Onzekere mama

24-04-2018 15:15 17 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hallo allemaal,

Sinds december 2016 is de relatie tussen mij en de vader van mijn kind voorbij. Wij hebben samen een zoontje van 2, hij wordt in juni 3.
Tot ongeveer oktober 2017 hebben we het wel vaker opnieuw geprobeerd omdat we eigenlijk nog steeds van elkaar hielden en het ook goed zou zijn voor ons zoontje. Maar dit is dus uiteindelijk gestrand in oktober 2017 omdat het écht niet meer ging lukken.
Sindsdien heeft hij eigenlijk ook meteen een nieuwe vriendin waardoor ik mij eigenlijk een beetje bedonderd voelde en ben daardoor ook echt wel een tijdje (in mijzelf) boos geweest op hem. Misschien was dit ook wel jaloezie. Nu een half jaar verder, vind ik het totaal niet meer erg dat hij een nieuwe vriendin heeft en wens ik hem ook dat geluk toe uiteraard. Wél heeft hij nog diverse malen aangegeven dat hij nog steeds van mij hield, en zijn we in januari zelfs nog een keer met elkaar naar bed geweest. (wat ook ontzettend dom is van mijn kant). We hadden een gesprek over ons zoontje en eindelijk sinds een hele lange tijd hebben we dingen met elkaar kunnen bespreken zonder dat we ruzie kregen en van het één kwam het ander. Daarna hebben we overigens wel ontzettende erge ruzie gekregen en zat ik de volgende dag helemaal onder de blauwe plekken. (wat hij ontkent dat hij dat gedaan heeft).

Nu zit ik met het volgende, zijn nieuwe vriendin kan best goed opschieten met ons zoontje en dat is natuurlijk ontzettend positief maar ik vind het best moeilijk om daar mee om te gaan. Dit is niet uit jaloezie naar mijn ex en haar toe maar meer naar haar en mij zoontje. Zij doet dingen met hem die ik ook zo graag met hem wil doen, en natuurlijk begrijp ik dat het juist fijn is dat zij een goede band hebben samen maar soms is het voor mij onmenselijk om daarmee om te gaan.
Nu heeft mijn ex meerdere malen aangegeven graag een gesprek te willen met hem en zijn nieuwe vriendin erbij om dingen af te stemmen, maar ik kan dat niet zo goed omdat ik mij absoluut niet emotioneel wil opstellen tegenover hem en ook niet tegenover haar. Zou dit toch een goed idee zijn om dit wel te doen? Ikzelf zie er heel erg tegenop.

Ik woon samen met mijn zoontje in een 4 kamer appartement terwijl mijn ex nog bij zijn ouders thuis woont en hier dus ook mijn zoontje altijd heeft. Ik ben vroeg zwanger geworden maar hij is er in het begin van de geboorte tot dat wij uit elkaar gingen nooit geweest, hij was altijd opstap met zijn vrienden en ik heb alles zelf gedaan (met liefde), en ik stoor mij eraan dat hij nu de perfecte vader wil uithangen en mij overal de schuld van geeft. Wij hebben nadat ons zoontje was bevallen ook een tijdje bij zijn ouders in gewoond omdat wij allebei nog op school zaten. Ik heb mijn opleiding afgerond en werk nu fulltime om te kunnen wonen en voor mijn zoontje te kunnen zorgen. Hij heeft er nog 2 jaar langer over gedaan, omdat hij te laks was om te leren en het voor hem altijd lang leve de lol was. Nu werkt hij tijdelijk en gaat in september weer naar school.
Eerlijk gezegd heeft de tijd dat wij bij zijn ouders woonde ook ervoor gezorgd dat ik nu denk; dit is helemaal geen stabiele omgeving om op te groeien voor een kind. Iedereen bemoeid zich over al mee en dat is ontzettend moeilijk.

Nu heb ik samen met mijn zoontje eindelijk een plekje gevonden waar ook hij zich helemaal thuis voelt en zegt elke keer tegen mij; mama, ik vind het zo fijn en leuk in het nieuwe huisje en dat doet mij heel goed.

De nieuwe vriendin van mijn ex kende ik ook al toen ik nog een relatie met hem had en toen praatte hij altijd ontzettend slecht over haar waardoor er nog meer woede of iets dergelijks in mij naar boven kwam, waarom hij nu opeens wel met haar is.

Ook hoor ik zo vaak van mijn ex dat zijn vriendin en ons zoontje zoooo goed met elkaar kunnen en dat hij altijd vraagt om haar en dat ze zoveel van elkaar houden en ga zo maar door. Soms heb ik het idee dat hij zulke dingen expres zegt en groter maakt omdat hij weet dat mij zoiets pijn doet. Ik vind het uiteraard fijn dat zij goed met elkaar kunnen opschieten want ik had het veel erger gevonden als dit niet zo was geweest maar ik vind soms dat daar zo in wordt overdreven.
Ook zegt hij en ons zoontje kan zo goed met de familie van zijn vriendin en iedereen die hun met z'n 3e samen ziet zegt: oh, wat zijn jullie leuk met elkaar. Soms heb ik het idee dat hij vergeet dat ik zijn moeder ben en ben dan soms ook zo bang om hem kwijt te raken of dat hij haar leuker vind dan dat hij mij vind.

Ik werk fulltime. Op maandagochtend breng ik hem naar de peuterspeelzaal en komt zijn vader hem daar ophalen. Dan blijft hij daar maandag, dinsdag en woensdag slapen en komt hij donderdag weer bij mij. Dan blijft hij donderdag, vrijdag, zaterdag en zondag bij mij slapen. Op zich vind ik dat een goede verdeling omdat ik het heel belangrijk vind dat hij toch ook zijn vader blijft zien. De maandag, dinsdag en woensdag werk ik ontzettend veel uren op een dag om zo de donderdag en vrijdag maar halve dagen te werken zodat ik die dagen ook meer tijd heb voor mijn zoontje. Ik moet zeggen dat die 3 lange dagen achter elkaar mij soms ook echt opbreken maar als alleenstaande moeder heb je niet zoveel keuze.

Eigenlijk voel ik mij altijd schuldig tegenover mijn zoontje dat ik er niet altijd voor hem kan zijn. Misschien als die ergens valt en hij is niet bij mij maar roept hij wel om mama en ben ik er niet om hem te troosten. Dat zijn van die kleine dingen en dat doet mij erg pijn. Hierdoor voel ik mij ook weleens een slechte moeder, want wanneer doe ik nu het goede en wanneer niet? Ik denk dat je daar nooit antwoord op zal krijgen.

Nu heeft mijn ex er een handje van om sommige afspraken niet na te komen die wel in het ouderschapsplan staan. Zoals een tijd die wij hebben afgesproken om hem te brengen naar mij (dit wordt vaak veel later). Tevens betaald hij de alimentatie vaak niet op tijd. Ook geeft hij aan het onzin te vinden om alimentatie te betalen omdat ons zoontje ook 3 dagen per week bij hem is. (Ik betaal alle kosten zoals peuterspeelzaal en gastouders) hierin betaald hij helemaal niks mee. Dus ik vond een alimentatie regeling niet meer dan op zijn plaats, en daar is hij destijds mee akkoord gegaan en nu wil hij dit allemaal via een mediator o.i.d. veranderen.

Ook geeft hij overal mij de schuld van en vraagt hij zich af of ik onze zoon niet tegen hun opstook. Dit terwijl ik nóóit één slecht woord praat over hen, ik heb het er juist met ons zoontje over. Als hij tegen mij zegt: papa dit of papa dat, dan ga ik daar juist met hem over in gesprek omdat hij op dat moment zijn verhaaltje kwijt wil aan mij ook al is die nog zo jong, hij praat de hele dag door en is een ontzettend blij kind.

Heeft iemand tips voor mij hoe ik het beste met deze situatie kan omgaan? Soms word ik echt gek van onzekerheid.
Als je ex zo een heerlijk karakter heeft zoals jij beschrijft valt hij vanzelf door de mand met altijd maar het perfecte vadertje spelen.
Dit soort mannen gebruiken kleine kinderen om indruk te maken op de vrouwen (een truukje dat trouwens goed werkt).
In familie en kennissenkring meegemaakt.
Alle reacties Link kopieren
Volgens mij doe jij het hartstikke goed. Je zoontje weet echt wel dat jij zijn moeder bent hoor en de nieuwe vriendin van je ex kan jou echt nooit vervangen :hug:
Alle reacties Link kopieren
@Lady_Day dankjewel, dat is lief van je!
Alle reacties Link kopieren
@ouwewijsneus
Ik heb juist het idee dat iedereen hem altijd aanziet als de perfecte vader en mij als de aanstichter. Terwijl zijn familie en iedereen om hem heen precies weet hoe hij is, omdat ik de opvoeding altijd alleen deed bijna.
Als wij hadden afgesproken om op zondag iets met zijn 3e te gaan doen, ging hij zaterdagavond stappen en liet nooit meer iets van zich horen en kwam 's ochtends rond 8 uur een keer thuis en lag dan de rest van de zondag in bed.

