Kinderen
alle pijlers
Ik ben zijn speen
zaterdag 20 oktober 2018 22:53
Mijn kind van 10 maanden wil geen speentje. Maar heeft sinds 2/3 maanden in toenemende mate snachts behoefte om te zuigen. Dat doet hij dus bij mij. Hij drinkt amper maar wil aan de borst om te zuigen. Hij valt dan snel in slaap maar ik kan hem dan nog niet afkoppelen dan wordt hij wakker en gaat wild met armen zwaaien en zoeken. De afgelopen weken gaat dat zo 5 keer per nacht. De afgelopen nachten waren echter nog pittiger. Midden in de nacht 3 uur lang alleen maar aan de borst willen en onrustig slapen. Ik ben echt op. Hij slaapt bij mij in bed want in cosleeper wordt hij nog vaker wakker en in eigen bedje lukt na 10 uur niet meer. Daar begint hij om 7 en dat gaat goed maar na 10 uur wil hij er niet meer in. Ik weet niet goed wat ik hiermee moet en hoe ik hier vanaf kom. Ik begin de gebroken nachten nu te voelen en te zien. Hoe kan ik hem liefdevol afwennen? Of gaat dat niet? Ik wil hem ook niet tekort doen. Maar het begint regelmatig zeer te doen dat droogdrinken.
zaterdag 20 oktober 2018 23:09
Herkenbaar. En met 10 maanden was ik het zo spuugzat dat ik in een klap de nachtvoedingen ben gestopt. Heb hem naar zijn eigen kamer gebonjourd en om en om een nacht en de andere nacht oordoppen in.
Het duurde een week of 2 dacht ik, maar toen sliep hij van 24-6. Halleluja.
En nee het was geen honger, wel gewenning. Mijn zoontje had na de geboorte het erg moeilijk met zijn suikers op peil houden en mijn productie op gang te brengen en toen dat eindelijk goed ging met wennen aan de wereld, was erg huilerig en had heel veel behoefte aan mijn nabijheid en troost. Dus ik voedde en voedde en voedde, tot ik niet meer kon.
En het was ff doorbijten maar achteraf had ik het veel eerder moeten doen.
Al denk ik ook dat als je het uithoudt het vanzelf goedkomt want heb onlangs zoon (1.5) zijn speen afgepakt en hij heeft geen kik gegeven. Maar als je op bent ben je op en dat is helemaal oké, dan moet je ze gaan sturen.
Het duurde een week of 2 dacht ik, maar toen sliep hij van 24-6. Halleluja.
En nee het was geen honger, wel gewenning. Mijn zoontje had na de geboorte het erg moeilijk met zijn suikers op peil houden en mijn productie op gang te brengen en toen dat eindelijk goed ging met wennen aan de wereld, was erg huilerig en had heel veel behoefte aan mijn nabijheid en troost. Dus ik voedde en voedde en voedde, tot ik niet meer kon.
En het was ff doorbijten maar achteraf had ik het veel eerder moeten doen.
Al denk ik ook dat als je het uithoudt het vanzelf goedkomt want heb onlangs zoon (1.5) zijn speen afgepakt en hij heeft geen kik gegeven. Maar als je op bent ben je op en dat is helemaal oké, dan moet je ze gaan sturen.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 20 oktober 2018 23:10
Het is inderdaad niet fijn voor je tepels dat je kleine de hele tijd wil zuigen. Het kan honger zijn...of zuigbehoefte..het stelt hem misschien gerust. Eigenlijk moet je er eerst achter zien te komen wat het is. Bij mijn eerste lieten we bij zuigbehoefte ook wel eens op een pink sabbelen. Je zou inderdaad een lactatiedeskundige kunnen vragen.
zaterdag 20 oktober 2018 23:12
Ik heb overigens nog 4 maanden borstvoeding gegeven nadat ik de nachtvoedingen gestopt had. Op een gegeven moment sliep hij zo’n beetje van 19-5 en kreeg alleen nog een ochtendvoeding. Met 14 maanden heb ik die ochtendvoeding gestopt. Nu slaapt hij tot 7.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zaterdag 20 oktober 2018 23:26
Dat het gewenning is en geen honger is echt te kort door de bocht. Mijn kind begon met 10 maanden met zich zelf optrekken en staan en rond de tafel lopen. Dat koste zoveel energie dat hij dat overdag niet bij elkaar gegeten kreeg. Hij had rond fie tijd zijn nachtvoeding echt nodig.
Maar bij het kind van to kan het natuurlijk wel gewenning zijn en geen honger.
Maar bij het kind van to kan het natuurlijk wel gewenning zijn en geen honger.
zaterdag 20 oktober 2018 23:49
Als hij niet drinkt of twee slokken is het geen honger.sugarmiss schreef: ↑20-10-2018 23:26Dat het gewenning is en geen honger is echt te kort door de bocht. Mijn kind begon met 10 maanden met zich zelf optrekken en staan en rond de tafel lopen. Dat koste zoveel energie dat hij dat overdag niet bij elkaar gegeten kreeg. Hij had rond fie tijd zijn nachtvoeding echt nodig.
Maar bij het kind van to kan het natuurlijk wel gewenning zijn en geen honger.
zaterdag 20 oktober 2018 23:50
Ja dat kan, maar dan komt het meer plotseling opzetten, de honger, lijkt me. En het verschil tussen een echte voeding en voor de knus drinken merk je wel. Bij TO speelt het probleem nou al behoorlijk lang, dus mijn gevoel zegt eerder gewenning.sugarmiss schreef: ↑20-10-2018 23:26Dat het gewenning is en geen honger is echt te kort door de bocht. Mijn kind begon met 10 maanden met zich zelf optrekken en staan en rond de tafel lopen. Dat koste zoveel energie dat hij dat overdag niet bij elkaar gegeten kreeg. Hij had rond fie tijd zijn nachtvoeding echt nodig.
Maar bij het kind van to kan het natuurlijk wel gewenning zijn en geen honger.
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
zondag 21 oktober 2018 00:28
zondag 21 oktober 2018 00:42
Uiteindelijk bepaal jij de grens. Dat mag ook gewoon he. Hij is geen newborn meer, je mag best wat ruimte voor jezelf vragen in zijn schema. Wat ik zou doen? Ik denk hem een paar nachten liefst met je man, maar anders zelf in een apart kamertje gaan liggen en hem alleen een fopspeen of flesje water aanbieden. Niet aan de borst, geloof dat ook echt zelf dat je dat niet meer gaat doen 's nachts. Hij moet leren anders met zijn onrust om te gaan. Daarvoor hoef je hem niet nachten krijsend alleen laten zijn, maar je moet wel doorzetten.
Mijn ervaring is hoe kleiner ze zijn, hoe sneller ze iets afleren. Als hij met een van jullie erbij op een redelijke wijze de nacht door komt dan door naar de volgende stap om hem dat alleen in zijn bed te laten doen. Beetje op dezelfde manier. Niet toegeven door hem weer bij jullie te pakken, en dat ook echt uitstralen. Als hij niet gaat slapen elke 2 of 3 minuutjes terug, troosten en weer zijn bedje in. Kostte bij ons bij de pittigste 3 nachten en bij de makkelijkste 1 nacht. Ze kunnen verbazend snel zich ineens aanpassen zoals iemand boven ook al zegt.
Mijn ervaring is hoe kleiner ze zijn, hoe sneller ze iets afleren. Als hij met een van jullie erbij op een redelijke wijze de nacht door komt dan door naar de volgende stap om hem dat alleen in zijn bed te laten doen. Beetje op dezelfde manier. Niet toegeven door hem weer bij jullie te pakken, en dat ook echt uitstralen. Als hij niet gaat slapen elke 2 of 3 minuutjes terug, troosten en weer zijn bedje in. Kostte bij ons bij de pittigste 3 nachten en bij de makkelijkste 1 nacht. Ze kunnen verbazend snel zich ineens aanpassen zoals iemand boven ook al zegt.
Het leven is niet eerlijk
zondag 21 oktober 2018 03:29
zondag 21 oktober 2018 06:20
Wij hebben die periodes ook gehad. Soms was het weer even beter en soms niet. Ik vond 10 maanden te jong voor bovengenoemde oplossingen. Ik ging dus naar bed als hij naar bed ging zodat ik vast wat uren kon slapen. Bij 1,5 ben ik wel gestopt met nachtvoedingen. Vanaf zijn verjaardag pakte hij trouwens wel af en toe speen overdag en tegenwoordig ook in de nacht. Hij wordt er niet minder vaak wakker van trouwens.
zondag 21 oktober 2018 06:43
Ik heb heul lang borstvoeding gegeven. Als ik te moe werd, ging ik een paar nachten in de logeerkamer slapen. Mijn man sliep dan naast zoon en als hij honger had kreeg hij een fles. Dat werkte heel aardig voor ons. Zoon sliep naast zijn vader nog steeds niet geweldig, maar hij sliep wel wat langer aaneengesloten omdat er toch geen borst beschikbaar was. En als ik daarna weer naast hem ging, hield dat nieuwe patroon weer een tijdje aan. Sterkte in ieder geval, er zitten pittige periodes tussen 
zondag 21 oktober 2018 10:19
Ik weet ook niet echt of het honger is of niet al denk ik van niet. Ik merk wel dat hij ook overdag wat aanhankelijker is en huilt als ik even wegloop dus verlatingsangst kan zeker een rol spelen.
Ik leg hem in zijn eigen bedje op zijn kamer en dan slaapt hij een paar uur goed en aan een stuk en dan wordt hij wakker en dan krijg ik hem niet meer terug erin. Wiegen zingen aaien niks helpt behalve even aan de borst. Dat is dan een minuut en hij slaapt weer. Maar ik kan hem dan niet terugleggen in eigen bed dan wordt hij meteen huilend wakker. Als ik hem echter op ons bed leg slaapt hij wel door. Ik ga dan naar beneden en kruip er later bij. Ik lig als ik slaap met mijn rug naar hem toe dus hij kan er niet zelf bij. Maar hij wordt huilend wakker en is dan moeilijk te troosten. Ik wieg hem en soms valt hij weer in slaap maar als ik hem neerleg weer wakker. Soms helpt t als ik zijn handjes vasthoud maar dan blijft hij om 5 min wakker worden. En bij aan de borst om het kwartier half uur. Als ik te vroeg loskoppel dan zoekt hij echt de borst als een hongerige baby. Alsof dat het enige is wat troost geeft.
Ik merk wel dat ik op ben met die gebroken nachten en een verbouwing en een huis te koop en ik de godganse dag aan het poetsen en opruimen ben voor kijkers en ook nog werken.
Hij krijgt binnenkort een operatie en dat is nog een reden voor mij om de bv nog niet te stoppen. Als hij dan bang is of pijn is lijkt het me fijn om hem zo te troosten.
Maar daarna vind ik het wel mooi geweest want het brand me op.
Ik heb zon grote groene speen van wubbanub. Heb andere ook geprobeerd maar die wil hij ook niet.
Ik doe het in principe ook zelf ja door hem aan te leggen maar ik kies dan voor de weg met zoveel mogelijj rust in de tent voor iedereen. De gedachte aan er steeds uit moeten en naar zijn kamer midden in de nacht geeft al stress. Al weet ik ook wel dat dat mss even nodig is om dit te doorbreken...
Ik leg hem in zijn eigen bedje op zijn kamer en dan slaapt hij een paar uur goed en aan een stuk en dan wordt hij wakker en dan krijg ik hem niet meer terug erin. Wiegen zingen aaien niks helpt behalve even aan de borst. Dat is dan een minuut en hij slaapt weer. Maar ik kan hem dan niet terugleggen in eigen bed dan wordt hij meteen huilend wakker. Als ik hem echter op ons bed leg slaapt hij wel door. Ik ga dan naar beneden en kruip er later bij. Ik lig als ik slaap met mijn rug naar hem toe dus hij kan er niet zelf bij. Maar hij wordt huilend wakker en is dan moeilijk te troosten. Ik wieg hem en soms valt hij weer in slaap maar als ik hem neerleg weer wakker. Soms helpt t als ik zijn handjes vasthoud maar dan blijft hij om 5 min wakker worden. En bij aan de borst om het kwartier half uur. Als ik te vroeg loskoppel dan zoekt hij echt de borst als een hongerige baby. Alsof dat het enige is wat troost geeft.
Ik merk wel dat ik op ben met die gebroken nachten en een verbouwing en een huis te koop en ik de godganse dag aan het poetsen en opruimen ben voor kijkers en ook nog werken.
Hij krijgt binnenkort een operatie en dat is nog een reden voor mij om de bv nog niet te stoppen. Als hij dan bang is of pijn is lijkt het me fijn om hem zo te troosten.
Maar daarna vind ik het wel mooi geweest want het brand me op.
Ik heb zon grote groene speen van wubbanub. Heb andere ook geprobeerd maar die wil hij ook niet.
Ik doe het in principe ook zelf ja door hem aan te leggen maar ik kies dan voor de weg met zoveel mogelijj rust in de tent voor iedereen. De gedachte aan er steeds uit moeten en naar zijn kamer midden in de nacht geeft al stress. Al weet ik ook wel dat dat mss even nodig is om dit te doorbreken...
zondag 21 oktober 2018 10:34
Voor iedereen.Bloemetjefresia schreef: ↑21-10-2018 10:19maar ik kies dan voor de weg met zoveel mogelijj rust in de tent voor iedereen.
Niet voor jou dus. En je mag, nee je moet jezelf eens een keer op nummer 1 zetten!
Je zoontje moet maar gewoon leren slapen zonder borstvoeding en je man poetst maar een keer zelf wat extra.
En kan dat niet? Dan niet... maar dan verandert er nooit iets bij jullie thuis.
zondag 21 oktober 2018 15:14
Hi bloemetjesfresia,
Omdat ik geen borstvoeding geef is de situatie hier iets anders, maar toch herken ik veel van wat je schrijft. Mijn dochter is 9 maanden en sliep ook de eerste uren van de avond prima, om daarna huilend wakker te worden en niet meer in haar bedje te willen. Zo lang ze maar bij ons mag zijn, is ze rustig. Ik vermoed dat het verlatingsangst is, en wellicht ook wat enge dromen (schijnt rond deze leeftijd te beginnen). Misschien is het aan de borst willen dus inderdaad echt gewoon troost en nabijheid zoeken. Ik heb er best wat discussie met vriend over gehad (die vond dat ze in haar eigen bed moest blijven, en ik wilde gewoon slapen en niet de hele nacht een huilend kind). Wat ik hier gedaan heb is haar wel bij ons in bed nemen, en als we zelf nog op waren haar even in de woonkamer nemen. Ze leek soms niet 'uit' een nachtmerrie te kunnen komen, en na even knuffelen op de bank en een flesje sliep ze dan wel in haar eigen bedje.
Het goede nieuws is dat het een fase bleek, die ongetwijfeld weer terug gaat komen maar nu even weg is
. Het ging gewoon van zelf over.
Omdat ik geen borstvoeding geef is de situatie hier iets anders, maar toch herken ik veel van wat je schrijft. Mijn dochter is 9 maanden en sliep ook de eerste uren van de avond prima, om daarna huilend wakker te worden en niet meer in haar bedje te willen. Zo lang ze maar bij ons mag zijn, is ze rustig. Ik vermoed dat het verlatingsangst is, en wellicht ook wat enge dromen (schijnt rond deze leeftijd te beginnen). Misschien is het aan de borst willen dus inderdaad echt gewoon troost en nabijheid zoeken. Ik heb er best wat discussie met vriend over gehad (die vond dat ze in haar eigen bed moest blijven, en ik wilde gewoon slapen en niet de hele nacht een huilend kind). Wat ik hier gedaan heb is haar wel bij ons in bed nemen, en als we zelf nog op waren haar even in de woonkamer nemen. Ze leek soms niet 'uit' een nachtmerrie te kunnen komen, en na even knuffelen op de bank en een flesje sliep ze dan wel in haar eigen bedje.
Het goede nieuws is dat het een fase bleek, die ongetwijfeld weer terug gaat komen maar nu even weg is
. Het ging gewoon van zelf over.
