Lijf & Lijn alle pijlers

Onrustig zonder calorieën tracken/dagelijks wegen

12-01-2018 22:31 65 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi allemaal, ik heb al een behoorlijke tijd schommelen met gewicht erop zitten.
Ik ben iemand van het uiterste, het is alles of het is niets. En dat was de afgelopen 2,5 jaar een beetje de rode draad in mijn leven. (Overigens is dat niet alleen op het gebied van gezondheid/afvallen, maar met vrijwel alles)

Ik zal een introductie geven van hoe het zit:

Vroeger was ik altijd dat dunne, kleine meisje (ik ben 1.60, dus aan dat laatste is niet zoveel veranderd) Mijn moeder is/was dun en kan/kon alles eten wat ze wil(de). Ik heb in mijn jeugd dus nooit een dieetende moeder gehad die ongelukkig was met haar lijf (en daar ben ik dankbaar voor, ik zou ditzelfde graag bieden aan mijn kinderen, maar of dat gaat lukken vraag ik me af)
Om mij heen was dat wel anders, op de middelbare school waren er al genoeg meiden op dieet, vaak zelfs mét hun moeder.

Pas toen ik van de middelbare school af ging en voor ik langdurig op reis ging stond ik eens op de weegschaal. Samen met mijn vriend kwam ik erachter dat wij allebei echt niet meer de slankste meer waren, terwijl ik dat in mijn hoofd wel altijd was gebleven. Het komt er op neer dat ik met 1.60 ongeveer 68 kilo woog. Voor een meisje van 19 met normaal een smalle, slanke bouw is dat aan de hoge kant. Voor ik op reis ging kreeg ik er zo'n 3 kilo af. Maar op reis veranderde alles, ik kreeg interesse in fitness en in voeding. Ik zat maanden in de tropen, dus mijn eetlust veranderde. Ik at 3 keer op een dag, vrij weinig (ochtend een bakje yoghurt, middag 2 boterhammen en avond een bordje rijst met groente) maar daarentegen bewoog ik veel.Het resultaat was dat ik na een half jaar reizen 11 kilo lichter terug kwam, 54 kilo. Dit was absoluut bewust, ik wilde afvallen, maar het was ook absoluut makkelijker daar in de warmte.

Anyhow, ik kwam thuis en startte diezelfde week nog met personal body plan. Daar leerde ik calorieën tracken, iets waar ik tot de dag van vandaag spijt van heb. Ik mocht 1200 calorieën per dag, en deed 4 dagen per week aan behoorlijk pittige krachttraining. Toch kwam ik aan. Ik ben ruim voor mijn abbo af liep gestopt met PBP, ik merkte dat deze manier niet geschikt voor mij was. Lunchen, uiteten gaan en gezelligheid zijn kernwaarden voor mij en toen ik ongelukkig werd van deze sociale bezigheden omdat ik terwijl het gezellig hoorde te zijn alleen maar bezig was met bedenken wat ik precies binnen kreeg was het voor mij genoeg.
Ik bleef echter sporten en ging zelfs bijna iedere week 6 keer, bleef calorieën tellen op myfitnesspal. Ik kwam uiteindelijk aan tot een gewicht van 58 kilo. Er kwamen goede periodes en slechte periodes, maar de slechte periodes overheerste. Vooral toen ik afgelopen zomer verhuisde naar mijn studentenkamer. Ik bleef sporten (zo'n 3 keer per week) maar lette absoluut niet meer op mijn eten; ik wilde er niet meer op letten. Eind december woog ik 65 kilo. Ik heb me in tijden niet zo slecht gevoeld, alles waar ik zo trots op was geweest had ik compleet laten lopen. En dat terwijl mijn vriend mij ooit omschreven heeft als iemand die bergen kan verzetten. Die alles wat ze wil voor elkaar krijgt.

Op 1 januari ging de knop om, en als bij mij de knop om gaat, is de knop ook écht om. Al sinds 1 januari heb ik niet meer gesnoept, geen chocola meer gegeten. Het gaat me vrij makkelijk af en ik heb geen cravings. Ik ga nog uiteten, maar kies op dat moment gewoon voor het gezondste op de kaart. Zoals ik eerder omschreven heb ben ik iemand van alles of niets en momenteel ben ik dus weer bang dat ik ga doorslaan. Dat we weer in een cirkel terecht komen. Ik ben iemand die stel kan afvallen (omdat ik dus heel veel dingen kan laten en heel hard mijn best kan doen) maar er kan ook een punt komen dat het me allemaal niet meer boeit, en dan kan ik dus ook vrij snel aankomen. Dat wil ik dus niet meer. Ik wil heel graag nog 10 kilo kwijt, maar op een manier dat het voor altijd is.

Mijn kennis van voeding heb ik gekregen door PBP maar vooral door zelf heel veel te lezen, video's te kijken en te praten met andere voedingskenners. Sinds vorige week ben ik nu overgestapt naar een nieuwe sportschool. Ik moet mijn energie kwijt, dus heb mijn zinnen gezet op 2 a 3 keer spinning per week en 2 a 3 andere lessen. Ter informatie: sporten is voor mij geen verplichting, dit ga ik dus volhouden omdat het iets is wat ik écht leuk vind. In sporten/bewegen zit voor mij dus geen probleem.

Mijn probleem zit in de voeding. Ik probeer zonder calorieën te tracken te eten. Maar iedere dag check ik het in de avond toch nog allemaal via my fitnesspal. Het is een verslaving. Ik ben zo onzeker dat ik erover heen ga. Daarnaast voel ik de dagelijkse behoefte om me te wegen, na 1 week was ik 3,9 kilo lichter (wat natuurlijk allemaal vocht was) dus toen ik er de dag daarna opstond en weer 0,5 kilo zwaarder was voelde ik me heel erg slecht.

Ik ben mega onzeker over of ik goed eet, of ik niet teveel binnen krijg (terwijl ik dus alleen maar clean eet momenteel. Zodra ik de behoefte voel zal ik echt wel een keer wat lekkers nemen, maar nu heb ik daar nog geen zin in) Ik heb een fitbit, en kan bijvoorbeeld ook geen dag leven zonder m'n fitbit. Dan heb ik het gevoel dat ik volledig de controle kwijt raak. Met spinning verbrand ik zo'n 500 calorieën per keer. Daarnaast fiets ik ongeveer 4 dagen per week 50 minuten (naar studie en terug) en zet ik minimaal 10000 stappen per dag. Ik verbrand, als ik mijn fitbit geloof, dagelijks tussen de 2200 en 2600 calorieën. Maar nu ik meer verbrand, durf ik niet meer te eten. En dat terwijl ik nu best wat avonden flinke trek heb na zo'n pittige workout. Maar ik blijf tegen mezelf zeggen dat mijn lichaam gewoon moet wennen, dat modellen in het begin waarschijnlijk ook iedere dag honger hadden maar ook sterk genoeg waren.... (dat vergelijken, doe ik iedere dag de hele dag door)

Ik denk dus dat mijn probleem vooral zit in de controle die ik niet los kan laten. Ik hoor vaak dat je meer op je lichaam moet vertrouwen: honger is honger. Maar toen ik al die kilo's aan kwam had ik ook regelmatig honger. Ik ben bang dat het een trucje van m'n lichaam is, misschien moet mijn maag zich nog aanpassen. Hebben jullie misschien tips voor mij? Ik wil dit nu zo graag en voel me gemotiveerder dan ooit, maar de angst voor het herhalen van de geschiedenis blijft...

Jeez, wat een lang bericht is dit geworden. Alvast bedankt voor de mensen die de moeite hebben genomen dit te lezen!
anoniem_356205 wijzigde dit bericht op 12-01-2018 22:36
3.52% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Gewicht het is maar een nummer net zoals je leeftijd.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
totaal obsessief
niet normaal
happymind ammehoela
Alle reacties Link kopieren
Dit is een eetstoornis in ontwikkeling.
Gooi die fitbit weg, delete je app, en flikker je weegschaal de deur uit.
Je kan best sporten en gezond eten, maar voor een controlefreak als jij moet je niet verder gaan.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou erg oppassen als ik jou was. Zoveel sporten is echt niet nodig om af te vallen. En je voeding bijhouden in schema's ook niet. Je hebt inmiddels zoveel kennis opgedaan dat je echt vertrouwen moet hebben op dat je echt wel weet wat gezond en genoeg eten is. Ik vind je vrij heftig in je manier van denken. En het lijkt een beetje op mijn eetstoornis periode, tenminste ik herken daar dingen van. Dus daarom zou ik als ik jou was naar een professional gaan, een diëtiste. Dit kan echt zomaar eens de verkeerde kant op gaan als je het niet goed in de gaten houd. Doe voorzichtig. Je hoeft niet in een paar weken al die kilo's kwijt, sterker nog, dat is niet eens gezond. Zorg voor een regelmatig eetpatroon wat makkelijk vol te houden is en waar je jezelf niet teveel ontzecht. Dat is namelijk écht niet nodig ....
Het is trial&error. Je fitbit zou ik niet geloven maar verdiep je eens in je BMR en de factor sport. Dat is wat je lijf nodig heeft om te functioneren (BMR), dus wat je verbrandt als je de hele dag op bed zou liggen zonder te bewegen. Dat moet je gewoon elke dag eten om alles te laten werken, daar onder zitten is echt nooit een goed plan. En probeer er middels berekeningen (tig te vinden op internet) wat de factor sport doet.

Verder kun je het obsessief noemen, maar je kcal checken en gezonde dingen kiezen vind ik niet per se obsessief.

Je 'mag' echt wel met jouw beweging fliink wat eten. Je bent klein en je wil af vallen, dus ga er gewoon gemiddeld 200 kcal onder zitten en dan val je gelijkmatig af. Het is echt niet nodig om zo super weinig te eten als je zo veel sport. En probeer het dan van nature te doen.

(en ja sommige mensen kunnen niet intuïtief eten, ik kan dat ook niet door medicatie meer, helaas)

Als je je zorgen maakt dan kun je naar de huisarts voor een verwijzing naar een psycholoog.
Alle reacties Link kopieren
Thanks voor de reactie de meeste! Ik denk niet dat ik een eetstoornis heb, ik eet namelijk echt wel gezond en honger mezelf niet uit. Maar meer een controle probleem. Wellicht nog mensen met een tip om dat rustig los te laten, want ik denk dat ik dat gewoon even moet leren.
En buiten deze struggle ben ik de gelukkigste persoon op aarde, S-meds maar thanks voor je bijdrage ;)
Alle reacties Link kopieren
strikjemetstippels schreef:
12-01-2018 23:03
Het is trial&error. Je fitbit zou ik niet geloven maar verdiep je eens in je BMR en de factor sport. Dat is wat je lijf nodig heeft om te functioneren (BMR), dus wat je verbrandt als je de hele dag op bed zou liggen zonder te bewegen. Dat moet je gewoon elke dag eten om alles te laten werken, daar onder zitten is echt nooit een goed plan. En probeer er middels berekeningen (tig te vinden op internet) wat de factor sport doet.

Verder kun je het obsessief noemen, maar je kcal checken en gezonde dingen kiezen vind ik niet per se obsessief.

Je 'mag' echt wel met jouw beweging fliink wat eten. Je bent klein en je wil af vallen, dus ga er gewoon gemiddeld 200 kcal onder zitten en dan val je gelijkmatig af. Het is echt niet nodig om zo super weinig te eten als je zo veel sport. En probeer het dan van nature te doen.

(en ja sommige mensen kunnen niet intuïtief eten, ik kan dat ook niet door medicatie meer, helaas)

Als je je zorgen maakt dan kun je naar de huisarts voor een verwijzing naar een psycholoog.
Fijne reactie! Ik heb toentertijd bij personal bodyplan te horen gekregen, dat ik heel klein was dus heel laag moest gaan zitten in calorieën. Dat heeft een beetje m'n beeld verpest denk ik. Ik maak me verder geen zorgen om een eetstoornis, zo weinig eet ik echt absoluut niet maar ik vind het gewoon heel lastig om me neer te leggen bij het feit dat niemand me kan vertellen hoeveel ik precies zou moeten eten in combinatie met verbranding. Het blijft natuurlijk een beetje uitproberen, en een controlefreak als ik.. haha das lastig.
Het ding is eigelijk gewoon, dat ik wil afvallen zonder calorieën tellen dat lijkt me zoveel rustiger... Maar goed dat is dus inderdaad dat trial&error. Wellicht is het iets om aan het eind van de maand te kijken hoeveel ik afgevallen ben, en als dat meer is dan 4 kilo om dan wat meer te gaan eten.. Ik hoef niet per se een kilo per week kwijt te raken namelijk.
Dankjewel voor je nuttige bijdrage!
Alle reacties Link kopieren
Hoeveel tijd per dag denk je niet aan eten/niet eten of sporten en niet sporten en je schema’s en lijstjes?
Happymind schreef:
12-01-2018 23:08
Fijne reactie! Ik heb toentertijd bij personal bodyplan te horen gekregen, dat ik heel klein was dus heel laag moest gaan zitten in calorieën. Dat heeft een beetje m'n beeld verpest denk ik. Ik maak me verder geen zorgen om een eetstoornis, zo weinig eet ik echt absoluut niet maar ik vind het gewoon heel lastig om me neer te leggen bij het feit dat niemand me kan vertellen hoeveel ik precies zou moeten eten in combinatie met verbranding. Het blijft natuurlijk een beetje uitproberen, en een controlefreak als ik.. haha das lastig.
Het ding is eigelijk gewoon, dat ik wil afvallen zonder calorieën tellen dat lijkt me zoveel rustiger... Maar goed dat is dus inderdaad dat trial&error. Wellicht is het iets om aan het eind van de maand te kijken hoeveel ik afgevallen ben, en als dat meer is dan 4 kilo om dan wat meer te gaan eten.. Ik hoef niet per se een kilo per week kwijt te raken namelijk.
Dankjewel voor je nuttige bijdrage!
Misschien is een weekplan maken een beetje rustiger? Qua eten en zo. En op sport dagen dan meer eten, lekker een bak kwark extra of zo is niet verkeerd. En een stukje pure chocolade bij voorbeeld. En zeker geen kilo per week idd, dat is alleen realistisch voor mensen die echt veel te zwaar zijn. 200 gram per week is na drie maanden al 2.4 kilo he!

Weet je ik ken ook iemand die zegt 'oeeeeeps mijn broek zit strak ik ga op mijn eten letten' en die is dan na een tijdje weer wat slanker, zonder kcal te tellen en eet gewoon roomboter en co. Nou, ik kan dat niet, ik moet het ook doen met elke dag mijn eten tracken. En dat vind ik echt klote! maar het is niet anders. Want vorig jaar ging ik echt voor het eerst van mijn leven richting bijna overgewicht. Jij bent mij niet natuurlijk maar het is niet voor iedereen haalbaar om het van uit gevoel te doen. Sommigen hebben er wat meer cijfers en controle bij nodig en dat kan karakter zijn of door medicatie (ik heb beide factoren wel.

Eet stoornissen zijn wel wat complexer dan alleen controle uit oefenen, daar zit een heel mechanisme achter dat vaak weinig te maken heeft met eten/niet eten op zich.
Alle reacties Link kopieren
montblanc schreef:
12-01-2018 23:09
Hoeveel tijd per dag denk je niet aan eten/niet eten of sporten en niet sporten en je schema’s en lijstjes?
Poeh, lastig. De maanden hiervoor dacht ik er alleen in de avond aan als ik op bed lag, en dan meestal van 'he kut heb het weer verprutst' Op het moment denk ik er niet aan als ik op mijn studie ben (behalve als ik honger heb, of ga eten haha) Verder eigelijk heel erg veel. De hele dag staat gewoon in het teken van: wat ga ik eten, wanneer ga ik eten, hoeveel ga ik eten. En dan bedoel ik dus niet dat ik mezelf uithonger dus dat ik de hele dag honger heb en daar aan denk, maar ik ben gewoon in mijn hoofd aan het plannen: wanneer ga ik eten, wat ga ik eten, hoeveel ga ik eten. Maar ik ben pas weer sinds 1 januari hard bezig, dus wellicht is dat ook iets wat gaat afnemen...
Happymind schreef:
12-01-2018 23:04
Thanks voor de reactie de meeste! Ik denk niet dat ik een eetstoornis heb, ik eet namelijk echt wel gezond en honger mezelf niet uit. Maar meer een controle probleem. Wellicht nog mensen met een tip om dat rustig los te laten, want ik denk dat ik dat gewoon even moet leren.
En buiten deze struggle ben ik de gelukkigste persoon op aarde, S-meds maar thanks voor je bijdrage ;)
een eetstoornis gaat niet over eten. het gaat over controle, je hele OP staat bol van dwang en obsessie mbt gewicht, voeding en sport. ga naar de huisarts want dit gaat niet vanzelf over. hoe langer het sluimert hoe moeilijker aan te pakken
Happymind schreef:
12-01-2018 23:16
Poeh, lastig. De maanden hiervoor dacht ik er alleen in de avond aan als ik op bed lag, en dan meestal van 'he kut heb het weer verprutst' Op het moment denk ik er niet aan als ik op mijn studie ben (behalve als ik honger heb, of ga eten haha) Verder eigelijk heel erg veel. De hele dag staat gewoon in het teken van: wat ga ik eten, wanneer ga ik eten, hoeveel ga ik eten. En dan bedoel ik dus niet dat ik mezelf uithonger dus dat ik de hele dag honger heb en daar aan denk, maar ik ben gewoon in mijn hoofd aan het plannen: wanneer ga ik eten, wat ga ik eten, hoeveel ga ik eten. Maar ik ben pas weer sinds 1 januari hard bezig, dus wellicht is dat ook iets wat gaat afnemen...
zoek hulp echt
Happymind schreef:
12-01-2018 23:16
Poeh, lastig. De maanden hiervoor dacht ik er alleen in de avond aan als ik op bed lag, en dan meestal van 'he kut heb het weer verprutst' Op het moment denk ik er niet aan als ik op mijn studie ben (behalve als ik honger heb, of ga eten haha) Verder eigelijk heel erg veel. De hele dag staat gewoon in het teken van: wat ga ik eten, wanneer ga ik eten, hoeveel ga ik eten. En dan bedoel ik dus niet dat ik mezelf uithonger dus dat ik de hele dag honger heb en daar aan denk, maar ik ben gewoon in mijn hoofd aan het plannen: wanneer ga ik eten, wat ga ik eten, hoeveel ga ik eten. Maar ik ben pas weer sinds 1 januari hard bezig, dus wellicht is dat ook iets wat gaat afnemen...
zoek hulp echt
Alle reacties Link kopieren
strikjemetstippels: een weekplan maken lijkt me inderdaad een heel goed idee, nu doe ik ook iedere dag boodschappen voor de avond dus ben ik ook iedere dag weer recepten aan het opzoeken waar ook veel tijd in gaat zitten (en ik heb nog genoeg andere dingen te doen.. haha) Ik ga komend weekend eens een weekmenu maken voor de komende week, kijken hoe dat bevalt. Thanks voor de tip!

Toen ik die 10 kg af viel op reis, telde ik ook geen calorieën. Dus ik weet eigelijk stiekem wel dat ik het heel goed zonder kán. Maar ik dúrf niet meer zonder, omdat ik het zolang wel heb gedaan. Heel gek is dat. Lijkt me ook lastig zeg, door de medicatie niet meer op gevoel kunnen eten. Want ik weet eigelijk wel wanneer ik echt honger heb en wanneer ik trek heb, maar ik ben gewoon vaak bang dat mijn lichaam me voor de gek houdt en dat de cijfertjes het beter weten dan mijn lichaam zelf. Heel mindfuck..

Ik weet inderdaad ook zelf dat dit geen eetstoornis is, maar kan me voorstellen dat het zo over komt als je dit hele verhaal leest. Komt over alsof ik überhaupt een onzekere meid ben etc. In tegendeel, op elk ander gebied absoluut niet. Maar goed, dat is logisch als je iets op een forum plaatst waarbij je mensen vraagt te helpen/oordelen op basis van een stukje tekst. :)
Alle reacties Link kopieren
En beeld je nou eens in dat je je ontbijt op de automatische piloot maakt sochtends, je smiddags standaard boterhammen eet en savonds eet wat er op je weekplanning staat. Hoeveel tijd houd je dan over om je op je studie te richten, om je hobby’s te doen. Zou dat geen rust geven?
Happymind schreef:
12-01-2018 23:23
strikjemetstippels: een weekplan maken lijkt me inderdaad een heel goed idee, nu doe ik ook iedere dag boodschappen voor de avond dus ben ik ook iedere dag weer recepten aan het opzoeken waar ook veel tijd in gaat zitten (en ik heb nog genoeg andere dingen te doen.. haha) Ik ga komend weekend eens een weekmenu maken voor de komende week, kijken hoe dat bevalt. Thanks voor de tip!

Toen ik die 10 kg af viel op reis, telde ik ook geen calorieën. Dus ik weet eigelijk stiekem wel dat ik het heel goed zonder kán. Maar ik dúrf niet meer zonder, omdat ik het zolang wel heb gedaan. Heel gek is dat. Lijkt me ook lastig zeg, door de medicatie niet meer op gevoel kunnen eten. Want ik weet eigelijk wel wanneer ik echt honger heb en wanneer ik trek heb, maar ik ben gewoon vaak bang dat mijn lichaam me voor de gek houdt en dat de cijfertjes het beter weten dan mijn lichaam zelf. Heel mindfuck..

Ik weet inderdaad ook zelf dat dit geen eetstoornis is, maar kan me voorstellen dat het zo over komt als je dit hele verhaal leest. Komt over alsof ik überhaupt een onzekere meid ben etc. In tegendeel, op elk ander gebied absoluut niet. Maar goed, dat is logisch als je iets op een forum plaatst waarbij je mensen vraagt te helpen/oordelen op basis van een stukje tekst. :)
een weekplan is helemaal geen goed idee, dat is weer een andere vorm om je dwang op bot te vieren
naar de huisarts dat is een goed idee
Happymind schreef:
12-01-2018 23:23
strikjemetstippels: een weekplan maken lijkt me inderdaad een heel goed idee, nu doe ik ook iedere dag boodschappen voor de avond dus ben ik ook iedere dag weer recepten aan het opzoeken waar ook veel tijd in gaat zitten (en ik heb nog genoeg andere dingen te doen.. haha) Ik ga komend weekend eens een weekmenu maken voor de komende week, kijken hoe dat bevalt. Thanks voor de tip!

Toen ik die 10 kg af viel op reis, telde ik ook geen calorieën. Dus ik weet eigelijk stiekem wel dat ik het heel goed zonder kán. Maar ik dúrf niet meer zonder, omdat ik het zolang wel heb gedaan. Heel gek is dat. Lijkt me ook lastig zeg, door de medicatie niet meer op gevoel kunnen eten. Want ik weet eigelijk wel wanneer ik echt honger heb en wanneer ik trek heb, maar ik ben gewoon vaak bang dat mijn lichaam me voor de gek houdt en dat de cijfertjes het beter weten dan mijn lichaam zelf. Heel mindfuck..

Ik weet inderdaad ook zelf dat dit geen eetstoornis is, maar kan me voorstellen dat het zo over komt als je dit hele verhaal leest. Komt over alsof ik überhaupt een onzekere meid ben etc. In tegendeel, op elk ander gebied absoluut niet. Maar goed, dat is logisch als je iets op een forum plaatst waarbij je mensen vraagt te helpen/oordelen op basis van een stukje tekst. :)
wat bedoel je met dat het geen eetstoornis is?
- je meet je eigenwaarde af aan je gewicht
- je meet je levensgeluk af aan je gewicht
- je voelt je schuldig als je "zondigt"
- je hebt bovenmatig veel interesse in voeding
- je sport dwangmatig veel
- je bent de hele dag bezig met plannen wat, wanneer en hoeveel je gaat eten

hoe klinkt dat eigenlijk?
Alle reacties Link kopieren
S-Meds: bedankt voor je advies S-Meds, ik begrijp, als ik het teruglees, heel goed waar je op doelt. Maar ik denk niet per se op een negatieve manier aan eten, ik vind het ook op een bepaalde manier leuk om te doen. Ben een goaldigger, ik zet doelen en vind het leuk om het te behalen. Het is niet zo dat ik ongelukkig ben met wie ik ben, ik ben blij en tevreden met mezelf. Ik realiseer me heel goed dat ik door kan slaan, maar heb voor mijn gevoel de hulp van een arts nu echt nog niet nodig. Dit ben ik al mijn hele leven, op ieder gebied ben ik iemand die obsessief bezig kan zijn. Maar ik ben verder ontzettend blij en gelukkig met mijn leven, ik wil gewoon nog een paar kilo kwijt op een gezonde manier. Ik heb voor nu echt nog geen dokter nodig, ik zie zelf in dat ik obsessief bezig ben en ben voor m'n gevoel wel sterk genoeg om daar uiteindelijk ook balans in te vinden. Ik ben alleen op zoek naar tips hoe. Maar ik waardeer alle reacties!
Happymind schreef:
12-01-2018 23:28
S-Meds: bedankt voor je advies S-Meds, ik begrijp, als ik het teruglees, heel goed waar je op doelt. Maar ik denk niet per se op een negatieve manier aan eten, ik vind het ook op een bepaalde manier leuk om te doen. Ben een goaldigger, ik zet doelen en vind het leuk om het te behalen. Het is niet zo dat ik ongelukkig ben met wie ik ben, ik ben blij en tevreden met mezelf. Ik realiseer me heel goed dat ik door kan slaan, maar heb voor mijn gevoel de hulp van een arts nu echt nog niet nodig. Dit ben ik al mijn hele leven, op ieder gebied ben ik iemand die obsessief bezig kan zijn. Maar ik ben verder ontzettend blij en gelukkig met mijn leven, ik wil gewoon nog een paar kilo kwijt op een gezonde manier. Ik heb voor nu echt nog geen dokter nodig, ik zie zelf in dat ik obsessief bezig ben en ben voor m'n gevoel wel sterk genoeg om daar uiteindelijk ook balans in te vinden. Ik ben alleen op zoek naar tips hoe. Maar ik waardeer alle reacties!
lees nog eens de OP, komt dit op jou over als iemand die gelukkig is?
goaldigger is ander woord voor perfectionist.

Wat gebeurt er als je nu een zak chips zou opeten?
Alle reacties Link kopieren
S-Meds schreef:
12-01-2018 23:28
wat bedoel je met dat het geen eetstoornis is?
- je meet je eigenwaarde af aan je gewicht
- je meet je levensgeluk af aan je gewicht
- je voelt je schuldig als je "zondigt"
- je hebt bovenmatig veel interesse in voeding
- je sport dwangmatig veel
- je bent de hele dag bezig met plannen wat, wanneer en hoeveel je gaat eten

hoe klinkt dat eigenlijk?
Ik ben blij met mezelf, maar ik zou veel beter in m'n vel zitten als ik weer op het gewicht zat waar ik eerst op zat. Ik ben ontzettend gelukkig: met alles in mijn leven ben ik tevreden behalve met dit. En ja, op het moment dat ik heel zwaar was voelde ik me inderdaad een momentopname heel erg kut. Maar volgens mij is dat menselijk, als je hele slechte resultaten behaalt op je werk voel je je ook even zwaar kut.
Ik heb inderdaad veel interesse in voeding, ik sport daarnaast niet meer dwangmatig veel. Ik vind het leuk om te sporten en ik ben een stuiterbal, ik moet mijn energie kwijt. Vanavond was ik moe en had ik spierpijn, en dus ben ik niet gegaan. Daar ben ik oké mee.
Dat plannen is inderdaad niet gezond, en daar zoek ik een oplossing voor. Nogmaals, het is niet per se dat het op een negatieve manier de hele dag als een rode draad doorloopt. Ik vind het ook leuk om er mee bezig te zijn. Al zou ik dus inderdaad een manier willen vinden om er iets minder mee bezig te zijn.
Klinkt gewoon als een eetstoornis hoor. Okee je kotst nog niet, maar voor de rest zijn alle ingrediënten aanwezig. Ik zou hulp gaan zoeken als ik jou was.
Happymind schreef:
12-01-2018 23:31
Ik ben blij met mezelf, maar ik zou veel beter in m'n vel zitten als ik weer op het gewicht zat waar ik eerst op zat. Ik ben ontzettend gelukkig: met alles in mijn leven ben ik tevreden behalve met dit. En ja, op het moment dat ik heel zwaar was voelde ik me inderdaad een momentopname heel erg kut. Maar volgens mij is dat menselijk, als je hele slechte resultaten behaalt op je werk voel je je ook even zwaar kut.
Ik heb inderdaad veel interesse in voeding, ik sport daarnaast niet meer dwangmatig veel. Ik vind het leuk om te sporten en ik ben een stuiterbal, ik moet mijn energie kwijt. Vanavond was ik moe en had ik spierpijn, en dus ben ik niet gegaan. Daar ben ik oké mee.
Dat plannen is inderdaad niet gezond, en daar zoek ik een oplossing voor. Nogmaals, het is niet per se dat het op een negatieve manier de hele dag als een rode draad doorloopt. Ik vind het ook leuk om er mee bezig te zijn. Al zou ik dus inderdaad een manier willen vinden om er iets minder mee bezig te zijn.
hoezo maken die paar kilo dat je gelukkiger bent?
is het niet jammer dat je met alles blij bent behalve met je gewicht?
waarom voel je je kut als je een paar kilo zwaarder weegt?
je zegt in je OP dat het een verslaving is, dat klinkt niet zo positief.

Wat gebeurt er als je niet meer mag tracken, sporten, wegen?
hoe voel je je dan?
Alle reacties Link kopieren
S-Meds schreef:
12-01-2018 23:30
lees nog eens de OP, komt dit op jou over als iemand die gelukkig is?
goaldigger is ander woord voor perfectionist.

Wat gebeurt er als je nu een zak chips zou opeten?
Ik denk dat ik dramatischer over ben gekomen in mijn post, omdat dit allemaal puur draait om eten, gewicht en afvallen. Buiten dat heb ik nog een heel groot ander leven. Ik word door mijn vrienden en vriendinnen omschreven als iemand die altijd positief is en altijd vrolijk. Ik kan me dus voorstellen dat je hier niet uit haalt dat ik gelukkig ben, maar ik voel mij een bevoorrecht, ontzettend gelukkig persoon.

Als ik nu een zak chips op zou eten, zou ik daar heel erg van balen. Omdat ik daar op dit moment geen voldoening uit zal halen. En dat is de balans waar ik naar zoek. Ik heb maanden gehad dat ik alles at was los en vast zat en voelde me daar regelmatig kut over. Dus ik ben heel erg blij dat ik die zak chips nu niet hoef, maar ik streef er wel naar dat als er een moment is waarop ik wél zin heb in die zak chips, dat ik dit dan ook bewust zal eten. Maar goed, zoiets moeten sommige mensen (zoals ik) leren :)

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven