Kinderen
alle pijlers
Een aantal vragen
maandag 11 februari 2019 15:43
Hallo allemaal,
Na enige tijd na te hebben gedacht, toch maar hier een account aangemaakt. Ik zit namelijk met een probleem en dat is het volgende: ik heb een bonuszoon van 8. Een erg slim kind, en zit qua bijv. Woordenschat en rekenen hoger dan de gemiddelde 8 jarigen. Het is dus ook vaak dat hij als een volwassene een discussie probeert te voeren met mijn vriend en mij. Dit laten wij natuurlijk tot een bepaalde hoogte toe, maar het is en blijft een kind. Mijn probleem is nu, dat hij vooral taait naar beeldschermen (wii, tv, ds, ipad en pc). We hebben hier een regel dat hij max. 2 u beeldscherm tijd heeft, zo nu en dan met uitzonderingen en in het weekend heeft hij sowieso extra in de ochtend, zodat mijn vriend en ik kunnen uitslapen. Hij heeft enorm veel speelgoed, maar vaak moet je hem bijna smeken om er mee te gaan spelen. Hij vindt het (buiten de beeldschermen om) het erg moeilijk om zichzelf te vermaken met het speelgoed. Behalve als er iemand komt spelen of als ik met hem samen speel, dan vind ie het wel leuk. Knutselen/tekenen vindt hij verschrikkelijk, dus dat gaat hem sowieso niet worden. Mijn vriend probeert ook, om hem met zijn speelgoed te laten spelen,maar ook dat zonder succes. We geven hem veel aandacht (voor het slapen wordt er altijd een gezelschapsspel gespeeld). Ik probeer het los te laten met de gedachte dat dit nu eenmaal de nieuwe generatie speelgoed is. Iedere keer dat hij hier is (gemiddelde 3 tot 5 x per week)duikt ie meteen achter de pc en dan word ik ergens geërgerd/verdrietig, omdat ik toch iedere keer de hoop heb, dat ie eens zijn speelgoed pakt. De keren dat hij uitzich zelf met speelgoed gaat spelen, voel ik een soort eureka moment, zo blij ben ik dan. Ik voel me vooral naar als ik op FB bijv. Foto's of filmpjes zie van kinderen die zich heerlijk kunnen vermaken met speelgoed of verhalen hoor van moeders hoe leuk hun kinderen wel niet gespeeld hebben. Ik voel dan een bepaalde schaamte, alsof ik er geen controle over heb. Nogmaals: mijn vriend heeft er minder moeite mee, hij zat vroeger ook hele dagen achter de pc als kind.Als het mooi weer is, dan speelt hij graag buiten, dus het is vooral het najaar dat hij vooral achter een beeldscherm zit, maar toch het doet mij pijn. Ik probeer ook steeds mijn zus en ouders uit te leggen dat ze hem buiten de verjaardag en feestdagen om, dat ze hem niet iedere keer wat extra's moeten geven. Want hij neemt het aan, het verdwijnt in de kast en er wordt niet meer naar omgekeken. Als je hem er opwijst, dan heeft hij er geen zin in.
Mijn vraag is nu: hoe kan ik hier mee omgaan, het maar accepteren zoals het is, samen met hem blijven spelen (als er geen vriendje is om mee te spelen). Of???? Ik geef ook vaak aan dat speelgoed, er is om jezelf alleen mee te vermaken, maar dat heeft hij nog niet echt door. Ik wil mijn vriend er niet al teveel,veel mee lastig vallen, hij heeft het heel druk met zijn werk en komt bijna iedere dag moe thuis, in het weekend is het dan ook vooral bijkomen.
Wie heeft hier voor mij goede tips,
Alvast bedankt![😊]()
Na enige tijd na te hebben gedacht, toch maar hier een account aangemaakt. Ik zit namelijk met een probleem en dat is het volgende: ik heb een bonuszoon van 8. Een erg slim kind, en zit qua bijv. Woordenschat en rekenen hoger dan de gemiddelde 8 jarigen. Het is dus ook vaak dat hij als een volwassene een discussie probeert te voeren met mijn vriend en mij. Dit laten wij natuurlijk tot een bepaalde hoogte toe, maar het is en blijft een kind. Mijn probleem is nu, dat hij vooral taait naar beeldschermen (wii, tv, ds, ipad en pc). We hebben hier een regel dat hij max. 2 u beeldscherm tijd heeft, zo nu en dan met uitzonderingen en in het weekend heeft hij sowieso extra in de ochtend, zodat mijn vriend en ik kunnen uitslapen. Hij heeft enorm veel speelgoed, maar vaak moet je hem bijna smeken om er mee te gaan spelen. Hij vindt het (buiten de beeldschermen om) het erg moeilijk om zichzelf te vermaken met het speelgoed. Behalve als er iemand komt spelen of als ik met hem samen speel, dan vind ie het wel leuk. Knutselen/tekenen vindt hij verschrikkelijk, dus dat gaat hem sowieso niet worden. Mijn vriend probeert ook, om hem met zijn speelgoed te laten spelen,maar ook dat zonder succes. We geven hem veel aandacht (voor het slapen wordt er altijd een gezelschapsspel gespeeld). Ik probeer het los te laten met de gedachte dat dit nu eenmaal de nieuwe generatie speelgoed is. Iedere keer dat hij hier is (gemiddelde 3 tot 5 x per week)duikt ie meteen achter de pc en dan word ik ergens geërgerd/verdrietig, omdat ik toch iedere keer de hoop heb, dat ie eens zijn speelgoed pakt. De keren dat hij uitzich zelf met speelgoed gaat spelen, voel ik een soort eureka moment, zo blij ben ik dan. Ik voel me vooral naar als ik op FB bijv. Foto's of filmpjes zie van kinderen die zich heerlijk kunnen vermaken met speelgoed of verhalen hoor van moeders hoe leuk hun kinderen wel niet gespeeld hebben. Ik voel dan een bepaalde schaamte, alsof ik er geen controle over heb. Nogmaals: mijn vriend heeft er minder moeite mee, hij zat vroeger ook hele dagen achter de pc als kind.Als het mooi weer is, dan speelt hij graag buiten, dus het is vooral het najaar dat hij vooral achter een beeldscherm zit, maar toch het doet mij pijn. Ik probeer ook steeds mijn zus en ouders uit te leggen dat ze hem buiten de verjaardag en feestdagen om, dat ze hem niet iedere keer wat extra's moeten geven. Want hij neemt het aan, het verdwijnt in de kast en er wordt niet meer naar omgekeken. Als je hem er opwijst, dan heeft hij er geen zin in.
Mijn vraag is nu: hoe kan ik hier mee omgaan, het maar accepteren zoals het is, samen met hem blijven spelen (als er geen vriendje is om mee te spelen). Of???? Ik geef ook vaak aan dat speelgoed, er is om jezelf alleen mee te vermaken, maar dat heeft hij nog niet echt door. Ik wil mijn vriend er niet al teveel,veel mee lastig vallen, hij heeft het heel druk met zijn werk en komt bijna iedere dag moe thuis, in het weekend is het dan ook vooral bijkomen.
Wie heeft hier voor mij goede tips,
Alvast bedankt
maandag 11 februari 2019 16:07
Doet hij dit bij zijn moeder ook? Of heeft hij daar minder beeldschermtijd dat hij het bij jullie compenseert? En wat doet hij dan? Speelt hij spelletjes? Of kijkt hij alleen filmpjes?
Daarnaast sommige kinderen hebben niet zoveel fantasie en vinden daardoor lastig om zelf te spelen. Een computer/tv is dan wel makkelijker want die denkt/speelt wel met je mee.
Daarnaast sommige kinderen hebben niet zoveel fantasie en vinden daardoor lastig om zelf te spelen. Een computer/tv is dan wel makkelijker want die denkt/speelt wel met je mee.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 11 februari 2019 16:12
maandag 11 februari 2019 16:16
Wat versta je precies onder 'speelgoed'? De meeste jongens van een jaar of 10 (waar ik een vroegwijze 8-jarige even onder schaar) spelen eigenlijk alleen nog met dingen als technisch lego. Of bijvoorbeeld modelbouwdingen enzo. Of ze zitten voortdurend buiten, al dan niet met een bal.
Ik heb een beetje het gevoel dat je hem in een hokje wil duwen waar hij gewoon niet in past. Heeft hij geen andere interesses? Leest hij graag? Knutselen/tekenen vind hij niet leuk, maar andere technische dingen? Modelbouw, modeltreintjes? Doe je hem een plezier met een telescoop, of microscoop, een chemie- of electronicaset, of iets anders wat z'n onderzoekende kant aanwakkert? Vind hij geschiedenis interessant (romeinen, middeleeuwen), tanks en wapens en vliegtuigen en oorlog e,d,, of juist biologie of geologie ofzo? Vind hij het leuk om te leren schaken? Of wat moderners als warhammer ofzo? Of moet hij juist meer naar buiten en hutten bouwen en door het bos crossen of met een bal spelen? Of houdt hij van muziek en wil misschien een instrument leren spelen?
Doet hij bovenstaande allemaal graag alleen, of is alleen zijn sowieso een straf voor hem en moet je hem vooral samen laten werken/spelen?
Jongens van die leeftijd zijn vaak echt wel 'wakker' te krijgen, maar meestal niet met wat speelgoed of een knutselwerkje. Zeker als hij een beetje voorloopt op z'n leeftijd moet je hem misschien iets meer uitdagen?
Ik heb een beetje het gevoel dat je hem in een hokje wil duwen waar hij gewoon niet in past. Heeft hij geen andere interesses? Leest hij graag? Knutselen/tekenen vind hij niet leuk, maar andere technische dingen? Modelbouw, modeltreintjes? Doe je hem een plezier met een telescoop, of microscoop, een chemie- of electronicaset, of iets anders wat z'n onderzoekende kant aanwakkert? Vind hij geschiedenis interessant (romeinen, middeleeuwen), tanks en wapens en vliegtuigen en oorlog e,d,, of juist biologie of geologie ofzo? Vind hij het leuk om te leren schaken? Of wat moderners als warhammer ofzo? Of moet hij juist meer naar buiten en hutten bouwen en door het bos crossen of met een bal spelen? Of houdt hij van muziek en wil misschien een instrument leren spelen?
Doet hij bovenstaande allemaal graag alleen, of is alleen zijn sowieso een straf voor hem en moet je hem vooral samen laten werken/spelen?
Jongens van die leeftijd zijn vaak echt wel 'wakker' te krijgen, maar meestal niet met wat speelgoed of een knutselwerkje. Zeker als hij een beetje voorloopt op z'n leeftijd moet je hem misschien iets meer uitdagen?
anoniem_199354 wijzigde dit bericht op 11-02-2019 17:15
19.56% gewijzigd
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
maandag 11 februari 2019 16:18
Blijkbaar vindt hij het niet leuk om alleen te spelen. Er zijn genoeg kinderen die wel alleen kunnen spelen. Bij twee van mijn neefjes zie je duidelijk verschil. Schelen een paar weken en de een verzint hele avonturen met een bijna niets en de ander moet je echt bezighouden/entertainen. De laatste doe je ook geen plezier met lego, want dat avonturen bedenken kan hij gewoon niet. Best lastig.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 11 februari 2019 16:22
Of die hebben gewoon minder schermtijd.
Als ze zich vervelen gaan ze heus wel spelen, ook alleen. Erg gezond is dat. In tegenstelling tot 2 uur schermtijd per dag, dat vind ik erg veel voor een 8-jarige.
maandag 11 februari 2019 16:26
Waarom is het 'gezond' om te spelen in je eentje als je je verveelt?Bedjeindezon schreef: ↑11-02-2019 16:22Of die hebben gewoon minder schermtijd.
Als ze zich vervelen gaan ze heus wel spelen, ook alleen. Erg gezond is dat. In tegenstelling tot 2 uur schermtijd per dag, dat vind ik erg veel voor een 8-jarige.
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
maandag 11 februari 2019 16:43
Wat voor "speelgoed" heeft hij? Op die leeftijd wist ik mijzelf vooral te vermaken met dingen als smartgames/puzzeltjes (bijvoorbeeld rush hour), een rubiks cube (en later een boekje met het "algoritme" van de oplossing), leesboeken (gewoon verhalen, maar ook dingen als de "waanzinnig om te weten"-serie), technisch lego en een goocheldoos.
maandag 11 februari 2019 17:07
maandag 11 februari 2019 18:35
Zijn vader vindt het niet erg, hoe denkt de moeder erover? Ten slotte moeten zijn ouders het erover eens zijn.
Je kunt proberen hem enthousiast te maken voor ander speelgoed maar verder niet teveel jouw visie er doordrukken en zeker niet jezelf vergelijken met andere moeders. Het is nooit zo mooi als men doet voorkomen.
Je kunt proberen hem enthousiast te maken voor ander speelgoed maar verder niet teveel jouw visie er doordrukken en zeker niet jezelf vergelijken met andere moeders. Het is nooit zo mooi als men doet voorkomen.
maandag 11 februari 2019 18:36
Ik herken het wel, als wij het hier thuis niet begrenzen zitten mijn zoons het liefst meer dan een dagdeel op de tablet of spelcomputer. Wij hebben de afspraak een uur per dag (en er zijn echt wel dagen dat we uitzonderingen maken, maar dat weten ze ook, en soms ook eens een dag niet erop). Onze jongste had er een tijd terug een handje van om te zeggen...o dan verveel ik me....waarop ik antwoorde, prima dat mag is helemaal niet erg. Ooit gelezen...van vervelen komen nieuwe creatieve ideeën...en hoe stom ook, hier klopt dat. Ineens ging hij dingen natekenen of zelf iets nieuws verzinnen om te doen.
Hij vind alleen met playmobiel spelen niet leuk, met een ander wel. Mijn oudste daarentegen speelde juist veel meer alleen met playmobiel.
Ik denk dat je vooral samen met je vriend op 1 lijn moet zitten en ook met moeders?
Hij vind alleen met playmobiel spelen niet leuk, met een ander wel. Mijn oudste daarentegen speelde juist veel meer alleen met playmobiel.
Ik denk dat je vooral samen met je vriend op 1 lijn moet zitten en ook met moeders?
maandag 11 februari 2019 18:57
Ik was echt een tv kijk kind, heb er mijn Engels en Duits van geleerd. Ik merk dat ik tegenwoordig van spelletjes op de telefoon RSI ontwikkel, dat lijkt me een aandachtspuntje. En als hij 2 uur schermtijd heeft kun jij toch je ding doen, als dat voorbij is kunnen jullie samen weer wat doen.
En inderdaad, je vriend er niet mee lastig vallen??? Het is zijn kind.
En inderdaad, je vriend er niet mee lastig vallen??? Het is zijn kind.
die ik wilde bestaat al...
maandag 11 februari 2019 19:15
handigmetgeld schreef: ↑11-02-2019 16:26Waarom is het 'gezond' om te spelen in je eentje als je je verveelt?
https://www.trouw.nl/home/-we-ontnemen- ... ~aad6532e/
https://www.oudersvannu.nl/peuter/opvoeden/vervelen/
maandag 11 februari 2019 20:06
Hoe komt het dat jij verdrietig wordt omdat hij achter een scherm zit?
Het klinkt alsof jij jezelf de taak hebt gegeven om dit kind een 'perfecte' daginvulling te geven. Als dat niet lukt word je verdrietig. Ik kan dat ergens wel begrijpen, het is fijn als je goede bedoelingen resultaat hebben. Mijns inziens is het niet aan jou om hem in deze mate op te voeden. En daardoor dus ook niet relevant of jij je ergert of verdrietig voelt omdat het plaatje niet klopt. Als zijn beide ouders er oké mee zijn (wat me zo lijkt als je vriend geen actie erop onderneemt) dan kun jij niet veel anders dan het accepteren.
Het enige waar je regie over hebt is je eigen gevoel. Ga eens na waarom het je zoveel doet en zorg dat dit minder gebeurd.
Het klinkt alsof jij jezelf de taak hebt gegeven om dit kind een 'perfecte' daginvulling te geven. Als dat niet lukt word je verdrietig. Ik kan dat ergens wel begrijpen, het is fijn als je goede bedoelingen resultaat hebben. Mijns inziens is het niet aan jou om hem in deze mate op te voeden. En daardoor dus ook niet relevant of jij je ergert of verdrietig voelt omdat het plaatje niet klopt. Als zijn beide ouders er oké mee zijn (wat me zo lijkt als je vriend geen actie erop onderneemt) dan kun jij niet veel anders dan het accepteren.
Het enige waar je regie over hebt is je eigen gevoel. Ga eens na waarom het je zoveel doet en zorg dat dit minder gebeurd.
Hips, hopsakee en pierlala.
maandag 11 februari 2019 20:43
Ik bedoel niet dat je als ouder je kind moet gaan vermaken als het zich verveelt. Maar niet elk kind vind het leuk om alleen te spelen. Veel kinderen die graag alleen zijn spelen niet, maar lezen een boek, of doen iets creatiefs, en veel kinderen die wel spelen zoeken liever een vriendje op. Beide lijken me prima, beter dan ze min of meer te dwingen om in hun eentje te spelen.
Anarchie is leuk, maar je blijft van mijn kaas af
woensdag 13 februari 2019 10:29
Wow wat een hoop reacties hier. Ik had er een paar verwacht hahaha. Ik zal proberen om alles te beantwoorden:
1.Wat voor speelgoed heeft hij: lego (o.a legotreinen), playdoh klei met verschillende attributen daarbij, verf, tekenkoffer, auto's, ridderspullen (zwaarden en schilden), bestuurbare auto (offroad)... Echte jongensdingen. Vooral met de zwaarden en klei wordt qua speelgoed het meest meegespeeld. Lego taait ie niet heel veel naar. Hij vindt het moeilijk om zelf iets te verzinnen om te bouwen. Legotrein is dan nog het meest populair. Voor de rest heeft hij nog een bestuurbaar race circuit (met van die 'pistooltjes' waar mee je gas geeft en remt), maar dat wordt vooral opgezet in een vrij weekend, aangezien je,dat niet 1,2,3 in elkaar hebt gezet.
2. Beeldscherm bij zijn moeder:
Daar wordt niet veel opgelet, als ik zijn verhalen hoor, is het daar nog erger dan hier. Als ik hem moet geloven, krijgt hij daar ook weinig aandacht.
3. Waarom trek mij zoveel aan van andere kinderen die wel met speelgoed
spelen: ik ben altijd al iemand geweest die (teveel) kijkt naar anderen. Wat dat betreft het tegenovergestelde van mijn partner die zoiets heeft van: waarom zullen wij ons vergelijken met anderen.
4. Waarom word ik verdrietig vanwege het feit dat hij zo weinig met speelgoed speelt: ik heb altijd voor mijzelf voorgenomen, dat als ik een kind heb, ik met hem/haar zou gaan knutselen, naar buiten zou gaan etc. Als je er dan een hebt die van het eerste niet houdt, dan is dat erg jammer. Iets wat ik moet loslaten, maar is zo nu en dan erg moeilijk. Kleien en schilderen doen we wel samen.
5.Uitdaging: naast ridders en politie, is hij ook nog geïnteresseerd in bijv. Ruimtevaart en de evolutietheorie. Probleem is dat als je dan iets koopt wat hierbij past, hij zoiets heeft van. Ja leuk en er verder niet naar omkijkt (het hebben van de zaak,is het eind van het vermaak).
6. Buiten spelen: we wonen in de randstad, wel in een rustigere wijk,maar nu nog te druk om hem op straat te laten spelen. Rijden nog wel eens wat aso's rond. Bossen of park zijn te ver weg,om hem alleen daar heen te laten lopen. Hij speelt met vriendjes uit de buurt in een afgesloten pad achter ons huis.
Volgens mij heb ik nu alles beantwoord, iedereen bedankt voor zijn/haar antwoord![😊]()
1.Wat voor speelgoed heeft hij: lego (o.a legotreinen), playdoh klei met verschillende attributen daarbij, verf, tekenkoffer, auto's, ridderspullen (zwaarden en schilden), bestuurbare auto (offroad)... Echte jongensdingen. Vooral met de zwaarden en klei wordt qua speelgoed het meest meegespeeld. Lego taait ie niet heel veel naar. Hij vindt het moeilijk om zelf iets te verzinnen om te bouwen. Legotrein is dan nog het meest populair. Voor de rest heeft hij nog een bestuurbaar race circuit (met van die 'pistooltjes' waar mee je gas geeft en remt), maar dat wordt vooral opgezet in een vrij weekend, aangezien je,dat niet 1,2,3 in elkaar hebt gezet.
2. Beeldscherm bij zijn moeder:
Daar wordt niet veel opgelet, als ik zijn verhalen hoor, is het daar nog erger dan hier. Als ik hem moet geloven, krijgt hij daar ook weinig aandacht.
3. Waarom trek mij zoveel aan van andere kinderen die wel met speelgoed
spelen: ik ben altijd al iemand geweest die (teveel) kijkt naar anderen. Wat dat betreft het tegenovergestelde van mijn partner die zoiets heeft van: waarom zullen wij ons vergelijken met anderen.
4. Waarom word ik verdrietig vanwege het feit dat hij zo weinig met speelgoed speelt: ik heb altijd voor mijzelf voorgenomen, dat als ik een kind heb, ik met hem/haar zou gaan knutselen, naar buiten zou gaan etc. Als je er dan een hebt die van het eerste niet houdt, dan is dat erg jammer. Iets wat ik moet loslaten, maar is zo nu en dan erg moeilijk. Kleien en schilderen doen we wel samen.
5.Uitdaging: naast ridders en politie, is hij ook nog geïnteresseerd in bijv. Ruimtevaart en de evolutietheorie. Probleem is dat als je dan iets koopt wat hierbij past, hij zoiets heeft van. Ja leuk en er verder niet naar omkijkt (het hebben van de zaak,is het eind van het vermaak).
6. Buiten spelen: we wonen in de randstad, wel in een rustigere wijk,maar nu nog te druk om hem op straat te laten spelen. Rijden nog wel eens wat aso's rond. Bossen of park zijn te ver weg,om hem alleen daar heen te laten lopen. Hij speelt met vriendjes uit de buurt in een afgesloten pad achter ons huis.
Volgens mij heb ik nu alles beantwoord, iedereen bedankt voor zijn/haar antwoord
woensdag 13 februari 2019 15:54
Fluffy85 schreef: ↑13-02-2019 10:29Wow wat een hoop reacties hier. Ik had er een paar verwacht hahaha. Ik zal proberen om alles te beantwoorden:
1.Wat voor speelgoed heeft hij: lego (o.a legotreinen), playdoh klei met verschillende attributen daarbij, verf, tekenkoffer, auto's, ridderspullen (zwaarden en schilden), bestuurbare auto (offroad)... Echte jongensdingen. Vooral met de zwaarden en klei wordt qua speelgoed het meest meegespeeld. Lego taait ie niet heel veel naar. Hij vindt het moeilijk om zelf iets te verzinnen om te bouwen. Legotrein is dan nog het meest populair. Voor de rest heeft hij nog een bestuurbaar race circuit (met van die 'pistooltjes' waar mee je gas geeft en remt), maar dat wordt vooral opgezet in een vrij weekend, aangezien je,dat niet 1,2,3 in elkaar hebt gezet.
2. Beeldscherm bij zijn moeder:
Daar wordt niet veel opgelet, als ik zijn verhalen hoor, is het daar nog erger dan hier. Als ik hem moet geloven, krijgt hij daar ook weinig aandacht.
3. Waarom trek mij zoveel aan van andere kinderen die wel met speelgoed
spelen: ik ben altijd al iemand geweest die (teveel) kijkt naar anderen. Wat dat betreft het tegenovergestelde van mijn partner die zoiets heeft van: waarom zullen wij ons vergelijken met anderen.
4. Waarom word ik verdrietig vanwege het feit dat hij zo weinig met speelgoed speelt: ik heb altijd voor mijzelf voorgenomen, dat als ik een kind heb, ik met hem/haar zou gaan knutselen, naar buiten zou gaan etc. Als je er dan een hebt die van het eerste niet houdt, dan is dat erg jammer. Iets wat ik moet loslaten, maar is zo nu en dan erg moeilijk. Kleien en schilderen doen we wel samen.
5.Uitdaging: naast ridders en politie, is hij ook nog geïnteresseerd in bijv. Ruimtevaart en de evolutietheorie. Probleem is dat als je dan iets koopt wat hierbij past, hij zoiets heeft van. Ja leuk en er verder niet naar omkijkt (het hebben van de zaak,is het eind van het vermaak).
6. Buiten spelen: we wonen in de randstad, wel in een rustigere wijk,maar nu nog te druk om hem op straat te laten spelen. Rijden nog wel eens wat aso's rond. Bossen of park zijn te ver weg,om hem alleen daar heen te laten lopen. Hij speelt met vriendjes uit de buurt in een afgesloten pad achter ons huis.
Volgens mij heb ik nu alles beantwoord, iedereen bedankt voor zijn/haar antwoord![😊]()
To, waar je eerst iets aan moet doen is inderdaad niet met anderen of jouw droombeeld te vergelijken.
Het punt is dat het meer om jou draait dan echt om hem. Je probeert hem te vormen omdat jij teleurgesteld bent dat hij niet voldoet aan je ideaal beeld! Dat kan natuurlijk gewoon niet.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
