Kinderen
alle pijlers
verantwoordelijkheid van de andere ouder
dinsdag 1 januari 2019 19:42
Ik heb met mijn ex een omgangsregeling voor de kinderen en ik zou graag willen dat ik dat in het volste vertrouwen de kinderen bij hem achter kan laten maar helaas blijkt in de praktijk vaak dat ik ook al zijn ze bij hem nog steeds de verantwoording voor dingen zou moeten nemen want hij doet het niet.
Doe ik het niet en gaat het mis en zeg ik er wat van dan is het alsnog mijn schuld, nooit de zijne, pak ik de verantwoording terug dan ja, dan wat.. dan ben ik dus altijd eindverantwoordelijk ook als ze bij hem zijn?
Het ging in dit geval over het innemen van medicijnen. Dochter neemt al maanden medicijnen en we hebben er al eerder woorden over gehad, bij hem wordt het vaak vergeten ze in te nemen. Hij vindt dat het haar eigen verantwoording is. Bijj mij vergeet zij het ook vaak en herinner ik haar eraan. Hij doet dat niet waardoor als ze bij hem is de medicijnen vaak worden vergeten. Hij denkt er namelijk zelf ook niet aan maar vindt wel dat zij er aan hoort te denken.
Als ik het specifiek tegen hem zeg wil het nog wel eens gebeuren dat ze het wel inneemt, maar dit keer zaten de medicijnen in haar toilettas en zijn ze de hele week niet uit haar toilettas geweest. Haar eigen verantwoording zegt hij, en als hij er op had moeten letten had ik het ook maar tegen hem moeten zeggen. Ze neemt die dingen al maanden dus ik zou niet weten waarom ik het iedere week weer opnieuw tegen hem zou moeten zeggen. Daarnaast; dochter heeft een stoornis waardoor zelfstandigheid moeilijker is dan voor een ander kind. En daarom vind ik dat hij als ouder eindverantwoordelijk blijft. En dat zij samen moeten uitvogelen hoe ze er bij hem voor kunnen zorgen dat die medicijnen toch worden ingenomen. Ik vind het te makkelijk het steeds maar weer terug te schuiven naar haarzelf of naar mij.
Maar ook andere dingen, huiswerk maken, schone kleding aantrekken. Natuurlijk moet ze dat allemaal op een gegeven moment zelf kunnen maar als ze het niet doet kan ze ook niet toch maar een week in een stinkshirt blijven lopen omdat hij er niet op let of ze ook daadwerkelijk af en toe iets schoons aantrekt? Ik vind het echt lastig om op deze manier vertrouwen in hem te hebben als ouder. We zitten niet op 1 lijn vaak wat betreft opvoeding en van oudsher was hij ook nooit degene die de verantwoording nam voor dingen, dat deed ik altijd, niet omdat ik dat zo graag wilde maar omdat hij het gewoon niet deed, doet. Maar ik kan dat toch niet maar blijven doen ook als de kinderen bij hem zijn?
In het begin was het nog van.. ik moet wennen, toen ging er nog veel meer mis, had hij niet door welke sporten op welke dagen, welke dagen ze op de opvang waren, als er bijzonderheden waren voor school etc. Ik zet alles zo veel mogelijk in een gezamelijke agenda waar hij ook in kan kijken en dan nog was het.. had je dat niet ff kunnen zeggen. Hij schuift de verantwoording liefst af.
Doe ik het niet en gaat het mis en zeg ik er wat van dan is het alsnog mijn schuld, nooit de zijne, pak ik de verantwoording terug dan ja, dan wat.. dan ben ik dus altijd eindverantwoordelijk ook als ze bij hem zijn?
Het ging in dit geval over het innemen van medicijnen. Dochter neemt al maanden medicijnen en we hebben er al eerder woorden over gehad, bij hem wordt het vaak vergeten ze in te nemen. Hij vindt dat het haar eigen verantwoording is. Bijj mij vergeet zij het ook vaak en herinner ik haar eraan. Hij doet dat niet waardoor als ze bij hem is de medicijnen vaak worden vergeten. Hij denkt er namelijk zelf ook niet aan maar vindt wel dat zij er aan hoort te denken.
