Relaties
alle pijlers
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt?
maandag 18 januari 2021 12:46
Ik ben begin dertig, en als het op relaties aankomt, verbaas ik me in deze fase van het leven wel eens.
Eind twintig / begin dertig is zoals ik het merk voor veel mensen, maar met name vrouwen, een moment om te gaan bedenken : ik kom nu op een leeftijd waarop je serieus over kinderen gaat nadenken. Waarop je samen wellicht een ''grote mensen huis'' wil kopen. Is de partner waarmee ik nu samen ben, eigenlijk wel écht de persoon, waarmee ik dit allemaal wil?
Ja natuurlijk, het was gezellig toen we 22 waren. We hebben samen veel festivals bezocht, lol gehad, maar is dit ook echt dé partner waarmee ik een gezin wil opbouwen?
Ik heb zelf geen relatie, maar ben wel vaak een spreekbuis voor vriendinnen, nichtjes, collega's. Wat mij vaak opvalt, is dat de meesten (waarvoor dit geldt dan) eigenlijk hun relatie ondanks twijfels, niet durven te verbreken. Uitlatingen als ''dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen'' en ''hoe vind je weer iemand?'' en ''In je eentje ben je al helemaal kansloos op de woningmarkt. Moet ik dan weer in een studentenhuis gaan wonen, of bij mijn ouders?''
Misschien is het voor mij als single makkelijk om te roepen. Op relatie vlak heb ik immers niks te verliezen, en eerlijk gezegd heb ik nog nooit een relatie gehad van langer dan 1,5 jaar. Ik kan me goed voorstellen dat als je bijna je hele twenties met elkaar hebt meegemaakt, dat het dan eng is om dat als eind twintiger/begin dertiger opeens uit te maken.
Aan de andere kant zit ik soms wel een beetje met uitlatingen in mijn maag. Vooral omdat het niet helemaal fair voelt, omdat ik de partners in sommige gevallen ook ken. Er zijn op dit moment letterlijk een aantal relaties, waarvan ik weet dat de vrouw in kwestie het niet uit maakt omdat ze bang is ''alles'' te verliezen, de boot te missen als het op kinderen/huis kopen aankomt. Maar waarvan ik ook weet, dat ze eigenlijk een andere man leuk(er) vinden dan hun eigen partner, en dat ze daar een beetje bij aan het ''vissen'' zijn. Dus geen vreemdgaan, maar wel proberen te ''peilen'' of die andere man interesse in hen heeft. De mogelijkheid om een relatie te verbreken wordt dan eventueel pas uitgevoerd, zodra er voldoende ''zekerheid'' is dat de andere man waar interesse in is, voor haar open staat.
Zelf vind ik dit best wel een kwalijke manier van handelen. Ik ga mijn handen niet branden aan bemoeienis met andermans relatie, maar ik vind het best wel heftig dat ik dit in sommige gevallen gewoon weet. Dat de man denkt dat alles koek en ei is, dat ze binnenkort aan kinderen willen beginnen, maar dat ik dus ondertussen weet dat de vrouw in kwestie het liefst op een ander bootje over wil stappen, als deze voorbij komt.
Wat vinden jullie hier nou van, dergelijk gedrag? Wat zouden jullie doen in mijn situatie? Wil je het überhaupt niet horen, zou je er iets mee doen, wat voor advies zou je geven? Zou je het begrijpen? Zou je het afkeuren?
Eind twintig / begin dertig is zoals ik het merk voor veel mensen, maar met name vrouwen, een moment om te gaan bedenken : ik kom nu op een leeftijd waarop je serieus over kinderen gaat nadenken. Waarop je samen wellicht een ''grote mensen huis'' wil kopen. Is de partner waarmee ik nu samen ben, eigenlijk wel écht de persoon, waarmee ik dit allemaal wil?
Ja natuurlijk, het was gezellig toen we 22 waren. We hebben samen veel festivals bezocht, lol gehad, maar is dit ook echt dé partner waarmee ik een gezin wil opbouwen?
Ik heb zelf geen relatie, maar ben wel vaak een spreekbuis voor vriendinnen, nichtjes, collega's. Wat mij vaak opvalt, is dat de meesten (waarvoor dit geldt dan) eigenlijk hun relatie ondanks twijfels, niet durven te verbreken. Uitlatingen als ''dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen'' en ''hoe vind je weer iemand?'' en ''In je eentje ben je al helemaal kansloos op de woningmarkt. Moet ik dan weer in een studentenhuis gaan wonen, of bij mijn ouders?''
Misschien is het voor mij als single makkelijk om te roepen. Op relatie vlak heb ik immers niks te verliezen, en eerlijk gezegd heb ik nog nooit een relatie gehad van langer dan 1,5 jaar. Ik kan me goed voorstellen dat als je bijna je hele twenties met elkaar hebt meegemaakt, dat het dan eng is om dat als eind twintiger/begin dertiger opeens uit te maken.
Aan de andere kant zit ik soms wel een beetje met uitlatingen in mijn maag. Vooral omdat het niet helemaal fair voelt, omdat ik de partners in sommige gevallen ook ken. Er zijn op dit moment letterlijk een aantal relaties, waarvan ik weet dat de vrouw in kwestie het niet uit maakt omdat ze bang is ''alles'' te verliezen, de boot te missen als het op kinderen/huis kopen aankomt. Maar waarvan ik ook weet, dat ze eigenlijk een andere man leuk(er) vinden dan hun eigen partner, en dat ze daar een beetje bij aan het ''vissen'' zijn. Dus geen vreemdgaan, maar wel proberen te ''peilen'' of die andere man interesse in hen heeft. De mogelijkheid om een relatie te verbreken wordt dan eventueel pas uitgevoerd, zodra er voldoende ''zekerheid'' is dat de andere man waar interesse in is, voor haar open staat.
Zelf vind ik dit best wel een kwalijke manier van handelen. Ik ga mijn handen niet branden aan bemoeienis met andermans relatie, maar ik vind het best wel heftig dat ik dit in sommige gevallen gewoon weet. Dat de man denkt dat alles koek en ei is, dat ze binnenkort aan kinderen willen beginnen, maar dat ik dus ondertussen weet dat de vrouw in kwestie het liefst op een ander bootje over wil stappen, als deze voorbij komt.
Wat vinden jullie hier nou van, dergelijk gedrag? Wat zouden jullie doen in mijn situatie? Wil je het überhaupt niet horen, zou je er iets mee doen, wat voor advies zou je geven? Zou je het begrijpen? Zou je het afkeuren?
maandag 18 januari 2021 13:57
Vrouwen van in de dertig liggen prima in de markt, als ze hun eisen realistisch houden. Als je alleen maar mikt op de aantrekkelijkste 20% van mannen van in de dertig ben je kansloos, die kiezen voor twintigers.Ritmodelanoche schreef: ↑18-01-2021 13:04helemaal als vrouw als je tegen de dertig aanloopt en in een lange relatie zit, samen een huis hebt met je partner, en geen idee meer hebt hoe je eigenlijk in de ''markt'' ligt
maandag 18 januari 2021 13:59
De aantrekkelijkste mannen zijn gegarandeerd al bezet.
maandag 18 januari 2021 14:08
Als mens heb je je dierlijke kant waar dit soort gedrag vandaan komt. Maar je bent ook mens met een frontale cortex om daar een beetje over na te denken, zelfreflectie te hebben en je gedrag op aan te passen.
"Wat moet ik anders?" -> nou, zelf bedenken wat je wil met je leven, bespreken of dat voldoende gaat werken in je huidige relatie en zo niet, dan uit elkaar gaan zodat je op tijd emotioneel beschikbaar bent om het wel te realiseren.
Monkey branching is laffe hap, ik zou dat soort lijdzaam gejammer niet lang aan mijn hoofd hoeven hebben. Het is inderdaad vooral angst voor eenzaamheid, maar wel ten koste van degene met wie je een relatie hebt.
maandag 18 januari 2021 14:08
Ik snap er niets van en ik denk eerlijk gezegd dat ik er niet lang naar zou kunnen luisteren.
Eigenlijk zeggen ze ook nog eens dat jij als single echt super zielig bent, het is tenslotte (volgens hen) beter in een relatie te zitten die je eigenlijk niet wil en mogelijk zelfs kinderen te krijgen met iemand waarmee je ze eigenlijk niet wil, dan dat je single bent. Wat voor hel moet single zijn volgens hen dan wel niet zijn?
Als blije single zou ik dat soort types snel uit mijn leven bonjouren - ik vraag me opeens af of het toeval is dat ik het soort mensen dat jij beschrijft helemaal niet ken
.
Eigenlijk zeggen ze ook nog eens dat jij als single echt super zielig bent, het is tenslotte (volgens hen) beter in een relatie te zitten die je eigenlijk niet wil en mogelijk zelfs kinderen te krijgen met iemand waarmee je ze eigenlijk niet wil, dan dat je single bent. Wat voor hel moet single zijn volgens hen dan wel niet zijn?
Als blije single zou ik dat soort types snel uit mijn leven bonjouren - ik vraag me opeens af of het toeval is dat ik het soort mensen dat jij beschrijft helemaal niet ken
.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
maandag 18 januari 2021 14:13
Ceder schreef: ↑18-01-2021 14:08Als mens heb je je dierlijke kant waar dit soort gedrag vandaan komt. Maar je bent ook mens met een frontale cortex om daar een beetje over na te denken, zelfreflectie te hebben en je gedrag op aan te passen.
"Wat moet ik anders?" -> nou, zelf bedenken wat je wil met je leven, bespreken of dat voldoende gaat werken in je huidige relatie en zo niet, dan uit elkaar gaan zodat je op tijd emotioneel beschikbaar bent om het wel te realiseren.
Monkey branching is laffe hap, ik zou dat soort lijdzaam gejammer niet lang aan mijn hoofd hoeven hebben. Het is inderdaad vooral angst voor eenzaamheid, maar wel ten koste van degene met wie je een relatie hebt.
Dit.
Het is de angst voor eenzaamheid, maar vaak ook de angst om hun prachtige rijtjeshuis met grote achtertuin op te moeten geven.
maandag 18 januari 2021 14:18
En weet je, eigenlijk vind ik dat helemaal niet vreemd. De mensen die ik ken die scheiden en die geen nieuwe partner hebben zijn daarna niet gelukkiger (mijn observatie). Vaak moet één van de partners of beide meer gaan werken. En gaan ze er qua woongenot, vakanties, luxe ook een stuk op achteruit.DontYouHatePants schreef: ↑18-01-2021 14:13Dit.
Het is de angst voor eenzaamheid, maar vaak ook de angst om hun prachtige rijtjeshuis met grote achtertuin op te moeten geven.
maandag 18 januari 2021 14:26
De eerste periode na een scheiding is nooit leuk en het is vaak hard werken om je leven een nieuwe richting te geven.madamecannibale schreef: ↑18-01-2021 14:18En weet je, eigenlijk vind ik dat helemaal niet vreemd. De mensen die ik ken die scheiden en die geen nieuwe partner hebben zijn daarna niet gelukkiger (mijn observatie). Vaak moet één van de partners of beide meer gaan werken. En gaan ze er qua woongenot, vakanties, luxe ook een stuk op achteruit.
Maar na die periode openen er weer nieuwe deuren en liggen er weer mogelijkheden om je leven op te bouwen.
Dat leven zal er anders uitzien, met alle voor en nadelen tov wat je had toen je nog samen was.
Je verliest vaak luxe, maar krijgt er iets anders voor terug als het goed is.
En luxe is niet alles als je ongelukkig bent binnen je relatie. Het is maar net waar je het meeste aan hecht.
maandag 18 januari 2021 14:28
maandag 18 januari 2021 14:33
Maar de vrienden van TO willen wel graag kinderenredbulletje schreef: ↑18-01-2021 14:19Een kind nemen is geen verplichting he, je kunt ook beslissen kindvrij te blijven. Dat scheelt je heel veel kopzorgen én geld. En dan hoef je ook niet als een malle op relatiejacht omdat je deadline nadert.
maandag 18 januari 2021 14:34
Mannen die van relatie naar relatie hoppen vind ik zeker níet aantrekkelijk. Dus uiteindelijk denk ik dat de echt leuke, aantrekkelijke en geschikte kerels zo halverwege de dertig echt wel van de markt verdwenen zijn.
maandag 18 januari 2021 14:36
Is een prima legitieme reden om bij elkaar te blijven.redbulletje schreef: ↑18-01-2021 14:28Ik ken ook stellen die voor het huis bij elkaar zijn gebleven. Groot vrijstaand huis, paarden, pubers met dure hobby's. Als die uit elkaar waren gegaan hadden ze zich beiden wellicht alleen een rijtjeshuis kunnen veroorloven. Als je elkaar niet 't kot uit vecht de beste oplossing.
maandag 18 januari 2021 14:43
Mee eens hoor. Maar als je je relatie nog wel oké vind maar niet meer zo spannend dan snap ik wel dat je voor de luxe optie kiest. Het is uiteraard niet netjes om dan wel zelf verder te gaan kijken en tegen je partner doet alsof alles goed is.DontYouHatePants schreef: ↑18-01-2021 14:26De eerste periode na een scheiding is nooit leuk en het is vaak hard werken om je leven een nieuwe richting te geven.
Maar na die periode openen er weer nieuwe deuren en liggen er weer mogelijkheden om je leven op te bouwen.
Dat leven zal er anders uitzien, met alle voor en nadelen tov wat je had toen je nog samen was.
Je verliest vaak luxe, maar krijgt er iets anders voor terug als het goed is.
En luxe is niet alles als je ongelukkig bent binnen je relatie. Het is maar net waar je het meeste aan hecht.
maandag 18 januari 2021 14:43
Maar hoe zie je dat dan voor je?
Geen intimiteit meer, want de relatie is feitelijk over en je blijft alleen voor het huis en het leven wat erbij hoort.
Als vrienden proberen het huis te delen? Elkaar zo veel mogelijk vermijden?
Er iemand naast hebben?
Ik bedoel het niet vervelend, ben echt benieuwd hoe dat dan zou moeten werken.
Ik kan het niet op die manier namelijk.
maandag 18 januari 2021 14:44
Als jij dat kwalificeert als geluk.... Ik ging na mijn scheiding inderdaad eventjes niet 3x per jaar op vakantie en mijn spaarrekening was ook aardig geplunderd om mijn ex uit te kunnen kopen. En inderdaad, het heeft even geduurd voordat ik het geld weer bij elkaar gespaard heb om serieus weer te kunnen investeren in grotere aanpassingen in mijn huis. Maar ik ben echt veel gelukkiger. Die persoonlijke groei, nieuwe ervaringen en rust in mezelf vinden is een stukje materialiteit inleveren helemaal waard geweestmadamecannibale schreef: ↑18-01-2021 14:18En weet je, eigenlijk vind ik dat helemaal niet vreemd. De mensen die ik ken die scheiden en die geen nieuwe partner hebben zijn daarna niet gelukkiger (mijn observatie). Vaak moet één van de partners of beide meer gaan werken. En gaan ze er qua woongenot, vakanties, luxe ook een stuk op achteruit.
Ook het besef dat ik het prima alleen kan en dat ik geen relatie nodig heb om gelukkig te zijn. 
