Relaties
alle pijlers
Relatie met een getrouwde vrouw
dinsdag 18 september 2007 01:49
Ok, ik gooi het er maar uit: Ben er niet zo ervaren in, maar kan er werkelijk met niemand over praten, en zit er wel mee:
Ik heb nu meer dan 1 jaar een superintense relatie met een getrouwde vrouw om wie ik heel veel geef. Ik ben deze relatie niet begonnen, maar stond er wel open voor en Ik vraag mij wel eens af of ik mijzelf soms niet verlies erin, mijzelf voor de gek hou, etc.
Het probleem is dat ik single ben, en mij afvraag of ik hiermee door moet gaan...... Het is een welles nietes in mijn gedachte...
Wat wil ik voor de toekomst, of moet ik gewoon genieten van nu?
Ikzelf ben 40, Single, niet onknap, leuke baan, mn zaakjes goed op orde en ben altijd onderhoudend en vol positiviteit.
Alle stadia ( die een vrouw meemaakt die met een getrouwde man gaat ) ga ik geregeld door, en soms denk ik wel eens dat ik meer om mijzelf moet geven. Uiteraard denk ik dan wel eens hoe het zou zijn als we samen zouden zijn, etc. Maar ik wil absoluut haar relatie niet beinvloeden en zet haar ook onder geen enkele druk.
Dat hoort ook niet vind ik als man zijnde.
Op zich weet ik dat ik gebruikt wordt voor seks, maar daar kan ik wel mee leven want het gevoel en de klik is voor mij super als we samen zijn.
Echter is er een apart soort claim op mij, waardoor dat ze niet toestaat dat ik buiten haar om ook andere vrouwen wil ontmoeten ( zolang zij ook nog in har huidige relatie zit ). Dat gaat mij dan niet om sex, maar gewoon om ook andere interessante vrouwen te ontmoeten en mijzelf wat te beschermen en mijn hoofd nit volledig te verliezen in onze relatie.
Ze zegt weliswaar dat ze geen sex heeft met haar man, maar ik denk niet dat hij dat ook zou zeggen, wat het nog meer dubbel maakt misschien.
Heeft er iemand een mening ?
Met al mijn vrienden kan ik hier niet over praten. Zowel vrienden als vriendinnen verklaren mij toch al voor gek, dat ik het met een oudere en ook nog eens getrouwde vrouw heb. Die proberen allen maar verder te stoken en dat ik ermee stop.
Ik heb nu meer dan 1 jaar een superintense relatie met een getrouwde vrouw om wie ik heel veel geef. Ik ben deze relatie niet begonnen, maar stond er wel open voor en Ik vraag mij wel eens af of ik mijzelf soms niet verlies erin, mijzelf voor de gek hou, etc.
Het probleem is dat ik single ben, en mij afvraag of ik hiermee door moet gaan...... Het is een welles nietes in mijn gedachte...
Wat wil ik voor de toekomst, of moet ik gewoon genieten van nu?
Ikzelf ben 40, Single, niet onknap, leuke baan, mn zaakjes goed op orde en ben altijd onderhoudend en vol positiviteit.
Alle stadia ( die een vrouw meemaakt die met een getrouwde man gaat ) ga ik geregeld door, en soms denk ik wel eens dat ik meer om mijzelf moet geven. Uiteraard denk ik dan wel eens hoe het zou zijn als we samen zouden zijn, etc. Maar ik wil absoluut haar relatie niet beinvloeden en zet haar ook onder geen enkele druk.
Dat hoort ook niet vind ik als man zijnde.
Op zich weet ik dat ik gebruikt wordt voor seks, maar daar kan ik wel mee leven want het gevoel en de klik is voor mij super als we samen zijn.
Echter is er een apart soort claim op mij, waardoor dat ze niet toestaat dat ik buiten haar om ook andere vrouwen wil ontmoeten ( zolang zij ook nog in har huidige relatie zit ). Dat gaat mij dan niet om sex, maar gewoon om ook andere interessante vrouwen te ontmoeten en mijzelf wat te beschermen en mijn hoofd nit volledig te verliezen in onze relatie.
Ze zegt weliswaar dat ze geen sex heeft met haar man, maar ik denk niet dat hij dat ook zou zeggen, wat het nog meer dubbel maakt misschien.
Heeft er iemand een mening ?
Met al mijn vrienden kan ik hier niet over praten. Zowel vrienden als vriendinnen verklaren mij toch al voor gek, dat ik het met een oudere en ook nog eens getrouwde vrouw heb. Die proberen allen maar verder te stoken en dat ik ermee stop.
dinsdag 18 september 2007 04:51
Wauw Robin, je verhaal doet mij even moetende slikken zeg maar....
Dat je een relatie hebt met iemand die al in een relatie zit vind ik op zich niet zo handig, je ziet daarvan zelf de beperkingen ook wel in lees ik maar als het jou gelukkig maakt dan zal ik niet over het morele aspect beginnen, daar hoor je denk ik wel al genoeg over als je er met anderen over praat.
Mij boeit vooral een van de laatste alinea's van je verhaal waarin je vertelt dat je minnares niet wil dat je met andere vrouwen omgaat zolang zij nog met haar man samen is.
Want hoe lang gaat zij nog met haar man samen zijn als ik vragen mag? Is ze van plan volgende maand op te stappen of is die periode niet afgebakend en moet jij gewoon wachten tot je aan de beurt bent om haar als je partner te kunnen gaan beschouwen? Als dat laatste het geval is dan zou ik me nog eens op mijn kop krabbelen. Dat gaat namelijk betekenen dat zij alles mag en jij niet.
Er zijn hier prachtige topics te lezen geweest over de leugens en smoezen die een minnaar zijn minnares vertelt, een van de eerste leugens was dat er in het echtelijke bed niets meer gebeurde boehoe en dat er daarom buiten de deur gespeeld werd. Ik denk zelfs dat deze leugen met stip op nummer 1 stond.
Ik zal je niet voor gek verklaren maar dat zegt niet veel want ik vind niet zo heel snel iets gek geloof ik. Ik vind het wel tragisch dat je je zo laat domineren (is ze dominant? hebben jullie een D/s relatie?) dat je geen geluk toe mag laten in je leven in de vorm van iemand die er wél helemaal voor je zal zijn. Zij alles, jij een beetje. Die verhouding vind ik vreemd. Heb jij geen behoefte aan liefde dan zou dat geen probleem zijn maar je opent dit topic niet voor niets en zit daar dus wel mee.
Wat houdt je bij deze vrouw? Wat houdt je afhankelijk van haar? Ik hoop dat het meer is dan alleen 'want ik hou zo van haar'. Dat lijkt me in een verhouding als deze namelijk niet echt genoeg, er moet meer zijn en ik ben benieuwd wat dat meer is.
Dat je een relatie hebt met iemand die al in een relatie zit vind ik op zich niet zo handig, je ziet daarvan zelf de beperkingen ook wel in lees ik maar als het jou gelukkig maakt dan zal ik niet over het morele aspect beginnen, daar hoor je denk ik wel al genoeg over als je er met anderen over praat.
Mij boeit vooral een van de laatste alinea's van je verhaal waarin je vertelt dat je minnares niet wil dat je met andere vrouwen omgaat zolang zij nog met haar man samen is.
Want hoe lang gaat zij nog met haar man samen zijn als ik vragen mag? Is ze van plan volgende maand op te stappen of is die periode niet afgebakend en moet jij gewoon wachten tot je aan de beurt bent om haar als je partner te kunnen gaan beschouwen? Als dat laatste het geval is dan zou ik me nog eens op mijn kop krabbelen. Dat gaat namelijk betekenen dat zij alles mag en jij niet.
Er zijn hier prachtige topics te lezen geweest over de leugens en smoezen die een minnaar zijn minnares vertelt, een van de eerste leugens was dat er in het echtelijke bed niets meer gebeurde boehoe en dat er daarom buiten de deur gespeeld werd. Ik denk zelfs dat deze leugen met stip op nummer 1 stond.
Ik zal je niet voor gek verklaren maar dat zegt niet veel want ik vind niet zo heel snel iets gek geloof ik. Ik vind het wel tragisch dat je je zo laat domineren (is ze dominant? hebben jullie een D/s relatie?) dat je geen geluk toe mag laten in je leven in de vorm van iemand die er wél helemaal voor je zal zijn. Zij alles, jij een beetje. Die verhouding vind ik vreemd. Heb jij geen behoefte aan liefde dan zou dat geen probleem zijn maar je opent dit topic niet voor niets en zit daar dus wel mee.
Wat houdt je bij deze vrouw? Wat houdt je afhankelijk van haar? Ik hoop dat het meer is dan alleen 'want ik hou zo van haar'. Dat lijkt me in een verhouding als deze namelijk niet echt genoeg, er moet meer zijn en ik ben benieuwd wat dat meer is.
dinsdag 18 september 2007 07:44
Een relatie met een getrouwde vrouw die ook nog eens een claim op je legt? Nou nee...dat zou ik dan niet willen. Ik heb ook meer dan eens iets gehad met een getrouwde of samenwonende vrouw, maar claimgedrag is mij daarin volledig onbekend. De mate van afhankelijk die jij schetst (her)ken ik dan ook niet. Ik zou daar overigens ook niet akkoord mee gaan: ik ben immers single en niemand die mij gaat verbieden met wie ik wel of niet om ga. Je bent immers de "bij-man" en ook niet meer dan dat.
dinsdag 18 september 2007 07:45
Hoi Robin, ik wil je graag een hart onder de riem steken. Ik oordeel niet.
Ik heb een half jaar lang een verhouding gehad met een (veel oudere) getrouwde man. Wat je schrijft over je situatie en gevoelens is voor mij heel herkenbaar.
En wat kun je je alleen voelen omdat je je verhaal nergens kwijt kunt. Ik had dat ook. Ik doe nog steeds naar iedereen alsof er niets is gebeurd. Ondertussen ben ik op zoek naar een nieuwe baan (want ik werk met hem samen).
Ik sluit me graag aan bij Eleonora wat betreft haar opmerkingen over je 'vriendin' die niet wil dat je naar andere vrouwen uitkijkt.
Als je 'vriendin' enig begrip heeft voor jouw situatie en het gebrek aan toekomstperspectief van julllie 'relatie' erkent, dan geeft ze jou de ruimte om afstand van haar te nemen en evt. naar een andere (single!) vrouw uit te kijken. Ik vind namelijk dat zij niet het recht heeft om jou te claimen als pleziertje naast haar huwelijk. Wat zij haar man aandoet is haar zaak, maar als jij er niet meer mee door wil gaan dan zal ze dat moeten accepteren.
Mijn getrouwde vriend vond het allemaal wel leuk en plezierig, zolang het geen gevolgen had voor zijn veilige getrouwde leventje. Kijk zo werkt het dus niet (lang); iemand anders gebruiken om je saaie huwelijk te verlevendigen. Het hangt van oneerlijkheid (naar beide 'partners') aan elkaar.
Ik heb er zelf een punt achter gezet met mijn getrouwde vriend. Ik kon niet meer leven in die afhankelijke positie: ik kon hem alleen zien als het hem uitkwam, ik kwam altijd op de tweede plaats en het moest allemaal stiekem. We waren veroordeeld tot momenten.
Het was niet gemakkelijk om te stoppen ivm de aantrekkingskracht, maar het is de enige manier om jezelf een kans te geven op echt geluk! Hij heeft mijn besluit zonder slag of stoot geaccepteerd. We werken nog steeds samen en dat gaat redelijk. Behalve mijn psycholoog en mijn nieuwe vriend weet niemand van deze verhouding.
Veel wijsheid!
Ik heb een half jaar lang een verhouding gehad met een (veel oudere) getrouwde man. Wat je schrijft over je situatie en gevoelens is voor mij heel herkenbaar.
En wat kun je je alleen voelen omdat je je verhaal nergens kwijt kunt. Ik had dat ook. Ik doe nog steeds naar iedereen alsof er niets is gebeurd. Ondertussen ben ik op zoek naar een nieuwe baan (want ik werk met hem samen).
Ik sluit me graag aan bij Eleonora wat betreft haar opmerkingen over je 'vriendin' die niet wil dat je naar andere vrouwen uitkijkt.
Als je 'vriendin' enig begrip heeft voor jouw situatie en het gebrek aan toekomstperspectief van julllie 'relatie' erkent, dan geeft ze jou de ruimte om afstand van haar te nemen en evt. naar een andere (single!) vrouw uit te kijken. Ik vind namelijk dat zij niet het recht heeft om jou te claimen als pleziertje naast haar huwelijk. Wat zij haar man aandoet is haar zaak, maar als jij er niet meer mee door wil gaan dan zal ze dat moeten accepteren.
Mijn getrouwde vriend vond het allemaal wel leuk en plezierig, zolang het geen gevolgen had voor zijn veilige getrouwde leventje. Kijk zo werkt het dus niet (lang); iemand anders gebruiken om je saaie huwelijk te verlevendigen. Het hangt van oneerlijkheid (naar beide 'partners') aan elkaar.
Ik heb er zelf een punt achter gezet met mijn getrouwde vriend. Ik kon niet meer leven in die afhankelijke positie: ik kon hem alleen zien als het hem uitkwam, ik kwam altijd op de tweede plaats en het moest allemaal stiekem. We waren veroordeeld tot momenten.
Het was niet gemakkelijk om te stoppen ivm de aantrekkingskracht, maar het is de enige manier om jezelf een kans te geven op echt geluk! Hij heeft mijn besluit zonder slag of stoot geaccepteerd. We werken nog steeds samen en dat gaat redelijk. Behalve mijn psycholoog en mijn nieuwe vriend weet niemand van deze verhouding.
Veel wijsheid!
dinsdag 18 september 2007 08:33
Hoi Robin.ook ik vind het raar dat ze zichzelf alle vijheid neemt,en jou dit ontzegt.het komt mij over dat jij veel om haar geeft,maar zij jou meer als bezit ziet.er is nl een verschil tussen lievde en bezit.
ze zal haar man ook als bezit zien en denk ook niet tolereren als hij vreemd zou gaan,jou behandelt ze ook als bezit,wegens het fijt dat ze je wil verbieden door te gaan met leven.je hebt je op de wachtstoel laten zetten,hoelang blijf je er nog op zitten??
ze zal haar man ook als bezit zien en denk ook niet tolereren als hij vreemd zou gaan,jou behandelt ze ook als bezit,wegens het fijt dat ze je wil verbieden door te gaan met leven.je hebt je op de wachtstoel laten zetten,hoelang blijf je er nog op zitten??
dinsdag 18 september 2007 08:50
Hoi Robin,
Ik denk dat het belangrijk is om voor jezelf te kiezen. Je minnares kiest niet voor je, dus moet je dat zelf doen. Voordat je het weet sleept deze situatie zich jarenlang door. Zie het minnaressentopic.
Ik vind het trouwens wel bijzonder om te merken dat er op een man die hier post als minnaar anders gereageerd lijkt te worden dan wanneer een vrouw dit verhaal zou posten. Die wordt vaak met de grond gelijk gemaakt omdat ze het aanlegt met een getrouwde man terwijl er op Robin heel begripvol gereageerd wordt.
Ik denk dat het belangrijk is om voor jezelf te kiezen. Je minnares kiest niet voor je, dus moet je dat zelf doen. Voordat je het weet sleept deze situatie zich jarenlang door. Zie het minnaressentopic.
Ik vind het trouwens wel bijzonder om te merken dat er op een man die hier post als minnaar anders gereageerd lijkt te worden dan wanneer een vrouw dit verhaal zou posten. Die wordt vaak met de grond gelijk gemaakt omdat ze het aanlegt met een getrouwde man terwijl er op Robin heel begripvol gereageerd wordt.
dinsdag 18 september 2007 08:59
ik was zo'n getrouwde vrouw, maar heb nooit gevraagd of gewild dat hij zijn leven deed stopzetten voor mij, dat is heel erg egoistisch.
soms hoopte ik dat hij iemand anders tegen het lijf zou lopen waarmee hij een leuke relatie kon beginnen, zonder al de ingewikkelde situaties die wij hadden.
wat zij van je vraagt is absurd en de smoes, ik slaap niet met mijn man, is idd een smoes. want hoe kan je samenleven met iemand, maanden, jaren, zonder sex ? als dat wel zo is dan kan je vriendin ervan uitgaan dat haar man ook buiten de deur piest, dus waarom dan niet helemaal voor jou kiezen?
soms hoopte ik dat hij iemand anders tegen het lijf zou lopen waarmee hij een leuke relatie kon beginnen, zonder al de ingewikkelde situaties die wij hadden.
wat zij van je vraagt is absurd en de smoes, ik slaap niet met mijn man, is idd een smoes. want hoe kan je samenleven met iemand, maanden, jaren, zonder sex ? als dat wel zo is dan kan je vriendin ervan uitgaan dat haar man ook buiten de deur piest, dus waarom dan niet helemaal voor jou kiezen?
dinsdag 18 september 2007 10:06
Hmm een getrouwde vrouw die vreemd gaat en jou verteld dat jij niet met andere vrouwen mag omgaan. Hoe realistisch en eerlijk is dit van je te verwachten Robin. Zij gaat vreemd, niet jij! Jij hebt thuis geen partner die je bewust bedriegt met een ander. En dat ze geen sex heeft met haar man, hoe kan jij dit controleren? Ik weet het niet, hier klopt een heleboel niet aan. Je verdient toch wel beter dan deze vrouw?
Een keer trek je de conclusie, vriendschap is een illusie
dinsdag 18 september 2007 10:15
Hoi Robin,
De vraag is wat jij met je leven wil.
Wil je jouw leven totaal laten beinvloeden door jouw minnares of wil je de mogelijkheid om iemand anders tegen te kunnen komen.
Wat ik mij ook afvraag:
Waarom wil jij haar relatie niet onder druk zetten en mag zij omgekeerd jou wel onder druk zetten??
Waarom mag zij wel een claim op jou leggen, maar niet andersom jij een claim op haar?
Is op deze manier jullie relatie wel gelijkwaardig??
En wil jij dat op deze manier??
Sterkte!.
De vraag is wat jij met je leven wil.
Wil je jouw leven totaal laten beinvloeden door jouw minnares of wil je de mogelijkheid om iemand anders tegen te kunnen komen.
Wat ik mij ook afvraag:
Waarom wil jij haar relatie niet onder druk zetten en mag zij omgekeerd jou wel onder druk zetten??
Waarom mag zij wel een claim op jou leggen, maar niet andersom jij een claim op haar?
Is op deze manier jullie relatie wel gelijkwaardig??
En wil jij dat op deze manier??
Sterkte!.
dinsdag 18 september 2007 10:40
Robin, ik ben heel blij voor je dat je hier een topic voor geopent hebt en dat je hier op het forum over kan praten, ik snap zo goed wat jij bedoelt en eigenlijk begrijp ik je vriendin wel, igg herken ik haar claimgedrag, en reken maar dat dat voor haar ook niet meevalt, het claimen is in mijn ogen een teken dat zij helemaal gek op jou is, en misschien weet zij niet wat zij ermee aan moet? Zij zal nooit haar man verlaten, anders had zij dit nl al gedaan, voor haarzelf of voor jou. Beetje tegenstrijdig wat ik hier neerzet, maar geloof mij, zij kiest nooit voor jullie samen, wel een affaire maar geen relatie. En dat zij geen seks hebt met haar man geloof ik ook niet, of weet hij van jullie affaire? Zelf denk ik dat hij van niets weet...
dinsdag 18 september 2007 11:18
dinsdag 18 september 2007 13:17
Beste Robin,
Ik denk inderdaad dat je jezelf waarschijnlijk voor de gek houdt, al was het maar omdat je jezelf dat hardop afvraagt. Het voelt dus blijkbaar niet helemaal goed voor jou.
Er kloppen mijns inziens een paar dingen niet in jouw situatie. Jij koestert stiekem verwachtingen van de relatie; zij is blijkbaar niet duidelijk genoeg geweest dat je niets van haar moet verwachten. Jij hebt gevoelens voor haar, zij wil jou (denk jij) voor de seks. Jij bent single, zij gebonden en zij heeft het initiatief genomen voor deze verhouding. Ik denk dat je daar een paar ingrediënten hebt voor een ongelijkwaardigheid die toch al inherent is aan een relatie tussen een gebonden en een ongebonden iemand.
Ik neem aan dat haar man niet op de hoogte is van haar verhouding? Dan kun je afspreken dat jij hetzelfde principe (wat niet weet, wat niet deert) afspreekt. Dat wil zeggen dat jij haar niet vertelt over eventuele escapades met andere vrouwen. Het lijkt me niet zo relevant of zij wel of niet seks heeft met haar man. Ze ligt wel elke avond naast hem in bed en leeft met hem samen. Ze is dus niet bepaald monogaam te noemen. Jij kan dus prima avondjes uit en leuke gesprekken voeren met andere vrouwen, zolang je geen seks met ze hebt. Of tegen haar zegt dat je geen seks met ze hebt, zoals zij zegt dat ze geen seks heeft met haar man.
Je kan best genieten van de momenten die je met deze vrouw hebt, maar probeer de balans in het oog te houden. Als zij je te veel verdriet doet en dit weegt niet meer op tegen de mooie momenten, dan moet je voor jezelf bepalen of dat het waard is. Besef dat je andere leuke vrouwen aan je voorbij laat gaan. Zelfs als je met andere vrouwen uitgaat, is je hart toch bij haar.
Kijk eens naar binnen, wees eerlijk tegen jezelf. Wat zoek je bij haar? Op welke momenten verlang je naar haar? Wat zijn de leemtes in je leven, ben je tevreden met je vriendenkring, de band met je familie, je werk? Mist er iets? Een onmogelijke liefde kan een opvulling zijn voor heel veel dingen. Als je je erop gaat richten die leemtes op te vullen, zal de behoefte aan haar afnemen. Heel makkelijk gezegd, heel moeilijk gedaan.
groeten,
dubio
Ik denk inderdaad dat je jezelf waarschijnlijk voor de gek houdt, al was het maar omdat je jezelf dat hardop afvraagt. Het voelt dus blijkbaar niet helemaal goed voor jou.
Er kloppen mijns inziens een paar dingen niet in jouw situatie. Jij koestert stiekem verwachtingen van de relatie; zij is blijkbaar niet duidelijk genoeg geweest dat je niets van haar moet verwachten. Jij hebt gevoelens voor haar, zij wil jou (denk jij) voor de seks. Jij bent single, zij gebonden en zij heeft het initiatief genomen voor deze verhouding. Ik denk dat je daar een paar ingrediënten hebt voor een ongelijkwaardigheid die toch al inherent is aan een relatie tussen een gebonden en een ongebonden iemand.
Ik neem aan dat haar man niet op de hoogte is van haar verhouding? Dan kun je afspreken dat jij hetzelfde principe (wat niet weet, wat niet deert) afspreekt. Dat wil zeggen dat jij haar niet vertelt over eventuele escapades met andere vrouwen. Het lijkt me niet zo relevant of zij wel of niet seks heeft met haar man. Ze ligt wel elke avond naast hem in bed en leeft met hem samen. Ze is dus niet bepaald monogaam te noemen. Jij kan dus prima avondjes uit en leuke gesprekken voeren met andere vrouwen, zolang je geen seks met ze hebt. Of tegen haar zegt dat je geen seks met ze hebt, zoals zij zegt dat ze geen seks heeft met haar man.
Je kan best genieten van de momenten die je met deze vrouw hebt, maar probeer de balans in het oog te houden. Als zij je te veel verdriet doet en dit weegt niet meer op tegen de mooie momenten, dan moet je voor jezelf bepalen of dat het waard is. Besef dat je andere leuke vrouwen aan je voorbij laat gaan. Zelfs als je met andere vrouwen uitgaat, is je hart toch bij haar.
Kijk eens naar binnen, wees eerlijk tegen jezelf. Wat zoek je bij haar? Op welke momenten verlang je naar haar? Wat zijn de leemtes in je leven, ben je tevreden met je vriendenkring, de band met je familie, je werk? Mist er iets? Een onmogelijke liefde kan een opvulling zijn voor heel veel dingen. Als je je erop gaat richten die leemtes op te vullen, zal de behoefte aan haar afnemen. Heel makkelijk gezegd, heel moeilijk gedaan.
groeten,
dubio
Ga in therapie!
dinsdag 18 september 2007 14:11
Aan minnaressen stel ik ok altijd deze vraag dus nu an jou ook: Waarom neem je genoegen met tweede keus zijn. Jouw "vriendin"leeft samen met har man, jij moet genoegen nemen met gestolen uurtjes. met kerst zit jij alleen en zij gezellig bij haar (schoon)-familie. Op haar verjaardag mag jij niet komen, op jouw verjaardag oet e nog maar afwachten of ze tijd vrij kan maken. Op vakantie gaat ze met haar man. terwijl jij ondertussen je agenda zo leeg mogelijk houdt, want als ze een keer tijd vor je heeft wil je ook beschikbaar zijn. Lijkt me idd een idelae relatie.
Ze gaat nooit voor jou kiezen, maar ondertussen verwacht ze wel dat jij beschikbaar bent en blijft, want je mag niets met andere vrouwen, terwijl zij elke nacht met een ander in bed ligt ( en vast ook gewooon twee keer per week sex heeft). Waarom, waarom accepteer jij dit?
Zelfs als je doorgaat met deze affaire zou ik vandaag nog heel duidelijk stellen dat zij geen enkele claim op jou kan leggen zolang ze er zelf twee relaties op nahoudt.
Ze gaat nooit voor jou kiezen, maar ondertussen verwacht ze wel dat jij beschikbaar bent en blijft, want je mag niets met andere vrouwen, terwijl zij elke nacht met een ander in bed ligt ( en vast ook gewooon twee keer per week sex heeft). Waarom, waarom accepteer jij dit?
Zelfs als je doorgaat met deze affaire zou ik vandaag nog heel duidelijk stellen dat zij geen enkele claim op jou kan leggen zolang ze er zelf twee relaties op nahoudt.
dinsdag 18 september 2007 18:36
Het doet er niet toe of je vriendin wel of niet met haar man slaapt.
Zij heeft een relatie en vindt dat jij niet een relatie met iemand anders mag aangaan. dat klopt niet, Dat is erg dwingend. Stel je voor dat ze haar man wel zou verlaten voor jou. Wil jij dan met zo'n claimend iemand een relatie aan gaan? Overigens heb ik vroeger ook anderhalf jaar een relatie gehad met een getrouwde man en zelf was ik vrijgezel. Ik deed dat omdat dat voor mij "veilig"was. Hij wilde verder niks van mij, verwachtte ook niks van me.Op een gegeven moment ging ik toch iets te veel voor hem voelen. Het is toen op een rottige manier uitgegaan. Ik was heel boos maar uiteindelijk ook wel blij dat het uit was. Kort daarna kwam ik een hele leuke vrijgezel tegen en dat bleek toch echt veel fijner te zijn.Overigens heb ik nog altijd wel mail contact met mijn exminnaar, dat weet mijn huidige vriend ook. Maar ik voel behalve vriendschap niks meer voor hem.
Zij heeft een relatie en vindt dat jij niet een relatie met iemand anders mag aangaan. dat klopt niet, Dat is erg dwingend. Stel je voor dat ze haar man wel zou verlaten voor jou. Wil jij dan met zo'n claimend iemand een relatie aan gaan? Overigens heb ik vroeger ook anderhalf jaar een relatie gehad met een getrouwde man en zelf was ik vrijgezel. Ik deed dat omdat dat voor mij "veilig"was. Hij wilde verder niks van mij, verwachtte ook niks van me.Op een gegeven moment ging ik toch iets te veel voor hem voelen. Het is toen op een rottige manier uitgegaan. Ik was heel boos maar uiteindelijk ook wel blij dat het uit was. Kort daarna kwam ik een hele leuke vrijgezel tegen en dat bleek toch echt veel fijner te zijn.Overigens heb ik nog altijd wel mail contact met mijn exminnaar, dat weet mijn huidige vriend ook. Maar ik voel behalve vriendschap niks meer voor hem.
![;-]](https://forum.viva.nl/smilies/79_wink.gif){kind=small}
fout reaktie naar je reaktie dus pfffffffffffffffttt
