Kinderen
alle pijlers
Zoontje wil niks van mama weten
woensdag 26 december 2018 21:26
Hoi allemaal,
Er moet me iets van het hart.
Mijn zoontje is net 2 geworden. Eigenlijk heeft hij al heel snel een voorkeur voor mijn vriend gekregen. Toen ik weer aan het werk ging en ik weer thuis kwam, kreeg mijn vriend the big smile en ik niks.
Ik ben 4 maanden geleden bevallen van ons 2e zoontje.
Vanwege een luxe situatie hoef ik pas in maart weer te werken.
Ik had gehoopt dat deze lange periode onze band zou versterken, maar helaas is dit niet gebeurd.
Hij zal nooit spontaan mij een kus geven of met z’n favo boekje naar mij komen om samen te lezen. Het is altijd naar m’n vriend of m’n ouders.
Ons zoontje is heel lief naar z’n broertje. Hij krijgt kusjes van de grote broer, valt helemaal in de smaak. Ik probeer m’n tijd zo goed mogelijk te verdelen.
Wat er gebeurt is, is het volgende. M’n zoontje wil mij nog wel eens een pets verkopen. Een aantal keer heb ik hem ook wel eens een pets teruggeven. Ik ben nu alleen van mening dat ik dit nooit had willen doen, maar goed ik kan de tijd niet meer terugdraaien.
Het doet me zo’n pijn dat hij nooit maar dan ook echt nooit naar mij toekomt.
Behalve als hij m’n telefoon ziet liggen of dat ik eten heb. Als we samen beneden zijn en de kleine ligt op bed probeer ik zoveel mogelijk samen te doen. Maar op de een of andere manier heeft hij niks met mij.
Herkent iemand dit, heeft iemand nog tips voor mij?
Er moet me iets van het hart.
Mijn zoontje is net 2 geworden. Eigenlijk heeft hij al heel snel een voorkeur voor mijn vriend gekregen. Toen ik weer aan het werk ging en ik weer thuis kwam, kreeg mijn vriend the big smile en ik niks.
Ik ben 4 maanden geleden bevallen van ons 2e zoontje.
Vanwege een luxe situatie hoef ik pas in maart weer te werken.
Ik had gehoopt dat deze lange periode onze band zou versterken, maar helaas is dit niet gebeurd.
Hij zal nooit spontaan mij een kus geven of met z’n favo boekje naar mij komen om samen te lezen. Het is altijd naar m’n vriend of m’n ouders.
Ons zoontje is heel lief naar z’n broertje. Hij krijgt kusjes van de grote broer, valt helemaal in de smaak. Ik probeer m’n tijd zo goed mogelijk te verdelen.
Wat er gebeurt is, is het volgende. M’n zoontje wil mij nog wel eens een pets verkopen. Een aantal keer heb ik hem ook wel eens een pets teruggeven. Ik ben nu alleen van mening dat ik dit nooit had willen doen, maar goed ik kan de tijd niet meer terugdraaien.
Het doet me zo’n pijn dat hij nooit maar dan ook echt nooit naar mij toekomt.
Behalve als hij m’n telefoon ziet liggen of dat ik eten heb. Als we samen beneden zijn en de kleine ligt op bed probeer ik zoveel mogelijk samen te doen. Maar op de een of andere manier heeft hij niks met mij.
Herkent iemand dit, heeft iemand nog tips voor mij?
woensdag 26 december 2018 22:41
Ik mag hopen dat je dit nooit meer doet. Hij is 2!Lisalisa88 schreef: ↑26-12-2018 21:26Een aantal keer heb ik hem ook wel eens een pets teruggeven. Ik ben nu alleen van mening dat ik dit nooit had willen doen, maar goed ik kan de tijd niet meer terugdraaien.
Misschien dat hij en zn pa meer op 1 lijn zitten.
Zit jij wel lekker in je vel?
En verder.... tis een faaaaase.
Been there, done that, got the T-shirt.
woensdag 26 december 2018 22:44
woensdag 26 december 2018 22:46
Ja, ik herken het deels. Mijn dochter is al vanaf praktisch haar geboorte idolaat van haar vader. Ze is nu 5 en wil met hem trouwen. Toegegeven, hij is ook superlief en leuk voor haar.
Naar mij toe is ze wat afstandelijker.
Een vriendin vertelde me dat het misschien ook kan komen omdat ze van de liefde van de moeder het meest zeker zijn. Dus omdat ze weten dat jij er altijd zal zijn hoeven ze minder moeite voor jou te doen. Ik weet natuurlijk niet of dat klopt. Wel viel me op dat ze bij tekeningen van ons gezin mij het grootste in het midden tekent met haarzelf ernaast.
Haar vader en sibling tekent ze wat verder af en kleiner.
Als tip zou ik willen geven er in ieder geval niet de nadruk op te leggen of te laten merken dat het je raakt naar je zoontje toe. Ik denk dat je daarmee alleen meer afstand creëert.
Naar mij toe is ze wat afstandelijker.
Een vriendin vertelde me dat het misschien ook kan komen omdat ze van de liefde van de moeder het meest zeker zijn. Dus omdat ze weten dat jij er altijd zal zijn hoeven ze minder moeite voor jou te doen. Ik weet natuurlijk niet of dat klopt. Wel viel me op dat ze bij tekeningen van ons gezin mij het grootste in het midden tekent met haarzelf ernaast.
Haar vader en sibling tekent ze wat verder af en kleiner.
Als tip zou ik willen geven er in ieder geval niet de nadruk op te leggen of te laten merken dat het je raakt naar je zoontje toe. Ik denk dat je daarmee alleen meer afstand creëert.
woensdag 26 december 2018 22:49
Als je zoontje je een pets geeft, dan moet je hem heel streng toespreken, dat je dit absoluut niet goedkeurt. Het moet heel duidelijk voor hem zijn, dat je zo niet met elkaar omgaat, maar geef hem absoluut nooit meer een pets terug, want daarmee geef je het verkeerde voorbeeld.
Veder zou ik eens nadenken over activiteiten waar jullie beiden veel plezier aan beleven. Ga dat minimaal eens per week samen doen en laat papa op de baby passen.
Veder zou ik eens nadenken over activiteiten waar jullie beiden veel plezier aan beleven. Ga dat minimaal eens per week samen doen en laat papa op de baby passen.
woensdag 26 december 2018 23:11
He, dat is wel sneu voor jou.
Een pets is geen goed idee, maar ik denk niet dat je van 1, 2, 3 keer een pets op een moment dat hij wel wist dat hij fout zat, zo'n scheve relatie krijgt hoor. Ik ben ook weleens te erg uit mijn slof geschoten tegenover mijn kind, en ik denk dat de meeste ouders dat weleens hebben, dat ze weleens harder schreeuwen, bozer reageren of wat dan ook dan ze zelf goed vinden achteraf. Maar als je band verder goed is wordt je "een paar keer een foutje" vergeven.
Een betere band met de een dan met de ander, dat kan. Soms veranderd dat in een andere fase weer. Misschien was je verlof tot nu toe ook nog wat kort om te hopen dat het zou veranderen, blijf goed je aandacht verdelen en tijd voor hem maken.
https://www.opvoedadvies.nl/voorkeur.htm
Een pets is geen goed idee, maar ik denk niet dat je van 1, 2, 3 keer een pets op een moment dat hij wel wist dat hij fout zat, zo'n scheve relatie krijgt hoor. Ik ben ook weleens te erg uit mijn slof geschoten tegenover mijn kind, en ik denk dat de meeste ouders dat weleens hebben, dat ze weleens harder schreeuwen, bozer reageren of wat dan ook dan ze zelf goed vinden achteraf. Maar als je band verder goed is wordt je "een paar keer een foutje" vergeven.
Een betere band met de een dan met de ander, dat kan. Soms veranderd dat in een andere fase weer. Misschien was je verlof tot nu toe ook nog wat kort om te hopen dat het zou veranderen, blijf goed je aandacht verdelen en tijd voor hem maken.
https://www.opvoedadvies.nl/voorkeur.htm
woensdag 26 december 2018 23:15
Je noemt het een "pets" want dat klinkt minder erg dan "slaan"?
Hij is net 2 jaar he. En jij zou voor hem, samen met zijn vader de persoon moeten zijn die zijn veilige haven is. Een kind van net twee..... jemig. Dat kunnen die hersentjes nog helemaal niet verwerken. In de eerste jaren van een kind leg je de basis.
Hij is net 2 jaar he. En jij zou voor hem, samen met zijn vader de persoon moeten zijn die zijn veilige haven is. Een kind van net twee..... jemig. Dat kunnen die hersentjes nog helemaal niet verwerken. In de eerste jaren van een kind leg je de basis.
Denk aan de egels en eekhoorns in de herfst en winter.
woensdag 26 december 2018 23:19
Hier zit ook wel iets in ja. Zo snel op elkaar je kinderen krijgen, kan ervoor zorgen dat je eerste kind weinig aandacht krijgt. Je bent alweer met de volgende bezig...
woensdag 26 december 2018 23:28
Arme tweede en derde kinderen op deze wereld. Die moeten hun ouders altijd delen. Hun héle leven. Je zou je eigenlijk pas weer moeten voortplanten als de eerste uit huis is. Je ouders délen, het idéé alleen al. Absurd, zou niet moeten mogen.
China had het toch wel goed bekeken met die 1 kind regel.
woensdag 26 december 2018 23:30
Weer zwanger raken als je kind nog een baby is lijkt me niet verstandig in elk geval. Eerst herstellen en de belangrijkste tijd door met je eerste kind en wanneer deze een jaar of 2 is kun je voorzichtig gaan nadenken over een tweede.
De ideale tijd tussen twee kinderen is 2,5 tot 3,5 jaar.
woensdag 26 december 2018 23:31
Accepteren.. en sorry hoor maar een kind van 2 slaan? Kinderen zijn erg gevoelig zal zich wel niet fijn bij je voelen want zo jong die voelen echt wel aan hoe en wat... zou het maar gewoon accepteren en hem toe spreken als hij je slaat.. ( echt wtf overigens ook, heeft ook met opvoeding te maken IPV hem een klap terug te geven..... goed voorbeeld NOT!!)
Gedraag je gewoon als een liefhebbende moeder... misschien dat het nog veranderd maar zou hem iig niet meer slaan... echt wtf
Gedraag je gewoon als een liefhebbende moeder... misschien dat het nog veranderd maar zou hem iig niet meer slaan... echt wtf
woensdag 26 december 2018 23:33
dit!!! echt welke ouder slaat er nou een twee jarige kind terug? Snap dan heel goed dat hij zich niet fijn voelt bij een vrouw wat zich moeder noemt brrrr begin met een klap... ipv dat je gewoon liefde geeft aan je kind en hem opvoed.. pfffIkigai schreef: ↑26-12-2018 22:49Als je zoontje je een pets geeft, dan moet je hem heel streng toespreken, dat je dit absoluut niet goedkeurt. Het moet heel duidelijk voor hem zijn, dat je zo niet met elkaar omgaat, maar geef hem absoluut nooit meer een pets terug, want daarmee geef je het verkeerde voorbeeld.
Veder zou ik eens nadenken over activiteiten waar jullie beiden veel plezier aan beleven. Ga dat minimaal eens per week samen doen en laat papa op de baby passen.
woensdag 26 december 2018 23:35
Wat een bullshit. Middenin de peuterpuberteit een 2e erbij nemen.Ikigai schreef: ↑26-12-2018 23:30Weer zwanger raken als je kind nog een baby is lijkt me niet verstandig in elk geval. Eerst herstellen en de belangrijkste tijd door met je eerste kind en wanneer deze een jaar of 2 is kun je voorzichtig gaan nadenken over een tweede.
De ideale tijd tussen twee kinderen is 2,5 tot 3,5 jaar.
Ik ga me nog schuldig voelen over mn tweeling!
woensdag 26 december 2018 23:37
Wat verdrietig voor jou dat je zoontje je afwijst. Mijn oudste had eerst voorkeur voor haar vader. Ik mocht letterlijk niks doen en nu heeft ze een voorkeur voor mij. Maar kleintjes meppen omdat ze zichzelf nog niet goed kunnen uiten of hun emoties kunnen controleren. Ik snap je gevoel maar hij is pas 2 he.
Beide kinderen van mij komen mij altijd slaan als ze van hun vader iets niet mogen of als de een de ander pest. Kort of lang mama vangt de hardste klappen.
Beide kinderen van mij komen mij altijd slaan als ze van hun vader iets niet mogen of als de een de ander pest. Kort of lang mama vangt de hardste klappen.
woensdag 26 december 2018 23:38
Is of vind jij?Ikigai schreef: ↑26-12-2018 23:30Weer zwanger raken als je kind nog een baby is lijkt me niet verstandig in elk geval. Eerst herstellen en de belangrijkste tijd door met je eerste kind en wanneer deze een jaar of 2 is kun je voorzichtig gaan nadenken over een tweede.
De ideale tijd tussen twee kinderen is 2,5 tot 3,5 jaar.
Verder ben ik helemaal niet voor snel een tweede of derde krijgen maar dat heeft weinig te maken met aandacht delen.
Een tweede of volgende kind zal altijd zijn ouders moeten delen. Dat is toch ook niet zielig?
woensdag 26 december 2018 23:41
Echt joh? Hechtingsstoornis?Gele_Suikerspin schreef: ↑26-12-2018 22:44Hoe was de hechting/band met je eigen ouders?
Het kan zijn dat je een hechtingsprobleem hebt. Wat zich uit tussen jou band met je kind.
Ik zag dit eens bij het tv programma, 4 handen op 1 buik. Er is hulp voor. Je moet hiermee dan naar de huisarts.
Ga je serieus dit soort onzin roepen op basis van 4 regels?
woensdag 26 december 2018 23:44
Serieus? En jij vindt dat ok? Hier is slaan echt uit den boze. Echt niet dat ik me laat slaan door mijn eigen kinderen. Dat gebeurt 1x en daarna heeft iedereen in huis ontzettend goed door dat dat niet ok is. En nee, daar hoef ik niet zelf voor te slaan. Er zijn andere manieren om streng te zijn/op te voeden.Gatekeeper* schreef: ↑26-12-2018 23:37Wat verdrietig voor jou dat je zoontje je afwijst. Mijn oudste had eerst voorkeur voor haar vader. Ik mocht letterlijk niks doen en nu heeft ze een voorkeur voor mij. Maar kleintjes meppen omdat ze zichzelf nog niet goed kunnen uiten of hun emoties kunnen controleren. Ik snap je gevoel maar hij is pas 2 he.
Beide kinderen van mij komen mij altijd slaan als ze van hun vader iets niet mogen of als de een de ander pest. Kort of lang mama vangt de hardste klappen.
Kom op zeg, je laat je toch niet slaan door een peuter?
woensdag 26 december 2018 23:46
Nee je laat je niet slaan, dan spreek je hem er iop aan ipv dat je een 2 jarige als ´moeder´ hem terug slaat wtf echt... aso en niet echt totaal ongehoord... walgelijk gewoon,.. Kind is 2 heeft kracht van een 2 jarige dus doet geen pijn dan dat het niet oke is... wat is er mis met je kind opvoeden?! terug slaan hoort daar niet bij hoor... weet niet!!Ikigai schreef: ↑26-12-2018 23:44Serieus? En jij vindt dat ok? Hier is slaan echt uit den boze. Echt niet dat ik me laat slaan door mijn eigen kinderen. Dat gebeurt 1x en daarna heeft iedereen in huis ontzettend goed door dat dat niet ok is. En nee, daar hoef ik niet zelf voor te slaan. Er zijn andere manieren om streng te zijn/op te voeden.
Kom op zeg, je laat je toch niet slaan door een peuter?
woensdag 26 december 2018 23:48
Ik geef ze direct een loop kick zodat ze achterin de gang liggen.Ikigai schreef: ↑26-12-2018 23:44Serieus? En jij vindt dat ok? Hier is slaan echt uit den boze. Echt niet dat ik me laat slaan door mijn eigen kinderen. Dat gebeurt 1x en daarna heeft iedereen in huis ontzettend goed door dat dat niet ok is. En nee, daar hoef ik niet zelf voor te slaan. Er zijn andere manieren om streng te zijn/op te voeden.
Kom op zeg, je laat je toch niet slaan door een peuter?