Als ik het specifiek tegen hem zeg wil het nog wel eens gebeuren dat ze het wel inneemt, maar dit keer zaten de medicijnen in haar toilettas en zijn ze de hele week niet uit haar toilettas geweest. Haar eigen verantwoording zegt hij, en als hij er op had moeten letten had ik het ook maar tegen hem moeten zeggen. Ze neemt die dingen al maanden dus ik zou niet weten waarom ik het iedere week weer opnieuw tegen hem zou moeten zeggen. Daarnaast; dochter heeft een stoornis waardoor zelfstandigheid moeilijker is dan voor een ander kind. En daarom vind ik dat hij als ouder eindverantwoordelijk blijft. En dat zij samen moeten uitvogelen hoe ze er bij hem voor kunnen zorgen dat die medicijnen toch worden ingenomen. Ik vind het te makkelijk het steeds maar weer terug te schuiven naar haarzelf of naar mij.
Maar ook andere dingen, huiswerk maken, schone kleding aantrekken. Natuurlijk moet ze dat allemaal op een gegeven moment zelf kunnen maar als ze het niet doet kan ze ook niet toch maar een week in een stinkshirt blijven lopen omdat hij er niet op let of ze ook daadwerkelijk af en toe iets schoons aantrekt? Ik vind het echt lastig om op deze manier vertrouwen in hem te hebben als ouder. We zitten niet op 1 lijn vaak wat betreft opvoeding en van oudsher was hij ook nooit degene die de verantwoording nam voor dingen, dat deed ik altijd, niet omdat ik dat zo graag wilde maar omdat hij het gewoon niet deed, doet. Maar ik kan dat toch niet maar blijven doen ook als de kinderen bij hem zijn?
In het begin was het nog van.. ik moet wennen, toen ging er nog veel meer mis, had hij niet door welke sporten op welke dagen, welke dagen ze op de opvang waren, als er bijzonderheden waren voor school etc. Ik zet alles zo veel mogelijk in een gezamelijke agenda waar hij ook in kan kijken en dan nog was het.. had je dat niet ff kunnen zeggen. Hij schuift de verantwoording liefst af.
dinsdag 1 januari 2019 19:55
telefoonalarm was onhandig omdat ze het s ochtends inneemt en dan ging in vakanties en weekends dat alarm veel te vroeg, en weet ik natuurlijk nog niet of ze het zelf wel doet bij hem, maar kan ik wel weer proberen, dan maar s avonds ofzo, en maar trainen in de week dat ze bij mij is.
vind het alleen zo lastig dat ik niks met een gerust hart aan hem over kan laten, als ik er niet op let, hij doet het sowieso niet, met niks
en dat we niet op 1 lijn zitten, hij vindt de meeste dingen haar eigen verantwoording, ik vind dat ze die verantwoording nog niet kan hebben, want ze neemt die verantwoording niet en hij ook niet, niet voor medicijnen, persoonlijke hygiene, huiswerk
vind het alleen zo lastig dat ik niks met een gerust hart aan hem over kan laten, als ik er niet op let, hij doet het sowieso niet, met niks
en dat we niet op 1 lijn zitten, hij vindt de meeste dingen haar eigen verantwoording, ik vind dat ze die verantwoording nog niet kan hebben, want ze neemt die verantwoording niet en hij ook niet, niet voor medicijnen, persoonlijke hygiene, huiswerk
dinsdag 1 januari 2019 20:05
hij heeft geen diagnose en zou beter van de wiet af kunnen blijven, misschien denkt hij dan wel eens ergens aan, maar goed, ik twijfel of ik de verantwoordelijkheid voor alles moet blijven nemen
het zijn nu de medicijnen, maar ze komt dus ook wel eens met precies dezelfde kleding terug als ze daarheen ging, 4 dagen lang geen schoon shirt aangetrokken, en ze pubert, dus dat stinkt echt wel
of met dingen die in de agenda staan en die hij gewoon simpelweg niet bijhoudt.. ik kan dus kiezen tussen overal zelf voor verantwoordelijk blijven ook als ze bij hem zijn, of het aan hem overlaten, maar ik weet niet waar ik goed aan doe
het zijn nu de medicijnen, maar ze komt dus ook wel eens met precies dezelfde kleding terug als ze daarheen ging, 4 dagen lang geen schoon shirt aangetrokken, en ze pubert, dus dat stinkt echt wel
of met dingen die in de agenda staan en die hij gewoon simpelweg niet bijhoudt.. ik kan dus kiezen tussen overal zelf voor verantwoordelijk blijven ook als ze bij hem zijn, of het aan hem overlaten, maar ik weet niet waar ik goed aan doe
dinsdag 1 januari 2019 20:06
Gewoon even haar bellen of een appje sturen op dat tijdstip?
Ik vind de houding van je ex maar makkelijk. Een kind moet je leren om verantwoording ergens voor te nemen. Sommige kinderen hebben van nature sneller hier gevoel voor en een ander kind moet je leren hiermee om te gaan. Dat is nou opvoeden!
Ik zou het anders aanpakken. Je ex lekker links laten liggen en je verder niet druk om hem maken. Ik zou mij focussen op het kind. Beloon haar elke keer als ze de medicijnen inneemt. Maak een afspraak met haar: als jij bij je papa 2 dagen achter elkaar het goed inneemt mag je wat leuks uitzoeken, kiezen wat we eten, naar de bios (maakt niet uit wat, ergens waar jij achterstaat).
Ik zou niet meer halen en trekken met je ex. Blijkbaar heeft je ex geen verstand van opvoeden en vind hij het prima dat zijn kind niet de nodige zorg krijgt.
Ik vind de houding van je ex maar makkelijk. Een kind moet je leren om verantwoording ergens voor te nemen. Sommige kinderen hebben van nature sneller hier gevoel voor en een ander kind moet je leren hiermee om te gaan. Dat is nou opvoeden!
Ik zou het anders aanpakken. Je ex lekker links laten liggen en je verder niet druk om hem maken. Ik zou mij focussen op het kind. Beloon haar elke keer als ze de medicijnen inneemt. Maak een afspraak met haar: als jij bij je papa 2 dagen achter elkaar het goed inneemt mag je wat leuks uitzoeken, kiezen wat we eten, naar de bios (maakt niet uit wat, ergens waar jij achterstaat).
Ik zou niet meer halen en trekken met je ex. Blijkbaar heeft je ex geen verstand van opvoeden en vind hij het prima dat zijn kind niet de nodige zorg krijgt.
dinsdag 1 januari 2019 20:07
Kies voor je kind. Ik geef alles door aan ex, aan zijn vrouw en help nog even herinneren.bluebirdie schreef: ↑01-01-2019 20:05hij heeft geen diagnose en zou beter van de wiet af kunnen blijven, misschien denkt hij dan wel eens ergens aan, maar goed, ik twijfel of ik de verantwoordelijkheid voor alles moet blijven nemen
het zijn nu de medicijnen, maar ze komt dus ook wel eens met precies dezelfde kleding terug als ze daarheen ging, 4 dagen lang geen schoon shirt aangetrokken, en ze pubert, dus dat stinkt echt wel
of met dingen die in de agenda staan en die hij gewoon simpelweg niet bijhoudt.. ik kan dus kiezen tussen overal zelf voor verantwoordelijk blijven ook als ze bij hem zijn, of het aan hem overlaten, maar ik weet niet waar ik goed aan doe
dinsdag 1 januari 2019 20:09
Dit.
En bij de ex had ze het waarschijnlijk al wel kunnen merken tijdens de relatie. Kan me niet voorstellen dat ex toen 'n zeer verantwoordelijke man was. Maar blijkbaar toch goed genoeg om een tijd mee samen te leven en 'n kind mee te maken.
Het kind heeft waarschijnlijk de genen van ex geerfd als het om verantwoording nemen gaat.
dinsdag 1 januari 2019 20:10
dat iemand de diagnose niet heeft wil niet zeggen dat hij geen ass kan hebben, dit gaat vaak wel rond in bepaalde families namelijk.bluebirdie schreef: ↑01-01-2019 20:05hij heeft geen diagnose en zou beter van de wiet af kunnen blijven, misschien denkt hij dan wel eens ergens aan, maar goed, ik twijfel of ik de verantwoordelijkheid voor alles moet blijven nemen
het zijn nu de medicijnen, maar ze komt dus ook wel eens met precies dezelfde kleding terug als ze daarheen ging, 4 dagen lang geen schoon shirt aangetrokken, en ze pubert, dus dat stinkt echt wel
of met dingen die in de agenda staan en die hij gewoon simpelweg niet bijhoudt.. ik kan dus kiezen tussen overal zelf voor verantwoordelijk blijven ook als ze bij hem zijn, of het aan hem overlaten, maar ik weet niet waar ik goed aan doe
Verder ga je deze strijd, je ex willen veranderen, nooit winnen hoor
dinsdag 1 januari 2019 20:12
Als kind eenmaal door heeft dat ze enkel moet zorgen niet die medicijnen mee terug naar moeder te nemen, dan gooit ze ze misschien gewoon weg als er 'n beloning op staat wanneer ze ze niet meer in haar toillettas heeft zitten.April2018april schreef: ↑01-01-2019 20:06
Ik zou het anders aanpakken. Je ex lekker links laten liggen en je verder niet druk om hem maken. Ik zou mij focussen op het kind. Beloon haar elke keer als ze de medicijnen inneemt. Maak een afspraak met haar: als jij bij je papa 2 dagen achter elkaar het goed inneemt mag je wat leuks uitzoeken, kiezen wat we eten, naar de bios (maakt niet uit wat, ergens waar jij achterstaat).
dinsdag 1 januari 2019 20:33
Bij 13 en alleen ASS (ga er althans even vanuit dat dat het enige is en geen verstandelijke beperking of iets dergelijks nog meespeelt) mag ze echt wel wat meer eigen verantwoordelijkheid krijgen hoor. Die medicatie slikt ze voor zichzelf en zij heeft er ook last van als ze deze niet slikt. Vind ASS een zwak excuus om geen eigen verantwoordelijkheid te hoeven hebben op die leeftijd. Zelf heb ik ook ASS en had ik ook als kind al medicatie en daar hebben mijn ouders zich nooit mee hoeven bemoeien. Ik had er zelf het meeste last van als ik mijn medicatie niet innam. En nee, niet iedereen met ASS is hetzelfde maar ze gaat ook naar de middelbare school neem ik aan. Daar zal ze ook steeds meer verantwoordelijkheid krijgen en moet ze ook haar weg in vinden. Dan zijn dit simpele dingen om mee te beginnen.
dinsdag 1 januari 2019 20:37
je hoeft geen begrip voor hem te hebben, als je maar accepteren kan dat hij is wie hij is en jij er geen invloed op hebtbluebirdie schreef: ↑01-01-2019 20:12nogmaals, mijn ex heeft geen stoornis, ik zou niet weten waarom ik begrip zou moeten hebben voor hem
en dat doe je voor de kinderen
dinsdag 1 januari 2019 20:42
Ik proef uit je berichten dat je graag de schuld bij je ex wil neerleggen. Maar hoor eens, met 13 jaar kan een kind heus wel belangrijke zaken van schone kleding en medicijnen innemen begrijpen. ASS is geen enorme beperking.
Denk in mogelijkheden zoals afspraken maken. Iedere ochtend even bellen en haar herinneren.
De strijd met je ex ga jij niet winnen.
Denk in mogelijkheden zoals afspraken maken. Iedere ochtend even bellen en haar herinneren.
De strijd met je ex ga jij niet winnen.
dinsdag 1 januari 2019 20:43
Wat is het gevolg als ze de medicijnen niet neemt?
Blijkbaar niet zwaar genoeg voor kind en vader.
Zelf elke dag effe 2 minuten met dochter bellen is geen optie?
Bijvoorbeeld elke dag rond 12 uur 's middags.
Ze is waarschijnlijk toch vergroeid met haar telefoon.
Of zijn er broers en zussen die haar eraan kunnen doen denken?
Van een te veel weed-rokende vader en ex zou ik niet teveel verwachten.
Ik zou al blij zijn dat ze een dak boven hun hoofd hebben, eten hebben, af en toe op school raken en zelf niet dat spul beginnen roken.
Geen propere kleding lijkt mij vooral haar eigen probleem.
Dan maar 4 dagen in dezelfde kleding ...
Choose your battles en ik zou dan toch eerder beginnen op medicatie-vlak dan bij kleding.
Blijkbaar niet zwaar genoeg voor kind en vader.
Zelf elke dag effe 2 minuten met dochter bellen is geen optie?
Bijvoorbeeld elke dag rond 12 uur 's middags.
Ze is waarschijnlijk toch vergroeid met haar telefoon.
Of zijn er broers en zussen die haar eraan kunnen doen denken?
Van een te veel weed-rokende vader en ex zou ik niet teveel verwachten.
Ik zou al blij zijn dat ze een dak boven hun hoofd hebben, eten hebben, af en toe op school raken en zelf niet dat spul beginnen roken.
Geen propere kleding lijkt mij vooral haar eigen probleem.
Dan maar 4 dagen in dezelfde kleding ...
Choose your battles en ik zou dan toch eerder beginnen op medicatie-vlak dan bij kleding.
dinsdag 1 januari 2019 20:44
Je kunt haar best aanleren om elke dag een schoon shirt aan te trekken, ook bij papa. Wellicht met een herinnering in haar telefoon. Koop idd een smartwatch met medicijn alarm. Of laat haar toch die wekker zetten om haar eraan te herinneren. Je ex gaat waarschijnlijk niet veranderen, hoe frustrerend dit ook is.
Ze is 13, ze is geen kleuter mee. Ondanks haar ASS kan ze prima verantwoordelijkheid nemen gaan leren. Richt je op haar.
Ze is 13, ze is geen kleuter mee. Ondanks haar ASS kan ze prima verantwoordelijkheid nemen gaan leren. Richt je op haar.
