Relaties
alle pijlers
Het heen en weer krijgen van mensen
maandag 25 januari 2021 17:22
Vriendschap 1:
's Avonds laat een bericht gekregen via de app met de mededeling dat ouder is overleden. Natuurlijk direct een gecondoleerd berichtje teruggestuurd, ook geprobeerd te bellen, maar die avond verder geen contact kunnen leggen. Je gaat met een vervelend gevoel het bed in, zeker omdat je niet weet hoe en wat. De dag erop: gebeld, appje gestuurd dat ze altijd kunnen bellen of kunnen vragen om hulp, geen reactie. Langsgegaan, kaartje door de bus, want niemand thuis. Pas anderhalve week later hoor je weer wat: "Laten we bellen". Je geeft aan dat je altijd gebeld kunt worden, maar natuurlijk hoor je weer niks. Het is nu een maand terug en stik er maar in.
Vriendschap 2 (meer een kennis intussen nu):
Was een vriendschap, maar intussen al wat meer afstand genomen. Post dagelijks iets online voor haar volgers, hetzij op Twitter, hetzij op Facebook. Uit ervaring: wanneer je niets hoort of leest, dan wordt de spanning opgebouwd voor een ultieme post waar dan alle volgers allemaal over elkaar buitelen met de 'ohs' en 'ahs'.
Het zijn bijvoorbeeld de posts waar net weer even toevallig de nieuwe smartwatch op staat, maar dan ook wel zo gemaakt gefotografeerd dat je bijna een dubbele polsbreuk gehad moet hebben om de foto zo te kunnen maken. Of de foto's waarbij ze 'suggereert' dat ze toch echt wel bang is om de UK variant van Covid te krijgen, nadat ze al 2x eerder de normale variant heeft gehad.
Wat is dat toch met dat soort mensen? Is het egocentrisch? Is het onzekerheid?
's Avonds laat een bericht gekregen via de app met de mededeling dat ouder is overleden. Natuurlijk direct een gecondoleerd berichtje teruggestuurd, ook geprobeerd te bellen, maar die avond verder geen contact kunnen leggen. Je gaat met een vervelend gevoel het bed in, zeker omdat je niet weet hoe en wat. De dag erop: gebeld, appje gestuurd dat ze altijd kunnen bellen of kunnen vragen om hulp, geen reactie. Langsgegaan, kaartje door de bus, want niemand thuis. Pas anderhalve week later hoor je weer wat: "Laten we bellen". Je geeft aan dat je altijd gebeld kunt worden, maar natuurlijk hoor je weer niks. Het is nu een maand terug en stik er maar in.
Vriendschap 2 (meer een kennis intussen nu):
Was een vriendschap, maar intussen al wat meer afstand genomen. Post dagelijks iets online voor haar volgers, hetzij op Twitter, hetzij op Facebook. Uit ervaring: wanneer je niets hoort of leest, dan wordt de spanning opgebouwd voor een ultieme post waar dan alle volgers allemaal over elkaar buitelen met de 'ohs' en 'ahs'.
Het zijn bijvoorbeeld de posts waar net weer even toevallig de nieuwe smartwatch op staat, maar dan ook wel zo gemaakt gefotografeerd dat je bijna een dubbele polsbreuk gehad moet hebben om de foto zo te kunnen maken. Of de foto's waarbij ze 'suggereert' dat ze toch echt wel bang is om de UK variant van Covid te krijgen, nadat ze al 2x eerder de normale variant heeft gehad.
Wat is dat toch met dat soort mensen? Is het egocentrisch? Is het onzekerheid?
maandag 25 januari 2021 17:27
Nou ja, natuurlijk is het logisch dat ze iets minder beschikbaar zijn. Dat snap ik als geen ander. Maar je wilt toch ook wel weten of en zoja wanneer je kunt komen condoleren of dat je iets voor ze kunt betekenen op de 1 of andere manier. Dat vind ik ook een hele normale vraag om te stellen. Maar zelfs daar komt dan geen reactie op.
maandag 25 januari 2021 17:28
Ja ik heb de post ook meerdere keren gelezen of ik soms iets over het hoofd zag.
maandag 25 januari 2021 17:31
Vriendschap 1 zou ik geen vriendschap noemen door jouw 'stik er maar in' uitspraak. Het draait nu eenmaal niet om jou. Als jouw 'vriendin' nog geen behoefte heeft om er over te praten of dit nog helemaal niet kan is dat aan haar.
Mijn vriendin wiens man vorig jaar plots overleed heeft aan iedereen gevraagd haar met rust te laten tot ze zelf contact opnam. Dat heeft 2 maand geduurd. Heb totaal niet gedacht dat ze er nu maar kon in stikken hoor. Shame on you.
Kennis 2: ik zie het probleem niet. Je hoeft die niet op insta of fb te volgen he?
Mijn vriendin wiens man vorig jaar plots overleed heeft aan iedereen gevraagd haar met rust te laten tot ze zelf contact opnam. Dat heeft 2 maand geduurd. Heb totaal niet gedacht dat ze er nu maar kon in stikken hoor. Shame on you.
Kennis 2: ik zie het probleem niet. Je hoeft die niet op insta of fb te volgen he?
maandag 25 januari 2021 17:32
Dat staat er toch. Heb ik gedaan.gizzmo-returns schreef: ↑25-01-2021 17:29Maar waarom belde jij niet even dan? Lijkt me toch heel normaal.
maandag 25 januari 2021 17:35
Attraverso schreef: ↑25-01-2021 17:31Mijn vriendin wiens man vorig jaar plots overleed heeft aan iedereen gevraagd haar met rust te laten tot ze zelf contact opnam.
Prima. Als dat gezegd wordt, dan kan ik er rekening mee houden. Maar het punt is dat je achteraf altijd het verwijt krijgt dat je 'er niet voor haar was'. Tenminste, bij deze. En daar heb ik dus wel moeite mee.
Attraverso schreef: ↑25-01-2021 17:31Kennis 2: ik zie het probleem niet. Je hoeft die niet op insta of fb te volgen he?
Nee, doe ik ook niet meer. Na de laatste post over Covid en de zogenaamde 2x dat ze het eerder had gehad, ook ontvolgt en geblokkeerd.
maandag 25 januari 2021 17:35
Nou inderdaad he, hoe durven ze, geen contact opnemen en de goede zorgen van TO niet aannemen.Attraverso schreef: ↑25-01-2021 17:31Vriendschap 1 zou ik geen vriendschap noemen door jouw 'stik er maar in' uitspraak. Het draait nu eenmaal niet om jou. Als jouw 'vriendin' nog geen behoefte heeft om er over te praten of dit nog helemaal niet kan is dat aan haar.
Mijn vriendin wiens man vorig jaar plots overleed heeft aan iedereen gevraagd haar met rust te laten tot ze zelf contact opnam. Dat heeft 2 maand geduurd. Heb totaal niet gedacht dat ze er nu maar kon in stikken hoor. Shame on you.
Kennis 2: ik zie het probleem niet. Je hoeft die niet op insta of fb te volgen he?
maandag 25 januari 2021 17:36
Ik snap beide voorbeelden ook niet. Bij de eerste moest jij natuurlijk bellen. Je was even niet de prioriteit, logisch toch?
En ik heb geen Facebook of Instagram of tiktok of Twitter, maar praat gewoon met m'n vrienden. Als hun social mediagedrag je stoort ligt dat wat mij betreft toch echt bij jezelf. Je hoeft niet te kijken.
En ik heb geen Facebook of Instagram of tiktok of Twitter, maar praat gewoon met m'n vrienden. Als hun social mediagedrag je stoort ligt dat wat mij betreft toch echt bij jezelf. Je hoeft niet te kijken.
maandag 25 januari 2021 17:39
Da's nieuwe informatie. Heb je dat verwijt nu al gekregen? Je zegt dat dit bij haar "altijd" gebeurt, maar zo vaak verliezen mensen geen ouder.FitsSprits schreef: ↑25-01-2021 17:35Prima. Als dat gezegd wordt, dan kan ik er rekening mee houden. Maar het punt is dat je achteraf altijd het verwijt krijgt dat je 'er niet voor haar was'. Tenminste, bij deze. En daar heb ik dus wel moeite mee.
maandag 25 januari 2021 17:40
Hoezo zogenaamd gehad? Ik snap het niet precies. Zegt ze dat ze Corona heeft gehad terwijl dat niet zo is? Of is het meer zo dat je haar niet gelooft? Waarom zou dat niet waar kunnen zijn?
En als je je ergert aan iemands Social media gedrag, is het heel simpel: niet meer volgen. Maar dat doe je al niet meer, dus ik begrijp niet zo goed wat het probleem dan is.
En als je je ergert aan iemands Social media gedrag, is het heel simpel: niet meer volgen. Maar dat doe je al niet meer, dus ik begrijp niet zo goed wat het probleem dan is.
maandag 25 januari 2021 17:56
In voorbeeld 1 vind ik jou egocentrisch. Mijn moeder is nu 2 jaar dood en de eerste 2 maanden daarna was ik er voor niemand in mijn omgeving, vergat ik het bestaan van sommige vrienden (sorry) volledig, vergat ik mijn telefoon op te nemen en belde ik ook niet terug, ik was alleen maar aan het overleven en in een roes. En in de druk van de 100 dingen die je moet regelen en de wirwar aan emoties. Pas daarna kon ik weer contacten leggen. En als nu een vriendin van me een ouder of dierbare verliest (recent gebeurd) stuur ik wekelijks een kaartje of een cadeautje of bos bloemen, een lief appje, en verwacht ik helemaal niets terug in reactie of wat dan ook. Want het gaat gewoon even echt totaal niet om mij als er zoiets heftigs bij/met iemand gebeurt, klaar.
Voorbeeld 2: ja, vreselijk, trek ik ook niet in mijn omgeving en verban ik ook uit mijn sociale kring.
Voorbeeld 2: ja, vreselijk, trek ik ook niet in mijn omgeving en verban ik ook uit mijn sociale kring.
maandag 25 januari 2021 18:05
FitsSprits schreef: ↑25-01-2021 17:27Nou ja, natuurlijk is het logisch dat ze iets minder beschikbaar zijn. Dat snap ik als geen ander. Maar je wilt toch ook wel weten of en zoja wanneer je kunt komen condoleren of dat je iets voor ze kunt betekenen op de 1 of andere manier. Dat vind ik ook een hele normale vraag om te stellen. Maar zelfs daar komt dan geen reactie op.
Als ze dat niet doorgeeft dan kan het condoleren dus niet. Dat laat je het bij een kaart, een pan soep op de stoep etc. En dan informeer je eens hoe het iemand gaat, na een maand, en dna na 2 weer eens. Dat "stik er maar in"na overlijden ouder voelt voor mij heel wereldvreemd. Kan ik me niks bij voorstellen.
maandag 25 januari 2021 18:07
Over vriendschap 2: Pff echt verschrikkelijk zulke aandachtstrekkende mensen. Zo ken ik een exvriendin die op LinkedIn de blits maakt met haar zware leven van vroeger, de GGZ en haar super intelligente inzichten daarvan. Ware het niet dat 75% uit haar dikke duim komt.
Over vriendschap 1: hier zou ik even rustig de tijd nemen totdat zij weer komt met het initiatief. Mensen in rouw kunnen soms even geen ruimte voelen. Je zou over een paar weken nog een berichtje kunnen doen en je gevoel uiten, dat je het moeilijk vind dat je er niet voor haar kan zijn.
Over vriendschap 1: hier zou ik even rustig de tijd nemen totdat zij weer komt met het initiatief. Mensen in rouw kunnen soms even geen ruimte voelen. Je zou over een paar weken nog een berichtje kunnen doen en je gevoel uiten, dat je het moeilijk vind dat je er niet voor haar kan zijn.
- Fight for your right to party -
maandag 25 januari 2021 18:11
Je lijkt zelf wat moeite te hebben om je als een goede vriendin te gedragen. Iemand meerdere keren laat op de avond bellen als haar vader net overleden is, is op zijn zachtst gezegd niet zo gepast. En dan de volgende dag weer, en langsgaan, en een kaart... het komt nogal opdringerig op mij over. 1 simpel Whatsappje met “wat ontzettend rot, ik denk aan je, en ik ben buurt als ik iets voor je kan betekenen” is echt meer dan genoeg in de eerste week.
