Wat ben ik aan het doen

07-04-2021 20:46 44 berichten
Na jaren weer een account aangemaakt, ik hoop dat jullie me even op weg willen helpen.

Hoe weet je of je moet stoppen of doorgaan met een knipperlichtrelatie? Ik kom er gewoon niet uit. En ben er verdrietig van.
Van een afstand zou ik zeggen: stop ermee. Maar mijn gevoel wil niet mee....😞....

Ik zal in de post hieronder meer details schrijven, die haal ik later weg.!
Bedankt voor jullie hulp, ben er over uit. Superlastig maar ga het contact verbreken.
anoniem_6435be9a825ba wijzigde dit bericht op 10-04-2021 14:39
97.53% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Verwacht je dat deze man ooit in jouw plaatje gaat passen? Als het op zijn voorwaarden gaat, voel jij je ongelukkig en hij wil het niet op jouw voorwaarden. Waarom zou je dit willen?
Ik lees je zo :
jij legt erg veel druk op hem.
ik zou hem met rust laten en verder gaan daten
Alle reacties Link kopieren
Oef lastig hoor volgens mij kunnen jullie allebei beter even je rust nemen om alles op een rijtje te zetten en te weten wat je wil en alles wel weer helder voor je is, wie weet kun je dan daarna rustig iets evenwichtigs samen opbouwen of niet. ik zou als ik jou was niet meteen gaan daten met het idee zo snel mogelijk iemand te vinden voor een serieuze relatie want dan zou je misschien nog bij verkeerde types blijven hangen alleen omdat je niet alleen wilt zijn. Sterkte iig.
Mijn ervaring met mannen die uit een huwelijk of lange relatie komen, is dat ze vaak overdreven gezegd "getraumatiseerd" zijn. Over het algemeen snakken ze naar vrijheid én naar warmte/affectie maar een herhaling van een verstikkend huwelijk of relatie willen ze nooit meer. Dat kan dat gemis verklaren en dat hij je niet los kan laten maar peentjes zweet bij het idee van een commitment.

Dat gezegd hebbende: zijn tegenstrijdige verlangens of eigenlijk normale verlangens die hij nu niet als mogelijkheid ziet, zijn niet jouw probleem.

Je weet duidelijk wat je wilt en je zit opgescheept met een man die alle kanten op zwiebert en geen duidelijke keus durft te maken. Durf jij een duidelijke keus voor jezelf te maken? Hij zal het namelijk niet voor je doen. Hij vindt het best zo en dat is op z'n zachtst gezegd best laf en hufterig.
Melisande2 schreef:
08-04-2021 18:47
Verwacht je dat deze man ooit in jouw plaatje gaat passen? Als het op zijn voorwaarden gaat, voel jij je ongelukkig en hij wil het niet op jouw voorwaarden. Waarom zou je dit willen?
Dat is een goede vraag. Want ik wil het niet willen maar ik kan het supermoeilijk loslaten. Dat past helemaal niet bij mij, ik herken mezelf haast niet. Ben gek op hem en we hadden het heel fijn. Baal gewoon zo dat het niet werkt.
Ik denk dat je een prettige afleiding was/ bent in een lastige tijd voor hem. Dus een rebound. Maar hij heeft dus nog niks verwerkt en had direct jou. Jij bent toe aan commitment en toekomstperspectief maar hem benauwt dit. Hij moet eerst de scheiding verwerken, stabiliteit krijgen en dan een tijdje rondscharrelen. Deze man wil en kan nu geen serieuze relatie aan en wil jou voor de gezelligheid als het hem uitkomt. Kortom: hier ga jij niet gelukkig van worden. Wachten heeft geen zin en moet je niet doen. Hij wil niet en dat zal niet veranderen.
Ik zou alles afkappen en lekker verder zoeken. En ik zou nooit in zee gaan met een man die nog middenin zijn scheiding zit. Je weet nu waarom.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ervaring met een knipperlichtrelatie en mijn idee is dat dit nooit meer helemaal goed komt. Elke keer wordt er iets ingeleverd, dat geldt voor beide kanten.
Jij houdt van hem en eigenlijk moet/zou je met minder geen genoegen moeten nemen.
Je ziet dat het hem ook niet gelukkig maakt.

Laat hem los en kijk verder.
Sterkte.
Hatsjikideee...
Rebound sorry
Alle reacties Link kopieren
Ik begrijp jou heel goed TO..
De beste keuze is om het helemaal te stoppen, alle contact en die keuze maak je dan met je hoofd en niet met je hart... en dat is het moeilijkste wat er is. En daarom hoef je het jezelf niet kwalijk te nemen dat dat niet meteen lukt..
Alle reacties Link kopieren
Eens met de rest.
Vind dat wel heel rot voor jou, sterkte. :hug:
Liz23liz5 schreef:
08-04-2021 19:27
Ik begrijp jou heel goed TO..
De beste keuze is om het helemaal te stoppen, alle contact en die keuze maak je dan met je hoofd en niet met je hart... en dat is het moeilijkste wat er is. En daarom hoef je het jezelf niet kwalijk te nemen dat dat niet meteen lukt..
Dankjewel.
Alle reacties Link kopieren
Ikweetooknietalles schreef:
07-04-2021 20:55
En misschien hang ik wel teveel aan hem ook, al heb ik juist mezelf telkens stilgehouden om geen zeur te zijn. Maar ik heb wel ook iets nodig....
Hoeveel van jezelf wil jij (nog meer) inleveren zodat hij misschien maar.. later.. het hoeft niet hoor, misschien.. jou als volwaardig gaat behandelen? Vergis je niet, enkel volwaardig behandelen op zijn keuzemomenten telt niet.

Als je jezelf nog verder uitperst lijk je straks in niks op de persoon die jij voor jezelf ziet in dat ideale toekomstbeeld.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
Ik weet ook dat jullie gelijk hebben. En het is ergens fijn om dat bevestigd te krijgen. Want ik zou precies hetzelfde zeggen en toch maakt m’n hoofd er een ander verhaal van.

Het domste is dat ik achteraf de hele tijd wel wist dat deze relatie niet om mij ging. En ik nam er genoegen mee. Ben iemand die normaal echt wel eigenwaarde kent en ik vraag me af waarom ik deze keuze heb gemaakt en gek genoeg zo weer zou maken. Heb me voorgenomen om me daarin weer sterk te gaan voelen, de dingen te doen die ik daarvoor nodig heb.
clivia52 schreef:
08-04-2021 18:53
Ik lees je zo :
jij legt erg veel druk op hem.
ik zou hem met rust laten en verder gaan daten
Misschien heb je gelijk. Ik vraag me af hoe anderen dat doen. Vanaf welk moment bespreek je hoe je in de relatie staat en mag je verwachten dat er een soort van wederkerigheid is. Ik heb juist mijn behoeften weggedrukt en elke keer als ik iets aangaf kwam daar gedoe van. Dat maakte dat ik me eerder stil hield. Ook thema’s zoals toekomst enzo. Wanneer mogen die er zijn? Ik weet dat ik in de toekomst bepaalde dingen graag weer wil. Zoals samenwonen. En ik zou niemand willen die dat alleen doet omdat ik dat wil. Maar het mag wel besproken worden toch? Alleen dan kun je checken of iets potentie heeft. Maar als je dat te vroeg doet, dan heeft dat druk. Maar is dat na een maand? 3 maanden? Een half jaar? Er vanuitgaande dat het wat mij betreft echt een meerjarenplan zou zijn om er te komen.
Het is net de Rumba, de dans van aantrekken en afstoten. Mooi om te zien, maar o wee.

Wat doe je jezelf aan zeg.
Zolang jij hier midden in zit zul jij niet helder kunnen denken.

Hij is gescheiden in de periode dat jullie elkaar ontmoetten. Al eens gehoord van rebound? Dat is niet alleen bij pubers het geval, vaak is een eerste fling (hoe intens die fling wellicht ook voelt) een manier om stoom af te blazen, jezelf te leren kennen, jezelf te ontdekken. En pas daarna ben je klaar voor het echte werk. Of misschien wel nooit.

Overigens vind ik zijn zorg om zijn kinderen lovenswaardig, mogen meer mensen doen zo. En daar begrijp ik jouw reactie dan niet, je bent immers zelf moeder, hebt kinderen die een scheiding hebben meegemaakt.
anoniem_63b6a03408332 wijzigde dit bericht op 08-04-2021 20:04
0.34% gewijzigd
kes49240 schreef:
08-04-2021 18:56
Oef lastig hoor volgens mij kunnen jullie allebei beter even je rust nemen om alles op een rijtje te zetten en te weten wat je wil en alles wel weer helder voor je is, wie weet kun je dan daarna rustig iets evenwichtigs samen opbouwen of niet. ik zou als ik jou was niet meteen gaan daten met het idee zo snel mogelijk iemand te vinden voor een serieuze relatie want dan zou je misschien nog bij verkeerde types blijven hangen alleen omdat je niet alleen wilt zijn. Sterkte iig.
Maar dat idee krijg ik dus wel, een relatie hebben puur omwille van een relatie hebben is iets anders dan een relatie hebben omdat je matcht en er met elkaar voor wil gaan.

Ben je bang dat je de boot mist als je te lang wacht?
Ttroeteltje schreef:
08-04-2021 19:59
Het is net de Rumba, de dans van aantrekken en afstoten. Mooi om te zien, maar o wee.

Wat doe je jezelf aan zeg.
Zolang jij hier midden in zit zul jij niet helder kunnen denken.

Hij is gescheiden in de periode dat jullie elkaar ontmoetten. Al eens gehoord van rebound? Dat is niet alleen bij pubers het geval, vaak is een eerste fling (hoe intens die fling wellicht ook voelt) een manier om stoom af te blazen, jezelf te leren kennen, jezelf te ontdekken. En pas daarna ben je klaar voor het echte werk. Of misschien wel nooit.

Overigens vind ik zijn zorg om zijn kinderen lovenswaardig, mogen meer mensen doen zo doen. En daar begrijp ik jouw reactie dan niet, je bent immers zelf moeder, hebt kinderen die een scheiding hebben meegemaakt.
Dat gaat ook niet om geen contact mogen hebben, dat gaat om het gevoel dat ex er altijd bij was. Ik heb inderdaad ook kinderen. En goed contact met ex, we voeden ze samen op. Maar wij laten elkaar wel ons eigen leven leiden en gunnen elkaar ook momenten zonder contact. En zorgen toch echt samen voor de kinderen. Daarin is een ieder vrij, maar dit voelde voor mij beklemmend.
Ttroeteltje schreef:
08-04-2021 20:01
Maar dat idee krijg ik dus wel, een relatie hebben puur omwille van een relatie hebben is iets anders dan een relatie hebben omdat je matcht en er met elkaar voor wil gaan.

Ben je bang dat je de boot mist als je te lang wacht?
Ik denk dat op zich niet, denk dat ik een leuke vrouw ben en lag toen ik hem leerde kennen prima op de datingmarkt, maar ik vind weinig mannen leuk. Het is meer dat ik op zie tegen weer opnieuw beginnen. Weer aftasten, hechten, onzekerheid. Al die dingen. Verlang echt naar een relatie waarin er een soort van vanzelfsprekendheid is. Dat je weet dat iemand voor je gaat.
Alle reacties Link kopieren
Misschien wel goed om hem nu ( een tijdje) op afstand te houden en voor nu even -duidelijk- voor jezelf te kiezen. Als jij je steeds beschikbaar houdt voor hem ( en hij weet dat) dan weet hij ook dat hij het blijkbaar steeds mag en kan bepalen
Ikweetooknietalles schreef:
08-04-2021 19:59
Misschien heb je gelijk. Ik vraag me af hoe anderen dat doen. Vanaf welk moment bespreek je hoe je in de relatie staat en mag je verwachten dat er een soort van wederkerigheid is. Ik heb juist mijn behoeften weggedrukt en elke keer als ik iets aangaf kwam daar gedoe van. Dat maakte dat ik me eerder stil hield. Ook thema’s zoals toekomst enzo. Wanneer mogen die er zijn? Ik weet dat ik in de toekomst bepaalde dingen graag weer wil. Zoals samenwonen. En ik zou niemand willen die dat alleen doet omdat ik dat wil. Maar het mag wel besproken worden toch? Alleen dan kun je checken of iets potentie heeft. Maar als je dat te vroeg doet, dan heeft dat druk. Maar is dat na een maand? 3 maanden? Een half jaar? Er vanuitgaande dat het wat mij betreft echt een meerjarenplan zou zijn om er te komen.

Ten eerste bepaal je altijd zelf wanneer je begint over wat je in relatie wilt. Idealiter is dat bij de kennismaking al want dan kan je vrijuit vertellen wat jij op termijn wilt en wat belangrijk voor je is. Je bent niet gehinderd door gevoelens en rode brillen.

Wat het dik gedrukte betreft: echt nooit meer doen. Niemand is het waard dat jij jezelf verloochent om gedoe te voorkomen. Je doet jezelf geweld aan. Van gedoe kun je altijd weglopen, van jezelf niet.
Heb geen ervaring met soortgelijke situatie, maar als ik de tekst las, had ik ongeveer van bij de eerste zin, het gevoel van: er.speelt.iets.bij.die.man.
Maar ik kan me vergissen natuurlijk.

Sterkte TO, want ik lees de pijn in jouw bericht.
In een gelijkwaardige relatie kun je belangrijke dingen altijd bespreken. En passeren belangrijke dingen vaak ook vanzelf de revue.
En eigenlijk, zeker als je al wat ouder bent en een verleden/bagage hebt, is het helemaal niet verkeerd al vrij snel belangrijke visies met elkaar te delen. Wanneer visies niet overeenkomen is het de vraag of je moet blijven investeren in de relatie.

Ik heb ook ooit aangemodderd met een man die, voor mij, geen goed relatiemateriaal was. Heeft een tijd geduurd voordat ik dat inzag. Ik wilde het namelijk laten slagen. Ik kwam uit een lange relatie incl. samenwonen. Hij kwam uit een huwelijk incl. kinderen. Hij was een stuk ouder dan ik. Een mooie man met mooie praatjes. Hij deed op momenten precies de dingen die mij goed deden en die mij een fijn gevoel gaven. Tegelijkertijd deed hij op momenten dingen die ik niet kon plaatsen en die mij onzeker maakten. De wip kwam uiteindelijk tot stilstand toen deze uit balans was en ik inzag dat hij mij niet gelukkig zou kunnen maken. Ik ben ontzettend blij met zowel onze ontmoeting als met de breuk. Ik heb veel geleerd. Probeer het positief te zien.
Alle reacties Link kopieren
Ach to, ik denk eigenlijk dat dit een vermomde zegen is. Je was jezelf nu al aan het kwijtraken! Je wringt je in bochten, je buigt het om naar zijn wens, je zegt zelfs dat je jezelf niet herkent. Dat is nooit een goed teken, dat gaat nooit werken.
Ik denk ook dat je een rebound was. Prettig om iemand te hebben om de scheidingsperikelen mee op te vangen, maar nu zijn nieuwe leven steeds meer vorm krijgt, wil hij vrijgezel zijn. Rot, maar daar doe je niets tegen. Laten gaan is de enige optie. En gezien jouw bereidwilligheid om je eigen wensen overboord te gooien denk ik dat je hier achteraf blij mee mag zijn.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven