relatie over, maar nog heel veel contact

07-09-2007 21:10 10 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik heb afgelopen weken heel veel op dit forum gelezen en heb nu besloten toch mijn verhaal hier neer te zetten, omdat ik tot nu toe erg onder de indruk ben van de inzichten van veel van jullie en de lieve reacties, beiden kan ik op dit moment goed gebruiken.

2 weken geleden heeft mijn nu ex onze relatie verbroken na ruim 3 jaar. Het ging al een tijd slechter, en in de hoop de situatie te verbeteren hadden we al besloten voorlopig niet meer samen te wonen (we leefden met zijn tweetjes in een studio, één ruimte dus), dus ik heb een kamer gehuurd naast zijn appartementje. Uiteindelijk mocht het toch niet baten en heeft mijn vriend besloten dat het niet meer ging: ik was en ben na 3 jaar nog steeds met vlagen flink verliefd op hem, maar hij heeft totaal geen kriebels voor mij meer. Daarnaast is hij naar eigen zeggen al niet echt een relatie-persoon, maar als hij kriebels voelt dan kan hij zich daar nog over heen zetten.

Sinds het uit is hebben wij nog wel dagelijks contact, we mailen, msn'en en ik zie hem in principe ook wel iedere dag, vaak omdat ik even een knuffel nodig heb. Daarnaast kijken we af en toe samen een filmpje, en als dat op zaterdag is blijf ik ook gewoon slapen en gaan we op zondag lekker door met film kijken. We hebben echter géén seks, want hij voelt zich daar niet goed bij, omdat hij weet dat ik meer gevoelens voor hem heb dan hij voor mij.

De reden dat we besloten hebben nog op deze manier contact te hebben is dubbel; aan de ene kant kunnen we elkaar toch niet echt ontlopen, aangezien we naast elkaar wonen, en heel veel van mijn spullen nog bij hem staan, omdat ik op mijn kamertje van 11 m2 er geen plek voor heb. Daarnaast is er op deze manier nog enige kans dat hij weer kriebels gaat voelen. De enige voorwaarde daarvoor is dat ik niet constant zeur over alles, dat ik niets van hem verwacht, want hij wil nu gewoon even niet het gevoel hebben dat hij naar wie dan ook verplichtingen heeft. Ik vind dit heel moeilijk, ik vind het moeilijk om bijvoorbeeld niet kenbaar te maken dat ik eigenlijk gehoopt had dat we deze avond samen een filmpje zouden gaan kijken. Ik vind het heel moeilijk om niet te zeggen dat deze vriendschap op de lange termijn voor mij niet gaat werken als we niet daarnaast ook weer een relatie kunnen hebben. Ik vind het moeilijk om niet te zeuren over het feit dat hij nu weer meer contact zoekt met anderen (en nee, geen vrienden, alleen maar meisjes). De enige afspraak die we hebben is dat hij in principe niet met een ander naar bed zal gaan, en mocht dat toch gebeuren dan vertelt hij me dit, en kan ik eventueel besluiten de vrienschap meteen te verbreken.

Maar goed, doel van dit verhaal is eigenlijk om de hoop te uiten dat ik mijn vele frustraties bij jullie kwijt kan, zodat ik ze niet aan mijn ex hoef te vertellen, simpelweg omdat ik niet denk dat hij óf ik er ook maar iets mee opschiet.

