Kinderen
alle pijlers
Wanneer overweeg je medicatie (concentratieproblemen)?
dinsdag 11 december 2018 10:39
Lastig hoe te beginnen; ik heb een ontzettend leuke zoon van 8,5 met een hele positieve instelling en veel fantasie. Hij leeft zijn leven heel erg zoals het komt, kan best wel ergens door gefrustreerd zijn, maar zit verder goed in zijn vel als we hem ruimte geven om allerlei indrukken te verwerken. Er zijn dus an sich geen echte problemen nu... Ik heb mijn overwegingen in deze OP gezet; alleen relevant voor mensen die er ervaring mee hebben en die mee willen denken. Sorry dat het een lang verhaal is... De vraag heb ik vet gemaakt (onderaan).
In groep 3 bleek dat hij niet echt meeliep zoals de lerares verwachtte, en toen hebben we onder druk van school een uitgebreid onderzoek bij een gespecialiseerde GGZ gedaan. De uitkomst daarvan gaf de school wel wat zelfvertrouwen over de aanpak, maar eigenlijk is er daardoor helemaal niet zo enorm veel veranderd; mijn zoon heeft zich ondertussen verder ontwikkeld en is meer in het gareel gaan lopen, zodat groep 4 zonder problemen werd afgerond en zoon wel warm werd overgedragen naar een nieuwe medewerker, maar zonder extra maatregelen die ze uit de kast trekken bij speciale gevallen zoals extra wennen enzo. Vanaf groep 5 moeten de kinderen veel zelfstandiger gaan werken; sommige instructie krijgen ze in groepjes met meerdere kinderen van hun eigen niveau, soms uit andere klassen, en dat kan bij een andere medewerker zijn. Er zijn een aantal groepen 5/6 die op die manier samenwerken. Er wordt dus hard gewerkt aan dit soort wisselingen zelfstandig uitvoeren aan de hand van je weekschema.
Nu zit hij in groep 5 en doet zijn eigen ding; hij is positief in de klas, vriendelijk tegen klasgenoten, heeft vrienden, bekijkt dingen met humor. Hij kan goed dingen uitleggen en heeft een enorme woordenschat, maar heeft soms wel moeite bij het uitleggen met oorzaak en gevolg etc. door de warboel in zijn hoofd, met name in concrete situaties (er is in de pauze gedoe over welke tak van wie is bijvoorbeeld). Hij vind het lastig om daarbij hulp te vragen van docenten omdat kinderen elkaar dan tegenspreken en hij niet altijd ZIJN versie bevredigend voor het voetlicht krijgt; er wordt naar zijn mening te snel gezegd dat het opgelost is als hij zijn verhaal nog niet heeft kunnen toelichten, maar daar is nu bij zijn lerares wel aandacht voor gekomen. Niet omdat wij het belangrijk vinden welke tak van wie is, maar omdat zoon moet leren hulp vragen als hij op school problemen tegenkomt; hij zal regelmatig in misverstanden belanden...
Verder is hij moeilijker zelfstandig aan het werk te krijgen; als hij inschat dat hij ergens 10 minuten mee bezig is, en de lerares zet een time-timer bij hem, dan gaat hij niet door met de volgende opdracht als hij na 5 minuten klaar is, maar hij gaat zitten wachten tot het wekkertje afloopt, om maar een voorbeeld te geven. Daardoor kreeg hij zijn werk nooit af. Hij mis duidelijk heel vaak focus en zij moet hem behoorlijk in actie houden en terug bij zijn werk helpen. Na het onderzoek is er voor gekozen om zijn werk te halveren; hij blijkt slim genoeg om het daarmee op te pikken, en anders is de berg te groot en begint hij er niet eens aan.
Wat er geconstateerd is, is dat hij aan de ene kant heel slim is, maar hij is ook ontzettend afgeleid; veel afleiding, fantasie etc. komt allemaal op in zijn hoofd, dus hij heeft niet eens prikkels van buitenaf nodig om weg te dwalen, als kan dat nog extra afleiden omdat hij ook actief naar prikkels zoekt.
De oorzaak hiervan kan overlappen; het kan van hoogbegaafdheid komen, beelddenken, ADD en autisme. Waarschijnlijk een overlap maar met welke puzzelstukjes moet nog helder worden.
De eerste diagnose was ASS (toen hij in groep 4 zat was het onderzoek van de GGZ pas afgerond); voor ADD kon hij nog niet getest worden; dit staat in de planning voor de 2e helft van dit schooljaar als hij 9 is geworden. Wij hebben de indruk dat de ASS-diagnose wel bij de onderzoekers voor de hand lag omdat ik het heb; dat zal misschien gestuurd hebben. Hij heeft in ieder geval relatief weinig duidelijk-autistische trekjes; ik heb er meer (en dan ben ik als vrouw nog heel erg aangepast).
Goed; voor een kind met ASS gaat het eigenlijk jubelend goed, en met name omdat mijn zoon gelukkig is en geen problemen heeft. Hij maakt stappen, al doet hij dat vaak in zijn eigen tempo; het komt iedere keer wel. Hij heeft een absolute hekel aan dwang, dus we proberen om ook veel ruimte te geven: hij wil na school niet op een clubje omdat hij dan volgens mij wel vol zit aan indrukken, en meedoen in een groepje voor hem dan een hele grote inspanning is.
In het weekend idem; de hele dag in pyjama rondscharrelen is dan voor hem wel een ideaal; lego, strips en een uurtje minecraft. Omdat mijn man actief meedoet in de les, doen ze samen wel 1 sport; dat houdt hij al 2,5 jaar vol, en om de week gaat hij op zondag zwemmen met mijn man omdat hij bij zwemles uiteindelijk was afgehaakt toen hij een half jaar lang rond het afzwem-niveau van diploma A zat (mede door de leraar-wissenlingen bij de zwemschool; hij kon het allang maar wilde het bij sommige leraren niet laten zien). Dat heeft ons ontzettend veel geld en energie gekost, en nu zorgt mijn man dat hij spelenderwijs verder oefent en meer leert.
Tja; en dan mijn twijfels; ik zie dat hij regelmatig thuis overloopt aan indrukken, en dan een niet te stoppen brij in zijn hoofd heeft. Dat komt er dan allemaal uit in fantasie-vorm; dat we beestjes zijn en hoe we leven, of wat hij nu weer in minecraft gaat bouwen, etc. etc. Op zo'n moment moet hij dat allemaal vertellen. Hij klaagt ook over moeilijk kunnen slapen, en als ik een keer in de klas mee kom helpen met een of ander thema-project zie ik ook wel hoe enorm moeilijk hij dan bij de les blijft; hij wordt helemaal meegenomen door de drukte in zijn hoofd en is alleen maar aan het spelen met alles wat hij tegenkomt, en dingen aan het uitproberen. Eten is eigenlijk ook niet interessant genoeg, tenzij het een hele lekkere smaak-prikkel geeft of ik het op een of andere manier leuk weet te presenteren (soms is hij helemaal gelukkig als we extra mooi tafel dekken en hij mee mag helpen met kaarsen aansteken etc). ; anders kan hij zich er bijna niet toe zetten omdat zijn hoofd gewoon actief in de prikkel-zoek stand staat.
Maar ja; je kan zeggen dat er nu een balans is; de lerares heeft geen klachten en is nog aan het uitzoeken hoe ze hem verder kan helpen. En thuis komen we die drukke buien ook wel door.
Maar dan vraag ik me dus ook af hoe het zou zijn als hij gewoon met een pilletje stilte in zijn hoofd zou kunnen oproepen, en gewoon focussen zoals een ander kind... En of we hem niet laten worstelen met al die indrukken, waardoor er zoveel tijd moet worden vrijgehouden voor "even niets", terwijl hij misschien eigenlijk best een hobby of iets anders zou willen als hij meer rust had...
Bij de GGZ waren ze erg positief over dat veel kinderen tegenwoordig echt wel baat kunnen hebben bij medicatie. Maar je leest ook dat die medicijnen bewezen onomkeerbare veranderingen in de hersenen teweeg brengen, al is het nog niet duidelijk wat dat betekent... Bijwerkingen van sommige medicijnen kunnen ook dingen als angststoornissen zijn; het zijn nogal heftige zaken.... Als er nou straks ADD zou worden geconstateerd (dat zou ons niet verbazen en het zit in de familie), wanneer komt dan het moment dat je naar medicatie kijkt? Het gaat ons dus absoluut niet om hoge cijfers, maar om genoeg ruimte voor mijn zoon creëren om zich te ontwikkelen etc.
Aan de ene kant is het prachtig als hij leert "naturel" omgaan met hoe hij nou eenmaal in elkaar zit, en aan de andere kant zie ik ook dat dat een heel langzaam proces is, waarbij we een heleboel andere zaken buiten de deur houden omdat daar geen ruimte meer voor is.
Ik hoor graag van andere ouders hoe zij tot een beslissing zijn gekomen, en of ouders, als ze terug kijken, andere keuzes gemaakt zouden hebben.
In groep 3 bleek dat hij niet echt meeliep zoals de lerares verwachtte, en toen hebben we onder druk van school een uitgebreid onderzoek bij een gespecialiseerde GGZ gedaan. De uitkomst daarvan gaf de school wel wat zelfvertrouwen over de aanpak, maar eigenlijk is er daardoor helemaal niet zo enorm veel veranderd; mijn zoon heeft zich ondertussen verder ontwikkeld en is meer in het gareel gaan lopen, zodat groep 4 zonder problemen werd afgerond en zoon wel warm werd overgedragen naar een nieuwe medewerker, maar zonder extra maatregelen die ze uit de kast trekken bij speciale gevallen zoals extra wennen enzo. Vanaf groep 5 moeten de kinderen veel zelfstandiger gaan werken; sommige instructie krijgen ze in groepjes met meerdere kinderen van hun eigen niveau, soms uit andere klassen, en dat kan bij een andere medewerker zijn. Er zijn een aantal groepen 5/6 die op die manier samenwerken. Er wordt dus hard gewerkt aan dit soort wisselingen zelfstandig uitvoeren aan de hand van je weekschema.
Nu zit hij in groep 5 en doet zijn eigen ding; hij is positief in de klas, vriendelijk tegen klasgenoten, heeft vrienden, bekijkt dingen met humor. Hij kan goed dingen uitleggen en heeft een enorme woordenschat, maar heeft soms wel moeite bij het uitleggen met oorzaak en gevolg etc. door de warboel in zijn hoofd, met name in concrete situaties (er is in de pauze gedoe over welke tak van wie is bijvoorbeeld). Hij vind het lastig om daarbij hulp te vragen van docenten omdat kinderen elkaar dan tegenspreken en hij niet altijd ZIJN versie bevredigend voor het voetlicht krijgt; er wordt naar zijn mening te snel gezegd dat het opgelost is als hij zijn verhaal nog niet heeft kunnen toelichten, maar daar is nu bij zijn lerares wel aandacht voor gekomen. Niet omdat wij het belangrijk vinden welke tak van wie is, maar omdat zoon moet leren hulp vragen als hij op school problemen tegenkomt; hij zal regelmatig in misverstanden belanden...
Verder is hij moeilijker zelfstandig aan het werk te krijgen; als hij inschat dat hij ergens 10 minuten mee bezig is, en de lerares zet een time-timer bij hem, dan gaat hij niet door met de volgende opdracht als hij na 5 minuten klaar is, maar hij gaat zitten wachten tot het wekkertje afloopt, om maar een voorbeeld te geven. Daardoor kreeg hij zijn werk nooit af. Hij mis duidelijk heel vaak focus en zij moet hem behoorlijk in actie houden en terug bij zijn werk helpen. Na het onderzoek is er voor gekozen om zijn werk te halveren; hij blijkt slim genoeg om het daarmee op te pikken, en anders is de berg te groot en begint hij er niet eens aan.
Wat er geconstateerd is, is dat hij aan de ene kant heel slim is, maar hij is ook ontzettend afgeleid; veel afleiding, fantasie etc. komt allemaal op in zijn hoofd, dus hij heeft niet eens prikkels van buitenaf nodig om weg te dwalen, als kan dat nog extra afleiden omdat hij ook actief naar prikkels zoekt.
De oorzaak hiervan kan overlappen; het kan van hoogbegaafdheid komen, beelddenken, ADD en autisme. Waarschijnlijk een overlap maar met welke puzzelstukjes moet nog helder worden.
De eerste diagnose was ASS (toen hij in groep 4 zat was het onderzoek van de GGZ pas afgerond); voor ADD kon hij nog niet getest worden; dit staat in de planning voor de 2e helft van dit schooljaar als hij 9 is geworden. Wij hebben de indruk dat de ASS-diagnose wel bij de onderzoekers voor de hand lag omdat ik het heb; dat zal misschien gestuurd hebben. Hij heeft in ieder geval relatief weinig duidelijk-autistische trekjes; ik heb er meer (en dan ben ik als vrouw nog heel erg aangepast).
Goed; voor een kind met ASS gaat het eigenlijk jubelend goed, en met name omdat mijn zoon gelukkig is en geen problemen heeft. Hij maakt stappen, al doet hij dat vaak in zijn eigen tempo; het komt iedere keer wel. Hij heeft een absolute hekel aan dwang, dus we proberen om ook veel ruimte te geven: hij wil na school niet op een clubje omdat hij dan volgens mij wel vol zit aan indrukken, en meedoen in een groepje voor hem dan een hele grote inspanning is.
In het weekend idem; de hele dag in pyjama rondscharrelen is dan voor hem wel een ideaal; lego, strips en een uurtje minecraft. Omdat mijn man actief meedoet in de les, doen ze samen wel 1 sport; dat houdt hij al 2,5 jaar vol, en om de week gaat hij op zondag zwemmen met mijn man omdat hij bij zwemles uiteindelijk was afgehaakt toen hij een half jaar lang rond het afzwem-niveau van diploma A zat (mede door de leraar-wissenlingen bij de zwemschool; hij kon het allang maar wilde het bij sommige leraren niet laten zien). Dat heeft ons ontzettend veel geld en energie gekost, en nu zorgt mijn man dat hij spelenderwijs verder oefent en meer leert.
Tja; en dan mijn twijfels; ik zie dat hij regelmatig thuis overloopt aan indrukken, en dan een niet te stoppen brij in zijn hoofd heeft. Dat komt er dan allemaal uit in fantasie-vorm; dat we beestjes zijn en hoe we leven, of wat hij nu weer in minecraft gaat bouwen, etc. etc. Op zo'n moment moet hij dat allemaal vertellen. Hij klaagt ook over moeilijk kunnen slapen, en als ik een keer in de klas mee kom helpen met een of ander thema-project zie ik ook wel hoe enorm moeilijk hij dan bij de les blijft; hij wordt helemaal meegenomen door de drukte in zijn hoofd en is alleen maar aan het spelen met alles wat hij tegenkomt, en dingen aan het uitproberen. Eten is eigenlijk ook niet interessant genoeg, tenzij het een hele lekkere smaak-prikkel geeft of ik het op een of andere manier leuk weet te presenteren (soms is hij helemaal gelukkig als we extra mooi tafel dekken en hij mee mag helpen met kaarsen aansteken etc). ; anders kan hij zich er bijna niet toe zetten omdat zijn hoofd gewoon actief in de prikkel-zoek stand staat.
Maar ja; je kan zeggen dat er nu een balans is; de lerares heeft geen klachten en is nog aan het uitzoeken hoe ze hem verder kan helpen. En thuis komen we die drukke buien ook wel door.
Maar dan vraag ik me dus ook af hoe het zou zijn als hij gewoon met een pilletje stilte in zijn hoofd zou kunnen oproepen, en gewoon focussen zoals een ander kind... En of we hem niet laten worstelen met al die indrukken, waardoor er zoveel tijd moet worden vrijgehouden voor "even niets", terwijl hij misschien eigenlijk best een hobby of iets anders zou willen als hij meer rust had...
Bij de GGZ waren ze erg positief over dat veel kinderen tegenwoordig echt wel baat kunnen hebben bij medicatie. Maar je leest ook dat die medicijnen bewezen onomkeerbare veranderingen in de hersenen teweeg brengen, al is het nog niet duidelijk wat dat betekent... Bijwerkingen van sommige medicijnen kunnen ook dingen als angststoornissen zijn; het zijn nogal heftige zaken.... Als er nou straks ADD zou worden geconstateerd (dat zou ons niet verbazen en het zit in de familie), wanneer komt dan het moment dat je naar medicatie kijkt? Het gaat ons dus absoluut niet om hoge cijfers, maar om genoeg ruimte voor mijn zoon creëren om zich te ontwikkelen etc.
Aan de ene kant is het prachtig als hij leert "naturel" omgaan met hoe hij nou eenmaal in elkaar zit, en aan de andere kant zie ik ook dat dat een heel langzaam proces is, waarbij we een heleboel andere zaken buiten de deur houden omdat daar geen ruimte meer voor is.
Ik hoor graag van andere ouders hoe zij tot een beslissing zijn gekomen, en of ouders, als ze terug kijken, andere keuzes gemaakt zouden hebben.
anoniem_327275 wijzigde dit bericht op 11-12-2018 16:06
7.80% gewijzigd
dinsdag 11 december 2018 10:52
Probeer eens om gezinsbegeleiding thuis te krijgen. Een gezinsbegeleider kan jullie helpen om jullie zoon beter te begeleiden. Misschien een totaal niet verwacht advies maar het gaat jullie helpen.
Want ook in jouw post zie ik dat je verdrinkt in details. Leer samen met iemand om jouw zoon meer handvaten te bieden, zowel thuis als op school. Een ambulant gezinsbegeleider kan namelijk ook op school handvaten geven.
Want ook in jouw post zie ik dat je verdrinkt in details. Leer samen met iemand om jouw zoon meer handvaten te bieden, zowel thuis als op school. Een ambulant gezinsbegeleider kan namelijk ook op school handvaten geven.
dinsdag 11 december 2018 10:53
Wat vindt je kind eigenlijk zelf van eventuele pillen??
Mijn dochter had rond die leeftijd ook moeite met het bij de les blijven, alle andere dingen waren veel interessanter dan haar rekensommen. Wij hebben toen samen, gewoon bij de drogist, wat pilletjes gekocht waarvan men op het etiket beweerde dat het de concentratie zou verhogen.
Achteraf (wij hebben haar nooit laten testen) is het een ADD kind, maar die pilletjes hielpen geweldig. Dat wil zeggen; ze maakte nu eerst haar werk af. Tijdens een tien-minutengesprek gaf de meester aan dat het sinds die en die week wel erg verbeterd was. Of dat puur tussen haar oren zat zullen we nooit weten.
Maar je zou het in elk geval kunnen proberen. Je kind hoeft tenslotte niet te veranderen. Als de chaos in zijn hoofd net een tikje minder wordt is hij misschien, voor nu althans, al prima geholpen.
Mijn dochter had rond die leeftijd ook moeite met het bij de les blijven, alle andere dingen waren veel interessanter dan haar rekensommen. Wij hebben toen samen, gewoon bij de drogist, wat pilletjes gekocht waarvan men op het etiket beweerde dat het de concentratie zou verhogen.
Achteraf (wij hebben haar nooit laten testen) is het een ADD kind, maar die pilletjes hielpen geweldig. Dat wil zeggen; ze maakte nu eerst haar werk af. Tijdens een tien-minutengesprek gaf de meester aan dat het sinds die en die week wel erg verbeterd was. Of dat puur tussen haar oren zat zullen we nooit weten.
Maar je zou het in elk geval kunnen proberen. Je kind hoeft tenslotte niet te veranderen. Als de chaos in zijn hoofd net een tikje minder wordt is hij misschien, voor nu althans, al prima geholpen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 11 december 2018 11:02
Nou, ik heb het niet over pilletje van de drogist, maar over Ritalin etc. En ik wil dat mijn kind niet aanbieden als keus als ik niet zeker weet dat ik er achter sta en de nadelen of bijwerkingen helder zijn. Hij vraagt nu soms al om slaappilen, maar hij kan natuurlijk helemaal niet overzien dat een slaappil een heftig, verslavend medicijn is dat je niet zomaar aan een kind geeft.Ceylon schreef: ↑11-12-2018 10:53Wat vindt je kind eigenlijk zelf van eventuele pillen??
Mijn dochter had rond die leeftijd ook moeite met het bij de les blijven, alle andere dingen waren veel interessanter dan haar rekensommen. Wij hebben toen samen, gewoon bij de drogist, wat pilletjes gekocht waarvan men op het etiket beweerde dat het de concentratie zou verhogen.
Achteraf (wij hebben haar nooit laten testen) is het een ADD kind, maar die pilletjes hielpen geweldig. Dat wil zeggen; ze maakte nu eerst haar werk af. Tijdens een tien-minutengesprek gaf de meester aan dat het sinds die en die week wel erg verbeterd was. Of dat puur tussen haar oren zat zullen we nooit weten.
Maar je zou het in elk geval kunnen proberen. Je kind hoeft tenslotte niet te veranderen. Als de chaos in zijn hoofd net een tikje minder wordt is hij misschien, voor nu althans, al prima geholpen.
Ik wil het slaapprobleem wel een keertje met de huisarts bespreken, maar het is bij zoon een totaalbeeld van indrukken. En om eerlijk te zijn hebben mijn man en ik de indruk dat zoon veel meer slaapt als hij zelf zegt op zo'n moment. Mijn man heeft ook wel eens slaapproblemen, en hij heeft zich er wel in verdiept; ook over melatonine enzo zijn nu wel twijfels. Wij proberen het meer op te lossen met tijdig naar bed, vooraf regelmatig lang en een lekker warm, geurig bad (vind zoon heerlijk met een luisterboek erbij ofzo) en meer van zulke geleidelijke dingen. Man is op zoek naar goede kinder-meditatieoefeningen om hem mee te helpen...
Voor in de klas zijn we ook bezig met een noice-canceling koptelefoon met achtergrond geluid er op (omdat stilte weer te WEINIG prikkels geeft). Daar gaat mijn andere topic over. Dus we bekijken het van een heleboel kanten; dit topic heb ik echt geopend om ervaring over medicatie uit te wisselen.
anoniem_327275 wijzigde dit bericht op 11-12-2018 11:05
7.12% gewijzigd
dinsdag 11 december 2018 11:03
Sorry, niet je hele epistel doorgewerkt 
Maar halverwege dacht ik, dit klinkt meer als ASS en niet als een
concentratieprobleem. Dan helpt ‘een pilletje’ niet. En hij blijkt ook ASS te hebben. Jullie lopen al bi de GGZ, wacht het vervolg onderzoek af. Ik denk dat je wat te licht denkt over ‘een pilletje’ en te hoge verwachtingen hebt van het mogelijke effect hiervan .
Maar halverwege dacht ik, dit klinkt meer als ASS en niet als een
concentratieprobleem. Dan helpt ‘een pilletje’ niet. En hij blijkt ook ASS te hebben. Jullie lopen al bi de GGZ, wacht het vervolg onderzoek af. Ik denk dat je wat te licht denkt over ‘een pilletje’ en te hoge verwachtingen hebt van het mogelijke effect hiervan .
dinsdag 11 december 2018 11:08
Het gekke is dat de GGZ juist zelf meldde dat ook bij ASS medicatie wel kan helpen; zij zien dat niet als iets dat je alleen bij ADD meer voorschrijft. Ik vond dat wel gek; tegen ASS zijn geen pillen. Maar blijkbaar kan het tegen de storm in zijn hoofd soms wel werken, en ADD is nog niet uitgesloten. Ik zal het ook zeker met de GGZ bespreken, maar ik wil zelf ook een eigen mening vormen voor ik met ze in gesprek ga. En daarvoor vind ik ervaring van anderen wel waardevol; het kan input geven voor vragen die ik de GGZ wil voorleggen.*Labalade* schreef: ↑11-12-2018 11:03Sorry, niet je hele epistel doorgewerkt
Maar halverwege dacht ik, dit klinkt meer als ASS en niet als een
concentratieprobleem. Dan helpt ‘een pilletje’ niet. En hij blijkt ook ASS te hebben. Jullie lopen al bi de GGZ, wacht het vervolg onderzoek af. Ik denk dat je wat te licht denkt over ‘een pilletje’ en te hoge verwachtingen hebt van het mogelijke effect hiervan .
dinsdag 11 december 2018 11:11
Ik onderschat het ZEKER niet.Coconuts12 schreef: ↑11-12-2018 11:08Verdiep je eerst in wat ritalin is en inhoudt. Het is absoluut geen lichte medicatie!
Wacht ook eerst even het vervolgonderzoek af.
Maar mij gaat het er om: wanneer hebben andere ouders gekozen dat de nadelen tegen de voordelen op gingen werken? Of welke criteria hebben zij voor hun eigen kind gesteld wanneer ze WEL willen overgaan tot medicatie? Welke effect verwacht je dan van de medicijnen en is dat ook uitgekomen? Wat was er (achteraf) onverwacht aan, en beïnvloedt dan nu je mening?
dinsdag 11 december 2018 11:11
blijmetmij schreef: ↑11-12-2018 11:02Nou, ik heb het niet over pilletje van de drogist, maar over Ritalin etc. En ik wil dat mijn kind niet aanbieden als keus als ik niet zeker weet dat ik er achter sta en de nadelen of bijwerkingen helder zijn. Hij vraagt nu soms al om slaappilen, maar hij kan natuurlijk helemaal niet overzien dat een slaappil een heftig, verslavend medicijn is dat je niet zomaar aan een kind geeft.
Ik had begrepen dat je het over Ritalin hebt, maar jij begrijpt mij niet.
Het is bewezen dat een placebo effect net zo goed werkt als echte medicijnen. Ik heb er laatst nog een heel artikel over gelezen, al moet je me niet vragen waar ook alweer.
In elk geval; als jouw kind vraagt om slaappillen, dan geef je hem die. En nee, dan bedoel ik geen slaappillen, maar je zorgt voor een potje van de apotheek, doet daar vitamine D pilletjes in en geeft die als zijnde slaappillen aan je kind. Benadruk dat ie er echt echt echt maar één van mag hebben, ongeveer twee uur voor het slapen gaan.
De kans dat hij dan kan slapen is ongeveer 80% . Werkt het niet, dan stop je er weer mee, onder het mom van; dan waren dit voor jou niet de goede pillen.
De tand des tijds kan een antieke kast nou juist nét dat karakter geven. Zonde om over te schilderen. Avena.
dinsdag 11 december 2018 11:17
Meditatie
Yoga voor kinderen
Cursus bewust ademhalen.
Ik denk dat jij en je man al heel erg goed kijken naar wat het kind nodig heeft. Misschien helpt bovenstaande om kind bewust in contact te brengen met het lichaam. En zich te focussen op één ding, bijvoorbeeld de ademhaling. En niet op die crazy monkey die in zijn hoofd rondspringt. En dat jullie daar nu al iets mee doen, daar heeft hij zijn hele leven profijt van.
Yoga voor kinderen
Cursus bewust ademhalen.
Ik denk dat jij en je man al heel erg goed kijken naar wat het kind nodig heeft. Misschien helpt bovenstaande om kind bewust in contact te brengen met het lichaam. En zich te focussen op één ding, bijvoorbeeld de ademhaling. En niet op die crazy monkey die in zijn hoofd rondspringt. En dat jullie daar nu al iets mee doen, daar heeft hij zijn hele leven profijt van.
dinsdag 11 december 2018 11:36
Voor onze 9-jarige vinden wij medicatie momenteel absoluut niet aan de orde. Ze heeft weliswaar concentratie- en slaapproblemen, maar is wel gelukkig. En een gelukkig kind aan de zware medicatie (want dat is het) zetten, vind ik nergens goed voor.
Bovendien, Ritalin en aanverwanten worden weliswaar bij ADD ook voorgeschreven, maar het percentage ADD-kinderen dat er baat bij heeft ligt veel lager dan bij ADHD-ers. Het precieze percentage heb ik niet paraat, maar volgens mij lag het onder de vijftig procent. Dus grote kans dat het niet eens werkt. En de bijwerkingen zijn ook niet mals.
Ik moet zeggen, het verbaasde mij echt dat ons werd aangeraden om medicatie te overwegen. Ik vind dat er veel te makkelijk over wordt gedacht. Het is wel een amfetamine die je in je kind stopt.
Mocht kind straks in de puberteit echt problemen krijgen, dan kunnen we het nog eens bekijken. Maar voorlopig gaat het prima zonder.
Bovendien, Ritalin en aanverwanten worden weliswaar bij ADD ook voorgeschreven, maar het percentage ADD-kinderen dat er baat bij heeft ligt veel lager dan bij ADHD-ers. Het precieze percentage heb ik niet paraat, maar volgens mij lag het onder de vijftig procent. Dus grote kans dat het niet eens werkt. En de bijwerkingen zijn ook niet mals.
Ik moet zeggen, het verbaasde mij echt dat ons werd aangeraden om medicatie te overwegen. Ik vind dat er veel te makkelijk over wordt gedacht. Het is wel een amfetamine die je in je kind stopt.
Mocht kind straks in de puberteit echt problemen krijgen, dan kunnen we het nog eens bekijken. Maar voorlopig gaat het prima zonder.
dinsdag 11 december 2018 11:49
TO, ik kan je niet helpen of adviseren maar er is een docu over twee kinderen. De een kreeg ritalin (geen experiment maar gevolgd), bij de ander kozen de ouders voor bepaalde structuur in het leven. Ik vond het erg interessant om zo'n inkijkje in de verschillen te krijgen.
Ik kan nu niet zoeken of ik die docu kan vinden maar misschien jij of iemand anders wel. Het is een Nederlandse docu van een paar jaar geleden.
Ik kan nu niet zoeken of ik die docu kan vinden maar misschien jij of iemand anders wel. Het is een Nederlandse docu van een paar jaar geleden.
Ik loop een beetje uit de pas , maar verder ben ik volkomen normaal
dinsdag 11 december 2018 12:29
Ceylon schreef: ↑11-12-2018 10:53Wat vindt je kind eigenlijk zelf van eventuele pillen??
Mijn dochter had rond die leeftijd ook moeite met het bij de les blijven, alle andere dingen waren veel interessanter dan haar rekensommen. Wij hebben toen samen, gewoon bij de drogist, wat pilletjes gekocht waarvan men op het etiket beweerde dat het de concentratie zou verhogen.
Achteraf (wij hebben haar nooit laten testen) is het een ADD kind, maar die pilletjes hielpen geweldig. Dat wil zeggen; ze maakte nu eerst haar werk af. Tijdens een tien-minutengesprek gaf de meester aan dat het sinds die en die week wel erg verbeterd was. Of dat puur tussen haar oren zat zullen we nooit weten.
Maar je zou het in elk geval kunnen proberen. Je kind hoeft tenslotte niet te veranderen. Als de chaos in zijn hoofd net een tikje minder wordt is hij misschien, voor nu althans, al prima geholpen.
Ik lees je best graag en heb je dit al eerder zien schrijven. Als ik een moeder zou zijn van een kind waar medicatie al serieus wordt overwogen, zou ik heel pissig worden van ‘wat pilletjes bij de drogist gekocht en *poef* beterschap’. Het valt een beetje in de categorie ‘ik hield mijn baby rechtop na het drinken en de reflex was weg’ of ‘heb je al vaseline geprobeerd bij eczeem?’.
Ik snap dat je het placeboeffect wil uitleggen maar zeg dat dan. Want nu kan het verkeert overkomen.
dinsdag 11 december 2018 12:33
Toevallig zelf eerst een ASS gediagnosticeerd gekregen en mij werd toen ook aangeraden om ritalin te gaan slikken, omdat ook mensen met ASS daar baat bij zouden hebben. Bij mij werkte het ook heel goed, maar, paar jaar later opnieuw getest en toen bleek ik tocb ADHD te hebben. Iets waar ik me ook beter in kon vinden.
Met de ritalin ben ik na een half jaar mee gestopt omdat ik enorm veel last had van bijwerkingen, enorm hoge bloeddruk, afvallen, géén eetlust en daarnaast sliep ik maar 4/5 uur per nacht. Slaapproblemen is een bekende bijwerking van Ritalin, hou er rekening mee, gezien je zoon nu al slaapproblemen heeft.
Voor de slaapproblemen kan ik je wel echt melatoninepilletjes aanraden. Ik slik die al ruim 10 jaar en dit helpt echt enorm. Zijn ook geschikt op leeftijd van jouw zoon. Je kunt ze gewoon bij de drogist halen, ik heb die van 500 in een pot, tussen de 5 en 10 euro.
Verder ben ik een voorstander van iemand laten leren leven zoals hij is. Als kind kwam ik ook amper mee op school en had/heb ook veel last van prikkels, met name tijdens sociale activiteiten. Ik heb hier als kind mee moeten leven en het was niet leuk, maar je leert er wel mee omgaan en zoeken naar dingen die bij je passen. Inmiddels gaat het prima, op wat lichte klachten met de momenten na. Maar het verschilt uiteraard bij iedereen wat wel en niet werkt of handig is. Jij kent je zoon het beste.
En wat ik ook wel belangrijk vind, is dat je zoon, later als hij werkt, ook gewoon moet kunnen doen wat er van mensen wordt verwacht. Stel je begint nu al met medicatie, gaat hij dat dan de rest van zijn leven slikken? Want wanneer hij daarmee stopt zullen de klachten in principe terugkomen.
Met de ritalin ben ik na een half jaar mee gestopt omdat ik enorm veel last had van bijwerkingen, enorm hoge bloeddruk, afvallen, géén eetlust en daarnaast sliep ik maar 4/5 uur per nacht. Slaapproblemen is een bekende bijwerking van Ritalin, hou er rekening mee, gezien je zoon nu al slaapproblemen heeft.
Voor de slaapproblemen kan ik je wel echt melatoninepilletjes aanraden. Ik slik die al ruim 10 jaar en dit helpt echt enorm. Zijn ook geschikt op leeftijd van jouw zoon. Je kunt ze gewoon bij de drogist halen, ik heb die van 500 in een pot, tussen de 5 en 10 euro.
Verder ben ik een voorstander van iemand laten leren leven zoals hij is. Als kind kwam ik ook amper mee op school en had/heb ook veel last van prikkels, met name tijdens sociale activiteiten. Ik heb hier als kind mee moeten leven en het was niet leuk, maar je leert er wel mee omgaan en zoeken naar dingen die bij je passen. Inmiddels gaat het prima, op wat lichte klachten met de momenten na. Maar het verschilt uiteraard bij iedereen wat wel en niet werkt of handig is. Jij kent je zoon het beste.
En wat ik ook wel belangrijk vind, is dat je zoon, later als hij werkt, ook gewoon moet kunnen doen wat er van mensen wordt verwacht. Stel je begint nu al met medicatie, gaat hij dat dan de rest van zijn leven slikken? Want wanneer hij daarmee stopt zullen de klachten in principe terugkomen.
dinsdag 11 december 2018 12:35
Ik zou ook proberen om in het weekend een beetje structuur aan te bieden. Ik heb een familielid met ASS nu 20-er. Hij kon ook in het weekend uren op zolder zitten met bepaald speelgoed. Uiteindelijk at hij niet goed en werd hij heel mager (zag nut niet in van onderbreken of ontbijt). Van bepaalde medicatie (bijv Ritalin) wordt de eetlust nog verder geremd en kunnen er problemen ontstaan.
Ik zou in het weekend dus wel gaan voor een rustig routine. BIjv in bad, ontbijtje, evt wandeling in park/stukje rustig fietsen, uurtje spelen, broodje, 2 uurtjes spelen, ...etc.
Dus hem niet overprikkelen maar wel een beetje structuur zodat hij voldoende eet/drinkt en even buiten komt.
Ik vind de tip van kinderyoga ook een goede. Kun je desnoods met zijn allen doen in de woonkamer zelfs in je pyama: kinder yoga online (google).
Ik zou in het weekend dus wel gaan voor een rustig routine. BIjv in bad, ontbijtje, evt wandeling in park/stukje rustig fietsen, uurtje spelen, broodje, 2 uurtjes spelen, ...etc.
Dus hem niet overprikkelen maar wel een beetje structuur zodat hij voldoende eet/drinkt en even buiten komt.
Ik vind de tip van kinderyoga ook een goede. Kun je desnoods met zijn allen doen in de woonkamer zelfs in je pyama: kinder yoga online (google).
viva-amber wijzigde dit bericht op 11-12-2018 12:38
9.75% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 11 december 2018 12:53
Tijdens ieder tienminutengesprek bij ons op school is er één ding wat standaard naar voren komt: zoons snelle gebrek aan concentratie (9 jaar).
Jouw verhaal over je zoon doet me erg aan de mijne denken.
Ook dat hij tijdens de les zit te broeden op nieuwe minecraft-projecten ipv aandacht bij de les te hebben.
Er is tegelijkertijd ook één groot verschil: school en wij zijn er nauwelijks mee bezig om er verandering in te brengen door testen en andere toestanden.
Dan concentreert hij zich maar slechter heel kort door de bocht gezegd.
Hoe meer ik het loslaat hoe minder hij het ook als probleem ervaart en er ook geen druk meer op ligt en hij het op zijn eigen manier doet.
Bovendien kan ik het me ook heel goed voorstellen. Ze vinden nu eenmaal niet alles interessant en hebben geen zin om de hele dag aandachtig te werken.
Ik kon dat vroeger ook niet en droomde altijd weg.
Ik weet dus niet zo goed wat ik ervan vind dat school van jouw zoon hier zo enorm mee bezig is. Voor mijn gevoel maken ze het groter dan het is.
Jouw verhaal over je zoon doet me erg aan de mijne denken.
Ook dat hij tijdens de les zit te broeden op nieuwe minecraft-projecten ipv aandacht bij de les te hebben.
Er is tegelijkertijd ook één groot verschil: school en wij zijn er nauwelijks mee bezig om er verandering in te brengen door testen en andere toestanden.
Dan concentreert hij zich maar slechter heel kort door de bocht gezegd.
Hoe meer ik het loslaat hoe minder hij het ook als probleem ervaart en er ook geen druk meer op ligt en hij het op zijn eigen manier doet.
Bovendien kan ik het me ook heel goed voorstellen. Ze vinden nu eenmaal niet alles interessant en hebben geen zin om de hele dag aandachtig te werken.
Ik kon dat vroeger ook niet en droomde altijd weg.
Ik weet dus niet zo goed wat ik ervan vind dat school van jouw zoon hier zo enorm mee bezig is. Voor mijn gevoel maken ze het groter dan het is.
dinsdag 11 december 2018 12:57
Jammer dat je niet reageert op mijn advies over gezinsbegeleiding en goede begeleiding op school. Beide zijn nog niet ingezet (neem ik aan) en biedt heel veel hulpmiddelen en handvaten voor iedereen. Ritalin of concerta nemen de "ruwe kanten" van het probleem weg, maar geeft geen hulp hoe je nu een opgave handig kunt aanpakken. Een ambulant begeleider op school (heeft school dat al ingezet?) die veel kennis heeft van ADD kan dit bieden. Een gezinsbegeleider kan zowel op school als thuis begeleiding bieden.
Mocht dan duidelijk zijn in het begeleidingstraject dat je kind (eventueel kortdurend) geholpen is met medicatie, heb je een hele andere overweging dan nu.
Alleen een klokje als tijdmanagement biedt je kind geen houvast hoe een probleem op te lossen en hoe je daadwerkelijk moet concentreren. Een klokje is een hulpmiddel, net als etiketten met kleur op een schrift etc.
Mocht dan duidelijk zijn in het begeleidingstraject dat je kind (eventueel kortdurend) geholpen is met medicatie, heb je een hele andere overweging dan nu.
Alleen een klokje als tijdmanagement biedt je kind geen houvast hoe een probleem op te lossen en hoe je daadwerkelijk moet concentreren. Een klokje is een hulpmiddel, net als etiketten met kleur op een schrift etc.
dinsdag 11 december 2018 13:03
Wij zijn om gegaan nadat kind zijn typecursus niet ging halen, de oefeningen langer dan twee minuten kon hij niet wegens concentratie gebrek.
Het is geen wondermiddel, zoon slikt ze liever niet maar zonder zijn de schooldagen een nog grotere worsteling, zelfs met alle aanpassingen. Niets doen is geen optie, dan voelt hij zich de hele dag een mislukkeling.
Voor je een dure noicecanncelling aanschaft, een gewone MP3 werkt hier prima, sluit omgeving buiten maar geen complete stilte(want dan lukt concentreren ook niet). Weet niet of dat een optie zou zijn?
Het is geen wondermiddel, zoon slikt ze liever niet maar zonder zijn de schooldagen een nog grotere worsteling, zelfs met alle aanpassingen. Niets doen is geen optie, dan voelt hij zich de hele dag een mislukkeling.
Voor je een dure noicecanncelling aanschaft, een gewone MP3 werkt hier prima, sluit omgeving buiten maar geen complete stilte(want dan lukt concentreren ook niet). Weet niet of dat een optie zou zijn?
dinsdag 11 december 2018 13:10
O en teveel mee bezig zijn, helaas echt wel nodig hier. Maar twee minuten kunnen concentreren is echt tekort, voor alles in het leven.
Steeds je werk niet afkrijgen, er uitliggen bij klasgenoten, steeds kritiek krijgen, te horen krijgen dat je niet op een feestje mag komen omdat je te druk bent, voorstellingen e.d verknallen omdat je steeds de draad kwijt bent, boze buien omdat het je teveel is etc. Wordt je leven niet fijner van.
Steeds je werk niet afkrijgen, er uitliggen bij klasgenoten, steeds kritiek krijgen, te horen krijgen dat je niet op een feestje mag komen omdat je te druk bent, voorstellingen e.d verknallen omdat je steeds de draad kwijt bent, boze buien omdat het je teveel is etc. Wordt je leven niet fijner van.
dinsdag 11 december 2018 13:12
Dat klinkt ook alweer heel anders dan mijn zoon en die van to.freya25 schreef: ↑11-12-2018 13:10O en teveel mee bezig zijn, helaas echt wel nodig hier. Maar twee minuten kunnen concentreren is echt tekort, voor alles in het leven.
Steeds je werk niet afkrijgen, er uitliggen bij klasgenoten, steeds kritiek krijgen, te horen krijgen dat je niet op een feestje mag komen omdat je te druk bent, voorstellingen e.d verknallen omdat je steeds de draad kwijt bent, boze buien omdat het je teveel is etc. Wordt je leven niet fijner van.
Dan kan ik me voorstellen dat weer een hele andere aanpak is vereist.
