Kinderen
alle pijlers
Tweede kindje ja of nee?
woensdag 6 december 2017 23:08
Hoi allemaal. Ik ben de supertrotse moeder van mijn 1-jarige zoontje en nog iedere dag smoorverliefd en in de zevende hemel met hem. Niet dat ik anders had verwacht natuurlijk 
Mijn vriend begint de laatste tijd steeds vaker te hinten dat het hem wel leuk lijkt als er een broertje of zusje bij komt, maar ik twijfel. Natuurlijk lijkt het me leuk (er vanuit gaande dat we nog een keer zo gelukkig mogen zijn dat het zou lukken, ook niet zomaar een vast gegeven natuurlijk), maar ik ben zo enorm dol op mijn kleine man dat ik me afvraag of een tweede kindje ook nog evenveel liefde enzo kan krijgen. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet verwoorden, het is vanzelfsprekend dat ik van ieder kind heel veel zou houden, maar we hebben het nu zo leuk met zijn drieën. Ik zie gewoon niet helemaal voor me hoe dat met zijn vieren zou zijn.
Ik voel me zo raar dat ik er zo over denk, mijn vriend snapt het niet en die vindt dat ik me te druk maak en het gewoon moet laten gebeuren. Maar hoe hebben jullie dit ervaren als je eenmaal een tweede kind kreeg?
Ik zie ook de voordelen wel natuurlijk, samen opgroeien en leuke dingen doen etc. En ruzie maken natuurlijk
Maar hoe hebben jullie deze keuze wel of niet gemaakt en hoe ging dat vervolgens? Ervaringen zijn welkom
Mijn vriend begint de laatste tijd steeds vaker te hinten dat het hem wel leuk lijkt als er een broertje of zusje bij komt, maar ik twijfel. Natuurlijk lijkt het me leuk (er vanuit gaande dat we nog een keer zo gelukkig mogen zijn dat het zou lukken, ook niet zomaar een vast gegeven natuurlijk), maar ik ben zo enorm dol op mijn kleine man dat ik me afvraag of een tweede kindje ook nog evenveel liefde enzo kan krijgen. Ik weet niet zo goed hoe ik het moet verwoorden, het is vanzelfsprekend dat ik van ieder kind heel veel zou houden, maar we hebben het nu zo leuk met zijn drieën. Ik zie gewoon niet helemaal voor me hoe dat met zijn vieren zou zijn.
Ik voel me zo raar dat ik er zo over denk, mijn vriend snapt het niet en die vindt dat ik me te druk maak en het gewoon moet laten gebeuren. Maar hoe hebben jullie dit ervaren als je eenmaal een tweede kind kreeg?
Ik zie ook de voordelen wel natuurlijk, samen opgroeien en leuke dingen doen etc. En ruzie maken natuurlijk
Maar hoe hebben jullie deze keuze wel of niet gemaakt en hoe ging dat vervolgens? Ervaringen zijn welkom
woensdag 6 december 2017 23:17
Geen ervaring nog, maar mijn moeder had het ook en zei: en toen je zusje kwam wás het ook wennen, anders. Maar als ik dan zag hoe gek jullie op elkaar waren en hoe leuk jullie het hadden was ik ook gewoon heel snel vergeten dat ze er ooit niet was.
Wb het houden van: mijn oma zei altijd: met ieder kind word je hart weer een evenredig stukje groter.
Wat je moet doen geen idee, ik ben voorlopig echt niet toe aan nummer 2. Hoe geweldig mijn zoontje ook is (pas 7 maanden), het is voorlopig even goed zo
Wb het houden van: mijn oma zei altijd: met ieder kind word je hart weer een evenredig stukje groter.
Wat je moet doen geen idee, ik ben voorlopig echt niet toe aan nummer 2. Hoe geweldig mijn zoontje ook is (pas 7 maanden), het is voorlopig even goed zo
woensdag 6 december 2017 23:19
Ik heb me daar van te voren ook wel zorgen om gemaakt, maar wij hebben sowieso gewacht tot ik ook graag een tweede wilde. Ik vond 1 zelf ook heel prima, maar gezien man graag een tweede wilde toch over na gaan denken toen de oudste 2,5 was voor een tweede gegaan. Ik ben zeker net zo dol op de jongste als op de oudste, maar ik vind wel dat oudste vrij flink ingeboet heeft op aandacht toen de tweede net geboren was. Het heeft zeker een jaar geduurd voor ik het met haar weer helemaal op orde had voor mijn gevoel. Overigens zijn ze heel gelukkig met elkaar, daar hebben we echt mee geboft
Het leven is niet eerlijk
woensdag 6 december 2017 23:37
woensdag 6 december 2017 23:51
Herkenbaar gevoel hoor!
Hemel wat was ik dolverliefd op onze eerste dochter.. we waren (en zijn) twee handen op 1 buik.
Toen kwam nummer 2 en hoewel ik in de wolken was dat ik het nog eens mee mocht maken, voelde ik me ook zo onzeker. Van dit nieuwe kindje kon ik toch lang niet meer zoveel houden? Heb me er de hele zwangerschap heel druk om gemaakt en voelde me vaak zo schuldig.
En toen was ze er... uiteraard heeft ook die band moeten groeien maar het is waar wat ze zeggen; je hart heeft genoeg plek. Ook onze tweede dochter zit zo diep in mijn hart! Ik hou van hen allebei zielsveel, op een andere manier maar nooit meer of minder van de één.
En nu ben ik 37 weken zwanger van ons derde kind. En heb ik wéér die onzekere gevoelens. Ik hou al zoveel van mijn meiden en zij hebben mijn hele hart veroverd, dat gaat die 3e dus nooit lukken... gelukkig weet ik inmiddels dat het straks allemaal wel goedkomt
.
Hemel wat was ik dolverliefd op onze eerste dochter.. we waren (en zijn) twee handen op 1 buik.
Toen kwam nummer 2 en hoewel ik in de wolken was dat ik het nog eens mee mocht maken, voelde ik me ook zo onzeker. Van dit nieuwe kindje kon ik toch lang niet meer zoveel houden? Heb me er de hele zwangerschap heel druk om gemaakt en voelde me vaak zo schuldig.
En toen was ze er... uiteraard heeft ook die band moeten groeien maar het is waar wat ze zeggen; je hart heeft genoeg plek. Ook onze tweede dochter zit zo diep in mijn hart! Ik hou van hen allebei zielsveel, op een andere manier maar nooit meer of minder van de één.
En nu ben ik 37 weken zwanger van ons derde kind. En heb ik wéér die onzekere gevoelens. Ik hou al zoveel van mijn meiden en zij hebben mijn hele hart veroverd, dat gaat die 3e dus nooit lukken... gelukkig weet ik inmiddels dat het straks allemaal wel goedkomt
.
donderdag 7 december 2017 00:51
Ik heb er nu net een paar maanden 2. De oudste is mijn grote liefde, mijn lieve schat, ik ben nog steeds in de zevende hemel met hem. En de jongste.... Van hem hou ik even veel, hij is ook mijn grote liefde, mijn knuffelbeertje en ik zit met hem op een grote roze wolk.
Het waren beide moeilijke zwangerschappen, wel hele verschillende bevallingen en vergelijkbare eerste maanden met enorm ontevreden baby's die heel veel huilen en weinig sliepen. Maar ik hou zo veel van hun en zou oprecht niet kunnen kiezen van wie ik meer hou. Ik had eigenlijk ook niet anders verwacht.
Er is wel iets veranderd sinds de geboorte van de jongste, mijn oudste is namelijk grote broer. En nu hou ik van hem in nog een rol, namelijk de rol van lieve grote broer. Zo vertederend om te zien. Zo lief hoe hij wil helpen, zo schattig hoe hij tegen hem doet en zorgzaam dat hij wil helpen of mij roept als de kleine huilt. De oudste is nog steeds zichzelf, maar hij heeft nog een dimensie er bij gekregen en dat heeft me echt ontroerd.
Los van of jij nu wel of niet een 2e wil, zou ik je niet laten tegenhouden door 'hou ik van een 2e wel even veel'.
Het waren beide moeilijke zwangerschappen, wel hele verschillende bevallingen en vergelijkbare eerste maanden met enorm ontevreden baby's die heel veel huilen en weinig sliepen. Maar ik hou zo veel van hun en zou oprecht niet kunnen kiezen van wie ik meer hou. Ik had eigenlijk ook niet anders verwacht.
Er is wel iets veranderd sinds de geboorte van de jongste, mijn oudste is namelijk grote broer. En nu hou ik van hem in nog een rol, namelijk de rol van lieve grote broer. Zo vertederend om te zien. Zo lief hoe hij wil helpen, zo schattig hoe hij tegen hem doet en zorgzaam dat hij wil helpen of mij roept als de kleine huilt. De oudste is nog steeds zichzelf, maar hij heeft nog een dimensie er bij gekregen en dat heeft me echt ontroerd.
Los van of jij nu wel of niet een 2e wil, zou ik je niet laten tegenhouden door 'hou ik van een 2e wel even veel'.
donderdag 7 december 2017 06:24
my-little-appletree schreef: ↑07-12-2017 00:51Ik heb er nu net een paar maanden 2. De oudste is mijn grote liefde, mijn lieve schat, ik ben nog steeds in de zevende hemel met hem. En de jongste.... Van hem hou ik even veel, hij is ook mijn grote liefde, mijn knuffelbeertje en ik zit met hem op een grote roze wolk.
Er is wel iets veranderd sinds de geboorte van de jongste, mijn oudste is namelijk grote broer. En nu hou ik van hem in nog een rol, namelijk de rol van lieve grote broer. Zo vertederend om te zien. Zo lief hoe hij wil helpen, zo schattig hoe hij tegen hem doet en zorgzaam dat hij wil helpen of mij roept als de kleine huilt. De oudste is nog steeds zichzelf, maar hij heeft nog een dimensie er bij gekregen en dat heeft me echt ontroerd.
Mijn eierstokken rammelden al voor een tweede (zoon is pas 10 maanden) maar nu helemaal. Dit lijkt me heerlijk.
donderdag 7 december 2017 06:50
Wat een lieve woorden hier 
Ik ben 30 weken zwanger van de tweede en ook hier is de onzekerheid herkenbaar, maar we kijken ook erg uit naar de baby en onze oudste in de rol van grote zus. En ik hoop zelf net wat meer ontspannen te zijn met een kleine baby in huis dan bij de eerste. Je weet meer wat je wel/niet wilt, bijvoorbeeld over kraambezoek en (bemoeizucht rond) BV/FV, wel/niet in bed laten slapen etc. Daar heb ik me bij de eerste flink onzeker over gemaakt en dat ben ik nu niet meer van plan.
Ik ben 30 weken zwanger van de tweede en ook hier is de onzekerheid herkenbaar, maar we kijken ook erg uit naar de baby en onze oudste in de rol van grote zus. En ik hoop zelf net wat meer ontspannen te zijn met een kleine baby in huis dan bij de eerste. Je weet meer wat je wel/niet wilt, bijvoorbeeld over kraambezoek en (bemoeizucht rond) BV/FV, wel/niet in bed laten slapen etc. Daar heb ik me bij de eerste flink onzeker over gemaakt en dat ben ik nu niet meer van plan.
donderdag 7 december 2017 07:33
Geen moment getwijfeld voor een 2de. Met 4 mnd was ik er al weer aan toe maar besloten te wachten tot onze oudste in elk geval 9 mnd was. Toen hij 10 mnd was raakte ik zwanger van nr 2. Het was heel even erg slikken omdat het zo snel was (hadden we niet verwacht) maar naar de 12 wk echo was dat over.
Ook ik heb die gevoelens gehad dat ik nooit zoveel kon houden als van de eerste.
Maar je leest het, bij de meeste is dat gevoel weg toen nr 2 geboren werd. Ook bij mij. Ik kreeg weer dat zelfde gevoel dat mij overspoelde bij nr 1.
Nr 1 is nu 2,5 en nr 2 bijna 1. En wat ben ik gek op die 2 muiters. Evenveel (soms de oudste iets minder, lees peuterpubertijd )
En als ik dan zie hoe de reactie op elkaar is smelt ik helemaal.... zo leuk hoe ze kunnen communiceren zonder te praten en hoe de interactie is.
Ook ik heb die gevoelens gehad dat ik nooit zoveel kon houden als van de eerste.
Maar je leest het, bij de meeste is dat gevoel weg toen nr 2 geboren werd. Ook bij mij. Ik kreeg weer dat zelfde gevoel dat mij overspoelde bij nr 1.
Nr 1 is nu 2,5 en nr 2 bijna 1. En wat ben ik gek op die 2 muiters. Evenveel (soms de oudste iets minder, lees peuterpubertijd
)En als ik dan zie hoe de reactie op elkaar is smelt ik helemaal....
zo leuk hoe ze kunnen communiceren zonder te praten en hoe de interactie is.
zaterdag 9 december 2017 00:33
Wat een leuke reacties allemaal, dankjewel! Zo te lezen hoef ik me niet echt zorgen te maken. Dat grote broer verhaal is inderdaad ook wel heel schattig ja, ze gaan natuurlijk zelf ook echt een nieuwe rol krijgen.
Mijn eierstokken beginnen er nog net niet van te rammelen maar ik zie het door jullie lieve reacties nu wel in een nieuw perspectief. Bedankt daarvoor!
Mijn eierstokken beginnen er nog net niet van te rammelen maar ik zie het door jullie lieve reacties nu wel in een nieuw perspectief. Bedankt daarvoor!
zondag 10 december 2017 17:38
Maakte ik me ook zorgen over. Jongste vind ik net zo lief. Wel anders, maar is ook een ander individu natuurlijk. Wel vind ik het 3x zo druk en zwaar met 2 kids, dus ik zou zeggen: geniet ook nog maar een tijdje van jullie tijd met z'n drieën (als je geen haast hebt vanwege je leeftijd of iets anders).
zondag 10 december 2017 17:52
Ja mijn zoon is inderdaad heel zielig en zit echt áltijd alleen maar bij ons...
De keuze werd voor mij gemaakt door de arts. Het mocht niet meer. Helaas pindakaas. 1 is ook goed. Niks moet hé. Doe wat goed voelt, niet wat hoort.
Twee dingen zijn oneindig: het universum, en menselijke domheid. Maar van het universum weet ik het nog niet helemaal zeker..
-Albert Einstein-
-Albert Einstein-
donderdag 14 december 2017 16:43
donderdag 14 december 2017 16:49
Zó mee eens. Ik word echt kriebelig van deze opmerkingen. Ik ben enig kind, mijn dochter blijft ook enig kind.
donderdag 14 december 2017 16:57
Ik schrok er enorm van toen ik weer zwanger bleek (immers gewoon condoom gebruikt en niks gemerkt qua lekken ofzo). Zoontje was ook pas 4 maanden oud. Ik had net de dag voor die test bedacht dat ik het liefst geen kinderen meer wilde. Althans niet voor een jaar of 3-4.
Toch ervoor gegaan en zwangerschap from hell met HG en bedrust vanaf 23 weken vanwege weeën.
Kon er totaal niet aan wennen en was zo bang geen band met haar te hebben.
De bevalling duurde van eerste wee (36 weken) tot geboren krap 4 uur en had dus alweer soort geen tijd om überhaupt er bij stil te staan.
Maar toen mijn man die avond naar huis ging voor zoontje en ik samen met haar achterbleef in het ziekenhuis was ik zo verliefd. Toen was alles goed.
Ik vind de aandacht en tijd verdelen soms erg lastig. Maar mijn zoontje is met zijn 14 maanden zo lief en voorzichtig naar haar. Altijd kusjes geven, hoofdje aaien.. verliefd naar haar kijken en dan aaaaaaah zeggen. Of hij geeft haar zijn lievelings konijn, waar NIEMAND aan mag komen. En zij is zo dol op hem, altijd breed lachen als hij in de buurt is
Ik ben doodop, kan pas rusten als ik slaap s nachts.. en met alle voedingen is dat niet veel.. maar ik ben zo blij met ze. Het is het allemaal waard.
Toch ervoor gegaan en zwangerschap from hell met HG en bedrust vanaf 23 weken vanwege weeën.
Kon er totaal niet aan wennen en was zo bang geen band met haar te hebben.
De bevalling duurde van eerste wee (36 weken) tot geboren krap 4 uur en had dus alweer soort geen tijd om überhaupt er bij stil te staan.
Maar toen mijn man die avond naar huis ging voor zoontje en ik samen met haar achterbleef in het ziekenhuis was ik zo verliefd. Toen was alles goed.
Ik vind de aandacht en tijd verdelen soms erg lastig. Maar mijn zoontje is met zijn 14 maanden zo lief en voorzichtig naar haar. Altijd kusjes geven, hoofdje aaien.. verliefd naar haar kijken en dan aaaaaaah zeggen. Of hij geeft haar zijn lievelings konijn, waar NIEMAND aan mag komen. En zij is zo dol op hem, altijd breed lachen als hij in de buurt is
Ik ben doodop, kan pas rusten als ik slaap s nachts.. en met alle voedingen is dat niet veel.. maar ik ben zo blij met ze. Het is het allemaal waard.
