Kinderen
alle pijlers
Corrigerende tik oké of niet?
woensdag 16 mei 2018 14:30
Is een corrigerende tik mishandeling, of kan het geen kwaad?
Natuurlijk heb ik het niet over een pak slaag of knijpen tot het blauw ziet, maar een tik op de vingers als je kind voor de zoveelste keer aan iets zit waar het niet aan mag komen, of weer niet luistert naar een opgelegd verbod, is dat echt zo erg als sommigen claimen?
Ik weet zelf niet zo goed hoe ik er over denk.
Hang tussen 'fysiek ingrijpen is geen goede les voor een kind' en 'van een kleine tik raakt een kind niet getraumatiseerd en een kind moet leren dat nee echt nee is'
Benieuwd hoe andere mensen hier over denken.
Natuurlijk heb ik het niet over een pak slaag of knijpen tot het blauw ziet, maar een tik op de vingers als je kind voor de zoveelste keer aan iets zit waar het niet aan mag komen, of weer niet luistert naar een opgelegd verbod, is dat echt zo erg als sommigen claimen?
Ik weet zelf niet zo goed hoe ik er over denk.
Hang tussen 'fysiek ingrijpen is geen goede les voor een kind' en 'van een kleine tik raakt een kind niet getraumatiseerd en een kind moet leren dat nee echt nee is'
Benieuwd hoe andere mensen hier over denken.
woensdag 16 mei 2018 14:36
Whaha dacht ik ook meteen.
Voor mezelf sprekend: ik vind een corricerende tik een dikke vette no-go grenzend aan mishandeling.
De stap van een kleine tik naar een echte mep is niet zo groot.
En wat is de grens? Want wanneer is iets een tik en wanneer is het een mep?
Ik leer mijn kind dat geweld geen oplossing is en dus ook geen tik.
Want hoe leg jedat uit: ik geef je een mep om te leren dat je niet mag slaan.
Niet heel logisch he.
Vriendin doet het wel, ze weet hoe ik erover denk. Zij vind dat haar kind het nodig heeft want die is drukker en pittiger dan de mijne. Ik ben van mening dat dit ook komt door hoe zij kind aanpakken.
woensdag 16 mei 2018 14:38
Ik heb ze vroeger ook heel soms gehad, Als ik echt niet wilde luisteren en het gevaarlijk was wat ik wilde pakken. Ik heb er niks aan over gehouden, hou heel veel van mijn ouders en voel mij niet getraumatiseerd of mishandelt.
Zelf zal ik uit alle macht proberen het niet doen als ik kinderen heb, maar ik ben het er dus niet mee eens dat het mishandeling is. Is het te ver - ja dat denk ik wel. Het uiterste wat een ouder nog probeert als een kind écht niet wil luisteren.
Ik ga in elk geval proberen het nooit te doen. Maar dat is niet omdat ik er vroeger nou zo'n last van heb gehad.
Zelf zal ik uit alle macht proberen het niet doen als ik kinderen heb, maar ik ben het er dus niet mee eens dat het mishandeling is. Is het te ver - ja dat denk ik wel. Het uiterste wat een ouder nog probeert als een kind écht niet wil luisteren.
Ik ga in elk geval proberen het nooit te doen. Maar dat is niet omdat ik er vroeger nou zo'n last van heb gehad.
woensdag 16 mei 2018 14:40
Bij potentieel gevaar, dus aan een hete over oid willen zitten, ja. Dan ging in geen "mag niet" zeggen maar trok ik het handje weg en als ze dan 'stiekem' (want hé dat was grappig) weer wilden kregen ze er een tik op met een ferme 'nee!' erbij.
Bij alles was niet gevaarlijk was maar gewoon niet mocht niet.
Ze zijn inmiddels volwassen mensen zonder trauma dus ik zal ze er niet mee beschadigd hebben denk ik. Pijn als straf an sich ik een no-go, maar een tik op de vingers (en nee, niet keihard natuurlijk) in een situatie als hierboven vind ik kunnen. Anders zullen dat misschien anders zien en dat is ook prima. Voor de volledigheid: het was met de leeftijd 2-3 jaar (ongeveer, is al even terug).
Bij alles was niet gevaarlijk was maar gewoon niet mocht niet.
Ze zijn inmiddels volwassen mensen zonder trauma dus ik zal ze er niet mee beschadigd hebben denk ik. Pijn als straf an sich ik een no-go, maar een tik op de vingers (en nee, niet keihard natuurlijk) in een situatie als hierboven vind ik kunnen. Anders zullen dat misschien anders zien en dat is ook prima. Voor de volledigheid: het was met de leeftijd 2-3 jaar (ongeveer, is al even terug).
woensdag 16 mei 2018 14:46
Volgens de richtlijnen is het mishandeling. Lees the ace study er is op na. Hoe meer aces dus hoe meer tikken in dit geval hoe groter de risico’s voor t kind.
Ik heb nooit een tik gehad van mijn ouders en er ook nog nooit een gegeven. En ja mijn dochtertje is zowat twee en gooit wel is een bord eten door de kamer ook met rode saus of de bak honden water of bedenk t maar. Een tik geven zit gewoon niet in mijn hoofd als opvoedingsoptie. Vind t echt een No go. Ik wil haar ook leren dat geweld onder geen omstandigheid is toegestaan. Bij gevaarlijke situaties en ze luistert niet dan til ik haar gewoon op dan gilt ze wel alles bij elkaar als we dan op een veilige plek staan zet ik haar neer en leg uit dat het gevaarlijk is om bv op de weg te gaan zitten want ....
Ik heb nooit een tik gehad van mijn ouders en er ook nog nooit een gegeven. En ja mijn dochtertje is zowat twee en gooit wel is een bord eten door de kamer ook met rode saus of de bak honden water of bedenk t maar. Een tik geven zit gewoon niet in mijn hoofd als opvoedingsoptie. Vind t echt een No go. Ik wil haar ook leren dat geweld onder geen omstandigheid is toegestaan. Bij gevaarlijke situaties en ze luistert niet dan til ik haar gewoon op dan gilt ze wel alles bij elkaar als we dan op een veilige plek staan zet ik haar neer en leg uit dat het gevaarlijk is om bv op de weg te gaan zitten want ....
where ever you go, go with your heart
woensdag 16 mei 2018 14:54
Zo ging het ook bij ons toen mijn siblings en ik klein waren.dumbledot schreef: ↑16-05-2018 14:40Bij potentieel gevaar, dus aan een hete over oid willen zitten, ja. Dan ging in geen "mag niet" zeggen maar trok ik het handje weg en als ze dan 'stiekem' (want hé dat was grappig) weer wilden kregen ze er een tik op met een ferme 'nee!' erbij.
Bij alles was niet gevaarlijk was maar gewoon niet mocht niet.
...
Ik weet niet hoe ik dit bij mijn kindje zou doen. Uitgangspunt is natuurlijk om het niet te doen, maar ik ben er ook niet fel op tegen.
Ik weet nog (van verhalen van mam) dat ik altijd aan de gaspitten wilde zitten na het koken en dat mijn moeder al miljoenmiljard keer Nee! had gezegd, al dan niet met vingertiks. Op een gegeven moment heeft ze me maar gewoon mijn gang laten gaan zodat ik aan de hete gaspit mijn vingers verbrandde. Brullen, maar nooit meer gedaan. Geen trauma hoor.
woensdag 16 mei 2018 14:56
studies genoeg (echt heeeel veel studies) , die aantonen dat een kind er nou juist wel slechter van wordt
woensdag 16 mei 2018 14:56
Opvoeden op basis van het toedienen van pijn- of schrikprikkels is wat mij betreft een tekortkoming van de opvoeder. Deze kan zijn eigen frustratie onvoldoende kanaliseren en stelt te hoge verwachtingen van wat het kind zou moeten kunnen/weten (anders word je niet boos/geen zin om weer te moeten ingrijpen, voor de zoveelste keer)
Verander de omgeving of omstandigheden. Dat kost de opvoeder zeker veel meer energie. Maar het belang van leren zonder getikt/geslagen/te schrikken staat voorop.
Ik doe wat harde uitspraken, maar geef daar het snelst mijn visie weer.
Verander de omgeving of omstandigheden. Dat kost de opvoeder zeker veel meer energie. Maar het belang van leren zonder getikt/geslagen/te schrikken staat voorop.
Ik doe wat harde uitspraken, maar geef daar het snelst mijn visie weer.
oke, stel dat je moet kiezen: de badkamer poetsen of sporten, welke serie zou je dan kijken?
woensdag 16 mei 2018 14:58
waarmee vooral bewezen is, dat slaan dus niet helpt, maar eigen ervaring welaankleefsjaan schreef: ↑16-05-2018 14:54
Ik weet nog (van verhalen van mam) dat ik altijd aan de gaspitten wilde zitten na het koken en dat mijn moeder al miljoenmiljard keer Nee! had gezegd, al dan niet met vingertiks. Op een gegeven moment heeft ze me maar gewoon mijn gang laten gaan zodat ik aan de hete gaspit mijn vingers verbrandde. Brullen, maar nooit meer gedaan.
lilalinda wijzigde dit bericht op 16-05-2018 15:01
0.31% gewijzigd
woensdag 16 mei 2018 15:00
Perfect verwoord.Namensgebruikersnaam schreef: ↑16-05-2018 14:56Opvoeden op basis van het toedienen van pijn- of schrikprikkels is wat mij betreft een tekortkoming van de opvoeder. Deze kan zijn eigen frustratie onvoldoende kanaliseren en stelt te hoge verwachtingen van wat het kind zou moeten kunnen/weten (anders word je niet boos/geen zin om weer te moeten ingrijpen, voor de zoveelste keer)
Verander de omgeving of omstandigheden. Dat kost de opvoeder zeker veel meer energie. Maar het belang van leren zonder getikt/geslagen/te schrikken staat voorop.
Ik doe wat harde uitspraken, maar geef daar het snelst mijn visie weer.
Damned if I don’t
woensdag 16 mei 2018 15:01
Het is strafbaar. Fysiek 'geweld' is altijd een teken van onmacht. je leert je kind er alleen mee dat het bepaalde dingen niet moet doen als jij in de buurt bent. Het kind leert dus niets van de situatie.
En tot hoe oud ga je het kind een tik verkopen? Tot z'n 18de? En als hij/zij dan gaat werken mag de baas een tik verkopen als er een fout gemaakt wordt. Zo van 'Pets. Zal je leren dat je de cijfers niet in kolom x maar in y moet zetten'?
En tot hoe oud ga je het kind een tik verkopen? Tot z'n 18de? En als hij/zij dan gaat werken mag de baas een tik verkopen als er een fout gemaakt wordt. Zo van 'Pets. Zal je leren dat je de cijfers niet in kolom x maar in y moet zetten'?
Als het gras bij de buren altijd groener is dan is het kunstgras
woensdag 16 mei 2018 15:01
Wanneer stop je ermee? Of ga je door tot je kind 18 is? Alleen het feit al dat het een opvoedtactiek is gebaseerd op lichamelijk overwicht, zou al voldoende argument tegen moeten zijn. Mijn kinderen zullen vermoedelijk langer worden dan ik zelf, zou ik dan dadelijk een potje moeten vechten met een kind van 1.80?
woensdag 16 mei 2018 15:01
Zolang je als man je vrouw ook een corrigerende tik mag geven als ze niet lekker gekookt heeft, het huis niet netjes als je thuiskomt of ze is al een half uur in Facebook aan het turen terwijl je nb naast haar zit met een leeg kopje koffie: ja.
Tuurlijk.
Hoe leert zo'n vrouw anders te doen wat er van haar verwacht wordt? Vriendelijk vragen en wellicht een grote mond terugkrijgen?
Voor je het weet is een corrigerende tik niet meer genoeg om je vrouw te leren hoe ze zich dient te gedragen. Sommige vrouwen hebben dat van huis uit niet meegekregen, duidelijk te merken.
Mijn laatste ex wilde -ik noem maar wat- zelf bepalen op welke politieke partij ze wilde stemmen, een andere dan de mijne. Dat heb ik weten te voorkomen met de nodige corrigerende tikken en een machtiging van haar hand maar toen ze met een vriendin ging zitten pruilen dat het niet eerlijk was dat ik haar corrigeerde -echt niet zo hard- als ze iets fout deed (en daar zelf ook veel verdriet van had, tuurlijk) was het einde in zicht.
Ik heb vriendin naar huis gestuurd en haar toen duidelijk gemaakt dat er niet wordt gesproken over onze relatie en dat ze veel te veel tijd doorbracht met die vriendinnen dan strikt noodzakelijk.
Met haar gecorrigeerde blik op de zaak (dat blauwe oog was per ongeluk, heb ik ook sorry voor gezegd) heeft ze tóch de volgende dag haar spullen gepakt en heel laf een briefje op tafel gelegd dat ze naar haar moeder was verdwenen.
Ze komt wel weer terug en dan praten we het uit. Dat ik het uit liefde doe en om haar te leren wat wel en niet wenselijk gedrag is en hoezeer haar ouders daarin tekort zijn geschoten.
Daar zit ze nu weer, die mensen denken echt dat je eindeloos met zo'n vrouwtje in gesprek moet -of zelfs met kleine kinderen hahaha- om ze uit te leggen wat NEE betekent.
Dat kan sneller; ik waarschuw 1x en dan haal ik uit. Duidelijk, dat kan ze goed onthouden en zal haar langzaam maar zeker heus wel leren dat ze beter meteen kan doen wat haar gezegd wordt.
Mijn vrienden zeggen dat ik haar Ritalin moet geven maar daar ben ik echt op tegen. Gewoon een oorvijg of een schop voor de kont. Geen chemische troep voor mijn liefje!
Tuurlijk.
Hoe leert zo'n vrouw anders te doen wat er van haar verwacht wordt? Vriendelijk vragen en wellicht een grote mond terugkrijgen?
Voor je het weet is een corrigerende tik niet meer genoeg om je vrouw te leren hoe ze zich dient te gedragen. Sommige vrouwen hebben dat van huis uit niet meegekregen, duidelijk te merken.
Mijn laatste ex wilde -ik noem maar wat- zelf bepalen op welke politieke partij ze wilde stemmen, een andere dan de mijne. Dat heb ik weten te voorkomen met de nodige corrigerende tikken en een machtiging van haar hand maar toen ze met een vriendin ging zitten pruilen dat het niet eerlijk was dat ik haar corrigeerde -echt niet zo hard- als ze iets fout deed (en daar zelf ook veel verdriet van had, tuurlijk) was het einde in zicht.
Ik heb vriendin naar huis gestuurd en haar toen duidelijk gemaakt dat er niet wordt gesproken over onze relatie en dat ze veel te veel tijd doorbracht met die vriendinnen dan strikt noodzakelijk.
Met haar gecorrigeerde blik op de zaak (dat blauwe oog was per ongeluk, heb ik ook sorry voor gezegd) heeft ze tóch de volgende dag haar spullen gepakt en heel laf een briefje op tafel gelegd dat ze naar haar moeder was verdwenen.
Ze komt wel weer terug en dan praten we het uit. Dat ik het uit liefde doe en om haar te leren wat wel en niet wenselijk gedrag is en hoezeer haar ouders daarin tekort zijn geschoten.
Daar zit ze nu weer, die mensen denken echt dat je eindeloos met zo'n vrouwtje in gesprek moet -of zelfs met kleine kinderen hahaha- om ze uit te leggen wat NEE betekent.
Dat kan sneller; ik waarschuw 1x en dan haal ik uit. Duidelijk, dat kan ze goed onthouden en zal haar langzaam maar zeker heus wel leren dat ze beter meteen kan doen wat haar gezegd wordt.
Mijn vrienden zeggen dat ik haar Ritalin moet geven maar daar ben ik echt op tegen. Gewoon een oorvijg of een schop voor de kont. Geen chemische troep voor mijn liefje!
woensdag 16 mei 2018 15:02
To, je schrijft dat je hangt ‘tussen 'fysiek ingrijpen is geen goede les voor een kind' en 'van een kleine tik raakt een kind niet getraumatiseerd en een kind moet leren dat nee echt nee is'.
Dan ga je er dus vanuit dat een tik geven helpt om een kind te leren dat nee echt nee is. Maar waar baseer je dat op?
Dan ga je er dus vanuit dat een tik geven helpt om een kind te leren dat nee echt nee is. Maar waar baseer je dat op?
