Coronavirus COVID-19 alle pijlers

Spreken jullie alweer fysiek vrienden?

19-05-2020 22:11 160 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hier ben ik best wel mee bezig recentelijk. Sinds het begin van het corona tijdperk in Nederland, zo'n beetje medio-eind februari, heb ik mijn vrienden niet meer fysiek gezien of gesproken. In februari had ik nog een verjaardag en daarna begonnen de maatregelen te komen. Daarmee was het wel afgelopen. Aan het begin was er nog veel app-contact, van gaat het goed met iedereen en we bespraken de bizarre situatie. Maar nu wordt het echt 'het nieuwe normaal', maakt niemand meer echt veel mee, en ligt ook het whatsapp-verkeer voor een groot deel stil.

Ik vroeg me af hoe dat bij jullie zit?
anoniem_373702 wijzigde dit bericht op 14-06-2020 10:32
53.93% gewijzigd
Ja sinds moederdag spreek ik fysiek weer vrienden. Zonder symptomen
Iedereen reageert anders in deze situatie. en niemand kan raden hoe jij je voelt.
En voor elke (gezins)situatie valt wat te zeggen. Denk dat sommige van mijn vrienden een moord zouden doen voor een weekje alleen zijn en andersom ik voor wat familie tijd. Maar goed het is wat het is. Ik heb ondertussen wel mijn vrienden gezien. Allemaal volgens de richtlijnen natuurlijk.

Heb je al tegen iemand gezegd 'joh ik voel me best alleen". Ik herken het "waarom vragen ze het niet aan mij?" maar iedereen probeert zijn/haar eigen draai te vinden en echt alles is anders.
Ah, er dessen Namen nicht genannt werden darf..
Alle reacties Link kopieren
Ik herken het! Ik woon ook alleen. Ik kamp met angsten, ben zeer gevoelig voor stress/verandering, ik heb autisme én door deze crisis kon ik een tijd niet werken omdat de winkel gesloten was. Het was vreselijk en de enige persoon die mij dagelijks heeft gebeld is mijn lieve broer (hij woont zelf niet alleen en daarom dus extra lief dat hij aan mij dacht, als single zusje😂).

Ik heb niet echt advies... ik maak er maar het beste van alleen en neem soms zelf initiatief om te appen/bellen.
Alle reacties Link kopieren
Jammer hoe het bij je verloopt. Zie je mogelijkheid je vriendenkring uit te breiden? Af en aan zie ik hier sites voorbij komen die daar wellicht gelegenheid toe bieden.

Ik zie mijn vrienden vooral online nu via Skype, of we bellen. Met een aantal spreek ik af om buiten iets te doen. Maar ik merk dat ik het iets minder opzoek nu.
Alle reacties Link kopieren
Ik kan me best goed voorstellen dat je vriendin even klaagde over de situatie. Nee zij is dan niet alleen, maar ook voor haar is het rot he? Ook mensen die samen wonen kunnen geen leuke dingen doen.
Je kan het ook uitspreken, misschien denken ze er niet bij na dat jij je alleen voelt.

Ik heb dit weekend voor het eerst weer met vrienden afgesproken (2) om te gaan wandelen en erna eten met elkaar. Dit is voor het eerst sinds de Corona crisis uit brak.
Alle reacties Link kopieren
Donderdag gaan wij in de tuin zitten bij vrienden.
Ik heb zelf ook weinig zin iets te ondernemen. Zie veel beren op de weg. Ik heb 1 vriend die echt dichtbij woont maar we houden de afspraken kort en buiten.
Mijn ene broer heeft al corona gehad en komt in de tuin langs. Ik wordt al nerveus als ik eraan denk mijn ene vriendin te bezoeken of mee af te spreken, moet ik met ov en dan blokkeer ik al.
Ik weet dat ik er binnenkort aan moet geloven ook qua werk maar ik vind het gewoon erg ingewikkeld.
Matelzorg doet mijn man nu, met de auto en ik ga weleens mee.
Maar ik vind het echt spannend om verder dan het gebruikelijke blokje te gaan, alleen al dat er niks open is waar je kunt plassen bijvoorbeeld vind ik heel eng alsof ik ineens incontinent ben.
Verkijk je niet op wat dit alles met mensen doet.
Daarnaast vind ik dat als iemand zich zorgelijk uit in deze tijd je als vriendin dit niet echt belastend kan vinden. Meer een uitnodiging om je eigen issues ook te delen, in jouw geval dus dat je niemand meer ziet. Zie het als delen.
Alle reacties Link kopieren
Ik zie een paar vrienden met 1.5 meter afstand, kan niet wachten tot ik ze weer mag knuffelen en normaal begroeten.

Maak het bespreekbaar met je vrienden 'ik voel me eenzaam, ik wil graag weer eens 1.5m afspreken, wanneer kan je?'
Alle reacties Link kopieren
Nee, nog niet.
Grant me the serenity to accept the things I cannot change, courage to change the things I can and wisdom to know the difference.
Alle reacties Link kopieren
Globe83 schreef:
19-05-2020 22:16
Heb je al tegen iemand gezegd 'joh ik voel me best alleen".
Dat heb ik nog nooit zo direct gezegd. Misschien moet ik dat eens gaan doen, al vind ik het ergens niet prettig om me zo kwetsbaar op te stellen.

Maar naast dat ik ze fysiek zou willen ontmoeten, verbaast het mij vooral dat bij anderen die behoefte er kennelijk niet echt is. Want ik durf er wel voor in te staan dat ze onderling ook niet afspreken. Vind dat best vreemd eigenlijk. Hoezo ben ik de enige die een poging heeft ondernomen om samen te komen? Niet verwijtend bedoeld, maar een oprechte vraag.

Ik heb schatten van ouders en een lieve zus, maar zij zijn eigenlijk mijn enige fysieke sociale contacten geweest in al die weken. De meeste van mijn vrienden hebben er dan nog een partner bij. Maar ook dat moet je toch op een gegeven moment zat worden?
Ik heb tussendoor ook fysiek met mensen afgesproken. Een knuffelaar ben ik niet, dus het is alleen maar met meer afstand in alles buiten bij een wandeling in plaats van gewoon in een café. Alles in totaal misschien 4x afgesproken met mensen. Verder volledig in de kluizenaarsmodus.

Videobellen heb ik misschien 2x gedaan. Niks aan.
anoniem_639a9136a72af wijzigde dit bericht op 19-05-2020 22:27
27.86% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik zie mijn eigen ouders (en mijn zus) nog niet eens, laat staan dat ik aan het rondje vrienden zou beginnen.

Zal tegen september wel eens bekijken hoe het daarmee staat.

Komt ooit wel weer.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Campercamping schreef:
19-05-2020 22:21
Dat heb ik nog nooit zo direct gezegd. Misschien moet ik dat eens gaan doen, al vind ik het ergens niet prettig om me zo kwetsbaar op te stellen.
Dan zijn dat vast geen heel close vrienden (misschien vroeger wel maar uit elkaar gegroeid, kinderen en zo). Ik kan dat makkelijk tegen vrienden zeggen of andersom hoor, en dan stappen we zo in de auto/op de trein al heb je elkaar een jaar niet gezien.

Zoek vrienden zonder kinderen die beter bij je passen zoals je nu bent
anoniem_294939 wijzigde dit bericht op 19-05-2020 22:26
0.09% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Campercamping schreef:
19-05-2020 22:21
Dat heb ik nog nooit zo direct gezegd. Misschien moet ik dat eens gaan doen, al vind ik het ergens niet prettig om me zo kwetsbaar op te stellen.

Maar naast dat ik ze fysiek zou willen ontmoeten, verbaast het mij vooral dat bij anderen die behoefte er kennelijk niet echt is. Want ik durf er wel voor in te staan dat ze onderling ook niet afspreken. Vind dat best vreemd eigenlijk. Hoezo ben ik de enige die een poging heeft ondernomen om samen te komen? Niet verwijtend bedoeld, maar een oprechte vraag.

Ik heb schatten van ouders en een lieve zus, maar zij zijn eigenlijk mijn enige fysieke sociale contacten geweest in al die weken. De meeste van mijn vrienden hebben er dan nog een partner bij. Maar ook dat moet je toch op een gegeven moment zat worden?
Voor mij is het een eye opener dat bepaalde vriendschappen belangrijker/waardevoller zijn dan voor anderen; en dat is ook helemaal niet erg. Voor mij is het meer nouja 'noodzaak' en voor anderen meer bijzaak na partner en gezin.
Ik ben overigens ook alleen, maar ik ervaar het niet als zwaarder verder.
Alle reacties Link kopieren
Het-groepje schreef:
19-05-2020 22:19
Ik heb zelf ook weinig zin iets te ondernemen. Zie veel beren op de weg. Ik heb 1 vriend die echt dichtbij woont maar we houden de afspraken kort en buiten.
Mijn ene broer heeft al corona gehad en komt in de tuin langs. Ik wordt al nerveus als ik eraan denk mijn ene vriendin te bezoeken of mee af te spreken, moet ik met ov en dan blokkeer ik al.
Ik weet dat ik er binnenkort aan moet geloven ook qua werk maar ik vind het gewoon erg ingewikkeld.
Matelzorg doet mijn man nu, met de auto en ik ga weleens mee.
Maar ik vind het echt spannend om verder dan het gebruikelijke blokje te gaan, alleen al dat er niks open is waar je kunt plassen bijvoorbeeld vind ik heel eng alsof ik ineens incontinent ben.
Verkijk je niet op wat dit alles met mensen doet.
Daarnaast vind ik dat als iemand zich zorgelijk uit in deze tijd je als vriendin dit niet echt belastend kan vinden. Meer een uitnodiging om je eigen issues ook te delen, in jouw geval dus dat je niemand meer ziet. Zie het als delen.
Ah ja dit snap ik eigenlijk wel. Niet zo zeer de zorg over de ziekte (dat heb ik niet zo), maar wel alle obstructies die deze tijd mee brengt.
Alles is gewoon net even wat lastiger. De trein pakken is niet echt de bedoeling. Een terrasje, tja dat is ook wel eens gezelliger geweest. En de rest is hoe dan ook nog dicht. Dan loopt het ook nogal gauw spaak allemaal.
Campercamping schreef:
19-05-2020 22:26
Ah ja dit snap ik eigenlijk wel. Niet zo zeer de zorg over de ziekte (dat heb ik niet zo), maar wel alle obstructies die deze tijd mee brengt.
Alles is gewoon net even wat lastiger. De trein pakken is niet echt de bedoeling. Een terrasje, tja dat is ook wel eens gezelliger geweest. En de rest is hoe dan ook nog dicht. Dan loopt het ook nogal gauw spaak allemaal.
het is gewoon een beetje een teleurstellende tijd, voor iedereen
rumforviva schreef:
19-05-2020 22:25
Ik ben overigens ook alleen, maar ik ervaar het niet als zwaarder verder.
Ik vind het wel lekker hoor! Hoor zoveel mensen die hun partner inmiddels wel achter het spreekwoordelijke behang kunnen plakken
Kwetsbaar is het zeker. Maar of dat dan zo slecht is? Ik heb liever dat mijn vrienden (en ik zelf ook) zich kwetsbaar opstellen zodat er ook geen misverstanden/aannames etc kunnen komen.

Het is lastig, I know. En je geeft ook niemand de schuld maar soms gaat dat aan mensen voorbij. Druk met hun gezin, familie, werk etc en misschien schiet het erbij in of hebben ze een beeld dat je je wel redt oid.

Dat zat worden kan wel ja bij sommige hahaha! Misschien hebben ze angst voor contact buiten t gezin of denken ze dat andere dat hebben....

App ze gewoon :) dan weet je het snel genoeg
Alle reacties Link kopieren
Ik zie enkelen van mijn vrienden nog gewoon. Blijkbaar ben ik gezegend met mensen die zich niet bang laten maken en daar ben ik heel dankbaar voor. De dingen die ik hier lees maken mij boos maar ook machteloos. Behalve de mensen in verzorgingshuizen kwijnen er nog veel meer mensen weg. De koning zei dat het eenzaamheidsvirus niet mocht overwinnen maar dat is wel wat er nu gebeurt. In andere topics heb ik al eens gezegd dat er meer doden vallen door deze crisis dan aan de ziekte zelf. Echter werd ik weggehoond door bepaalde mensen. Ik hoop voor iedereen dat de angst niet blijft regeren.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb 2 vriendinnen gezien vorige week. We hebben wel geprobeerd om afstand te houden. Mijn ouders hetzelfde. Niemand heeft gezondsheidsklachten dus ik denk ook wel dat dit kan aangezien we niet elke week afspreken. In de supermarkt loop je denk ik nog steeds meer risico.
Als het zulke goede vrienden zijn kun je zelf toch ook aangeven dat je niet lekker in je vel zit? Ik vind het apart dat je vraagt hoe het met haar gaat en het dan vervelend vind wanneer ze aangeeft dat ook zij het ‘normale’ leven mist. Ik denk dat iedereen hier wel last van heeft.
OV heb ik ook nog wel genomen. Ik help wat mensen buiten mijn stad met boodschappen enzo.
Nooit mee gestopt.
Vrijwel elke week max drie mensen over de vloer met zoveel als mogelijk 1,5 meter afstand.

In eerste instantie 'moest' het. Pittig herstel van keizersnede dus had hulp nodig met tillen van dochter en huishouden (man is zzp'er in de bouw dus die nam geen vrij zolang er nog werk is).

Daarna is het zo gebleven. De cirkel van drie zijn met name mijn ouders en beste vriendin.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven