Nieuwe moeder vindt babytijd superzwaar!

24-08-2011 16:23 154 berichten
Hallo allemaal, Ik ben nieuw op de Viva site en hoop dus maar dat ik dit goed doe... ik ben wanhopig op zoek naar andere (nieuwe) moeders die de roze wolk niet kennen. Ik ben 34 en mijn dochtertje is 3 maanden. Een schatje hoor en we zijn gezond, maar ik moet eerlijk zeggen... ik vind deze tijd superzwaar en helemaal niet leuk!!! De hele tijd dat gokken wat ze nou wil! Die huiluurtjes en het slaapgebrek, pfffff. Ik dacht dat het makkelijker zou worden na een paar weken. Het wordt wel een klein beetje makkelijker en het is natuurlijk super dat ze nu lacht enzo, maar echt leuk vind ik het nog steeds niet... ik snap gewoon niet wat ze wil. Ik weet ook niet hoe ik haar moet entertainen als ze wakker is. Ik word gek van alle boeken en internetsites die ik lees en alle strategieen die ik bedenk om een betere moeder te worden... ik baal dat ik niet geniet, wat daar heb ik straks vast spijt van. Maar ik weet niet hoe ik dit om moet buigen! Wie herkent dit????

Hanna
Alle reacties Link kopieren
Oh ik vond er ook niet zoveel aan hoor. Oftewel ik vond het ook erg zwaar. Je weet vantevoren gewoon niet waar je aan begint en het wordt echt minder intensief maar die eerste maanden zijn gewoon hartstikke zwaar. En het mooie is, na een paar maanden kon ik weer heerlijk dromen over hoe gezellig die eerste maanden waren. (Mooie geschiedvervalsing van mijzelf). Maar nu ik zwanger ben van de tweede denk ik dat ik blij ben als we het eerste jaar door zijn. Daarna vond ik het al een stuk leuker Maak je niet druk en je kunt helemaal niet altijd genieten en zoals ik al schreef soms geniet je achteraf als je de vermoeidheid en zware dagen al weer een beetje vergeten bent. Je hoeft je in ieder geval niet schuldig te voelen.
Ik herinner me die tijd vooral als druk. Ik had een tweeling, was (voor m'n gevoel) de hele dag bezig met voeden en luiers verschonen.



Maar rond die tijd ging ik weer werken, en dat heeft me ontzettend goed gedaan.



Boeken heb ik niet gelezen erover, en internet had je toen nog niet.



Hou je een vast ritme aan? Slaapt ze nog veel? Ga je vaak wandelen?
Alle reacties Link kopieren
heel herkenbaar hoor! (zoontje nu ruim 5mnd)

ik moest echt op een gegeven moment de boeken en tijdschriften met gelukkig glimlachende moeders aan de kant leggen. En dan iedereen die zei dat ik zo'n geluk had dat het zo mooi weer was tijdens mijn verlof. Ja heel fijn als je kind alleen maar krijst.

Nu speelde bij ons nog wel reflux mee, maar ik reken dat niet als dat je kind niet gezond zou zijn. Makkelijke bevalling, gezond kind en toch niet "genieten". Ik heb dat woord gehaat. Maar ineens... zo na een week of 11...daar kwam bij mij de omslag. Zoontje werd rustiger, ik werd weer mezelf en nu ben ik mezelf plus zoontje ipv iemand die ik niet herkende plus zoontje. Achteraf kijk je terug en denk je: het waren maar 11 weken. Maar op dat moment weet je niet wanneer het einde komt.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb dit wel vaker gehoord. Zelf geen ervaring mee, ik heb er heel erg van genoten van de babytijd. Nu is ze echter 5 jaar en is het eigenlijk nog zoveel leuker en moet ik er niet aan denken om terug te gaan naar die babytijd of om het nog eens te doen. Dus ik snap het wel als je deze periode heel zwaar vind. Mijn baby was een heerlijke rustige baby, sliep veel, huilde zelden en was heel tevreden dus het was een makkie voor mij maar zulke baby's zijn er niet veel naar ik heb begrepen.
Alle reacties Link kopieren
Heel herkenbaar. Het hielp ook niet mee dat ze nooit sliep en heb regelmatig een potje zitten janken. Ik vond het uitzichtloos, ik dacht echt dat het nooit beter zou worden. (For the record: ik had geen ppd en hield en hou nog steeds intens veel van mijn dochter). Absoluut geen roze wolk, eerder een zwarte.



Maar: het wordt steeds een beetje makkelijker, dat hield me op de been. Iedere week snapte ik het een beetje meer en kwamen er wat meer leuke momentjes. Toen ze zes maanden was ging het allemaal stukken vlotter, toen ze een jaar was kreeg ik weer tijd voor mezelf en nu ze bijna twee is, is het weer bijna net zoals vroeger.



Sterkte, en je bent echt niet alleen
Die roze wolk ging aan mij ook voorbij. Je moet gewoon weer je eigen draai vinden in het geheel. Het draait nu allemaal om wat de baby wil, maar je zult langzaam ook zelf weer je draai vinden.

Ik werd altijd ontzettend gelukkig van een paar uurtjes zelf de stad in! Had ik een oppas geregeld ( of ze zat op de creche) en dan kon ik er wel weer even tegenaan!

Denk ook aan jezelf want je kunt pas leuk zijn voor anderen als je het zelf ook leuk hebt! En het is helemaal niet erg om eens even lekker voor jezelf te kiezen en een middagje zonder baby te zijn.

Sterkte!
Wie zegt dat je een baby moet entertainen? Die van mij lag lekker in de box (handmatje erin) lekker naar het speeltje boven zijn hoofd te kijken. Soms ging ik met hem wandelen, maar je kunt gewoon nog niet zoveel met zijn kleintje. Beetje hop paardje hop en hoofd, schouders, knie en teen. Dat was het wel.



Waarom moet je strategieën bedenken om een betere moeder te worden? Je bedenkt van alles om met je kind te doen, dan ben je toch al een leuke moeder? Of ben jij zo'n eng perfectionistisch type



Ik vond vooral de laatste weken van mijn verlof heel zwaar. Weinig visite, weinig te doen met de baby. Wat was ik blij dat ik weer mocht werken. Daar werd ik nou een leukere moeder van.



En al die boeken/sites etc moet je links laten liggen. Als ik een probleem heb (baby ligt al nachten te huilen), dan zoek ik hier op viva een oplossing. Verder laat ik me niet op de kast jagen door wat er 'moet'.
Ik vind het niet herkenbaar. Juist in de babytijd vond ik alles vrij overzichtelijk. Dochter moest slapen, eten, schone luier, zo nu en dan douchen/badderen en veel liefde/troost krijgen. We konden in die periode heerlijk 's avonds buiten wandelen, dochter ging gewoon mee in de wagen of drager.



Nu is ze twee. Ze heeft een sterke eigen wil. Leuk, maar oh wat kan ik soms verlangen naar die rustige eerste babytijd. Waarin ik nog gewoon lekker lang met haar op schoot kon zittten (nu is het 'mama, nee!'). En waarin ik haar nog gewoon in bed kon leggen en ze gelijk zoet was, zonder compleet 'hoe stel ik het slapengaan zo lang mogelijk uit' ritueel. 's Avonds met z'n allen wandelen kan niet meer, dochter slaapt dan.



Kortom: probeer er ook een beetje van te genieten, straks verlang je er waarschijnlijk naar terug.



(Het is ook heel leuk als ze ouder worden hoor, begrijp me niet verkeerd.)
Ik denk dat je de lat niet te hoog moet leggen. Met een baby kun je niet veel meer dan dan lekker gaan wandelen. Voor jezelf ook prettig om eruit te zijn. Veel meer dan dat hoef of kun je eigenlijk nog niet doen.

Het is niet makkelijk, je moet nog wennen aan het moeder zijn en de extra verantwoordelijkheid. Maar komt goed!

Mijn advies is; doe wat je eigen gevoel je in geeft, je doet het niet snel fout!

Kijk naar jezelf; als jij honger hebt, ga je eten. Als je baby honger heeft, geef je voeding. Als jij het koud hebt, heeft je baby het ook koud. Zo simpel is het, laat je niet gek maken door Jan en alleman.
O, wat fijn! Nu al zoveel reacties! Dit doet me goed!

Ik ben idd een beetje eng perfectionistisch... en dat woord 'genieten', wat HAAT ik het als mensen dat weer zeggen. "Maar je geniet toch wel?" Nou, nee dus. Ik probeer het echt heel hard, maar het lukt me nog niet. Blij om van jullie te horen dat het echt beter wordt...



Ik heb nog niet eens een moeilijke baby. O, ik hoor haar en het is etenstijd. Ik bericht later weer, want ik hoor graag of jullie nog tips hebben qua dagindeling. Bedankt voor de reacties!!! Ga haar nu voeden en dan wandelen. Dat doe ik dus idd elke dag, frisse neus halen... helaas begint daarna vaak het huiluurtje en daar zie ik dus nu al tegenop... kon ik maar wat relaxter zijn! Ik ga nu, doei, bedankt etc
babytv!!



En draagdoeken, ook heerlijk, maakt het allemaal een stuk minder zwaar.
Alle reacties Link kopieren
Jep herkenbaar. De eerste week vond ik fantastisch, maar daarna werd het snel minder. Erg vermoeiend, daarbij kolfde ik alle voedingen af, dus was dubbel zolang bezig. Had geen tijd om te gaan wandelen bv. voelde me enorm opgesloten.



Door mijn stress werd mijn kind ook onrustiger en zo kwamen we in een vicieuze cirkel. Ik slik nu homeopathisch iets om minder nerveus te zijn en ben vorige week gestopt met kolven. Dat geeft mij zoveel rust. Ook hoeft mijn kind nu geen 8 voedingen meer en al met al vind ik het steeds leuker worden (zoon is nu 5 weken).



Maar nog steeds alle goedbedoelde visite met hun: 'Genieten...' Ik kan het woord niet meer horen en zal het een pasbevallen moeder ook nooit toewensen.



Nu kan ik af en toe genieten, als het me gelukt is een dag door te komen die redelijk relaxt is, waar ik ook zelf nog even wat heb kunnen doen en mijn zoontje tevreden was. Dan 'geniet' ik.
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
Ik herken het niet, maar heb nog wel wat entertaintips.



Dochter was hier helemaal gek van deze mobile:







Deze speelt vrij lang door, dus hoef je niet heen en weer te lopen om de mobile weer op te draaien. Geeft je mooi de tijd om lekker te douchen of wat anders voor jezelf te doen.



Verder vond mijn dochter het ook leuk om in het wippertje te kijken hoe ik bezig was.



We hadden ook een elektrische schommelstoel voor haar, kon ze uren inzitten tot ze in slaap viel. Zo een:







Verder samen spelen op een groot kleed. Bijvoorbeeld haar lichaamsdelen benoemen, beetje kietelen, speeltjes aangeven, liedje zingen.
Ik sluit me aan bij Georgette. Ik vond het toentertijd juist allemaal zo makkelijk. Je hoefde zo weinig.
Een draagdoek is ideaal voor het huiluurtje. Heb jij lekker je handen vrij.
Volgens mij had ik ook alleen maar een box, een wipstoeltje en zo'n mobile. Meer was ook niet nodig, behalve liedjes zingen en wandelen.



Heeft heimwee
Genieten is gewoon heel erg overdreven. Soms had ik plezier met de baby en soms niet.

Net zoals ik soms het heel leuk heb met mijn vriend en soms niet. En dan hoef ik bij hem niet eens midden in de nacht uit bed om hem te voederen en te verschonen.



Ik vond even iets voor mezelf doen ook heerlijk. Daarom heb ik me expres voor zo'n prenatale gym opgegeven en ging ik soms even alleen naar de Hema ofzo. Even tijd voor mezelf.
Gooi vooral die boekjes uit het raam, lees niet teveel op internet en luister naar je eigen gevoel.

Zolang jij haar liefde, eten en een schone broek geef ben je een goede moeder, leg de lat niet zo hoog voor jezelf.



Ik vond de oudste juist saai, hij sliep, dronk en dat was het, nu hij hier rondstuiterd is het veel drukker.
Alle reacties Link kopieren
Even een hart onder de riem; heel herkenbaar. Dagindeling, kun je nog niet echt van spreken, maar meestal wordt een baby na ongeveer anderhalf à 2 uur moe, dus dan kun je 'm in bed leggen. Verder wandelde ik veel met mijn baby, dan sliep ze prima. Ik hield de volgende volgorde er in; eten - spelen/wakker zijn - slapen (losjes naar de babyfluisteraar van Tracey Hogg). Verder had ik nog een aantal 'escapes' voor als ik het even niet wist, wandelen dus. Toen mijn jongste baby eenmaal in de kinderstoel kon zetten, zette ik 'm in de kinderstoel voor het raam, hij vond en vindt bomen schitterend. Verder zette ik 'm ook wel eens in het wippertje als ik zelf iets deed, zoals de was ophangen.

En heel veel baby's hebben 's avonds een huiluurtje, is soms even nodig om de indrukken van de dag te verwerken. Heb je een partner die d'r even kan overnemen?

En tja, dat genieten, dat snapte ik ook nooit zo goed. Ik had al moeite genoeg om gedouchet en aangekleed voor de dag te komen. Sterkte, het komt vanzelf goed en het gaat zo snel (dat cliché is dan wel weer waar).
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Alle reacties Link kopieren
O ja, iets voor jezelf doen = essentieel. Al is het maar even een boodschapje doen, naar de kapper gaan etc.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Alle reacties Link kopieren
quote:GeorgetteDansLeTabac schreef op 24 augustus 2011 @ 16:39:

Ik vind het niet herkenbaar. Juist in de babytijd vond ik alles vrij overzichtelijk. Dochter moest slapen, eten, schone luier, zo nu en dan douchen/badderen en veel liefde/troost krijgen. We konden in die periode heerlijk 's avonds buiten wandelen, dochter ging gewoon mee in de wagen of drager.



Nu is ze twee. Ze heeft een sterke eigen wil. Leuk, maar oh wat kan ik soms verlangen naar die rustige eerste babytijd. Waarin ik nog gewoon lekker lang met haar op schoot kon zittten (nu is het 'mama, nee!'). En waarin ik haar nog gewoon in bed kon leggen en ze gelijk zoet was, zonder compleet 'hoe stel ik het slapengaan zo lang mogelijk uit' ritueel. 's Avonds met z'n allen wandelen kan niet meer, dochter slaapt dan.



Bij mij is het compleet omgekeerd. Ik vond de babytijd afschuwelijk en onoverzichtelijk. Mijn dochter sliep zelden, had non-stop aandacht nodig en ik had geen moment tijd voor mezelf. Niet om te eten, niet om te douchen, niet om naar de wc te gaan. Ik kon niet naar buiten vanwege de sneeuw, geen visite, geen leven, alleen non-stop zorgen. Ik vond de babytijd van mijn dochter de zwartste periode uit mijn leven, denk ik.



Nu is ze twee en is alles zoveel makkelijker! Mijn dochter snapt de wereld, ik snap mijn dochter. We kunnen met elkaar praten, ze wil eindelijk uren knuffelen (werkelijk heerlijk vind ik dat , ze weigerde op schoot te zitten toen ze baby was), ze is lief, doet haar eigen dingen, heeft een mening, ik ben zo ontzettend blij dat ze geen baby meer is.



quote:Kortom: probeer er ook een beetje van te genieten, straks verlang je er waarschijnlijk naar terug. Ik heb nooit ook maar één moment terugverlangd naar de babytijd.
Alle reacties Link kopieren
Wat ik wel makkelijk vond aan de babytijd is dat je ze overal mee naar toe kan nemen, de mijne dan hè. Ik legde ze gewoon in de wagen en vertrok. Nu mijn oudste bijna 3 is, gaat dat stukken minder makkelijk. Maar dat 'entertainen' herken ik wel. Ze kunnen nog zo weinig en vervelen zich heel snel. Aan de andere kant vinden de meeste baby's al snel iets interessant, zoals mijn zoon dus de bomen of een zwart patroon om naar te kijken. Maar ik ben ook weer blij dat mijn oudste kan vertellen, en dat doet ze ook vaak en met verve, wat ze wil (en vooral wat ze niet wil).
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Alle reacties Link kopieren
Die mobile heb ik ook Helene! Is hartstikke leuk..



En als man thuis is mag hij lekker met de baby bezig zijn. Kan ik lekker even op de bank en dan vind ik het oprecht leuk om hen samen zo bezig te zien.



Of even alleen boodschappen doen. Heerlijk, terwijl ik boodschappen doen eerst afschuwelijk vond
Schuin spaan en Zee gras planten potjes
quote:Juniper_ schreef op 24 augustus 2011 @ 16:52:

Of even alleen boodschappen doen. Heerlijk, terwijl ik boodschappen doen eerst afschuwelijk vond Och, dat vind ik nog steeds. En ze is geen baby meer. Gewoon op je gemak door de winkel lopen in plaats van snel, snel tussen de slaapjes/eet- en drinkmomenten/luiers door.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven