Paardrijden op “latere” leeftijd

12-01-2020 20:55 3042 berichten
Zijn er meer mensen hier die op latere leeftijd zijn gaan paardrijden of willen gaan paardrijden (en hier eventueel over willen kletsen/ervaringen uit willen wisselen)?

Wat vind je er van? Hoe lang ben je al bezig?
Is het te doen? Vind je het leuk? Rijd je op de manege niet tussen allemaal hele jonge meiden? Heb je groepsles of privéles? Tips? Aandachtspunten?

Ik ben zelf 39 en heb onlangs een kennismakingsgesprek gehad bij een manege. Dat was leuk; lieve mensen, leuke sfeer, paarden zagen er goed en happy uit.
Ik ga binnenkort beginnen met 5 proeflessen (privéles).
Ben zeer benieuwd. Ook of ik het durf en niet als een houten klaas op dat paard zit (ik was vroeger met alles best bang om te vallen en daardoor te stijf en te voorzichtig, ik hoop dat ik daar overheen gegroeid ben :)).

Mijn doel zou zijn om ooit buitenritten in het bos te kunnen maken (erg mooie omgeving voor paardrijden hier).

Wat is jouw doel?
En rijd je op een eigen paard of paarden van de manege?

Dames en heren die al vanaf jonge leeftijd paardrijden mogen uiteraard ook reageren.
patchouli_ schreef:
12-01-2020 21:58
In welke regio woon je? Wellicht hebben we tips voor een leuke stal.
Regio Nijmegen.
anoniem_6403aefb0a56d wijzigde dit bericht op 23-02-2020 13:12
3.01% gewijzigd
iceteapeach schreef:
12-01-2020 21:55
Idd, je verleert het mss niet, maar je conditie, als je jaren niet meer hebt gereden of voor het eerst gaat rijden, is echt ruk als je moet draven. Lichtrijden gaat nog wel maar doorzitten, galop, ben je binnen 5 minuten klaar mee, laat staan nog met je benen het paard kunnen sturen.
Een jaar nadat ik gestopt was kon ik mijn hand in mijn op kuitmaat gekochtte paardrijlaarzen erbij in stoppen. Zoveel spier weg. Echt bizar. :$
patchouli_ schreef:
12-01-2020 21:58
In welke regio woon je? Wellicht hebben we tips voor een leuke stal.
Er moeten hier vast ook dat soort stallen/initiatieven zijn. Erg veel bossen en enorm veel paarden in deze regio. Ik zal eens rondkijken.
Ik heb in mijn jeugd tot ver in de 20 fanatiek gereden en het op latere leeftijd alleen tijdens gelegenheid nog gedaan op reis.
Het is zeker de moeite het te leren, want je kunt er veel plezier van hebben door op mooie plekken buitenritten te kunnen maken. Of speciale ervaringen op een ranch bijv.
YellowLemon schreef:
12-01-2020 22:02
Een jaar nadat ik gestopt was kon ik mijn hand in mijn op kuitmaat gekochtte paardrijlaarzen erbij in stoppen. Zoveel spier weg. Echt bizar. :$
Ik had dat ook toen ik na mijn zwangerschap en bevalling weer ging rijden. o_o En ik reed meerdere keren per week, jaaaaarenlang. Gaat echt zo snel.
redbulletje schreef:
12-01-2020 22:03
Ik heb in mijn jeugd tot ver in de 20 fanatiek gereden en het op latere leeftijd alleen tijdens gelegenheid nog gedaan op reis.
Het is zeker de moeite het te leren, want je kunt er veel plezier van hebben door op mooie plekken buitenritten te kunnen maken. Of speciale ervaringen op een ranch bijv.
Gaaf!
Jammer dat je niet meer vaker rijdt, Redbulletje. Nooit zin het weer wat frequenter te gaan doen? Vooral buiten rijden lijkt me zo ontspannend...
Kirby schreef:
12-01-2020 21:39
Dat dacht ik eerst ook... Jaren een eigen paard gehad, na 20 jaar weer een les genomen en wat een hel. Kreeg het beestje niet in galop, draven heeft beurse plekken opgeleverd waar je ze niet wil hebben, het enige wat goed ging was stappen. Tot zover 'dat verleer je niet'.
Ik was 10 jaar nadat ik gestopt was met rijden op een ranch in Australie en daar gelijk hoppa lange ritten inclusief veedrijven. Ik bleek aanleg te hebben voor veedrijven, hoe leuk! Alleen mijn kniegewrichten deden zeer doordat ze het allemaal niet meer gewend waren, maar de handigheid en het natuurlijk overwicht van vroeger was ik gelukkig nog niet kwijt.
Alle reacties Link kopieren
YellowLemon schreef:
12-01-2020 22:02
Een jaar nadat ik gestopt was kon ik mijn hand in mijn op kuitmaat gekochtte paardrijlaarzen erbij in stoppen. Zoveel spier weg. Echt bizar. :$

Ik heb afgelopen voorjaar weer eens een half uur les gehad, na 10 jaar niet gereden te hebben, en echt, de volgende dag had ik het gevoel alsof er een bus tussen mijn benen door was gereden.
wij slapen nooit.
Miss-Pippilotta schreef:
12-01-2020 22:07
Gaaf!
Jammer dat je niet meer vaker rijdt, Redbulletje. Nooit zin het weer wat frequenter te gaan doen? Vooral buiten rijden lijkt me zo ontspannend...
Ik zou het absoluut weer willen, maar ik vind mezelf op dit moment te zwaar. Lijkt me heerlijk om weer de bossen/hei in te kunnen gaan.
Alle reacties Link kopieren
Mijn moeder ging weer (ze heeft van haar 18de tot 22ste gereden) rijden toen ze 50 was dus met 39 ben je een broekie
Alle reacties Link kopieren
Bij ons op de manege vroeger had je wel lessen waar geen jonge meiden tussen reden hoor, lijkt me dat dat nog wel zo is.

Er is hier ook een stal waar je bosritten kunt rijden, ook al heb je nog nooit op een paard gezeten. Die paarden zijn zo verschrikkelijk braaf. Toch zou ik zelf wel eerst wat lessen nemen tot je het gevoel hebt in elk geval een beetje controle over je paard te hebben en nog belangrijker; een beetje fatsoenlijk zit zodat je het paard niet te veel in de weg zit.

Anky zul je niet meer worden, maar als je zo wat rond kunt rijden is toch hartstikke leuk! Voor bosritten met een niet al te moeilijk paard hoef je in principe toch al niet fantastisch te kunnen rijden.
redbulletje schreef:
12-01-2020 22:09
Ik zou het absoluut weer willen, maar ik vind mezelf op dit moment te zwaar. Lijkt me heerlijk om weer de bossen/hei in te kunnen gaan.
Ik hoop dat je ooit weer meer kunt gaan rijden, want het klinkt alsof je er enorm veel plezier in had!
granny71 schreef:
12-01-2020 22:10
Mijn moeder ging weer (ze heeft van haar 18de tot 22ste gereden) rijden toen ze 50 was dus met 39 ben je een broekie
Ha ha :)
Ik heb het een tijdje terug geprobeerd. Vroeger wel veel gereden maar echt als kind. Ik vond het leuk totdat mijn lesgenoten het sneller oppakte dan ik . Een aantal zeer ervaren ruiters zien vallen en daardoor durfde ik het ook steeds minder goed. Dus gestopt.
anoniem_641207a268818 wijzigde dit bericht op 12-01-2020 22:19
17.59% gewijzigd
iceteapeach schreef:
12-01-2020 22:08
Ik heb afgelopen voorjaar weer eens een half uur les gehad, na 10 jaar niet gereden te hebben, en echt, de volgende dag had ik het gevoel alsof er een bus tussen mijn benen door was gereden.
Dat wordt wat qua spierpijn dan, want ik doe echt niksssss aan sport.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb als kind nooit gereden, wel altijd gewild maar mocht niet. Rond mijn 25e voor het eerst lessen genomen en een paar jaar gereden, ook langs het strand in Katwijk en Noordwijk, erg gaaf. Toen jarenlang niets meer gedaan vanwege verhuizing naar andere kant van het land en kind gekregen. Sinds bijna 6 jaar weer aan het rijden, tijd les gehad en sinds een jaar of twee gaan we iedere week naar buiten , lekker het bos in. We zijn met een groep van 6 dames en een heer die meegaan vanuit de manege. Heerlijk is dat, zo ontspannend, ben blij dat ik die hobby weer heb opgepakt.

Heel veel plezier, het is echt de moeite waard . Doorzetten als je spierpijn hebt hoor 😁.

Oh ja, inmiddels ben ik 45 jaar en de personen met wie ik rij zijn tussen 17 tot 67.
lh1974 wijzigde dit bericht op 12-01-2020 22:20
0.46% gewijzigd
Wennas schreef:
12-01-2020 22:11
Bij ons op de manege vroeger had je wel lessen waar geen jonge meiden tussen reden hoor, lijkt me dat dat nog wel zo is.

Er is hier ook een stal waar je bosritten kunt rijden, ook al heb je nog nooit op een paard gezeten. Die paarden zijn zo verschrikkelijk braaf. Toch zou ik zelf wel eerst wat lessen nemen tot je het gevoel hebt in elk geval een beetje controle over je paard te hebben en nog belangrijker; een beetje fatsoenlijk zit zodat je het paard niet te veel in de weg zit.

Anky zul je niet meer worden, maar als je zo wat rond kunt rijden is toch hartstikke leuk! Voor bosritten met een niet al te moeilijk paard hoef je in principe toch al niet fantastisch te kunnen rijden.
Precies, dat is ook mijn doel. Ik hoef geen wedstrijden te rijden en zo.
Het is inderdaad wel handig als je het paard een beetje onder controle hebt. Het blijft een dier natuurlijk (buiten kan er altijd iets onvoorspelbaars gebeuren). En inderdaad voor het paard fijn als ik niet constant zit te wiebelen en zo.
Coala schreef:
12-01-2020 22:16
Ik heb het een tijdje terug geprobeerd. Vroeger wel veel gereden maar echt als kind. Ik vond het leuk totdat mijn lesgenoten het sneller oppakte dan ik . Een aantal zeer ervaren ruiters zien vallen en daardoor durfde ik het ook steeds minder goed. Dus gestopt.
Jammer, maar wel begrijpelijk. Privéles had misschien nog gekund (maar wel duur natuurlijk). En als je inderdaad bang bent geworden door die valpartijen (begrijpelijk), dan houdt het inderdaad op...
Alle reacties Link kopieren
Miss Pipilotta.

Ik wou het al langer.

Maar ik zag een manege eigenlijk ook niet zitten,maar toen ben ik op internet gaan rond neuzen,
Toen kwam ik bij een manege in Brabant uit.
Hun site gaf me een goed gevoel,en ik belde op,en de eigenaars klonken aan de telefoon erg aardig,en ik ben daar heen gegaan.

Ik was daar gaan rond kijken,ik had daar wel een heel goed gevoel bij,de paarden komen iedere dag buiten,en bij slecht weer ook eventjes,en ze staan bij elkaar in de wei,ja paarden zijn kudde dieren.
Ze stonden er goed bij,de mensen waren erg vriendelijk,de paarden ook.

Zadels en hoofd stellen waren goed onderhouden,en het gedrag van die paarden bevielen me ook goed,tja ik ben een oude rot in het vak.

Mijn Arabier was 32 jaar geworden,een oudje dus.
Mij Volbloed was helaas een stuk jonger,die was helaas maar 15 jaar geworden.

Wat ik voelde de eerste keer,als of ik het altijd heb gedaan,alleen mijn conditie was wel ruk.
Geen conditie,maar ik heb wel een half uurtje gereden,de volgende week ga ik weer,en van de zomer de bossen in.

Misschien ga ik nog vrijwilligers werk doen bij een hengstenboer,en die manege vond het ook fijn als ik hun af en toe ook ga helpen,dus zit ik onder de pannen.

Ik zeg gewoon doen !!
meestal hebben ze op een manege wel rustige paarden,en anders met die ijslanders is ook een goed idee.

Succes ermee !! :lol:
lh1974 schreef:
12-01-2020 22:18
Ik heb als kind nooit gereden, wel altijd gewild maar mocht niet. Rond mijn 25e voor het eerst lessen genomen en een paar jaar gereden, ook langs het strand in Katwijk en Noordwijk, erg gaaf. Toen jarenlang niets meer gedaan vanwege verhuizing naar andere kant van het land en kind gekregen. Sinds bijna 6 jaar weer aan het rijden, tijd les gehad en sinds een jaar of twee gaan we iedere week naar buiten , lekker het bos in. We zijn met een groep van 6 dames en een heer die meegaan vanuit de manege. Heerlijk is dat, zo ontspannend, ben blij dat ik die hobby weer heb opgepakt.

Heel veel plezier, het is echt de moeite waard . Doorzetten als je spierpijn hebt hoor 😁.

Oh ja, inmiddels ben ik 45 jaar en de personen met wie ik rij zijn tussen 17 tot 67.
Wat heerlijk zeg.
Klinkt goed!
Leuk dat je het weer hebt opgepakt en elke week buiten kunt rijden!
Rijd je elke week op hetzelfde paard (en is dat een paard van de manege of je eigen paard)?
Alle reacties Link kopieren
Wennas schreef:
12-01-2020 22:11
Bij ons op de manege vroeger had je wel lessen waar geen jonge meiden tussen reden hoor, lijkt me dat dat nog wel zo is.
Toen mijn moeder reed was er een speciale huisvrouwen les. Van 10 tot 11.
Op de manege waar mijn dochter rijdt kan je buiten de normale tijden (smiddags en s'avonds) alleen privé les krijgen in de ochtend.
wendy7373 schreef:
12-01-2020 22:21
Miss Pipilotta.

Ik wou het al langer.

Maar ik zag een manege eigenlijk ook niet zitten,maar toen ben ik op internet gaan rond neuzen,
Toen kwam ik bij een manege in Brabant uit.
Hun site gaf me een goed gevoel,en ik belde op,en de eigenaars klonken aan de telefoon erg aardig,en ik ben daar heen gegaan.

Ik was daar gaan rond kijken,ik had daar wel een heel goed gevoel bij,de paarden komen iedere dag buiten,en bij slecht weer ook eventjes,en ze staan bij elkaar in de wei,ja paarden zijn kudde dieren.
Ze stonden er goed bij,de mensen waren erg vriendelijk,de paarden ook.

Zadels en hoofd stellen waren goed onderhouden,en het gedrag van die paarden bevielen me ook goed,tja ik ben een oude rot in het vak.

Mijn Arabier was 32 jaar geworden,een oudje dus.
Mij Volbloed was helaas een stuk jonger,die was helaas maar 15 jaar geworden.

Wat ik voelde de eerste keer,als of ik het altijd heb gedaan,alleen mijn conditie was wel ruk.
Geen conditie,maar ik heb wel een half uurtje gereden,de volgende week ga ik weer,en van de zomer de bossen in.

Misschien ga ik nog vrijwilligers werk doen bij een hengstenboer,en die manege vond het ook fijn als ik hun af en toe ook ga helpen,dus zit ik onder de pannen.

Ik zeg gewoon doen !!
meestal hebben ze op een manege wel rustige paarden,en anders met die ijslanders is ook een goed idee.

Succes ermee !! :lol:
Dank je wel!

Goed dat je dit gedaan hebt en door je ervaring weet je inderdaad beter waar je op moet letten en wat belangrijk is voor paarden.
Ik heb die ervaring niet, dus dat is voor mij wat lastiger. Voor mij als leek zag het er goed uit op die manege. Maar misschien zou een ervaren iemand er anders tegenaan kijken.

32 jaar...mooi dat hij zo’n lang en goed leven bij je heeft gehad.
Heftig dat je andere paard maar 15 is geworden.

Veel plezier met rijden weer en met helpen verzorgen en het vrijwilligerswerk. Klinkt alsof je weer helemaal ondergedompeld wordt in de paardenwereld :).
Alle reacties Link kopieren
Dank je wel voor je mooie bericht.

Ja de paarden hadden het goed bij mij,maar ook de dood hoort erbij,als je dieren heb.
Nou ik ben benieuwd hoe het gaat bij jou,je kan mij altijd een berichtje sturen als je wil.
Alle reacties Link kopieren
Gereden als kind tot tiener, daarna weer gestart met 37 jaar na de geboorte van de vierde, die lag in de kinderwagen als ik mijn rondje reed in de moederles,

was veel banger dan vroeger, gelukkig niet gevallen, ( ik gaf nb nog borstvoeding)
en gestopt toen de lessen stopte...
nu 48 en het kriebelt nog steeds..... maar slechte conditie en bang voor blessures maar koningin elizabeth rijdt ook nog paard he!
wel een ervaren ruiter maar, ...hmmmm
Alle reacties Link kopieren
Ik ben ook pas op latere leeftijd (boven de 40) begonnen met paardrijden. Ik ben zeer sportief dus ik had verder nergens last van, geen spierpijn althans, wel vond ik het eng! Hoog! Ze hadden echt een heel groot beginnerspaard. Kanonne. Ik moest met een krukje opstijgen. En zachtjes gaan zitten, ik weet het nog want ik plofte toch nog een beetje neer. Oeps.

In het begin voelde het heel onstabiel, ik was geen eenheid met het paard en het voelde heel raar aan. Toen ik naar huis fietste, voelde het nog steeds aan alsof mijn voeten in de beugels zweefden, heel apart. Een beetje zoals na lang schaatsen en je gaat weer lopen ineens, dan zit de schaatsbeweging nog in je benen.

Ik deed standaard teveel. Veel te veel, ze riep steeds dat het paard het werk moest doen, haha. Het makkelijkst vond en vind ik het nog steeds als ik zonder beugels mag rijden maar soms moeten we lichtrijden en dus mét beugels. Dat vind ik echt vele malen moeilijker maar voor veel mensen is dat andersom.

Ik rijd bij de manege en dan krijg je van alles: scheef lopende paarden, bokkende paarden, snelle paarden, brede paarden en ze voelen allemaal anders aan, ze ‘zitten’ niet allemaal even lekker.

We hadden ook een paard dat altijd dreigde te bijten op stal bij het opzadelen. Vond-ie leuk. Alleen bij sommigen flikte hij dat niet. Een paard leest dus heel goed je lichaamstaal. Wat heb ik als beginner geoefend met dat beest, bluffen werkte niet. Ik doe ook aikido en meditatie en alleen als ik écht rustig was, bleef dat paard het ook. Dat was toe nu toe de beste les van een paard ooit aan mij!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven