Relaties
alle pijlers
over twee uur HET gesprek
zondag 7 oktober 2007 18:13
Ben ik weer...
Nog even snel mn hart luchten voordat ik het gesprek aanga met mn vriend.
Ik heb al een paar topics geopend over mn vriend. Dingen die me dwars zaten en na afgelopen woensdagnacht dus de woorden:
Ik hou van je, maar ik weet niet meer of ik die verliefde gevoelens heb!
Het weekend was echt een hel! Gisteren werd ik echt gek! Op advies van mn broer (één van zijn beste vrienden) heb ik hem geprobeerd te bellen en later een sms gestuurd dat ik echt gek werd van het wachten... Hij had blijkbaar een mailtje gestuurd. Na het lezen van dat mailtje had ik weer een sprankje hoop dat het goed komt, maar toch heb ik zoveel zenuwen! Ik heb de hele dag afleiding gezocht, maar nu ben ik dus thuis om te eten, krijg geen hap door mn keel en moet nu dus wachten tot hij weer in de stad is!
In zijn mailtje las ik dat ie nog steeds in de war was en dat ie het heel erg vond om me zo te laten schrikken, maar dat we hadden beloofd om altijd eerlijk te zijn... Hij was wel heel erg blij met mijn mooie kaart, dus het was toch een hele goeie zet van me om die kaart te sturen! GELUKKIG! Sommige van jullie zeiden dat ik hem mss teveel zou pushen met die kaart, maar het heeft gelukkig goed uitgepakt!
Ik heb afgelopen dagen ook veel nagedacht en ben er wel achter gekomen dat we elkaar na de zomer (een periode waar we elkaar amper gezien hebben) veel te veel hebben gezien!
Daarbij komt dat we ook eigenlijk niet echt iets leuks SAMEN hebben gedaan...
Ik heb hem teruggemailt en gezegd dat we elkaar gewoon wat minder moeten zien en weer moeten gaan "daten" ipv wat we nu deden. Beetje uit die sleur...
Zo, das eruit! Ik moest het even van me afschrijven!
Iemand nog tips hoe ik het beste dadelijk dat gesprek in kan gaan???
Liefs, meisje
Nog even snel mn hart luchten voordat ik het gesprek aanga met mn vriend.
Ik heb al een paar topics geopend over mn vriend. Dingen die me dwars zaten en na afgelopen woensdagnacht dus de woorden:
Ik hou van je, maar ik weet niet meer of ik die verliefde gevoelens heb!
Het weekend was echt een hel! Gisteren werd ik echt gek! Op advies van mn broer (één van zijn beste vrienden) heb ik hem geprobeerd te bellen en later een sms gestuurd dat ik echt gek werd van het wachten... Hij had blijkbaar een mailtje gestuurd. Na het lezen van dat mailtje had ik weer een sprankje hoop dat het goed komt, maar toch heb ik zoveel zenuwen! Ik heb de hele dag afleiding gezocht, maar nu ben ik dus thuis om te eten, krijg geen hap door mn keel en moet nu dus wachten tot hij weer in de stad is!
In zijn mailtje las ik dat ie nog steeds in de war was en dat ie het heel erg vond om me zo te laten schrikken, maar dat we hadden beloofd om altijd eerlijk te zijn... Hij was wel heel erg blij met mijn mooie kaart, dus het was toch een hele goeie zet van me om die kaart te sturen! GELUKKIG! Sommige van jullie zeiden dat ik hem mss teveel zou pushen met die kaart, maar het heeft gelukkig goed uitgepakt!
Ik heb afgelopen dagen ook veel nagedacht en ben er wel achter gekomen dat we elkaar na de zomer (een periode waar we elkaar amper gezien hebben) veel te veel hebben gezien!
Daarbij komt dat we ook eigenlijk niet echt iets leuks SAMEN hebben gedaan...
Ik heb hem teruggemailt en gezegd dat we elkaar gewoon wat minder moeten zien en weer moeten gaan "daten" ipv wat we nu deden. Beetje uit die sleur...
Zo, das eruit! Ik moest het even van me afschrijven!
Iemand nog tips hoe ik het beste dadelijk dat gesprek in kan gaan???
Liefs, meisje
dinsdag 9 oktober 2007 08:05
Hallo!
Wat een zondagavond... poeh! We hebben heel lang gepraat en hij gaf ons de keus: of nu met een respectvolle manier uit elkaar gaan of kijken of het gevoel ECHT weg is... hij twijfelt nog steeds. Hij zegt wel dat ie niet verliefd meer denkt te zijn, maar wel ontzettend veel van me houdt. We hebben pas 10 maanden een relatie, maar we zitten wel in een sleur... Ik ben sinds september gaan werken en hij is nog aan het studeren en op zaterdag moet hij werken in zijn oude woonplaats. Hij gaat binnekort wel meer in de buurt werken, maar dan is ie ook de hele zaterdag kwijt. Nu zagen we elkaar alleen s'avonds door de weeks als ik moe was van een dag werken en deden we niet veel. Voorheen zagen we elkaar minder vaak en deden we veel meer leuke dingen. Omdat hij nu op zaterdag moet werken, hebben we ook die zaterdag niet om iets leuks te doen en de momenten dat we nu samen zijn, is vooral besteed aan bankhangen... niet echt iets romantisch...
We hadden dus de keus gemaakt om er nog voor te gaan en ik vroeg of hij bleef slapen. We gingen naar bed en we hadden ineens zoveel lol met elkaar. We zaten de hele tijd te dollen. We waren beide onze telefoon, dus de wekker, vergeten. Dus zei ik, kop of munt. En dat was het begin van een dolle boel. Zaten we ineens allerlei tegenprestaties te bedenken. In het begin was het nog simpele, maar na een tijdje werden ze sexueel getint. Niet dat we echt kop of munt deden, maar we zaten om de beurt een tegenprestatie te verzinnen. Dus, als ik zou winnen mocht ik een zuigzoen zetten en als hij zou winnen zou hij mij blindoeken en gekmaken.... we hadden zo'n lol! Niet normaal. Uiteindelijk begonnen we te zoenen. Ineens stopte hij en zei hij: we gaan er gewoon voor he! Toen hebben we gevreeen en het voelde zo goed... Na het vrijen hebben we elkaar nog heel lang vastgehouden en ook dat voelde heel goed. Geen spanningen ofzo... Uiteindelijk ben ik in zijn armen in slaap gevallen.... het "afscheid" was het wel weer even back to earth, maar we namen afscheid met een dikke knuffel en nu hebben we afgesproken voor woensdag! Ik zou gaan koken, maar ik denk eraan om gezellig te gourmetten!
Als ik dit zou lezen van een ander, zou ik zeggen, wat is er mis aan jullie relatie, maar dat is juist ons hele probleem, alles klopt wat we hebben. We zijn maatjes, beste vrienden, we vrijen, we hebben dezelfde interesses, vrienden (mijn broer is één van zijn beste vrienden en de vriendin van mn broer die van mij) maar toch mist hij iets....
Ik wil mss een kleinigheidje voor hem kopen woensdag, iemand ideeen? Ook ben ik erg benieuwd wat jullie van hierboven vinden. Doe ik er goed aan om er nog voor te gaan?
Liefs, meisje
Wat een zondagavond... poeh! We hebben heel lang gepraat en hij gaf ons de keus: of nu met een respectvolle manier uit elkaar gaan of kijken of het gevoel ECHT weg is... hij twijfelt nog steeds. Hij zegt wel dat ie niet verliefd meer denkt te zijn, maar wel ontzettend veel van me houdt. We hebben pas 10 maanden een relatie, maar we zitten wel in een sleur... Ik ben sinds september gaan werken en hij is nog aan het studeren en op zaterdag moet hij werken in zijn oude woonplaats. Hij gaat binnekort wel meer in de buurt werken, maar dan is ie ook de hele zaterdag kwijt. Nu zagen we elkaar alleen s'avonds door de weeks als ik moe was van een dag werken en deden we niet veel. Voorheen zagen we elkaar minder vaak en deden we veel meer leuke dingen. Omdat hij nu op zaterdag moet werken, hebben we ook die zaterdag niet om iets leuks te doen en de momenten dat we nu samen zijn, is vooral besteed aan bankhangen... niet echt iets romantisch...
We hadden dus de keus gemaakt om er nog voor te gaan en ik vroeg of hij bleef slapen. We gingen naar bed en we hadden ineens zoveel lol met elkaar. We zaten de hele tijd te dollen. We waren beide onze telefoon, dus de wekker, vergeten. Dus zei ik, kop of munt. En dat was het begin van een dolle boel. Zaten we ineens allerlei tegenprestaties te bedenken. In het begin was het nog simpele, maar na een tijdje werden ze sexueel getint. Niet dat we echt kop of munt deden, maar we zaten om de beurt een tegenprestatie te verzinnen. Dus, als ik zou winnen mocht ik een zuigzoen zetten en als hij zou winnen zou hij mij blindoeken en gekmaken.... we hadden zo'n lol! Niet normaal. Uiteindelijk begonnen we te zoenen. Ineens stopte hij en zei hij: we gaan er gewoon voor he! Toen hebben we gevreeen en het voelde zo goed... Na het vrijen hebben we elkaar nog heel lang vastgehouden en ook dat voelde heel goed. Geen spanningen ofzo... Uiteindelijk ben ik in zijn armen in slaap gevallen.... het "afscheid" was het wel weer even back to earth, maar we namen afscheid met een dikke knuffel en nu hebben we afgesproken voor woensdag! Ik zou gaan koken, maar ik denk eraan om gezellig te gourmetten!
Als ik dit zou lezen van een ander, zou ik zeggen, wat is er mis aan jullie relatie, maar dat is juist ons hele probleem, alles klopt wat we hebben. We zijn maatjes, beste vrienden, we vrijen, we hebben dezelfde interesses, vrienden (mijn broer is één van zijn beste vrienden en de vriendin van mn broer die van mij) maar toch mist hij iets....
Ik wil mss een kleinigheidje voor hem kopen woensdag, iemand ideeen? Ook ben ik erg benieuwd wat jullie van hierboven vinden. Doe ik er goed aan om er nog voor te gaan?
Liefs, meisje
dinsdag 9 oktober 2007 09:09
Jij stuurt kaarten, jij wilt een kleinigheidje voor hem kopen...
Kun je het niet eens proberen zonder dat je probeert hem te "kopen"? Ben het verder eens met Summerparty en Fleurtje.
Als je na 10 maanden al in een sleur zit en hij zo twijfelt. Het werkende/studerende leven is nu eenmaal 5 of 6 dagen werk en/of studie en beperkt vrij. Als jullie er nu al niet meer toe komen om de tijd samen leuk in te vullen. De rest van je leven heb je die verdeling meestal namelijk.
Kun je het niet eens proberen zonder dat je probeert hem te "kopen"? Ben het verder eens met Summerparty en Fleurtje.
Als je na 10 maanden al in een sleur zit en hij zo twijfelt. Het werkende/studerende leven is nu eenmaal 5 of 6 dagen werk en/of studie en beperkt vrij. Als jullie er nu al niet meer toe komen om de tijd samen leuk in te vullen. De rest van je leven heb je die verdeling meestal namelijk.
dinsdag 9 oktober 2007 09:53
Tsja, als jullie nu al gek worden als jullie teveel samen zijn, hoe moet dat dan later als je ooit wil samenwonen? Dan is hij er elke avond hoor... Voor jou misschien niet zo'n probleem als ik het zo hoor, jij bent gek op hem, maar andersom heb ik net zo mijn twijfels als de reacties hierboven...
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel een beetje onvolwassen over vind komen (Goed, ik ben pas 22, dus misschien heb ik geen recht van spreken, maar toch). Ik en mijn vriend dollen ook zo vaak. Tuurlijk, dat is altijd leuk
. Maar als hij echt wat mist... Dan ben ik het met fleurtje eens.
Je moet wérken aan je relatie. Probeer uit te zoeken wat er mist. Voor hem koken, kaartjes sturen, kadootjes kopen en seksen, is allemaal leuk voor hem, maar dat is niet iets waar een echte relatie alleen maar uit bestaat toch?
Ik moet eerlijk zeggen dat ik het ook wel een beetje onvolwassen over vind komen (Goed, ik ben pas 22, dus misschien heb ik geen recht van spreken, maar toch). Ik en mijn vriend dollen ook zo vaak. Tuurlijk, dat is altijd leuk
. Maar als hij echt wat mist... Dan ben ik het met fleurtje eens.Je moet wérken aan je relatie. Probeer uit te zoeken wat er mist. Voor hem koken, kaartjes sturen, kadootjes kopen en seksen, is allemaal leuk voor hem, maar dat is niet iets waar een echte relatie alleen maar uit bestaat toch?
dinsdag 9 oktober 2007 10:20
Je laatste vraagis of je er goed aan doet "er nog voor te gaan".
Daarop kan alleen een antwoord worden gegeven als je uitlegt wat je (jullie) daaronder verstaat. Het is een leuke zin, vaak te lezen hier, maar wat betekent het in jullie geval. Is dat nog uitgewerkt in jullie lange gesprek.
Zoals ik uit je lange posting van vanochtend nu op kan maken, heeft hij nog steeds twijfels, maar hij geeft je nog een "kans", jullie hebben zondagavond leuk gespeeld en gesexd, maar verder lijkt er weinig veranderd of geregeld.
Wat is jouw gevoel daarover?
Daarop kan alleen een antwoord worden gegeven als je uitlegt wat je (jullie) daaronder verstaat. Het is een leuke zin, vaak te lezen hier, maar wat betekent het in jullie geval. Is dat nog uitgewerkt in jullie lange gesprek.
Zoals ik uit je lange posting van vanochtend nu op kan maken, heeft hij nog steeds twijfels, maar hij geeft je nog een "kans", jullie hebben zondagavond leuk gespeeld en gesexd, maar verder lijkt er weinig veranderd of geregeld.
Wat is jouw gevoel daarover?
dinsdag 9 oktober 2007 11:20
dinsdag 9 oktober 2007 13:24
Hoi!
Persoonlijk ben ik het maar deels eens met de reacties van hierboven. Ik heb niets met de regeltjes van wanneer een relatie wel of niet als sleur zou mogen voelen en vind het dus ook niet raar als dat voor hem zo kan voelen na 'al' tien maanden. Ook vind ik het niet gek dat de roze wolk-gevoelens er dan een beetje afgaan en de verliefdheid dus minder/over is. Maar ik denk wel te lezen dat dat bij hem meer speelt dan bij jou. En ookal houdt hij van je, hij mist dus wel iets. Misschien mist hij iets dat niet reeel is om te verwachten, namelijk blijvende vlinders in zijn buik en spanning. Het kan ook zijn dat hij iets wezenlijks mist dat wel bij een relatie hoort. Ik denk, net als een andere schrijfster hier, dat het belangrijk is dat je daar een beter beeld van krijgt. In hoeverre twijfelt hij nou nog en wat verwacht hij precies? Als je dat weet, kun je samen kijken in hoeverre daar iets aan te doen is..
Daarbij heb ik het gevoel dat jij jezelf een beetje wegcijfert en alleen maar denkt aan wat hij wil. Ookal hoort dat bij verliefdheid: plaats hem niet op een voetstuk en zie jezelf niet als ondergeschikt! Wat jij wilt is minstens zo belangrijk en je hoeft geen genoegen te nemen met (blijvend) getwijfel!
Succes, ik leef met je mee. De liefde kan soms moeilijk zijn!
Persoonlijk ben ik het maar deels eens met de reacties van hierboven. Ik heb niets met de regeltjes van wanneer een relatie wel of niet als sleur zou mogen voelen en vind het dus ook niet raar als dat voor hem zo kan voelen na 'al' tien maanden. Ook vind ik het niet gek dat de roze wolk-gevoelens er dan een beetje afgaan en de verliefdheid dus minder/over is. Maar ik denk wel te lezen dat dat bij hem meer speelt dan bij jou. En ookal houdt hij van je, hij mist dus wel iets. Misschien mist hij iets dat niet reeel is om te verwachten, namelijk blijvende vlinders in zijn buik en spanning. Het kan ook zijn dat hij iets wezenlijks mist dat wel bij een relatie hoort. Ik denk, net als een andere schrijfster hier, dat het belangrijk is dat je daar een beter beeld van krijgt. In hoeverre twijfelt hij nou nog en wat verwacht hij precies? Als je dat weet, kun je samen kijken in hoeverre daar iets aan te doen is..
Daarbij heb ik het gevoel dat jij jezelf een beetje wegcijfert en alleen maar denkt aan wat hij wil. Ookal hoort dat bij verliefdheid: plaats hem niet op een voetstuk en zie jezelf niet als ondergeschikt! Wat jij wilt is minstens zo belangrijk en je hoeft geen genoegen te nemen met (blijvend) getwijfel!
Succes, ik leef met je mee. De liefde kan soms moeilijk zijn!
dinsdag 9 oktober 2007 15:19
Ben bang dat dit uiteindelijk niet gaat werken, en hoop voor jullie dat het niet te lang blijft doorsudderen want zoals hij al aangaf is op een respectvolle manier uit elkaar gaan ook heel wat waard. Waar ik bang voor ben is dat bij hem straks de druk erg groot gaat worden hij zal heus wel merken dat jij er erg mee bezig bent het hem naar de zin te maken en dat kan dus ook gaan irriteren. En niks jaagt een man zo hard weg als een te aanhankelijke vrouw die alleen maar met hem en de relatie bezig is.
dinsdag 9 oktober 2007 17:38
En hier ben ik het dus helemaal niet mee eens. Je moet juist helemáál niet hoeven wérken aan een relatie mijns inziens. Werken doe je op je werk. Bij je vriend ben je niet aan het werk. Ik vind TO nu erg aan het werk voor haar geliefde. Kap daarmee. Stop met buffelen voor je vent. Een relatie die na 10 maanden al op een dood spoor zit is waarschijnlijk gewoon geen lang leven meer beschoren.
Een relatie gaat vanzelf. Niet al te veel gedoe, geen strijd dag in dag uit, veel acceptatie en houden van die ander om wie hij/zij is. Helemaal jezelf kunnen zijn en niet op eieren hoeven lopen en al helemaal niet hoeven kiezen tussen 'respectvol uit elkaar gaan' en 'kijken wat er nog in zit'. Het klinkt allebei erg droevig en weing hoopgevend. Het was leuk, het is aan het aflopen. Heel jammer maar zo gaat dat soms.
dinsdag 9 oktober 2007 17:44
Hier iemand die dit heeft meegemaakt... Wat ik deed wat hetzelfde als jij... Weer helemaal enthousiast, hem in de watten leggen, me vooral afvragen wat hij nou wilde en hoe ik hem het gevoel terug kon geven.
Mijn inmiddels ex, (al heeft het na de 1e x dat hij zijn twijfels aangaf nog een jaar geduurd voordat we uit elkaar gingen, wij waren toen ook 10 maanden samen), vond achteraf mijn aanpak niet zo prettig. Hij wilde juist graag dat ik de dingen deed die ik wilde, kreeg het benauwd van het feit dat ik altijd zo lief was, ging zich terugtrekken omdat hij zich door die verrassingen enzo geclaimd voelde...
En ik vond het achteraf ook niet zo prettig. Altijd op mijn tenen lopen, bij alles afvragen of ik het wel goed deed, of hij het ook leuk vond, enz.
Nadat hij voor de zoveelste keer twijfelde heb ik dit niet meer gedaan. Ben harder voor hem geworden, en ben alvast mijn eigen leven weer op gaan pakken. Uiteindelijk had dit ook geen resultaat voor onze relatie, maar wel voor mij.
Mijn eigen conclusie daaruit is dat je gewoon jezelf moet zijn. Dus als het in je zit om hem af te toe te verrassen doe dit dan, maar niet vaker dan 'normaal.' Probeer je niet afhankelijk op te stellen, blijf je eigen leven regiseren en probeer niet op je tenen te lopen.
Je kan zijn gevoel daar weinig in beïnvloeden. Natuurlijk moet je aan je relatie werken, maar de inbreng moet wel 50/50 zijn!!! Kom voor jezelf op en verwacht ook iets van hem. Ga in gesprek over wat er wezenlijk moet veranderen in jullie relatie.
Ik zeg niet dat je vriend die avond samen niet meende, juist op dat soort momenten komt zijn gevoel extra naar boven. Mijn ex wist dan ook ineens weer wat ik waard was, dat hij me niet kwijt wilde en we hadden dan een supertijd samen. Dat hadden we zelfs de nacht na de avond dat we het uitgemaakt hebben om zijn eeuwige getwijfel.
Bij mijn ex kwam het na een aantal maanden steeds weer naar boven. Ik hoop dat dit niet zo is bij jouw vriend.
Doe wat je gevoel zegt, als je voor hem wil gaan doe dat dan! Maar bewaak zo ontzettend goed je eigen grenzen en blijf alsjeblieft praten, zonder je relatie daar teveel mee te belasten. Het is erg moeilijk om het in deze situatie goed voor beide partijen te doen. Verlies jezelf er niet in.
Ik zeg dus ook niet dat het alsnog uitgaat, maar volg je intuïtie en blijf voor jezelf kiezen!
Heel veel sterkte!
Mijn inmiddels ex, (al heeft het na de 1e x dat hij zijn twijfels aangaf nog een jaar geduurd voordat we uit elkaar gingen, wij waren toen ook 10 maanden samen), vond achteraf mijn aanpak niet zo prettig. Hij wilde juist graag dat ik de dingen deed die ik wilde, kreeg het benauwd van het feit dat ik altijd zo lief was, ging zich terugtrekken omdat hij zich door die verrassingen enzo geclaimd voelde...
En ik vond het achteraf ook niet zo prettig. Altijd op mijn tenen lopen, bij alles afvragen of ik het wel goed deed, of hij het ook leuk vond, enz.
Nadat hij voor de zoveelste keer twijfelde heb ik dit niet meer gedaan. Ben harder voor hem geworden, en ben alvast mijn eigen leven weer op gaan pakken. Uiteindelijk had dit ook geen resultaat voor onze relatie, maar wel voor mij.
Mijn eigen conclusie daaruit is dat je gewoon jezelf moet zijn. Dus als het in je zit om hem af te toe te verrassen doe dit dan, maar niet vaker dan 'normaal.' Probeer je niet afhankelijk op te stellen, blijf je eigen leven regiseren en probeer niet op je tenen te lopen.
Je kan zijn gevoel daar weinig in beïnvloeden. Natuurlijk moet je aan je relatie werken, maar de inbreng moet wel 50/50 zijn!!! Kom voor jezelf op en verwacht ook iets van hem. Ga in gesprek over wat er wezenlijk moet veranderen in jullie relatie.
Ik zeg niet dat je vriend die avond samen niet meende, juist op dat soort momenten komt zijn gevoel extra naar boven. Mijn ex wist dan ook ineens weer wat ik waard was, dat hij me niet kwijt wilde en we hadden dan een supertijd samen. Dat hadden we zelfs de nacht na de avond dat we het uitgemaakt hebben om zijn eeuwige getwijfel.
Bij mijn ex kwam het na een aantal maanden steeds weer naar boven. Ik hoop dat dit niet zo is bij jouw vriend.
Doe wat je gevoel zegt, als je voor hem wil gaan doe dat dan! Maar bewaak zo ontzettend goed je eigen grenzen en blijf alsjeblieft praten, zonder je relatie daar teveel mee te belasten. Het is erg moeilijk om het in deze situatie goed voor beide partijen te doen. Verlies jezelf er niet in.
Ik zeg dus ook niet dat het alsnog uitgaat, maar volg je intuïtie en blijf voor jezelf kiezen!
Heel veel sterkte!
dinsdag 9 oktober 2007 17:53
Tsja, daar ben ik het dan weer niet mee eens.
Wat meisje1981 doet is ook niet goed, maar dat is ook niet wat ik met werken bedoelde.
Natuurlijk moet je niet op je tenen gaan lopen en alles doen om het hem naar de zin te maken, maar ik vind ook niet dat een relatie vanzelf gaat.
Als je dan een keer ruzie hebt, of het gaat niet goed, jullie zitten even in een dipje, wat dan ook, betekent het dan meteen het einde omdat het niet vanzelf goed gaat? Nee dus!
Dan zoek je samen een oplossing tot het weer beter gaat. Dat bedoelde ik met werken aan je relatie. En ik bedoelde dus dat het wel van 2 kanten moet komen, dus ook van hem.
dinsdag 9 oktober 2007 18:12
Meisje1981... ik ben ooit in een relatie hetzelfde bezig geweest als jij nu bent. Jouw verhaal had het mijne kunnen zijn, ware het niet dat ik toen 16/17 jaar oud was en geen 26 (ik neem aan dat 1981 jouw geboortejaar is). Achteraf zie ik wel wat ik verkeerd gedaan heb, en ja dat zeide anderen me ook maar ik wilde niet luisteren. Ik was veel te veel gefocust op hem, wilde het hem naar de zin maken en ja ook ik probeerde zijn twijfels maar zo gauw mogelijk 'weg te poetsen' door etentjes te arrangeren, kaatjes te sturen, cadeautjes te kopen... en ik kan je inmiddels vertellen dat dat niet werkt. Op korte termijn zal je zowel hem als jezelf in slaap kunnen sussen maar zijn twijfels komen waarschijnlijk steeds sneller en heftiger terug. Dit soort dingen vált niet weg te douwen met maar weer eens een kaartje, een dagje uit, een avondje dubbel liggen van het lachen of toch maar weer eens gourmetten. Het feit dat hij het na 10 maanden al een sleur vindt, is al een teken aan de wand (bij ons speelde dit na twee, tweeëneenhalf jaar) en je moet wel zo iets essentieels veranderen als je deze relatie niet kwijt wilt: word om te beginnen eens minder afhankelijk van hem, minder gericht op hem, stop being a pleaser en maak je relatie met hem niet het middelpunt van je bestaan. Wees zelf iemand, hij krijgt er waarschijnlijk de riebels van dat je 'm de hele tijd in de watten probeert te leggen, dat je hele leven om hém lijkt te draaien! Niet dat ik beweer dat het goed komt als je minder afhankelijk van hem wordt, maar a) je vergroot de kans want op deze manier gaat het waarsch sowieso op korte termijn fout en b) als het dan alsnog fout gaat, heb je tenminste een beetje een eigen bestaan opgebouwd ipv dat je in een diep donker gat valt.
dinsdag 9 oktober 2007 18:36
Hallo!
Ik heb niet het idee dat ik hem op een voetstuk plaats, zeker niet, want ik ben het belangrijkste in MIJN leven!
Het zal allemaal wel zo overkomen, maar geloof me, zo is het echt niet!
We vinden het heerlijk om samen te bankhangen zo op zn tijd, maar juist omdat ik zo druk ben met werk, sporten, vrienden, ouders etc... zag ik hem alleen op het moment dat we gingen slapen. áls we dan afspraken om samen te zijn, vond ik het ook wel eens lekker om op die bank te zitten voor een filmpje...
Ik weet dat het moeilijk advies te geven is zo via dit, maar ik ben blij dat jullie het doen. Echter heb ik niet het idee dat bovenstaande van toepassing is.
Ik heb om eerlijk te zijn nog nooit zomaar een cadeautje voor hem gekocht ofzo! En het is ook tijden geleden dat ik mn "best" best heb gedaan voor een etentje... Het was gewoon allemaal een beetje van sprekend geworden dat ik iedere avond bij hem sliep en als je net samen bent, is het leuker en spannender om echt te daten zo op zn tijd... ik noem het sleur, weet niet of het dat is... Dit is ook allemaal nieuw!
Ik heb niet het idee dat ik hem op een voetstuk plaats, zeker niet, want ik ben het belangrijkste in MIJN leven!
Het zal allemaal wel zo overkomen, maar geloof me, zo is het echt niet!
We vinden het heerlijk om samen te bankhangen zo op zn tijd, maar juist omdat ik zo druk ben met werk, sporten, vrienden, ouders etc... zag ik hem alleen op het moment dat we gingen slapen. áls we dan afspraken om samen te zijn, vond ik het ook wel eens lekker om op die bank te zitten voor een filmpje...
Ik weet dat het moeilijk advies te geven is zo via dit, maar ik ben blij dat jullie het doen. Echter heb ik niet het idee dat bovenstaande van toepassing is.
Ik heb om eerlijk te zijn nog nooit zomaar een cadeautje voor hem gekocht ofzo! En het is ook tijden geleden dat ik mn "best" best heb gedaan voor een etentje... Het was gewoon allemaal een beetje van sprekend geworden dat ik iedere avond bij hem sliep en als je net samen bent, is het leuker en spannender om echt te daten zo op zn tijd... ik noem het sleur, weet niet of het dat is... Dit is ook allemaal nieuw!
dinsdag 9 oktober 2007 19:06
