Moeilijk relatiebreuk te verwerken

07-04-2021 20:33 23 berichten
Waarschijnlijk hebben de meeste mensen moeite met een break-up,maar ik ben toch benieuwd naar jullie mening.

Een paar maanden geleden heeft mijn (ex)vriendin plotsklaps de relatie verbroken na 3 jaar. We hadden een lat-relatie,maar net een echt hele fijn week bij mij thuis gehad...leuke uitstapjes gedaan samen, ze knuffelde en kuste de hele week dat het een lieve lust was, we hadden nog hele fijne intieme momenten...niks aan het handje toen ze wegging...en 2 dagen later was ze er plots weer om te zeggen dat de relatie voorbij was,het definitief was en dat ze het echt vreselijk moeilijk vond maar dat haar gevoel "gewoon weg was".
Onze relatie is ooit best lastig begonnen. Vanwege het verschil in leeftijd (zij flink jonger), en dat ze mentaal heel diep zat in die periode heeft ze de eerste maanden gezegd dat het puur voor de sex en gezelligheid was, maar we nooit een relatie gingen krijgen. Ik stond er heel anders in en zag op haar goeie momenten echt wat voor liefdevolle en fijne meid het was dus heb veel geduld met haar gehad, er voor haar proberen te zijn en echt mijn uiterste best gedaan om haar te helpen uit de zwarte mentale periode te komen en heb haar dingen vergeven die eigenlijk onvergeeflijk zijn maar waarvan ik wist dat zij daar zelf ook niet achter stond maar door haar depressie (en alcohol) mij op die manier (vermoedt ik) probeerde weg te duwen omdat ze vond dat het niet goed voor me zou zijn om met haar te zijn... Ik vond van wel en uiteindelijk hebben we een relatie gekregen en is ze in de jaren echt uit het allerdiepste dal gekropen en hebben we echt hele fijne jaren samen gehad waarin ik haar heb gesteund/geholpen bij haar hele proces en beslissingen in haar leven en het werken aan haar zelfvertrouwen/lichaam waar ze ontevreden over was. Uiteindelijk heeft ze natuurlijk zelf de stappen gemaakt
Ik had er zelf op zijn tijd nog wel moeite mee om de fouten uit het begin te vergeten, maar had het haar wel vergeven. Ze vond het alleen wel lastig dat ik daar nog steeds nachtmerries en op zijn tijd jaloezie had maar we hadden onze weg daarin aardig gevonden en waren echt telkens zo'n verliefd stelletje als we bijelkaar waren....totdat het dus ineens over was (hoewel ze over de jaren wel eens had aangegeven te twijfelen omdat ik altijd zoveel voor haar over had maar ze zelf ook inzag dat het haar echt heel veel hielp).
Er was geen weg terug en ze gaf onlangs aan dat het gevoel nu echt weg was, we een hele fijne relatie hadden maar het nu tijd is voor de volgende fase in ons (haar) leven en aan onszelf moeten werken.
Naast dat dit voor mij een hele grote klap was, voelt het voor mij ook zo onterecht dat "zoveel voor je partner overhebben" een grote reden is geweest om het uit te maken, terwijl dat haar wel mede heeft gebracht tot waar ze nu is. We hadden beide oprecht heel veel verdriet toen het uitging, maar ik kan er zo moeilijk mee omgaan dat ze met mij 0 contact meer wil hebben (terwijl ik haar nooit slecht heb behandeld,er altijd voor haar ben geweest om haar uit het dal te helpen en we zoveeldingen gemeen hadden) omdat ze dat te moeilijk vindt, maar ze wel alweer op datingapps zit en die mannen die dus niks voor haar voelen wel contact met haar mogen hebben (en echt niet voor een relatie) en dat niks met "aan haarzelf werken" te maken heeft.
Ik wil het haar niet kwalijk nemen,ben echt heel blij dat ze stappen heeft gemaakt in haar leven...maar kan het op 1 of andere manier niet snappen hoe iemand zo snel dat allemaal achter zich kan laten nadat iemand zoveel voor je heeft betekend, je zoveel voor elkaar hebt betekent en van elkaar hebt gehouden.

Ben ik nou gewoon teveel een goedzak omdat ik hierom nog steeds niet boos op haar kan zijn? Vrienden adviseerden mij in het begin om haar te laten vallen vanwege de mentale problemen/dingen die ze toen heeft gedaan en gezegd die een knauw voor mijn zelfvertrouwen waren,maar zelfs die dingen kan ik nu nog steeds niet boos om zijn om dat er zo'n fijn persoon onder zat die zich uiteindelijk zo heeft opengesteld en we zo gelukkig werden samen.

Of is het juist egoistisch van mij dat ik nu wat jaloers ben nu ik realiseer dat ze zoveel keuze heeft als jonge mooie vrouw in een stad om op alle mogelijke manieren met dates/onenightstands of wat ook maar mij zsm te vergeten, terwijl ik als man,middertiger in een plattelandsdorp écht mijn droomvriendin (zoals de 2 laatste 2 jaar is geworden en gegroeid als mens) ben kwijtgeraakt waar ik zo gelukkig mee was en 0 kansen heb weer zo iemand tegen te komen? Het voelt ineens alsof ik dan niks voor haar heb betekend

Ik gun haar echt alle geluk met een goeie man die goed voor haar is, maar het idee dat casual avondjes voor haar wellicht al het mooie wat wij hadden (en zij ook echt wel zo voelde) vervangen doet mij heel veel pijn en ik krijg dat maar niet uit mijn hoofd.
Alle reacties Link kopieren
Zij komt wel weer terug. Op dit moment hangt ze de k*twijf uit en is ze teveel gepamperd. Op het moment dat al die mannen haar slecht behandelen, gaat ze jou waarde inzien. En komt ze weer aankloppen bij jou. Overigens moet je bij jezelf nagaan of JIJ dit verdiend (niet dus!) en je hiermee door wilt gaan. Ik zou er goed over nadenken.
Ik heb trouwens echt veel respect voor jou! je verdient het allerbeste. Maak jezelf niet te gek, succes.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk inderdaad dat laatste, dat dit je ego krenkt en je een beetje egoïstisch bent.

Wat ik lees in je verhaal is een beetje een scheve machtsverhouding en het is heel logisch dat zij nu een andere fase ingaat en jij daar niet meer bij past. Je bent immers zelf ook niet meer dezelfde persoon als toen je 20 was (hopelijk).

Je was niet haar ware, eigenlijk al vanaf het begin niet. Volgende keer sneller je koffers pakken, zoveel gedoe hoeft niet.

Er zit niks anders op dan je erover heen te zetten. Succes.
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Alle reacties Link kopieren
Flwrgrl schreef:
08-04-2021 12:26
Zij komt wel weer terug. Op dit moment hangt ze de k*twijf uit en is ze teveel gepamperd. Op het moment dat al die mannen haar slecht behandelen, gaat ze jou waarde inzien. En komt ze weer aankloppen bij jou. Overigens moet je bij jezelf nagaan of JIJ dit verdiend (niet dus!) en je hiermee door wilt gaan. Ik zou er goed over nadenken.
Ik heb trouwens echt veel respect voor jou! je verdient het allerbeste. Maak jezelf niet te gek, succes.
En dit vooral negeren... :facepalm:
"Wine in the morning, and some breakfast at night. Oh baby, I'm beginning to see the light!"
Om maar in TI termen te spreken: jij bent niet haar zijwieltjes. Iemand die jou niet waardeert om hoe je bent ben je beter af zonder.

Sterkte: een relatiebreuk is kut.
Klinkt alsof de relatie vanaf het begin niet gelijkwaardig was. Zij veel jonger en met veel problemen en jij de oudere, wijzere redder.
Ik kan me wel voorstellen dat dat bij haar is gaan wringen toen het beter ging en ze jouw hulp minder nodig had.

Ik snap dat het veel pijn doet als iemand van wie jij houdt de relatie verbreekt. Dat je verdrietig en ook jaloers bent. Maar je kunt iemand niet aan je binden ook al heb je nog zoveel voor die persoon gedaan. Iemand helpen is geen ruilmiddel waarvoor je het voortbestaan van de relatie kunt eisen.

Hoe moeilijk ook, helemaal geen contact is het beste. Dan blijf je ook niet stiekem hopen dat het goed komt.

Gun jezelf tijd om dit voor jezelf los te laten en af te sluiten.
Alle reacties Link kopieren
Je hebt haar behandelt als een prinses, maar deed jij dat als prins of als lakei?


Dit klinkt niet als een leuke gelijkwaardige relatie.
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
Leer hiervan voor de volgende: ga geen dingen vergeven die onvergeeflijk zijn en als iemand zegt dat ze je niet waard is of niet goed voor je is of whatever, geloof diegene dan gewoon. Ik snap dat je nu met een zure nasmaak zit want je hebt alleen maar gegeven en niet veel teruggekregen.
Dwaler schreef:
08-04-2021 12:37
Klinkt alsof de relatie vanaf het begin niet gelijkwaardig was. Zij veel jonger en met veel problemen en jij de oudere, wijzere redder.
Ik kan me wel voorstellen dat dat bij haar is gaan wringen toen het beter ging en ze jouw hulp minder nodig had.

Ik snap dat het veel pijn doet als iemand van wie jij houdt de relatie verbreekt. Dat je verdrietig en ook jaloers bent. Maar je kunt iemand niet aan je binden ook al heb je nog zoveel voor die persoon gedaan. Iemand helpen is geen ruilmiddel waarvoor je het voortbestaan van de relatie kunt eisen.

Hoe moeilijk ook, helemaal geen contact is het beste. Dan blijf je ook niet stiekem hopen dat het goed komt.

Gun jezelf tijd om dit voor jezelf los te laten en af te sluiten.
Bij hem is het ook gaan wringen toen zij niet meer het arme vogeltje was, maar een zelfstandige vrouw. Gezien de jaloezie en de bezitterigheid die hij nu nog steeds voelt.

Klinkt alsof je je investering wil terugverdienen, maar zo werken relaties niet. Rot voor je to, maar zij leeft haar leven. Niks let je om zelf ook de grote stad te leven met ditto vrouwen.
Waarom ben je aan iets begonnen wat bij voorbaat kansloos was? Ik vind je ook geen goedzak trouwens, in het gunstigste geval dom eigenlijk dat je nu met dit zit. Ik vind de ongelijke verhoudingen al iets waarom dit niet klopt. Ze kon zo goed met je praten, maar je kon het niet laten bij een arm om haar heen.
Alle reacties Link kopieren
Volgende keer eerder voor jezelf kiezen en monder vergeeflijk zijn. Als mensen aankomen met "ik ben niet goed voor jou" is dat een verkapte "ik weet niet of ik dit wel wil", in mijn ogen.

Wat ik even wil toevoegen: uit je tekst blijkt heel erg dat je je handelen en steun haast ziet als een soort ruilmiddel op basis waarvan iemand bij je zou moeten blijven. Hoeveel je ook gedaan hebt voor een ander - diegene is je niets verplicht. Als je je wel opstelt als zodanig, is dat haast chantage. Het is zeker zuur, maar alles wat je voor een ander doet is uit eigen vrije keuze. Maak er dan niet een soort "ze is me verschuldigd" verhaal van. Dan ben je geen goedzak, maar een engerd.
Je kan ook zeggen dat hij al voor zichzelf gekozen heeft en dat het toch niet zo uitpakt als gehoopt. Hij zag het als een soort investering, zo komt het op mij ook over. Helpen met een doel.
Een relatie is geen ruilhandel. Het is niet zo dat omdat jij in haar “geïnvesteerd” hebt (brrr) dat zij voor altijd bij je moet blijven en eeuwige dankbaarheid moet tonen.
Je komt een beetje eng op mij over, laat haar los en met rust en ga verder met je leven.
Alle reacties Link kopieren
Laat haar alsjeblieft los. Je hebt geen eeuwige trouw verdiend met je goede gedrag, zo werkt dat niet. Probeer de volgende keer een gelijkwaardige relatie aan te gaan.

Als je écht onvoorwaardelijk van haar zou houden zou je blij voor haar zijn dat ze nu zo goed in haar vel zit. Punt.

Maar ik snap best dat dat niet makkelijk is.
BROCCOLI IS OOK GEEN SPINAZIE AL IS HET WEL ALLEBEI GROENTE PEJEKA -- S-Meds
Alle reacties Link kopieren
Klinkt voor mij alsof je net iets te vaak 'Alsof je Vliegt' van Marco Borsato hebt afgespeeld.

Zo te lezen is ze in het begin een paar keer flink over je grenzen heengegaan, heb je dat verdragen met het oog 'op het grote plaatje', maar eigenlijk had je daar al weg moeten lopen, zoals je vrienden zeggen. Je kan haar inderdaad niks kwalijk nemen, zij gaat voor haar eigen geluk. Dat moet jij ook doen. En dat ga je sowieso niet vinden bij iemand die niet bij jou wil zijn, dus laat de waan dat zij jouw droomvriendin is ook los. Een droomvriendin doet geen 'onvergeeflijke' dingen.

En inderdaad, iemand 'begeleiden in haar proces' of haar 'helpen tot waar ze nu is', geeft je nergens recht op. Laat haar het leven ontdekken en stop met over haar heen hangen.
Alle reacties Link kopieren
Als iemand je zegt en toont dat jullie nooit een relatie zullen hebben, geloof dat dan. Als iemand zo hard op je hart trapt kies dan voor jezelf.
Ze is je niets verschuldigd, ze heeft nooit van je gehouden, ze heeft gewoon gebruik gemaakt van je aanbod om haar uit de ellende te helpen en nu wil ze genieten van het leven.
Sterkte.
Alle reacties Link kopieren
Ik vraag me af of de liefde wel wederzijds was. Van jouw kant geloof ik het wel maar misschien was jij voor haar op een moeilijk moment in haar leven degene die ze nodig had om erboven op te komen, en niet degene voor een langdurige serieuze relatie. Hoe zuur het ook is, houdt de mooie momenten in gedachten, verval niet in zelf medelijden en ga door met je leven.
Sterkte ...
Once upon a time you dressed so fine
Threw the bums a dime in your prime, didn't you?
Alle reacties Link kopieren
Grutto1984 schreef:
07-04-2021 20:33

Ik stond er heel anders in en zag op haar goeie momenten echt wat voor liefdevolle en fijne meid het was dus heb veel geduld met haar gehad, er voor haar proberen te zijn en echt mijn uiterste best gedaan om haar te helpen uit de zwarte mentale periode te komen en heb haar dingen vergeven die eigenlijk onvergeeflijk zijn maar waarvan ik wist dat zij daar zelf ook niet achter stond maar door haar depressie (en alcohol) mij op die manier (vermoedt ik) probeerde weg te duwen omdat ze vond dat het niet goed voor me zou zijn om met haar te zijn... Ik vond van wel en uiteindelijk hebben we een relatie gekregen en is ze in de jaren echt uit het allerdiepste dal gekropen en hebben we echt hele fijne jaren samen gehad waarin ik haar heb gesteund/geholpen bij haar hele proces en beslissingen in haar leven en het werken aan haar zelfvertrouwen/lichaam waar ze ontevreden over was. Je bent niet haar hulpverlener. Wat maakt dat je die rol op je nam? Het komt op mij een beetje obsessief over: het moeten redden van deze persoon. Ik vraag me serieus af of jouw intenties wel helemaal zuiver waren.

Ze vond het alleen wel lastig dat ik daar nog steeds nachtmerries en op zijn tijd jaloezie had maar we hadden onze weg daarin aardig gevonden en waren echt telkens zo'n verliefd stelletje als we bijelkaar waren....totdat het dus ineens over was (hoewel ze over de jaren wel eens had aangegeven te twijfelen omdat ik altijd zoveel voor haar over had maar ze zelf ook inzag dat het haar echt heel veel hielp).
Er was geen weg terug en ze gaf onlangs aan dat het gevoel nu echt weg was, we een hele fijne relatie hadden maar het nu tijd is voor de volgende fase in ons (haar) leven en aan onszelf moeten werken. Dit klinkt mij in de oren als stalker. Ik kan mij ergens wel voorstellen dat je ex zoiets heeft gedacht als: "run while still breathing!" Volgens mij was jullie relatie, zoals meerdere mensen hier al benoemden, niet gelijkwaardig. Ik lees hoge verwachtingen van jouw kant uit naar iemand die blijkbaar veel jonger is dan jij. Je kunt van bijv. iemand van 20 die iemand van midden 30 aan het daten is niet verwachten dat die relatie echt voor altijd is. Dat vind ik best naïef. Leuk als het wel kan maar in deze situatie denk ik dat je ex meer zelfinzicht had dan jij haar ooit had kunnen bijbrengen. Je stelt je op als een soort verlosser maar volgens mij ben je behoorlijk geobsedeerd door haar.

Naast dat dit voor mij een hele grote klap was, voelt het voor mij ook zo onterecht dat "zoveel voor je partner overhebben" een grote reden is geweest om het uit te maken, terwijl dat haar wel mede heeft gebracht tot waar ze nu is. We hadden beide oprecht heel veel verdriet toen het uitging, maar ik kan er zo moeilijk mee omgaan dat ze met mij 0 contact meer wil hebben (terwijl ik haar nooit slecht heb behandeld,er altijd voor haar ben geweest om haar uit het dal te helpen en we zoveeldingen gemeen hadden) omdat ze dat te moeilijk vindt, maar ze wel alweer op datingapps zit en die mannen die dus niks voor haar voelen wel contact met haar mogen hebben (en echt niet voor een relatie) en dat niks met "aan haarzelf werken" te maken heeft. Het is uit en je ex bepaalt zelf wat ze met volgende mannen wel en niet wil. Laat dat arme meisje ajb los. Ze heeft het volste recht om op ontdekking te gaan en dat kun jij ook doen. Een ex is een ex. Move on. Ik vind het ergens wel treurig dat je haar online nog niet hebt losgelaten. Doe dat, hoe sneller hoe beter. Een relatie draait niet om het vereffenen van een rekening, hoor!


Ben ik nou gewoon teveel een goedzak omdat ik hierom nog steeds niet boos op haar kan zijn? Vrienden adviseerden mij in het begin om haar te laten vallen vanwege de mentale problemen/dingen die ze toen heeft gedaan en gezegd die een knauw voor mijn zelfvertrouwen waren,maar zelfs die dingen kan ik nu nog steeds niet boos om zijn om dat er zo'n fijn persoon onder zat die zich uiteindelijk zo heeft opengesteld en we zo gelukkig werden samen. De wens is de vader van de gedachte. Je bent geen goedzak op deze manier maar geobsedeerd. Ik denk dat je nog een boel werk aan jezelf te verrichten hebt ipv zo met je ex bezig te zijn.

Of is het juist egoistisch van mij dat ik nu wat jaloers ben nu ik realiseer dat ze zoveel keuze heeft als jonge mooie vrouw in een stad om op alle mogelijke manieren met dates/onenightstands of wat ook maar mij zsm te vergeten, terwijl ik als man,middertiger in een plattelandsdorp écht mijn droomvriendin (zoals de 2 laatste 2 jaar is geworden en gegroeid als mens) ben kwijtgeraakt waar ik zo gelukkig mee was en 0 kansen heb weer zo iemand tegen te komen? Het voelt ineens alsof ik dan niks voor haar heb betekend Je bent ermee bekend dat een relatie vrijwillig is? Nogmaals je bent geobsedeerd. Je kunt dat in allerlei jasjes verpakken maar ik lees nog steeds iemand die een obsessie opvatte voor een jong meisje. Ik hoop dat je niet het voorbeeld van Joe Goldberg in de Netflix serie "You" gaat kopiëren.

Het spijt me, ik ben bij het lezen afgehaakt. Heb je ooit al gehoord dat er soms in een tekst een punt wordt gezet? Dat is om - in geval van hardop lezen - de tijd te hebben om adem te halen. En voor wie jouw tekst leest, het geheel begrijpelijk te houden.
Sorry dat ik het zo vlakaf zeg, maar ik krijg die lap niet door mijn strot.
Alle reacties Link kopieren
Het is btw z'n eerste post hier. Vraag me dan toch af waarom hij een forum dat overwegend door vrouwen wordt bevolkt ;) hiervoor opzoekt. Of vergeten dat de klaagmuur in Israël staat? Of is dit de Nederlandse editie van Joe Goldberg (6) maar is deze Guinevere Beck wél aan hem ontkomen O_O ?
mammezel schreef:
10-04-2021 22:34
Het spijt me, ik ben bij het lezen afgehaakt. Heb je ooit al gehoord dat er soms in een tekst een punt wordt gezet? Dat is om - in geval van hardop lezen - de tijd te hebben om adem te halen. En voor wie jouw tekst leest, het geheel begrijpelijk te houden.
Sorry dat ik het zo vlakaf zeg, maar ik krijg die lap niet door mijn strot.
:) Ga lekker naar bed. Misschien lukt het morgen wel als je uitgerust wakker wordt.
Alle reacties Link kopieren
Ja, je bent een te grote goedzak. Je cijfert jezelf volgens mij volledig voor haar weg. Je bent praktisch altijd beschikbaar voor haar.
Ikzelf vind dat een beetje onaantrekkelijk. (Ligt eraan in wat voor mate natuurlijk.

Ga lekker leven, aan jezelf werken. Wie weet komt ze terug. Of niet.
Alle reacties Link kopieren
Kokosnootaap schreef:
10-04-2021 22:49
Ja, je bent een te grote goedzak. Je cijfert jezelf volgens mij volledig voor haar weg. Je bent praktisch altijd beschikbaar voor haar.
Ikzelf vind dat een beetje onaantrekkelijk. (Ligt eraan in wat voor mate natuurlijk.

Ga lekker leven, aan jezelf werken. Wie weet komt ze terug. Of niet.
Nee, ik vrees dat dat niet in haar belang is...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven