Afvallen - start 29 mei a.s. Wie doet mee?

Ja, weer een afval-topic. Ik open een nieuw, omdat de andere topics al een poos bestaan en het dan toch lastig aansluiten is.

Mijn verhaal in een notendop: ik ben 49 jaar en wil zo'n 20 kg afvallen. Sinds mijn puberteit ben ik stevig, heel langzaam is dat overgegaan in toch wel echt te dik (ondanks dat ik nota bene ben opgeleid tot onder andere diëtist en psychosociaal therapeut, haha, boerin-met-kiespijn-lach). Vier jaar geleden is me dat gelukt met behulp van, in eerste instantie, Cambridge 500 en daarna nog een behoorlijke periode zeer matig, koolhydraatbeperkt eten. Ik wist zeker dat ik nooit meer aan zou komen. Helaas heb ik ondanks mijn voornemen dat wél te doen, verzuimd mezelf regelmatig te wegen. Natuurlijk kwamen er zeer drukke periodes, met volle dagen waarin de maaltijden voor mij de rustpunten zijn en waarin ik er niet aan toekom te bewegen. In die periodes zijn de kilo's er langzaam maar zeker weer bij gekomen en ik wil het niet meer. Ik ben weer op het punt dat ik schrik van mijn silhouet als ik langs een raam loop, dat ik met een hand voor mijn ogen langs de grote spiegel in mijn kast loop als ik geen kleding aan heb, om maar te voorkomen dat ik mezelf zie en daar de rest van de dag dan gedeprimeerd door ben.
Ik heb voor maandag de 29e mei een afspraak staan bij een Cambridge consulente. Ik wil de producten gebruiken zo lang ik het volhoud, tot maximaal zes weken. Van mijn vorige keer weet ik dat ik dan al heel veel gewicht kwijt kan zijn. Het is vanuit die positie voor mij een stuk gemakkelijker om dan op een gezonde manier verder te gaan. Overigens is gezond eten voor mij heel belangrijk en doe ik dat ook; ik kom aan in de genoemde periodes van lichamelijke inactiviteit in combinatie met heel veel werk. De komende maanden heb ik het qua werk wat rustiger; mijn man gaat drie maanden naar het buitenland en ik neem in die tijd minder opdrachten aan (ik heb een tekstbedrijf), omdat we twee zoons hebben waar ik in die maanden dan natuurlijk in mijn eentje de zorg voor heb.
Ik heb de afgelopen vier jaar gedacht dat ik het afvallen echt wel alleen kon, maar ik ben nu dus toch weer op dit punt beland... Vandaar dat ik de steun zoek van een consulente, hoewel ik daar niet zo veel van verwacht. En dan dit topic natuurlijk: wie wil meepraten ? Elkaar steunen, motiveren, ons aan elkaar optrekken?
Ik word over een klein jaar 50 en dan wil ik "fifty and fitter than ever before" zijn.

Mijn valkuil is vooral ook wijn. Bij een etentje, op vakantie elke dag wel twee of drie... Het probleem daarmee is natuurlijk dat het allemaal extra is. En, ook een belangrijk punt, ik word na een wijntje altijd heel makkelijk. Ah joh, we gaan lekker uit eten. En wat maakt die keer nou uit... Maar tel het eens op en het is niet 'een keer'. Eigenlijk ben ik er wel van overtuigd dat 90% van alles wat ik weer aangekomen ben in de afgelopen jaren, komt door wijn. Dat is de grote uitdaging dus, dat zo goed als laten staan nadat het gewicht eraf is. Het is sowieso een stuk gezonder om niet of nauwelijks alcohol te drinken, I know. Maar toch ben ik er ook wel aan gehecht, al weet ik eigenlijk niet goed waarom. Want het gaat me er niet om dat ik aangeschoten raak of zo, daar kan ik helemaal niet tegen. Als ik er echt iets van voel, ben ik al te laat en word ik ziek.

De sportschool, zucht, ja... Ik ben al vele jaren lid, maar ga bijna nooit. Ik heb 3/4 jaar personal training gehad een aantal jaren geleden, maar vond dat ik dat als 'doorsnee' mens niet al te lang zou moeten doen. Die trainer was peperduur, en aangezien ik geen lichamelijke klachten had en geen topsporter was, had ik hem ook eigenlijk niet nodig voor wat mijn vraag was. Een beetje als naar een sterrenrestaurant gaan terwijl je eigenlijk gewoon even een hapje wilde eten. Of naar een topkapper gaan die 150 euro kost, terwijl je gewoon wat wilt laten bijpunten en hetzelfde resultaat kunt krijgen bij de kapster op de hoek voor 25 euro. Ik vind nog steeds dat er een enorm gat zit tussen professionele personal training, en iemand waar je een afspraak mee maakt dat je er zult zijn, en die een halfuurtje samen met je sport en je wat motiveert. Echt hoor, als je een gat in de markt zoekt, dan is het dat. Maar ik ben een roepende in de woestijn volgens mij, want ik heb dit al bij meerdere sportscholen aangekaart en ze snappen het gewoon niet.

Vandaag was de laatste dag dat ik even niet echt hoefde opletten van mezelf, want we waren een dagje uit met mijn ouders, mijn man en zoons en mijn zus en haar dochtertje. Dat was het cadeau van ons voor het 50-jarig huwelijk van mijn ouders. Omdat de kinderen dat zo graag wilden, zijn we als afsluiting gaan eten bij een all-you-can-eatrestaurant en hoewel ik gedimd heb, was het natuurlijk niet een schoolvoorbeeld van matig eten. Wel heb ik acht verschillende soorten groente op
Heerlijk, ik ben echt dol op groente.
Van morgen t/m zondag ga ik restjes opmaken. Ik heb nog veel groente van mijn biologische groentetas in de koelkast liggen die alleen ik belief (o.a. witlof en tuinbonen). Overdag ga ik dan al aan de shakes. Maar, daar twijfel ik nog wel een beetje over. Misschien is het toch beter om dat niet te doen en maandag bam, meteen all the way te gaan, cold turkey?

Loulou, ik ben ook klein, ongeveer 1.62 m. Met mijn korte beentjes zie ik er dan heel snel plomp uit. Hoeveel ik nu weeg, weet ik niet. Ik vrees ver boven de 80 kg. Het feit alleen al dat ik me niet wil wegen, zegt mij genoeg. Toen ik die bijna 4 jaar geleden aan de Cambridge ging, was mijn gewicht maar liefst 88 kg. Dat had ik toen niet verwacht, ik dacht dat het minder was. Bij de personal trainer woog ik destijds ook en was het 83 kg. Ik bleek dus toch nog 5 kg te zijn aangekomen tussen toen en het starten van het dieet en dat vond ik echt ongelooflijk. Ik dacht serieus dat ik gelijk gebleven was. Maar ja, als je nooit echt goed naar jezelf kijkt en nooit weegt en lekker rekbare kleding draagt, zoals ik...
Pffff. Weg ermee, met dat overtollige vet. WEG WEG WEG

Ooooh, frustrerend om te lezen hoor, Loulou nu 70 kg en wil afvallen... Ik wou dat ik 70 kg woog...
Gisje, jij ben ruim 15 cm langer dan ik en weegt mss wel 10 kg minder... Boehoe, in concludeer dat ik hier letterlijk en figuurlijk het zwaarste geval ben
Bij mij zit het hem niet in het weten hoe het moet. Dat weet ik uiteraard heel goed, als diëtist (al praktiseer ik dan al 12 jaar niet meer) en als ervaringsdeskundige. Ik ben heel erg goed in het mijzelf 'voor deze keer' toestaan van dingen die ik niet zou moeten eten of drinken, dat wil zeggen niet te vaak. En letterlijk elke dag weer zeker te weten dat ik ga sporten, om dan bij het naar bed gaan te moeten concluderen dat het er helaas niet van gekomen is, maar dat ik morgen zéker ga. En zo gaan de dagen, weken, soms maanden voorbij.

Gisje, in een dag al 2,5 kg eraf kan natuurlijk nooit vet zijn, want een kilo vet representeert zo'n 9.000 kcal. Die zou je - in theorie - minder moeten eten dan wel meer moeten verbranden om die kg puur vet te verliezen. Die 2,5 kg is vooral vocht. In je spieren zit bijvoorbeeld glycogeen opgeslagen, een koolhydraat dat je kunt aanwenden voor energievoorziening van het lichaam. Bij sporten wordt dat bijvoorbeeld grotendeels als eerste bron aangesproken. Aan glycogeen zit ook water gebonden. Als je het verbrandt, komt dat water vrij en wordt afgedreven, en dat alleen al kan wel 1,5 kg schelen. Verder houdt minder eten automatisch in dat je minder zout binnenkrijgt, ook een reden waarom je wat minder vocht vasthoudt. En dan maakt het ook nog uit of je gegeten of gedronken hebt voor je weegmoment en hoeveel dat was, of je naar de wc bent geweest of niet. Het gewicht per dag bijhouden heeft daarom geen enkele zin, want dat zegt helemaal niets over je vetverlies.
Sorry, ik zal proberen de colleges achterwege te laten. Maar dit is wel een belangrijk feit hoor, je kunt echt niet meer dan hooguit een ons of zo per dag aan vet verliezen.

Ik wilde ook echt gaan sporten deze ochtend. Maar ik ben in bed blijven liggen en heb drie afleveringen gekeken van The Good Wife. En nu even zitten werken. Zitten, liggen... Zo meteen even bij een vriendin langs die jarig is. Gisteravond gebarbecued bij vrienden, heb wel gedimd en heerlijk vis gegeten. Helaas had mijn man de tonijnbiefstukjes gegrild en wist hij niet dat die maar heel even moeten en ik had niet opgelet, waren helemaal doorbakken dus...
Het voelt wel echt een beetje als nog even toeslaan, nog even eten voor ik het straks weken niet of in elk geval nauwelijks ga doen. Ik ben me er goed mentaal op aan het voorbereiden en ik krijg het gevoel dat ik het echt ga doen en ga volhouden.

Qua kleding draag ik sinds ik weer echt te zwaar ben altijd hetzelfde. Comfortabele zwarte sportbroeken van Nike, een pantalonmodel. Die kan ik ook bij alle gelegenheden dragen, bi het sporten natuurlijk, maar ook heel goed bij een werkopdracht. Het zijn immers gewoon simpele zwarte broeken, en als je er een mooie top op draagt met sjaaltje en nette schoenen, is het een gewone pantalon, haha. Ik draag er wijde shirts van het merk Rimini op, lange modellen die ruim over mijn billen en bovenbenen vallen. Ik draag dat zomer en winter. In de zomer dan alleen met korte mouwen, de rest blijft hetzelfde, haha.
Ik ben nu dus het laatste seizoen van The Good Wife aan het kijken, en het valt me steeds op dat met name een personage (Lucca Quinn, voor degenen die het kennen) zulke prachtige kleding draagt. Dat wil ik ook. Niet altijd maar hetzelfde. Toen ik de vorige keer zo flink was afgevallen, heb ik heel mooie, kleurige tops gekocht die minder lang waren. Ik herinner me dat ik een daarvan draag op foto's die gemaakt werden voor de kieslijst van de partij waar ik lid van ben (als ex-voorzitter en ex-fractievoorzitter ben ik lijstduwer). Ik HAAT het om op de foto te moeten, omdat ik mezelf er niet op herken. Maar die foto was mooi. Zoveel kilo minder maakt enorm veel uit. Een vriendin van mij is in gewicht gehalveerd sinds haar gastric bypass, nu een jaar of drie geleden. We hebben het weleens gehad over hoe je jezelf ziet. Ik zie mezelf heeeeeel anders dan op foto's. Zij vertelde dat, ook toen ze nog extreem dik was, ze in haar eigen beeldvorming en bijvoorbeeld ook in dromen, niet dik was. Haar lichaam was dik, maar haar geest niet, zeg maar. Zoiets. Dat ervaar ik ook. Als ik mezelf op een onbewaakt moment zie, schrik ik. En dat is het punt waarop ik blijkbaar moet geraken om drastische maatregelen te kunnen nemen.
Bla bla. Ja, ik kan lang van stof zijn. Ik hoop dat jullie ook flink willen vertellen. Ik vind het sowieso fascinerend hoe dat allemaal in elkaar zit, eten en psyche en hoe en waarom (dat was natuurlijk ook de reden dat ik diëtetiek ben gaan studeren en later psychosociale therapie).

Daar wil ik ook naartoe, Blauwe Framboos (haha, hoe kom je op die nick?).
Ik heb mijn laatste eetdag wel aardig besteed. Uitgeslapen, in bed ontbeten met een pistoletje, ene helft met ham en andere helft met gekookt ei en wat mayo, een sinaasappel en een appel. 's Middags ben ik naar het winkelcentrum gefietst, heb daar wat kleding voor de kinderen gekocht en een paar wijde flodderbroeken voor mezelf, bij C&A. Kost weinig, hopelijk kunnen ze over een paar maanden allemaal in de kledingzak en voor altijd weg. Maar dan heb ik toch een keer wat anders aan dan die Nike broeken; ik vond die overigens voor vandaag ook wel aan de warme kant hoor, maar ja, zulke temperaturen hebben we immers maar zelden. In het centrum kon ik het niet laten een heerlijk schepijsje te kopen, voorlopig voor het laatst...
Thuis als 'laatste avondmaal' mijn lievelingskostje van dit moment gemaakt: in tomatensaus gestoofde aubergineplakken met op het laatst, als ze heel zacht zijn, wat jonge kaas erop, die laten smelten en dan eten. O, wat een heerlijkheid. Ik eet dan gerust een hele aubergine en baal dan dat het op is. Wat dat betreft moet ik bekennen dat ik veel kan eten, ook van asperges schil ik voor mezelf gerust een kilo en zou twee keer zo veel op kunnen. Ik doe dit tegenwoordig alleen nog met groente, dus dan is het ook niet zo erg.
Als ik zo terugkijk naar wat ik allemaal al veranderd heb in de loop der tijd, dan vind ik dat ik echt gezond eet. Heel veel groente, heel weinig vlees, vaak vis en ei, weinig brood. Alleen bij periodes... nou ja, dat heb ik al geschreven. In periodes van veel werk en geen beweging, dan komt het erbij. En de wijn, niet zo heel veel, maar voor mij allemaal extra's en lijkt wel rechtstreeks naar mijn buik en benen te vliegen.
Vandaag trouwens na de aubergine nog wat pasta genomen; er was nog saus over waar ik de aubergine in had gestoofd en daar heb ik nog wat pasta die over was van gisteren door geroerd. Verder nog een halve bagel vanmiddag, met een heel dikke laag krabsalade, zodat het bakje leeg was. Restjes opmaken hè... Ik had nog een salade willen maken, maar ik hoef nu niets meer. Het is beslecht, de vastenperiode begint. Ik zal maar vaak denken aan mensen die nu de Ramadan houden, in deze maand met lange dagen en korte nachten, dat zal niet meevallen... Ik mag in elk geval overdag lekkere shakes (ik vind ze ook echt lekker van Cambridge, ik maak ze met gecrushed ijs en dat is dan gewoon een dikke milkshake)... En veel water.
Krijg wel heel wat uitdagingen trouwens. Dinsdag voorlichting op het werk van mijn man, over zijn buitenlandperiode, met buffet. Waar ik dus nul van mag eten. Dan in de week daarna een avondje met een aantal buurtgenoten bij mij thuis, moet ik hapjes en drankjes verzorgen. Het weekend daarna een feestje van de man van een vriendin en de dag daarna een borrel van mijn man, als afscheid. En het ergste, de week daarna en dat moet ik organiseren, een barbecue van een groep waar ik in zit, en waar ook een professioneel barbecuekok in zit, die gaat dus grillen, en ik... mag dan niks... Heb nog getwijfeld, of ik er dan niet een soort time out na twee weken van zal maken. Iets om naar uit te kijken op korte termijn. Maar dat is te vroeg. Ik weet nog van de vorige keer Cambridge dat ik er niet meer in kon komen, althans niet om all the way te gaan, na de 'eetweek'. Dus die wil ik nu zo lang mogelijk uitstellen en ook niet één keertje eten al na twee weken. Poeh...
Maar allez, er is altijd wel iets, een reden om nog niet te starten. Ik wil van die pens en van die heipaalbenen af.
Laat maar komen dat dieet, bring it on!