Gestoord eetgedrag

Vanaf mijn 17e heb ik een ingewikkelde relatie met eten en mijn lijf. Ik heb een periode eetbuien gehad en gebraakt na deze buien om niet aan te komen of zelfs gewicht te verliezen. Ik heb geen overgewicht, nooit gehad. Heb ook nooit echt op mijn eten hoeven letten daar heb ik mazzel mee. Ik ben echter een enorme snoepkont en sport zelden. Ik ben altijd rond de 58 kilo bij 1.70 geweest. Met periodes van laat maar gaan en dan at ik gewoon wat ik wilde en wanneer ik het wilde. De basis was prima maar ik at dagelijks wel koek, snoep, chocola, chips en ijs. En dan niet 1 koekje maar tot het op was of tot ik misselijk was. Na het eten ijs, bij de koffie koekjes en dan rond 9 uur een bak chips.
Dat werd afgewisseld met perioden dat ik mezelf niet mooi vond en wilde afvallen. Ik ben daarin behoorlijk zwart wit dus ik mocht niks van mezelf. Ik hield dat niet lang vol en het lekkers werd een obsessie met als gevolg vreetbuien ( zonder braken). Dat doe ik dan als ik alleen ben.
Nu ben ik een paar maanden geleden bevallen van mijn tweede. Ik weeg 61 kilo en wil er nog een paar af om me lekker in mn vel te voelen. Het mag ook wat strakker ( met name mijn buik) dus ik ben gaan sporten en gezond eten. Ik doe de chips, koekjes etc in de ban. Maar jee, oude patronen blijven zich herhalen. Ik eet echt genoeg en honger mezelf niet uit maar ik ben continu bezig met eten. Het voelt als een constante strijd om dingen te weerstaan. Ik maak gezonde varianten van cupcakes bijv om lekker bezig te zijn en het idee te hebben dat ik ook kan genieteb van een taartje. Dat houdt ik een week vol maar dan opeens breek ik en haal ik lekkers. Ook opeens alles wat ik zo gemist heb en dingen die ik nooit eet maar die ik wellicht ziu kunnen gaan missen. Ik vreet mezelf vol, baal ervan en zweer dat ik morgen opnieuw begin. Soms lukt dat ( en dan gooi ik rigoreus de restjes van het lekkers weg). Soms lukt dat niet en dan eet ik de restjes op en dan is het alweer verpest.

Ik kan geeb balans vinden, geen maat houden. Als ik een keer een koekje eet dan is het in mijn ogen al verpest, het voelt dan of ik meteen ben aangekomen ook. Maar dat kan niet toch? Ik wil gewoon naar een eetpatroon waarin de basis gezond is maar ik in het weekend of bij gelegenheden of gewoon als t zo uitkomt ook onbezorgd kan genieten van uit eten, taart of bitterballen. Zonder het gevoel dat dit niet kan, dat ik het verpest of meteen aankom.
Er gaat steeds iets mis in mijn hoofd, word doodmoe van mezelf.

Ik ben inderdaad in therapie geweest. Dan is het weer rustig voor een bepaalde periode maar het blijft terugkomen.
Er lijkt geen achterliggende oorzaak te zijn voor het ontstaan. Hier hebben we uitgebreid bij stilgestaan.