Lijf & Lijn
alle pijlers
Gezond gewicht na afvallen, maar gevoel dik te zijn.
donderdag 19 oktober 2017 10:57
Ok, stom gedoe, ik weet het, maar m’n hoofd werkt gewoon niet mee. Het volgende is aan de hand. Als kind/tiener was ik altijd wat mollig. Mijn ouders waren niet van het supergezonde voedsel: gewoon brood met kaas, jus, melk, in het weekend croissants, elke week patat een keer etc. Als puber kwamen de eetbuien. Pakken koekjes, chocolade etc. Sporten was ook geen favoriete bezigheid. Afgezien van naar school fietsen en een beetje paardrijden, deed ik vrij weinig. Ik kan me herinneren dat ik zo’n 62-63 kilo woog. Toen ik uit huis ging werd het erger met het ongezonde voedsel, ik kookte nooit en at waar ik zin in had, en mijn gewicht nam met nog een kleine 10 kilo toe. Officieel overgewicht bij mijn 1.64m.
Toen ik 23 was vond ik het genoeg geweest. Ik voelde me constant overvol en lomp. Ik kreeg een bijbaantje in de horeca waar ik veel moest lopen, en in combinatie met minder eten, lukte het me eindelijk om af te vallen. Eerst was mijn doel 60 kilo. Toen ik dat bereikt had, dacht ik: 57 kilo is mooi, heb ik een beetje speling. Vervolgens 55 kilo...
Inmiddels ben ik 27 en houd ik de 55-56 kilo zo goed en kwaad als het kan vast. So far so good, maar toch niet echt. Het probleem is: toen ik voor het eerst dit gewicht aantikte en ik gewend was aan mijn spiegelbeeld, voelde ik me fantastisch. M’n kleding zat los, ik voelde me ‘licht’, fijn. Maar inmiddels niet meer. Als ik in de spiegel kijk zie ik dikke benen, dikke billen. Ook op foto’s vind ik mezelf niet ‘dun.’ Ik vind iedereen ook dunner dan dat ik ben. Ik ben inmiddels zo bezig met hoe mijn lijf (in vergelijking met dat van anderen) eruit ziet. Dat was helemaal niet de bedoeling van het afvallen… Het probleem is daarbij dat ik voor m’n gevoel elke dag weer een strijd lever om niet aan te komen. Ik ben best vaak hongerig, ik heb een schuldgevoel als ik iets 'slechts' eet of niet sport. En dan voel ik me ook nog te dik. Het lijkt alsof ik steeds meer issues met m’n zelfbeeld krijg.
Wat ik me specifiek afvraag is het volgende: ik heb al eerder voor dit probleem bij een diëtist aangeklopt, maar die gaf tips als ‘eet dan een kleine salade met tonijn tussendoor of een handje nootjes.’ Op zich prima natuurlijk, maar ergens zocht ik naar een antwoord als: ‘joh meid, als je trek hebt, eet dan gewoon een pakje sultana of een boterham. Niet zo moeilijk doen.’ Vraag me af of ik nog een keer een diëtist moet opzoeken, of wellicht via de dokter? Of iets anders? Tips zijn welkom!
Toen ik 23 was vond ik het genoeg geweest. Ik voelde me constant overvol en lomp. Ik kreeg een bijbaantje in de horeca waar ik veel moest lopen, en in combinatie met minder eten, lukte het me eindelijk om af te vallen. Eerst was mijn doel 60 kilo. Toen ik dat bereikt had, dacht ik: 57 kilo is mooi, heb ik een beetje speling. Vervolgens 55 kilo...
Inmiddels ben ik 27 en houd ik de 55-56 kilo zo goed en kwaad als het kan vast. So far so good, maar toch niet echt. Het probleem is: toen ik voor het eerst dit gewicht aantikte en ik gewend was aan mijn spiegelbeeld, voelde ik me fantastisch. M’n kleding zat los, ik voelde me ‘licht’, fijn. Maar inmiddels niet meer. Als ik in de spiegel kijk zie ik dikke benen, dikke billen. Ook op foto’s vind ik mezelf niet ‘dun.’ Ik vind iedereen ook dunner dan dat ik ben. Ik ben inmiddels zo bezig met hoe mijn lijf (in vergelijking met dat van anderen) eruit ziet. Dat was helemaal niet de bedoeling van het afvallen… Het probleem is daarbij dat ik voor m’n gevoel elke dag weer een strijd lever om niet aan te komen. Ik ben best vaak hongerig, ik heb een schuldgevoel als ik iets 'slechts' eet of niet sport. En dan voel ik me ook nog te dik. Het lijkt alsof ik steeds meer issues met m’n zelfbeeld krijg.
Wat ik me specifiek afvraag is het volgende: ik heb al eerder voor dit probleem bij een diëtist aangeklopt, maar die gaf tips als ‘eet dan een kleine salade met tonijn tussendoor of een handje nootjes.’ Op zich prima natuurlijk, maar ergens zocht ik naar een antwoord als: ‘joh meid, als je trek hebt, eet dan gewoon een pakje sultana of een boterham. Niet zo moeilijk doen.’ Vraag me af of ik nog een keer een diëtist moet opzoeken, of wellicht via de dokter? Of iets anders? Tips zijn welkom!
donderdag 19 oktober 2017 11:09
Joh meid, als je trek hebt, eet dan gewoon een pakje sultana of een boterham. Niet zo moeilijk doen.
Ik herken je probleem. Ik heb mijn ideale gewicht nog niet bereikt, maar na een jaar redelijk streng letten op alles wat ik at merk ik wel dat mijn verhouding met eten verstoord is. Ik kan niet meer ongestoord genieten van iets lekkers.
Wat voor mij redelijk werkt is maximaal één keer per week op de weegschaal staan met een gewicht in mijn hoofd waar ik echt niet meer boven wil komen. Zodra ik toch aangekomen ben en richting die grens ga, dan ga ik weer een weekje extra opletten. Verder probeer is relaxed om te gaan met eten en niet in de stress te schieten van een schommeling van een kilo meer of minder. Zolang ik onder mijn max blijf accepteer ik die schommelingen.
Ik herken je probleem. Ik heb mijn ideale gewicht nog niet bereikt, maar na een jaar redelijk streng letten op alles wat ik at merk ik wel dat mijn verhouding met eten verstoord is. Ik kan niet meer ongestoord genieten van iets lekkers.
Wat voor mij redelijk werkt is maximaal één keer per week op de weegschaal staan met een gewicht in mijn hoofd waar ik echt niet meer boven wil komen. Zodra ik toch aangekomen ben en richting die grens ga, dan ga ik weer een weekje extra opletten. Verder probeer is relaxed om te gaan met eten en niet in de stress te schieten van een schommeling van een kilo meer of minder. Zolang ik onder mijn max blijf accepteer ik die schommelingen.
donderdag 19 oktober 2017 11:12
Allereerst: super knap van je dat je zoveel bent afgevallen!! 
Ik denk dat je er een tijd lang zo op gefocust bent geweest, dat het is overgeslagen in een soort "obsessie". Je hebt ineens tijd over om je met andere dingen bezig te houden omdat je doel is bereikt. Nu is er "ruimte" in je hoofd voor de onzekerheid. de omgeving kan je wel complimenten gaan geven, maar je moet het eerst zelf gaan geloven... Waarom
Vergelijk je jezelf met anderen? Iedereen is uniek en je geeft aan dat je anderen ziet die slanker zijn: zal best, er zijn er ook genoeg die zwaarder zijn. Jij hebt nu een gezond gewicht, gun jezelf ook er trots op te zijn!
En dan je vraag, ik blijf zelf op gewicht door inderdaad "normaal" te blijven eten. Goed ontbijt rond half 9, daarna een lunch rond 13u welke voor mij belangrijk is; als ik hier te weinig eet dan ga ik snaaien rond 17u haha. Voor mij is een voldoende hoeveelheid stevig brood 3 á 4 sneetjes. Eventueel verdeel ik dat en eet ik er 2/3 rond de lunch en nog eentje om 16u.
Daarna avondeten en klaar....
Als ik erg honger heb in de avond laat neem ik een cracker.
Oja, en als tussendoortjes neem ik fruit en zo eens een keer een pakje sultana's kan echt geen kwaad. Maar ik zou voor een gezondere keuze een extra boterham nemen.
Ik denk dat je er een tijd lang zo op gefocust bent geweest, dat het is overgeslagen in een soort "obsessie". Je hebt ineens tijd over om je met andere dingen bezig te houden omdat je doel is bereikt. Nu is er "ruimte" in je hoofd voor de onzekerheid. de omgeving kan je wel complimenten gaan geven, maar je moet het eerst zelf gaan geloven... Waarom
Vergelijk je jezelf met anderen? Iedereen is uniek en je geeft aan dat je anderen ziet die slanker zijn: zal best, er zijn er ook genoeg die zwaarder zijn. Jij hebt nu een gezond gewicht, gun jezelf ook er trots op te zijn!
En dan je vraag, ik blijf zelf op gewicht door inderdaad "normaal" te blijven eten. Goed ontbijt rond half 9, daarna een lunch rond 13u welke voor mij belangrijk is; als ik hier te weinig eet dan ga ik snaaien rond 17u haha. Voor mij is een voldoende hoeveelheid stevig brood 3 á 4 sneetjes. Eventueel verdeel ik dat en eet ik er 2/3 rond de lunch en nog eentje om 16u.
Daarna avondeten en klaar....
Als ik erg honger heb in de avond laat neem ik een cracker.
Oja, en als tussendoortjes neem ik fruit en zo eens een keer een pakje sultana's kan echt geen kwaad. Maar ik zou voor een gezondere keuze een extra boterham nemen.
anoniem_343429 wijzigde dit bericht op 19-10-2017 11:15
Reden: Toevoeging
Reden: Toevoeging
6.96% gewijzigd
donderdag 19 oktober 2017 11:13
Wannner je veel afvalt kan het echt een lange tijd duren voor je gewend bent aan je nieuwe spiegelbeeld. Wees trots op jezelf dat je zoveel bent afgevallen. Ik denk dat je het beste aan je zelfbeeld kunt gaan werken door jezelf vragen te stellen als. Waar ben ik nou precies zo ontevreden over? Vind je bijv dat je lichaam niet in verhouding is? ( dikkere buik/ benen etc) daar kan je aan werken dmv sport en oefeningen. Schrijf alles op waar je tegenaan loopt. Wanneer je een probleem visualiseert word het makkelijker om het op te lossen.
Succes.
Succes.
donderdag 19 oktober 2017 11:14
Het is een kwalijke zaak om jezelf te vergelijken met anderen, daar zijn er zoveel van, je kan wel bezig blijven.
Je zelfbeeld heeft niets te maken met hoe je er werkelijk aan toe bent blijkbaar, dus het lijkt me een betere zaak om eens een afspraak te maken met een daarvoor gespecialiseerde psycholoog, want als je zo doorgaat dan heb je kans dat je doorslaat naar anorexia en dat moet je zien te voorkomen.
Ook het feit dat je jezelf hongerig laat zijn is een teken dat je niet goed bezig bent, want als je een goed dieet volgt dan heb je geen honger en meer dan voldoende energie.
Ik heb het precies andersom. Ik ben altijd heel rank geweest en nu heb ik 25 kilo overgewicht en warempel, ik voel me helemaal niet dik, integendeel, ik voel me nog net zo slank als vroeger. Ook iets met zelfbeeld, alleen maak ik me er niet druk om, het is zoals het is.
Ik vraag me ook af waar je het voor doet. Ben je zo afgevallen om je beter en gezonder te voelen of gaat het je om wat anderen van je zouden kunnen vinden?
Je zelfbeeld heeft niets te maken met hoe je er werkelijk aan toe bent blijkbaar, dus het lijkt me een betere zaak om eens een afspraak te maken met een daarvoor gespecialiseerde psycholoog, want als je zo doorgaat dan heb je kans dat je doorslaat naar anorexia en dat moet je zien te voorkomen.
Ook het feit dat je jezelf hongerig laat zijn is een teken dat je niet goed bezig bent, want als je een goed dieet volgt dan heb je geen honger en meer dan voldoende energie.
Ik heb het precies andersom. Ik ben altijd heel rank geweest en nu heb ik 25 kilo overgewicht en warempel, ik voel me helemaal niet dik, integendeel, ik voel me nog net zo slank als vroeger. Ook iets met zelfbeeld, alleen maak ik me er niet druk om, het is zoals het is.
Ik vraag me ook af waar je het voor doet. Ben je zo afgevallen om je beter en gezonder te voelen of gaat het je om wat anderen van je zouden kunnen vinden?
donderdag 19 oktober 2017 11:19
Wat jammer dat je nu nog steeds niet bij kunt zijn met je gewicht én dat je best vaak hongerig bent. Dat is niet fijn.
Zou het helpen als je de 60 kilo gaat aanhouden als oké-gewicht? Probeer jezelf te verzadingen door gewoon te eten. Als je geen honger hebt, is de kans ook veel kleiner dat je gaat snaaien en dan hoef je dus ook geen schuldgevoel te hebben. Eet gewoon die boterham als je trek hebt.
Van eten naar behoefte word je niet ineens erg dik. Je hebt juist meer kans om veel aan te komen als je jezelf uithongerd want dan ben je op een feestje of is het weekend en dan ga je los op alle taart-koekjes-chips-alcohol etc.
Zou het helpen als je de 60 kilo gaat aanhouden als oké-gewicht? Probeer jezelf te verzadingen door gewoon te eten. Als je geen honger hebt, is de kans ook veel kleiner dat je gaat snaaien en dan hoef je dus ook geen schuldgevoel te hebben. Eet gewoon die boterham als je trek hebt.
Van eten naar behoefte word je niet ineens erg dik. Je hebt juist meer kans om veel aan te komen als je jezelf uithongerd want dan ben je op een feestje of is het weekend en dan ga je los op alle taart-koekjes-chips-alcohol etc.
donderdag 19 oktober 2017 11:33
@abc, Zebrahondje, goede tips en dank! Ik had er nog niet zo over nagedacht, maar klopt wel heel erg dat als je eenmaal bent afgevallen, de focus op eten (in ieder geval bij mij) blijft. Omdat ik er zo lang mee bezig ben geweest om af te vallen, of pogingen daartoe. Nu heb ik een gezond gewicht: en ja, wat nu dan?
@Moonshine, dit probeer ik inderdaad ook te doen. Maar ergens vind ik ook weer dat ik mezelf maar moet accepteren zoals ik ben. Dat dat beter zou zijn oid. Omdat ik soms toch ook doorsla in sporten vind ik, zonder echt bijzonder resultaat. Stevige/gespierde benen hebben hoort een beetje bij mijn bouw, helaas...
@Cateautje, je hebt helemaal gelijk hoor. Mijn moeder heeft een soortgelijk verhaal, vroeger rank, nu steviger. Maar zij heeft er ook geen last van. Zou dat zo graag willen. Verder wil ik de anorexia absoluut niet gaan ontkennen, mocht die diagnose vallen. Maar ik moet wel zeggen: ik eet wel gewoon. Ik ben inderdaad wel hongerig, omdat ik me het liefst aan een vast lijstje houd, waarmee ik (tot nu toe) m'n huidige gewicht in stand houd. Bij meer eten ben ik bang dat ik weer aankom. Maar het is ook weer niet dat ik niets eet.
Gewoon een kom yoghurt met muesli, brood en soep 's middags, fruit. Moet wel zeggen dat ik met het avondeten het zonder aardappels of rijst probeer te stellen, maar dat krijg ik later op m'n dak door veel trek te krijgen. Dan eet ik altijd nog wel crackers, een boterham o.i.d.
@Moonshine, dit probeer ik inderdaad ook te doen. Maar ergens vind ik ook weer dat ik mezelf maar moet accepteren zoals ik ben. Dat dat beter zou zijn oid. Omdat ik soms toch ook doorsla in sporten vind ik, zonder echt bijzonder resultaat. Stevige/gespierde benen hebben hoort een beetje bij mijn bouw, helaas...
@Cateautje, je hebt helemaal gelijk hoor. Mijn moeder heeft een soortgelijk verhaal, vroeger rank, nu steviger. Maar zij heeft er ook geen last van. Zou dat zo graag willen. Verder wil ik de anorexia absoluut niet gaan ontkennen, mocht die diagnose vallen. Maar ik moet wel zeggen: ik eet wel gewoon. Ik ben inderdaad wel hongerig, omdat ik me het liefst aan een vast lijstje houd, waarmee ik (tot nu toe) m'n huidige gewicht in stand houd. Bij meer eten ben ik bang dat ik weer aankom. Maar het is ook weer niet dat ik niets eet.
Gewoon een kom yoghurt met muesli, brood en soep 's middags, fruit. Moet wel zeggen dat ik met het avondeten het zonder aardappels of rijst probeer te stellen, maar dat krijg ik later op m'n dak door veel trek te krijgen. Dan eet ik altijd nog wel crackers, een boterham o.i.d.
donderdag 19 oktober 2017 11:40
Het is de bedoeling dat je de aardappelen en pasta verruild voor groente. Als je meer dan voldoende groente eet met vlees, dan krijg je geen honger later op de avond.
Ik eet zelf koolhydraatarm en heb nooit honger, maar ik eet dan wel zo'n 350 gram groente en een flink stuk vlees.
Overdag eet ik 2 boterhammen en wat tussendoortjes zoals noten, gehaktballetjes, surimi en sojayoghurt en ben daarmee aan het afvallen, dus het kan wel zonder honger. Het is ook zo dat als je eet vanwege honger, dat het veel moeilijker is om die honger te stillen en/of af te vallen, dus zorg ervoor dat je altijd iets in je maag hebt anders gaat je lichaam in de spaarstand.
Ik eet zelf koolhydraatarm en heb nooit honger, maar ik eet dan wel zo'n 350 gram groente en een flink stuk vlees.
Overdag eet ik 2 boterhammen en wat tussendoortjes zoals noten, gehaktballetjes, surimi en sojayoghurt en ben daarmee aan het afvallen, dus het kan wel zonder honger. Het is ook zo dat als je eet vanwege honger, dat het veel moeilijker is om die honger te stillen en/of af te vallen, dus zorg ervoor dat je altijd iets in je maag hebt anders gaat je lichaam in de spaarstand.
donderdag 19 oktober 2017 11:41
dit klinkt heel stom denk ik maar ik had beetje hetzelfde, ben toen toevallig op vakantie geweest in Zuid America waar een heel ander schoonheidsideaal bestaat dan hier en verrek zeg. Ik zag prachtige zelfverzekerde vrouwen die duidelijk daar als mooi beschouwd worden en die waren net als ik, of ronder zelfs. Wàt een enorme eyeopener was dat voor mij. Je moet je niet spiegelen aan wat je her en der (vooral in de media) ziet. Als jij iemand ziet waarvan je denkt: die is wel echt slank, heeft zij mogelijk als ze voor de spiegel staat dezelfde issues: kwabje hier, putten daar etc etc.
Echt, vrijwel niemand is perfect
Echt, vrijwel niemand is perfect
donderdag 19 oktober 2017 11:44
@Lavendel_Madelief, die 60 kilo als oké gewicht zou heel erg helpen. Maar heel eerlijk: als ik nu in de spiegel kijk voel ik me al niet (meer) tevreden. Ik dacht eigenlijk dit weekend: misschien nog twee kilo eraf, en dan 55 kilo als oké-gewicht. Maar ben ik dan wel tevreden? Vast niet. Die focus op m'n uiterlijk is nu zo sterk. Het slaat nergens meer op. Ik had namelijk in m'n 'dikkere' periodes ook wel de gedachtes van 'het is wel prima zo.' Ik eet lekker waar ik zin in heb en sta er verder niet te veel bij stil. Nu ik weet dat het me zoveel energie kost om op dit gewicht te blijven... dat is ook niet ideaal.
@Sjaks, je legt misschien wel een beetje op de zere plek. Ik heb daar al vaker over gelezen: ben je gelukkig in je leven, dan heb ik ook veel minder tijd om bij dit soort dingen stil te staan. Ik ben inderdaad niet helemaal happy in m'n baan en er zijn nog wel wat meer 'dingetjes'. Ik tel vaak de minuten tot het weer pauze is, ik heb teveel tijd om over andere dingen na te denken.
@Sjaks, je legt misschien wel een beetje op de zere plek.
Ik heb daar al vaker over gelezen: ben je gelukkig in je leven, dan heb ik ook veel minder tijd om bij dit soort dingen stil te staan. Ik ben inderdaad niet helemaal happy in m'n baan en er zijn nog wel wat meer 'dingetjes'. Ik tel vaak de minuten tot het weer pauze is, ik heb teveel tijd om over andere dingen na te denken.
donderdag 19 oktober 2017 11:51
@Cateautje, ja maar ik eet dan inderdaad ook (veel) groente hoor. Echt waar. Vaak roerbak ik wat groente met kip en eet ik er ook nog een berg broccoli bij o.i.d. Ik denk dat het hongerige gevoel ook komt omdat ik relatief veel beweeg. Elk weekend 1,5 a 2 uur hardlopen. Ik heb geen auto, dus alles met de fiets/lopend, nog zo'n 2 uur buik/beenspieroefeningen per week.
@guddekop, ik denk dat het daar inderdaad mee te maken heeft. En vind het stom dat ik als 27-jarige me daar zo door laat beïnvloeden. Ik heb er ook wel eens aan gedacht dat een andere omgeving me misschien goed zou doen. Fijn dat voor jou goed heeft uitgepakt!
@guddekop, ik denk dat het daar inderdaad mee te maken heeft. En vind het stom dat ik als 27-jarige me daar zo door laat beïnvloeden. Ik heb er ook wel eens aan gedacht dat een andere omgeving me misschien goed zou doen. Fijn dat voor jou goed heeft uitgepakt!
donderdag 19 oktober 2017 12:22
Andere baan zoeken?
Hou je van dansen? Van dansen ga je vaak ook mooier voelen. Leuke jurk aan en flirten maar!
Print of knip mooie (niet maat 0) dames uit en plak ze rond je spiegel.
Je lijf maakt gewoon niet dat je mooi of lelijk voelt. En nog 2 kilo eraf ook niet. Mindset en tevreden zijn. 55 kilo is hartstikke slank en in die laatste vetcellen zit echt geen toverstof die je wel gelukkig maakt.
Hou je van dansen? Van dansen ga je vaak ook mooier voelen. Leuke jurk aan en flirten maar!
Print of knip mooie (niet maat 0) dames uit en plak ze rond je spiegel.
Je lijf maakt gewoon niet dat je mooi of lelijk voelt. En nog 2 kilo eraf ook niet. Mindset en tevreden zijn. 55 kilo is hartstikke slank en in die laatste vetcellen zit echt geen toverstof die je wel gelukkig maakt.
donderdag 19 oktober 2017 12:23
Dat helpt ook ja. Ouder worden. Terwijl je niet perse knapper bent geworden is de focus vaak minder op nonsens en futiliteiten gericht.
donderdag 19 oktober 2017 12:28
donderdag 19 oktober 2017 12:44
Je verhaal is heel herkenbaar voor mij, lieve Alphe. Ik denk dat jij bij jezelf moet bedenken wat je belangrijk vindt in je leven. Waar hecht je waarde aan, hoe wil je zijn? Waar haal jij als mens je (meer)waarde uit?
Wat hoop je dat mensen over je zullen zeggen als je er niet meer bent? 'Goh ja, die Alphe. Die was 2 kilo te zwaar!'. Ik heb liever dat ze over mij zeggen 'Goh, die Tessin. Dat was echt een fijn iemand/die heeft me echt op weg geholpen/ik ben blij dat ik haar heb mogen kennen'.
Ik ben erachter dat uiteindelijk gewicht secundair is. Ik word niet beter in mijn werk als ik minder weeg. Ik word geen beter of fijner persoon als ik vijf kilo minder ben. Net als dat ik niet een slechter mens ben als ik vijf kilo te zwaar ben.
Ik hoop dat je mijn gedachtegang een beetje kan volgen, het heeft voor mij even geduurd totdat ik hier was en ik ben er nog steeds niet. Ik ben (soms obsessief) veel bezig met sporten en gezond eten. Het is voor mij echter van belang dat ik het om de goede reden doe: ik gun mijzelf een fit en mooi lichaam. Niet omdat ik dan meer waard ben als persoon. Want ik ben nog steeds dezelfde crappy versie van mezelf, maar dan nu mét buikspieren
Het is een kwestie van tijd, maar je komt er wel
Wat hoop je dat mensen over je zullen zeggen als je er niet meer bent? 'Goh ja, die Alphe. Die was 2 kilo te zwaar!'. Ik heb liever dat ze over mij zeggen 'Goh, die Tessin. Dat was echt een fijn iemand/die heeft me echt op weg geholpen/ik ben blij dat ik haar heb mogen kennen'.
Ik ben erachter dat uiteindelijk gewicht secundair is. Ik word niet beter in mijn werk als ik minder weeg. Ik word geen beter of fijner persoon als ik vijf kilo minder ben. Net als dat ik niet een slechter mens ben als ik vijf kilo te zwaar ben.
Ik hoop dat je mijn gedachtegang een beetje kan volgen, het heeft voor mij even geduurd totdat ik hier was en ik ben er nog steeds niet. Ik ben (soms obsessief) veel bezig met sporten en gezond eten. Het is voor mij echter van belang dat ik het om de goede reden doe: ik gun mijzelf een fit en mooi lichaam. Niet omdat ik dan meer waard ben als persoon. Want ik ben nog steeds dezelfde crappy versie van mezelf, maar dan nu mét buikspieren
Het is een kwestie van tijd, maar je komt er wel
donderdag 19 oktober 2017 12:48
Dit is toch een prima basis? Lijkt mij er niks mee te maken hebbenalphe90 schreef: ↑19-10-2017 10:57Ok, stom gedoe, ik weet het, maar m’n hoofd werkt gewoon niet mee. Het volgende is aan de hand. Als kind/tiener was ik altijd wat mollig. Mijn ouders waren niet van het supergezonde voedsel: gewoon brood met kaas, jus, melk, in het weekend croissants, elke week patat een keer etc. Als puber kwamen de eetbuien.
donderdag 19 oktober 2017 12:49
Als ik een bepaalde maat heb, bijvoorbeeld 36 en ik kan daar prima zonder knellen in dan kan ik niet dik zijn. Dat denk ik dan ook nooit. Wel denk ik soms: 52 is goed maar 51 is beter, en dat heeft niets met postuur te maken maar omdat ik dan "veiliger" zit met een ruime marge naar boven. Maar ik pieker er niet over om dan maar ondergewicht te krijgen.
Eenmaal besloten dat 92 cm heupen goed genoeg is en mijn benen kunnen makkelijk in mijn jeans, dan is er geen probleem behalve het behouden van het gewicht. Ik probeer daar thuis niemand mee te vervelen maar soms doe ik dat wel. Moeten ze tegenkunnen.
Eenmaal besloten dat 92 cm heupen goed genoeg is en mijn benen kunnen makkelijk in mijn jeans, dan is er geen probleem behalve het behouden van het gewicht. Ik probeer daar thuis niemand mee te vervelen maar soms doe ik dat wel. Moeten ze tegenkunnen.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
donderdag 19 oktober 2017 15:29
@tetssin, lieve post, dankjewel. Je hebt helemaal gelijk hoor. Dat besef heb ik ook wel... ergens. Maar die negatieve gedachten over mijn lijf overheersen momenteel gewoon nog helaas. Maar dat het jou is gelukt geeft mij ook weer moed, dat is fijn.
@taxi87, retrostar: wat betreft dat voedingspatroon, ben het ermee eens, eigenlijk niets mis mee. Vroeger had ik ook een stuk minder kennis over voedsel. Ik at gewoon maar wat. Ik at kaas op mijn brood omdat ik daar trek in had. Het feit dat ik steviger was (tijdens tienerjaren) kwam niet omdat ik brood, melk en croissants at. Het kwam vooral omdat ik er daarnaast ook veel snackte. Dat is tenminste mijn eigen conclusie als ik erop terugkijk. Nu (maar dat komt toch omdat ik er zelf zoveel mee bezig ben) hoor ik enkel in mijn omgeving dat brood slecht is, koolhydraten niet kunnen, kaas is niet goed, melk niet meer doen. Ik ben daar nu toch gevoeliger voor terwijl het me vroeger veel minder kon interesseren. En ik vertrouw ook niet meer op mijn gevoel wat betreft eten. Omdat ik ook langere periodes heb gekend waarin ik echt te veel at en er hele pakken koeken doorheen jaste, ook als ik geen trek had.
@taxi87, retrostar: wat betreft dat voedingspatroon, ben het ermee eens, eigenlijk niets mis mee. Vroeger had ik ook een stuk minder kennis over voedsel. Ik at gewoon maar wat. Ik at kaas op mijn brood omdat ik daar trek in had. Het feit dat ik steviger was (tijdens tienerjaren) kwam niet omdat ik brood, melk en croissants at. Het kwam vooral omdat ik er daarnaast ook veel snackte. Dat is tenminste mijn eigen conclusie als ik erop terugkijk. Nu (maar dat komt toch omdat ik er zelf zoveel mee bezig ben) hoor ik enkel in mijn omgeving dat brood slecht is, koolhydraten niet kunnen, kaas is niet goed, melk niet meer doen. Ik ben daar nu toch gevoeliger voor terwijl het me vroeger veel minder kon interesseren. En ik vertrouw ook niet meer op mijn gevoel wat betreft eten. Omdat ik ook langere periodes heb gekend waarin ik echt te veel at en er hele pakken koeken doorheen jaste, ook als ik geen trek had.
donderdag 19 oktober 2017 15:33
@retrostar, ps: wat betreft die maten. Zo dacht ik een tijdlang ook. Maar ook daar kijk ik nu anders tegenaan merk ik. Vroegah had ik bijvoorbeeld maat 38 of 40 van broek. Dan was dat zo. Tegenwoordig heb ik maat 34-36. Maar dan toch haal ik trucjes uit om te bedenken dat ik echt niet slank ben: 'want ik ben ook heel klein, dus groter dan maat 34, dan zou niet passend zijn bij mijn lengte.' Of: 'bij een ander zit die broek dan veel losser.' Dat soort gedachtes...
had ik bijvoorbeeld maat 38 of 40 van broek. Dan was dat zo. Tegenwoordig heb ik maat 34-36. Maar dan toch haal ik trucjes uit om te bedenken dat ik echt niet slank ben: 'want ik ben ook heel klein, dus groter dan maat 34, dan zou niet passend zijn bij mijn lengte.' Of: 'bij een ander zit die broek dan veel losser.' Dat soort gedachtes...
donderdag 19 oktober 2017 16:01
Het boek 'De Voedselzandloper' geeft je een goed beeld van wat gezonde voeding allemaal is. Misschien moet je die eens lezen om goede keuzes te maken. Op den duur is gezond eten een gewoonte en kan je je schuldgevoel al schrappen. Het is wetenschappelijk onderbouwd en de nieuwe voedingsdriehoek is erop gebaseerd.
Die sultana en boterham ga je zelfs niet meer willen
Ik geloof er sterk in dat als je in een gezond lichaam zit je ook een gezonde geest hebt. Je gaat je veel relaxter voelen en niet meer dagdagelijks afwegingen moeten maken wat betreft je voeding.
Die sultana en boterham ga je zelfs niet meer willen
Ik geloof er sterk in dat als je in een gezond lichaam zit je ook een gezonde geest hebt. Je gaat je veel relaxter voelen en niet meer dagdagelijks afwegingen moeten maken wat betreft je voeding.
donderdag 19 oktober 2017 17:09
Ik heb dit ook, TO. ben 20 kg afgevallen en prima op gewicht, zelfs een tijdje 'mager' geweest als ik mijn omgeving moest geloven, en vind mezelf helemaal niet slank wanneer ik op foto's/in de spiegel kijk. Is nu al tijden zo, en eigenlijk heb ik iedere keer dat ik zoiets dacht gewoon tegen mezelf gezegd 'dat is niet zo, kijk maar naar je gewicht'. Maar ik volg graag even.
donderdag 19 oktober 2017 19:06
Heel herkenbaar. Zit tussen de oren. Ik heb vroeger een flinke eetstoornis gehad. Dan ging ik 2 uur sporten op een lege maag. Ik viel dan bijna flauw van ellende maar ik ging gewoon door. Mijn ideale gewicht was 46 kilo (bij 1.65m) maar daar heb ik zeker ook onder gezeten.
Nu ben ik in de 40 en weeg ik rond de 55 kilo. De 20 jarige anorectische student in mij zegt dat dit echt veel te veel is. Ik voelde me destijds een olifant als ik boven de 50 uitkwam. De huidige Lady Day zegt dat ik een prima gewicht heb. Ik draag maat 34-36 dus ik kan ONMOGELIJK dik zijn, ondanks dat ik niet zo groot ben. Als ik in de spiegel kijk ben ik meestal ook gewoon tevreden... maar als ik foto's van mezelf zie vind ik dat ik eruit zie als een nijlpaard. Zoals ik al zei, het zit tussen de oren.
Over dat honger hebben zou ik me niet zo druk maken. Alsof je altijd maar verzadigd moet zijn. Ik eet gemiddeld 1500 kcal per dag, dus ja, soms heb ik ook wel eens honger. Dat is dan jammer. Als ik elke keer iets zou pakken als ik trek heb zou ik me niet als een nijlpaard voelen maar zou ik er ook zou uit gaan zien. Af en toe kan best natuurlijk, doe ik ook wel eens, maar elke keer? Nee.
Nu ben ik in de 40 en weeg ik rond de 55 kilo. De 20 jarige anorectische student in mij zegt dat dit echt veel te veel is. Ik voelde me destijds een olifant als ik boven de 50 uitkwam. De huidige Lady Day zegt dat ik een prima gewicht heb. Ik draag maat 34-36 dus ik kan ONMOGELIJK dik zijn, ondanks dat ik niet zo groot ben. Als ik in de spiegel kijk ben ik meestal ook gewoon tevreden... maar als ik foto's van mezelf zie vind ik dat ik eruit zie als een nijlpaard. Zoals ik al zei, het zit tussen de oren.
Over dat honger hebben zou ik me niet zo druk maken. Alsof je altijd maar verzadigd moet zijn. Ik eet gemiddeld 1500 kcal per dag, dus ja, soms heb ik ook wel eens honger. Dat is dan jammer. Als ik elke keer iets zou pakken als ik trek heb zou ik me niet als een nijlpaard voelen maar zou ik er ook zou uit gaan zien. Af en toe kan best natuurlijk, doe ik ook wel eens, maar elke keer? Nee.
