Kinderen
alle pijlers
Kind 17 wil geen medicatie slikken
maandag 19 juni 2017 09:32
Mijn kind van net 17 zit in 5 vwo. Sinds een half jaar heeft hij besloten geen medicatie meer te willen slikken voor z'n adhd.
Hierdoor gaan niet alleen zijn cijfers achteruit, maar ook de school heeft er ernstige problemen mee. We hebben al wat afspraken met huisarts, aanpassingen hoeveelheid voorgesteld en gesprekken met psychologen.
Verschillende soorten hebben we al uitgeprobeerd, maar hij voelt zich er niet lekker bij.(Wat ik mij kan voorstellen, ik heb het zelf ook 2 jaar iets dergelijks gebruikt en ervoer dezelfde klachten) Dit heeft hij altijd al wel in kleinere maten gezegd, maar nu is hij heel tegendraads en vastberaden.
Niks blijkt te werken. Volgend jaar hopelijk toch naar 6vwo, maar school heeft aangegeven zonder medicatie niet mee te willen werken. Ik heb hem dit ook uitgelegd, maar hij is zo koppig als een stier.
Thuis vind ik hem absoluut meevallen, maar op school blijkt hij nog steeds een enorme last. Aangezien ik hem niet kan en wil dwingen moet ik het anders proberen, maar ik weet niet hoe.
Zoals ik al zei, ik heb echt al heel veel hulp gezocht, maar zoek nog altijd naar de gouden tip.
Hierdoor gaan niet alleen zijn cijfers achteruit, maar ook de school heeft er ernstige problemen mee. We hebben al wat afspraken met huisarts, aanpassingen hoeveelheid voorgesteld en gesprekken met psychologen.
Verschillende soorten hebben we al uitgeprobeerd, maar hij voelt zich er niet lekker bij.(Wat ik mij kan voorstellen, ik heb het zelf ook 2 jaar iets dergelijks gebruikt en ervoer dezelfde klachten) Dit heeft hij altijd al wel in kleinere maten gezegd, maar nu is hij heel tegendraads en vastberaden.
Niks blijkt te werken. Volgend jaar hopelijk toch naar 6vwo, maar school heeft aangegeven zonder medicatie niet mee te willen werken. Ik heb hem dit ook uitgelegd, maar hij is zo koppig als een stier.
Thuis vind ik hem absoluut meevallen, maar op school blijkt hij nog steeds een enorme last. Aangezien ik hem niet kan en wil dwingen moet ik het anders proberen, maar ik weet niet hoe.
Zoals ik al zei, ik heb echt al heel veel hulp gezocht, maar zoek nog altijd naar de gouden tip.
maandag 19 juni 2017 09:40
Gebruikt hij ook andere dingen om met z'n ADHD om te gaan? Kan hij uitleggen waardoor het komt dat hij op school onrustig is? Helpt het om niet continu in de klas te zijn, maar een deel daarbuiten, of om een andere structuur in de lessen te gebruiken (natuurlijk binnen de grenzen van wat kan)? Of heeft hij baat bij de iets volwassener variant van een wiebelkussen? Wat hebben jullie al geprobeerd voor hij aan de medicijnen ging?
Vind het trouwens idioot dat school zegt dat ze 'niet mee willen werken'. Hij is gewoon een scholier, met ADHD, en daar hebben ze verder weinig over te vinden. Natuurlijk, als z'n cijfers niet goed zijn blijft hij zitten, maar ze kunnen niet eisen dat hij medicijnen slikt die hij niet wil slikken.
Vind het trouwens idioot dat school zegt dat ze 'niet mee willen werken'. Hij is gewoon een scholier, met ADHD, en daar hebben ze verder weinig over te vinden. Natuurlijk, als z'n cijfers niet goed zijn blijft hij zitten, maar ze kunnen niet eisen dat hij medicijnen slikt die hij niet wil slikken.
maandag 19 juni 2017 09:43
School kan natuurlijk actie ondernemen op zijn gedrag wanneer dat over de schreef gaat, maar ze hebben niks te zeggen over medicatie.
Het lijkt mij dat voor zoon vooral inzichtelijk moet worden wat de consequenties zijn van zijn keuze.
Durft hij wel echt te kijken, denken en overwegen? Of heeft hij het te druk met z'n hakken in het zand zetten omdat niemand het met hem eens is?
Het lijkt mij dat voor zoon vooral inzichtelijk moet worden wat de consequenties zijn van zijn keuze.
Durft hij wel echt te kijken, denken en overwegen? Of heeft hij het te druk met z'n hakken in het zand zetten omdat niemand het met hem eens is?
•
maandag 19 juni 2017 09:46
Met deze lijst gaat hij over, school heeft goed meegeholpen afgelopen jaren en ook afgelopen half jaar maar zijn hem schijnbaar spuugzat. Thuis valt hij echt betrekkelijk mee, maar weet niet waar dit verschil in zit.Bloemetjesolifant schreef: ↑19-06-2017 09:40Gebruikt hij ook andere dingen om met z'n ADHD om te gaan? Kan hij uitleggen waardoor het komt dat hij op school onrustig is? Helpt het om niet continu in de klas te zijn, maar een deel daarbuiten, of om een andere structuur in de lessen te gebruiken (natuurlijk binnen de grenzen van wat kan)? Of heeft hij baat bij de iets volwassener variant van een wiebelkussen? Wat hebben jullie al geprobeerd voor hij aan de medicijnen ging?
Vind het trouwens idioot dat school zegt dat ze 'niet mee willen werken'. Hij is gewoon een scholier, met ADHD, en daar hebben ze verder weinig over te vinden. Natuurlijk, als z'n cijfers niet goed zijn blijft hij zitten, maar ze kunnen niet eisen dat hij medicijnen slikt die hij niet wil slikken.
Wiebelkussen is hij ook tegen want hij wil "niet voor lul staan" (naar eigen woorden). Moet zeggen dat dit ook een deel is, hij schaamt zich er gelovig ook voor.
Hij kan boos worden als hem gevraagd wordt een rondje te lopen, want dat valt blijkbaar weer op.
maandag 19 juni 2017 09:49
Wij hebben een vriend in onze groep met adhd en medicijnen.
In onzepuberteit en de jaren erna diverse malen gestopt met medicatie.
Na verloop van tijd verkering uit, problemen op school, later werk, ontslag.
Na 3 van dit soort periodes blijft hij nu wel netjes slikken.
Dus de strijd van je zoon herken ik wel.
In onzepuberteit en de jaren erna diverse malen gestopt met medicatie.
Na verloop van tijd verkering uit, problemen op school, later werk, ontslag.
Na 3 van dit soort periodes blijft hij nu wel netjes slikken.
Dus de strijd van je zoon herken ik wel.
maandag 19 juni 2017 09:50
Tsja, een leerling spuugzat zijn is natuurlijk geen reden om 'm dan maar geen onderwijs meer te laten genieten. Ze zijn toch wel helemaal lekker. Als hij overgaat gaat hij over, en de school heeft dan geen reden om hem de deur te wijzen. Als hij in bepaalde gevallen over de schreef gaat kan hij geschorst worden, en als dat te vaak gebeurt is het een ander verhaal, maar zo klinkt het (nog) niet.Duracel schreef: ↑19-06-2017 09:46Met deze lijst gaat hij over, school heeft goed meegeholpen afgelopen jaren en ook afgelopen half jaar maar zijn hem schijnbaar spuugzat. Thuis valt hij echt betrekkelijk mee, maar weet niet waar dit verschil in zit.
Wiebelkussen is hij ook tegen want hij wil "niet voor lul staan" (naar eigen woorden). Moet zeggen dat dit ook een deel is, hij schaamt zich er gelovig ook voor.
Hij kan boos worden als hem gevraagd wordt een rondje te lopen, want dat valt blijkbaar weer op.
En misschien moet je zoon ook doorkrijgen dat hij íets zal moeten doen om zijn gedrag binnen de acceptabele grenzen te krijgen. Dat kan medicatie zijn, of meditatie, of een rondje lopen, of een wiebelkussen, wat dan ook, maar hoe het nu gaat kan het (blijkbaar) niet verder. Wat draagt hij zelf als oplossing aan?
maandag 19 juni 2017 09:50
Frizz schreef: ↑19-06-2017 09:43School kan natuurlijk actie ondernemen op zijn gedrag wanneer dat over de schreef gaat, maar ze hebben niks te zeggen over medicatie.
Het lijkt mij dat voor zoon vooral inzichtelijk moet worden wat de consequenties zijn van zijn keuze.
Durft hij wel echt te kijken, denken en overwegen? Of heeft hij het te druk met z'n hakken in het zand zetten omdat niemand het met hem eens is?
Hij doet of de consequenties hem niet kunnen schelen. Terwijl hij het verder heel naar z'n zin heeft. Voortdurend zijn er vrienden en klasgenoten bij ons thuis of andersom.
School is inderdaad z'n gedrag zat sinds de periode dat hij geen medicatie gebruikt en wil daar consequenties aanhangen.
Ging voorheen veel beter en was handelbaar op school.
maandag 19 juni 2017 09:50
Snap wel dat this minder problemen zijn. Op school constant in een keurslijf, rooster, vakken, docenten die niet altijd evenveel zin hebben in een grote klas MET een adhd-er.
Niet eerlijk dat het zo werkt, maar is wel de realiteit voor je zoon. Zou fijn zijn als klassen kleiner zijn (minder prikkels) en docenten hierin beter geschoold.
Niet eerlijk dat het zo werkt, maar is wel de realiteit voor je zoon. Zou fijn zijn als klassen kleiner zijn (minder prikkels) en docenten hierin beter geschoold.
maandag 19 juni 2017 09:53
Geprobeerd om te belonen/omkopen inderdaad, blijft stellig. School lijkt hem niet te interesseren, werkt er ook amper voor.
Staan denk ik wel minstens 70 meldingen van huiswerk niet gemaakt in het systeem. Nablijven is schijnbaar interessanter..
maandag 19 juni 2017 09:54
Weten wat de consequenties zijn is iets anders dan bewust zijn van de consequenties. Zijn zijn vrienden een ingang? Hoe staan die erin?Duracel schreef: ↑19-06-2017 09:50Hij doet of de consequenties hem niet kunnen schelen. Terwijl hij het verder heel naar z'n zin heeft. Voortdurend zijn er vrienden en klasgenoten bij ons thuis of andersom.
School is inderdaad z'n gedrag zat sinds de periode dat hij geen medicatie gebruikt en wil daar consequenties aanhangen.
Ging voorheen veel beter en was handelbaar op school.
School kan alleen consequenties hangen aan z'n gedrag. En dat lijkt me prima ook. Hij zal het moeten voelen en ervaren. Maar dat is van een heel andere orde dan van school af.
•
maandag 19 juni 2017 09:56
Bloemetjesolifant schreef: ↑19-06-2017 09:50Tsja, een leerling spuugzat zijn is natuurlijk geen reden om 'm dan maar geen onderwijs meer te laten genieten. Ze zijn toch wel helemaal lekker. Als hij overgaat gaat hij over, en de school heeft dan geen reden om hem de deur te wijzen. Als hij in bepaalde gevallen over de schreef gaat kan hij geschorst worden, en als dat te vaak gebeurt is het een ander verhaal, maar zo klinkt het (nog) niet.
En misschien moet je zoon ook doorkrijgen dat hij íets zal moeten doen om zijn gedrag binnen de acceptabele grenzen te krijgen. Dat kan medicatie zijn, of meditatie, of een rondje lopen, of een wiebelkussen, wat dan ook, maar hoe het nu gaat kan het (blijkbaar) niet verder. Wat draagt hij zelf als oplossing aan?
School meent dat dit ten koste gaat van andere leerlingen en dat constante aandacht op hem komt te liggen. Willen in examenjaar voor andere kinderen geen risico's lopen.
maandag 19 juni 2017 10:02
Kan wel zijn, maar dat is geen basis om iemand van school te sturen. Ze zullen hem net als elke andere leerling volgens hun systeem moeten 'straffen'.
Als hij teveel overlast veroorzaakt moet hij de klas uit. Als hij teveel uren mist moeten ze dat melden bij de leerplicht. Als hij niet op deze school kan blijven wat gaan ze dan doen (zij zijn verantwoordelijk voor een goed vervolg).
Overigens, is het erg als zoon tegen de lamp loopt zo zonder medicatie? Misschien leert hij pas van z'n fouten als ze gemaakt zijn.
•
maandag 19 juni 2017 10:03
Kan me voorstellen dat hij het er lastig mee heeft. En naast klachten ook een puber is.
Hij moet wel erg vervelend zijn als de school zo doet zeg. Niet om te zeggen dat je zoon zo vervelend is, dat weet ik niet. Maar ik vind de instelling van de school lastig te begrijpen tenzij hij echt alle grenzen over gaat.
Edit: je zegt dat hij gesprekken met psychologen heeft gehad, maar heeft hij een vaste? Waar hij zijn frustratie kwijt kan?
Misschien, als hij dat leuk vindt, iets met zn vader/jou doen af en toe (1x per maand). 1 op 1. Niet zelf beginnen over problemen, maar gewoon ongedwongen. Vaak begint het gesprek dan vanzelf. Misschien komt hij dan los. Er zit duidelijk wat dwars.
Hij moet wel erg vervelend zijn als de school zo doet zeg. Niet om te zeggen dat je zoon zo vervelend is, dat weet ik niet. Maar ik vind de instelling van de school lastig te begrijpen tenzij hij echt alle grenzen over gaat.
Edit: je zegt dat hij gesprekken met psychologen heeft gehad, maar heeft hij een vaste? Waar hij zijn frustratie kwijt kan?
Misschien, als hij dat leuk vindt, iets met zn vader/jou doen af en toe (1x per maand). 1 op 1. Niet zelf beginnen over problemen, maar gewoon ongedwongen. Vaak begint het gesprek dan vanzelf. Misschien komt hij dan los. Er zit duidelijk wat dwars.
anoniem_182272 wijzigde dit bericht op 19-06-2017 10:06
37.46% gewijzigd
maandag 19 juni 2017 10:03
Vrienden vinden hem grappig, maar kan mij ook voorstellen dat er een hele groep een ontzettende hekel aan hem heeft.Frizz schreef: ↑19-06-2017 09:54Weten wat de consequenties zijn is iets anders dan bewust zijn van de consequenties. Zijn zijn vrienden een ingang? Hoe staan die erin?
School kan alleen consequenties hangen aan z'n gedrag. En dat lijkt me prima ook. Hij zal het moeten voelen en ervaren. Maar dat is van een heel andere orde dan van school af.
Schorsen/uit de klas plaatsen, helpt aardig. Dat wil hij absoluut niet, maar het gevoel van onrechtvaardigheid is nog groter en zet zich dan ontzettend af (vooral thuis).
Vervelende is ook dat hij niet naar een andere klas kan aangezien hij elke keer weer een andere klas heeft doordat iedereen verschillende vakken volgt.
Ik denk dat als er kinderen zich zouden afzetten tegen hem, dat hij tot besef zou kunnen komen.
maandag 19 juni 2017 10:08
Zou ik kunnen proberen, maar acht de kans niet zo groot dat hij daar toestemming voor geeft aangezien ik hij al helemaal niet wil praten over z'n problemen met andere erbij.
Bedankt in ieder geval voor het meedenken
maandag 19 juni 2017 10:09
Zou ik kunnen proberen, maar acht de kans niet zo groot dat hij daar toestemming voor geeft aangezien ik hij al helemaal niet wil praten over z'n problemen met andere erbij.
Bedankt in ieder geval voor het meedenken
maandag 19 juni 2017 10:11
Het lijkt mij heel simpel, als je zoon geen medicatie wil slikken, slikt hij geen medicatie, dat bepaalt hij zelf, hij is 17! Het kan heel vervelend zijn om dagelijks medicatie te slikken, zeker als je er nare bijwerkingen van hebt. Mocht het nou heel erg tegenvallen, en de voordelen straks toch op blijken te wegen tegen de nadelen, kan hij er altijd weer mee starten.
maandag 19 juni 2017 10:14
Wanneer is deze diagnose gesteld? Zou er ook meer kunnen spelen?
Mijn ervaring is dat als er eenmaal een diagnose is dat alles dan onder die diagnose moet passen en andere hulp of onderzoek niet wordt ingezet omdat er al een diagnose is.
Ik ken twee jongeren waarbij heel jong ADHD is gediagnosticeerd en in de puberteit ASS. Bij de een is het nu en ADHD en ASS. Bij de ander heeft de tweede diagnose de eerste vervangen.
Mijn ervaring is dat als er eenmaal een diagnose is dat alles dan onder die diagnose moet passen en andere hulp of onderzoek niet wordt ingezet omdat er al een diagnose is.
Ik ken twee jongeren waarbij heel jong ADHD is gediagnosticeerd en in de puberteit ASS. Bij de een is het nu en ADHD en ASS. Bij de ander heeft de tweede diagnose de eerste vervangen.
maandag 19 juni 2017 10:14
Ik sluit me erbij aan. Laat hem zelf ervaren.Promethium schreef: ↑19-06-2017 10:11Het lijkt mij heel simpel, als je zoon geen medicatie wil slikken, slikt hij geen medicatie, dat bepaalt hij zelf, hij is 17! Het kan heel vervelend zijn om dagelijks medicatie te slikken, zeker als je er nare bijwerkingen van hebt. Mocht het nou heel erg tegenvallen, en de voordelen straks toch op blijken te wegen tegen de nadelen, kan hij er altijd weer mee starten.
•
