Kinderen
alle pijlers
Tweede kindje: ik begon zo goed..
maandag 7 augustus 2017 18:20
Vorige week zondag ben ik bevallen van onze tweede dochter. Na de geboorte van onze eerste heb ik een pnd gehad dus ben daar nu al tijdens de zwangerschap voor begeleidt bij de POP-Poli. Ik slik preventief antidepressiva. Aanvankelijk dacht ik: gaat goed, ik voel me zoveel beter dan toentertijd. Onze tweede leek een stuk rustiger dan onze oudste, die ook van meet af aan problemen had met de voedingen (veel gehannes met verschillende spenen/flessen omdat de melk uit haar mondhoeken spoot en ze zich voortdurend verslikte, ze kwam te weinig aan en had hevige reflux). Dat lijkt nu allemaal (nog) mee te vallen: ze drinkt haar flessen goed (niet helemaal leeg maar ze groeit goed en is al weer boven haar geboortegewicht) en lijkt over het algemeen wel wat tevredener.
Maar ik merk dat ik zelf toch weer ongelofelijk gespannen ben. Ze is nu 8 dagen oud en vannacht en vandaag zijn echt opeens veel onrustiger. Ik opende 2 dagen terug hier nog een topic dat ze 's nachts niet in haar eigen bedje wilde slapen maar wel bij mij/ons. Ik hou haar met liefde bij me maar dat werkt nu ook niet meer. Ze blijft onrustig. Ze overstrekt niet echt, niet zoals onze oudste deed (echt een plank) maar ligt wel te wurmen. Als ze dan al wegzakt en ik haar probeer weg te leggen (of dat nou in haar wieg is op onze kamer, of bij ons op bed op een voedingskussen) wordt ze zo onrustig dat ze de hik krijgt. En daar komt ze dan zelfstandig niet uit.
Overdag sliep ze tot nu toe prima, beneden in de box bijv maar ook dat is nauwelijks gelukt vandaag; ze is bijna de hele middag vanaf 12.00 uur wakker geweest. En ik merk dat dit alles een bepaalde paniek bij me losmaakt. De wat-als-gedachten komen weer: wat als ze nu door zo weinig te slapen, oververmoeid is geraakt, wat als onze oudste dochter te druk is, wat als ze toch reflux ontwikkeld, wat als de nacht weer zo slecht is...
Ik ben ongelofelijk bang dat ik toch weer in een pnd tuimel en dat ik door mijn spanning ook baby gespannen maak. Ik kan gewoon bij mijn POP-Poli contactpersoon terecht maar ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ze me hierbij kan helpen. Ik heb al medicatie en ik weet zelf ook wel dat baby's nou eenmaal huilen, dat de eerste weken zwaar zijn, enz.enz...Iemand ervaring en tips?
Maar ik merk dat ik zelf toch weer ongelofelijk gespannen ben. Ze is nu 8 dagen oud en vannacht en vandaag zijn echt opeens veel onrustiger. Ik opende 2 dagen terug hier nog een topic dat ze 's nachts niet in haar eigen bedje wilde slapen maar wel bij mij/ons. Ik hou haar met liefde bij me maar dat werkt nu ook niet meer. Ze blijft onrustig. Ze overstrekt niet echt, niet zoals onze oudste deed (echt een plank) maar ligt wel te wurmen. Als ze dan al wegzakt en ik haar probeer weg te leggen (of dat nou in haar wieg is op onze kamer, of bij ons op bed op een voedingskussen) wordt ze zo onrustig dat ze de hik krijgt. En daar komt ze dan zelfstandig niet uit.
Overdag sliep ze tot nu toe prima, beneden in de box bijv maar ook dat is nauwelijks gelukt vandaag; ze is bijna de hele middag vanaf 12.00 uur wakker geweest. En ik merk dat dit alles een bepaalde paniek bij me losmaakt. De wat-als-gedachten komen weer: wat als ze nu door zo weinig te slapen, oververmoeid is geraakt, wat als onze oudste dochter te druk is, wat als ze toch reflux ontwikkeld, wat als de nacht weer zo slecht is...
Ik ben ongelofelijk bang dat ik toch weer in een pnd tuimel en dat ik door mijn spanning ook baby gespannen maak. Ik kan gewoon bij mijn POP-Poli contactpersoon terecht maar ik weet eigenlijk niet zo goed hoe ze me hierbij kan helpen. Ik heb al medicatie en ik weet zelf ook wel dat baby's nou eenmaal huilen, dat de eerste weken zwaar zijn, enz.enz...Iemand ervaring en tips?
maandag 7 augustus 2017 18:52
Ah wat jammer roan! Ik heb ook op je vorige topic gereageerd... en hoopte zo dat het goed zou gaan. Maar neem wel contact op met je contactpersoon! Wie heeft je bij je vorig pnd begeleid? Kan je daar soms weer een consult krijgen? Ik had een superfijne psycholoog. Als ik nu klachten krijg, ga ik daar gelijk weer heen. En hulp inschakelen! Hoop dat je een sociaal vangnet hebt. Al kan je de zorg voor je kindjes maar delen. Dan ligt de last niet alleen bij jou. Dus bijv. Elke dag een paar uur iemand die je lan ondersteunen.
maandag 7 augustus 2017 19:14
Contact opnemen met de pop.
Bij de eerste ben ik verplicht onder zeil gebracht na een aantal dagen.
Nu bij de tweede de eerste nacht in het ziekenhuis ook. Een nacht slapen helpt zoveel.
Vind je de poppoli een te grote stap, dan kun je ook beginnen met de verlos bellen. Ik heb overigens zowel bij de verlos als in het ziekenhuis gesprekken gehad dat ik echt dingen voor mezelf mag vragen, dat ik ook belangrijk ben. En dat ik dan echt contact op moet nemen als ik twijfel. Misschien helpt dat idee jou ook.
Kan iemand overdag oppassen? Springt je man in? Geef je borstvoeding?
Afgelopen drie weken was ik tweemaal even in paniek over slapen en vond ik dochter even niet leuk. Man zorgt dan even dat ik kan slapen. Twee uurtjes slapen overdag doen dan wonderen. Ik hoop dat jou ook zoiets lukt.
Bij de eerste ben ik verplicht onder zeil gebracht na een aantal dagen.
Nu bij de tweede de eerste nacht in het ziekenhuis ook. Een nacht slapen helpt zoveel.
Vind je de poppoli een te grote stap, dan kun je ook beginnen met de verlos bellen. Ik heb overigens zowel bij de verlos als in het ziekenhuis gesprekken gehad dat ik echt dingen voor mezelf mag vragen, dat ik ook belangrijk ben. En dat ik dan echt contact op moet nemen als ik twijfel. Misschien helpt dat idee jou ook.
Kan iemand overdag oppassen? Springt je man in? Geef je borstvoeding?
Afgelopen drie weken was ik tweemaal even in paniek over slapen en vond ik dochter even niet leuk. Man zorgt dan even dat ik kan slapen. Twee uurtjes slapen overdag doen dan wonderen. Ik hoop dat jou ook zoiets lukt.
maandag 7 augustus 2017 19:15
Gefeliciteerd met de geboorte van je tweede kindje! Wat naar dat je je al zo gespannen voelt, ik denk dat ik lees dat het ook wel komt omdat je al veel verwacht. Je verwacht van jezelf dat je niet de PND in tuimelt, dat is een hele zware verwachting die dus duidelijk spanning meebrengt. Ook lees ik dat je je kindje in het eigen bedje wil laten slapen. Misschien is de baby daar niet aan toe, zoekt ze juist jouw geruststellende ademhaling of het huidcontact. Kun je het bedje ombouwen tot cosleeper? Dat ze wel naast je slaapt, maar niet direct in je bed? Zodat je zelf rustig kan slapen en zij snel gerustgesteld kan raken door je aanwezigheid, of even je hand bij haar in de buurt?
Probeer kleine stapjes te maken, niet gelijk alles perfect willen doen. En neem voldoende rust, dan maar even wat meer rust ipv kraamvisite (ik noem maar wat hoor, kan je vast zelf invullen).
Dikke knuffel!
Probeer kleine stapjes te maken, niet gelijk alles perfect willen doen. En neem voldoende rust, dan maar even wat meer rust ipv kraamvisite (ik noem maar wat hoor, kan je vast zelf invullen).
Dikke knuffel!
maandag 7 augustus 2017 21:10
Je wilt het zo goed doen (en dat doe je vast ook) en hebt zoveel (begrijpelijke) zorgen.
Je man heeft nogal wat angsten mbt wiegendood, maar is hij er wel voor je en doet af en toe een nachtdienst? Dat hoort erbij wanneer je meebeslissen wilt over inbakeren en dergelijke vind ik.
Misschien eens zoeken naar ontspanningsoefeningen?
En in ieder geval met je contactpersoon in gesprek gaan! Baat het niet dan schaadt het niet.
maandag 7 augustus 2017 21:47
Hoi RoAn ik heb ook op je andere topic gereageerd. Wat Reisa zegt: zorg alsjeblieft dat je slaap krijgt. Laat je man vannacht met de baby slapen zodat jij minimaal 6-7 uur kan slapen, eventueel met oordoppen. Dat heeft bij mij bij nr 2 enorm geholpen. En overdag een vast ritme aanhouden, bijv voeden verschonen slapen. Als slapen overdag niet goed lukt voor baby eventueel draagdoek. Ben je al op de been? Een klein rondje in de buitenlucht met of zonder baby helpt ook om je beter te voelen. Sterkte. Het hoeft echt niet zo te gaan als bij nr. 1 maar houd jezelf goed in de gaten en betrek je man bij hoe je je voelt.
maandag 7 augustus 2017 22:13
Een hele dikke
Hier geen pnd, maar wat ik wel heel herkenbaar vind: onze oudste was een slechte slaper de eerste 15 mnd en als de tweede onrustig was s nachts dan voelde ik gewoon mijn stress level omhoog schieten. Meteen weer die paniek stand.
Wat ik wel iets gemakkelijker kon denken bij de tweede: lastige periodes gaan ook weer voorbij. Alles is een faaaassee!
Zoek op tijd hulp en maak het bespreekbaar. Je klinkt als een goede, zorgzame moeder, maar zorg ook goed voor jezelf
Hier geen pnd, maar wat ik wel heel herkenbaar vind: onze oudste was een slechte slaper de eerste 15 mnd en als de tweede onrustig was s nachts dan voelde ik gewoon mijn stress level omhoog schieten. Meteen weer die paniek stand.
Wat ik wel iets gemakkelijker kon denken bij de tweede: lastige periodes gaan ook weer voorbij. Alles is een faaaassee!
Zoek op tijd hulp en maak het bespreekbaar. Je klinkt als een goede, zorgzame moeder, maar zorg ook goed voor jezelf
dinsdag 8 augustus 2017 06:26
Het is heel begrijpelijk dat je angst voelt en dat je soms benauwd raakt. Sommige dingen zitten ook zo in je systeem door de oudste, en herinneringen kunnen ook weer sterker naar boven komen nu je weer in dezelfde situatie zit met zo'n kleine baby om voor te zorgen. Nog steeds leg ik mijn nu half jaar oude tweede zoontje soms met zweet op m'n rug, op m'n tenen, heel voorzichtig in z'n bedje. Terwijl ik hem net zo goed met een buldozer in bed zou kunnen leggen, want hij slaapt toch wel...
En de andere, nare, herinneringen van de eerste tijd van oudste zoon kwamen na de geboorte van de tweede ook weer naar boven en projecteerde ik op hem. Was bang voor hem, bang voor mezelf. Ik heb veel gepraat met man en de kraamhulp, dat hielp mij echt. Daarom zou ik ook contact opnemen met je contactpersoon. Misschien kan ze je wel heel goed helpen.
En probeer niet tegen jezelf te zeggen "ik wás zo goed bezig", je bént goed bezig. Voor veel vrouwen is het niet alleen maar een roze wolk en het is soms hard werken om dingen te overwinnen of soms kun je zelfs niet anders. Dat jij dat moet meemaken, dat maakt je helemaal geen minder goede moeder o.i.d. Zorg goed voor jezelf en probeer de hulp (en rust) te vinden die je nodig hebt.
dinsdag 8 augustus 2017 08:35
Bedankt voor alle lieve reacties. Vannacht was echt een moeilijke: manlief had aangeboden beneden te blijven met baby zodat ik door kon slapen maar rond 0.00 uur stond hij met een krijsend kind aan mijn bed omdat hij zelf ook wat in paniek was. Gelukkig kalmeerde ze toen bij mij maar ze bleef om zich heen slaan, zoeken met haar mond (terwijl ze net gedronken had) en driftig de speen in en uit spugen. We gebruikten bij onze eerste een Puckababy en ik had al het gevoel dat baby ook een ' maaier ' was maar de kraamhulp zei dat ze de Puckababy tegenwoordig afkeuren vw wiegendood. Vannacht dacht ik: ik wil gewoon rust dus we houden haar wel bij ons in de kinderwagenbak maar dan wel in de Puck. En inderdaad; ze sliep veel rustiger. Ze kwam alsnog om de drie uur voor een fles en vanochtend wilde ze ook niet echt goed meer inslapen na de fles maar er was in ieder geval geen gehuil meer.
Ik merk nu wel dat ik veel te weinig heb geslapen en dat ik alles enorm somber zie. Maar ik begreep manlief zijn paniek ook dus ik neem het hem niet kwalijk. Onze oudste gaat zo naar de BSO en ik hoop dat manlief en ik (hij heeft nog vakantie) dan nog even kunnen slapen met baby. Ik voel me enorm schuldig toe naar onze oudste; ik heb echt het gevoel dat ik haar wereld ontwricht heb..
Ik merk nu wel dat ik veel te weinig heb geslapen en dat ik alles enorm somber zie. Maar ik begreep manlief zijn paniek ook dus ik neem het hem niet kwalijk. Onze oudste gaat zo naar de BSO en ik hoop dat manlief en ik (hij heeft nog vakantie) dan nog even kunnen slapen met baby. Ik voel me enorm schuldig toe naar onze oudste; ik heb echt het gevoel dat ik haar wereld ontwricht heb..
dinsdag 8 augustus 2017 08:58
Je advies van de kraamhulp herken ik niet: in mijn omgeving zijn in het afgelopen jaar meerdere mensen tijdens de kraamtijd al gestart met een puckababy, op aanraden van kraamhulp of vk, om hun baby rustiger te laten slapen. Ik zou me daar dus niet te druk over maken. Voel je niet schuldig: het is nu allemaal even anders, maar ook dit gaat voorbij, en dan heb je twee prachtige kinderen die lekker met elkaar memory zitten spelen 
. Neem vooral even contact op met je POP-contactpersoon, al is het voor je eigen (en mans) gemoedsrust.
. Neem vooral even contact op met je POP-contactpersoon, al is het voor je eigen (en mans) gemoedsrust.
dinsdag 8 augustus 2017 09:03
Welnee, je oudste vindt het vast hardstikke leuk. Kan er iemand in huis komen oppassen? Een opa of oma? Want jullie moeten echt slaap gaan inhalen en jij moet contact opnemen met de POP poli, want ook je opmerking over je oudste klinkt nier goed. Je hebt niets ontwricht, een broertje of zusje is juist leuk en het is even wennen, maar dat is over een paar weken helemaal goed.
dinsdag 8 augustus 2017 09:57
Je hebt de wereld van de oudste niet ontwricht. Een broertje of zusje is leuk, al is het soms even wennen. En jullie zijn met z'n tweeen en kunnen dus ook meer dan voldoende aandacht aan je oudste geven. Je baby is net een week oud, het is volkomen logisch en normaal dat het dagelijks ritme er nog niet is. Voor je oudste blijven er echter een heleboel dingen gewoon hetzelfde, zoals naar de bso gaan. Mijn belangrijkste advies blijft: zorg alsjeblieft voor voldoende slaap. Als er geen opa of oma beschikbaar is ga dan in elk geval vandaag overdag een paar uur slapen terwijl je man voor de baby zorgt en eventueel andersom ook. Een vriendin van mij die net een baby heeft gekregen wikkelt de baby in zo'n grote hydrofiele luier (die je dan als een ruit neerlegt zeg maar) tegen maaiende armen en dat "mag" gewoon van de kraamhulp. Heel veel sterkte.
dinsdag 8 augustus 2017 20:24
Hey TO,
Ik wil je ook even een hart onder de riem steken.
Ik heb gelukkig geen pnd gehad. Wel herken ik het gespannen gevoel. Hier een tweede van bijna 12 weken. We hebben een erg onrustige tijd gehad met de tweede, tot 11 weken ongeveer. Het schijnt normaal te zijn dat baby's tot die tijd onrustig kunnen zijn. Onze eerste was heel makkelijk, dus daar herkende ik het niet van.
Doe wat werkt voor jullie baby, en daardoor dus ook voor jullie.
Leg haar lekker in de puckababy en slaap wanneer je kan.
Praat er met mensen over en accepteer/vraag hulp. Je oudste ervaart alles sowieso heel anders dan jij, dus daar hoef je je ook niet schuldig om te voelen. Anders vraag je je man om even bij de baby te blijven en ga je er even uit met de oudste. Al is het een rondje fietsen of whatever.
Sterkte, ontspan, praat en hopelijk/ als het goed is hebben jullie over een maand meer rust in jullie gezin
Ik wil je ook even een hart onder de riem steken.
Ik heb gelukkig geen pnd gehad. Wel herken ik het gespannen gevoel. Hier een tweede van bijna 12 weken. We hebben een erg onrustige tijd gehad met de tweede, tot 11 weken ongeveer. Het schijnt normaal te zijn dat baby's tot die tijd onrustig kunnen zijn. Onze eerste was heel makkelijk, dus daar herkende ik het niet van.
Doe wat werkt voor jullie baby, en daardoor dus ook voor jullie.
Leg haar lekker in de puckababy en slaap wanneer je kan.
Praat er met mensen over en accepteer/vraag hulp. Je oudste ervaart alles sowieso heel anders dan jij, dus daar hoef je je ook niet schuldig om te voelen. Anders vraag je je man om even bij de baby te blijven en ga je er even uit met de oudste. Al is het een rondje fietsen of whatever.
Sterkte, ontspan, praat en hopelijk/ als het goed is hebben jullie over een maand meer rust in jullie gezin
Life is short. Smile while you still have teeth.
