Relaties
alle pijlers
Geen oude schoenen weggooien voordat je nieuwe hebt?
maandag 18 januari 2021 12:46
Ik ben begin dertig, en als het op relaties aankomt, verbaas ik me in deze fase van het leven wel eens.
Eind twintig / begin dertig is zoals ik het merk voor veel mensen, maar met name vrouwen, een moment om te gaan bedenken : ik kom nu op een leeftijd waarop je serieus over kinderen gaat nadenken. Waarop je samen wellicht een ''grote mensen huis'' wil kopen. Is de partner waarmee ik nu samen ben, eigenlijk wel écht de persoon, waarmee ik dit allemaal wil?
Ja natuurlijk, het was gezellig toen we 22 waren. We hebben samen veel festivals bezocht, lol gehad, maar is dit ook echt dé partner waarmee ik een gezin wil opbouwen?
Ik heb zelf geen relatie, maar ben wel vaak een spreekbuis voor vriendinnen, nichtjes, collega's. Wat mij vaak opvalt, is dat de meesten (waarvoor dit geldt dan) eigenlijk hun relatie ondanks twijfels, niet durven te verbreken. Uitlatingen als ''dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen'' en ''hoe vind je weer iemand?'' en ''In je eentje ben je al helemaal kansloos op de woningmarkt. Moet ik dan weer in een studentenhuis gaan wonen, of bij mijn ouders?''
Misschien is het voor mij als single makkelijk om te roepen. Op relatie vlak heb ik immers niks te verliezen, en eerlijk gezegd heb ik nog nooit een relatie gehad van langer dan 1,5 jaar. Ik kan me goed voorstellen dat als je bijna je hele twenties met elkaar hebt meegemaakt, dat het dan eng is om dat als eind twintiger/begin dertiger opeens uit te maken.
Aan de andere kant zit ik soms wel een beetje met uitlatingen in mijn maag. Vooral omdat het niet helemaal fair voelt, omdat ik de partners in sommige gevallen ook ken. Er zijn op dit moment letterlijk een aantal relaties, waarvan ik weet dat de vrouw in kwestie het niet uit maakt omdat ze bang is ''alles'' te verliezen, de boot te missen als het op kinderen/huis kopen aankomt. Maar waarvan ik ook weet, dat ze eigenlijk een andere man leuk(er) vinden dan hun eigen partner, en dat ze daar een beetje bij aan het ''vissen'' zijn. Dus geen vreemdgaan, maar wel proberen te ''peilen'' of die andere man interesse in hen heeft. De mogelijkheid om een relatie te verbreken wordt dan eventueel pas uitgevoerd, zodra er voldoende ''zekerheid'' is dat de andere man waar interesse in is, voor haar open staat.
Zelf vind ik dit best wel een kwalijke manier van handelen. Ik ga mijn handen niet branden aan bemoeienis met andermans relatie, maar ik vind het best wel heftig dat ik dit in sommige gevallen gewoon weet. Dat de man denkt dat alles koek en ei is, dat ze binnenkort aan kinderen willen beginnen, maar dat ik dus ondertussen weet dat de vrouw in kwestie het liefst op een ander bootje over wil stappen, als deze voorbij komt.
Wat vinden jullie hier nou van, dergelijk gedrag? Wat zouden jullie doen in mijn situatie? Wil je het überhaupt niet horen, zou je er iets mee doen, wat voor advies zou je geven? Zou je het begrijpen? Zou je het afkeuren?
Eind twintig / begin dertig is zoals ik het merk voor veel mensen, maar met name vrouwen, een moment om te gaan bedenken : ik kom nu op een leeftijd waarop je serieus over kinderen gaat nadenken. Waarop je samen wellicht een ''grote mensen huis'' wil kopen. Is de partner waarmee ik nu samen ben, eigenlijk wel écht de persoon, waarmee ik dit allemaal wil?
Ja natuurlijk, het was gezellig toen we 22 waren. We hebben samen veel festivals bezocht, lol gehad, maar is dit ook echt dé partner waarmee ik een gezin wil opbouwen?
Ik heb zelf geen relatie, maar ben wel vaak een spreekbuis voor vriendinnen, nichtjes, collega's. Wat mij vaak opvalt, is dat de meesten (waarvoor dit geldt dan) eigenlijk hun relatie ondanks twijfels, niet durven te verbreken. Uitlatingen als ''dan moet ik weer helemaal opnieuw beginnen'' en ''hoe vind je weer iemand?'' en ''In je eentje ben je al helemaal kansloos op de woningmarkt. Moet ik dan weer in een studentenhuis gaan wonen, of bij mijn ouders?''
Misschien is het voor mij als single makkelijk om te roepen. Op relatie vlak heb ik immers niks te verliezen, en eerlijk gezegd heb ik nog nooit een relatie gehad van langer dan 1,5 jaar. Ik kan me goed voorstellen dat als je bijna je hele twenties met elkaar hebt meegemaakt, dat het dan eng is om dat als eind twintiger/begin dertiger opeens uit te maken.
Aan de andere kant zit ik soms wel een beetje met uitlatingen in mijn maag. Vooral omdat het niet helemaal fair voelt, omdat ik de partners in sommige gevallen ook ken. Er zijn op dit moment letterlijk een aantal relaties, waarvan ik weet dat de vrouw in kwestie het niet uit maakt omdat ze bang is ''alles'' te verliezen, de boot te missen als het op kinderen/huis kopen aankomt. Maar waarvan ik ook weet, dat ze eigenlijk een andere man leuk(er) vinden dan hun eigen partner, en dat ze daar een beetje bij aan het ''vissen'' zijn. Dus geen vreemdgaan, maar wel proberen te ''peilen'' of die andere man interesse in hen heeft. De mogelijkheid om een relatie te verbreken wordt dan eventueel pas uitgevoerd, zodra er voldoende ''zekerheid'' is dat de andere man waar interesse in is, voor haar open staat.
Zelf vind ik dit best wel een kwalijke manier van handelen. Ik ga mijn handen niet branden aan bemoeienis met andermans relatie, maar ik vind het best wel heftig dat ik dit in sommige gevallen gewoon weet. Dat de man denkt dat alles koek en ei is, dat ze binnenkort aan kinderen willen beginnen, maar dat ik dus ondertussen weet dat de vrouw in kwestie het liefst op een ander bootje over wil stappen, als deze voorbij komt.
Wat vinden jullie hier nou van, dergelijk gedrag? Wat zouden jullie doen in mijn situatie? Wil je het überhaupt niet horen, zou je er iets mee doen, wat voor advies zou je geven? Zou je het begrijpen? Zou je het afkeuren?
maandag 18 januari 2021 18:52
Ik heb nu een relatie en heb in het verleden ook wel eens een relatie gehad maar ben ook jaren aaneengesloten vrijgezel geweest. Aan beide situaties zitten voor en nadelen. Als ik kijk naar te kritisch zijn, ja dat was ik vroeger zeker. Ik heb een keer een lange relatie verbroken omdat ik de afstand tussen ons (ongeveer 100km) onoverkomelijk vond, verder was de relatie heel fijn. Nu denk ik, wat een onzin, we hadden beiden een auto en we hadden genoeg geld om twee huizen aan te houden. Ik zou daar nu niet zo snel meer over vallen, maar toen werd het in mijn hoofd echt een ding. Wijsheid komt met de jaren wat dat betreft. En zo heeft iedereen weer andere punten waar ze kritisch op zijn.quadrupel schreef: ↑18-01-2021 18:29Grappig hoe hier een aantal dames die zelf in een relatie zitten precies weten waarom mensen langdurig vrijgezel zijn. Dat is een bekend fenomeen, ik heb het idee dat dat voortkomt uit een eigen angst om alleen te zijn.
(Langdurig) vrijgezelle mannen en vrouwen zijn om uiteenlopende redenen vrijgezel. Een deel omdat ze niet op een relatie zitten te wachten en een deel omdat ze de juiste niet zijn tegengekomen. Opmerkingen over te kritisch zijn en niet willen gaan voor een 6 doen mij altijd mijn twijfels hebben over de relatie van de persoon die de opmerking maakt. Je hoeft niet iemand te kiezen he? Waarom zou ik voor een in mijn ogen (innerlijk/uiterlijk) onaantrekkelijk persoon moeten gaan in plaats van alleen blijven? Fijn dat het jou lukt om gelukkig te zijn met je 6 met eigenschappen waar je eigenlijk op afknapt, maar ik heb zelf geen last van wanhoop.
Maar ik begrijp de angst om in deze maatschappij alleen te zijn. Het is nog niet heel sociaal geaccepteerd en dat maakt het voor veel mensen zo moeilijk dat ze liever zekerheid hebben over een vervanging als ze willen overstappen. Laat ze zien dat het leven alleen leuk en bevredigend is. Mensen alleen zijn gemiddeld gelukkiger dan mensen in een matige of mindere relatie.
maandag 18 januari 2021 19:02
Ik denk dat dit ook veel verband houdt met wat al eerder gezegd is: je verwachtingen moeten wel realistisch zijn. Als je zelf een 6 bent en je minimum eis aan de ander is een 9, dan gaat het twee kanten op niet werken.
Pas als je jezelf en de ander hetzelfde cijfer geeft ben je een goede match.
maandag 18 januari 2021 19:06
Tja maar dat is natuurlijk niet objectief.Ceder schreef: ↑18-01-2021 19:02Ik denk dat dit ook veel verband houdt met wat al eerder gezegd is: je verwachtingen moeten wel realistisch zijn. Als je zelf een 6 bent en je minimum eis aan de ander is een 9, dan gaat het twee kanten op niet werken.
Pas als je jezelf en de ander hetzelfde cijfer geeft ben je een goede match.
De ene vrouw zou hem een 9 geven en de ander een 6.
Heeft met eigenwaarde te maken en met verwachtingen te maken.
maandag 18 januari 2021 19:09
Grappig, ik heb dat dus precies andersom. Ik dacht toen dat ik me nooit zou kunnen aarden op een andere plek. Nu denk ik dat dat prima kan (afhankelijk van de plek uiteraard).redbulletje schreef: ↑18-01-2021 18:56Ik had 20 jaar geleden een lat-relatie met iemand die op 1,5 uur rijden woonde. Toen kon ik dat nog wel aan, maar ik zou er juist nú niet meer aan moeten denken.
maandag 18 januari 2021 19:20
En met wat je belangrijk vindt. Misschien is voor jou uiterlijk het allerbelangrijkste, terwijl ik met een bloedmooie, maar ijdele en oppervlakkige man niks kan. De humor waar ik op val is voor jou misschien een totale afknapper.
Het is zo persoonlijk, daarom kun je van een ander ook niet beoordelen of ze zijn gesettled for less, wat in jouw ogen less is, kan voor de ander de jackpot zijn en dat heeft niks te maken met een mindere eigenwaarde, maar veel meer met de verschillen die bestaan tussen mensen.
maandag 18 januari 2021 19:21
Dat klinkt heel gezond, maar jij was dan toch ook niet vrijgezel omdat je te kritisch was? Je was die bijzondere persoon gewoon niet eerder tegengekomen.Majime schreef: ↑18-01-2021 18:37Ik ben eerst tig jaar alleen geweest, dat was helemaal prima. Nooit op zoek geweest, of problemen gehad met alleen zijn. Ik heb zelfs jaren gedacht dat ik geen relatie hoefde, want ik vermaakte me goed alleen en redde me prima.
Maar dan kom je die bijzondere persoon tegen en gooi je zo al je principes overboord. Voor mij was en is hij een 10, ik zou nooit voor minder dan dat settelen.
Dat betekent niet dat het altijd om mij draait en dat ik geen enkele concessie hoef te doen, of dat er nooit een probleem is. Dat is echt onrealistisch.
maandag 18 januari 2021 19:30
De vraag is even wie er hier polariseert. Ik reageerde op een reeks berichten voorafgaand aan mijn post waarin vrijgezellen worden weggezet als simpelweg te kritisch, iets wat juist het gedrag dat TO beschrijft stimuleert. Ik ben het verder grotendeels met je eens, maar 'te kritisch zijn' geloof ik niet tenzij je heel graag een relatie wilt. Te kritisch betekent dat de ander niet de juiste voor jou was.Daveotion schreef: ↑18-01-2021 18:41Waarom nou meteen polariseren? Ik zou mijn relatie minstens een 9,5 geven. En ik besef dat ik ontzettend geboft heb met mijn man, er zijn er maar weinigen zoals hij.
En ik kan me juist goed voorstellen dat je als 30+ vrouw single bent/blijft, juist omdat de meeste leuke mannen dan niet langer beschikbaar zijn.
Dat gezegd hebbende, denk ik ook dat sommigen de boot eerder gemist hebben doordat ze bijvoorbeeld te kritisch zijn (geweest), het zoeken naar een partner hebben uitgesteld, of doordat ze domweg veel pech hebben. (Ja, ik denk ook dat pech en geluk hier een rol in spelen.)
maandag 18 januari 2021 19:35
Klopt.Majime schreef: ↑18-01-2021 19:20En met wat je belangrijk vindt. Misschien is voor jou uiterlijk het allerbelangrijkste, terwijl ik met een bloedmooie, maar ijdele en oppervlakkige man niks kan. De humor waar ik op val is voor jou misschien een totale afknapper.
Het is zo persoonlijk, daarom kun je van een ander ook niet beoordelen of ze zijn gesettled for less, wat in jouw ogen less is, kan voor de ander de jackpot zijn en dat heeft niks te maken met een mindere eigenwaarde, maar veel meer met de verschillen die bestaan tussen mensen.
maandag 18 januari 2021 20:18
Och, wat is 'te kritisch'?
Ik heb gewoon een meer dan prima single-leven, ik ruil dat niet in voor een 'mwoah'. Als mensen me daarom als 'te kritisch' zouden willen bestempelen dan moeten ze dat vooral doen, maar zo ervaar ik het niet.
Ik ben het ermee eens dat je in een relatie soms een compromis moet sluiten hoor, en dat je rekening met elkaar moet houden - maar dat wil ik dus alleen maar doen voor iemand die ik echt hartstikke leuk vind. En sja, die is er al een tijd niet.
Ik heb gewoon een meer dan prima single-leven, ik ruil dat niet in voor een 'mwoah'. Als mensen me daarom als 'te kritisch' zouden willen bestempelen dan moeten ze dat vooral doen, maar zo ervaar ik het niet.
Ik ben het ermee eens dat je in een relatie soms een compromis moet sluiten hoor, en dat je rekening met elkaar moet houden - maar dat wil ik dus alleen maar doen voor iemand die ik echt hartstikke leuk vind. En sja, die is er al een tijd niet.
There is freedom waiting for you, on the breezes of the sky, and you ask: "What if I fall?" Oh but my darling, what if you fly? - Erin Hanson
dinsdag 19 januari 2021 06:00
Ik denk dat jij en de TO wel leuk bij elkaar zouden passenKarratha schreef: ↑18-01-2021 15:23Jeetje dat belooft weinig goeds zeg als ik dit lees als 30 jarige
Ik ben het er wel mee eens verder. Iedereen lijkt alleen nog maar te willen gaan voor het gezin uit de Tommy Hilfiger reclame, maar dat is niet de werkelijkheid.
Zelf heb ik gestudeerd en gewoond in Amsterdam, maar de gemiddelde Amsterdamse vrijgezelle dame tussen de ca. 27 en 35 scroll ik tegenwoordig op tinder ook gewoon voorbij. Véél te veel onrealistische eisen, daar kun je nooit iets stabiels mee opbouwen.
Uiteindelijk is een relatie geven en nemen. Geluk moet je uiteindelijk ook zoeken in het vertrouwd zijn met elkaar, op elkaar kunnen bouwen en elkaar door- en door kennen. En last but not least : ook de mindere kanten van je partner accepteren.
Zoals ik het ervaar zijn vrouwen die buiten de grote steden wonen daar veel nuchterder in.
anoniem_399690 wijzigde dit bericht op 19-01-2021 06:02
3.65% gewijzigd
dinsdag 19 januari 2021 06:01
Nou nee hoor. Of je een 6 of een 7 bent is wellicht nog subjectief
Maar iemand die een 9 is, wordt door de meeste mensen echt wel als mooi mens gezien en zal geen 2 zijn
Mooi hoeft niet alleen van binnen te zitten trouwens. Het gaat om een combinatie van eigenschappen
dinsdag 19 januari 2021 11:29
Maar of je op iemand valt, daar komt veel meer bij kijken en dan moet die persoon jou ook nog geweldig vinden. Vervolgens komt er nog een heleboel meer kijken bij het langdurig met iemand samen zijn. De eerste maanden zit iedereen op een roze wolk, maar of je het na een paar jaar nog leuk hebt samen dat is afhankelijk van zoveel factoren en persoonskenmerken.lilalinda schreef: ↑19-01-2021 06:01Nou nee hoor. Of je een 6 of een 7 bent is wellicht nog subjectief
Maar iemand die een 9 is, wordt door de meeste mensen echt wel als mooi mens gezien en zal geen 2 zijn
Mooi hoeft niet alleen van binnen te zitten trouwens. Het gaat om een combinatie van eigenschappen
Een 6je om te zien kan dan zomaar een 8 worden voor de lange termijn. En een 9 in bed, kan na een paar jaar gigantisch saai worden, omdat hij het alleen maar heeft over zijn eigen spierballen en hoeveel hij kan liften in de sportschool.
Andere mensen kunnen je verrassen. Ik heb wel eens mijn twijfels gehad bij de partnerkeuze van mijn vriendinnen, vaak blijkt dat inderdaad terecht te zijn, maar soms blijkt iemand naar verloop van tijd veel leuker dan ik in eerste instantie had ingeschat. Ik heb ook wel eens een collega gehad die ik de eerste maanden vrij saai vond, maar naar verloop van tijd begon ik in te zien dat het echt een topper was, met het hart op de goede plaats.
dinsdag 19 januari 2021 11:37
Ik denk ook dat heel veel mensen dat wel eens van hun partner denken.
Net als veel mensen iets soortgelijks over hun werk denken, of over hun woonplaats, of over hun vrienden
Lijkt me niks geks, soms lucht je even je hart of bespreek je iets zonder dat je echt serieus een relatie wil verbreken.
Lijkt mij eerlijk gezegd dat to dat niet zo goed kan inschatten?
pearle wijzigde dit bericht op 19-01-2021 11:51
0.68% gewijzigd
dinsdag 19 januari 2021 11:45
Inderdaad goed gezegd, alsof het leven altijd superleuk is als je de eeuwige single bent. Echt niet hoorThordïs schreef: ↑18-01-2021 15:01Joh een groot deel van de relaties is niet bij elkaar omdat ze nog steeds dolverliefd zijn, maar door een mengeling van vergroeide levens, kinderen, verplichtingen, praktisch nut enz. Zoals het overal ter wereld is eigenlijk. En daar is niks mis mee. Met single zijn ook niet. Maar een relatie meteen opgeven zodra je niet meer volledig gelukkig bent is wel een denkbeeld wat hoort bij langdurige singles volgens mij.
Ik vind samen veel leuker dan alleen, ook al vind ik het soms heerlijk om een dag alleen te zijn
Lijkt altijd wel of de eeuwige singles om alles in een relatie moeten gniffelen, misschien juist wat uit afgunst
Ik ken een paar eeuwige singles waarvan ik het heel goed snap dat ze eeuwig single zijn. Vaak negatief en wat verzuurd naar stelletjes
dinsdag 19 januari 2021 11:58
Dit valt mij ook op. Een collega van me is ook zo´n type, die is constant nors en chagrijnig en geeft af op mensen die het anders doen, uit onvrede over haar eigen situatie. Ze doet van die uitspraken als: ´de relaties van stellen die ik ken spreken me niet aan, ik zou met niemand willen ruilen, dan liever alleen´, of iets in die trant. Terwijl ze in feite stikjaloers is en ik van haar weet dat ze zich erg vaak eenzaam en onzeker voelt als single.pearle schreef: ↑19-01-2021 11:45Inderdaad goed gezegd, alsof het leven altijd superleuk is als je de eeuwige single bent. Echt niet hoor
Ik vind samen veel leuker dan alleen, ook al vind ik het soms heerlijk om een dag alleen te zijn
Lijkt altijd wel of de eeuwige singles om alles in een relatie moeten gniffelen, misschien juist wat uit afgunst
Ik ken een paar eeuwige singles waarvan ik het heel goed snap dat ze eeuwig single zijn. Vaak negatief en wat verzuurd naar stelletjes
Dat je alleen als single persoonlijke groei kunt doormaken is ook een fabel. Vaak leven mensen op na een slechte relatie en gaan ze eindelijk dingen voor zichzelf uitzoeken, dus dan lijkt het alsof die persoonlijke groei komt door het verbreken van de relatie. Toch kunnen persoonlijke groei en een relatie prima samengaan. Als je in een gezonde relatie zit, dan is daar ruimte voor binnen je relatie en hoef je echt niet eerst de ander te dumpen.
dinsdag 19 januari 2021 13:14
Ik zie veel mannen echt leuker wórden terwijl ze een relatie hebben. Maar dat kan ook de leeftijd zijn waar het aan ligt (tussen de 25 en 30 jaar ongeveer). Soms zijn het echt waanzinnige transformaties, van een irritant puberaal geval naar een (in mijn ogen) echt aantrekkelijke ambitieuze man met een visie.Majime schreef: ↑19-01-2021 11:58Dit valt mij ook op. Een collega van me is ook zo´n type, die is constant nors en chagrijnig en geeft af op mensen die het anders doen, uit onvrede over haar eigen situatie. Ze doet van die uitspraken als: ´de relaties van stellen die ik ken spreken me niet aan, ik zou met niemand willen ruilen, dan liever alleen´, of iets in die trant. Terwijl ze in feite stikjaloers is en ik van haar weet dat ze zich erg vaak eenzaam en onzeker voelt als single.
Dat je alleen als single persoonlijke groei kunt doormaken is ook een fabel. Vaak leven mensen op na een slechte relatie en gaan ze eindelijk dingen voor zichzelf uitzoeken, dus dan lijkt het alsof die persoonlijke groei komt door het verbreken van de relatie. Toch kunnen persoonlijke groei en een relatie prima samengaan. Als je in een gezonde relatie zit, dan is daar ruimte voor binnen je relatie en hoef je echt niet eerst de ander te dumpen.
dinsdag 19 januari 2021 13:18
Ik heb een aantal zeer goede vriendinnen, nu wel een relatie overigens, maar die hadden mijne inziens echt zeer hoge eisen. Intelligent, knap, goed gebouwd (wasbord), goede baan, financieel schaapjes op het droge, gevoelig maar toch een echte man, zorgzaam, attent, handig in huis, bepaalde fashion sense enz enz. Mannen werden dan afgeserveerd op kleine dingen, vaak al bij de eerste date. Uiteindelijk kwam het wel goed, maar met mannen die totaal niet aan al die eisen voldoen ![😂]()
dinsdag 19 januari 2021 13:37
Helemaal niet, niks moet.TinyTiny schreef: ↑18-01-2021 13:22Bedoel niet zo zeer alleen als vader, maar ook de twijfel of dit DE partner is voor de rest van je leven (bijvoorbeeld op de momenten dat je hem liever achter het behang plakt). Als die twijfel even is, vind ik dat niet zo gek. Maar als je blijft twijfelen dan heb je denk ik een andere keuze te maken en moet je gewoon stoppen met de relatie.
Ik ga er altijd vanuit dat er zwaarwegende redenen zijn als je een relatie verbreekt en dat als je in die relatie blijft dan heb je reden om te blijven
Of die redenen nou het huis of de financiën zijn, dat maakt me niet zo uit. Blijkbaar is het dan nog gezellig genoeg om toch te blijven
Als je relatie echt vreselijk en over is, dan blijf je niet. Ook niet voor het huis en je eierstokken.
Daarom ben ik ook nooit bezig met de vraag waarom mijn partner precies bij me is. Hij is bij me en onderaan de streep is dat genoeg. Hij leeft zijn leven met mij en mocht hij toch even iemand leuker vinden dan valt hij mij er in ieder geval niet mee lastig. Dat is wel de voorwaarde
dinsdag 19 januari 2021 13:43
Je kan die cijfers natuurlijk op verschillende manieren interpreteren. Als je naar uiterlijk kijkt kan je naar objectieve eigenschappen zoals symmetrie, oogafstand, postuur, haarlijn etc. kijken. En je kan ook naar andere eigenschappen van iemand kijken als baan, opleidingsniveau, sociale eigenschappen, karakter etc. Maar dat zegt natuurlijk helemaal niets over je persoonlijke situatie. In plaats van een optelsom is het een optelsom met wegingsfactoren. Voor mij wegen bepaalde eigenschappen veel meer mee dan andere, en voor jou is dat weer een andere lijst. En daardoor kan mijn 9 voor jou gerust een 2 zijn en vice versa.lilalinda schreef: ↑19-01-2021 06:01Nou nee hoor. Of je een 6 of een 7 bent is wellicht nog subjectief
Maar iemand die een 9 is, wordt door de meeste mensen echt wel als mooi mens gezien en zal geen 2 zijn
Mooi hoeft niet alleen van binnen te zitten trouwens. Het gaat om een combinatie van eigenschappen