Zowel in mijn single tijd als nu met mijn nieuwe partner sta ik daardoor veel sterker in mijn schoenen en ben ik me ook veel bewuster ervan hoeveel geluk en liefde ik in mijn leven heb. Dat zou ik iedereen gunnen. Staar je niet te blind op je comfortabele luxe leventje.
maandag 18 januari 2021 14:44
Een vriendin van mij ging vreemd in haar vorige relatie. Ze wilde daar steeds met mij over praten, dat deed ze op een samenzweerderige, lacherige manier.
Na een paar keer heb ik gezegd dat ik het daar liever niet meer over wilde hebben. Ik kreeg er zo'n naar gevoel bij en wilde me niet medeplichtig voelen (ik kende haar vriend ook redelijk, echt een lieverd en ik vond het zo erg voor hem dat ik dingen wist die hij niet wist over zijn eigen vriendin).
Je mag prima je grenzen aangeven naar je vrienden.
Na een paar keer heb ik gezegd dat ik het daar liever niet meer over wilde hebben. Ik kreeg er zo'n naar gevoel bij en wilde me niet medeplichtig voelen (ik kende haar vriend ook redelijk, echt een lieverd en ik vond het zo erg voor hem dat ik dingen wist die hij niet wist over zijn eigen vriendin).
Je mag prima je grenzen aangeven naar je vrienden.
maandag 18 januari 2021 14:46
redbulletje schreef: ↑18-01-2021 14:19Een kind nemen is geen verplichting he, je kunt ook beslissen kindvrij te blijven. Dat scheelt je heel veel kopzorgen én geld. En dan hoef je ook niet als een malle op relatiejacht omdat je deadline nadert.
Dat geldt voor zoveel dingen. Mensen willen van alles zonder echt stil te staan of dat hun echte wens is of dat ze denken daarmee ( huis, carrière, kinderen, relatie) erbij te horen.
Ik luister daarom ook niet meer naar klaagzangen over relaties en kinder gedoe.
maandag 18 januari 2021 14:47
toch denk ik, dat het best veel voorkomt.DontYouHatePants schreef: ↑18-01-2021 14:43Maar hoe zie je dat dan voor je?
Geen intimiteit meer, want de relatie is feitelijk over en je blijft alleen voor het huis en het leven wat erbij hoort.
Als vrienden proberen het huis te delen? Elkaar zo veel mogelijk vermijden?
Er iemand naast hebben?
Ik bedoel het niet vervelend, ben echt benieuwd hoe dat dan zou moeten werken.
Ik kan het niet op die manier namelijk.
Vooral als 1 van beiden financieel afhankelijk is van de ander en in haar(/zijn?) eentje dat huis nooit zou kunnen betalen. Terug naar driehoogachter is natuurlijk gezichtsverlies
Mijn man en ik zijn niet van elkaar afhankelijk, we blijven bij elkaar omdat we graag bij elkaar zijn.
maandag 18 januari 2021 14:52
Het hangt denk ik heel erg af van de relatie. Bij de relatie uit de OP denk ik aan mensen die spanning missen en daarom op zoek zijn naar een ander. Niet per se aan mensen die helemaal niets gezamenlijks meer hebben.Bellinis schreef: ↑18-01-2021 14:44Als jij dat kwalificeert als geluk.... Ik ging na mijn scheiding inderdaad eventjes niet 3x per jaar op vakantie en mijn spaarrekening was ook aardig geplunderd om mijn ex uit te kunnen kopen. En inderdaad, het heeft even geduurd voordat ik het geld weer bij elkaar gespaard heb om serieus weer te kunnen investeren in grotere aanpassingen in mijn huis. Maar ik ben echt veel gelukkiger. Die persoonlijke groei, nieuwe ervaringen en rust in mezelf vinden is een stukje materialiteit inleveren helemaal waard geweest
Ik kwalificeer materiaal bezit niet als geluk maar zie wel wat een verschil het kan maken. Mijn oom en tante zijn gescheiden. Ze woonden voorheen in een groot huis, hun kinderen hadden alle vrijheid en zijzelf ook. Na de scheiding zijn ze beiden een stuk kleiner gaan wonen en moesten ze meer werken. Na een scheiding krijg je namelijk niet zomaar een sociale huurwoning en doordat hun woning met verlies was verkocht zaten ze beiden met een aardige restschuld. Nieuwe relaties zijn nooit echt van de grond gekomen omdat ze beiden niet meer die stap durfden te zetten om samen te gaan wonen. Beiden hebben vlak na de scheiding last gehad van een burn out. Ik denk niet dat zij per se gelukkiger zijn geworden door de scheiding. Hoeveel ze ook geleerd hebben tijdens hun vrijgezelle periode. En ja als ze wel een nieuwe relatie hadden gehad en daarmee minder praktische zorgen hadden gehad dan had dat denk ik wel een verschil gemaakt.
maandag 18 januari 2021 14:55
Ik heb ooit in zo'n situatie gezeten.
Niet meer gelukkig in een langdurige relatie.
We leefden een beetje als broer en zus al een hele tijd, maar hadden verder ook geen enorme ruzies enzo.
Ik had mijn interesse voor hem verloren op seksueel vlak.
Na gesprekken samen heb ik besloten weg te gaan. Hij bleef in onze koopwoning en ik ben naar een studio verhuisd.
Het was mijn beslissing en ik wilde het voor hem zo makkelijk maken als mogelijk was.
Ik kon het dus niet, in een relatie blijven die voor mijn gevoel 'niet klopte' en niet toereikend was.
Een naaste van mij zat in dezelfde situatie.
Zij heeft het anders aangepakt en heeft er iemand bij voor de seks. Haar partner weet dat niet.
Zij lijkt het een stuk beter voor elkaar te hebben dan ik. Zij wonen samen in een mooie nieuwbouwwoning, geld genoeg voor alle extra's.
Ik zit nu in een oud flatje en moet elke maand op de centen letten omdat alleen wonen in een particuliere woning erg duur is.
Maar als ik het over zou mogen doen, zou ik dezelfde keuzes hebben gemaakt.
Nu zijn sommige dingen lastiger, maar het voelt wel eerlijk in elk geval.
Niet meer gelukkig in een langdurige relatie.
We leefden een beetje als broer en zus al een hele tijd, maar hadden verder ook geen enorme ruzies enzo.
Ik had mijn interesse voor hem verloren op seksueel vlak.
Na gesprekken samen heb ik besloten weg te gaan. Hij bleef in onze koopwoning en ik ben naar een studio verhuisd.
Het was mijn beslissing en ik wilde het voor hem zo makkelijk maken als mogelijk was.
Ik kon het dus niet, in een relatie blijven die voor mijn gevoel 'niet klopte' en niet toereikend was.
Een naaste van mij zat in dezelfde situatie.
Zij heeft het anders aangepakt en heeft er iemand bij voor de seks. Haar partner weet dat niet.
Zij lijkt het een stuk beter voor elkaar te hebben dan ik. Zij wonen samen in een mooie nieuwbouwwoning, geld genoeg voor alle extra's.
Ik zit nu in een oud flatje en moet elke maand op de centen letten omdat alleen wonen in een particuliere woning erg duur is.
Maar als ik het over zou mogen doen, zou ik dezelfde keuzes hebben gemaakt.
Nu zijn sommige dingen lastiger, maar het voelt wel eerlijk in elk geval.
anoniem_393018 wijzigde dit bericht op 18-01-2021 15:02
0.14% gewijzigd
maandag 18 januari 2021 15:01
Joh een groot deel van de relaties is niet bij elkaar omdat ze nog steeds dolverliefd zijn, maar door een mengeling van vergroeide levens, kinderen, verplichtingen, praktisch nut enz. Zoals het overal ter wereld is eigenlijk. En daar is niks mis mee. Met single zijn ook niet. Maar een relatie meteen opgeven zodra je niet meer volledig gelukkig bent is wel een denkbeeld wat hoort bij langdurige singles volgens mij.