Ik besef trouwens dat dit verhaal misschien heel onsamenhangend klinkt voor jullie, dus vraag gerust naar dingen die onduidelijk zijn. Alvast heel erg bedankt voor het lezen .
Alle reacties Link kopieren
Tsja ik denk dat jullie beter af waren om elkaar even helemaal niet te zien. zodat jij je leven zonder hem kan opbouwen en hij het zijne. Daarnaast is het leuk om vrienden te blijven en zo nu en dan wat leuks doen als etentje of uit gaan.maar verwacht je misschien nog teveel .Vandaar dat ik zou zeggen kap het eens voor weken zonder elkaar te zien.Want nu wordt je er elke dag weer mee geconfronteerd en kun je gewoon niet verder.
Alle reacties Link kopieren
Kodak, ik kan hem dus niet helemaal niet zien, omdat ik helaas op een paar gebieden echt afhankelijk ben van hem, vanwege mijn woonsituatie. En ik weet niet zeker of te veel verwacht, ik noem het zelf meer hopen. De keuze voor deze vriendschap is ook van twee kanten genomen, in de hoop dat zijn gevoelens terug komen en we dachten dat het daarvoor belangrijk was dat we weer leuk contact konden hebben, in plaats van de constante strubbelingen van de afgelopen maanden. Als na een tijd blijkt dat dit niet gaat gebeuren, dan moet ik opnieuw naar de situatie gaan kijken. Ik hoop ook dat ik tegen die tijd wat beter zicht heb op opties om te verhuizen naar een andere, zelfstandige woonruimte, waarbij ik niet meer afhankelijk van hem ben.
Alle reacties Link kopieren
Jutenjul ik snap dat je nu naast hem woont. Werk je of ga je naar school? .Hoe ben je afhankelijk van hem? Sorry voor de vele vragen .maar zijn er geen andere oplossingen te bedenken.of wil je eigenlijk geen andere oplossing om de hoop niet op te geven. Ik snap dat jij nog hartstikke verliefd bent.maar of dit nu DE ideale manier van elkar loslaten is .!!!!
Alle reacties Link kopieren
Helemaal vergeten te vertellen natuurlijk. Ik zat afgelopen jaren ontzettend slecht in me vel, ik deed een studie die ik al mijn hele leven wilde doen, maar die in de praktijk totaal niet bleek te zijn wat ik wilde. Ik heb er uiteindelijk 4 jaar aan verkwist, af en toe een college volgens, maar de motivatie was er gewoon niet, toch durfde ik eerst niet stoppen vanwege de reacties, van onder andere mijn ouders, van wie ik financieel afhankelijk was. Een paar maandjes geleden heb ik uiteindelijk de knoop doorgehakt om toch te stoppen, ingeschreven bij een uitzendbureau, en nu ben ik alweer een maandje aan het werk en dat is geweldig. Ik onderhoud nu voor het eerst in mijn leven mezelf, van mijn eigen geld, en ik voel me wat dat betreft 100% beter. Had mijn ex een half jaar geleden besloten de relatie te verbreken dan was ik in een zwart gat gevallen, maar nu zit ik eigenlijk al met al best goed in mijn vel. Het is alleen in de avonduurtjes, wanneer ik alleen ben, nog best moeilijk.

Maar goed, je stelt verder hele rake vragen waar ik eigenlijk ook geen antwoord op kan geven waarmee ik zelf tevreden ben. Nee, we laten elkaar niet los, elkaar schat en lief noemen, zeggen dat je van elkaar houdt, samen slapen, boodschappen voor elkaar doen. En eigenlijk wil ik dat inderdaad nu niet veranderen, want ik wil weten of, wanneer we het op deze manier alleen maar leuk en gezellig hebben zonder gezeik, hij nog romantische gevoelens voor mij kan hebben. Ik wil dit niet opgeven voordat het echt over is, ik wil ook mijn beste vriend niet opgeven. Ik wil dit wel een echte kans geven, en dus niet elke conversatie die ik met hem voer zeggen dat hij naar mijn gevoel weer tekort geschoten is. Ik weet alleen nog niet wat voor termijn ik voor mezelf moet aanhouden. Als er na 2 maanden niets verandert is, moet ik het dan opgeven? Maar ja, de eerste keer heeft het ook 10 maanden geduurd voordat hij verliefd werd. Dat zijn dingen waar ik nu mee worstel Ik kan mijn eigen gevoel ook heel slecht inschatten, ik weet oprecht niet of het beter is het contact te verbreken of niet. Want als ik het contact wel zou verbreken, dan zou ik nog steeds gaan zitten wachten tot ie weer voor mijn deur staat omdat hij beseft een fout gemaakt te hebben.

Tis eigenlijk ook niet eerlijk, verliefdheid hoort na ruim 3 jaar gewoon weg te zijn, toch? ;-)
Alle reacties Link kopieren
En ik vergeet nog steeds dingen, ik ben echt zo'n chaoot. Ik ben afhankelijk van hem, omdat heel veel van mijn spullen bij hem staan, en ik die op mijn kleine kamertje niet kwijt kan. Daarnaast doe ik mijn was bij hem, strijk ik mijn was bij hem, leen ik af en toe zijn stofzuiger. Allemaal hele banale dingen, maar ze moeten wel gebeuren, en het zijn allemaal dingen waar ik dus simpelweg geen ruimte voor heb op mijn kamer.

Ik sta op dit moment ingeschreven voor zelfstandige woonruimte, maar daar moet ik nog minstens 2 jaar op wachten. Een andere optie zou zijn om particulier te gaan huren, maar dat kost meer, en wil ik alleen doen als ik een vaste baan heb of iig een jaarcontract, en dat is nu niet het geval.
Eigenlijk wil jij dus nog steeds een relatie met hem en pas jij je maar helemaal aan om het vooral hem naar de zin te maken. Je wilt niet accepteren dat het uit is. Je leeft alsof jullie nog steeds een relatie hebben, alleen zonder sex en je wont een deurtje verder.



Meis, ik kan je nu al vertellen dat dit gaat uitlopen op een grote teleurstelling voor jou. Denk dat je er beter aan doet zo snel mogelijk andere woonruimte te vinden, en te zorgen dat je niet meer afhandkelijk van hem bent.



En sja als "gewone"vriende loop je de deur niet mbij elkaar plat, bel je om af te spreken en is het normaal dat iemand eens een keertje niet kan. Hij is ook al druk aan het daten en lijkt de relatie als relatie afgezworen te hebben. Dat ie belooft het je te vertellen als ie sex heeft met een ander is een doekje voor het bloeden. Hij weet dat jij nog hoop hebt en wil je ws niet kwetsen, maar ik denk dat de dag niet wver weg is dat je te horten krijgt dat ie wel sex met een ander heeft gehad. En dan..



Een zuivere vriendschapo is m.i. niet mogelijk als je eigenlijk weer een reltie met iemand wil. Het lijkt me voor jou echt het beste om zo min mogelijk contact te hebben en je ook te gan gedragen alsof het uit is. Nu is er voor hem eigenlijk niks verandert, dus waarom zou ie je gaan missen, hij heeft je immers nog op afroep, op de reservebank.

Vraag is waarom jij perse op die reservebank wil blijven zitten.
Alle reacties Link kopieren
Zoek eens wat vertier of een hobby voor jezelf zodat je wat los komt van je relatie. Ik heb het idee dat je alleen voor hem leeft. Dat is niet echt gezond. ook als je een relatie hebt heb je recht op je eigen tijd en ik heb het idee dat al je tijd opgeslokt wordt door de relatie.

Vind je sporten leuk of heb je een andere hobby .Heb je vriendinnen in de buurt waar je gezellig een avondje mee weg kan.? Ik vind het echt jammer te horen dat je al je tijd steekt in een relatie die hij verbroken heeft. Je hebt een nu een baan en kun je de eerste stappen zetten naar een toekomst die helemaal van jou is .
Alle reacties Link kopieren
Hi juttenjul, ik ben het volledig eens met ''kreng''. Neem geen genoegen met de reservebank en ga voor die basisplek. Durf een transfer aan om maar ffe in de voetbaltermen te blijven en verken de wereld om je heen!



Het is zuur, maar uit eigen ervaring weet ik dat een echte break, waarin je zo min mogelijk contact met hem hebt, het beste werkt om je leven weer op te pakken. Anders blijf je maar doormodderen tot het moment waar hij inderdaad aangeeft dat ie een ander heeft.



Ik en een ex van tig jaar geleden hebben een tijd zo aangemodderd, veel onduidelijkheid, gekwetste gevoelens over en weer etc. Kortom: een hoop ellende en gejammer. Het moment dat ik besloot al het contact te verbreken is de beste beslissing geweest. Ik had dit eerder moeten doen, voor hem maar vooral ook voor mijzelf. Na het likken van m'n wonden, opvijzelen van m'n gekwetste ego en een boel geflierefluit kwam ik de liefde van m'n leven tegen. Ik heb nooit meer hoeven te vechten om een basisplek.Wij vormen nu reeds 10 jaar een team. Dus: nooit genoegen nemen met de reservebank hoor!!!!
Alle reacties Link kopieren
jutenjul schreef op 07 september 2007 @ 21:10:

(...)Daarnaast is er op deze manier nog enige kans dat hij weer kriebels gaat voelen. De enige voorwaarde daarvoor is dat ik niet constant zeur over alles, dat ik niets van hem verwacht, want hij wil nu gewoon even niet het gevoel hebben dat hij naar wie dan ook verplichtingen heeft. Ik vind dit heel moeilijk, ik vind het moeilijk om bijvoorbeeld niet kenbaar te maken dat ik eigenlijk gehoopt had dat we deze avond samen een filmpje zouden gaan kijken. Ik vind het heel moeilijk om niet te zeggen dat deze vriendschap op de lange termijn voor mij niet gaat werken als we niet daarnaast ook weer een relatie kunnen hebben. Ik vind het moeilijk om niet te zeuren over het feit dat hij nu weer meer contact zoekt met anderen (en nee, geen vrienden, alleen maar meisjes). De enige afspraak die we hebben is dat hij in principe niet met een ander naar bed zal gaan, en mocht dat toch gebeuren dan vertelt hij me dit, en kan ik eventueel besluiten de vrienschap meteen te verbreken.





Meis, het is echt niet zo dat ik bot wil zijn of dat je hier je verhaal niet kwijt kan, ik neem aan dat ik voor vrijwel alle forummers spreek als ik zeg dat je hier altijd je ei mag leggen. Maar dit gaat niet werken. Je speelt een toneelspel, laat hem krampachtig zo vrij mogelijk en daardoor voelt hij maar één ding: de krampachtigheid. Sterker nog, je trekt waarschijnlijk harder aan hem dan ooit tevoren, omdat je nu bang, onzeker, verward, verdrietig en afhankelijk bent. De belofte die hij je gedaan heeft, is idd niet veel meer dan een doekje voor 't bloeden: er komt een dag dat hij het wél met een ander doet, en dan lig jij in puin en komt alles wat je nu opkropt er alsnog uit. En dan ben je verder van huis.



Wil je dit werkelijk een kans geven, dan zal je keiharde en op korte termijn niet leuke stappen moeten ondernemen. Ergens anders gaan wonen (particulier? kamers? bij iemand in? woningruil?), het contact met hem (tijdelijk?) verbreken, afleiding zoeken met hobbies/vrienden/vriendinnen/werk, kortom je eigen leven op poten zetten en niet als 'n puppy met droevige ogen vanuit die hondenmand naar 't baasje kijken, in de hoop dat je weer bij hem mag komen. En als je dat doet, kunnen er twee dingen gebeuren: óf hij mist je en komt bij je terug, óf hij komt niet en je bent hem definitief kwijt. Maar dan heb je in ieder geval je eigen leven opgezet.



En ik wéét dat ik makkelijk lullen heb, maar 't is goed bedoeld. Veel sterkte in ieder geval, liefs

Mastermind



(die deze wijze raad ook ooit eens van iemand kreeg, 'm niet opvolgde en uiteindelijk met d'r billen op de blaren zat, na een x aantal maanden op de reservebank te hebben gezeten. I know how you feel, but I also know you can do it!)
anoniem_10333 wijzigde dit bericht op 08-09-2007 01:13
Reden: typen = moeilijk
% gewijzigd

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven