Begin 30 en alleen, op zoek naar succesverhalen

09-05-2021 13:59 126 berichten
Alle reacties Link kopieren
De titel zegt het al: Ik ben begin dertig en nog alleen. Nadat een lange relatie enkele jaren geleden op de klippen liep, ben ik nooit meer iemand tegengekomen waar ik echt een toekomst mee zag. Af en toe ga ik wel op date, maar ik mis die ene klik. Ik ben liever alleen dan met iemand die het net niet is.

Ondertussen bouwt mijn omgeving rustig door. Het is momenteel zelfs zo dat al mijn vriendinnen zwanger zijn, een jong kindje hebben en/of hun bruiloft plannen. Ik ben natuurlijk heel blij voor ze, want hun dromen komen uit. Zelf heb ik echter niets met bruiloften en een kinderwens heb ik ook al niet.

Mijn leven is verder wel heel leuk, en ik vermaak me meestal prima. Maar ik ben toch wel weer toe aan een relatie. Laatst probeerde ik een datingsite waarop ik duidelijk aangaf dat ik geen kinderen wil, maar kreeg toen vooral reacties van mannen die ze wél wilden. Of teksten in hun profiel hadden staan als "trotste papa van 3 prinsesjes". Da's niet helemaal wat ik zoek.

Vandaag ben ik in een mopperbui en heb ik het gevoel dat ik alleen achterblijf. Daarom lees ik graag verhalen van vrouwen die na hun 30e nog een hele leuke partner vonden.
Alle reacties Link kopieren
Die zijn er zat, lijkt me. Ik ben met mijn partner samen sinds mijn 34e. Toen hadden we allebei wel al twee kinderen. Mijn buurman heeft zijn vrouw leren kennen op zijn 52e. Toen had hij nog nooit een lange relatie gehad. Binnen twee jaar zijn ze getrouwd en nu alweer een jaar of 7 samen.
Alle reacties Link kopieren
Gevonden op mijn 34e verjaardag en nu alweer bijna 7 jaar samen. Dus tja, kan altijd op latere leeftijd!! 💖

Wat wél lastig was op deze leeftijd is dat ik absoluut geen man wil(de) met een kinderwens of die al kinderen heeft. Zelfs al ziet ie ze eens in de 2weken, je hebt ook een ex die vanalles bepaalt in je huishouden, jullie vakanties en de agenda in de weekenden.
Als je die "harde eis" niet hebt, zal t vast makkelijker zijn 😉
Mensen vinden in het bejaardentehuis nog nieuwe partners. Het is ook niet zo dat “de leuke mannen” op kunnen raken of zo. Iemand die perfect bij jou past, kan voor een ander de boyfriend from hell zijn.
Mapex, mopperen mag!

Ik kan je niet helpen want ik ben al van vooraan in de twintig getrouwd en dat ben ik nog steeds. Maar je bent nog zo jong, je hebt nog zoveel jaren voor de boeg.
Ik zou zeggen: geniet van je leven, vandaag, morgen of het kan zijn dat het tot overmorgen duurt, dan kom je iemand tegen met wie het klikt. En dan ben jij ook 'vertrokken'.

Je kent toch het liedje van Diana Ross? You can't hurry love.
Alle reacties Link kopieren
Op mijn 35e had ik succes, getrouwd, stiefkindje erbij, huisje boompje beestje, helemaal goed.

Forward 10 jaar, gescheiden. Overgstapt naar de lgbt+ wereld, bevalt mij veel beter. Succesvoller meer vrienden, meer sex, meer sociaal leven.

Tja allebei is succes, afloop van de ene wat minder de ander onbekend tot op heden.

Net wat je wil dan toch. Echt 30 jaar einde relatie is zeker niet het einde.
fietsen varen vrouwelijk doen
Alle reacties Link kopieren
Op mijn 33e mijn man leren kennen (via werk). Op mijn 34e kregen we een relatie. Toen ik 36 was getrouwd. Ik had ook geen kinderwens, maar kreeg die bij mijn man wel, we hebben een zoon.

Bijna al mijn vriendinnen hebben hun partner leren kennen toen ze in de 30 waren en hebben nu stabiele relaties.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb ook geen kinderwens, maar ik zou een leuke man niet laten schieten omdat hij ze wel heeft.
Ik zou de betekenis van succes gewoon wat bijstellen.
Alle reacties Link kopieren
Je bent nog alleen en je bent bang dat je alleen achterblijft? Ik snap dit nooit. Je kunt op elke leeftijd een leuke partner tegenkomen.

Trouwens ik zie om mij heen veel scheidingen plaatsvinden wanneer mensen tussen de 35 - 45 zijn. Die mensen zijn dan toch ook weer vrijgezel? Hoezo zouden die alleen achterblijven? Ik vind dit altijd zo een rare kronkel vanuit de maatschappij. Er zit echt een oordeel in dat er na je 30ste geen hoop meer is oid.
skadí wijzigde dit bericht op 09-05-2021 14:47
0.22% gewijzigd
Emboldened by the flame of ambition
Alle reacties Link kopieren
Luci_Mster2 schreef:
09-05-2021 14:42
Ik zou de betekenis van succes gewoon wat bijstellen.
En dit inderdaad.
Emboldened by the flame of ambition
Alle reacties Link kopieren
Begin 30 mijn man tegen gekomen. Hij is 11 jaar ouder en had ook nog nooit een lange serieuze relatie gehad. Mede door mijn chronische ziekte hebben wij geen kinderen, maar we zijn dol op onze neefjes en nichtjes. We hebben het goed samen.
Ik had een collega die met 40+ (ik weet haar leeftijd niet meer precies) tijdens een groepsreis een relatie kreeg met een man uit de groep.
Het is al een tijd geleden, ze zijn inmiddels met elkaar getrouwd en voor zover ik weet heel gelukkig met elkaar.

En een andere collega, die in de 30 was, dacht dat ze nooit een relatie zou krijgen, omdat het tot dusver niet gelukt was. Zij is inmiddels ook al weer een paar jaar getrouwd.
Mijn vriend via Tinder leren kennen op m’n 33e en allebei heerlijk kindvrij. Ik ben heel blij dat ik hem na m’n 30e heb leren kennen ook, daarvoor hadden wij niet goed bij elkaar gepast denk ik.
Onze vrienden zijn een mooie mix van ouders en bewust kindvrije koppels.
Echt geen rede voor wanhoop hoor, kop op!
Alle reacties Link kopieren
Op mn 34e mijn vent tegengekomen. Nu al weer 9 jaar verder. Ik zou overigens een leuke man met kinderen niet om die reden laten schieten.
Alle reacties Link kopieren
Is het ook niet een beetje iets in de trant van "het komt zoals het komt" ?

Let wel, wil je echt dolgraag, lekker door blijven daten. Géén zin in, dan hopen dat je "in het wild" iemand treft.
Beide is natuurlijk prima....

Twee vriendinnen van me waren resp. 47 en 53 toen ze hun vriend tegen het lijf liepen. De een via een datingsite, de ander ontmoette haar vriend tijdens het uitgaan.

Niet wanhopen, ook voor jou loopt er wél een leukerd rond....
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dan wel een man met kinderen, maar dat was geen grote pré. Die kinderen zaten echt niet op mij te wachten. Veel mannen van mijn leeftijd (eind 40) hebben zelfs nog kleuters. Daar zou ik echt niet aan beginnen, hoe leuk de man ook is.
Alle reacties Link kopieren
Luci_Mster2 schreef:
09-05-2021 14:42
Ik zou de betekenis van succes gewoon wat bijstellen.
Eens. En een groot deel van degenen die nu 'succesvol' zijn, zijn over een aantal jaar gescheiden of zitten in een huwelijk vol problemen.
Zijn die dan voorgoed mislukt of zo? Nee toch?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben mijn man tegengekomen toen ik ook al best lang alleen was, op mijn 32ste. We zijn straks 10 jaar samen en ook al 10 jaar heel gelukkig samen. Geen gedoe enzo. Op veel fronten vind ik het fijn dat we elkaar pas ‘later’ geen zijn gekomen. We weten nu veel beter wie we zijn en wat onze valkuilen zijn en wat/wie bij ons past. Dat maakt het communiceren gemakkelijker en de relatie dus ook.
Ik ben 32, bijna 33.
Wel partner gehad en een kindje.
Nu niet zoekende, maar lijkt mij leuk om over paar jaar die ene :heart: te vinden om oud mee te worden. Zucht.... hopelijk gewoon in de supermarkt of op het station.
katkaatje schreef:
09-05-2021 17:24
Ik ben mijn man tegengekomen toen ik ook al best lang alleen was, op mijn 32ste. We zijn straks 10 jaar samen en ook al 10 jaar heel gelukkig samen. Geen gedoe enzo. Op veel fronten vind ik het fijn dat we elkaar pas ‘later’ geen zijn gekomen. We weten nu veel beter wie we zijn en wat onze valkuilen zijn en wat/wie bij ons past. Dat maakt het communiceren gemakkelijker en de relatie dus ook.
Dat lijkt mij ook een voordeel.
Alle reacties Link kopieren
Vriendin van mij kwam haar vriend tegen op haar veertigste. Ze hebben het al jaren echt heel leuk, samen. Soms denk ik wel eens dat het ook wel heel veel voordelen heeft, om op latere leeftijd elkaar tegen te komen. Je kent jezelf heel goed, weet waar je van houdt en waar absoluut niet van, weet wie of wat bij je past enz.
Als je elkaar heel jong leert kennen, blijf je soms een beetje aan elkaar "hangen", heb ik het idee. Het leven is makkelijk, je hebt het leuk samen en dus is er geen reden om het uit te maken. En dan, opeens, ben je 20 jaar verder en blijk je niet alles meer zo te waarderen in je partner en jezelf anders ontwikkeld te hebben....

Als ik heel eerlijk ben, zou ik misschien mijn man niet uitgekozen hebben als ik m op latere leeftijd tegen gekomen was.... We hebben het goed, hoor, maar ik zou wel een communicatievere, spontanere en meer vrolijk-in-het-leven-staande man willen hebben. Toen ik jong was, dacht ik dat dat allemaal nog wel zou veranderen/bijtrekken en dat dat vanzelf goed zou komen. En jaar in jaar uit bleven we bij elkaar omdat we lichamelijk goed bij elkaar pasten en omdat het leven "makkelijk" was (zonder issues) en we dus in totaliteit goed bij elkaar dachten te passen. Nu, nu het leven toch wel wat beroerde kanten heeft laten zien en we vele jaren verder zijn bedenk ik me dus wel eens dat alle kleine negatieve dingetjes die ik vroeger voor lief nam, uiteindelijk nog steeds bestaan en zelfs uitgegroeid zijn tot best irritante eigenschappen. Zal hij misschien omgekeerd ook met mij hebben.

Als ik nu op zoek zou zijn naar een partner, zou ik best kieskeurig zijn. Ik weet nu écht wat ik wel wil / fijn vind / waardeer. In tegenstelling tot toen ik 18 was.....

Anyway; wanhoop niet, TO. Je bent nog jong en hebt alle kans om de ware tegen het lijf te lopen. Vriendinnen die in andere levensfasen komen, kan wel vervelend zijn. Maar misschien kun je ook vriendschappen sluiten met mensen die in dezelfde fase als jij zitten?
Alle reacties Link kopieren
Ik ben nu 7 jaar samen met mijn vriend. Ik was 43 toen ik hem ontmoette. Ik vraag mij af of ik 20 jaar geleden hem ook interessant gevonden had. Ik vind het juist een voordeel dat ik hem pas 'later' ontmoet heb.
Alle reacties Link kopieren
purple1973 schreef:
09-05-2021 18:29
Vriendin van mij kwam haar vriend tegen op haar veertigste. Ze hebben het al jaren echt heel leuk, samen. Soms denk ik wel eens dat het ook wel heel veel voordelen heeft, om op latere leeftijd elkaar tegen te komen. Je kent jezelf heel goed, weet waar je van houdt en waar absoluut niet van, weet wie of wat bij je past enz.
Als je elkaar heel jong leert kennen, blijf je soms een beetje aan elkaar "hangen", heb ik het idee. Het leven is makkelijk, je hebt het leuk samen en dus is er geen reden om het uit te maken. En dan, opeens, ben je 20 jaar verder en blijk je niet alles meer zo te waarderen in je partner en jezelf anders ontwikkeld te hebben....

Als ik heel eerlijk ben, zou ik misschien mijn man niet uitgekozen hebben als ik m op latere leeftijd tegen gekomen was.... We hebben het goed, hoor, maar ik zou wel een communicatievere, spontanere en meer vrolijk-in-het-leven-staande man willen hebben. Toen ik jong was, dacht ik dat dat allemaal nog wel zou veranderen/bijtrekken en dat dat vanzelf goed zou komen. En jaar in jaar uit bleven we bij elkaar omdat we lichamelijk goed bij elkaar pasten en omdat het leven "makkelijk" was (zonder issues) en we dus in totaliteit goed bij elkaar dachten te passen. Nu, nu het leven toch wel wat beroerde kanten heeft laten zien en we vele jaren verder zijn bedenk ik me dus wel eens dat alle kleine negatieve dingetjes die ik vroeger voor lief nam, uiteindelijk nog steeds bestaan en zelfs uitgegroeid zijn tot best irritante eigenschappen. Zal hij misschien omgekeerd ook met mij hebben.

Als ik nu op zoek zou zijn naar een partner, zou ik best kieskeurig zijn. Ik weet nu écht wat ik wel wil / fijn vind / waardeer. In tegenstelling tot toen ik 18 was.....

Anyway; wanhoop niet, TO. Je bent nog jong en hebt alle kans om de ware tegen het lijf te lopen. Vriendinnen die in andere levensfasen komen, kan wel vervelend zijn. Maar misschien kun je ook vriendschappen sluiten met mensen die in dezelfde fase als jij zitten?
Zou dat wellicht ook komend dat je na een relatie van zeg 20 jaar elkaar ook veel beter kent en ook elkaars negatieve kanten? Ik denk dat als je elkaar met 40 leert kennen je dat ook op je 60e zegt. Koester het half volle glas ipv het half lege glas!

Ik denk persoonlijk wel dat geen kinderen hoeven opvoeden een relatie makkelijker maakt.
Alle reacties Link kopieren
Blij met dit topic, in een ander topic las ik wel eens dat alleen de 'losers' na hun 30ste nog alleen zijn. :-? Ook dat er dan geen leuke mannen meer zijn omdat de leukste al bezet zouden zijn. o_o

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven