Dochter (9) wil zelf onderzoek naar ADHD

22-04-2018 22:49 66 berichten
-
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 03-02-2019 19:38
0.00% gewijzigd
Waarom wil ze het weten? Wil ze handvatten, wil ze medicatie of alleen weten waarom ze zich anders voelt dan anderen? Misschien anders met haar naar de huisarts gaan om het te bespreken?
Alle reacties Link kopieren
Als zij getest wil worden waarom niet...wellicht kan dit voor haarzelf een perspectief bieden...
Alle reacties Link kopieren
Ik zou Idd naar het waarom vragen, en dan samen met haar de huisarts bellen en een afspraak maken (jij belt met de telefoon op de speaker). Samen naar de huisarts, om het te bespreken.
Alle reacties Link kopieren
Ik zou vooral vragen waarom ze getest wil worden, en wat er (volgens haar) zou veranderen als daaruit bleek dat ze het wel is. En uitleggen dat lang niet ieder druk persoon een afkorting heeft. Gewoon druk kan ook.
Alle reacties Link kopieren
Waarom zou je op de speaker een afspraak moeten maken?
Ik zou willen weten waarom. En wat het toevoegt en sowieso uitzoeken hoe sterk die behoefte is en dus voorlopig nog niets doen.
anoniem_368158 wijzigde dit bericht op 22-04-2018 23:02
9.64% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Ik zou er richting je dochter niet teveel op in gaan en luchtig behandelen als ze zegt dat ze zich wil laten testen.

Diagnostisch onderzoek is om probleemgedrag een naam te geven en daar een gericht handelingsplan op te maken. Totaal geen nut als er geen problemen zijn.
=
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 03-02-2019 19:38
99.69% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Huh, ze heeft het pas een keer gevraagd en dat neem je gelijk serieus?
Alle reacties Link kopieren
Waarom wil je haar niet laten testen? Ze geeft zelf aan dat ze druk is, dat kan ze ook ervaren zonder dat dit voor de buitenwereld zichtbaar is.

Mocht uit de test blijken dat ze geen ADHD heeft dan heeft je dochter duidelijkheid.

Als uit de test blijkt dat ze wel ADHD heeft dan geeft de diagnose houvast om te leren omgaan met de nadelen van ADHD.

Mijn jaren op de middelbare school en universiteit waren een stuk makkelijker geweest als ik toen de diagnose had gehad.
Een kind van negen wil alleen geruststelling van jou. Vervang ADHD voor een andere “aandoening” en je hoort hoe belachelijk het klinkt om een kind te laten testen, terwijl er geen enkele aanleiding is tot zorg. Jullie weten als ouders precies hoe je met haar om moet gaan en bieden haar een veilige omgeving, ook op school gaat het goed schrijf je. Dan is het toch raar om ieders tijd te verspillen alleen omdat je dochter zich iets in het hoofd gehaald heeft ?! Pak je rol als ouder en zeg tegen je dochter dat jullie dit niet gaan doen omdat er geen probleem is. Klaar.
=
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 03-02-2019 19:38
99.70% gewijzigd
In de klas "gedraagt" ze zich dus, maar op één of andere manier merken haar schoolvriendinnen het toch écht wel op.

Ik zou haar toch echt wel serieus nemen als ze hier nog es mee komt.

Je wil niet dat ze hier op de duur om gepest wordt.
=
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 03-02-2019 19:38
99.76% gewijzigd
Meisjes met ADHD doen vaak erg veel moeite om zich aan te passen aan anderen. Dat kost enorm veel energie en het is erg slecht voor het zelfbeeld. Dat je dochter hier zelf mee komt zou ik erg serieus nemen. Dat betekent dat zij ergens last van heeft. Ik zou met haar gaan zitten en bespreken wat haar precies dwars zit. Misschien kun je dan wel oplossingen met haar bedenken, die je zonder diagnose kun uitvoeren.

ADHD zit voor een groot deel van binnen. Het vooroordeel van lastige ruzieschopper klopt lang niet altijd. Zeker niet bij meisjes. Onrust in je hoofd kan echt slopend zijn. Ik heb zo'n zoon die zich prima aangepast had. Niemand ervaarde een probleem, alleen hijzelf. Hij was blij met de diagnose. En ik heb inderdaad ook een neefje met ADHD die wel veel lastig gedrag vertoont. Het uit zich dus lang niet altijd hetzelfde.
Als het geen bevlieging is zou ik samen met haar naar de huisarts gaan om het in ieder geval te bespreken. Ik bedoel als ze er echt mee zit waarom het dan niet serieus nemen?
=
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 03-02-2019 19:38
99.76% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
tarataz schreef:
22-04-2018 23:05
Een kind van negen wil alleen geruststelling van jou. Vervang ADHD voor een andere “aandoening” en je hoort hoe belachelijk het klinkt om een kind te laten testen, terwijl er geen enkele aanleiding is tot zorg. Jullie weten als ouders precies hoe je met haar om moet gaan en bieden haar een veilige omgeving, ook op school gaat het goed schrijf je. Dan is het toch raar om ieders tijd te verspillen alleen omdat je dochter zich iets in het hoofd gehaald heeft ?! Pak je rol als ouder en zeg tegen je dochter dat jullie dit niet gaan doen omdat er geen probleem is. Klaar.
Dit vind ik eigenlijk ook. Als een vriendinnetje een dag later tegen je dochter zegt dat ze dik is, ga je dan ook naar de diëtiste?

Ik denk zeker met de toevoeging die je geeft dat ze vooral gerustgesteld wil worden. Wat zou er gebeuren dat ze wel een milde vorm van ADHD heeft? Het kind verandert er niet door want er zijn nu geen problemen dus waarom zou je iets veranderen, maar dan weet ze wel dat ze een stempel heeft.
Alle reacties Link kopieren
Gezien het selectief reageren van TO denk ik dat ze het zelf ook graag wil.
-
anoniem_347227 wijzigde dit bericht op 03-02-2019 19:39
99.67% gewijzigd
Pipo8888 schreef:
22-04-2018 23:07
Meisjes met ADHD doen vaak erg veel moeite om zich aan te passen aan anderen. Dat kost enorm veel energie en het is erg slecht voor het zelfbeeld. Dat je dochter hier zelf mee komt zou ik erg serieus nemen. Dat betekent dat zij ergens last van heeft. Ik zou met haar gaan zitten en bespreken wat haar precies dwars zit. Misschien kun je dan wel oplossingen met haar bedenken, die je zonder diagnose kun uitvoeren.

ADHD zit voor een groot deel van binnen. Het vooroordeel van lastige ruzieschopper klopt lang niet altijd. Zeker niet bij meisjes. Onrust in je hoofd kan echt slopend zijn. Ik heb zo'n zoon die zich prima aangepast had. Niemand ervaarde een probleem, alleen hijzelf. Hij was blij met de diagnose. En ik heb inderdaad ook een neefje met ADHD die wel veel lastig gedrag vertoont. Het uit zich dus lang niet altijd hetzelfde.
Wat heeft de diagnose voor je zoon in positieve zin veranderd?
Eríu schreef:
22-04-2018 23:11
Gezien het selectief reageren van TO denk ik dat ze het zelf ook graag wil.
Wat wil ik zelf ook graag?
Rinkels schreef:
22-04-2018 23:01
Ik denk dat het vooral komt omdat dat vriendinnetje gezegd heeft dat ze een druk meisje is. En omdat ze dit weekend erg druk was van vermoeidheid van de koningsspelen op het strand. Die vermoeidheid komt door (de medicatie van) de hersenontsteking. Ze merkte aan ons dat ze druk was aan het einde van de dag, dat we zeiden dat ze rustiger moest worden. En toen kwam ze ermee.
Vermoeidheid is ook een belangrijk symptoom van ADHD. Mijn zoon zat tegen een burnout aan toen hij de diagnose kreeg. Zijn hersenen konden niet meer stoppen met denken, zo omschreef hij het zelf.

Verder is het goed te beseffen dat een diagnose zorgt voor begrip (door het kind zelf en door de omgeving) en daardoor voor aanpassingen. Verder maakt het medicatie mogelijk. Als je geen medicatie wilt en jij bent zelf bereid om wat zaken aan te passen voor je kind, is een diagnose niet nuttig in mijn ogen. Je kunt heel veel doen zonder medicatie. Kijk zeker ook naar school. Dat de juf geen last van haar heeft wil zeker niet zeggen dat ze zelf geen last heeft van de onrust om haar heen.
Waarom twijfel je en stel je je vraag hier TO ? Een diagnose brengt ook weer allerlei gedoe en verantwoordelijkheid met zich mee. Bijvoorbeeld misschien een advies om (zware) medicatie toe te gaan dienen waarvan het lange termijneffect op het centrale zenuwstelsel nog niet onderzocht is. Ben je daartoe bereid ? Als er geen probleem is dan is er toch geen probleem ?! Je dochter (van 9, niet van 15 !!) laat haar oren hangen naar de opmerking van 1 meisje (!) Ze heeft misschien eerder wat last van onzekerheid. Maar hoe zit dat met jou ?
anoniem_178452 wijzigde dit bericht op 22-04-2018 23:21
0.19% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Rinkels schreef:
22-04-2018 23:05
Wat was er dan volgens jou anders geweest op de middelbare school en universiteit als je de diagnose wel had gehad?
Dan had ik VWO afgerond in plaats van mavo en mijn universitaire opleiding ook binnen een enigszins normale tijd. Ik heb het geluk om een hoog iq te hebben waardoor ik mijn totale gebrek aan concentratie kon compenseren. Hierdoor viel het niet op dat mijn concentratie het probleem was. Sinds mijn 28e slik ik Ritalin en merk ik wat een enorm verschil het maakt om je te kunnen concentreren. Dat merk ik overigens niet alleen bij cognitieve vaardigheden, maar ook bij sociale vaardigheden en bijvoorbeeld mijn huishouden doen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven