bewust geen kinderen

04-11-2007 16:59 554 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hoi,



Ik ben 32 jaar ik wil bewust geen kinderen. Ik wil en durf de verantwoordelijkheid voor kinderen niet te nemen. In mijn omgeving hebben we veel vrienden met kinderen. Allemaal super leuk en gezellig als ze bij ons zijn zal ik ze ook zo veel mogelijk verwennen. Ik vind kinderen leuk. In mijn omgeving heb ik eigenlijk geen mensen die bewust geen kinderen willen. Vandaar dat ik deze topic heb geopend om te kijken hoe andere mensen hier mee omgaan die bewust geen kinderen willen.
@Tjeempie: met die laatste zin heb je het mooi samengevat.



Als ik terugkijk naar de gesprekken met mijn oma, die vrouwen hadden niets te kiezen. 'Wij' kunnen keuzes maken, wikken en wegen, etc.
Ik wil ook geen kinderen. Nooit dat gevoel gehad. Moet er eerlijk gezegd echt niet aan denken... Ik heb ook geen geduld, dus dat zou voor mij echt niet werken pfff.. Haha. Ik kan me niet voorstellen dat een vrouw zo graag een kind wil dat ze daarvoor bijvoorbeeld een man verlaat, omdat hij geen kinderwens heeft...



Ik wil wel een relatie, maar een mooi leven opbouwen met mijn toekomstige man, reizen, genieten, echt SAMEN. Zonder kids. Maar iedereen beslist daar zelf over natuurlijk!

Ik ben nu 30 jaar en al mijn vriendinnen voelen OF hun biologische klok tikken OF hebben al kinderen en willen er meer...

Vind dat stiekem wel beetje irritant soms... (schaam..)



Het grappige is dat ik altijd wel een hele positieve uitwerking heb op kinderen en vind ze soms wel lief hoor, maar lief op een ander, niet voor mezelf.



Mijn omgeving weet dit van mij en vind dit niet meer raar.

Het hoort bij mij... Alleen mensen die mij niet goed kennen die zeggen vaak(ik ben momenteel vrijgezel) "Oooh dat komt nog wel, als je straks een vriend hebt"

En dan denk ik echt.. Nee.. dat gevoel komt niet bij mij, want dan had ik dat al wel gehad!!
quote:wereldmeid schreef op 28 januari 2010 @ 17:29:

Ik ben 33, single en heb geen kinderwens. Wel een paar relaties gehad, ook samengewoond, maar de relatie was nooit zo stabiel dat ik aan kids wilde beginnen. Eig heb ik nooit het gevoel gehad dat ik 'later' kinderen zou willen.

De reden zit 'm bij mij dus uitsluitend in het gevoel en niet vanuit afwegingen zoals overbevolking vd wereld of zo. Ik heb er gewoon niets mee. Ik word er niet warm of koud van als ik een baby, peuter of kleuter zie. En ik moet er niet aan denken dat ik thuis nog van alles moet als ik moe van m'n werk kom. Ik ben best tevreden in m'n eentje.

Op mijn werk is 90% vd collega's getrouwd en heeft een gezin.

Veel van hun verhalen gaan over familiedingen. Ik voel me vaak een buitenstaander. Een goede vriendin is zwanger van de tweede. Het gaat over niets anders meer dan kids. Ze vraagt zelfs niet meer naar m'n werk of andere dingen, heel jammer.

Dat is blijkbaar het 'lot' van een single dertiger.



Mijn moeder denkt dat de reden is dat ik simpelweg nooit 'de juiste man' ben tegengekomen, maar ik denk niet dat 'de juiste man' mij over de streep zal trekken. Maar ik wil haar de illusie niet afnemen.



Herkenbaar! Hier nog een single dertiger... Haha. Voel me ook ZEKER vaak een buitenstaander, maar zou ook echt niet willen ruilen... Een vriendin van mij heeft nu een kleine van een jaar. Ik spreek haar nooit meer omdat ze geen tijd meer heeft. Soms voel ik me schuldig, maar aan de andere kant, het moet van 2 kanten komen. En de raakvlakken zijn er ook gewoon niet meer.....



Een tijdje terug had ik een vriendinnen dagje en het ging alleen over zwanger worden, bevallen en schoonmaken

Ik kon er niet over meepraten, het is alledrie gewoon niet mijn ding...

Ik wou nog vertellen dat ik die avond ervoor met iemand had gezoend, maarja, dat is dan natuurlijk helemaal niet interessant, dus toen stak ik maar een muffin in mijn mond waar ik een uur op heb zitten kauwen, erg lekker in combi met bevallingsverhalen...
Alle reacties Link kopieren
Hallo



Ik ben 39 heb geen kinderwens en zou het fijn vinden om contact te hebben met mensen die ook geen kinderen willen. Ik heb helemaal geen hekel aan kinderen maar hoef gewoon zelf geen mama te worden. Heb zelf een fijne kindertijd gehad, weet dat ik de verantwoordelijkheid best zou aankunnen, schrikt me ook niet af, zorg graag voor mensen en dieren, heb een hele fijne partner maar heb gewoon geen behoefte om mama te zijn. Zijn er mensen die zich hierin herkennen?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven