Kinderen
alle pijlers
Spreekbeurt (gr. 7)... in hoeverre 'bemoei' je je ermee?
zondag 30 december 2018 15:05
De jaarlijkse spreekbeurten komen er weer aan. Een week of 2 na de kerstvakantie zijn beide kinderen (beide groep 7) aan de beurt. Ik heb al ruimschoots met ze besproken dat het dan handig is om al ruim vóór de kerstvakantie te beginnen met voorbereiden zodat ze het in de vakantie niet hoeven te doen.
Bij beiden kwam het voorbereiden desondanks niet van de grond. Met beiden gaan zitten en een planning gemaakt, lijstje gemaakt, proces van een spreekbeurt maken in stukjes gehakt en bij elk onderdeel een (streef)datum eraan geplakt. Nog steeds wordt voorbereiden geweigerd. Ondertussen is het zover dat ze toch echt beter wat tijd in de vakantie kunnen besteden (op dagen dat we toch thuis zijn en niets op de planning hebben).
(wellicht relevant, beiden hebben ook een autisme-spectrum diagnose vandaar dat ik een stap-voor-stap planning met ze maak).
Het wordt structureel geweigerd. Als ik het 's'-woord maar durf te noemen komen de boze gezichten al tevoorschijn. Ook concrete afspraken werken niet (vandaag van zo-tot-zo laat werk je aan je spreekbeurt). Wat doe je dan als ouder? Als ik ze 'dwing' om de laptop en boeken te pakken en eraan te werken dan resulteert dat in een ongemotiveerd kind dat aan tafel hangt, van zijn stoel valt van verveling (letterlijk dus hè), en er wordt zeer minimaal aan de spreekbeurt gewerkt.
Ik begin steeds meer de neiging te krijgen om het maar helemaal los te laten. Om ze maar te laten ervaren hoe het voelt als ze straks met een halve voorbereiding voor de klas staan. Ik heb ze ook al gezegd dat ik straks, na de vakantie, een stuk minder tijd heb om ze te helpen, mee te kijken, stukjes door te lezen en ze van advies te voorzien.
Aaaargh. Herkenbaar? Wat doe jij als ouder om je kind te helpen / motiveren om een spreekbeurt te maken?
Bij beiden kwam het voorbereiden desondanks niet van de grond. Met beiden gaan zitten en een planning gemaakt, lijstje gemaakt, proces van een spreekbeurt maken in stukjes gehakt en bij elk onderdeel een (streef)datum eraan geplakt. Nog steeds wordt voorbereiden geweigerd. Ondertussen is het zover dat ze toch echt beter wat tijd in de vakantie kunnen besteden (op dagen dat we toch thuis zijn en niets op de planning hebben).
(wellicht relevant, beiden hebben ook een autisme-spectrum diagnose vandaar dat ik een stap-voor-stap planning met ze maak).
Het wordt structureel geweigerd. Als ik het 's'-woord maar durf te noemen komen de boze gezichten al tevoorschijn. Ook concrete afspraken werken niet (vandaag van zo-tot-zo laat werk je aan je spreekbeurt). Wat doe je dan als ouder? Als ik ze 'dwing' om de laptop en boeken te pakken en eraan te werken dan resulteert dat in een ongemotiveerd kind dat aan tafel hangt, van zijn stoel valt van verveling (letterlijk dus hè), en er wordt zeer minimaal aan de spreekbeurt gewerkt.
Ik begin steeds meer de neiging te krijgen om het maar helemaal los te laten. Om ze maar te laten ervaren hoe het voelt als ze straks met een halve voorbereiding voor de klas staan. Ik heb ze ook al gezegd dat ik straks, na de vakantie, een stuk minder tijd heb om ze te helpen, mee te kijken, stukjes door te lezen en ze van advies te voorzien.
Aaaargh. Herkenbaar? Wat doe jij als ouder om je kind te helpen / motiveren om een spreekbeurt te maken?
zondag 30 december 2018 15:14
zondag 30 december 2018 15:19
Mwah, mijn ervaring tot nu is dat ze dat niet lukt in twee weken. Er is maar 1 weekend beschikbaar en de weken zitten hier best vol.Gatinmijnsok schreef: ↑30-12-2018 15:13Twee weken na de kerstvakantie lijkt mij nog tijd genoeg om na de vakantie te starten. Ik zou er tijdens de vakantie niets meer over zeggen. Je hoeft daar toch geen 4 wek een mee bezig te zijn?
zondag 30 december 2018 15:20
Allereerst: wat ben je goed bezig en wat heb je je best gedaan om jouw kinderen te helpen! Goed dat je een planning maakt en samen met de wil zitten, lang niet elke ouder doet dat, en zeker heel belangrijk bij autisme.
Jij kent je kinderen het beste... Is de planning haalbaar? Zit er voldoende regelmaat in en zijn de werkperiodes niet te lang?
Hoe ziet de planning er uit? is het een weekschema of echt de gehele periode t/m de kerstvakantie en de week erna? Dit kan misschien helpen om in te zien hoe dichtbij de spreekbeurt al is, en hoeveel dagen vrij ze nog hebben...
Ik vraag me ook af: je geeft aan dat ze verveelt zijn, wat zijn de onderwerpen? Hebben ze die zelf gekozen? Vinden ze die onderwerpen wel leuk?
Heb je met hen gepraat over waarom ze het niet willen doen? En uitgelegd dat ze een goed cijfer moeten halen als ze straks naar groep 8 willen, samen met hun klasgenootjes? Misschien kan een beloning helpen, bijvoorbeeld als 3 ''taken'' van de spreekbeurt zijn afgerond zelf een toetje kiezen ofzo? Handig om ook af te strepen wat er al is gedaan, zodat ze zelf ook resultaat zien, misschien met stickers erbij?
Weet ook dat jouw aandeel op een gegeven moment stopt als de inzet niet van twee kanten komt en jij alles hebt gedaan om hen te helpen... Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten.
Jij kent je kinderen het beste... Is de planning haalbaar? Zit er voldoende regelmaat in en zijn de werkperiodes niet te lang?
Hoe ziet de planning er uit? is het een weekschema of echt de gehele periode t/m de kerstvakantie en de week erna? Dit kan misschien helpen om in te zien hoe dichtbij de spreekbeurt al is, en hoeveel dagen vrij ze nog hebben...
Ik vraag me ook af: je geeft aan dat ze verveelt zijn, wat zijn de onderwerpen? Hebben ze die zelf gekozen? Vinden ze die onderwerpen wel leuk?
Heb je met hen gepraat over waarom ze het niet willen doen? En uitgelegd dat ze een goed cijfer moeten halen als ze straks naar groep 8 willen, samen met hun klasgenootjes? Misschien kan een beloning helpen, bijvoorbeeld als 3 ''taken'' van de spreekbeurt zijn afgerond zelf een toetje kiezen ofzo? Handig om ook af te strepen wat er al is gedaan, zodat ze zelf ook resultaat zien, misschien met stickers erbij?
Weet ook dat jouw aandeel op een gegeven moment stopt als de inzet niet van twee kanten komt en jij alles hebt gedaan om hen te helpen... Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten.
zondag 30 december 2018 15:20
Ook een goede!RogerPriddy schreef: ↑30-12-2018 15:14Ik weet niet wat de onderwerpen zijn, maar kan je er niet een leuk uitje van maken? Ik ben vroeger wel eens naar een diamantmuseum geweest bijvoorbeeld, of een dierenasiel. En dan wat foldertjes enzo mee en daar misschien ter plekke of later thuis wat van op papier zetten?
zondag 30 december 2018 15:26
Ach, je hebt hele slimme (gymnasiumklantjes) die dicht klappen als ze voor de klas iets moeten vertellen en middelmatige leerlingen die over niets 'n uur lang weg kunnen lullen.
Mijn ervaring was dat hoe langer ik met een taak bezig moest zijn, hoe meer het me tegen ging staan. Ik ben altijd meer van de deadlines geweest, op het allerlaatste moment beginnen, éven doorbijten en dan 'n voldoende of soms zelfs 'n goed punt scoren.
Mijn ervaring was dat hoe langer ik met een taak bezig moest zijn, hoe meer het me tegen ging staan. Ik ben altijd meer van de deadlines geweest, op het allerlaatste moment beginnen, éven doorbijten en dan 'n voldoende of soms zelfs 'n goed punt scoren.
zondag 30 december 2018 15:27
redbulletje schreef: ↑30-12-2018 15:19Anno nu hebben ze google en wiki, dus ze kunnen 'n dag voordat ze moeten iets in elkaar flansen.
Hier ook, avond van tevoren begon ze. Lukte altijd.
zondag 30 december 2018 15:32
Thanks. De planning is een complete planning tot aan datum spreekbeurt. Tja, het is best frustrerend zo om ze zo te zien 'blokkeren' bij dingen die moeten en nu eenmaal bij het leven horenBrunette19 schreef: ↑30-12-2018 15:20Allereerst: wat ben je goed bezig en wat heb je je best gedaan om jouw kinderen te helpen! Goed dat je een planning maakt en samen met de wil zitten, lang niet elke ouder doet dat, en zeker heel belangrijk bij autisme.
Jij kent je kinderen het beste... Is de planning haalbaar? Zit er voldoende regelmaat in en zijn de werkperiodes niet te lang?
Hoe ziet de planning er uit? is het een weekschema of echt de gehele periode t/m de kerstvakantie en de week erna? Dit kan misschien helpen om in te zien hoe dichtbij de spreekbeurt al is, en hoeveel dagen vrij ze nog hebben...
Ik vraag me ook af: je geeft aan dat ze verveelt zijn, wat zijn de onderwerpen? Hebben ze die zelf gekozen? Vinden ze die onderwerpen wel leuk?
Heb je met hen gepraat over waarom ze het niet willen doen? En uitgelegd dat ze een goed cijfer moeten halen als ze straks naar groep 8 willen, samen met hun klasgenootjes? Misschien kan een beloning helpen, bijvoorbeeld als 3 ''taken'' van de spreekbeurt zijn afgerond zelf een toetje kiezen ofzo? Handig om ook af te strepen wat er al is gedaan, zodat ze zelf ook resultaat zien, misschien met stickers erbij?
Weet ook dat jouw aandeel op een gegeven moment stopt als de inzet niet van twee kanten komt en jij alles hebt gedaan om hen te helpen... Wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten.
Over de onderwerpen: een van de 1 heeft de sport waar hij zelf op zit als onderwerp. En de ander heeft zelf iets gekozen wat zijn interesse heeft. Met beiden ben ik ook in de bieb geweest om boeken te zoeken en aan de hand van de boeken een beetje te brainstormen wat dan leuke onderwerpen zijn om eruit te pikken om erin te verwerken. Als ze het zelf anders willen doen vind ik het trouwens ook helemaal prima, zíjn onderwerp, zíjn spreekbeurt.
zondag 30 december 2018 15:34
Niet mee met je klasgenootjes naar groep 8 omdat je je spreekbeurt niet voldoende hebt?
En dát ook zeggen tegen kinderen?
Ik, heks in opleiding, heb mijn kind keihard op zijn snuffert laten gaan. Daar heeft hij meer van geleerd dan van alle brave voorbereidingen bij elkaar.
En dát ook zeggen tegen kinderen?
Ik, heks in opleiding, heb mijn kind keihard op zijn snuffert laten gaan. Daar heeft hij meer van geleerd dan van alle brave voorbereidingen bij elkaar.
Je hebt zo’n 26.000 dagen tussen níets en eeuwigheid, je kunt lachen, je kunt klagen, maar elke dag ben je voor eeuwig kwijt.
zondag 30 december 2018 15:34
RégineFilange schreef: ↑30-12-2018 15:21Nu maakt het ze niks uit, over 20 jaar dromen ze dat ze een spreekbeurt hebben maar niks hebben voorbereid (heb ik in ieder geval weleens).
zondag 30 december 2018 15:35
Aapie87 schreef: ↑30-12-2018 15:32Thanks. De planning is een complete planning tot aan datum spreekbeurt. Tja, het is best frustrerend zo om ze zo te zien 'blokkeren' bij dingen die moeten en nu eenmaal bij het leven horen
Over de onderwerpen: een van de 1 heeft de sport waar hij zelf op zit als onderwerp. En de ander heeft zelf iets gekozen wat zijn interesse heeft. Met beiden ben ik ook in de bieb geweest om boeken te zoeken en aan de hand van de boeken een beetje te brainstormen wat dan leuke onderwerpen zijn om eruit te pikken om erin te verwerken. Als ze het zelf anders willen doen vind ik het trouwens ook helemaal prima, zíjn onderwerp, zíjn spreekbeurt.
De bieb? Ze leven toch niet meer in 1980? Waarom googlen ze het niet bij elkaar? En waarom een maand van te voren al mee bezig zijn? Zo gaat elk onderwerp je tegenstaan als je er zolang op moet herkauwen. Ik schiet ook op slot van 'moeten'. Pushen maakt het er niet beter op.
zondag 30 december 2018 15:35
Precies, zo deed ik het ook en toen had ik niet eens internet. Gewoon wat uit boeken gehaald. Vaak nog even 1 keer voordoen voor mijn ouders, omdat ik dat zelf graag wilde.
Ik vind dat je er best wel een groot ding van maakt. Ik snap dat er misschien wel wat uitgebreider gepland moet worden door hun ASS, maar het is maar de basisschool. Ik zou ze echt even zelf laten ontdekken wat er gebeurt, je hebt al volop je best gedaan.
