Kinderen
alle pijlers
Redenen voor wel of geen kinderen
zaterdag 3 november 2018 11:51
Momenteel ben ik op een leeftijd waarbij ik zo nu en dan nadenk over het wel of niet krijgen van kinderen. Maar ik vind het erg lastig. Sommige vrouwen ervaren hun biologische klok en weten zeker dat ze kinderen willen. Ik heb dat niet. Mijn lief hoeft ook niet per se een gezin, tenzij ik dat heel graag zou willen, dan staat hij daar wel voor open. Hij heeft een gezin/kinderen nooit erg nodig gevonden.
Mijn voors:
- Het hoort zo
- Verdieping van je relatie
- Heft een groot gemis op (geen andere familie hebben)
- Je creëert je eigen wereldje met eigen normen en waarden
- Laat iets achter na je dood
- Je creëert een mensje waarin jij en je partner herkenning vinden
- Uiting van je liefde voor elkaar
- Geeft zin en zingeving aan je leven: het vult leegte op van geen familie hebben of van een doel hebben in het leven. Al is dit dus enorm egocentrisch en niet ethisch.
Mijn tegens:
- Kinderen zijn duur (heb ik dat geld wel?)
- Wil ik wel mijn lifestyle aanpassen om genoeg geld voor kinderen over te houden?
- Inperking van tijd
- Inperking van vrijheid
- veel verantwoordelijkheid
- Ik ben snel overprikkeld en moe
- Kan ik wel een goede moeder zijn? (zelf slechte jeugd gehad)
- Kan ik mijn kind(eren) wel alles bieden? (geen familie meer, dus geen opa's en oma's)
- Kan ik mijn carrière en dromen wel volledig najagen met kinderen?
- Ecologische voetdruk: meer voortplanting is slecht voor milieu en aarde
- Zijn er niet al genoeg kinderen?
En natuurlijk; het een sluit het ander niet uit. Natuurlijk zijn er compromissen te maken en kun je bijvoorbeeld reizen met kinderen of een uitdagende carriere nastreven. Maar het maakt het wel iets lastiger. Waar ik nog het meest mee 'zit' zijn mijn egocentrische 'voors'.
Natuurlijk is mijn eigen mening en afweging het belangrijkste want niemand anders kan voor mij deze keuze maken.
Toch ben ik ben erg benieuwd welke reden jullie hebben om wel of niet aan kinderen te beginnen. Wellicht is dit niet de juiste pijler.. excuus in dat geval en zal ik deze verplaatsen.
Mijn voors:
- Het hoort zo
- Verdieping van je relatie
- Heft een groot gemis op (geen andere familie hebben)
- Je creëert je eigen wereldje met eigen normen en waarden
- Laat iets achter na je dood
- Je creëert een mensje waarin jij en je partner herkenning vinden
- Uiting van je liefde voor elkaar
- Geeft zin en zingeving aan je leven: het vult leegte op van geen familie hebben of van een doel hebben in het leven. Al is dit dus enorm egocentrisch en niet ethisch.
Mijn tegens:
- Kinderen zijn duur (heb ik dat geld wel?)
- Wil ik wel mijn lifestyle aanpassen om genoeg geld voor kinderen over te houden?
- Inperking van tijd
- Inperking van vrijheid
- veel verantwoordelijkheid
- Ik ben snel overprikkeld en moe
- Kan ik wel een goede moeder zijn? (zelf slechte jeugd gehad)
- Kan ik mijn kind(eren) wel alles bieden? (geen familie meer, dus geen opa's en oma's)
- Kan ik mijn carrière en dromen wel volledig najagen met kinderen?
- Ecologische voetdruk: meer voortplanting is slecht voor milieu en aarde
- Zijn er niet al genoeg kinderen?
En natuurlijk; het een sluit het ander niet uit. Natuurlijk zijn er compromissen te maken en kun je bijvoorbeeld reizen met kinderen of een uitdagende carriere nastreven. Maar het maakt het wel iets lastiger. Waar ik nog het meest mee 'zit' zijn mijn egocentrische 'voors'.
Natuurlijk is mijn eigen mening en afweging het belangrijkste want niemand anders kan voor mij deze keuze maken.
Toch ben ik ben erg benieuwd welke reden jullie hebben om wel of niet aan kinderen te beginnen. Wellicht is dit niet de juiste pijler.. excuus in dat geval en zal ik deze verplaatsen.
zaterdag 3 november 2018 11:54
zaterdag 3 november 2018 11:55
Ik heb alleen maar tegens en die had ik al vrij jong:
-geen enkele affiniteit met kinderen
-overprikkeld (kindergedrag en geluiden zijn ook 'n enorme trigger)
-gewoon echt geen zin hebben in kinderactiviteiten en overal in kindermassa's vertoeven omdat je kind ergens naartoe wil
-dure drukke vakantieperiode waar je aan gebonden bent en waar je doorgaans dan weer extra overprikkeld raakt doordat dan de hele meute met kleine kinderen weg gaat
-verlies van vrijheid
-te duur
-ben graag alleen (dus deel mijn woning met niemand, zelfs geen hond)
-geen nieuw wezentje het leven aandoen met de steeds heftigere ratrace maatschappij
-de mogelijkheid om met je ouders een gelijkwaardige volwassen relatie aan te gaan en samen verre reizen te maken ipv dat je ouders zich helemaal obsessief op het kleinkindgedoe storten
-geen enkele affiniteit met kinderen
-overprikkeld (kindergedrag en geluiden zijn ook 'n enorme trigger)
-gewoon echt geen zin hebben in kinderactiviteiten en overal in kindermassa's vertoeven omdat je kind ergens naartoe wil
-dure drukke vakantieperiode waar je aan gebonden bent en waar je doorgaans dan weer extra overprikkeld raakt doordat dan de hele meute met kleine kinderen weg gaat
-verlies van vrijheid
-te duur
-ben graag alleen (dus deel mijn woning met niemand, zelfs geen hond)
-geen nieuw wezentje het leven aandoen met de steeds heftigere ratrace maatschappij
-de mogelijkheid om met je ouders een gelijkwaardige volwassen relatie aan te gaan en samen verre reizen te maken ipv dat je ouders zich helemaal obsessief op het kleinkindgedoe storten
anoniem_109047 wijzigde dit bericht op 03-11-2018 11:57
12.88% gewijzigd
zaterdag 3 november 2018 11:57
Ondanks dat ik wel kinderen heb, vind ik dit wel allemaal hele duidelijke en logische 'redenen'.redbulletje schreef: ↑03-11-2018 11:55Ik heb alleen maar tegens en die had ik al vrij jong:
-geen enkele affiniteit met kinderen
-overprikkeld (kindergedrag en geluiden zijn ook 'n enorme trigger)
-gewoon echt geen zin hebben in kinderactiviteiten en overal in kindermassa's vertoeven omdat je kind ergens naartoe wil
-dure drukke vakantieperiode waar je aan gebonden bent en waar je doorgaans dan weer extra overprikkeld raakt doordat dan de hele meute met kleine kinderen weg gaat
-verlies van vrijheid
-te duur
-ben graag alleen (dus deel mijn woning met niemand, zelfs geen hond)
-geen nieuw wezentje het leven aandoen met de steeds heftigere ratrace maatschappij
-de mogelijkheid om met je ouders een gelijkwaardige volwassen relatie aan te gaan en samen verre reizen te maken ipv dat je ouders zich helemaal obsessief op het kleinkindgedoe storten
zaterdag 3 november 2018 12:00
Daar is geen zinnig antwoord op te geven.
Natuurlijk iedereen wil een gezond, rustig, sociaalvaardig, intelligent, sportief, muzikaal en mooi kind. Alleen die bestaan niet.
Soms heb je pech, en heb je een zorgintensief kind, of heb je een leuk kind maar is het drama met de vader (ex partner)
Op de geluksmeter van het leven geeft een kind je net zoveel geluk als verdriet en maakt het eigenlijk niet zo heel veel uit.
Natuurlijk iedereen wil een gezond, rustig, sociaalvaardig, intelligent, sportief, muzikaal en mooi kind. Alleen die bestaan niet.
Soms heb je pech, en heb je een zorgintensief kind, of heb je een leuk kind maar is het drama met de vader (ex partner)
Op de geluksmeter van het leven geeft een kind je net zoveel geluk als verdriet en maakt het eigenlijk niet zo heel veel uit.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
zaterdag 3 november 2018 12:01
Je wil het of je wil het niet.
Hoe simpel dat ook klinkt, ik heb heel lang niet geweten of ik kinderen wilde. Tenminste, zo tot mijn 18e wel, daarna tot mijn 25e niet, daarna eigenlijk wel maar bleek het niet zo makkelijk voor mij om ze te krijgen zonder medische molen. Daar wilde ik niet in, dus misschien wilde ik nier graag genoeg? Lang verhaal kort: uiteindelijk ben ik op mijn 32e spontaan zwanger geraakt en alle clichés zijn waar: mijn zoon is het mooiste wat me ooit is overkomen. Ja, het is vermoeiend en ik heb weinig tijd voor mezelf, maar ik lach 10 keer zo vaak op een dag dan ik deed voor hij er was.
Hoe simpel dat ook klinkt, ik heb heel lang niet geweten of ik kinderen wilde. Tenminste, zo tot mijn 18e wel, daarna tot mijn 25e niet, daarna eigenlijk wel maar bleek het niet zo makkelijk voor mij om ze te krijgen zonder medische molen. Daar wilde ik niet in, dus misschien wilde ik nier graag genoeg? Lang verhaal kort: uiteindelijk ben ik op mijn 32e spontaan zwanger geraakt en alle clichés zijn waar: mijn zoon is het mooiste wat me ooit is overkomen. Ja, het is vermoeiend en ik heb weinig tijd voor mezelf, maar ik lach 10 keer zo vaak op een dag dan ik deed voor hij er was.
zaterdag 3 november 2018 12:01
Lijstjes maken heeft in deze kwestie denk ik niet zo veel zin. Voor en tegen is tegen elkaar weg te strepen en wat hou je dan over?
luister meer naar je gevoel. Gevoelsmatig wil je het wel of niet. Allebei prima.
Ik had een sterke kinderwens, dus heb ik die succesvol geprobeerd te realiseren (je mag niet zeggen dat je een kind hebt genomen, vandaar mijn voorzichtige formulering ). Ik heb nu dus een kind. Daarna is die kinderwens niet meer terug gekomen, daarom heb ik er maar één. Strikt op gevoel gebaseerd. Maak het niet te moeilijk.
luister meer naar je gevoel. Gevoelsmatig wil je het wel of niet. Allebei prima.
Ik had een sterke kinderwens, dus heb ik die succesvol geprobeerd te realiseren (je mag niet zeggen dat je een kind hebt genomen, vandaar mijn voorzichtige formulering ). Ik heb nu dus een kind. Daarna is die kinderwens niet meer terug gekomen, daarom heb ik er maar één. Strikt op gevoel gebaseerd. Maak het niet te moeilijk.
zaterdag 3 november 2018 12:05
zaterdag 3 november 2018 12:06
MinkeDeWit schreef: ↑03-11-2018 11:54Stomme lijstjes. Er zijn geen rationele redenen om kinderen te willen. Je kunt jezelf wel of niet voorstellen als moeder, en of je ze wilt weet je wel. Voel je dat niet, dan hoeft het niet. Alles wat je kunt doen zonder kinderen kan ook als je ze wel hebt (alleen moet je dan wat meer regelen).
Wat oordeel jij fel. Je doet een hoop mensen tekort denk ik. Ik snap de lijstjes wel. Ik sta (stond) er ook zo in. Nu gaat het niet meer gebeuren denk ik, en dat is deels bewust. Maar die deur helemaal dichtgooien blijft best moeilijk.
Was het maar zo makkelijk dat ik altijd heb geweten wel of geen kinderen.
Such fun!1
zaterdag 3 november 2018 12:06
Er is geen reden. Het lijkt je of altijd al wel een leuk idee, of dat komt mettertijd. Of niet.
Als je ze wil voelen de meeste tegens niet meer zo zwaar, dan voelt het niet als bezwaar maar meer iets waar je dan wel een oplossing voor vindt.
Onthoud; je moet niks he, genoeg mensen die geen kinderen willen of hebben. Het is allemaal prima. Laat je niet gek maken door een bepaald plaatje met een wit hekje, twee-onder-een-kapper een volvo en een labrador.
Hoe zie je je leven over 10 jaar? Over 20 jaar? Over 30 jaar? Kun je daar een voorstelling van maken? Misschien helpt dat je.
Overigens zou een partner die aangeeft het 'niet zo nodig' te vinden maar het wel zou willen omdat ik het zou willen wel een ding vinden. Als je ze wil ga je daar echt voor, je doet het er niet even bij (of tenminste, dat lijkt me niet de insteek) en is het echt belangrijk dat je het allebei heel graag wilt.
Als je ze wil voelen de meeste tegens niet meer zo zwaar, dan voelt het niet als bezwaar maar meer iets waar je dan wel een oplossing voor vindt.
Onthoud; je moet niks he, genoeg mensen die geen kinderen willen of hebben. Het is allemaal prima. Laat je niet gek maken door een bepaald plaatje met een wit hekje, twee-onder-een-kapper een volvo en een labrador.
Hoe zie je je leven over 10 jaar? Over 20 jaar? Over 30 jaar? Kun je daar een voorstelling van maken? Misschien helpt dat je.
Overigens zou een partner die aangeeft het 'niet zo nodig' te vinden maar het wel zou willen omdat ik het zou willen wel een ding vinden. Als je ze wil ga je daar echt voor, je doet het er niet even bij (of tenminste, dat lijkt me niet de insteek) en is het echt belangrijk dat je het allebei heel graag wilt.
zaterdag 3 november 2018 12:08
Ik wilde rationeel gezien geen kinderen, met al die redenen die Redbulletje ook al noemt. Gevoelsmatig wist ik het niet, ik was verlamd door angst wat dat betreft. Toch vanuit een gevoel begonnen dat ik het wilde proberen, dat ik het idee had dat ik wat miste als ik het niet deed (angst wederom). Toen na twee jaar bleek dat het niet natuurlijk lukte en ik brullend boven de zoveelste, blanco test zat, realiseerde ik me dat ik het wel wilde, maar gewoon in mijn broek scheet. Toen zijn we de MM in gegaan en hebben we er een prachtige dochter aan overgehouden. En nog steeds: ik ben een angstige moeder, daar baal ik van, en ik ben ook geen 'oermoeder', maar ik ben dolgelukkig met mijn kind en we gaan, met alle nieuwe en herkenbare angsten van dien, binnenkort de MM in voor een tweede zelfs.
Succes, niemand kan jou vertellen wat jouw juiste route is.
Succes, niemand kan jou vertellen wat jouw juiste route is.
zaterdag 3 november 2018 12:08
Maar als je zo twijfelt dan weet je het toch eigenlijk wel? Ik bedoel het helemaal niet zo fel. En ik denk ook dat je het bij twijfel best kunt doen, als je partner het wil. Als je kinderen krijgt/hebt ga je er toch wel van houden (in 99,99% van de gevallen). Denk je beide nah of nee, dan moet je het niet doen. Zo simpel is het.MarindaH schreef: ↑03-11-2018 12:06Wat oordeel jij fel. Je doet een hoop mensen tekort denk ik. Ik snap de lijstjes wel. Ik sta (stond) er ook zo in. Nu gaat het niet meer gebeuren denk ik, en dat is deels bewust. Maar die deur helemaal dichtgooien blijft best moeilijk.
Was het maar zo makkelijk dat ik altijd heb geweten wel of geen kinderen.
en fijn dat het 'gelukt' is.
zaterdag 3 november 2018 12:11
Eigenlijk zeggen al haar 'voors' dat ze kinderen nemen als iets slechts ziet, meeste zijn hele rare voors en hebben een oordeel erin.
Ik denk dat TO helemaal geen kinderen wil en dat oergevoel niet heeft. Waar helemaal niks mis mee is trouwens!
Ik zou als ik zulke vreemde dingen denk bij voors dus inderdaad niet aan kinderen beginnen.
zaterdag 3 november 2018 12:11
Als je er allebei niet voor 1000% achter staat, niet aan beginnen. Kinderen zijn het mooiste wat er is, maar brengen ook veel zorgen, slapeloze nachten enz. met zich mee. En dan is het erg als het kind ouders heeft die denken, was ik er maar nooit aan begonnen.
Wij spenderen graag al ons geld aan de kinderen.
Wij zien het niet dat we beknopt worden in onze vrijheid.
Ik streef geen carriere na. Het geluk van de kinderen is mijn carriere.
En je moet ze zeker niet nemen omdat het zo hoort.
Wij spenderen graag al ons geld aan de kinderen.
Wij zien het niet dat we beknopt worden in onze vrijheid.
Ik streef geen carriere na. Het geluk van de kinderen is mijn carriere.
En je moet ze zeker niet nemen omdat het zo hoort.
ik geef mn bek ook maar een douw
zaterdag 3 november 2018 12:13
MinkeDeWit schreef: ↑03-11-2018 12:08Maar als je zo twijfelt dan weet je het toch eigenlijk wel? Ik bedoel het helemaal niet zo fel. En ik denk ook dat je het bij twijfel best kunt doen, als je partner het wil. Als je kinderen krijgt/hebt ga je er toch wel van houden (in 99,99% van de gevallen). Denk je beide nah of nee, dan moet je het niet doen. Zo simpel is het.
Zo simpel is het dus niet altijd, probeer ik uit te leggen. Tuurlijk kan ik tegen mezelf zeggen, nou als je zo twijfelt, dan wil je niet. Maar dat ís dus niet zo. Ik zie ook heel veel beren op de weg, maar misschien is dat wat hierboven iemand ook aangeeft: angst. En dan heb je ook de angst dat je iets mist, dat je dus nooit een groot gezin kan vormen, wat me altijd heel gezellig heeft geleken. Dus: geen klip en klaar antwoord.
Laat iedereen een beetje in z'n waarde.
Such fun!1
