Kinderen
alle pijlers
zoon (11) niet zindelijk
zaterdag 21 maart 2015 17:27
Ik ben nieuw hier op het forum, maar ik zou graag mijn probleem hier voorleggen.
Ik heb een zoon van 11 jaar. Hij heeft al heel zijn leven moeite met zindelijk zijn. Overdag was hij later zindelijk dan andere kinderen. Daar zochten we eigenlijk zoveel niet achter, bij het ene kind duurt het langer dan bij het ander, zeker bij jongens. Maar toen kreeg hij de ene blaasontsteking na de andere en hebben de dokter ontdekt dat hij een vernauwing heeft in zijn urinebuis, waarschijnlijk al sinds zijn geboorte, maar die lang is miskent. Hij heeft hier verschillende behandelingen voor gekregen, maar het keerde telkens terug. Toen hij zes jaar was kreeg hij hieraan een operatie en lijkt het probleem nu van de baan.
Maar door al deze behandelingen en doktersbezoeken was plassen natuurlijk iets die hem heel veel pijn heeft gedaan. Hij heeft hierdoor een volledig verkeerde plastechniek ontwikkeld, waarvoor hij lang behandeld werd door een kinesist. Sinds hij zeven jaar is, is hij eigenlijk continent overdag en ’s nachts. Toch blijven er periodes (weken tot maanden) waarop het weer volledig verkeerd gaat. Hij plast dan weer in zijn bed en soms gaat het zelfs overdag mis.
In principe is er nu geen enkele lichamelijke oorzaak meer waarom hij niet meer zindelijk is (werd uitgesloten door de arts). Bovendien kan hij het, want er zijn ook al periodes geweest waar het echt goed gaat. Volgens mij zit hier een stuk onwil in. Ik denk dat het meer en meer een manier is geworden om aandacht te trekken. Ik merk dat mijn geduld stilletjes aan opraakt. Gisterenavond heeft hij weer zijn hele bed ondergeplast en ik ben eigenlijk wat boos geworden.
Waar ik vooral tegenaan loop is dat mijn man en ik volledig verschillen van mening over hoe we dit moeten aanpakken. Ik ben van mening dat mijn zoon nu oud genoeg is om zelf verse lakens te nemen en een verse pyjama aan te doen. Ik ben ervan overtuigd dat we hier weinig aandacht aan moeten geven. Mijn man daarentegen denkt dat zijn blaas altijd zijn zwakke punt zal blijven en dat er een oorzaak moet zijn waarom het bepaalde periodes niet lukt. Hij denkt dat hij niet goed in zijn vel zit en dat we hem net wel aandacht moeten geven. Voor mij is het heel moeilijk om hem geen negatieve aandacht te geven.
Is er iemand die zich hierin herkend? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Bedankt alvast!
Ik heb een zoon van 11 jaar. Hij heeft al heel zijn leven moeite met zindelijk zijn. Overdag was hij later zindelijk dan andere kinderen. Daar zochten we eigenlijk zoveel niet achter, bij het ene kind duurt het langer dan bij het ander, zeker bij jongens. Maar toen kreeg hij de ene blaasontsteking na de andere en hebben de dokter ontdekt dat hij een vernauwing heeft in zijn urinebuis, waarschijnlijk al sinds zijn geboorte, maar die lang is miskent. Hij heeft hier verschillende behandelingen voor gekregen, maar het keerde telkens terug. Toen hij zes jaar was kreeg hij hieraan een operatie en lijkt het probleem nu van de baan.
Maar door al deze behandelingen en doktersbezoeken was plassen natuurlijk iets die hem heel veel pijn heeft gedaan. Hij heeft hierdoor een volledig verkeerde plastechniek ontwikkeld, waarvoor hij lang behandeld werd door een kinesist. Sinds hij zeven jaar is, is hij eigenlijk continent overdag en ’s nachts. Toch blijven er periodes (weken tot maanden) waarop het weer volledig verkeerd gaat. Hij plast dan weer in zijn bed en soms gaat het zelfs overdag mis.
In principe is er nu geen enkele lichamelijke oorzaak meer waarom hij niet meer zindelijk is (werd uitgesloten door de arts). Bovendien kan hij het, want er zijn ook al periodes geweest waar het echt goed gaat. Volgens mij zit hier een stuk onwil in. Ik denk dat het meer en meer een manier is geworden om aandacht te trekken. Ik merk dat mijn geduld stilletjes aan opraakt. Gisterenavond heeft hij weer zijn hele bed ondergeplast en ik ben eigenlijk wat boos geworden.
Waar ik vooral tegenaan loop is dat mijn man en ik volledig verschillen van mening over hoe we dit moeten aanpakken. Ik ben van mening dat mijn zoon nu oud genoeg is om zelf verse lakens te nemen en een verse pyjama aan te doen. Ik ben ervan overtuigd dat we hier weinig aandacht aan moeten geven. Mijn man daarentegen denkt dat zijn blaas altijd zijn zwakke punt zal blijven en dat er een oorzaak moet zijn waarom het bepaalde periodes niet lukt. Hij denkt dat hij niet goed in zijn vel zit en dat we hem net wel aandacht moeten geven. Voor mij is het heel moeilijk om hem geen negatieve aandacht te geven.
Is er iemand die zich hierin herkend? Hoe hebben jullie dit aangepakt? Bedankt alvast!
zaterdag 21 maart 2015 17:31
Jij denkt dat hij expres in zijn bed plast omdat hij aandacht wil. Je man denkt dat hij in zijn bed plast omdat hij niet lekker in zijn vel zit en misschien wat extra aandacht nodig heeft.
Jullie zijn het dus eens over de aandacht.
Geef jij negatieve aandacht omdat je denkt dat hij hierdoor afgeschrikt wordt, of omdat je jezelf niet in kan houden?
Jullie zijn het dus eens over de aandacht.
Geef jij negatieve aandacht omdat je denkt dat hij hierdoor afgeschrikt wordt, of omdat je jezelf niet in kan houden?
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
zaterdag 21 maart 2015 17:35
Ik denk dat je man gelijk heeft en je uit moet kijken dit als onwil te zien en daardoor er negatief op te reageren. Dat kan mi het probleem eerder verergeren dan dat het iets oplevert.
Een kind van 11 plast niet uit onwil in zijn bed en broek.
Wat zegt jullie zoon hier zelf over?
je hebt speciale plaspoli's. Google eens.
Een kind van 11 plast niet uit onwil in zijn bed en broek.
Wat zegt jullie zoon hier zelf over?
je hebt speciale plaspoli's. Google eens.
zaterdag 21 maart 2015 17:35
Ik vind hem idd oud genoeg om hem zijn bed te laten verschonen.
Mijn 6jarige heeft heel soms ook een ongelukje s nachts en de laatste paar keer heeft ze uit zichzelf zichzelf verschoond (hoeft niet).
Je kunt desnoods een badlaken op zijn kamer klaarleggen en wij hebben meerdere dekbedden, goedkoop en wasbaar.
Wat je man zegt kan daarnaast ook: overdag proberen erachter te komen of er meer speelt, wat rustiger aandoen oid.
Kan dus en en.
S nachts aandacht vragen vinden wij hier geen goed idee, we hebben allemaal onze rust nodig en s nachts reageer je soms ook kribbiger of afwezigen dan je zou willen.
Mijn 6jarige heeft heel soms ook een ongelukje s nachts en de laatste paar keer heeft ze uit zichzelf zichzelf verschoond (hoeft niet).
Je kunt desnoods een badlaken op zijn kamer klaarleggen en wij hebben meerdere dekbedden, goedkoop en wasbaar.
Wat je man zegt kan daarnaast ook: overdag proberen erachter te komen of er meer speelt, wat rustiger aandoen oid.
Kan dus en en.
S nachts aandacht vragen vinden wij hier geen goed idee, we hebben allemaal onze rust nodig en s nachts reageer je soms ook kribbiger of afwezigen dan je zou willen.
zaterdag 21 maart 2015 17:37
Aandacht er aan besteden is denk ik niet zo'n goed plan. Hij zal er op een gegeven moment gewoon overheen groeien en tot dat moment is geduld geboden. Mocht het bedplassen iets te maken hebben met eventuele zenuwen, dan is het des te meer schadelijk om er aandacht aan te schenken, zeker negatieve aandacht, want dan wordt het alleen maar erger.
Ik snap echt niet waarom je boos op hem wordt, hij kan er echt niets aan doen en dit kan één van de dingen zijn waar je als ouders mee te maken krijgt. Je maakt het alleen maar erger zo.
Ik snap echt niet waarom je boos op hem wordt, hij kan er echt niets aan doen en dit kan één van de dingen zijn waar je als ouders mee te maken krijgt. Je maakt het alleen maar erger zo.
zaterdag 21 maart 2015 17:37
Ach, arme knul.
Misschien eens een bezoekje aan een psycholoog brengen ? Dat kan voor jullie alledrie helpen.
Snoezekind voelt zich daar heel veilig.
Om zelf zijn bed af te halen is hij groot genoeg, maar zou incontinentiemateriaal niet beter werken ?
Misschien eens een bezoekje aan een psycholoog brengen ? Dat kan voor jullie alledrie helpen.
Snoezekind voelt zich daar heel veilig.
Om zelf zijn bed af te halen is hij groot genoeg, maar zou incontinentiemateriaal niet beter werken ?
Betty White: "Once you go blackberry... Hmmmmmhmmmm"
zaterdag 21 maart 2015 17:42
quote:haakje schreef op 21 maart 2015 @ 17:35:
Ik vind hem idd oud genoeg om hem zijn bed te laten verschonen.
Mijn 6jarige heeft heel soms ook een ongelukje s nachts en de laatste paar keer heeft ze uit zichzelf zichzelf verschoond (hoeft niet).
Je kunt desnoods een badlaken op zijn kamer klaarleggen en wij hebben meerdere dekbedden, goedkoop en wasbaar.
Wat je man zegt kan daarnaast ook: overdag proberen erachter te komen of er meer speelt, wat rustiger aandoen oid.
Kan dus en en.
S nachts aandacht vragen vinden wij hier geen goed idee, we hebben allemaal onze rust nodig en s nachts reageer je soms ook kribbiger of afwezigen dan je zou willen.Dit lijkt mij een heel goede manier. 's Nachts geen aandacht maar overdag wel het gesprek rustig aangaan.
Ik vind hem idd oud genoeg om hem zijn bed te laten verschonen.
Mijn 6jarige heeft heel soms ook een ongelukje s nachts en de laatste paar keer heeft ze uit zichzelf zichzelf verschoond (hoeft niet).
Je kunt desnoods een badlaken op zijn kamer klaarleggen en wij hebben meerdere dekbedden, goedkoop en wasbaar.
Wat je man zegt kan daarnaast ook: overdag proberen erachter te komen of er meer speelt, wat rustiger aandoen oid.
Kan dus en en.
S nachts aandacht vragen vinden wij hier geen goed idee, we hebben allemaal onze rust nodig en s nachts reageer je soms ook kribbiger of afwezigen dan je zou willen.Dit lijkt mij een heel goede manier. 's Nachts geen aandacht maar overdag wel het gesprek rustig aangaan.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zaterdag 21 maart 2015 17:44
quote:Snoesje666 schreef op 21 maart 2015 @ 17:37:
Ach, arme knul.
Misschien eens een bezoekje aan een psycholoog brengen ? Dat kan voor jullie alledrie helpen.
Snoezekind voelt zich daar heel veilig.
Om zelf zijn bed af te halen is hij groot genoeg, maar zou incontinentiemateriaal niet beter werken ?Ik zou niet gelijk naar een psycholoog gaan. Eerst zelf maar eens aan de gang.
Ach, arme knul.
Misschien eens een bezoekje aan een psycholoog brengen ? Dat kan voor jullie alledrie helpen.
Snoezekind voelt zich daar heel veilig.
Om zelf zijn bed af te halen is hij groot genoeg, maar zou incontinentiemateriaal niet beter werken ?Ik zou niet gelijk naar een psycholoog gaan. Eerst zelf maar eens aan de gang.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
zaterdag 21 maart 2015 17:46
Als je niet zeker weet of het om de aandacht is, geef hem dan het voordeel vd twijfel.
Samen verschonen. Hij zijn pyama en jij het bed.
Probeer je niet te ergeren. Hoe meer je dat doet hoe zwaarder je het maakt voor jezelf.
Ik heb een zoontje van drie die bij periodes vaak in zijn bed plast.
Ik heb een knop omgezet. Werk het riedeltje snel af 's nachts en duik zonder heisa/chagrijn mn weer in.
Samen verschonen. Hij zijn pyama en jij het bed.
Probeer je niet te ergeren. Hoe meer je dat doet hoe zwaarder je het maakt voor jezelf.
Ik heb een zoontje van drie die bij periodes vaak in zijn bed plast.
Ik heb een knop omgezet. Werk het riedeltje snel af 's nachts en duik zonder heisa/chagrijn mn weer in.
zaterdag 21 maart 2015 17:47
zaterdag 21 maart 2015 17:59
1% van de volwassenen plast (regelmatig) in bed.
Maar daar hoor je nooit wat over, want taboe.
Hier allemaal heel laat zindelijk, nooit moeilijk over gedaan, want wat er ook achter zou zitten: straffen werkt averechts.
Zeiltje in bed, geduld, en mss hoort hij bij die 1%.
Daar hoor ik ook bij, dus ik heb wel een beetje zendingsdrang.
Maar daar hoor je nooit wat over, want taboe.
Hier allemaal heel laat zindelijk, nooit moeilijk over gedaan, want wat er ook achter zou zitten: straffen werkt averechts.
Zeiltje in bed, geduld, en mss hoort hij bij die 1%.
Daar hoor ik ook bij, dus ik heb wel een beetje zendingsdrang.
De zachte krachten zullen zeker winnen.
H. Roland Holst
H. Roland Holst
zaterdag 21 maart 2015 18:09
quote:Star schreef op 21 maart 2015 @ 17:51:
Hoe reageert hij?
Dat wil ik ook weten.
En komt hij er 's nachts voor zijn bed uit, of merkt hij het 's ochtends pas?
Aandacht trekken; de kans lijkt mij klein. Ik spreek (ook) uit ervaring, er zijn echt leukere manieren om de aandacht te trekken...
Hij heeft sowieso nooit goed geleerd om 's nachts de aandrang te voelen, of om daar adequaat op te reageren: want pijn. Dus ik zou er zéker niet negatief op reageren.
Het mooiste zou inderdaad zijn als er niet teveel lading ligt op het bedplassen.
Zorg voor een praktische oplossing (tips zijn al gegeven). Als hij het zelf doet, dan alleen als het niet als 'straf' overkomt. Ga er mee om alsof het normaal is.
Hoe reageert hij?
Dat wil ik ook weten.
En komt hij er 's nachts voor zijn bed uit, of merkt hij het 's ochtends pas?
Aandacht trekken; de kans lijkt mij klein. Ik spreek (ook) uit ervaring, er zijn echt leukere manieren om de aandacht te trekken...
Hij heeft sowieso nooit goed geleerd om 's nachts de aandrang te voelen, of om daar adequaat op te reageren: want pijn. Dus ik zou er zéker niet negatief op reageren.
Het mooiste zou inderdaad zijn als er niet teveel lading ligt op het bedplassen.
Zorg voor een praktische oplossing (tips zijn al gegeven). Als hij het zelf doet, dan alleen als het niet als 'straf' overkomt. Ga er mee om alsof het normaal is.
Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht
zaterdag 21 maart 2015 18:13
Je kunt ook dubbel beddengoed doen, zodat hij er een laag af kan halen (zeiltje er tussen). al als tip gegeven. 
Ik ben er zelf wat voorzichtig mee. Ik zou zeker hulp inschakelen, ook om jou wat gerust te stellen. Boosheid en teleurstelling helpen hem niet, want in je bed plassen doe je niet zo maar. Hij kan gewoon minder goed in zijn lichaam zitten (niet zweverig maar misschien zijn er ook andere dingen waar je daar aan merkt). In de familie zit ook iemand die laat zindelijk was. Pas toen die ging studeren eigenlijk. Het komt dus wel voor maar het is een enorm taboe, en dat hoeft eigenlijk niet.
Ik ben er zelf wat voorzichtig mee. Ik zou zeker hulp inschakelen, ook om jou wat gerust te stellen. Boosheid en teleurstelling helpen hem niet, want in je bed plassen doe je niet zo maar. Hij kan gewoon minder goed in zijn lichaam zitten (niet zweverig maar misschien zijn er ook andere dingen waar je daar aan merkt). In de familie zit ook iemand die laat zindelijk was. Pas toen die ging studeren eigenlijk. Het komt dus wel voor maar het is een enorm taboe, en dat hoeft eigenlijk niet.
zaterdag 21 maart 2015 18:16
Mijn kind had ook dit probleem (niet door medische oorzaak) en heeft dit tot ongeveer 16 jaar gehouden. Je kan contact opnemen met het ziekenhuis in Meppel, daar is een speciale plaspoli. Daar worden ze een midweek opgenomen en krijgen ze training. Overdag worden er allemaal leuke dingen gedaan buiten het ziekenhuis.
Ook medicijnen kunnen helpen. De medicijnen hebben mijn kind nog het meest geholpen. Opeens bleef mijn kind elke nacht droog. Na een paar weken de medicijnen afgebouwd en gestopt.
Ook medicijnen kunnen helpen. De medicijnen hebben mijn kind nog het meest geholpen. Opeens bleef mijn kind elke nacht droog. Na een paar weken de medicijnen afgebouwd en gestopt.
zaterdag 21 maart 2015 18:31
Bedankt voor de reacties.
Hij is op een leeftijd gekomen waarop het natuurlijk moeilijk voor hem is om ermee om te gaan. Hij schaamt er zich erg voor, maar toch lijkt hij er zijn best niet meer voor te doen. Hij kan zelf zijn bed verversen (en dat doet hij soms ook), maar soms blijft hij een hele nacht in zijn vuile bed liggen. Soms verliest hij overdag ook wat druppel (als hij te lang wacht met naar het toilet gaan) en vaak liegt hij erover. Hij zegt dat hij niet geplast heeft terwijl er een enorme geur rond hem hangt. Het liegen vind ik eigenlijk ook erg. Mijn man denkt dat omdat de lichamelijke oorzaak is uitgesloten (door specialist en kinesist), het wel psychologisch moet zijn. Ik denk dat het voor hem een machtsmiddel is geworden. Hij heeft immers jarenlang onze aandacht gekregen door zijn plasproblemen.
Waarom ik gisterenavond kwaad geworden ben? Het ging eigenlijk opnieuw al maanden goed. Gisterenavond wilde hij niet gaan slapen. Hij was aan het drammen omdat hij langer wilde opblijven. Uiteindelijk hebben we hem met moeite naar bed gekregen. Twee uur later gaan we zelf naar bed en ga ik nog even gaan kijken of hij al sliep. Hij lag - wakker - in een nat en stinkend bed. Mijn man denkt dat het nu weer mis is gegaan omdat hij met school in april normaal voor twee dagen (één nacht slapen) op uitstap zou gaan en hij hier veel mee bezig is. Ik denk dat het is misgegaan uit boosheid omdat hij niet langer mocht opblijven. Ik vind het op zo'n moment gewoon lastig om dan niet kwaad te worden. Mijn man blijft altijd rustig en op één of andere manier maakt mij dit nog kwader. Waarom kan hij wel kalm blijven en ik niet?
Hij is op een leeftijd gekomen waarop het natuurlijk moeilijk voor hem is om ermee om te gaan. Hij schaamt er zich erg voor, maar toch lijkt hij er zijn best niet meer voor te doen. Hij kan zelf zijn bed verversen (en dat doet hij soms ook), maar soms blijft hij een hele nacht in zijn vuile bed liggen. Soms verliest hij overdag ook wat druppel (als hij te lang wacht met naar het toilet gaan) en vaak liegt hij erover. Hij zegt dat hij niet geplast heeft terwijl er een enorme geur rond hem hangt. Het liegen vind ik eigenlijk ook erg. Mijn man denkt dat omdat de lichamelijke oorzaak is uitgesloten (door specialist en kinesist), het wel psychologisch moet zijn. Ik denk dat het voor hem een machtsmiddel is geworden. Hij heeft immers jarenlang onze aandacht gekregen door zijn plasproblemen.
Waarom ik gisterenavond kwaad geworden ben? Het ging eigenlijk opnieuw al maanden goed. Gisterenavond wilde hij niet gaan slapen. Hij was aan het drammen omdat hij langer wilde opblijven. Uiteindelijk hebben we hem met moeite naar bed gekregen. Twee uur later gaan we zelf naar bed en ga ik nog even gaan kijken of hij al sliep. Hij lag - wakker - in een nat en stinkend bed. Mijn man denkt dat het nu weer mis is gegaan omdat hij met school in april normaal voor twee dagen (één nacht slapen) op uitstap zou gaan en hij hier veel mee bezig is. Ik denk dat het is misgegaan uit boosheid omdat hij niet langer mocht opblijven. Ik vind het op zo'n moment gewoon lastig om dan niet kwaad te worden. Mijn man blijft altijd rustig en op één of andere manier maakt mij dit nog kwader. Waarom kan hij wel kalm blijven en ik niet?
zaterdag 21 maart 2015 18:35
We hebben trouwens al jarenlang begeleiding gehad vanuit het ziekenhuis. Medicatie, bekkenbodemtraining, korte opname in het ziekenhuis (puur voor toilettraining) hebben we allemaal al gehad. En daarmee is hij dus zeker zes maanden volledig droog geweest. Maar plots begon het weer verkeerd te gaan. We hebben direct contact opgenomen met het ziekenhuis waar we begeleid worden, maar zijn vernauwing is niet terug. Ook hebben we de plastechniek herhaald. Er zijn periodes dat het goed gaat en dan gaat het weer maanden slecht.
zaterdag 21 maart 2015 18:38
Ik heb toen ik 18 was gewerkt op de administratie van een school, daar was ook een jongetje van een jaar of 12 met een lange medische geschiedenis en die ook bleef bedplassen. Hij had ouders die vinden dat hij eens normaal moest gaan doen. Zo van nu moet het maar eens afgelopen zijn. Ik weet nog dat ik op die leeftijd aangeslagen was door het onbegrip dat deze ouders hadden voor de gevoelens en beperkingen van hun eigen kind.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
zaterdag 21 maart 2015 18:38
Hoi Regina,
Ik lees je berichtje nu net. En ik moet je zeggen het komt mij bekend voor. Ikzelf was iemand die tot rond 12 a 13 jaar nog weleens in bed plaste, niet om de aandacht of iets anders. Maar als ik laat nog wat dronk dan plaste ik in bed, mijn moeder maakte mij dan in de nacht wakker om nog een keer extra te plassen zodat ze niet elke dg de lakens hoefde te verschonen. Ik snap dat dit heel vervelend kan zijn vooral omdat jullie van mening verschillen. Ik zou je wel een tip geven wordt niet boos op jullie zoon maar praat erover misschien zou hem inderdaad wat dwars zitten of er is heel wat anders aan de hand. Kan ook gewoon zijn dat hij na een bepaalde tijd even niet meer moet drinken bijv.: na 20.00 uur of maak hem een keer in de nacht wakker.
Als je het niet vertrouwd vraag een doorverwijsbrief van de dokter zodat je voor de zekerheid een onderzoek kan laten doen. Probeer niet het probleem bij jullie kind te zetten, maar praat hierover met hem jullie als ouders want blijkbaar zitten jullie hiermee.
Maak het bespreekbaar.
Ik lees je berichtje nu net. En ik moet je zeggen het komt mij bekend voor. Ikzelf was iemand die tot rond 12 a 13 jaar nog weleens in bed plaste, niet om de aandacht of iets anders. Maar als ik laat nog wat dronk dan plaste ik in bed, mijn moeder maakte mij dan in de nacht wakker om nog een keer extra te plassen zodat ze niet elke dg de lakens hoefde te verschonen. Ik snap dat dit heel vervelend kan zijn vooral omdat jullie van mening verschillen. Ik zou je wel een tip geven wordt niet boos op jullie zoon maar praat erover misschien zou hem inderdaad wat dwars zitten of er is heel wat anders aan de hand. Kan ook gewoon zijn dat hij na een bepaalde tijd even niet meer moet drinken bijv.: na 20.00 uur of maak hem een keer in de nacht wakker.
Als je het niet vertrouwd vraag een doorverwijsbrief van de dokter zodat je voor de zekerheid een onderzoek kan laten doen. Probeer niet het probleem bij jullie kind te zetten, maar praat hierover met hem jullie als ouders want blijkbaar zitten jullie hiermee.
Maak het bespreekbaar.
zaterdag 21 maart 2015 18:44
Ik vind het heel verdrietig om te lezen dat jij echt denkt dat hij het expres doet.
De reden waarom jouw man er zo rustig onder blijft, is omdat jij het persoonlijk opvat. Jij denkt echt dat hij het doet om jou een hak te zetten.
Heb je dat ook met andere dingen met betrekking tot je zoon?
Denk dat je dit gevoel ook met andere dingen dan bedplassen krijgt...
quote:ReginaFalange2015 schreef op 21 maart 2015 @ 18:31:
Hij is op een leeftijd gekomen waarop het natuurlijk moeilijk voor hem is om ermee om te gaan. Hij schaamt er zich erg voor, maar toch lijkt hij er zijn best niet meer voor te doen. Hij kan zelf zijn bed verversen (en dat doet hij soms ook), maar soms blijft hij een hele nacht in zijn vuile bed liggen.Dat deed ik ook. Of omdat ik nog niet wakker was geworden van het natte bed. Of omdat ik me teveel schaamde. Verschonen in het holst van de nacht was voor mij lastig. Misschien bleef ik daarom ook liggen. Eruit en terug in een koud en nat bed is erger dan blijven liggen in een nat maar nog warm bed...quote:Soms verliest hij overdag ook wat druppel (als hij te lang wacht met naar het toilet gaan) en vaak liegt hij erover. Hij zegt dat hij niet geplast heeft terwijl er een enorme geur rond hem hangt. Het liegen vind ik eigenlijk ook erg.
De teleurstelling dat ik zo mijn best had gedaan en het toch weer was misgegaan.
Ik probeerde het ook te verbergen. Jij zou dat misschien 'liegen' noemen.
Het is geen machtsmiddel.
Het is onmacht.
De reden waarom jouw man er zo rustig onder blijft, is omdat jij het persoonlijk opvat. Jij denkt echt dat hij het doet om jou een hak te zetten.
Heb je dat ook met andere dingen met betrekking tot je zoon?
Denk dat je dit gevoel ook met andere dingen dan bedplassen krijgt...
quote:ReginaFalange2015 schreef op 21 maart 2015 @ 18:31:
Hij is op een leeftijd gekomen waarop het natuurlijk moeilijk voor hem is om ermee om te gaan. Hij schaamt er zich erg voor, maar toch lijkt hij er zijn best niet meer voor te doen. Hij kan zelf zijn bed verversen (en dat doet hij soms ook), maar soms blijft hij een hele nacht in zijn vuile bed liggen.Dat deed ik ook. Of omdat ik nog niet wakker was geworden van het natte bed. Of omdat ik me teveel schaamde. Verschonen in het holst van de nacht was voor mij lastig. Misschien bleef ik daarom ook liggen. Eruit en terug in een koud en nat bed is erger dan blijven liggen in een nat maar nog warm bed...quote:Soms verliest hij overdag ook wat druppel (als hij te lang wacht met naar het toilet gaan) en vaak liegt hij erover. Hij zegt dat hij niet geplast heeft terwijl er een enorme geur rond hem hangt. Het liegen vind ik eigenlijk ook erg.
De teleurstelling dat ik zo mijn best had gedaan en het toch weer was misgegaan.
Ik probeerde het ook te verbergen. Jij zou dat misschien 'liegen' noemen.
Het is geen machtsmiddel.
Het is onmacht.
Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht
zaterdag 21 maart 2015 18:50
En over hoe het psychologisch door kan werken:
Ik ben er in mijn pubertijd overheen gegroeid, maar tot op de dag van vandaag kan ik niet naar bed als ik niet even heb kunnen plassen. De onrust in mijn hoofd als ik niet heb kunnen plassen is zo groot dat ik niet in slaap kan vallen.
Jouw zoon kampt al sinds zijn geboorte met plasproblemen.
Jaren. Hij is geopereerd en nu 'is het probleem opgelost'. Terwijl hij in de cruciale jaren waarin je leert met je plas-aandrang om te gaan, hij van alles en nog wat heeft gemist en juist pijn heeft gehad.
En nu met 11 jaar moet het inderdaad maar eens normaal zijn. En denk jij dat hij het expres doet.
Kan je je voorstellen wat voor psychologische druk/obstakels hij bewust of onbewust ervaart?
Nogmaals: het is echt niet leuk om in een nat bed te liggen. Als hij macht wilde uitoefenen of je een hak wilde zetten, zijn er zoveel 'betere' manieren voor een kind.
Ik ben er in mijn pubertijd overheen gegroeid, maar tot op de dag van vandaag kan ik niet naar bed als ik niet even heb kunnen plassen. De onrust in mijn hoofd als ik niet heb kunnen plassen is zo groot dat ik niet in slaap kan vallen.
Jouw zoon kampt al sinds zijn geboorte met plasproblemen.
Jaren. Hij is geopereerd en nu 'is het probleem opgelost'. Terwijl hij in de cruciale jaren waarin je leert met je plas-aandrang om te gaan, hij van alles en nog wat heeft gemist en juist pijn heeft gehad.
En nu met 11 jaar moet het inderdaad maar eens normaal zijn. En denk jij dat hij het expres doet.
Kan je je voorstellen wat voor psychologische druk/obstakels hij bewust of onbewust ervaart?
Nogmaals: het is echt niet leuk om in een nat bed te liggen. Als hij macht wilde uitoefenen of je een hak wilde zetten, zijn er zoveel 'betere' manieren voor een kind.
Een volk dat voor tirannen zwicht, zal meer dan lijf en goed verliezen, dan dooft het licht
