Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Wie herkent dit ook? Positiever door quarantaine

24-04-2020 13:34 78 berichten
Julia heeft al 5 jaar last van depressies, maar door corona voelt ze zich juist beter – en ze is niet de enige https://www.volkskrant.nl/a-bfc640cc

Ik herken dit ook heel erg. Voor mij voelt de quarantaine als een verademing. Wie heeft dat nog meer?
Als de 24-jarige Julia Fontaine uit Utrecht op Instagram de berichten van haar vrienden bekijkt, wordt ze normaal gesproken overspoeld met plaatjes van glansrijke buluitreikingen, verliefd kijkende stelletjes en feestende vriendinnenclubs op zonovergoten festivals. Ze voelt zich dan een buitenstaander.

Als jij dat ook voelt. Waarom verwijder je dan insta, Facebook etc niet?
Alle reacties Link kopieren
Is dat nu dan een stuk jaloezie die mist ofzo?
Chocolade, altijd goed!
Alle reacties Link kopieren
TheeMetChocolade schreef:
24-04-2020 13:48
Is dat nu dan een stuk jaloezie die mist ofzo?
ik denk eerder dat er nu minder het gevoel is om niet te voldoen aan de standaardnormen
I was born in the sign of water, and it's there that I feel my best
Ik voel me ook beter door de quarantaine, maar dat heeft niets te maken met social media. Bij mij heeft het te maken met het wegvallen van allerlei verplichtingen, wat ontzettend veel rust in mijn dagelijkse leven brengt.

Ik ben erg introvert en prikkelgevoelig en moet bij sociale activiteiten altijd selecteren. Wat echt belangrijk is doe ik, de rest laat ik zitten om niet steeds over mijn grenzen te gaan.
Er zijn nu geen feestjes of familiebezoekjes, dus ook geen scheve gezichten als ik niet kom en geen stress van activiteiten waar ik niet onderuit kan. Daarbij heb ik meer vrije tijd door thuiswerken en gaat de communicatie nu via mail, in plaats van dat er constant een gestreste manager binnen komt rennen die dan NU iets gedaan wil hebben.
rosanna08 schreef:
24-04-2020 13:50
ik denk eerder dat er nu minder het gevoel is om niet te voldoen aan de standaardnormen

Dat is het inderdaad. Het niet mee kunnen komen met de rest. Nu hoef ik daar niet bang voor te zijn, want niemand komt ‘ver’.
Ab_Normaal schreef:
24-04-2020 13:41
Als de 24-jarige Julia Fontaine uit Utrecht op Instagram de berichten van haar vrienden bekijkt, wordt ze normaal gesproken overspoeld met plaatjes van glansrijke buluitreikingen, verliefd kijkende stelletjes en feestende vriendinnenclubs op zonovergoten festivals. Ze voelt zich dan een buitenstaander.

Als jij dat ook voelt. Waarom verwijder je dan insta, Facebook etc niet?

Het gaat mij niet om Facebook of insta. Ik had het gevoel er niet bij te horen/buitenstaander te zijn al veel langer dan dat Facebook of insta bestaan. Op de middelbare school had ik het al en dat was zelfs vóór Hyves.

Het fijne van deze periode is dat we nu allemaal afgezonderd zijn en ik nu eindelijk niet de enige ben met dat gevoel. En ja, dat is wellicht perceptie. Maar het is een verademing om een keer ook van anderen te horen: ‘Ja, ik herken wat je voelt en ik voel dat (nu) ook.’
Viva_one_time_only schreef:
24-04-2020 14:03
Dat is het inderdaad. Het niet mee kunnen komen met de rest. Nu hoef ik daar niet bang voor te zijn, want niemand komt ‘ver’.

Hier hetzelfde. Ook al kom ik extravert en spontaan over, eigenlijk ben ik heel introvert en vind ikmde maatschappij zoals hij nu is heel ingewikkeld. Ik doe mijn best, maar het dagelijks leven hier valt me zwaar. De quarantaine is voor mij een zegen en ik heb het gevoel eindelijke weer eens lucht te kunnen halen.
TheeMetChocolade schreef:
24-04-2020 13:48
Is dat nu dan een stuk jaloezie die mist ofzo?

Nee, het is herkenning en niet de enige zijn, maar het is ook een keer niet piekeren over wat er allemaal zou kunnen misgaan, want het gaat op dit moment goed mis. En juist dat laatste is soort van ‘fijn’. Wat er ‘fijn’ aan is, is te zien dat ik deze situatie nu wel móét accepteren en daarmee moet dealen.

Je zou het zo kunnen zien:

Onder ‘normale’ omstandigheden denkt mijn hoofd zo, de zon schijnt, mijn kinderen zijn aan het spelen, mijn man is naar zijn werk en ik denk continu: wat als het straks opeens keihard gaat regenen; wat als mijn kind een ongeluk krijgt of heel ziek wordt waardoor het naar het ziekenhuis moet; wat als mijn man niet meer thuiskomt straks - ad infinitum...

Maar het voordeel van nu is, dat mijn hooft nu alleen hoeft te dealen met de daadwerkelijke rampspoed. Daardoor is mijn hoofd als het ware te vol om continu te piekeren. En dat is voor mij ontspannend.
Alle reacties Link kopieren
Helder, dank voor de toelichting. Dagen ik blij voor jullie dat het leven jullie even wat minder zwaar valt!
Chocolade, altijd goed!
Yugen schreef:
24-04-2020 14:00
Ik voel me ook beter door de quarantaine, maar dat heeft niets te maken met social media. Bij mij heeft het te maken met het wegvallen van allerlei verplichtingen, wat ontzettend veel rust in mijn dagelijkse leven brengt.

Ik ben erg introvert en prikkelgevoelig en moet bij sociale activiteiten altijd selecteren. Wat echt belangrijk is doe ik, de rest laat ik zitten om niet steeds over mijn grenzen te gaan.
Er zijn nu geen feestjes of familiebezoekjes, dus ook geen scheve gezichten als ik niet kom en geen stress van activiteiten waar ik niet onderuit kan. Daarbij heb ik meer vrije tijd door thuiswerken en gaat de communicatie nu via mail, in plaats van dat er constant een gestreste manager binnen komt rennen die dan NU iets gedaan wil hebben.
Dat is inderdaad ook heel fijn!! Ik herken dat ook: de plicht die je hebt om aan alles mee te moeten doen en nu hoeft dat gewoon niet. De rust is zo groot!!
TheeMetChocolade schreef:
24-04-2020 14:15
Helder, dank voor de toelichting. Dagen ik blij voor jullie dat het leven jullie even wat minder zwaar valt!
Dank je wel🌟
Viva_one_time_only schreef:
24-04-2020 14:14
Nee, het is herkenning en niet de enige zijn, maar het is ook een keer niet piekeren over wat er allemaal zou kunnen misgaan, want het gaat op dit moment goed mis. En juist dat laatste is soort van ‘fijn’. Wat er ‘fijn’ aan is, is te zien dat ik deze situatie nu wel móét accepteren en daarmee moet dealen.
Ah, dat is een heel andere reden om je beter te voelen dan hoe het bij mij werkt. Ik herken erg wat tante Sjaan zegt. Veel meer ademruimte omdat er even (bijna) niets moet.
*TanteSjaan* schreef:
24-04-2020 14:10
Hier hetzelfde. Ook al kom ik extravert en spontaan over, eigenlijk ben ik heel introvert en vind ikmde maatschappij zoals hij nu is heel ingewikkeld. Ik doe mijn best, maar het dagelijks leven hier valt me zwaar. De quarantaine is voor mij een zegen en ik heb het gevoel eindelijke weer eens lucht te kunnen halen.
Dat heb ik ook. Mensen vinden mij ook spontaan en ik kan lekker kletsen. Daardoor valt vaak niet op dat ik het ook maar ingewikkeld vind.
Ik ben blij voor je dat jij nu ook die zelfde lucht voelt🍀
Viva_one_time_only schreef:
24-04-2020 14:14
Onder ‘normale’ omstandigheden denkt mijn hoofd zo, de zon schijnt, mijn kinderen zijn aan het spelen, mijn man is naar zijn werk en ik denk continu: wat als het straks opeens keihard gaat regenen; wat als mijn kind een ongeluk krijgt of heel ziek wordt waardoor het naar het ziekenhuis moet; wat als mijn man niet meer thuiskomt straks - ad infinitum...
Trouwens, als ik dit stukje lees: heb je professionele hulp om met dat gepieker om te gaan? :hug:
Yugen schreef:
24-04-2020 14:18
Ah, dat is een heel andere reden om je beter te voelen dan hoe het bij mij werkt. Ik herken erg wat tante Sjaan zegt. Veel meer ademruimte omdat er even (bijna) niets moet.
Wat jij en tante Sjaan schrijven herken ik ook. Dus misschien bestaat het bij mij uit twee delen. Aan de ene kant het minder piekeren over wat er zou kunnen gebeuren, aan de andere kant minder verplichtingen en meer ruimte en rust voor mezelf.

Het zou toch mooi zijn als we dit als de boel weer open gaat nog kunnen voortzetten op vergelijkbare wijze.
Yugen schreef:
24-04-2020 14:22
Trouwens, als ik dit stukje lees: heb je professionele hulp om met dat gepieker om te gaan? :hug:
Ja, gelukkig wel, maar nu niet, en ‘grappig’ genoeg heb ik dat nu ook niet zo nodig. (Je mag wel loepen, dan kun je wat van recente problemen lezen).
Viva_one_time_only schreef:
24-04-2020 14:24
Ja, gelukkig wel, maar nu niet, en ‘grappig’ genoeg heb ik dat nu ook niet zo nodig. (Je mag wel loepen, dan kun je wat van recente problemen lezen).
Ik had je topic wel voorbij zien komen maar nu niet geschakeld dat jij het was. Goed dat je al hulp hebt gezocht!
Ik voel me ook veel beter. Ten eerste door de ‘traagheid’ van het thuiswerken. Rustiger opstaan, geen ov, en ‘s avonds niet vlug-vlug eten om te kunnen sporten. In plaats van dat sporten, wandel ik nu veel. Heb ik ook baat bij. En de kantoortuin mis ik zeker niet.

Ik ben voor de rest heel introvert. Normaal schaam ik me voor mijn huismussengedrag. Waarom wil ik niet naar feestjes? Waarom ben ik zelden op stap? Waarom heb ik zo weinig vrienden. Nu vul ik in mijn vrije tijd precies hetzelfde in, maar de schaamte is weg omdat iedereen thuis is. Ik moet hier nog maar eens aan terugdenken als alles normaal is.

Tegelijkertijd maak ik me zorgen om de toekomst. Daar probeer ik maar niet aan te denken.
Alle reacties Link kopieren
Tamago schreef:
24-04-2020 14:34
Ik voel me ook veel beter. Ten eerste door de ‘traagheid’ van het thuiswerken. Rustiger opstaan, geen ov, en ‘s avonds niet vlug-vlug eten om te kunnen sporten. In plaats van dat sporten, wandel ik nu veel. Heb ik ook baat bij. En de kantoortuin mis ik zeker niet.

Ik ben voor de rest heel introvert. Normaal schaam ik me voor mijn huismussengedrag. Waarom wil ik niet naar feestjes? Waarom ben ik zelden op stap? Waarom heb ik zo weinig vrienden. Nu vul ik in mijn vrije tijd precies hetzelfde in, maar de schaamte is weg omdat iedereen thuis is. Ik moet hier nog maar eens aan terugdenken als alles normaal is.

Tegelijkertijd maak ik me zorgen om de toekomst. Daar probeer ik maar niet aan te denken.
Dit is exact hoe ik me voel, minus de schaamte want die had ik gelukkig al een tijdje terug achter me gelaten. Ik mis de feestjes en festivals helemaal niet, terwijl mijn vrienden het over niets anders hebben. Hopelijk kun je dit rustige gevoel na de crisis vasthouden!

En even een tip: er zijn echt veel mensen die niet willen feesten, dus die schaamte is niet nodig. Indien je meer vrienden wilt, kun je op zoek naar mensen met dezelfde interesses als jij (wandelen, concerten, lezen) of er gewoon lekker in je eentje van genieten. Dat is echt niet raar.
Viva_one_time_only schreef:
24-04-2020 14:24
Ja, gelukkig wel, maar nu niet, en ‘grappig’ genoeg heb ik dat nu ook niet zo nodig. (Je mag wel loepen, dan kun je wat van recente problemen lezen).
Dan is het nu misschien juist het moment om eraan te werken nu het goed gaat.
Yugen schreef:
24-04-2020 14:31
Ik had je topic wel voorbij zien komen maar nu niet geschakeld dat jij het was. Goed dat je al hulp hebt gezocht!

Dank je😊
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit ook. Geen gejaag meer. Minder vroeg opstaan, geen files, niet de hele dag tussen collega's waar ik niet mn echte zelf kan zijn, lekker mn lunch maken ipv eten mee of verplicht in het bedrijfsrestaurant zitten. Het ontbreken van al die prikkels zorgt dat ik me uitgerust voel en veel meer energie heb. Ik sport en beweeg meer, doe dingen waar ik normaal niet aan toe kom. Na dit alles ga ik zeker meer thuiswerken en me daar ook goed bij voelen ipv bezwaard dat ik liever thuis ben dan op kantoor. Ik denk dat dit voor veel introverte en gevoelige mensen geldt. De last van de ander draag je minder.
Ik herken het niet bij mezelf naar zie het wel in mijn dochter. Ze is een erg introvert en prikkelgevoelig kind. Onlangs is er een zeer lichte vorm van autisme vastgesteld. Zij bloeit nu echt helemaal open thuis, nu school weggevallen is. Niet dat het goed is niet naar school te gaan maar ik zie haar echt zienderogen veranderen. Die druk valt van haar schouders.
Zelf vind ik het thuiswerken echt fijn. En zijn de banden met vrienden nu hechter dan ooit. Doordat we allemaal in hetzelfde schuitje zitten, hebben we meer contact. Voor mij dus positieve gevolgen.
Maar zitten jullie in quarantaine dan?
Ik ga gewoon de deur nog uit voor boodschappen, een wandeling en plantjes halen voor in de tuin.

Waarom zou je al tig weken binnen blijven? Een boodschapje kan, een wandeling mag!

Verder, fomo (fear of missing out) is mij compleet onbekend dus ik herken weinig uit het nieuwsbericht. Mensen doen negen van de tien keer zichzelf die drukte aan.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven