Relaties
alle pijlers
Gescheiden ouders
zondag 26 september 2021 21:36
Mijn vriend zijn ouders zijn gescheiden na veel ruzies. Mijn vriend was 11 jaar. Vanaf dat hij 13 jaar was zag hij zijn vader niet meer. Verhaal van moeder: "vader liet zijn kinderen in de steek".
10 jaar later kreeg mijn vriend weer contact met zijn vader. Verhaal van zijn vader: "moeder stookte zo erg dat hij om het welzijn van de kinderen zich terug trok".
Mijn vriend heeft een tijd geen contact gehad met zijn moeder, dit gaat sinds een tijdje weer goed. Zijn relatie met beide ouders is goed.
Nu hebben we voor het eerst, nadat ze elkaar 15 jaar niet gezien hebben, beide ouders op visite gehad op een verjaardag. Mijn vriend zag er enorm tegenop. Het is hem meegevallen maar heeft er nog wel last van.
Zijn vader is best aanwezig en mijn vriend gaat met hem om als 'best buddies '. Ze zijn dikke mik. Zijn moeder is normaal ook wel aanwezig maar nu zat ze stil in een hoekje. De vriendin van de vader probeert het allemaal een beetje te sussen door gezellig met moeder in gesprek te zijn. Het geheel was een beetje ongemakkelijk.
Ikzelf steun mijn vriend in al zijn gevoelens maar ik leef ook mee (vanbinnen) met zijn ouders omdat ik zelf ook gescheiden ouder ben.
Mijn vriend wil dat beide ouders kunnen laten zien dat ze zonder schreeuwen in dezelfde ruimte kunnen zijn. En hij gelooft niet na 1x dat dat ook echt kan. Dus de volgende verjaardag dezelfde situatie. Net zolang tot hij er vertrouwen in heeft dat beide ouders zich ooit op ons huwelijk zullen gedragen.
Ik steun mijn vriend door dik en dun maar ergens vraagt een stemmetje in mijn hoofd zich af of we dit wel moeten willen.
Hoe doen kinderen van gescheiden ouders dit als ze volwassen zijn? Nodigen jullie beide ouders uit? Ook als er veel oud zeer nog in de lucht hangt?
10 jaar later kreeg mijn vriend weer contact met zijn vader. Verhaal van zijn vader: "moeder stookte zo erg dat hij om het welzijn van de kinderen zich terug trok".
Mijn vriend heeft een tijd geen contact gehad met zijn moeder, dit gaat sinds een tijdje weer goed. Zijn relatie met beide ouders is goed.
Nu hebben we voor het eerst, nadat ze elkaar 15 jaar niet gezien hebben, beide ouders op visite gehad op een verjaardag. Mijn vriend zag er enorm tegenop. Het is hem meegevallen maar heeft er nog wel last van.
Zijn vader is best aanwezig en mijn vriend gaat met hem om als 'best buddies '. Ze zijn dikke mik. Zijn moeder is normaal ook wel aanwezig maar nu zat ze stil in een hoekje. De vriendin van de vader probeert het allemaal een beetje te sussen door gezellig met moeder in gesprek te zijn. Het geheel was een beetje ongemakkelijk.
Ikzelf steun mijn vriend in al zijn gevoelens maar ik leef ook mee (vanbinnen) met zijn ouders omdat ik zelf ook gescheiden ouder ben.
Mijn vriend wil dat beide ouders kunnen laten zien dat ze zonder schreeuwen in dezelfde ruimte kunnen zijn. En hij gelooft niet na 1x dat dat ook echt kan. Dus de volgende verjaardag dezelfde situatie. Net zolang tot hij er vertrouwen in heeft dat beide ouders zich ooit op ons huwelijk zullen gedragen.
Ik steun mijn vriend door dik en dun maar ergens vraagt een stemmetje in mijn hoofd zich af of we dit wel moeten willen.
Hoe doen kinderen van gescheiden ouders dit als ze volwassen zijn? Nodigen jullie beide ouders uit? Ook als er veel oud zeer nog in de lucht hangt?
zondag 26 september 2021 21:45
Ik ben niet gescheiden en ook geen kind van gescheiden ouders. Maar ik vind het een redelijke eis van je vriend dat hij verwacht dat zijn ouders een korte tijd met elkaar in dezelfde ruimte kunnen doorbrengen zonder de hele sfeer te verzieken. Dat moet je gewoon even op kunnen brengen voor je kind. Dan bedoel ik bijvoorbeeld op een huwelijk of diploma-uitreiking. Verjaardagen zijn makkelijker te omzeilen, want zij kan in de middag komen en hij in de avond, of andersom. Maar dat mogen ze dan wel zelf afstemmen.
zondag 26 september 2021 21:55
Mijn ouders zijn gescheiden en wat mij betreft is het een hele redelijke eis. En als een verjaardag kan, dan kan een bruiloft al helemaal.
Het gaat niet om hele intieme gezelschappen waarbij je niet om elkaars aanwezigheid heen kan. Ik zou bijv. niet gauw met alleen mijn broertje en ouders uit eten gaan. Iedereen zal normaal doen en het is vast ook best gezellig, maar niemand heeft echt behoefte aan die samenstelling.
Het gaat niet om hele intieme gezelschappen waarbij je niet om elkaars aanwezigheid heen kan. Ik zou bijv. niet gauw met alleen mijn broertje en ouders uit eten gaan. Iedereen zal normaal doen en het is vast ook best gezellig, maar niemand heeft echt behoefte aan die samenstelling.
zondag 26 september 2021 21:58
Mijn schoonouders kun je het beste niet bij elkaar in een ruimte zetten. Zelfs met veel mensen erbij voel je de spanning, bij hen en iedereen er omheen. En met verjaardagen willen wij daar (vooral voor onszelf) best rekening mee houden. De een ‘s middags, de ander ‘s avonds, of zelfs op hele andere dagen. Mijn schoonouders zijn pas gescheiden toen mijn partner bijna 30 was en uit huis ging.
Maar bij ons huwelijk hebben we tegen beiden gezegd dat ze zich niet als een stel kleuters mochten gedragen. Het was onze dag, en wij wilden ons geen zorgen hoeven maken dat er ruzie of kwade blikken zouden komen. Bij het minste onmin zou er iemand zijn die ze er allebei uit zou zetten. Maakt me niet uit wie er begon. Daar zijn ze mee akkoord gegaan en zo is het ook met 1 iemand uit mijn familie afgesproken. En iedereen heeft zich gedragen en er werd zelfs gelachen. En bijna 7 jaar daarna hoef je ze nog steeds niet in dezelfde ruimte te zetten.
Ik snap het gevoel van jouw vriend. En jouw gevoel. Die mensen gaan nooit meer vrienden worden, maar enigszins de beleefdheid hebben, voor de buitenwereld dan op z’n minst, voor je kind, dat zou er wel in moeten zitten. En dan nog zal het nooit gemakkelijk aanvoelen. Want dat is het gewoon niet.
Maar bij ons huwelijk hebben we tegen beiden gezegd dat ze zich niet als een stel kleuters mochten gedragen. Het was onze dag, en wij wilden ons geen zorgen hoeven maken dat er ruzie of kwade blikken zouden komen. Bij het minste onmin zou er iemand zijn die ze er allebei uit zou zetten. Maakt me niet uit wie er begon. Daar zijn ze mee akkoord gegaan en zo is het ook met 1 iemand uit mijn familie afgesproken. En iedereen heeft zich gedragen en er werd zelfs gelachen. En bijna 7 jaar daarna hoef je ze nog steeds niet in dezelfde ruimte te zetten.
Ik snap het gevoel van jouw vriend. En jouw gevoel. Die mensen gaan nooit meer vrienden worden, maar enigszins de beleefdheid hebben, voor de buitenwereld dan op z’n minst, voor je kind, dat zou er wel in moeten zitten. En dan nog zal het nooit gemakkelijk aanvoelen. Want dat is het gewoon niet.
Adem in, adem uit, en herhaal indien nodig
zondag 26 september 2021 22:01
Het kan wel, maar ik wilde het niet. Mijn ouders kwamen elkaar wel eens per ongeluk tegen en dan gingen ze héél erg hun best doen om vooral héél aardig en gezellig te zijn. Kon je niks van zeggen natuurlijk. Maar ik voelde me opgelaten, kwam in de knoei met loyaliteit, ging zelf ook op mijn tenen lopen, dus ik wilde het niet.
zondag 26 september 2021 22:02
Mijn ouders zijn al jaaaren uit elkaar en hebben nieuwe partners maar bij elkaar in een ruimte zitten doen ze niet. Mijn vader (of zijn vrouw) willen dat niet dus komen ze altijd op een andere dag / moment. Voor mezelf maakt me dat niet uit maar voor mijn kinderen vind ik het wel jammer. De oudste vraagt nu wel waarom opa nooit op de dag komt dat de verjaardag met de rest van de familie wordt gevierd.
Ik heb het maar geaccepteerd, hun leven hun keuzes.
Ik heb het maar geaccepteerd, hun leven hun keuzes.
zondag 26 september 2021 22:09
Mijn ouders zijn gescheiden en kunnen nu gelukkig samen door een deur. Wij nodigen ze dan ook altijd samen op uit op een verjaardag. Toen ik nog klein woonde vierde ik mijn verjaardag vaak bij mijn moeder en dan kwam mijn vader ook langs. Dat vond ik de eerste keer ook spannend en dat zal het voor hen ook zijn. Maar zij dienen zich wel te gedragen en in de loop van de jaren gaat het ook steeds makkelijker en vond ik het minder spannend.
De eis van je vriend vind ik niet meer dan normaal, maar ik snap dat de situatie op de verjaardag ook voor hen lastig is. De eerste keer weer samen in een ruimte is ook voor hun wennen en aanpassen.
Ik ben van mening dat de ouders van je vriend er rekening mee zouden moeten houden en moeten accepteren hoe de situatie is.
De eis van je vriend vind ik niet meer dan normaal, maar ik snap dat de situatie op de verjaardag ook voor hen lastig is. De eerste keer weer samen in een ruimte is ook voor hun wennen en aanpassen.
Ik ben van mening dat de ouders van je vriend er rekening mee zouden moeten houden en moeten accepteren hoe de situatie is.
zondag 26 september 2021 22:10
Dát. Mijn ouders waren 15 jr gescheiden toen ik ging trouwen. Zij hadden elkaar al die tijd niet gezien. Geen gemoedelijke scheiding ook.
Ik heb beiden uitgenodigd op mijn huwelijk en gezegd dat ik er alle vertrouwen in had dat zij zich zouden gedragen.
En zo geschiede...
Sommige fouten zijn te leuk om maar een keer te maken...
zondag 26 september 2021 22:11
Ik neem aan omdat je bij belangrijke gebeurtenissen niet wil kiezen welke ouder je erbij wil hebben.REDHOTHEAD schreef: ↑26-09-2021 22:06Maar waarom zou je dat willen als het voor zowat iedereen ongemakkelijk is?
zondag 26 september 2021 22:13
De vraag is een beetje waarom je vriend het wil?
Mijn ouders zijn gescheiden, ze zijn beide tegelijk welkom en als de een niet wil omdat de ander komt, prima, niet mijn probleem. Zij passen zich maar aan, niet ik.
Maar ik voelde mezelf daar niet ongemakkelijk bij.
Als je vriend zich ongemakkelijk voelt als beide ouders er wel zijn, waarom moet je dit dan willen?
Mijn ouders zijn gescheiden, ze zijn beide tegelijk welkom en als de een niet wil omdat de ander komt, prima, niet mijn probleem. Zij passen zich maar aan, niet ik.
Maar ik voelde mezelf daar niet ongemakkelijk bij.
Als je vriend zich ongemakkelijk voelt als beide ouders er wel zijn, waarom moet je dit dan willen?
zondag 26 september 2021 22:15
zondag 26 september 2021 22:21
Ik ben gescheiden en we vieren in principe de verjaardagen van de kinderen samen. Volgens mij gaan we verder ook gewoon met elkaar om dus geen issues daar. Mijn ex en ik sturen elkaar regelmatig berichten en niet alleen maar over de kinderen (gezamenlijke interesses oid), gaan samen naar ouderavonden enz. We konden samen niet meer in een liefdesrelatie zitten maar we zijn nog wel samen ouders. Er zijn uiteraard wel eens dingen maar die waren er ook geweest als we wel bij elkaar waren gebleven.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 26 september 2021 22:26
Ja, dat inderdaad. Hij wil geen verjaardagen 2x moeten vieren. En wil niet moeten kiezen wie hij ergens voor uitnodigt.
Maar iedereen is het er in ieder geval over eens dat zijn verzoek heel gewoon is. Alleen nog even de vraag of op ten duur het ongemak eraf gaat.
zondag 26 september 2021 22:36
Hier ouders al 15 jaar gescheiden. Sinds een jaar of 6 komen ze weer gezamenlijk op een verjaardag. Maar ze praten niet met elkaar. Vaak zorgen we er voor dat er genoeg andere mensen aanwezig zijn, zodat ze beide apart in een hoek van de kamer kunnen kletsen met de andere visite.
Wat ik in jullie geval niet snap. Waarom gaat de vriendin van je vader "gezellig" met je schoonmoeder zitten kletsen. Het is niet aan haar om die stap te maken. Schoonmoeder bepaald zelf of en wanneer ze die reach out doet. Die vriendin moet ff kalm aan doen en op de achtergrond blijven. Laat de beide schoonouders eerst zelf maar ff wennen om weer bij elkaar in 1 ruimte te zijn zonder haat en nijd.
Wat ik in jullie geval niet snap. Waarom gaat de vriendin van je vader "gezellig" met je schoonmoeder zitten kletsen. Het is niet aan haar om die stap te maken. Schoonmoeder bepaald zelf of en wanneer ze die reach out doet. Die vriendin moet ff kalm aan doen en op de achtergrond blijven. Laat de beide schoonouders eerst zelf maar ff wennen om weer bij elkaar in 1 ruimte te zijn zonder haat en nijd.
zondag 26 september 2021 22:50
Dat je dat nog wil bij een huwelijk snap ik.
Of eventueel de doop van een kind.
Maar waarom zou je ze persé elk jaar die marteling aandoen voor gewoon een verjaardag?
Desnoods doen ze maar om en om of komen ze een maand later maar "gewoon" op de koffie.
Of eventueel de doop van een kind.
Maar waarom zou je ze persé elk jaar die marteling aandoen voor gewoon een verjaardag?
Desnoods doen ze maar om en om of komen ze een maand later maar "gewoon" op de koffie.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 26 september 2021 22:50