Kinderen
alle pijlers
2 keer een missed abortion. Wat te verwachten?
maandag 11 december 2017 12:54
Hoi daar,
ik heb 2 keer in 5maanden een missed abortion gehad. Ik kwam er vorige week weer achter bij de 12wk echo (ik zou de nipt gaan doen die dag). De tweede zwangerschap was ook heel anders dan de eerste. Geen happy gevoel. Ik had het nauwelijks mensen verteld omdat ik bang was weer mensen te moeten gaan teleurstellen, dat maakt het allemaal nog zwaarder.
Ik leefde naar de 12weken echo omdat het de eerste keer bij 10 weken misging. "Zolang er deze keer geen bloeding was zou het toch wel goed zitten?" Op 5 dec (dag na de echo) zou ik het mijn familie gaan vertellen. Voorzichtig durfde ik al uit te kijken naar een bijzondere happy christmas..
Maar helaas dus. Weer geen hartslag meer.
Omdat er al een hartslag was ed denkt de arts ook niet dat hier sprake is van ‘stomme pech’. Over drie maanden (!!) gaan ze mijn bloed testen. Ik ben wel gewaarschuwd dat de kans niet groot is dat ze dan wat vinden omdat ze gewoonweg nog niet zo ver zijn in kennis.
Het lijkt erop dat er steeds is mis gaat in de aanleg: voeding/bloed bereikt de vrucht niet goed. Daarom sterft het. (daar lijkt het althans op: aangezien ik heel gemakkelijk zwanger blijk te raken, de celdeling 2x helemaal succesvol verliep en ik gezond ben -aldus de gyn).
Ik ga dus niet uit mezelf een derde keer proberen: het ligt voor de hand dat dit weer gebeurt.
Op mijn werk zeggen ze dat ik pas terug hoef te komen als ik me echt weer goed voel. Hoelang hebben jullie gewacht? (na de eerste MA ben ik ‘te snel’ gaan werken)?
Zijn er vrouwen die dezelfde ervaring hebben met 2x gefaalde zwangerschappen na de hartslag? Hebben jullie ontdekt waar het aan ligt (indien het niet aan bloedstollingsfactoren ligt) en zo ja, hadden de gyns daar een oplossing voor?
GroetJess (maakt zich zorgen over de toekomst)
ik heb 2 keer in 5maanden een missed abortion gehad. Ik kwam er vorige week weer achter bij de 12wk echo (ik zou de nipt gaan doen die dag). De tweede zwangerschap was ook heel anders dan de eerste. Geen happy gevoel. Ik had het nauwelijks mensen verteld omdat ik bang was weer mensen te moeten gaan teleurstellen, dat maakt het allemaal nog zwaarder.
Ik leefde naar de 12weken echo omdat het de eerste keer bij 10 weken misging. "Zolang er deze keer geen bloeding was zou het toch wel goed zitten?" Op 5 dec (dag na de echo) zou ik het mijn familie gaan vertellen. Voorzichtig durfde ik al uit te kijken naar een bijzondere happy christmas..
Maar helaas dus. Weer geen hartslag meer.
Omdat er al een hartslag was ed denkt de arts ook niet dat hier sprake is van ‘stomme pech’. Over drie maanden (!!) gaan ze mijn bloed testen. Ik ben wel gewaarschuwd dat de kans niet groot is dat ze dan wat vinden omdat ze gewoonweg nog niet zo ver zijn in kennis.
Het lijkt erop dat er steeds is mis gaat in de aanleg: voeding/bloed bereikt de vrucht niet goed. Daarom sterft het. (daar lijkt het althans op: aangezien ik heel gemakkelijk zwanger blijk te raken, de celdeling 2x helemaal succesvol verliep en ik gezond ben -aldus de gyn).
Ik ga dus niet uit mezelf een derde keer proberen: het ligt voor de hand dat dit weer gebeurt.
Op mijn werk zeggen ze dat ik pas terug hoef te komen als ik me echt weer goed voel. Hoelang hebben jullie gewacht? (na de eerste MA ben ik ‘te snel’ gaan werken)?
Zijn er vrouwen die dezelfde ervaring hebben met 2x gefaalde zwangerschappen na de hartslag? Hebben jullie ontdekt waar het aan ligt (indien het niet aan bloedstollingsfactoren ligt) en zo ja, hadden de gyns daar een oplossing voor?
GroetJess (maakt zich zorgen over de toekomst)
anoniem_360428 wijzigde dit bericht op 11-12-2017 12:57
Reden: toevoeging
Reden: toevoeging
4.56% gewijzigd
maandag 11 december 2017 13:00
Wat vreselijk voor je allereerst. Het is heel heftig om mee te maken 
Ik heb het zelf 1 keer meegemaakt. Echter kun je na 2 keer niet zeggen dat het een derde keer ook weer fout zal gaan. Hoe lullig ook, 2 keer is niet zo heel uitzonderlijk, veelal is het domme pech en de kans dat een volgende keer wel goed gaat is vrij groot. Een kennis van me heeft welgeteld 11 miskramen gehad, geen oorzaak gevonden en is nu gezond bijna uitgerekend. Sterkte!
Ik heb het zelf 1 keer meegemaakt. Echter kun je na 2 keer niet zeggen dat het een derde keer ook weer fout zal gaan. Hoe lullig ook, 2 keer is niet zo heel uitzonderlijk, veelal is het domme pech en de kans dat een volgende keer wel goed gaat is vrij groot. Een kennis van me heeft welgeteld 11 miskramen gehad, geen oorzaak gevonden en is nu gezond bijna uitgerekend. Sterkte!
maandag 11 december 2017 13:12
Lieve Djes, wat ontzettend naar dat dit twee keer gebeurd is! Veel sterkte de komende tijd.
Ik heb twee MA's gehad waarvan één nadat er al een hartslag was waargenomen, de tweede bij de eerste echo. Voor de onderzoeken die volgden heb ik hemel en aarde moeten bewegen (want 'slechts' twee keer misgegaan) maar daar kwam niet veel uit. Bloedstollingsfactor leek even 'dubieus' maar was bij herhaling negatief. Verder wel duidelijk een heel korte luteale fase wat samenhangt met een tekort aan progesteron, maar daar wil de gyn niets mee doen.
Ik ben in contact gekomen met vrouwen die na wel 6 (!) miskramen zijn uitgeweken naar Gent, waar veel meer getest werd. Bij een werd bijv een schildklierafwijking aangetroffen; bij is in in Nederland nooit op schildklierwaarden getest. Wij overwegen om in het nieuwe jaar ook uit te wijken, omdat naar mijn idee dingen in NL wel heel snel 'pech' worden genoemd als artsen het niet meteen weten.
Daarnaast heb ik een cursus gedaan bij een dame die zich helemaal verdiept heeft in fertiliteit, voeding en yoga. Dat was erg verhelderend en gaf veel nieuwe inzichten waarmee ik nu aan de slag ben.
Sorry dat ik geen hoopvoller verhaal heb. Ik had je graag verteld dat er een duidelijke oorzaak bij mij was die nu opgelost is, maar nee. Ik ken echter wel vrouwen (bv van het forum) bij wie een chromosoomafwijking werd aangetroffen die met embryoselectie omzeild kon worden. Het kan dus wel. Heel veel sterkte!
Wat betreft werk: Ik heb mijn tijd genomen, die had ik nodig en die werd me ook gegund, zowel van werkgever als UWV uit. Doe wat goed voelt, dat is waarschijnlijk het verstandigst.
Ik heb twee MA's gehad waarvan één nadat er al een hartslag was waargenomen, de tweede bij de eerste echo. Voor de onderzoeken die volgden heb ik hemel en aarde moeten bewegen (want 'slechts' twee keer misgegaan) maar daar kwam niet veel uit. Bloedstollingsfactor leek even 'dubieus' maar was bij herhaling negatief. Verder wel duidelijk een heel korte luteale fase wat samenhangt met een tekort aan progesteron, maar daar wil de gyn niets mee doen.
Ik ben in contact gekomen met vrouwen die na wel 6 (!) miskramen zijn uitgeweken naar Gent, waar veel meer getest werd. Bij een werd bijv een schildklierafwijking aangetroffen; bij is in in Nederland nooit op schildklierwaarden getest. Wij overwegen om in het nieuwe jaar ook uit te wijken, omdat naar mijn idee dingen in NL wel heel snel 'pech' worden genoemd als artsen het niet meteen weten.
Daarnaast heb ik een cursus gedaan bij een dame die zich helemaal verdiept heeft in fertiliteit, voeding en yoga. Dat was erg verhelderend en gaf veel nieuwe inzichten waarmee ik nu aan de slag ben.
Sorry dat ik geen hoopvoller verhaal heb. Ik had je graag verteld dat er een duidelijke oorzaak bij mij was die nu opgelost is, maar nee. Ik ken echter wel vrouwen (bv van het forum) bij wie een chromosoomafwijking werd aangetroffen die met embryoselectie omzeild kon worden. Het kan dus wel. Heel veel sterkte!
Wat betreft werk: Ik heb mijn tijd genomen, die had ik nodig en die werd me ook gegund, zowel van werkgever als UWV uit. Doe wat goed voelt, dat is waarschijnlijk het verstandigst.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
maandag 11 december 2017 13:15
Wat vervelend voor je. Ik heb het zelf ook 2x gehad. Ben wel gewoon weer gaan werken, sta er wel nuchter in. Er is verder ook geen onderzoek gedaan, het kan ook gewoon pech zijn dat dit je overkomt. Het is allemaal ook goed gegaan, nu 3 kinderen rondlopen.
Find people who will make you better (M. Obama)
maandag 11 december 2017 13:21
Zoals ze hier zeggen, hoe vervelend het ook klinkt maar twee miskramen is niet heel uitzonderlijk. En die twee zeggen helemaal niks over een eventuele derde keer.
Het enige wat het gewoon zwaarder gaat maken dat je de angst ervaart dat het misgaat. Iedere stap word dan een mijlpaal. Bij mij heeft het veroorzaakt dat ik pas langzaam na de 20-weken echo van mijn zwangerschap ben gaan genieten. Ben nu 26 weken en toch zit de angst er nog steeds.
Wat betreft werk is het voor iedereen anders. Ik ben vrij vlot weer aan het werk gegaan. Ben 4 dagen lekker weggeweest en vervolgens weer direct aan de slag gegaan omdat dit voor mij juist een fijne afleiding was.
Dus luister goed naar jezelf en laat je vooral niet opjagen door alle goedbedoelde adviezen om je heen.
Het enige wat het gewoon zwaarder gaat maken dat je de angst ervaart dat het misgaat. Iedere stap word dan een mijlpaal. Bij mij heeft het veroorzaakt dat ik pas langzaam na de 20-weken echo van mijn zwangerschap ben gaan genieten. Ben nu 26 weken en toch zit de angst er nog steeds.
Wat betreft werk is het voor iedereen anders. Ik ben vrij vlot weer aan het werk gegaan. Ben 4 dagen lekker weggeweest en vervolgens weer direct aan de slag gegaan omdat dit voor mij juist een fijne afleiding was.
Dus luister goed naar jezelf en laat je vooral niet opjagen door alle goedbedoelde adviezen om je heen.
maandag 11 december 2017 13:59
Alle goedbedoelde reacties van anderen die wèl zeggen dat het waarschijnlijk 'pech' is: de gyneacoloog en basisarts (ze waren samen) zeiden dus dat ze eigenlijk niet denken aan 'pech', daar waren ze best duidelijk over (ze beschreven wanneer ze het wel 'pech'noemen. Meestal zijn er probs bij celdeling en dat kan idd meerdere malen achter elkaar fout gaan). Zij waren het ook die onderzoek hebben geadviseerd alvorens weer te proberen. Gelukkig hoefde ik daar zelf niet op aan te dringen Botanientje.. Bedankt voor je reactiebotanietje schreef: ↑11-12-2017 13:12Wij overwegen om in het nieuwe jaar ook uit te wijken, omdat naar mijn idee dingen in NL wel heel snel 'pech' worden genoemd als artsen het niet meteen weten.
En ook die van andere leden natuurlijk!
Botanientje en anderen die zich herkennen in mijn 'verhaal': ik heb bij mijn zwangerschappen weinig last van misselijkheid, maar ENORM van migraines (soms 3x per week). Does that ring a bell anywhere? De gyn zei dat ze het wel mee zou nemen in het onderzoek... (over 3 maanden is dat pas.. )
anoniem_360428 wijzigde dit bericht op 11-12-2017 14:00
Reden: foutje
Reden: foutje
0.23% gewijzigd
maandag 11 december 2017 14:07
Over werk: vorige keer was ik een dag na de curretage al op werk. Dat vond mijn baas te snel, hoewel het wel allemaal goed ging. Vandaag heb ik met mijn manager gesproken en zij drukte me echt op het hart wat langer vrij te nemen omdat emoties soms pas na 2 weken kunnen inslaan. Ik kijk het even aan (eerlijk gezegd vind ik het confronterend op werk omdat mijn collega in precies dezelfde week is uitgerekend -hoewel ik uiteraard blij ben voor haar. Het wordt sowieso een lastig jaar.)
(eerlijk gezegd vind ik het confronterend op werk omdat mijn collega in precies dezelfde week is uitgerekend -hoewel ik uiteraard blij ben voor haar. Het wordt sowieso een lastig jaar.)
maandag 11 december 2017 14:13
Ik ben het wel met je eens hoor Djes. 2x een miskraam komt inderdaad vaker voor, maar 2x een MA na 10 en 12 weken en een kloppend hartje vind ik ook wel laat en die kans is volgens mij heel klein.
Ik heb 2x een MA gehad, bij 5 weken (lege vruchtzak) en bij 9 weken (ook na kloppend hartje). Bij ons is toen ook stolling/chromosoomafwijking getest. De chromosomen kon toen gelijk en voor de stolling moesten we toen inderdaad 3 maanden wachten, er is toen niets uitgekomen. Maar ook dat is iets wat je mee kunt nemen in een volgende zwangerschap.
Ik hoop voor je dat je na die 3 maanden snel weer zwanger bent en dat het dan goed gaat.
Ik heb 2x een MA gehad, bij 5 weken (lege vruchtzak) en bij 9 weken (ook na kloppend hartje). Bij ons is toen ook stolling/chromosoomafwijking getest. De chromosomen kon toen gelijk en voor de stolling moesten we toen inderdaad 3 maanden wachten, er is toen niets uitgekomen. Maar ook dat is iets wat je mee kunt nemen in een volgende zwangerschap.
Ik hoop voor je dat je na die 3 maanden snel weer zwanger bent en dat het dan goed gaat.
maandag 11 december 2017 14:14
Wat ontzettend vervelend en verdrietig voor je. Ik herken het helaas, heb zelf ook twee MA gehad, eerste na een goede echo met kloppend hartje, de tweede ging al eerder mis. Steeds zo'n klap in je gezicht om daar bij een echo pas achter te komen... Ik heb het zelf destijds aan weinig mensen verteld, maar iedereen is daar anders in. Ik ben na de tweede keer doorverwezen voor vervolgonderzoek (ondanks dat de verloskundige in eerste instantie zei dat het aan mijn leeftijd lag, in het ziekenhuis waar ik terecht kwam voor keuze afwachten, pillen of curettage dachten ze daar anders over). Ik ben toen op verschillende mogelijke oorzaken onderzocht (uit mijn hoofd vitB12 tekort, stofwisselingsfactoren, afwijkingen van de baarmoeder en verschillende stollingsfactoren). Die stollingsfactoren kunnen inderdaad pas 12 weken nadat de hormonen uit je lijf zijn getest worden.
Net als jij word ik ook heel makkelijk zwanger (dat dan weer wel...) en ik was dus ook alweer zwanger toen ik de uitslag van de stollingsfactor kreeg: daar was iets gevonden. Het bleek een genmutatie te zijn die een verhoogde kans op trombose geeft. Ze weten nog niet helemaal hoe het werkt (lopen op dit moment studies naar) maar het vermoeden is dat de kleine haarvaatjes die in het begin zorgen voor de voeding van het kindje daardoor sneller verstopt raken en dat het daardoor fout gaat, er komt gewoon niet genoeg voeding binnen.
Maar dan nu het goede nieuws: het is zeker niet zo dat het nooit gaat lukken! Want ondanks dat de grond echt onder mijn voeten vandaan zakte toen ik te horen kreeg van die afwijking, bleef die derde zwangerschap wel plakken en ik ben nu bijna uitgerekend. Heel veel sterkte en succes, het gaat bij jou ook vast goed komen!
PS Die migraine, daar heb ik dan weer nooit last van gehad. Maar ik had ook nooit vermoed dat ik een stollingsafwijking had (gyn was ook erg verbaasd, omdat het in mijn familie niet voorkomt).
Net als jij word ik ook heel makkelijk zwanger (dat dan weer wel...) en ik was dus ook alweer zwanger toen ik de uitslag van de stollingsfactor kreeg: daar was iets gevonden. Het bleek een genmutatie te zijn die een verhoogde kans op trombose geeft. Ze weten nog niet helemaal hoe het werkt (lopen op dit moment studies naar) maar het vermoeden is dat de kleine haarvaatjes die in het begin zorgen voor de voeding van het kindje daardoor sneller verstopt raken en dat het daardoor fout gaat, er komt gewoon niet genoeg voeding binnen.
Maar dan nu het goede nieuws: het is zeker niet zo dat het nooit gaat lukken! Want ondanks dat de grond echt onder mijn voeten vandaan zakte toen ik te horen kreeg van die afwijking, bleef die derde zwangerschap wel plakken en ik ben nu bijna uitgerekend. Heel veel sterkte en succes, het gaat bij jou ook vast goed komen!
PS Die migraine, daar heb ik dan weer nooit last van gehad. Maar ik had ook nooit vermoed dat ik een stollingsafwijking had (gyn was ook erg verbaasd, omdat het in mijn familie niet voorkomt).
maandag 11 december 2017 14:17
maandag 11 december 2017 14:29
Meiden/dames, enorm bedankt alvast voor de reacties! Meisje1980, gefeliciteerd! En ja ik vermoed door die migraines dus wel dat het iets te maken heeft met bloedvaten/stollingsfactoren oid.
Ik ben zelf uit 1981
Verloskundigen en gyneacologen zeiden inderdaad dat ze in dit geval niet denken dat mijn leefdtijd ook maar iets te maken heeft met de MA's. Enneh, mijn moeder was 43 toen ze mijn zusje kreeg (zonder miskramen ertussen): daar maakte ik me dus gelukkig al niet zoveel zorgen over ^_^
Ik ben zelf uit 1981
Verloskundigen en gyneacologen zeiden inderdaad dat ze in dit geval niet denken dat mijn leefdtijd ook maar iets te maken heeft met de MA's. Enneh, mijn moeder was 43 toen ze mijn zusje kreeg (zonder miskramen ertussen): daar maakte ik me dus gelukkig al niet zoveel zorgen over ^_^
maandag 11 december 2017 14:32
maandag 11 december 2017 14:35
Het enige wat ik er vanaf weet (weinig) is dat bij ons het hele eigen risico erdoorheen was na de onderzoeken. Dat kan dus beter zo laag mogelijk zijn (maar dat had je vast zelf al bedacht).
Je moet niet alles geloven wat je denkt
maandag 11 december 2017 14:44
Hoi, ik ben in het UMC onderzocht, daar zit een gynaecologe (achternaam is Torrance, hele fijne dokter) die gespecialiseerd is in herhaalde miskramen. Maar dat hebben ze ongetwijfeld in andere ziekenhuizen ook. Helaas is het beleid op dit moment wel dat er (mocht je ook een stollingsafwijking hebben) geen medicatie wordt gegeven, voorheen kregen vrouwen nog wel eens bloedverdunners. Als je die wel wilt kun je meedoen aan de Alive2 studie, maar dan moet je dagelijks naar het ziekenhuis voor een prik, en kun je ook nog eens in de controlegroep (placebo) terecht komen. Ik heb er daarom niet voor gekozen om mee te doen, vond met alles wat er gebeurd was dat mijn leven al genoeg op zijn kop stond. Hoewel meer inzicht in deze afwijking natuurlijk voor alle vrouwen die dit hebben wel erg fijn zou zijn.
Qua kosten geldt wat Botanietje ook zegt, mijn eigen risico is er volledig doorheen. Maar als ik zie wat die onderzoeken (en daarna het vervolgtraject met een deels medische zwangerschap) hebben gekost tot nu toe, is die 385,- maar een heel klein deel daarvan. Verder is alles gewoon vergoed, en ik heb niet het meest uitgebreide pakket (ik heb de basis + een 'midden' aanvullende verzekering)
Qua kosten geldt wat Botanietje ook zegt, mijn eigen risico is er volledig doorheen. Maar als ik zie wat die onderzoeken (en daarna het vervolgtraject met een deels medische zwangerschap) hebben gekost tot nu toe, is die 385,- maar een heel klein deel daarvan. Verder is alles gewoon vergoed, en ik heb niet het meest uitgebreide pakket (ik heb de basis + een 'midden' aanvullende verzekering)
maandag 11 december 2017 15:06
ik heb ook 2 miskramen gehad, de eerste bij 6 weken, de tweede bij 10 weken. beide keren een kloppend hartje gezien...ik ben wel onderzocht maar helaas niets uitgekomen. nu weer pril zwanger, maar vind het superspannend. ik hoop echt dat het deze keer goed blijft gaan. let ook op elk pijntje, dat is wel echt vervelend.
sterkte!
sterkte!
maandag 11 december 2017 15:10
Wat een gekke reactie van je manager. Moet je dan twee weken thuis gaan zitten wachten op die emoties?Djes_ schreef: ↑11-12-2017 14:07Over werk: vorige keer was ik een dag na de curretage al op werk. Dat vond mijn baas te snel, hoewel het wel allemaal goed ging. Vandaag heb ik met mijn manager gesproken en zij drukte me echt op het hart wat langer vrij te nemen omdat emoties soms pas na 2 weken kunnen inslaan. Ik kijk het even aan
De enige die kan zeggen wanneer het het goede moment is om weer aan het werk te gaan ben jij zelf. Je doet niets fout als je eerder dan na twee weken weer aan het werk gaat, en ook niet als je die tijd gewoon echt nodig hebt.
Sterkte. Twee keer de vreugde dat je zwanger bent en dan toch best laat nog de teleurstelling dat het mis is, dat valt niet mee.
maandag 11 december 2017 15:25
@meisje 1980: ahja zal je net zien dt je die medicatie hier niet krijgt... Het is me wel bekend, ik hoorde van een kennis die de verdunners uit (jawel) Gent bestelt. Enfin, voor jou was het dus niet nodig! Voor mij misschien ook niet. Het is afwachten..
@Sneeuwvrouw: (toepasselijke nick!) ja eng he.. de tweede keer voelde voor mij ook niet leuk, ik was bang om een 'band' met het vruchtje te gaan voelen. Waardoor ik ineens ook bang werd dat ik dat dan helemaal niet meer zou krijgen... pffft eerlijkheid gebiedt te zeggen dat die hormonen ook heel wat gekheid in mijn hoofd hebben veroorzaakt steeds.
Ik wens je veel succes, ontspanning en geduld toe!
@Eze: achja ik heb het wat vreemd beschreven. Ik had het met mijn manager over de te nemen tijd. Zij weet dat ik iemand ben die het liefst gelijk weer alles oppakt en doorstoomt. '2 weken' was slechts een voorbeeld: het kan ineens toch inslaan, dus beter om aan het begin zoveel mogelijk tijd te nemen voor mezelf.
@Sneeuwvrouw: (toepasselijke nick!) ja eng he.. de tweede keer voelde voor mij ook niet leuk, ik was bang om een 'band' met het vruchtje te gaan voelen. Waardoor ik ineens ook bang werd dat ik dat dan helemaal niet meer zou krijgen... pffft eerlijkheid gebiedt te zeggen dat die hormonen ook heel wat gekheid in mijn hoofd hebben veroorzaakt steeds.
Ik wens je veel succes, ontspanning en geduld toe!
@Eze: achja ik heb het wat vreemd beschreven. Ik had het met mijn manager over de te nemen tijd. Zij weet dat ik iemand ben die het liefst gelijk weer alles oppakt en doorstoomt. '2 weken' was slechts een voorbeeld: het kan ineens toch inslaan, dus beter om aan het begin zoveel mogelijk tijd te nemen voor mezelf.
maandag 11 december 2017 15:44
Ik weet dat je in Frankrijk ook standaard bloedverdunners krijgt bij deze afwijking, in NL helaas niet. Misschien is het ook niet nodig (ik snap de artsen hier ergens ook wel) maar als zwangere die héél graag een kind wil is het wel een beetje zuur. Je wil dan toch iedere mogelijkheid aangrijpen om het maar niet weer gewoon aan het lot over te laten.
maandag 11 december 2017 16:19
Djes, wat naar zeg! ik weet dat er verschillend over wordt gedacht, maar in overleg met een bevriende arts ben ik low dose aspirine gaan slikken in een dosering van 50mg per avond. Dit voorkomt de vorming van kleine klontjes. Ik heb niet de 3 maanden gewacht op het onderzoek.. was toen al zwanger. Er is onderzoek naar gedaan, maar omdat op aspirine geen patent meer is, en bijvoorbeeld de bloedverdunners heparin en lovenox wel, zijn de conclusies vaak wat in het midden gelaten. Aldus die bevriende arts. Overigens is ook als je geen bloedstollingafwijking hebt, zoals ik wel een lichte, de 100mg zelfs per dag onschadelijk. Je kunt de aspirine gewoon kopen bij de kruidvat in de 100mg doosjes, ze zijn ook makkelijk te breken. In Gent wordt ook veel aspirine voorgeschreven na herhaalde miskramen rond die periode. Sterkte en succes in je zoektocht!
Edit: sorry dat ik deze algemene account gebruik, ik wilde dit echt anoniem melden.
Edit: sorry dat ik deze algemene account gebruik, ik wilde dit echt anoniem melden.
maandag 11 december 2017 20:10
Wat naar 2 een missed abortion na deze termijn!
Ik heb zeg een missed abortion gehad bij 8 wkn. Ik woon in het buitenland en hier zorgen ze veel beter/uitgebreider voor zwangere vrouwen.
Hier krijg je veel preventieve testen ipv pas als er iets echt mis is.
Ik ben dus ook gelijk op alle factoren getest na mijn eerste missed abortion, gelukkig niets raars alleen aangezien ik binnen 2 mnd weer zwanger was hebben we de stollingstest niet kunnen doen. Hierdoor heb ik ook direct van mijn arts hier aspirine in hele lage dosis 100 Mg per dag voorgeschreven gekregen. Dit helpt bij een goede doorbloeding van oa de placenta. Ik ben nu 23 wkn zwanger en moet dit geloof ik blijven slikken tot 34 wkn.
Ik hoop voor je dat er snel duidelijkheid is en sterkte met verwerken.
Ik heb zeg een missed abortion gehad bij 8 wkn. Ik woon in het buitenland en hier zorgen ze veel beter/uitgebreider voor zwangere vrouwen.
Hier krijg je veel preventieve testen ipv pas als er iets echt mis is.
Ik ben dus ook gelijk op alle factoren getest na mijn eerste missed abortion, gelukkig niets raars alleen aangezien ik binnen 2 mnd weer zwanger was hebben we de stollingstest niet kunnen doen. Hierdoor heb ik ook direct van mijn arts hier aspirine in hele lage dosis 100 Mg per dag voorgeschreven gekregen. Dit helpt bij een goede doorbloeding van oa de placenta. Ik ben nu 23 wkn zwanger en moet dit geloof ik blijven slikken tot 34 wkn.
Ik hoop voor je dat er snel duidelijkheid is en sterkte met verwerken.
dinsdag 12 december 2017 23:57
Februari2018 en PKT dank jullie wel voor deze extra informatie. Het is natuurlijk niet de bedoeling zelf te dokteren, dat weet ik, maar het geeft me wat ‘houvast’ te weten dat ik niet geheel machteloos zou zijn mocht er inderdaad sprake zijn van stollingsfactoren (5 of 8, schijnt) in mijn bloed.
Inmiddels heb ik me al aardig ingelezen over dit verschijnsel en ook de precieze ‘werking’ van migraine: in een fase van de migraine-aanval gaan bloedplaatjes samen ‘klonteren’ als lichaamsreactie (een tijdelijke en gedeeltelijke ‘stolling’ van het bloed). Ik kan me zo voorstellen dat dat riskant kan zijn bij een vroege zwangerschap (wanneer de aanhechting naar de vrucht slechts uit haarvaatjes bestaat) als een migraine zo’n 3x per week plaatsvindt.
Irritante is dat dit ook niet in een bloedtest zal verschijnen aangezien ik die migraines alleen heb tijdens zwangerschap...
Jullie zullen vast denken dat ik me gek loop te redeneren nu maar:
-dit helpt me omgaan met de situatie
-zo kan ik gerichtere vragen stellen aan de artsen binnenkort
-misschien herkent iemand hier wat ik schrijf (kan ze dat beamen of me erop wijzen dat de aanname onjuist is)
-delen lucht sowieso op
Thanks ladies! Fijne plek dit!
Inmiddels heb ik me al aardig ingelezen over dit verschijnsel en ook de precieze ‘werking’ van migraine: in een fase van de migraine-aanval gaan bloedplaatjes samen ‘klonteren’ als lichaamsreactie (een tijdelijke en gedeeltelijke ‘stolling’ van het bloed). Ik kan me zo voorstellen dat dat riskant kan zijn bij een vroege zwangerschap (wanneer de aanhechting naar de vrucht slechts uit haarvaatjes bestaat) als een migraine zo’n 3x per week plaatsvindt.
Irritante is dat dit ook niet in een bloedtest zal verschijnen aangezien ik die migraines alleen heb tijdens zwangerschap...
Jullie zullen vast denken dat ik me gek loop te redeneren nu
maar:-dit helpt me omgaan met de situatie
-zo kan ik gerichtere vragen stellen aan de artsen binnenkort
-misschien herkent iemand hier wat ik schrijf (kan ze dat beamen of me erop wijzen dat de aanname onjuist is)
-delen lucht sowieso op
Thanks ladies! Fijne plek dit!
woensdag 13 december 2017 07:37
woensdag 13 december 2017 09:10
Heel belangrijk hoor dat je zelf onderzoek doet. Ik heb zelf het Antifosfolipidensyndroom, heb je daar al wat over gelezen? Het was hier drie keer fout gegaan toen ze nog tegen mij zeiden dat ze APS niet waarschijnlijk vonden klinken, uiteindelijk wel de oorzaak van mijn zwangerschappen die mis gingen. Migraines is ook een bekend verschijnsel bij het antifosfolipidensyndroom, alleen specifiek in combinatie met zwangerschappen heb ik er nog nooit eerder van gehoord. APS kan in ieder geval heel veel verschillende symptomen hebben, de zwangerschappen op heel veel manieren fout laten gaan en je hebt maar 20% kans dat je zwangerschap goed gaat zonder bloedverdunners. Die je gelukkig wel gewoon krijgt na diagnose ook in Nederland.
Ik weet nog dat ik het zelf ook fijn vond om te lezen en te lezen, en alle mogelijke oorzaken af te gaan. En ook dokters weten niet alles heb ik geleerd, dus met een vragenlijst daar naartoe gaan is alleen maar goed. Ik hoop heel erg voor je dat er iets uit de bloedonderzoeken komt wat makkelijk te behandelen is. Hier dankzij bloedverdunners 1 gezond kind en nu 38 weken zwanger. Zonder hadden deze zwangerschappen geen schijn van kans gehad, daar ben ik van overtuigd. Sterkte!
Ik weet nog dat ik het zelf ook fijn vond om te lezen en te lezen, en alle mogelijke oorzaken af te gaan. En ook dokters weten niet alles heb ik geleerd, dus met een vragenlijst daar naartoe gaan is alleen maar goed. Ik hoop heel erg voor je dat er iets uit de bloedonderzoeken komt wat makkelijk te behandelen is. Hier dankzij bloedverdunners 1 gezond kind en nu 38 weken zwanger. Zonder hadden deze zwangerschappen geen schijn van kans gehad, daar ben ik van overtuigd. Sterkte!
