'Body Posivity' tijdens het afvallen

Dag lieve mensen,

Ik ben relatief nieuw hier, dus vergeef me als ik nu iets overbodigs plaats, maar aangezien dit nog niet een specifiek topic is, wilde ik hem toch even aanstippen. Ik vind het ten eerste super dat iedereen elkaar hier zo ondersteunt bij het afvalprocess en bij gezonde manieren om met je lichaam om te gaan. Het uitwisselen van tips en ervaringen is zo waardevol en ik merk dat dat ook wel een van de redenen is geweest dat ik me bij dit forum heb aangesloten.

Ik weet hoe het is om overgewicht te hebben en heb daarom in mijn leven vaak een poging gedaan tot het omgooien van mijn levensstijl, wat niet altijd even vlekkenloos is gegaan. Vooral als je de neiging hebt om je stress weg te 'bingen' of juist intern vaak negatieve gedachten hebt over jezelf en dan weer naar het verkeerde voedsel grijpt (als zelfsabotage wellicht?). Het lukte dus eigenlijk nooit helemaal om het roer om te gooien, totdat ik iets anders integreerde: "body positivity" (lichaamspositiviteit). Ik weet dat die term vaak een beetje verkeerd wordt gebruikt (ik geloof nl. niet in het negatief doen over mensen die toevallig een slank lichaam hebben om me maar beter te voelen over mijn eigen rondingen), maar een band opbouwen met mijn lijf zoals die is op dit moment - of dat nu mee- of tegenvalt - was voor mij de eerste stap tot gebalanceerd en duurzaam afvallen.

Door de focus te verleggen van "Ik moet dat streefgewicht halen" (en als ik dit niet haalde: "Wat ben ik toch een loser") naar "Hoe kan ik vandaag mijn lichaam ondersteunen?" was voor mij een enorme omwenteling. Opeens ging het afvallen niet elke dag om "erop of eronder" (afvallen = geslaagd & niet afvallen/aankomen = gefaald), maar kon ik het alleen nog maar goed doen, áls ik mijn lichaam maar gezondheid en balans toewenste - en dat met klein acties bevorderde (gezond voedsel kiezen, regelmatig eten, lekker eten, alle benodigde voedingsstoffen in de maaltijden verwerken, intuitief bewegen, en sport doen waar ik écht happy van werd).

Dus vanuit die houding kon ik ook veel vaker gezonde en liefdevolle keuzes maken voor mezelf en mijn lichaam, waarbij elke gezonde keuze een winmomentje was - ongeacht het effect op mijn gewicht. Mentaal merkte ik dat ik daardoor minder vaak (en op een gegeven moment bijna nooit meer) behoefte had aan junkfood, minder vaak vreetbuien had en sneller geneigd was om te gaan sporten (want als ik het echt niet meer uithield, mocht ik stoppen van mezelf - waardoor ik gek genoeg wel veel vaker aan de slag ging). Bovendien hoefde ik niet meer voor het afvallen te lijden (het was geen straf voor mijn overgewicht, zoals het eerder voelde) - ik mocht ook gewoon happy zijn. Ik kan je zeggen: als ik had geweten hoe effectief die instelling is, dan had ik dat veel eerder geprobeerd...

Hoe is dat voor jullie? Is afvallen een soort harde race met winnen en verliezen? Of is het een herstel van je relatie met je lichaam en jezelf? En wat voor dingen doe je om je levensstijl duurzaam te veranderen, en het toch nog leuk en motiverend te houden voor jezelf? Ben benieuwd!

KeaAlpine schreef: ↑

25-09-2017 17:41

Om welke reden open je nu dit topic?

Het komt op mij een beetje onderzoekachtig over en daar wordt meestal niet positief op gereageerd, omdat onderzoekjes e.d. hier niet mogen.

Hmm, bizar, wat voor onderzoekjes zouden mensen dan willen houden? Het viel me gewoon op dat veel van die afvaltopics erg op resultaten zijn gericht en ik wilde eigenlijk liever een thread waarbij we kunnen delen wat we aan positiviteit rondom ons lichaam doen. Maar dat had ik inderdaad wel wat duidelijker kunnen schrijven idd... Moet zeggen dat ik het best wel spannend vond om de topic te openen en een beetje mijn eigen voorbeelden ben vergeten, zoals een dagboekje bijhouden, opmerken wat mijn lichaam allemaal wél kan, super lekkere smoothies maken en er gewoon een feestje van maken elke dag...

rosanna08 schreef: ↑

25-09-2017 20:02

ik vind het eigenlijk wel een mooie manier om er naar te kijken, ga er over nadenken

Ja, ik kan het erg aanraden

Dreamer schreef: ↑

26-09-2017 09:09

Bij mij werkt het als een valkuil. Ik heb overgewicht, maar vind m'n lichaam niet lelijk (over het algemeen) Ik stop er voornamelijk gezond voedsel in, maar ook daarvan kun je teveel nemen. Ik beweeg te weinig, maar dat heeft ook te maken met de pijn, die mijn lichaam heeft en die niet weggaat met bewegen of sporten, integendeel.

Ik ben nu weer langzaam aan 't opbouwen met beweging, omdat ik inderdaad weet dat dat beter is voor mij én mn lichaam én de toekomst met dit lichaam. Maar aangezien ik eigenlijk nooit echt negatief naar m'n lichaam kijk, zit die drang qua uiterlijk er niet, waardoor het voor mij volgens mij wel lastig(er) kan zijn. Waar ik voor werk is gezondheid op de lange duur, zo vaag ergens aan de horizon, en wat dan ook niet 1 op 1 hoeft te werken.

Wat interessant om weer een ander perspectief te lezen! Ja, kan me voorstellen dat het dan iets anders werkt voor jou, en dat je dan weer andere dingen nodig hebt voor de motivatie en de gezonde keuzes. En klopt idd: teveel van het goede is ook nooit goed. Vind zo'n nuchtere kijk altijd heel behulpzaam. Het gaat voor mij ook niet zozeer om mezelf niet mooi vinden, maar meer dat idee dat een bepaald gewicht "goed" is en dat als ik die niet helemaal heb behaald, dat ik dan gefaald heb. Prestatie-dingetje... Dus als ik dat perspectief verander - van "ik moet het halen" naar "ik doe wat moois voor mezelf" bij elke stap - dan houd ik het altijd langer vol en verval ik niet meer zogauw in oude patronen.

S-Meds schreef: ↑

26-09-2017 09:50

o bedoelt ze positivity?

Yes! Kon de titel niet meer corrigeren, helaas...

rosanna08 schreef: ↑

26-09-2017 09:42

zoals ik het lees, gaat het niet om mooi of lelijk, maar om zo optimaal mogelijk voor je lichaam te zorgen en juist niet te kijken naar gewicht

Ja, precies! Die instelling bedoelde ik ook, ja. Haha, was blijkbaar een waziger verhaal dan ik dacht...