Maar ondertussen word ik overal op aangekeken, en praat hij ontzettend slecht over mij tegen iedereen uit zijn omgeving, vind ik niet eerlijk.
Alle reacties Link kopieren
Het is ook niet eerlijk, maar zijn gedrag ligt buiten jouw cirkel van invloed. Jij kunt alleen beinvloeden hoe jij jezelf gedraagt. Hetzelfde geldt voor de mensen die jou 'er op aan kijken'. Laat ze lekker. Jij kunt nog de beste en liefste moeder zijn, als iemand iets slechts over jou wil zeggen of denken, dan doen ze dat toch wel.

Ga gewoon lekker door met je leven. Zoals ik het lees ben je nog aardig jong maar je hebt je zaakjes aardig goed voor elkaar. Laat nooit aan je zoontje merken dat zijn vader maar een lamlul is (want zo komt hij wel over). Ga je niet verlagen tot het gedrag van die anderen. Ze kunnen je niets maken. Je doet het goed.
lady_day wijzigde dit bericht op 24-04-2018 16:54
0.38% gewijzigd
Hou de eer aan jezelf en laat alle negatieve dingen die hij zegt van je afglijden. Ik snap dat dat HEEL moeilijk is, maar er komt een moment dat hij door de mand valt en dan komen mensen er wel achter hoe hij in elkaar steekt.

Voor wat betreft het contact tussen de nieuwe vriendin en je kindje, hier hoef je je echt niet bedreigd door te voelen. Jouw band met je kindje, daar kan niemand tussen komen.

Aangezien het contact en de afspraken niet echt gesmeerd lopen tussen jullie, vind ik het niet verkeerd om een keer met zijn tweeën naar een mediator te gaan. Let wel, met zijn tweeën, zijn nieuwe vriendin heeft in deze er niets mee te maken.
Alle reacties Link kopieren
@Lady_Day
Ik ben 24 en kreeg mijn zoontje toen ik 21 jaar was dus inderdaad nog aardig jong. Maar heb er altijd voor gevochten om voor hem een zo goed mogelijk basis te creëren, vandaar ook snel opleiding afgemaakt en heb nu een ontzettend goede baan. Iets waar ex het ook in liet afweten.

Ik begrijp dat ik dingen naast mij moet neerleggen maar ik kan slecht tegen mensen die mij onrecht aandoen, ik probeer de situatie altijd zo positief mogelijk te bekijken, maar ieder mens heeft grenzen en die van mij heeft hij ondertussen wel bereikt.
Alle reacties Link kopieren
@mystic24
Ik vind het inderdaad ook een goed idee om dingen via een mediator te overleggen maar ik ben voor dit soort situaties altijd heel bang, want hij kan heel opdringerig zijn en ik stem zo vaak in met zijn wensen terwijl ik daar misschien soms helemaal niet achtersta. Ben dus bang dat ik uiteindelijk een keuze ga maken om hem een plezier te doen waar ik dus helemaal niet achtersta.

Dit is iets waar ik dus veel uit mijn omgeving ook op wordt aangesproken dat ik soms téveel mensen het naar de zin probeer te maken en mezelf daardoor wegcijfer. Dan ga ik soms aan mezelf twijfelen als hij zegt: maar dit is beter voor ons zoontje, dan ga ik denken: ja misschien heeft hij wel gelijk.
Alle reacties Link kopieren
Van dat onrecht, dat snap ik hoor, maar het is vechten tegen de bierkaai. Ik denk dat de beste revenge is om gewoon door te gaan zoals je doet zodat je altijd, met opgeheven hoofd kunt zeggen dat je je jezelf nooit tot hun niveau hebt verlaagd.

Geef ze geen ammunitie, want als jij ook maar 1x uit je slof schiet, dan voelen zij hoogstwaarschijnlijk dat ze grond hebben om jou een psycho (of wat dan ook) te noemen.

Een derde partij erbij halen om goede afspraken te maken vind ik geen slecht idee. En inderdaad afspraken tussen jou en de vader van je zoontje. Die vriendin heeft er niets mee te maken.
Alle reacties Link kopieren
Je klinkt als een hele lieve goede moeder.
Hoe je over je zoontje schrijft, dat straalt zo veel liefde uit! Jouw zoontje voelt dat ook, en jij kan nooit worden vervangen door wie dan ook.
Ik denk ook dat je ex jou jaloers probeert te maken met z'n happy family verhaaltjes.
Laat het alsjeblieft van je afglijden. Anders heeft hij je precies waar hij je hebben wil.

Ik gun alle kinderen van de wereld een moeder zoals jij. Je doet het echt goed!!
Alle reacties Link kopieren
@Redballoon
Wat een lieve reactie, dat heeft mij echt weer een opgevrolijkt vandaag.
Ik weet ook dat hij dat wel zo voelt want hij is altijd ontzettend blij als hij weer bij mij komt, en laat mij het eerste half uur ook niet meer los.
Ik hou vast aan die gedachtes die jij zo mooi hebt opgeschreven.

@Lady_Day
Ik heb ook meerdere malen aangegeven dat zij er niets mee te maken heeft maar dan zegt hij: zij heeft er wel degelijk mee te maken want zij is mijn vriendin.

Ik ga proberen het naast me neer te leggen en probeer alleen contact te hebben in het hoog nodige. Ik ga eens opzoek naar een goede mediator.

Bedankt allemaal voor de steun en tips, heeft me goed gedaan! ☺️
Alle reacties Link kopieren
Als ik het goed begrijp hebben julllie een omgangsregeling waarin je zoontje elk weekend bij jou is?

Is het geen mogelijkheid dat te wisselen? Zodat je ook een beetje aan jezelf toe komt?
...
Alle reacties Link kopieren
Je zorgt goed voor je zoon en je komt enorm volwassen op mij over. Jouw zoon boft echt met zo'n moeder. Wat redballoon al zei, jij kan echt niet vervangen worden hoor. Laat je niet gek maken door mensen die jou niks gunnen of wartaal uitslaan. Dat zegt alles over hen en niets over jou :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat de jaloerse gevoelens (die je omschrijft vanwege de band tussen zoon en vriendin van ex) heel normaal zijn. Lijkt me ook heel moeilijk. Maar het is onmogelijk dat zij jou ooit vervangt. Je bent zijn moeder, dat is heel bijzonder. Die liefde is echt anders en dat voelt zoontje ook, hoe jong hij ook is. Probeer in te blijven zien dat het wel heel fijn is dat zoontje zich zo prettig voelt bij hen.
Je moet je niet schuldig voelen over dat je er niet altijd bent. Naast dat dit nu eenmaal het gevolg is van een scheiding, zijn er ook genoeg moeders die niet 24/7 bij hun kind zijn. En dat gaat ook niet. Je moet ook soms tijd voor jezelf hebben, werken, etc.
Ik vind dat het klinkt alsof je het onwijs goed doet allemaal. Hou de eer aan jezelf en laat ex maar lullen, mensen krijgen vroeg of laat echt wel door hoe het zit. Je mag heel trots op jezelf zijn!!
-
Alle reacties Link kopieren
@Quaintrelle
Dat klopt, maar ik wil dit wel graag zo omdat ik dan ook meer tijd heb ivm mijn werk en zijn vader is op maandag en dinsdag vrij dus eigenlijk kwam het altijd zo beter uit maar heb inderdaad weinig tijd voor mezelf en de tijd wat ik heb, ben ik moe en doe ik niet zoveel.

@Phloxx
Dankjewel voor je lieve woorden. Ik ga proberen daar minder mee bezig te zijn.
Betaald hij de helft van de kosten? Anders gaat de vlieger niet op van 3 dagen bij ex en dat hij niet meer wil betalen. Mediation is best een goed idee als het niet zo lekker loopt. Heb jij niet iemand in jouw omgeving die je mee kan nemen. Die jouw belangen in het oog houd?
Jaloezie hoort er een beetje bij. Denk ik. Maar jij bent zijn mama. Zie haar als een leuke tante. Dan slijt dat misschien.
Als zij perse bij de mediation wil zitten laat ze lekker. De dagen dat kind bij hun is ziet hij haar ook veel. Als het standhoud tussen ex en nieuwe liefde zit je er nog 18 jaar mee.
Ik vind dat je het heel goed doet. Je neemt je verantwoordelijkheid. Gunt zoon zijn vader. Werkt. Mensen kletsen toch wel. Wat je ook doet. Probeer te werken aan je assertiviteit en aan je zelfbeeld. Daar kun je beter je energie in stoppen. En in je zoon. Het word makkelijker als hij ouder is. Misschien kun je dan de regeling een opnieuw bekijken. Neem je lekker woensdagmiddag vrij en de andere dagen naar papa of bso. Weekend om en om.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven