeld een goed persoon in hun leven best shitty behandelen. Daarnaast ben ik sowieso geen voorstander van naadloos overgaan van de ene relatie naar de andere. Of kinderen nemen met iemand van wie je twijfelt of dit wel je levenspartner gaat zijn. Wees lekker even een poosje single, kom op adem, geniet! En laat je rammelende eierstokken niet al je levenskeuzes beïnvloeden.

Dat zou mijn input zijn :)
Alle reacties Link kopieren
Ritmodelanoche schreef:
18-01-2021 13:04
Maar dan krijg je dus van die antwoorden als : ''Ja maar wat moet ik dan?'' Alsof single zijn zeg maar geen optie is.

Kijk ik snap het wel. Single zijn is voor sommige mensen eng. Al helemaal na een lange relatie, en al helemaal als vrouw als je tegen de dertig aanloopt en in een lange relatie zit, samen een huis hebt met je partner, en geen idee meer hebt hoe je eigenlijk in de ''markt'' ligt, hoe het daten werkt, je graag een gezinnetje wil, maar dus twijfelt aan of je dat wel met je huidige partner wil.

Dus zo'n advies heb ik wel eens gegeven, maar je krijgt dan allerlei praktische vragen terug. ''Hoe vind je weer iemand?'' en ''We zijn al zo lang samen''. ''Als ik nog 24 was geweest dan... maar ik ben al 29''. Tja dan denk ik : wat moet ik daar nou mee? Ik snap dat het vanuit mijn schoenen ook lekker makkelijk is om te zeggen, maar ik weet niet eens hoe het is om een relatie van 8 jaar o.i.d. te verbreken.
Dan haal je je schouders op en zeg je:
Prima hoor, jouw leven, jouw keuzes en dan schenk je een biertje in

Mensen hebben ook recht om hun neus te stoten
Alle reacties Link kopieren
Stelletje egoisten zijn het. Ikke, ikke, ikke. Dat er straks weer kinderen zijn met gescheiden ouders, boeit ze niet. Want zodra er iets leukers voorbij komt, zijn ze weg.
ik geef mn bek ook maar een douw
Alle reacties Link kopieren
Ach laat ze toch.
Ik denk dat veel mensen dat weleens van hun partner denken.
Het zijn neem ik aan momentopnamens.
Er is echt overal wat hoor in huwelijken.
kerst wijzigde dit bericht op 18-01-2021 13:13
19.85% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ritmodelanoche schreef:
18-01-2021 13:04
Maar dan krijg je dus van die antwoorden als : ''Ja maar wat moet ik dan?'' Alsof single zijn zeg maar geen optie is.

Kijk ik snap het wel. Single zijn is voor sommige mensen eng. Al helemaal na een lange relatie, en al helemaal als vrouw als je tegen de dertig aanloopt en in een lange relatie zit, samen een huis hebt met je partner, en geen idee meer hebt hoe je eigenlijk in de ''markt'' ligt, hoe het daten werkt, je graag een gezinnetje wil, maar dus twijfelt aan of je dat wel met je huidige partner wil.

Dus zo'n advies heb ik wel eens gegeven, maar je krijgt dan allerlei praktische vragen terug. ''Hoe vind je weer iemand?'' en ''We zijn al zo lang samen''. ''Als ik nog 24 was geweest dan... maar ik ben al 29''. Tja dan denk ik : wat moet ik daar nou mee? Ik snap dat het vanuit mijn schoenen ook lekker makkelijk is om te zeggen, maar ik weet niet eens hoe het is om een relatie van 8 jaar o.i.d. te verbreken.
Zou toch eens de situatie zo voorleggen aan zo iemand: straks ben je 38, hebben jullie kinderen van 8 en 6 jaar oud, samen een huis gekocht. Dan besluit je echt niet meer in de relatie te willen blijven.
Wat moet je dan?!
Het wordt er geen moment beter op.

Maar daarnaast ook de vraag: zijn ze wel ongelukkig met partner, of is er alleen wat twijfel of dit het nu is. Ik denk dat iedereen dat wel eens gehad heeft, maar daarna moet je wel een besluit gaan nemen.
Alle reacties Link kopieren
TinyTiny schreef:
18-01-2021 13:12


Maar daarnaast ook de vraag: zijn ze wel ongelukkig met partner, of is er alleen wat twijfel of dit het nu is. Ik denk dat iedereen dat wel eens gehad heeft, maar daarna moet je wel een besluit gaan nemen.
ik wist wel heel zeker, dat ik mijn partner als goede vader zag. En we zijn nu eeuwig samen en kan hem als partner/vent wel eens achter het behang plakken. Maar als vader van mijn kinderen heb ik echt geen klachten.
Alle reacties Link kopieren
lilalinda schreef:
18-01-2021 13:15
ik wist wel heel zeker, dat ik mijn partner als goede vader zag. En we zijn nu eeuwig samen en kan hem als partner/vent wel eens achter het behang plakken. Maar als vader van mijn kinderen heb ik echt geen klachten.
Bedoel niet zo zeer alleen als vader, maar ook de twijfel of dit DE partner is voor de rest van je leven (bijvoorbeeld op de momenten dat je hem liever achter het behang plakt ;) ). Als die twijfel even is, vind ik dat niet zo gek. Maar als je blijft twijfelen dan heb je denk ik een andere keuze te maken en moet je gewoon stoppen met de relatie.
Alle reacties Link kopieren
TinyTiny schreef:
18-01-2021 13:22
Bedoel niet zo zeer alleen als vader, maar ook de twijfel of dit DE partner is voor de rest van je leven (bijvoorbeeld op de momenten dat je hem liever achter het behang plakt ;) ). Als die twijfel even is, vind ik dat niet zo gek. Maar als je blijft twijfelen dan heb je denk ik een andere keuze te maken en moet je gewoon stoppen met de relatie.
ondanks dat ik al lang met mijn partner ben, geloof ik niet zo in maar 1 ware liefde
Twijfels snap ik wel
Alle reacties Link kopieren
Ik kan kinderen met iemand die je niet meer ziet zitten niet aanraden. Als je allebei op je tandvlees loopt zonder slaap, kunnen de ergenissen hard op lopen. En voor wat betreft takenverdeling ook. Scheiden is ook al geen pretje voor alle betrokkenen als er kinderen zijn. Ook niet voor je vrienden, die hun kinderen minder zien, nieuwe relaties complexer, etc etc. En eeuwig in een slechte relatie blijven zitten is ook niet fijn.
Als je in de 20 bent heb je nog zat tijd. Ik zou er zeker niet voor kiezen om te blijven.

Maar als een vriendin dan toch besluit dat wel te doen, zou ik er niks van zeggen. Hooguit dat ze dan beter de lol in haar relatie kan proberen terug te vinden, ipv maar doormodderen.

Mogelijk is het ook niet zo zwart wit en is je vriendin aan het spuien of haar gedachtes helder aan het krijgen wat ze nou echt wil.

Maar naar een ander hengelen vind ik niet kunnen. Dan heb je je besluit genomen en moet je hem gewoon gaan uitvoeren.
menta wijzigde dit bericht op 18-01-2021 13:36
8.22% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Twijfels snap ik ook, maar ik heb toch wat meer moeite ermee als ik ook weet dat er ook berichtjes worden verstuurd via Instagram DM / Facebook Messenger.

Misschien ben ik old fashioned, maar als een vriendin van mij midden in de nacht ligt te DMén met een vroegere zomerscharrel waarvan ik weet dat ze hem nog altijd verdomd leuk vindt, terwijl ze gewoon een jarenlange relatie/koophuis heeft, dan denk ik : dit is echt niet puur vriendschappelijk, of omdat je na 4 jaar opeens even wilde weten ''hoe het met hem gaat''.
Je schrijft:
Maar waarvan ik ook weet, dat ze eigenlijk een andere man leuk(er) vinden dan hun eigen partner, en dat ze daar een beetje bij aan het ''vissen'' zijn. Dus geen vreemdgaan, maar wel proberen te ''peilen'' of die andere man interesse in hen heeft. De mogelijkheid om een relatie te verbreken wordt dan eventueel pas uitgevoerd, zodra er voldoende ''zekerheid'' is dat de andere man waar interesse in is, voor haar open staat.

Dat wordt meestal emotioneel vreemdgaan genoemd.
Dat zou je zo eens kunnen benoemen in een gesprek, en vragen hoe die persoon het zou vinden als zijn/haar lief zo'n houding zou hebben richting hem/haar.
Alle reacties Link kopieren
kerst schreef:
18-01-2021 13:12
Ach laat ze toch.
Ik denk dat veel mensen dat weleens van hun partner denken.
Het zijn neem ik aan momentopnamens.
Er is echt overal wat hoor in huwelijken.
Dat denk ik ook. En ik denk ook dat to veel mensen kent die in hun eerste serieuze relatie zijn blijven hangen.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat dit niet alleen een probleem is van vrouwen maar zeker ook van mannen. Het is voor veel mensen fijner om samen te zijn dan alleen.
Alle reacties Link kopieren
madamecannibale schreef:
18-01-2021 13:46
Ik denk dat dit niet alleen een probleem is van vrouwen maar zeker ook van mannen. Het is voor veel mensen fijner om samen te zijn dan alleen.
Klopt, maar wat ik wel denk, is dat vrouwen wat eerder / sneller tegen een gevoelsmatige barrière aanlopen in een relatie. Maar daarbij baseer ik me wel erg op mijn eigen ervaring hoor. Dat een man in een relatie (in die levensfase) al snel is geneigd te denken : het gaat allemaal wel prima zo, ik heb mijn boeltje lekker op het droge, een huis en een partner, prima. Terwijl een vrouw misschien eerder denkt van : is dit alles? Ik mis een bepaalde diepgang / dynamiek in de communicatie, of ik heb (te) weinig vertrouwen in bepaalde karaktereigenschappen van deze man in die zin dat als ik een kind of meerdere kinderen heb, dat ik niet zeker genoeg weet of hij een goede/stabiele/aanwezige vader zal zijn.
Alle reacties Link kopieren
Oh dit herken ik wel (ben zelf 30). Veel relaties om mij heen zijn gestart waarin de vrouw al in een relatie zat en toch voor de ‘andere man’ heeft gekozen. Het is vooral een gemis aan spanning denk ik, een gemis aan de vrijgezellenperiode waarin alles kon.
Alle reacties Link kopieren
Ritmodelanoche schreef:
18-01-2021 13:49
Klopt, maar wat ik wel denk, is dat vrouwen wat eerder / sneller tegen een gevoelsmatige barrière aanlopen in een relatie. Maar daarbij baseer ik me wel erg op mijn eigen ervaring hoor. Dat een man in een relatie (in die levensfase) al snel is geneigd te denken : het gaat allemaal wel prima zo, ik heb mijn boeltje lekker op het droge, een huis en een partner, prima. Terwijl een vrouw misschien eerder denkt van : is dit alles? Ik mis een bepaalde diepgang / dynamiek in de communicatie, of ik heb (te) weinig vertrouwen in bepaalde karaktereigenschappen van deze man in die zin dat als ik een kind of meerdere kinderen heb, dat ik niet zeker genoeg weet of hij een goede/stabiele/aanwezige vader zal zijn.
ik denk dat dat wel klopt, het is niet voor niets, dat in het vergrote deel van de scheidingen(/uitmaken) het de vrouw is, die er een punt achter zet
Het is gewoon hoe mannen en vrouwen in elkaar steken. Vrouwen doen aan 'monkey branching' als er een betere partner beschikbaar is. Probeer die biologie maar eens te veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Ritmodelanoche schreef:
18-01-2021 13:30
Twijfels snap ik ook, maar ik heb toch wat meer moeite ermee als ik ook weet dat er ook berichtjes worden verstuurd via Instagram DM / Facebook Messenger.

Misschien ben ik old fashioned, maar als een vriendin van mij midden in de nacht ligt te DMén met een vroegere zomerscharrel waarvan ik weet dat ze hem nog altijd verdomd leuk vindt, terwijl ze gewoon een jarenlange relatie/koophuis heeft, dan denk ik : dit is echt niet puur vriendschappelijk, of omdat je na 4 jaar opeens even wilde weten ''hoe het met hem gaat''.
Maar waarom trek je het je aan?
Ik heb wel vriendinnen gehad, die verder gingen dan DM-en, dan zeg ik ze een keer, dat ze uit moeten kijken, niet gekwetst te raken
Maar dan moeten ze toch echt zelf weten, wat ze doen

Kan er niet zo mee zitten.
Alle reacties Link kopieren
Het is toch logisch dat ze niet zomaar een relatie weggooien die in feite prima is?
Alle reacties Link kopieren
Ik snap het wel. Ik was bang om eenzaam te worden toen ik ex dumpte, was toen stiekem ook al aan het rondkijken. Ik wou iemand houden om mee te knuffelen en seksen. Uiteindelijk was die tijd alleen wel belangrijk voor mijn groei en heb ik geleerd dat single zijn niet gelijk staat aan eenzaamheid. De angst alleen te blijven is weggegaan op het moment dat ik alleen was en merkte hoe gelukkig ik nog kan zijn. Als je graag kinderen wil snap ik het al helemaal. Lullig? Ja. Heel erg. Maar mensen zijn ook best lullig.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven