ARFID of selectieve eetstoornis

20-01-2018 20:27 169 berichten
Zijn er hier ouders met kinderen met ARFID of een selectieve eetstoornis?
Er is in Nederland bar weinig over te vinden, iig geen fora oid, ben wel lid van een Amerikaanse Facebook groep maar wil ook graag contact met Nederlandse mensen.
Misschien kan je vertellen wat jouw kind niet kan of wil eten.

Ik ken wel iemand die zich misselijk had gegeten aan mosselen
en vervolgens geen mosselen of iets wat er op leek meer wilde eten.

Of een kind dat zich realiseerde dat poep bruin is
en daarom geen bruin eten meer wilde eten.

Wat vermijdt jouw kind?
Alles wat kind niet kent. Nieuw voedsel is in principe een no go. Meestal wordt het op zicht/reuk al afgekeurd en proeven is bij haar: eerst bekijken, dan ruiken, dan likken en dan een kruimel proeven.
Deze problemen zijn al vanaf de geboorte en wrs instaan door trauma na zware reflux/heftig verslikken/bijna stikken.
Lopen er al mee in het ziekenhuis, lichamelijk/motorisch/prikkelverwerking niets aan de hand.
anoniem_63f1309a1e7d1 wijzigde dit bericht op 20-01-2018 21:47
1.45% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hoe erg is het? Wat eet hij wel dan?
Tvp
Vanalles wel wat maar weinig.
Is het heel erg? Nee er zijn veel ergere gevallen.
Kind wil wel maar durft/kan niet. Eten in sociale situaties is moeilijk.
Kind heeft op zich een redelijke lijst van dingen die het wel eet. Kind is klein maar lengte/gewicht zijn wel in evenwicht.
Kind heeft honger maar dat zet niet aan tot eten. Gezonde kinderen hongeren zichzelf niet uit gaat bij kind niet op.
Hoe oud is je dochter?
Alle reacties Link kopieren
Ik heb iets soort gelijks gehad maar niet met een diagnose over een eetstoornis.

Ik at als kind van kleins af aan geen warm eten. Het liefst alleen droog brood. En dat heeft heel veel impact gehad op mijn jeugd.
Zowel geestelijk als fysiek.

Elke dag stress om het eten en heel veel ruzie met mijn moeder. Als ik opstond was mijn eerste vraag wat eten we vanavond?
Waar zij al geïrriteerd van werd. Ze heeft van alles geprobeerd. Ik moest aan tafel blijven tot t op was, in de gang eten, zelfs in de schuur. Maat ik kreeg het gewoon niet weg. Kokhalzen enz. Ik werd wel handig in eten weg moffelen. Waar ik weer giga voor op mijn kop kreeg als het ontdekt werd;)
Ik kreeg therapie van een logopedist om te leren kauwen en slikken. Moest daarheen met bakjes eten.

En een stress als ik moest logeren of ergens anders moest eten of bij een vriendinnetje zou eten! Want dan zit je daar aan tafel met vreemde ogen.

Ook later met schoonfamilie. Heb tien jaar een relatie gehad met een Engelse jongen, gingen we met kerst naar Engeland bij zijn familie had zijn moeder wel uitgelegd dat ze niets speciaals hoefden te halen en ik gewoon droog brood at. Voelde voor hun toch moeilijk.

Er waren wel wat dingen die ik lustte hoor. Pasta geloof ik en rode linzen.

Ik had vaak koorts / verhoging bloedarmoede en was hartstikke mager.
Toen ik eenmaal op mijzelf woonde at ik helemaal niet echt avond eten meer.

Tot mijn 25e! Toen was t in een klap over.
Ik eet nu bijna alles.

De eerste keer dat ik bij mijn ouders weer mee zou eten had mijn vader niet eens extra gekookt. Zijn ogen rolden bijna uit zijn kassen dat ik sperziebonen at.

Weet niet of mijn verhaal herkenbaar is voor jou er is bij mij nooit gesproken van een eetstoornis. De conclusie van de artsen was dat ik in samenhang met mijn ADHD de prikkels van eten verschillende structuren ect in mijn mond niet kon verdragen. Daar is t altijd opgehouden.
where ever you go, go with your heart
Ik herken er zeker dingen al had jij het wel heftiger als mijn kind ( ik laat geslacht vanwege privacy bewust weg).
Kind wilde laatst iets nieuws proberen, zomaar, komt nooit voor, dus wij hadden dat direct opgehaald. kind was er zo blij mee maar durfde uiteindelijk toch niet.
Niet erg, kind de hemel in geprezen omdat ze wel wilde proberen en het daarbij gelaten.
Ik weet het soms niet meer. Wat had jij vroeger graag van jouw ouders gewild op dit gebied?
Wij hebben het nu losgelaten. Kind mag eten, het hoeft niet, maar kind heeft dus wel honger.
Nou, ik vond het als kind erg om veroordeeld te worden.

Ik kon slecht slikken. Ik moest voedsel eindeloos kauwen voordat ik het kon doorslikken. Karbonade eten was een lijdensweg. Stokbrood eten ook, met die harde korst.
Een meisje ging (toen ik het niet in de gaten had) opletten hoe vaak ik kauwde. Later zei ze: "Jij kauwt 120 keer op een hap karbonade en 80 keer op een hap groente."

In onze familie zitten wat pestkoppen of mensen die denken te weten hoe iets heurt.
Die vonden mij uiteraard lastig of een aanstelster.
"Isolde, je bent een aanstelster. Je moet eten wat de pot schaft en niet moeilijk doen."
"Wat eet je toch weer langzaam. Moet dan iedereen op jou wachten."
"Jij zou nooit een boerenknecht kunnen worden. Want die moeten snel kunnen eten."
"Moeten we je eten soms voor je pureren?"
"Isolde, waarom word jij misselijk van sigarettenrook? De hele familie rookt, dus jij past je maar aan."
"Drink jij geen koffie? Dan ben je geen echte Mulder (familienaam)."
Mijn schoonvader ging tijdens de paasmaaltijd tellen hoeveel matzes ik at.
Nou, niet zo veel.

Ik ben trouwens nooit dun geweest. Ik at/eet veel chocola, wat leidde tot een speklaagje.

Wat voor mij helpt: een beetje met rust gelaten worden.

Niet quoten a.j.b.
anoniem_361474 wijzigde dit bericht op 20-01-2018 21:52
0.04% gewijzigd
_Isolde_ schreef:
20-01-2018 21:07
Hoe oud is je dochter?
Middenbouw op school.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet wat ik geholpen had. Ik snap mijn moeder die de druk ophoogde. Ben nu zelf moeder en hoewel ik van te voren zei me niet druk te maken over eten omdat ik zelf ook gezond en groot ben geworden maak ik me wel druk als ze twee dagen geen groentes eet. ( gelukkig eet ze meestal goed)

Ik denk dat het voor t eten niets uitgemaakt had druk of loslaten maar dat de relatie met mijn moeder een stuk beter geweest was als ze het had losgelaten en mij maar brood had laten eten als ik het eten niet luste.

Nu hebben we echt heel veel ruzie gehad daardoor en ben ik ook zeer vroeg uit huis gegaan.
Inmiddels is de relatie wel hersteld en hebben we eindelijk een goede band.

Ik had op mijn tiende besloten dat ik de ziekenhuis bezoeken en bloed prikken zat was en een eetlepel groente per dag zou gaan eten lukte ook niet toen.

Uiteindelijk ging t vanzelf over dus als jou kind veel dingen wel eet zou ik het echt loslaten en gewoon laten eten wat vertrouwd is. In sociale situaties een beetje in bescherming nemen zodat de stress weg valt, Als er geen ondervoeding dreigt dan wie weet komt er ook zo een draai als bij mij op een dag en eet hij / zij ook ineens zonder problemen.
where ever you go, go with your heart
Ik heb getwijfeld of ik dit zou posten, omdat het misschien op medisch advies lijkt.

Een vriend van me kan slecht eten.
Hij drinkt dagelijks één of twee flesjes drinkvoeding (naast de kleine maaltijden die hij eet).
https://www.deonlinedrogist.nl/medische-drinkvoeding/

Bij hem helpt het om ondervoeding tegen te gaan.
anoniem_361474 wijzigde dit bericht op 20-01-2018 21:53
6.75% gewijzigd
Had ik bijna geqoute haha.
Dat doen we bij kind nu ook, af en toe heb ik het er wel over.
Kind heeft in november 2 dagen observatie in ziekenhuis gehad.
Ze weet wel dat we er mee bezig zijn maar verder ga ik niet meer dwingen, aandringen, pushen, ook niet meer op positieve manieren proberen te laten eten.
Het feit dat ze niet hoefde te eten wat ze niet zag zitten was voor haar een enorme opluchting.
Maar nu zoekt ze wel grenzen op en die stellen we wel. Er zit wel een verschil tussen niet kunnen/durven en aanstellen.
_Isolde_ schreef:
20-01-2018 21:51
Ik heb getwijfeld of ik dit zou posten, omdat het misschien op medisch advies lijkt.

Een vriend van me kan slecht eten.
Hij drinkt dagelijks één of twee flesjes drinkvoeding (naast de kleine maaltijden die hij eet).
https://www.deonlinedrogist.nl/medische-drinkvoeding/

Bij hem helpt het om ondervoeding tegen te gaan.
Thnx, ik weet van die flesjes.
Maar kind is gelukkig niet ondervoed, hoewel niet zichtbaar.
Skawa schreef:
20-01-2018 21:50
Ik weet niet wat ik geholpen had. Ik snap mijn moeder die de druk ophoogde. Ben nu zelf moeder en hoewel ik van te voren zei me niet druk te maken over eten omdat ik zelf ook gezond en groot ben geworden maak ik me wel druk als ze twee dagen geen groentes eet. ( gelukkig eet ze meestal goed)

Ik denk dat het voor t eten niets uitgemaakt had druk of loslaten maar dat de relatie met mijn moeder een stuk beter geweest was als ze het had losgelaten en mij maar brood had laten eten als ik het eten niet luste.

Nu hebben we echt heel veel ruzie gehad daardoor en ben ik ook zeer vroeg uit huis gegaan.
Inmiddels is de relatie wel hersteld en hebben we eindelijk een goede band.

Ik had op mijn tiende besloten dat ik de ziekenhuis bezoeken en bloed prikken zat was en een eetlepel groente per dag zou gaan eten lukte ook niet toen.

Uiteindelijk ging t vanzelf over dus als jou kind veel dingen wel eet zou ik het echt loslaten en gewoon laten eten wat vertrouwd is. In sociale situaties een beetje in bescherming nemen zodat de stress weg valt, Als er geen ondervoeding dreigt dan wie weet komt er ook zo een draai als bij mij op een dag en eet hij / zij ook ineens zonder problemen.
Enerzijds wil ik het graag loslaten en zien waar het schip strand.
Anderzijds heeft kind gewoon een probleem en zit ze zichzelf daarmee in de weg.
Alle reacties Link kopieren
Ik wou ook van de ene op de andere dag bepaalde dingen niet meer eten. Dat ging over, na een jaar of twee. Zo zijn kinderen; rechtlijnig.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Misschien kun je hulp zoeken bij gespecialiseerde jeugd ggz ipv in een gewoon Z-H. Uiteindelijk is het een dsm-5 diagnose.

Ik denk dat het bij mij uiteindelijk ook psychisch was al heb ik nog steeds geen idee waarom en hoe.

Vooral als je kind er zelf idd wat aan wilt doen.
where ever you go, go with your heart
retrostar schreef:
20-01-2018 22:09
Ik wou ook van de ene op de andere dag bepaalde dingen niet meer eten. Dat ging over, na een jaar of twee. Zo zijn kinderen; rechtlijnig.
Dit duurt vanaf dat kind 2 dagen oud tot nu en kind is al een paar jaar geen kleuter meer.
Skawa schreef:
20-01-2018 22:15
Misschien kun je hulp zoeken bij gespecialiseerde jeugd ggz ipv in een gewoon Z-H. Uiteindelijk is het een dsm-5 diagnose.

Ik denk dat het bij mij uiteindelijk ook psychisch was al heb ik nog steeds geen idee waarom en hoe.

Vooral als je kind er zelf idd wat aan wilt doen.
Klopt, ik wacht het gesprek met de kinderarts af (wel een goeie trouwens) . Deze heeft kind vanaf geboorte tot ongeveer 2,5 jaar ook behandeld ivm de eetproblemen en de reflux.
Alle reacties Link kopieren
Ik wil hier graag meeschrijven. Mijn kleuter eet ook heel selectief. ik voel me vooral niet serieus genomen hierin. Cb zegt dat hij niet veel nodig heeft en mensen om me heen vinden gewoon dat ik moet zorgen dat hij wel eet.

Het is niet zozeer dat ie weinig eet maar wel selectief. Dwz enkel boterhammen, appel, koekje. En dan van het avondeten enkel friet, pannenkoeken, gehaktbal.
Laatst weer een beloningssysteem er tegenaan gegooid om hem toch wat avondeten te laten eten. Heel laagdrempelig 1 hapje uit 1 pan naar keuze maar bij wortelstamp bleef hij maar kokhalzen en overgeven. Ik vind het heel lastig waar ik goed aan doe. En vraag me af of jaren geen groente eten schadelijk is.

To wat eet jou kind?
Alle reacties Link kopieren
Okay. Succes! Ik hoop voor je kind dat er echt wat aan te doen is.
where ever you go, go with your heart
Skawa schreef:
20-01-2018 22:25
Okay. Succes! Ik hoop voor je kind dat er echt wat aan te doen is.
Dank je, ik hoop het ook.
Marly89 schreef:
20-01-2018 22:25
Ik wil hier graag meeschrijven. Mijn kleuter eet ook heel selectief. ik voel me vooral niet serieus genomen hierin. Cb zegt dat hij niet veel nodig heeft en mensen om me heen vinden gewoon dat ik moet zorgen dat hij wel eet.

Het is niet zozeer dat ie weinig eet maar wel selectief. Dwz enkel boterhammen, appel, koekje. En dan van het avondeten enkel friet, pannenkoeken, gehaktbal.
Laatst weer een beloningssysteem er tegenaan gegooid om hem toch wat avondeten te laten eten. Heel laagdrempelig 1 hapje uit 1 pan naar keuze maar bij wortelstamp bleef hij maar kokhalzen en overgeven. Ik vind het heel lastig waar ik goed aan doe. En vraag me af of jaren geen groente eten schadelijk is.

To wat eet jou kind?
Ik stuur je even een pb.
Alle reacties Link kopieren
Wat gaat er wel goed? Is er overlap in de structuren, smaken, zoiets?

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven