Kinderen
alle pijlers
Jarenlang twijfelen over tweede kind..
woensdag 5 april 2017 22:31
Mijn partner en ik hebben één kind, een dochter van ruim 4. Na een jaar wilde partner graag een tweede maar ik hou dit al 3 jaar af..
Er zijn veel, héél veel redenen waarom ik nu niet zwanger wil worden. Ik heb geen babykriebels, zoals ik die bij de eerste wel had. En toch lig ik er wakker van, ik denk er iedere dag aan, de hele tijd. Want mijn vriend wil héél graag. Ik heb ook veel moeite met mijn dochter als enig kind. Zo'n stil gezin.. ik had nooit verwacht dat ik maar een kind zou krijgen. Maar in mijn hoofd en hart zou ik nog wel 10 kinderen willen krijgen, praktisch zie ik niet voor me hoe ik zelf staande blijf met meer dan 1 kind. En ondertussen tikt de tijd door en krijgt iedereen om ons heen nummer 2 of nummer 3..
Ik weet niet wat ik wil met dit topic. Herkenning, een hart onder de riem, een schop..
Er zijn veel, héél veel redenen waarom ik nu niet zwanger wil worden. Ik heb geen babykriebels, zoals ik die bij de eerste wel had. En toch lig ik er wakker van, ik denk er iedere dag aan, de hele tijd. Want mijn vriend wil héél graag. Ik heb ook veel moeite met mijn dochter als enig kind. Zo'n stil gezin.. ik had nooit verwacht dat ik maar een kind zou krijgen. Maar in mijn hoofd en hart zou ik nog wel 10 kinderen willen krijgen, praktisch zie ik niet voor me hoe ik zelf staande blijf met meer dan 1 kind. En ondertussen tikt de tijd door en krijgt iedereen om ons heen nummer 2 of nummer 3..
Ik weet niet wat ik wil met dit topic. Herkenning, een hart onder de riem, een schop..
woensdag 5 april 2017 22:37
Hier ook 1 kind, terwijl man graag een 2e wil. Ik niet, te druk. Ik vind het zo met 1 wel goed. Lekker rustig, gezellig en genoeg tijd voor elkaar en ook financieel wat meer ruimte voor leuke dingen.
Twijfel heb ik ook wel ooit gehad. Omdat man het zo graag wilde en omdat ik het zielig vond voor dochter om geen broertje of zusje te hebben. Maar ik heb nooit dat "yes!! Ik ga ervoor!"-gevoel gehad. En zolang ik het niet 100% voor mezelf doe, doe ik het niet. Je moet het zelf willen en niet doen voor een ander.
Twijfel heb ik ook wel ooit gehad. Omdat man het zo graag wilde en omdat ik het zielig vond voor dochter om geen broertje of zusje te hebben. Maar ik heb nooit dat "yes!! Ik ga ervoor!"-gevoel gehad. En zolang ik het niet 100% voor mezelf doe, doe ik het niet. Je moet het zelf willen en niet doen voor een ander.
woensdag 5 april 2017 22:37
Eerlijk van je! En goed ook dat je er zo goed over nadenkt.. Ik denk dat het voor een dochter van 4 (dan wss 5) erg leuk is.. Ze maakt het bewust mee! Ik kies erg bewust voor 1 maar ook omdat mijn zoontje een stiefzus heeft van 8! Ze zijn superdol op elkaar.. Dat wil ik graag zo houden.. Zonder stiefzus had ik ook bewust gekozen voor één kind! Succes met je keuze!
woensdag 5 april 2017 22:38
quote:DoeSunshine schreef op 05 april 2017 @ 22:34:
Je wil toch precies echt een tweede kind, ga er dan toch voor...want niks zo leuk als een broertje\zusje die min of meer van dezelfde leeftijd zijn...maar uiteraard moet je zelf er 100% klaar voor zijn...hoe wel rekenign...verloren tijd komt niet meer terugNatuurlijk
Je wil toch precies echt een tweede kind, ga er dan toch voor...want niks zo leuk als een broertje\zusje die min of meer van dezelfde leeftijd zijn...maar uiteraard moet je zelf er 100% klaar voor zijn...hoe wel rekenign...verloren tijd komt niet meer terugNatuurlijk
woensdag 5 april 2017 22:39
quote:DoeSunshine schreef op 05 april 2017 @ 22:34:
Je wil toch precies echt een tweede kind, ga er dan toch voor...want niks zo leuk als een broertje\zusje die min of meer van dezelfde leeftijd zijn...maar uiteraard moet je zelf er 100% klaar voor zijn...hoe wel rekenign...verloren tijd komt niet meer terugZe zullen dan zeker 5 jaar schelen, hè..
Je wil toch precies echt een tweede kind, ga er dan toch voor...want niks zo leuk als een broertje\zusje die min of meer van dezelfde leeftijd zijn...maar uiteraard moet je zelf er 100% klaar voor zijn...hoe wel rekenign...verloren tijd komt niet meer terugZe zullen dan zeker 5 jaar schelen, hè..
woensdag 5 april 2017 22:39
quote:Whomi schreef op 05 april 2017 @ 22:37:
Hier ook 1 kind, terwijl man graag een 2e wil. Ik niet, te druk. Ik vind het zo met 1 wel goed. Lekker rustig, gezellig en genoeg tijd voor elkaar en ook financieel wat meer ruimte voor leuke dingen.
Twijfel heb ik ook wel ooit gehad. Omdat man het zo graag wilde en omdat ik het zielig vond voor dochter om geen broertje of zusje te hebben. Maar ik heb nooit dat "yes!! Ik ga ervoor!"-gevoel gehad. En zolang ik het niet 100% voor mezelf doe, doe ik het niet. Je moet het zelf willen en niet doen voor een ander.Ja, herkenbaar!
Hier ook 1 kind, terwijl man graag een 2e wil. Ik niet, te druk. Ik vind het zo met 1 wel goed. Lekker rustig, gezellig en genoeg tijd voor elkaar en ook financieel wat meer ruimte voor leuke dingen.
Twijfel heb ik ook wel ooit gehad. Omdat man het zo graag wilde en omdat ik het zielig vond voor dochter om geen broertje of zusje te hebben. Maar ik heb nooit dat "yes!! Ik ga ervoor!"-gevoel gehad. En zolang ik het niet 100% voor mezelf doe, doe ik het niet. Je moet het zelf willen en niet doen voor een ander.Ja, herkenbaar!
woensdag 5 april 2017 22:42
quote:Pierewaaierinderegen schreef op 05 april 2017 @ 22:39:
[...]
Ja, herkenbaar!Ik vind het altijd wel fijn als ik van die moeders zie met 2 of 3 kinderen die ze allemaal tegelijk in de gaten moet houden en meeslepen. En dan ik met 1 aan de hand, rustig naast me heerlijk! Ik geniet echt van het feit dat ik weinig drukte om me heen heb en me kan focussen op 1. Blijkbaar voel ik me daar prettig bij. Dus dan is het gewoon goed.
[...]
Ja, herkenbaar!Ik vind het altijd wel fijn als ik van die moeders zie met 2 of 3 kinderen die ze allemaal tegelijk in de gaten moet houden en meeslepen. En dan ik met 1 aan de hand, rustig naast me heerlijk! Ik geniet echt van het feit dat ik weinig drukte om me heen heb en me kan focussen op 1. Blijkbaar voel ik me daar prettig bij. Dus dan is het gewoon goed.
woensdag 5 april 2017 22:44
quote:SallySpectra schreef op 05 april 2017 @ 22:37:
Waarom wil je geen tweede?
Je zegt dat je geen babykriebels hebt. Dat is ook niet echt een voorwaarde natuurlijk. Wat is er nog meer aan de hand dat je denkt dat je het niet redt met 2 kinderen?Ik ben fysiek niet de meest 'sterke' persoon. Ik kan bijvoorbeeld heel slecht tegen slaaptekort, zeg maar gerust niet Ben snel moe, moet altijd goed mijn grenzen bewaken. Mijn dochter is een geweldige slaper maar wel een pittig kind. Ik heb vaak het gevoel dat als ik er nog een bij zou hebben ik door het ijs zou zakken. Ik kan het nu goed op de rit houden maar loop niet over van energie, zeg maar.
Waarom wil je geen tweede?
Je zegt dat je geen babykriebels hebt. Dat is ook niet echt een voorwaarde natuurlijk. Wat is er nog meer aan de hand dat je denkt dat je het niet redt met 2 kinderen?Ik ben fysiek niet de meest 'sterke' persoon. Ik kan bijvoorbeeld heel slecht tegen slaaptekort, zeg maar gerust niet Ben snel moe, moet altijd goed mijn grenzen bewaken. Mijn dochter is een geweldige slaper maar wel een pittig kind. Ik heb vaak het gevoel dat als ik er nog een bij zou hebben ik door het ijs zou zakken. Ik kan het nu goed op de rit houden maar loop niet over van energie, zeg maar.
woensdag 5 april 2017 22:47
quote:Doortjee schreef op 05 april 2017 @ 22:37:
Eerlijk van je! En goed ook dat je er zo goed over nadenkt.. Ik denk dat het voor een dochter van 4 (dan wss 5) erg leuk is.. Ze maakt het bewust mee! Ik kies erg bewust voor 1 maar ook omdat mijn zoontje een stiefzus heeft van 8! Ze zijn superdol op elkaar.. Dat wil ik graag zo houden.. Zonder stiefzus had ik ook bewust gekozen voor één kind! Succes met je keuze!Ik was laatst op kraamvisite bij een vriendin en dochter was zo lief met de baby.. op die momenten denk ik wel: ok, ik ga ervoor. Maar een paar dagen later, tijdens een moeizame dag met veel driftbuien of iets in die trant is dat gevoel weer weg.
Eerlijk van je! En goed ook dat je er zo goed over nadenkt.. Ik denk dat het voor een dochter van 4 (dan wss 5) erg leuk is.. Ze maakt het bewust mee! Ik kies erg bewust voor 1 maar ook omdat mijn zoontje een stiefzus heeft van 8! Ze zijn superdol op elkaar.. Dat wil ik graag zo houden.. Zonder stiefzus had ik ook bewust gekozen voor één kind! Succes met je keuze!Ik was laatst op kraamvisite bij een vriendin en dochter was zo lief met de baby.. op die momenten denk ik wel: ok, ik ga ervoor. Maar een paar dagen later, tijdens een moeizame dag met veel driftbuien of iets in die trant is dat gevoel weer weg.
woensdag 5 april 2017 22:49
quote:Whomi schreef op 05 april 2017 @ 22:42:
[...]
Ik vind het altijd wel fijn als ik van die moeders zie met 2 of 3 kinderen die ze allemaal tegelijk in de gaten moet houden en meeslepen. En dan ik met 1 aan de hand, rustig naast me heerlijk! Ik geniet echt van het feit dat ik weinig drukte om me heen heb en me kan focussen op 1. Blijkbaar voel ik me daar prettig bij. Dus dan is het gewoon goed.Ja, dat vind ik ook zo heerlijk. Ik geniet er ook van dat ze steeds zelfstandiger wordt. Dat ik alle aandacht voor haar heb.
[...]
Ik vind het altijd wel fijn als ik van die moeders zie met 2 of 3 kinderen die ze allemaal tegelijk in de gaten moet houden en meeslepen. En dan ik met 1 aan de hand, rustig naast me heerlijk! Ik geniet echt van het feit dat ik weinig drukte om me heen heb en me kan focussen op 1. Blijkbaar voel ik me daar prettig bij. Dus dan is het gewoon goed.Ja, dat vind ik ook zo heerlijk. Ik geniet er ook van dat ze steeds zelfstandiger wordt. Dat ik alle aandacht voor haar heb.
woensdag 5 april 2017 22:50
Stel dat je twee kids wil dan lijkt met 2 jaar verschil meest ideale, dan hebben die altijd een vriendje bij. Want gedeelde vreugde telt voor 2.
Inderdaad in jouw geval is het dan al 5 jaar, maar goed korter kan je die tijd nu niet maken...stel dat je toch nog een tweede zou willen dan zou ik er niet lang mee wachten...maar ik ben jouw niet ...want als je het kort opeen doet dan blijf je niet eeuwig in de pampers zitten, weet je wel...maar ik heb niet het wonderplan in petto
@whomi: uiteraard beslist iedereen zelf hoe en wat en hoeveel...dat moet je zelf maar uitmaken...een enig kind kan ook een perfecte jeugd hebben zeker en vast...maar persoonlijk vind ik een gevuld huis met veel binnenstormende vriendjes in huis altijd best leuk...lekker gezellig
Inderdaad in jouw geval is het dan al 5 jaar, maar goed korter kan je die tijd nu niet maken...stel dat je toch nog een tweede zou willen dan zou ik er niet lang mee wachten...maar ik ben jouw niet ...want als je het kort opeen doet dan blijf je niet eeuwig in de pampers zitten, weet je wel...maar ik heb niet het wonderplan in petto
@whomi: uiteraard beslist iedereen zelf hoe en wat en hoeveel...dat moet je zelf maar uitmaken...een enig kind kan ook een perfecte jeugd hebben zeker en vast...maar persoonlijk vind ik een gevuld huis met veel binnenstormende vriendjes in huis altijd best leuk...lekker gezellig
woensdag 5 april 2017 22:50
quote:Pierewaaierinderegen schreef op 05 april 2017 @ 22:44:
[...]
Ik ben fysiek niet de meest 'sterke' persoon. Ik kan bijvoorbeeld heel slecht tegen slaaptekort, zeg maar gerust niet Ben snel moe, moet altijd goed mijn grenzen bewaken. Mijn dochter is een geweldige slaper maar wel een pittig kind. Ik heb vaak het gevoel dat als ik er nog een bij zou hebben ik door het ijs zou zakken. Ik kan het nu goed op de rit houden maar loop niet over van energie, zeg maar.
Ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb dat ook, maar dan psychisch. Ga soms gebukt onder de zorgen zeg maar (meer dan nodig). Maar heb het geluk dat ik twee heel goede slapers heb.
Tja lastig, ik heb (met man natuurlijk) uiteindelijk gekozen voor een tweede (maar daar blijft het bij, terwijl ik vroeger wel een groter gezin wilde). Het valt me tot nu toe niet tegen, maar dat zegt niets over jou natuurlijk.
[...]
Ik ben fysiek niet de meest 'sterke' persoon. Ik kan bijvoorbeeld heel slecht tegen slaaptekort, zeg maar gerust niet Ben snel moe, moet altijd goed mijn grenzen bewaken. Mijn dochter is een geweldige slaper maar wel een pittig kind. Ik heb vaak het gevoel dat als ik er nog een bij zou hebben ik door het ijs zou zakken. Ik kan het nu goed op de rit houden maar loop niet over van energie, zeg maar.
Ik begrijp wat je bedoelt. Ik heb dat ook, maar dan psychisch. Ga soms gebukt onder de zorgen zeg maar (meer dan nodig). Maar heb het geluk dat ik twee heel goede slapers heb.
Tja lastig, ik heb (met man natuurlijk) uiteindelijk gekozen voor een tweede (maar daar blijft het bij, terwijl ik vroeger wel een groter gezin wilde). Het valt me tot nu toe niet tegen, maar dat zegt niets over jou natuurlijk.
woensdag 5 april 2017 22:59
quote:Pierewaaierinderegen schreef op 05 april 2017 @ 22:44:
[...]
Ik ben fysiek niet de meest 'sterke' persoon. Ik kan bijvoorbeeld heel slecht tegen slaaptekort, zeg maar gerust niet Ben snel moe, moet altijd goed mijn grenzen bewaken. Mijn dochter is een geweldige slaper maar wel een pittig kind. Ik heb vaak het gevoel dat als ik er nog een bij zou hebben ik door het ijs zou zakken. Ik kan het nu goed op de rit houden maar loop niet over van energie, zeg maar.Dit herken ik helemaal.. Vandaar ook die keuze voor 1! Ik vind het erg verstandig als je jezelf zo goed kent om die keuze zo weloverwogen te maken! Wel denk ik dat het écht nog zwaarder is als je een peuter hebt en dan nog een baby erbij.. Dat moet je aankunnen! Mijn zoontje heeft veel gehuild en is nog een pittig manneke.. Met nog een zwangerschap en een baby erbij zou mijn levensvreugde niet vergroten.. Maar dat ben ik! Ik zie mijn omgeving ook moeders die dat met gemak doen.. Je moet denk ik goed kijken ook naar hoe je zelf bent..
[...]
Ik ben fysiek niet de meest 'sterke' persoon. Ik kan bijvoorbeeld heel slecht tegen slaaptekort, zeg maar gerust niet Ben snel moe, moet altijd goed mijn grenzen bewaken. Mijn dochter is een geweldige slaper maar wel een pittig kind. Ik heb vaak het gevoel dat als ik er nog een bij zou hebben ik door het ijs zou zakken. Ik kan het nu goed op de rit houden maar loop niet over van energie, zeg maar.Dit herken ik helemaal.. Vandaar ook die keuze voor 1! Ik vind het erg verstandig als je jezelf zo goed kent om die keuze zo weloverwogen te maken! Wel denk ik dat het écht nog zwaarder is als je een peuter hebt en dan nog een baby erbij.. Dat moet je aankunnen! Mijn zoontje heeft veel gehuild en is nog een pittig manneke.. Met nog een zwangerschap en een baby erbij zou mijn levensvreugde niet vergroten.. Maar dat ben ik! Ik zie mijn omgeving ook moeders die dat met gemak doen.. Je moet denk ik goed kijken ook naar hoe je zelf bent..
woensdag 5 april 2017 22:59
Heel herkenbaar. Ook jarenlang getwijfeld. Eerste 2-3 jaar dacht ik dat het was omdat hij nog klein was, had ik ook momenten dat ik een 2e wel zag zitten, vooral tijdens vakantie, momenten dat je minder gestresseerd bent. Kreeg van vriend, die heel graag een 2e wou, het verwijt dat ik zelf geen kind meer wou omdat ik voor andermans kindjes zorgde (was onthaalouder). Ondertussen een paar jaar gestopt maar gevoel is niet veranderd.
Ondertussen bleek zoontje ass en adhd te hebben. We herkennen veel van onszelf in hem, waardoor ik denk dat het wel eens erfelijk zou kunnen zijn.
Ik zou me sowieso schuldig voelen bij een 2e. Als het dezelfde diagnoses zou hebben, zou ik me slecht voelen dat ik ondanks het "risico" toch voor een 2e gegaan ben. En in het andere geval zou ik me schuldig voelen omdat ze sowieso toch ergens verantwoordelijk zijn voor hun broer/zus met diagnose.
Zoontje is inmiddels 7 en hier komt er geen 2e. Vriend vind het leeftijdsverschil nu te groot dus voor hem hoeft het ook niet meer. Ik zie nochtans graag kindjes en ben dol op baby's maar voor mezelf heb ik de behoefte niet meer. Als we naar een babyborrel of zo geweest zijn, kriebelt het wel, maar ik ben toch blij dat ik die nacht wel zal kunnen doorslapen.
Ik vind het ook belangrijk wie het meest zal zorgen voor de kinderen. Hier ben ik dat, waardoor vriend zei dat ik het laatste woord had.
Persoonlijk vind ik dat je op dit vlak niemand mag verplichten, geen van beide kanten. Of het nu de vrouw is die nog een kind wil of de man. Het heeft een te grote impact op je leven en voor het kind zelf is het allesbehalve fijn te weten dat mama of papa liever geen 2e ... gehad had.
Ondertussen bleek zoontje ass en adhd te hebben. We herkennen veel van onszelf in hem, waardoor ik denk dat het wel eens erfelijk zou kunnen zijn.
Ik zou me sowieso schuldig voelen bij een 2e. Als het dezelfde diagnoses zou hebben, zou ik me slecht voelen dat ik ondanks het "risico" toch voor een 2e gegaan ben. En in het andere geval zou ik me schuldig voelen omdat ze sowieso toch ergens verantwoordelijk zijn voor hun broer/zus met diagnose.
Zoontje is inmiddels 7 en hier komt er geen 2e. Vriend vind het leeftijdsverschil nu te groot dus voor hem hoeft het ook niet meer. Ik zie nochtans graag kindjes en ben dol op baby's maar voor mezelf heb ik de behoefte niet meer. Als we naar een babyborrel of zo geweest zijn, kriebelt het wel, maar ik ben toch blij dat ik die nacht wel zal kunnen doorslapen.
Ik vind het ook belangrijk wie het meest zal zorgen voor de kinderen. Hier ben ik dat, waardoor vriend zei dat ik het laatste woord had.
Persoonlijk vind ik dat je op dit vlak niemand mag verplichten, geen van beide kanten. Of het nu de vrouw is die nog een kind wil of de man. Het heeft een te grote impact op je leven en voor het kind zelf is het allesbehalve fijn te weten dat mama of papa liever geen 2e ... gehad had.
Ik ben het levende bewijs dat je niet moet drinken om onnozel te doen.
woensdag 5 april 2017 23:02
quote:DoeSunshine schreef op 05 april 2017 @ 22:50:
Stel dat je twee kids wil dan lijkt met 2 jaar verschil meest ideale, dan hebben die altijd een vriendje bij. Want gedeelde vreugde telt voor 2.
Inderdaad in jouw geval is het dan al 5 jaar, maar goed korter kan je die tijd nu niet maken...stel dat je toch nog een tweede zou willen dan zou ik er niet lang mee wachten...maar ik ben jouw niet ...want als je het kort opeen doet dan blijf je niet eeuwig in de pampers zitten, weet je wel...maar ik heb niet het wonderplan in pettoJa want het klikt dan ook echt altijd tussen twee kinderen, broers/zussen die elkaar niet uit kunnen staan komen écht niet voor...
...in sprookjesland.
Stel dat je twee kids wil dan lijkt met 2 jaar verschil meest ideale, dan hebben die altijd een vriendje bij. Want gedeelde vreugde telt voor 2.
Inderdaad in jouw geval is het dan al 5 jaar, maar goed korter kan je die tijd nu niet maken...stel dat je toch nog een tweede zou willen dan zou ik er niet lang mee wachten...maar ik ben jouw niet ...want als je het kort opeen doet dan blijf je niet eeuwig in de pampers zitten, weet je wel...maar ik heb niet het wonderplan in pettoJa want het klikt dan ook echt altijd tussen twee kinderen, broers/zussen die elkaar niet uit kunnen staan komen écht niet voor...
...in sprookjesland.
woensdag 5 april 2017 23:10
Er is een reden dat je het al een paar jaar af houdt; je gevoel zegt geen 100% ja. Dat je er dagelijks aan denkt kan te maken hebben met het feit dat je weet dat je man het graag wil? Het hangt dan toch in de lucht. En de gezinsuitbreidingen die je om je heen ziet hebben er ook invloed op.
Je kunt wikken en wegen, voor en nadelen op een rijtje zetten, er rationeel naar kijken en emoties laten meespelen, uiteindelijk is het een gevoel. En dit gevoel is dan zo sterk dat er geen plek voor twijfel meer is.
Dus ik zou ook zeggen bij twijfel niet doen.
Je kunt wikken en wegen, voor en nadelen op een rijtje zetten, er rationeel naar kijken en emoties laten meespelen, uiteindelijk is het een gevoel. En dit gevoel is dan zo sterk dat er geen plek voor twijfel meer is.
Dus ik zou ook zeggen bij twijfel niet doen.
woensdag 5 april 2017 23:14
quote:DoeSunshine schreef op 05 april 2017 @ 22:50:
Stel dat je twee kids wil dan lijkt met 2 jaar verschil meest ideale, dan hebben die altijd een vriendje bij. Want gedeelde vreugde telt voor 2.
Inderdaad in jouw geval is het dan al 5 jaar, maar goed korter kan je die tijd nu niet maken...stel dat je toch nog een tweede zou willen dan zou ik er niet lang mee wachten...maar ik ben jouw niet ...want als je het kort opeen doet dan blijf je niet eeuwig in de pampers zitten, weet je wel...maar ik heb niet het wonderplan in petto
@whomi: uiteraard beslist iedereen zelf hoe en wat en hoeveel...dat moet je zelf maar uitmaken...een enig kind kan ook een perfecte jeugd hebben zeker en vast...maar persoonlijk vind ik een gevuld huis met veel binnenstormende vriendjes in huis altijd best leuk...lekker gezellig
Ik scheel ruim 3 jaar met mijn zusje en da's mijn beste vriendin al sinds ze geboren is en 12 jaar met mijn broertje en daar ben ik ook hartstikke gek op en speelde ik vroeger dolgraag mee en ondernam/neem ik vanalles mee.
Volgens mij maakt leeftijd niet zoveel uit. Heeft meer met karakters te maken.
@TO: een tweede kind hoeft niet. Het mag ook gewoon 1 zijn, als jij het goed vindt zoals het is, dan is het toch goed? En als het ergens toch wel kriebelt maar je ziet teveel beren, dan toch ook? En als je ergens toch wel wil maar de sprong een beetje eng vindt, dan zou ik voor jezelf proberen op een rijtje te zetten wat je precies eng vindt en of en hoe je die angsten kunt wegnemen/handelen.
Succes met je keuze.
Stel dat je twee kids wil dan lijkt met 2 jaar verschil meest ideale, dan hebben die altijd een vriendje bij. Want gedeelde vreugde telt voor 2.
Inderdaad in jouw geval is het dan al 5 jaar, maar goed korter kan je die tijd nu niet maken...stel dat je toch nog een tweede zou willen dan zou ik er niet lang mee wachten...maar ik ben jouw niet ...want als je het kort opeen doet dan blijf je niet eeuwig in de pampers zitten, weet je wel...maar ik heb niet het wonderplan in petto
@whomi: uiteraard beslist iedereen zelf hoe en wat en hoeveel...dat moet je zelf maar uitmaken...een enig kind kan ook een perfecte jeugd hebben zeker en vast...maar persoonlijk vind ik een gevuld huis met veel binnenstormende vriendjes in huis altijd best leuk...lekker gezellig
Ik scheel ruim 3 jaar met mijn zusje en da's mijn beste vriendin al sinds ze geboren is en 12 jaar met mijn broertje en daar ben ik ook hartstikke gek op en speelde ik vroeger dolgraag mee en ondernam/neem ik vanalles mee.
Volgens mij maakt leeftijd niet zoveel uit. Heeft meer met karakters te maken.
@TO: een tweede kind hoeft niet. Het mag ook gewoon 1 zijn, als jij het goed vindt zoals het is, dan is het toch goed? En als het ergens toch wel kriebelt maar je ziet teveel beren, dan toch ook? En als je ergens toch wel wil maar de sprong een beetje eng vindt, dan zou ik voor jezelf proberen op een rijtje te zetten wat je precies eng vindt en of en hoe je die angsten kunt wegnemen/handelen.
Succes met je keuze.
woensdag 5 april 2017 23:20
Tja, wat als het andersom was geweest: jij wilde heel graag een tweede, hij niet. Had jij dan ook zomaar pech gehad? Heb je het met je man gehad over de rolverdeling thuis? Zou het helpen in je besluit als je daar nieuwe afspraken over maakt zodat het voor jou minder zwaar wordt? Ik vind het nogal wat om je man een tweede te onthouden als hij die echt graag wil. Nee je moet niet tegen je zin in aan een baby beginnen, maar het is op zijn minst een goed gesprek waard.
woensdag 5 april 2017 23:22
Pijnlijk altijd, de opmerkingen in de trant van 'niks is leuker om een broertje/zusje te hebben', 'gedeelde vreugde telt voor 2'. Geeft moeders die twijfelen, of zoals ikzelf, geen 2e kúnnen krijgen zo'n fijn schuldgevoel...
Ik ben van mening dat je een (2e) kind probeert te krijgen voor jezelf, nooit om dat alleen een ander dat wil of dat van je verwacht of omdat dat in 'het plaatje past'. Ik heb zelf reuma en herken je verhaal over fysiek minder sterk zijn, vermoeidheid etc. heel goed. Dit geeft in mijn geval mede vrede aan het feit dat er geen 2e komt, mijn lichaam heeft zelf letterlijk aangegeven dat een 2e niet verstandig is...
Aan de andere kant gaat je dochter al naar school. Ik kan me voorstellen dat dat minder belastend is met een baby dan wanneer je ook nog hele dagen een peuter thuis hebt rondlopen. In dat geval zou het een mooie timing zijn. Veel sterkte met je keuze!
Ik ben van mening dat je een (2e) kind probeert te krijgen voor jezelf, nooit om dat alleen een ander dat wil of dat van je verwacht of omdat dat in 'het plaatje past'. Ik heb zelf reuma en herken je verhaal over fysiek minder sterk zijn, vermoeidheid etc. heel goed. Dit geeft in mijn geval mede vrede aan het feit dat er geen 2e komt, mijn lichaam heeft zelf letterlijk aangegeven dat een 2e niet verstandig is...
Aan de andere kant gaat je dochter al naar school. Ik kan me voorstellen dat dat minder belastend is met een baby dan wanneer je ook nog hele dagen een peuter thuis hebt rondlopen. In dat geval zou het een mooie timing zijn. Veel sterkte met je keuze!
woensdag 5 april 2017 23:23
quote:miems schreef op 05 april 2017 @ 23:20:
Tja, wat als het andersom was geweest: jij wilde heel graag een tweede, hij niet. Had jij dan ook zomaar pech gehad? Heb je het met je man gehad over de rolverdeling thuis? Zou het helpen in je besluit als je daar nieuwe afspraken over maakt zodat het voor jou minder zwaar wordt? Ik vind het nogal wat om je man een tweede te onthouden als hij die echt graag wil. Nee je moet niet tegen je zin in aan een baby beginnen, maar het is op zijn minst een goed gesprek waard.
Hier is de afspraak dat nog een kind altijd bespreekbaar is, maar dat degene die niet wil het laatste woord heeft ja. Want een onvervulde volgende-kinderwens is een stuk minder erg voor de ene partner dan het voor het kind is om ongewenst te zijn door de ene ouder.
Die belangen moet je tegen elkaar afzetten, niet die van de ene ouder vs de andere ouder.
Vind ik dan.
Tja, wat als het andersom was geweest: jij wilde heel graag een tweede, hij niet. Had jij dan ook zomaar pech gehad? Heb je het met je man gehad over de rolverdeling thuis? Zou het helpen in je besluit als je daar nieuwe afspraken over maakt zodat het voor jou minder zwaar wordt? Ik vind het nogal wat om je man een tweede te onthouden als hij die echt graag wil. Nee je moet niet tegen je zin in aan een baby beginnen, maar het is op zijn minst een goed gesprek waard.
Hier is de afspraak dat nog een kind altijd bespreekbaar is, maar dat degene die niet wil het laatste woord heeft ja. Want een onvervulde volgende-kinderwens is een stuk minder erg voor de ene partner dan het voor het kind is om ongewenst te zijn door de ene ouder.
Die belangen moet je tegen elkaar afzetten, niet die van de ene ouder vs de andere ouder.
Vind ik dan.
